ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΜΑΝΟΥΣΚΟΥ ΤΟ 1928, ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟ 1931



Ξεφυλλίζουμε τον προπολεμικό αθλητικό Τύπο, ώστε να εντοπίσουμε σημαντικά ιστορικά γεγονότα που έγιναν ''σαν σήμερα''. Πέφτουμε πάνω σε μία συνέντευξη του προέδρου του Ολυμπιακού, Μιχάλη Μανούσκου, η οποία δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ''Αθλητική Εβδομάς'' την Τετάρτη, 12 Δεκεμβρίου 1928.
 
 
 
 
Συνεχίζοντες την έρευνάν μας επί των αθλητικών ζητημάτων της γείτονος απετάνθημεν εις τον πρόεδρον του «Ολυμπιακού» κ. Μ.Μανούσκον όστις κατέχει ό,τι αφορά τον αθλητισμόν Πειραιώς. Εις τα διάφορα ερωτήματά μας επί ζητημάτων τοπικής φύσεως όσων και γενικοτέρων τοιούτων απήντησεν λίαν ευχαρίστως.
Τον συναντώμεν εις το γραφείον του «Ολυμπιακού» Σωματείου, που μπορεί να καυχάται γιατί απαρτίζεται από μέλη δραστήρια και φιλοπρόοδα, γιατί έδωσε νέα ζωή στην αθλητική κίνηση όχι μόνον του Πειραιώς αλλά και ολοκλήρου της Ελλάδας, με τη συμμετοχή του στη διοργάνωση των αγγλοελληνικών αγώνων του 1926, εις τας διεθνείς ποδοσφαιρικάς συναντήσεις και τη συνεργασίαν του μετά των Σωματείων της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού.
Τον ερωτώμεν:
- Tι ζητήματα απασχολούν τον Ολυμπιακόν σήμερον κ. Μανούσκο;
''Το κυριότερο ζήτημα του Σωματείου μας είναι η εξεύρεσις Γηπέδου καταλλήλου ίνα δυνηθώμεν απρόσκοπτα να εκτελέσωμεν τον αθλητικόν προορισμόν μας. Ατυχώς επ'αυτού δεν δύναμαι παρά να εκφράσω το πικρότατον παράπονον ολοκλήρου του Ολυμπιακού δι'όλους τους διαφόρους αρμοδίους οίτινες εις επανειλημμένας αιτήσεις, υποδείξεις και παρακλήσεις μας, τελείως ηδιαφόρησαν. Ας ελπίσωμεν όμως ότι εις προσεχή μας σχετικήν αίτησιν και υπόδειξιν δεν θα αρκεσθώσιν ούτοι εις τα καλά λόγια και συγχαρητήρια δια την δράσιν και την πρόοδον του Ολυμπιακού, αλλά και εμπράκτως θα ικανοποιήσουν και το Σωματείον μας ιδιαιτέρως αλλά και δι'αυτού την αθλουμένην νεολαίαν και συνεπώς ολόκληρον την κοινωνίαν''.
- Ποία η γνώμη σας επί της Ε.Π.Σ.Π. και του τρόπου της εργασίας αυτής;
''Μέχρι πρότινος, ως γνωστόν, η Ένωσις Πειραιώς διοικείτο με ένα σύστημα, το οποίον μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει ως οχλοκρατίαν και το οποίον λόγω των τοπικών ιδίως συνθηκών, ολίγον έλειψε να παρασύρει εις την αφάνειαν και τον μαρασμόν ολόκληρον την ποδοσφαιρικήν κίνησιν του Πειραιώς. Αντιθέτως δε το τελευταίον εφαρμοσθέν τοιούτον είναι ασφαλώς το δυνατόν τελειώτερον και το μόνο, όπερ ακριβώς και ενσυνειδήτως εφαρμοζόμενον δύναται να φέρει την πρόοδον εις τα Σωματεία, άτινα απαρτίζουν την Ένωσιν. Ελπίζομεν και ελπίζομεν βασίμως, ότι ταχύτατα θα αποδόσει τους αναμενομένους καρπούς του, εις τρόπον ώστε να πεισθούν και οι τυχόν έχοντες διάφορον γνώμην περί της επιτυχίας του''.
- Πώς βλέπετε το έργον της ΕΠΟ;
''Αναμφισβητήτως το έργον της ΕΠΟ είναι δυσχερέστατον. Η λήξασα ανωμαλία των σχέσεων Ομοσπονδίας προς Ενώσεις και Σωματεία βεβαίως εγκατέλειψεν αρκετάς ανωμαλίας, αίτινες δεν είναι δυνατόν να εξομαλυνθώσιν εις τόσο βραχύτατον χρονικόν διάστημα. Εκείνο όμως το οποίον θεωρώ υποχρέωσίν μου να τονίσω είναι ότι το παρόν Διοικ. Συμβούλιον εργαζόμενον θετικώτατα κατώρθωσε να δώσει εις την ΕΠΟ την αρμόζουσαν κατεύθυνσιν''.
- Ποίον είναι το πρόγραμμά σας δια την ανάπτυξιν του Σωματείου σας;
''Το πρόγραμμά μου; Τι άλλο παρά ο πόθος και το όνειρο κάθε πραγματικού φιλάθλου, η δημιουργία σπόρτσμεν. Δηλαδή ανθρώπων τιμίων, ευσυνειδήτων και πειθαρχικών εις το έργον των. Διότι πιστεύω απολύτως ως και όλοι οι πραγματικοί φίλαθλοι οι διαθέτοντες δια τον αθλητισμόν τας πολυτίμους ώρας των, ότι μόνον δια του καλώς εννοουμένου αθλητισμού δύναται να επιτευχθεί τούτο''.
- Υπάρχει επαγγελματισμός εις το Πειραϊκόν ποδόσφαιρο και αν υπάρχει συμφέρει εις το ποδόσφαιρον;
''Τολμηρά η ερώτησις φίλτατέ μου, αλλά και εύστοχος οφείλω να ομολογήσω. Κατόπιν του θορύβου που γίνεται τελευταίως γι'αυτό το ζήτημα δεν έχετε καθόλου άδικον να φαντάζεσθε, ότι αυτό μπορεί να γίνεται και στον Πειραιά. Λοιπόν κι εγώ σας διαβεβαιώ με τον κατηγορηματικώτερο τρόπο, παίρνοντας ως παράδειγμα το Σωματείο, του οποίου έχω την τιμή να προΐσταμαι, πως στο Πειραϊκό ποδόσφαιρο δεν υπάρχει επαγγελματισμός. Όλοι οι ποδοσφαιρισταί μας εργάζονται και με τον τίμιο ιδρώτα των τρώνε το ψωμί τους. Κανένας δεν έχει ως επάγγελμα το ποδόσφαιρο γιατί και αν το ήθελε κανείς αυτό, δεν θα μπορούσε να το κάνει''.
Εδώ διακόπτεται η συζήτησίς μας. Είναι ήδη η ώρα 7η εσπερινή, ώρα καθ'ην αρχίζει η κίνησις εν τω εντευκτηρίω του Συλλόγου, ο οποίος αποτελεί ένα σοβαρό αθλητικό οργανισμό με τελεία εσωτερική υπηρεσία. Τα μέλη ένα-ένα προσέρχονται, άλλα δια να συζητήσωσιν επί των φλεγόντων αθλητικών ζητημάτων της ημέρας, άλλα δια να πληροφορηθώσι κανένα νέον σχετικόν με την κίνησιν του Συλλόγου και να παρακολουθήσωσι την θεωρητικήν διδασκαλίαν του ποδοσφαιρικού προπονητού κ. Κοψίβα. Οι αποτελούντες το Δ.Σ του Συλλόγου αποσύρονται εις το γραφείον. Έχουν τόσα σοβαρά ζητήματα να εξετάσουν. Αι υποθέσεις του Συλλόγου είναι τόσον πολλαί, ώστε χρειάζεται εργασία δια την αισίαν περάτωσιν. Όλα τέλος μέσα εκεί μαρτυρούν ζωήν, ορμήν, δράσιν, εργασίαν ανεπηρέαστον από την γνωστήν κακομοιριά που παρετηρείτο κάποτε στα αθλητικά Σωματεία, εργασίαν επί τη βάσει ριζοσπαστικών, ελευθέρων αρχών. Ο Πειραιάς δύναται να καυχάται διότι παρουσιάζει παρόμοιον οργανισμόν συντελούντα εις την εν γένει εξύψωσιν του πολιτισμού του.
 
Στη συνέντευξη του Μανούσκου βλέπουμε το ΑΙΩΝΙΟ, σχεδόν, πρόβλημα του Ολυμπιακού, με τις γηπεδικές εγκαταστάσεις, αφού ο μεγαλύτερος αθλητικός Σύλλογος της χώρας μας, ακόμη και σήμερα που μιλάμε, ΔΕΝ έχει δικό του, ιδιόκτητο γήπεδο, σε κανένα άθλημα. Υπάρχει μία αγωνία για να μην παρατηρηθούν φαινόμενα επαγγελματισμού στις τάξεις του Σωματείου, ένα θέμα που θα απασχολήσει όλη τη φίλαθλη Ελλάδα 4 χρόνια αργότερα. Ακόμη κι εκείνα τα χρόνια υπήρχαν φήμες για παίκτες που παίρνουν χρήματα από τη διοίκηση του Σωματείου τους, ή κι από...τρίτους, για να αγωνίζονται στα διάφορα σπορ και ειδικότερα στο λαοφιλέστερο εξ αυτών, το ποδόσφαιρο. Παρατηρούμε και τις συνήθειες των μελών του Ολυμπιακού εκείνη την εποχή, 90 χρόνια πριν, όταν κάθε μέρα, εκεί γύρω στις 7 το απόγευμα, προσέρχονταν στα γραφεία του Ολυμπιακού για να συζητήσουν τα νέα που αφορούσαν την ομάδα, αλλά και για να παρακολουθλήσουν την προπόνηση του ποδοσφαιρικού τμήματος, υπό τις οδηγίες του Τσεχοσλοβάκου προπονητή Γιαν Κοψίβα.
 
Κάνουμε ένα άλμα προς τα εμπρός στον χρόνο κατά 3 έτη. Δεκέμβριος του 1931 κι ανακοινώνεται πως η...β' ομάδα της πανίσχυρης, τότε, Εθνικής Ουγγαρίας, θα έρθει στην Αθήνα για να δώσει ένα φιλικό παιχνίδι με την...α' ομάδα της δικής μας Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου. Βρισκόμαστε στα χρόνια που το ΠΟΚ, δηλαδή η Ένωση Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού-ΑΕΚ, η οποία Ένωση δημιουργήθηκε για να καλούν αυτοί οι 3 Σύλλογοι ομάδες του εξωτερικού, ώστε να αγωνίζονται σε ποδοσφαιρικά φιλικά σε Αθήνα και Πειραιά με τις 3 μεγάλες ομάδες της χώρας μας, οι οποίες 3 αυτές ομάδες θα μοιράζονταν τις εισπράξεις, προσπαθεί να σταθεί όρθιο, έπειτα από την αρχική του συγκρότηση και κάποιους κλυδωνισμούς που παρατηρήθηκαν στους κόλπους του. Αρμόδια για την κλήση των παικτών που θα φορούσαν το εθνόσημο ήταν η ''Επιτροπή Διαλογής'', η οποία απαρτιζόταν από παράγοντες όλων των ομάδων. Όπως διαβάζουμε στην εφημερίδα ''Αθλητικός Τύπος'' της Τετάρτης, 9 Δεκεμβρίου 1931, η Επιτροπή αυτή δεν κάλεσε για το φιλικό με τους Ούγγρους τον αρχηγό της ομάδας ποδοσφαίρου του Ολυμπιακού, Γεώργιο Ανδριανόπουλο, αλλά και τον ''έξω αριστερά'' της επιθετικής γραμμής του Ολυμπιακού, Θεολόγο Συμεωνίδη. με αποτέλεσμα να προκληθεί αναστάτωση στους φιλάθλους κύκλους του Πειραιά.
 
 
 
Στο φύλλο του ''Αθλητικού Τύπου'' της Παρασκευής 11 Δεκεμβρίου 1931 διαβάζουμε ότι συνεκλήθη έκτακτη Γενική Συνέλευση, η οποία προγραμματίστηκε να διεξαχθεί το Σάββατο, 12 Δεκεμβρίου 1931 στα τότε γραφεία του Ολυμπιακού, στην οδό Πραξιτέλους 122, στο κέντρο του Πειραιά μας.
 
 
 
Σε αυτήν τη Γενική Συνέλευση, σύμφωνα με το φύλλο του ''Αθλητικού Τύπου'' της Δευτέρας, 14 Δεκεμβρίου 1931, παραιτήθηκε ο τότε πρόεδρος του Ολυμπιακού, Τάκης Ζάκκας κι ανέλαβε πρόεδρος ομόφωνα, έπειτα από ψηφοφορία που προηγήθηκε, ο Γεώργιος Ανδριανόπουλος, ο επονομαζόμενος ''Ποδάρας''. Ήταν η πρώτη φορά που έγινε πρόεδρος στον Ολυμπιακό, ενώ δεν είχε σταματήσει ακόμη την ενεργό δράση.