Στο προηγούμενο άρθρο περάσαμε απ΄τον "καβο-Μαλιά" της ενδο-οπαδικής αντιπαράθεσης. Προϊον της μεγάλης αγάπης για τον Θρύλο. Δυο αρθρογράφοι του σάϊτ, ο Red Dragon και η ταπεινότητά μου, ο Αποστολος, είχαμε μια έντονη μεταξύ μας αντιγνωμία. Πολλά τα μποφόρ της. Που στενοχώρησε κόσμο ο οποίος παρακολουθεί την ιστοσελίδα, άλλους τους προκάλεσε απορία και μερικούς μπορεί και να ευχαρίστησε χαιρέκακα. Δεν το αποκλείω.

Η φωτογραφία είναι απ΄τον Πειραιά. Μόλις στρίψουμε δεξιά, αφήνοντας τη Φρεαττύδα, και μπούμε στον παραλιακό δρόμο για Πειραϊκή. Είναι η παλιά βίλλα του Φακιολά, που΄γινε μετά ο "Αχινός" και που δεν ξέρω αν υπάρχει αυτός και σήμερα. Εκεί από κάτω, όταν ήταν βράχια, κολύμπαγα, έπαιζα πόλο, ψάρευα και φλερτάριζα στα νιάτα μου. Πριν από κάποια χρόνια ήπιαμε με τη γυναίκα μου κι΄έναν εξαίρετο Ρατμίτη, χρυσή πέννα και χαρακτήρα-διαμάντι, ουζάκι με μεζέ εκεί, στον "Αχινό". Αριστερά, μόλις φαίνεται το νοσοκομείο Μεταξά και δεξιά στο άνοιγμα, η αρχή της οδού Αποστόλη.

Γουστάρω πολύ ένα πράμα. Από μια σειρά γεγονότων, να επιλέγω εκείνα που μ΄αρέσουν και θεωρώ ως πιο αξομνημόνευτα. Όχι τίποτα σπουδαία, αλλά να, έτσι για να μην πήζουμε στις ειδήσεις.

Ήταν όσο να΄ναι ένα γκολ, του Καμπιάσο, για το ένα-ένα στο 3-1 κατά του Βάζελου το 2016 στο Καραϊσκάκη, που απασχόλησε τότε θυμάμαι κόσμο και κοσμάκη. Για το αν επηρέαζε ο Τσόρι τη φάση η πολλή κουβέντα και δεν...έβλεπε καλά ο Στιλ, με συνέπεια να το ρουφήξει. Ο Κύζας το κατακύρωσε και πολύ καλά έκανε, παρά την υπόδειξη του επόπτη. Μέχρι τα κορυφαία πολιτικά κλιμάκια της χώρας είχε φτάσει η μετα...τεμαχιακή συζήτηση ως προς την εγκυρότητα της πρώτης φάπας, αψευδής άλλωστε μάρτυς η φωτογραφία μας, αφού ακολούθησαν ως γνωστόν άλλες δυο, από Ντακόστα και Ιντέγε.