Το πρώτο βήμα έγινε χτες βράδυ. Δύσκολο, αλλά νικηφόρο. Ειδικά όπως είχαν έρθει τα πράγματα ως το 65΄. Οπωσδήποτε η ομάδα άξιζε τη νίκη και μάλιστα με ευρύτερο σκορ απ΄το 2 - 1. Για 4 - 1, μίλησε ο Χάσι. Έτσι είναι η μπάλα όμως. Γνωστό...αρχαιόθεν. Όποιος χάνει ευκαιρίες, στο τέλος το τρώει. Ειδικά το τελευταίο κοντεύει πια να γίνει...νόμος στο Καραϊσκάκης, γιαυτό και θα πρέπει το δυνατόν ταχύτερα ν΄αντιμετωπιστεί ΡΙΖΙΚΑ. Όσο ισχύει τέλος πάντων ετούτο το επίρρημα στο ποδόσφαιρο.

Είπα χθες να κάνω λίγο στοπ και να χαρώ τις διακοπές μου, αλλά με πήραν τηλέφωνο το βράδυ απ΄τον Ολυμπιακό, μου θύμισαν τις...υποχρεώσεις μου κι΄εγώ σαν καλός...υπάλληλος, να΄μαι πάλι πρωϊνιάτικα να ξεκινάω το γράψιμο, μέχρις ότου έρθει και κανας άλλος ευλογημένος συνάδελφος ( υπάλληλος δηλ. κι΄αυτός του Βαγγέλα ) να με ξεκουράσει κομμάτι...

Διάβαζα σήμερα τα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων και συγκράτησα κάποια πράγματα που, σε συνδυασμό με όσα συζητάμε εδώ στην παρέα, δικαιολογούν νομίζω τον τίτλο του άρθρου. Πώς δηλ. να "δουλέψεις" πρωτίστως στον ΕΓΚΕΦΑΛΟ των ανθρώπων των οποίων προϊστασαι, έτσι ώστε αυτοί ν΄αφομοιώσουν πλήρως όσα τους μαθαίνεις, πραγματώνοντας κατ΄αυτόν τον τρόπο τις οδηγίες σου και εν τέλει την αποστολή τους, δηλ. τον λόγο για τον οποίο έχουν αποκτηθεί. Δύσκολη αυτή η δουλειά. Του κόουτς. Του μάνατζερ. Να μεταστρέφει μυαλά, νοοτροπίες, τρόπους σκέπεσθαι...