Αύριο βράδυ η ομάδα δίνει καλοκαιριάτικα τον σημαντικότερο αγώνα της φετινής σεζόν, με βάση τα υφιστάμενα δεδομένα. Εναντίον της Ριέκα. Τον δεύτερο, μετά τη νίκη μας με 2 - 1 στο 93΄στο Καραϊσκάκης. Αν πάρουμε την πρόκριση, εισρέουν πολλά ευρώ στα ταμεία της ΠΑΕ, πάνω από 30 εκατομμύρια, λύνονται τα χέρια της για προσθήκες παιχτών επιπέδου, όπου και εφ΄όσον αποφασίσουν οι υπεύθυνοι γιαυτό, μπορεί αν θέλει να διαπραγματευθεί ελεύθερα και κατά πως κρίνει το θέμα του Ρέτσου, ενισχύεται σημαντικά η αυτοπεποίθησή της στο μαραθώνιο του πρωταθλήματος και τέλος το κύρος της, αφού επανέρχεται στον "φυσικό" της χώρο, εκείνο δηλ. των ομάδων που συμμετέχουν στον κορυφαίο ποδοσφαιρικό θεσμό της ηπείρου μας. Το Τσάμπιονς Λινγκ. Αναμφίβολα λοιπόν, το μυαλό όλων μας, ΟΛΩΝ, στρέφεται εκεί. Στο όμορφο και τουριστικό λιμάνι της Κροατίας.

Πώς την νικήσαμε εδώ, κατ΄αρχάς. Με την ψυχή στο στόμα. Το νικητήριο γκολ μας, μπήκε στις καθυστερήσεις του αγώνα και τα ερωτηματικά με την δυσθυμία χάθηκαν μονομιάς, για να δώσουν τη θέση τους στις ιαχές θριάμβου και τα πλατιά χαμόγελα. Ο τρόπος άλλωστε πανηγυρισμού του τέρματος του Ρομαό απ΄τους συμπαίκτες του και τον...περιεστώτα λαό, χαρακτηριστικός, επισφράγιζε ακριβώς τη δυσκολία του ματς και την ξαφνική βαθιά ανακούφιση απ΄το τελικό του αποτέλεσμα. Νίκη. Έστω και χωρίς μηδέν παθητικό, αλλά νίκη. Θα μου πείτε και μηδέν-μηδέν να΄χαμε έρθει, πάλι με 1 - 0 ας πούμε σε βάρος μας αύριο προκρίνονται αυτοί, όπως και τώρα, ενώ με ισοπαλία 1 - 1 και πάνω, πάλι εμείς περνάμε. Με υποθετικό μηδέν - μηδέν όμως εκεί, περνάμε τώρα εμείς, ενώ στην προηγούμενη περίπτωση θα χρειαζόταν παράταση και ενδεχομένως πέναλτι. ΑΒΑΝΤΑΖ επομένως. Όπως και ηθικό πλεονέκτημα. ΣΟΥΜΑ: "Σε νίκησα, κύριε. Πρέπει επομένως να με νικήσεις με 1 - 0, 2 - 0 κλπ. για να περάσεις, στα 2 - 1 έχουμε παράταση και ίσως πέναλτι, ενώ αν αύριο βράδυ σου βάλω πρώτος γκολ, θα θέλεις τρία τότε για να μ΄αποκλείσεις με σιγουριά, ενώ με υποθετικό 0 - 0 στο Φάληρο θα σου΄φταναν δύο". ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ σημείο κι΄αυτό.

Τώρα, στηριγμένος στην εμφάνιση των παικτών μας κατά τον πρώτο αγώνα καθώς και τον Σαββατιάτικο με τη Λάρισα, τί σκέψεις κάνω για τη σύνθεση και την τακτική άραγε με τα οποία θα ξεκινήσει ο Θρύλος αύριο, μιας και είτε το ένα είτε και τα δύο έχουν οπωσδήποτε μια δυναμική, μια ελαστικότητα, ανάλογα με την εξέλιξη του παιχνιδιού;

Ας ξεκινήσουμε με τη ΣΥΝΘΕΣΗ.

Πιστεύω ότι ο Χάσι θα ξεκινήσει με την ίδια ενδεκάδα όπως και στο Φάληρο, με εξαίρεση τη συμμετοχή του Φορτούνη αντί του Μάριν. Ο πιο...σίγουρος δρόμος. Δεν αλλάζω, δεν μεταβάλω, αφήνω τη χημεία πρακτικά ανεπηρέαστη. Ο Σεμπά δηλαδή θα παίξει απ΄την αρχή, αντί του Μάριν, με Καρσελά και Μπεν μπροστά και μεσαία ζώνη ο Ζιλέ 6άρι, ο Οφόε 8ρι και ο Φορτούνης 10ρι/κρυφό σέντερ φόρ. Έτσι, νομίζω, θα κατέβει η ομάδα. Εκπλήξεις, αποκλείονται; Ασφαλώς, με βεβαιότητα όχι. Εξαρτάται από τη τακτκή που επιθυμεί ν΄ακολουθήσει ο Κοσοβάρος. Μια έκπληξη θα μπορούσε π.χ. να είναι η τοποθέτηση ως στόπερ του Βούκοβιτς ( εμένα μ΄αρέσει αυτός ο παίκτης ) μαζί με τον Ρέτσο και η επαναφορά του Ρομαό στη μεσαία ζώνη, μαζί με Ζιλέ και Οφόε, με Φορτούνη αριστερά αντί του Σεμπά. Δεν τ΄αρέσει όμως εκεί του Φόρτου... Δυστροπεί. Και τον θέλουμε - και ορθώς - τώρα που δείχνει ανεβασμένος, σε καλή ψυχική φόρμα. Άσε που ο Σεμπά βοηθάει και πίσω, ενώ ο Τρικαλινός γιοκ. Πού κάνει ΑΛΛΑ πράγματα, πολύ σημαντικά, όμως. Άλλη επιλογή, όχι έκπληξη, θα μπορούσε επίσης να΄ναι ο Φιγκέϊρας, ο τρελοΦιγκέϊρας σωστότερα, αντί του Ομάρ. Δεν το βλέπω πιθανό, αλλά δεν το αποκλείω κιόλας. Τον φοβάμαι πάντως αμυντικά τον τύπο σε σχέση με τον Ομάρ ( που είναι πιο σοβαρός και  αξιόπιστος σ΄αυτόν τον τομέα ), ενώ επιθετικά του "ρίχνει στ΄αυτιά" του Μαροκινού χωρίς συζήτηση ο Πορτογάλος. Αριστερά, σίγουρα Κούτρης. Μάριν, Ανσαριφάρντ, Πάρντο, Ανδρούτσος, Σιώπης, Μίλιτς και Βούκοβιτς, ενδέχεται σε κάποια στιγμή και όπου κριθεί σκόπιμο να συμμετάσχουν ενεργά στην προσπάθεια της ομάδας. Το΄χουμε πεί επανειλημμένα: Αύριο, είναι ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ Ο ΑΓΩΝ. Πρόκριση και μόνο πρόκριση, απέναντι σε αντίπαλο που αναμένω να παίξει γιαυτήν ΛΥΣΣΑΣΜΕΝΑ. Έτσι όμως πρέπει κι΄εμείς. ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΤΣΙ. Και θεωρώ ότι το΄χουν καταλάβει ΚΑΛΑ οι παίκτες μας αυτό. ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ. Περιμένω να το δείξουν λοιπόν.

Ας έλθουμε τώρα στην ΤΑΚΤΙΚΗ.

Σκέφτομαι. Τί προϋποθέσεις πρώτα πρώτα χρειάζονται για την εφαρμογή ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ τακτικής; Οι γνωστές και χιλιοειπωμένες βεβαίως, αλλά τί να κάνουμε; Είναι κλασικές για κάθε αναμέτρηση κι΄οχι μόνο στο ποδόσφαιρο και στον αθλητισμό. Να είμαστε, έτσι, σοβαροί, συγκεντρωμένοι απόλυτα μέχρι το σφύριγμα της λήξης στον επιδιωκόμενο σκοπό, αποφασιστικοί, με τσαγανό, ν΄αποφύγουμε πάση θυσία τα λάθη - ιδίως στην άμυνα, να ελέγχουμε κατά το δυνατόν καλύτερα τα συναισθήματά μας όντας ψύχραιμοι, να μη μας πάρει δηλ. από κάτω μια στραβή και πάμε ατάκα και για...δεύτερη στα επόμενα κρίσιμα λεπτά μετά την πρώτη, αλλά ούτε και να μας πιάσει καμιά έπαρση σε περίπτωση που τους την κάνουμε πρώτοι, γιατί η έπαρση είναι μάνα τριών ( κυρίως ) παιδιών: της επιπολαιότητας, της απροσεξίας και του λάθους. Ενίοτε, καταστροφικού. Να προσέξουμε ειδικά τα πρώτα λεπτά του αγώνα μη φάμε γκολ. Και γενικότερα. Μακριά απ΄το να φάμε ΠΡΩΤΟΙ γκολ και να κυνηγάμε μετά. Το 1 - 0 τους δίνει ΠΡΟΚΡΙΣΗ. Θα΄χουν τον ενθουσιασμό του πρωτάρη και μάλιστα του...επαρχιώτη ( σε νοοτροπία ) πρωτάρη στον συγκεκριμένο θεσμό οι άλλοι. Κι΄αυτό θα τους έχει κάνει να ονειρεύονται σενάρια, να ελπίζουν, να πιστεύουν σε ανατροπή και πρόκριση, θα τους θεριεύει η γνωστή νοοτροπία του μικρού, του φτωχού, του, του, απέναντι στον ισχυρό, τον λεφτά, τον πολύ πιο γνωστό στην Ευρώπη από δαύτους και τα ρέστα. Προβλέπω ότι αύριο οι...Ρεκιώτες θα διακατέχονται πέρα ως πέρα από πνεύμα ΗΡΩΪΣΜΟΥ. Άρα το πράμα θα΄ναι ζόρικο και οι απαιτήσεις όλων μας μεγάλες απ΄τους δικούς μας. Τους κατάλαβα. Νομίζω. Είναι μια σκληρή και πειθαρχημένη επαρχιώτικη ομάδα...ξυλοκόπων ως επί το πλείστον, με μετρημένες εξαιρέσεις, πολύ επικίνδυνη, γιατί απλώς είναι στερημένη, είναι...νεόπλουτη της δόξας κι΄αυτές ΔΑΓΚΩΝΟΥΝΕ, αν δεν σκιστείς αγωνιζόμενος απέναντί τους. Πεινάει. Και πεινάει ΠΟΛΥ...

Επόμένως; Τί τακτική θα επιλέξεις Μπέσνι μου; Που σε κολακεύουν όοοολοι τώρα, επίσημοι, ημιεπίσημοι και ανεπίσημοι ή έστω οι περισσότεροι, μερικοί μάλιστα απορούν και σταυροκοπιούνται πώς πέσανε έτσι έξω, στο στιλ "κοίτα, ρε πούστη μου, που θα με κάνει να τον συμπαθήσω κιόλας ο κ...αλβανός". Ναι, ναιαιαιαι.... Scripta αυτά, scriptaaa, και τα διαβάζω. Μόνο, φευ, μην αποκλειστούμε, γιατί το τί έχεις ν΄ακούσειειεις έρμε... Τί τακτική λοιπόν;

ΕΓΩ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ; Εγώ απλός οπαδός είμαι. Εσύ τα ξέρεις αυτά. Αλλά έτσιιι, γαυρική αδεία που λένε, ας ξεδιπλωθώ κομμάτι. Το να μην φάω γκολ, φαντάζει και ΕΙΝΑΙ κοινοτοπία. Και στο Φάληρο το προσέξαμε, το λέγαμε κατά κόρον και παρά ταύτα το φάγαμε, και ΠΡΩΤΟΙ. Θα΄βαζα μπροστά τον ποδοσφαιρικό μας ΕΓΩΪΣΜΟ στα κεφάλια των παικτών. Με το μυαλό τους θ΄ασχολιόμουνα πάρα πολύ. Ποιοτικά, ως ποδοσφαιριστές, είναι καλύτεροι. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Τα ντέρμπι όμως δεν κερδίζονται με τα βιογραφικά. Ούτε με τα...Transfermarkt. Και θα΄ναι, λογικά, ντέρμπι ο αγώνας. Λογικά. Είσαι πρώτος, κύριε. Έχεις νικήσει. Είσαι ανώτερη ομάδα. Ε, δείξτο. ΔΕΙΞΤΟ! Λύσσα αυτοί; ΛΕΛΟΓΙΣΜΕΝΗ λύσσα, εσύ. Κατεβαίνω με προσοχή, ούτως ή άλλως θα γίνει αυτό, στην άμυνά μου, σφιχτές οι γραμμές μου, πρεσάρω πολύ ( ένα πράμα που μ΄άρεσε με τη Λάρισα, ας πούμε, ήταν το πρεσάρισμα και οι κερδοφόρες διεκδικήσεις μας μ΄αυτούς ), δεν κωλώνω στο "ξύλο", γιατί "ξύλο" θα πέσει, θα το πάνε - είπαμε - στον τσαμπουκά και στον ηρωϊσμό οι Κροάτες, πιάνω καλά τους παίκτες-κλειδιά τους, φεύγω στο τρανζίσον γρήγορα, δεν κάνω....μπενακίες, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΔΙΑ ΡΟΠΑΛΟΥ ΝΑ ΧΑΘΟΥΝ ΟΙ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΕΔΩ ΕΚΕΙ, και αποφεύγω όπως ο διάολος το λιβάνι επιπολαιότητες και λάθη. Ιδίως πίσω. Απόλυτη συγκέντρωση στο πλάνο που θα ζητήσει ο Χάσι. Δείχνω απ΄την αρχή, ότι ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΦΟΒΑΜΑΙ. Τους υπολογίζω, ναι, αλλά σύμφωνα με το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ τους μέγεθος. Αυτοί μας ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ! Ξέρουν ότι έχουμε ποιοτικούς ποδοσφαιριστές κι΄έτσι και φάνε ΠΡΩΤΟΙ γκολ θ΄αποκαρδιωθούν και θ΄απορρυθμιστούν ως συνέπεια για ένα διάστημα, μικρό μεγάλο δεν ξέρω, γιατί θα σκεφτούν άμεσα πως θα πρέπει να μας βάλουν τρία τότε προκειμένου να περάσουν, οπότε και η πιθανότητα διάπραξης λάθους απ΄τη μεριά τους μεγαλώνει, συνεπώς ενδεχόμενης επιτυχίας κι΄άλλου τέρματος απ΄τη δική μας. Σενάρια, φυσικά, όλα τούτα. Σενάριο - απευκταίο - να΄ρθουν διαφορετικά τα πράματα. Όλα μέσα... Και πώς περιορίζεις το απευκταίο απ΄το να συμβεί; Αν εκτελείς προσηλωμένος τις εντολές του προπονητή σου, αποφεύγεις το δύσκολο, το εξεζητημένο, το...παλαβό κι΄επιζητείς το απλό, το δραστικό, γρήγορα, τα΄χεις τετρακόσα και με πνεύμα ΟΜΑΔΙΚΟ όχι ατομικίστικο, χωρίς όμως και να το παρατραβάς όταν μπορείς ΜΟΝΟΣ σου να καθαρίσεις τη φάση... Με δυο κουβέντες, εγώ ( τέλος πάντων, λέμε τώρα ) θα κατέβαινα σαν ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Παίζω προσεκτικά, όχι κλανιάρικα, δείχνω απ΄την αρχή την αποφασιστικότητα και συγκέντρωση της ΑΝΩΤΕΡΗΣ ομάδας και με το παιχνίδι μου φτιάχνω στο μυαλό ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ μου την εικόνα ότι έχουνε να κάνουνε με μια δυσκολοκατάβλητη ομάδα, που ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ό,τι και να κάνουνε.... ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΙΧΤΕΙ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ. Ο κάθε αγώνας, αλλά ειδικά οι αγώνες κομβικής σημασίας όπως ο αυριανός. Τα 4-3-3, 4-2-3-1, 4-4-2, 4-2-4, 3-5-2, 4-5-1 και τα ρέστα, είναι για τους γνώστες και τους γκουγκλομορφωμένους "γνώστες" ( ρε, το Καραϊσκάκη είναι στο Φάληρο είπαμε, έτσι; ). Του λόγου μου, ένας γαύρος μόνο στα 5-6 εκατομμύρια είμαι...