Το σημερινό σημείωμα γράφεται βασικά για να καλύψει ένα κενό ουσιαστικών γεγονότων σε σχέση με την ομάδα, εκτός επί εκπλήξεως, μέχρι τον δεύτερο αγώνα της εναντίον της Παρτιζάν. Εναντίον, εναντίον... Πώς να βγει άλλωστε το μεροκάμματο; Άσε που το΄χω πάρει κι΄εργολαβικά, καθώς φαίνεται, το πράμα... Αστειεύομαι βέβαια. Κανείς δεν με υποχρεώνει να γράψω. Κανείς. Και κανέναν εδώ μέσα. Γράφω και γράφουμε όλοι σε τούτη τη γαυροφωλιά όσο γουστάρουμε και για όσο διάστημα γουστάρουμε, ΕΛΕΥΘΕΡΑ, από αγάπη για τον Ολυμπιακό και ΜΟΝΟ. Τίποτα άλλο.

Δόθηκε χτες βράδυ με μεγάλη επιτυχία απ΄τη θεατρικη ομάδα "Ταχάλιαμας", μια εξαιρετική παράσταση της άπαιχτης έως τώρα αρχαίας τραγωδίας του Βεσνικίδη "Πάλι θα το ξαναπάρουνε οι καριόληδες...". Στη φωτογραφία της ανάρτησης, ένα στιγμιότυπο απ΄τον χορό με τις τρεις κορυφαίες μπροστά, την Ιωάννα Τουίτη, την Ιβάνα Σεκαπίδου και τη Δήμητρα Σφηκίδου και πίσω τους την Άρια Ασβεστά, τη Βάσω Αυλακιώτη και τη Σταυρούλα Κωλλλκίδου.

Έφυγε για πάντα ο ποδοσφαιριστής που αγάπησα περισσότερο απ΄όλους. Μια θρυλική μορφή του Θρύλου: Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΠΕΜΠΗΣ. Ο "Πινόκιο", όπως ήταν το παρατσούκλι του. Θρηνώ, συρρατμίτες μου. Θρηνούν και όσοι τον είχαν γνωρίσει. Κι΄οι νεότεροι στέκονται, και ΟΦΕΙΛΟΥΝ να στέκονται, ΠΡΟΣΟΧΗ. Πλήρης ημερών. Ενενήντα χρόνων.

Το καταλαβαίνετε καλά εσείς στο Ρέντη, το ξέρουμε κι΄εμείς οι γαύροι ΟΛΟΙ. Πρέπει να φορτωθούν στο φουλ οι μηχανές της ομάδας για την ερχόμενη Τρίτη, εκεί στο Βελιγράδι. Τί να πρωτοκάνει κανείς, θα μου πεις, μέσα σ΄ελάχιστες μέρες; Ό,τι μπορεί, είναι η απάντηση. Η ερώτηση απευθύνεται σε παίχτες και προπονητή. Κατά τη γνώμη μου, μ΄αυτή τη σειρά. Δικηγόρος κανενός, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ. Κανενός. Αλλά το τεχνικό επιτελείο, δουλεύει. Και δουλεύει πολύ, συστηματικά και με μεγάλο επαγγελματισμό. Σύμφωνα με τις ικανότητές του. Αμφιβολία καμιά.