Χθες, με αφορμή το άρθρο για "τα καμπανάκια", γνωρίστηκα τηλεφωνικά με ένα παιδί ευγενικό, δουλευτάρικο, που θέλω να γίνεται συνεχώς και καλύτερος στο αντικείμενό του, γιατί τα προσόντα τα έχει. Αυτά.

Πάμε στο σημερινό μας θέμα.

Συγκέντρωση απόλυτη λοιπόν, στον άμεσο στόχο μας. Στόχο χρονιάς κυριολεκτικά. Ν΄αποκλείσουμε την Ριέκα, βάζοντας ήδη από τον πρώτο αγώνα στις 16 στο Καραϊσκάκης, γερά τα θεμέλια, και να προκριθούμε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λινγκ. Συνεχώς το τονίζω αυτό και στα πρόσφατα κείμενά μου και στα σχόλια με την εκλεκτή παρέα των σύγγαυρων τούτης της γαυροφωλιάς. Το έναυσμα για το κείμενο που ακολουθεί μου το΄δωσε μια συνέντευξη στην κροατική ( όχι σέρβικη ) εφημερίδα/ιστοσελιδα Novi list/Novilist.hr ( μπήκα ) του...κομπλεξικού Τζούκιτς, που διάβασα στο contra.gr με θέμα τους αγώνες της Ριέκα με τον Ολυμπιακό. Του ζητούσαν να τους μεταφέρει την εμπειρία του από τα δυο παιχνίδια της Παρτιζάν μ΄εμάς και συγχρόνως να συμβουλεύσει τους Κροάτες για το τί θα πρέπει να κάνουν ώστε ν΄αποκλείσουν τον Ολυμπιακό. Οξύμωρο, κομμάτι, ένας αποτυχημένος σε τούτη την επιδίωξη να...συμβουλεύει τους άλλους πώς θα την φέρουν μ΄επιτυχία σε πέρας. Συμβαίνει όμως... Και κομπλεξκός ο τύπος, αφού φάνηκε καθαρά στα λόγια του ότι ΥΠΟΦΕΡΕΙ ακόμα απ΄την περιβόητη Post Traumatic Stress Disorder (PTSD διεθνώς ή μετατραυματική διαταραχή στρες ), λόγω της...ηχηρής σφαλιάρας που τού΄ρθε στη μάπα απ΄τον Θρύλο. "Έτσι πονάει όταν ο Θρύλος...κερνάει", βλέπετε. Το προσπερνάω και μπαίνω στο ζουμί.

Οι προβλέψεις γύρω από την ενδεκάδα την οποία προτίθεται να κατεβάσει ο Χάσι, συμφωνούν μέχρι στιγμής στα 9/11 της. Περίπου. Τερματοφύλακας Καπίνο,  Ζιλέ - Οφόε 6άρι και 8ρι, δεξιά πίσω μάλλον ο Ομάρ, κέντρο άμυνας οι Ρομαό και Ρέτσος, αριστερά ο Κούτρης, 10ρι ο Φορτούνης, αριστερά στα πλάγια ο Μάριν, δεξιά αντιστοίχως ο Καρσελά και φορ ο Μπεν. "Παίζεται" η συμμετοχή των Σεμπά και Πάρντο για τα άκρα. Μίλιτς και Βούκοβιτς, εναλλακτικές λύσεις. Το ίδιο πιστεύω και ο...άτακτος. Σε περίπτωση "ο μη γένοιτο" κλπ, Ανσαριφάρντ για φορ. ΚΑΙ ΕΔΩ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΟΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΤΑΘΩ: Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΜΕΝΙΚΕ.

Έως τώρα, παρ΄ότι με παρακινούσαν να σχολιάσω εδώ τα του ποδοσφαιριστή ορισμένοι συρρατμίτες μου, εγώ το απέφευγα λέγοντας πως είναι νωρίς ακόμα, ας περιμένουμε, και τα ρέστα. Τώρα όμως, η αναποδιά με τη θλάση συνέβη και θα κάτσει στην μπάντα, σύμφωνα με την ενημέρωσή μας, για δυο - τρεις εβδομάδες. Οπότε, ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΙΞΕΙ, μπορώ νομίζω να διατυπώσω πλέον μερικές σκέψεις μου γιαυτόν.

Ας ξεκινήσω με τις θλάσεις. Τα΄χα πει και στο παρελθόν γιαυτές, αλλά δεν πειράζει, η επανάληψη ως γνωστόν  είναι μήτηρ πάσης μαθήσεως. Οι μύες, αποτελούνται από δομικά στοιχεία που λέγονται μυϊκές ίνες. Θλάση, είναι μια κάκωση στους μύες. Διακρίνουμε κλασικά, τρεις βαθμούς της, ανάλογα με τη βαρυτητα του μυϊκού τραυματισμού. Πρώτου βαθμού ή ελαφρά θλάση, όταν υπάρχει διάταση μυϊκών ινών με ή και χωρίς ρήξη ( σπάσιμο ) μικρού αριθμού απ΄αυτές. Αποχή του αθλητή για 2 - 3 εβδομάδες. Δεύτερου βαθμού ή μέτρια θλάση, όταν υπάρχει ρήξη μεγαλύτερου αριθμού μυίκών ινών. Αποχή 4 - 6 εβδομάδες. Και τρίτου βαθμού ή βαριά θλαση, όταν κοπεί πέρα για πέρα ο μυς. Τα ΜΜΕ μιλάνε για αποχή του Εμενίκε της τάξης των 2 - 3 εβδομάδων. Άρα έχουμε να κάνουμε με ελαφρά ή πρώτου βαθμού θλάση.

Πώς την "πάτησε" όμως έτσι ο παίχτης και γιατί άραγε να του συμβεί κάτι τέτοιο; ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ. Που βάζει, όσο να΄ναι σε σκέψεις, ανατρέπει σχέδια και επιταχύνει άλλα; Είδα τη φάση στο βίντεο με τα h.l. Του΄ρθε η ψιλοκρεμαστή μπαλιά με δυο ατρομηταίους να τον κυνηγάνε από δίπλα και λίγο πίσω του, μπούκαρε με δύναμη προς το αντίπαλο τέρμα, επιτάχυνε, προσπάθησε να κοντρολάρει την μπάλα με τ΄αριστερό και να τη φέρει στο δεξί, λίγο ατσούμπαλα είν΄αλήθεια, προέκυψε πιθανώς μυϊκή ανισορροπία και τσουπ! Να τη η θλάση... Τώρα γιατί; Πολλά τα γιατί. Ήρθε πρώτα πρώτα στην Ελλάδα, σε όχι καλή φυσική κατάσταση. Δεν ξέρω τί ζωή έκανε εκεί που ήταν, δεν ξέρω το ιστορικό τραυματισμών του. Υποθέσεις κάνω, με το ανάλογο ρίσκο. Φορτώθηκε πολύ μήπως το προπονητικό του πρόγραμμα; Τα γιλεκάκια όμως, αυτοί οι...ιούδες, δεν θα πρόδιδαν έγκαιρα κάτι τέτοιο; Δεν προθερμάνθηκε καλά, πριν βγει να παίξει; Δεν το πιστεύω. Αντίθετα, βλέπω άλλα. Πιο σίγουρα. Που ευνοούν την εμφάνιση θλάσεων. Έκλεισε πριν από 3 μήνες περίπου τα 30. Ένα. Είναι κλειστός χαρακτήρας, διάβασα, δύο. Κι΄όποιος δεν εκδηλώνεται, βγάζει συνήθως κάτι οργανικό. Είναι στρεσαρισμένος, αγχωμένος. Είμαι σχεδόν σίγουρος γιαυτό. Ξέρει ότι περιμένουμε πολλά απ΄τον ίδιο ( πάρθηκε για πρώτος σέντερ φορ, μη το ξεχνάμε ), ξέρει ότι έχει βαρύ συμβόλαιο, ξέρει ότι δεν είναι έτοιμος ακόμα ( αποδείχθηκε κιόλας ), και όλα τούτα τον αγχώνουν. Πολύ. Αγνοώ αν τρέχει και κανας άλλος αγχογόνος παράγοντας στην περίπτωσή του. Θέλει επομένως να ΔΕΙΞΕΙ ΚΑΙ Ν΄ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ. Ξαναλέω, πιθανολογώ. Κι΄αυτό χειροτερεύει τα πράγματα. Το στρες εξάλλου είναι γνωστό και τεκμηριωμένο επιδημιολογικά και όχι μόνο, ότι αυξάνει τη ροπή του ατόμου, του αθλητή, σε μυοσκελετικές κακώσεις. Εικάζω συνεπώς ότι πλην της καθαρά φυσιοθεραπευτικής κλπ αγωγής, ο παίχτης θα στηριχθεί επαρκέστατα  και ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ώστε να ηρεμήσει και να νιώσει την απαραίτητη εκείνη αυτοπεποίθηση που θα τον κάνει να μας δείξει τη χρησιμότητά του, γιατί μπάλα ξέρει. Δεν την ξέχασε ξαφνικά...

ΠΑΝΤΩΣ, υπάρχει θέμα. Εκεί που περιμέναμε όταν ήρθε να μας λύσει το...Καρντοσιανό πρόβλημα, η λύση μετατράπηκε ΑΥΤΗ σε πρόβλημα. Κάλλιστα επομένως η διοίκηση προχωρεί ήδη το ζήτημα της απόκτησης του Τζούρτζεβιτς, εφ΄όσον δικαιωθούν τα ρεπορτάζ. Εικοσιτριών ετών, γερό παιδί, γρήγορο αρκετά, δυνατό σουτ, "γαύρος" δείχνει, την μπάλα τη στέλνει τακτικά στα δίχτυα, οπότε; Οπότε τη "βγάζουμε" τώρα εναντίον της Ριέκα με τον Μπεν και τον Πέρση, ευελπιστώ επιτυχώς, και την τελειώνουμε μετά τη δουλειά οριστικά. Αν δεν έχει γίνει, ή δεν προκύψει κάτι άλλο. Ολυμπιακός είν΄αυτός...

Όπως βλέπετε, ο τίτλος της ανάρτησης ήταν μάλλον...παραπλανητικός. Για τον Εμενίκε ήθελα στην ουσία να μιλήσω και το θέμα φορ στον Ολυμπιακό, αλλά έβαλα ως προπέτασμα...καπνού την συγκέντρωση κλπ. με την Ριέκα, για ν΄αποφύγω λέξεις παραμονιάτικα τόσο κομβικού αγώνα, όπως πρόβλημα, ζήτημα ή θέμα. Κλείνω με δύο υστερόγραφα.

Υ Γ 1. Όχι, δεν ήταν Τζιοβάνι, ο Γάλλος. Καλλιτέχνης, για τον καιρό του, ήταν. Ναι. Τζιοβάνι όμως με τίποτα. Ένα φαινόμενο πέρασε απ΄τα Ελληνικά γήπεδα. Αυτός ο Βραζιλιάνος. Κανένας άλλος. Οι συγκρίσεις γίνονται από κάποιον που τους ΕΖΗΣΕ έντονα ΚΑΙ τους δύο...

Υ Γ 2. Η έκφραση που κατά κόρον χρησιμοποιείται χθες και σήμερα στην αθλητική αρθρογραφία για τον Εμενίκε, "θλάση στον προσαγωγό", είναι λανθασμένη. Και τούτο γιατί ο προσαγωγός μυς, δεν είναι ένας. Είναι πέντε. Οι προσαγωγοί μύες του μηρού, είναι ΟΜΑΔΑ αποτελούμενη από πέντε μύες. Δεν έχει σημασία να παραθέσω εδώ τα ονόματά τους. Επομένως η σωστή έκφραση είναι: θλάση προσαγωγού μυός ( όχι ΤΟΥ, που καθορίζει ) ή έστω στους προσαγωγούς μυς ή μύες. Έτσι, αόριστα.