1. Η ΙΣΟΠΑΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΛΑΤΑΝΙΑ, ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ ΗΤΤΑ. ΟΡΘΩΣ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕ, ΑΥΤΟ, Ο ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ ΚΑΙ ΑΝΕΔΕΙΞΕ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΣΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟ ΚΕΝΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟ...ΠΑΛΑΙΟΛΙΘΙΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ, ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑΣ. ΔΥΟ ΑΠΕΙΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΖΙ, ΕΙΝΑΙ ΚΙΝΗΣΗ ΜΕ ΠΟΛΥ ΨΗΛΟ ΡΙΣΚΟ. ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ. ΕΙΧΕ ΚΑΚΟΚΟΙΜΗΘΕΙ ΚΙ΄Ο ΜΙΛΙ, ΒΛΕΠΕΙΣ... Ο ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΘΕΜΑ, ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΕΜΜΟΝΗ, ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟΕΓΚΛΩΒΙΣΕΙ. ΣΗΜΕΡΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΨΑΞΟΥΜΕ Κ-Α-Ι ΓΙΑ ΣΤΟΠΕΡ. ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ. ΤΩΡΑ. ΕΣΤΩ ΤΩΡΑ ΛΟΙΠΟΝ. ΑΝ ΑΛΗΘΕΥΕΙ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ. ΘΑ ΤΟ ΔΟΥΜΕ....

Είχα καιρό να τον δω. Παλιός φίλος και συντοπίτης. Όλοι τον ξέραμε σαν "ο Γιάννης ο παρατηρητικός". Γιατί είχε μάτι που "έκοβε". Κεραίες ευαίσθητες. Ολυμπιακάκιας βαμμένος. Αλλά όχι έξαλλος. Ήπιων γενικά τόνων και συγκροτημένος. Τον συνάντησα σήμερα στη χορωδία του δήμου μας. Του λόγου μου, τακτικό μέλος. Ο Γιάννης, νεοφερμένος. Έτσι, ειδωθήκαμε, τα είπαμε για λίγο και συννενοηθήκαμε μετά την πρόβα να πάμε σ΄ένα ουζερί στη γειτονική πλατεία και να τα συζητήσουμε στο άνετο, με καναν μεζέ παρέα. Όπερ και εγένετο...

Παρακολουθώ, όπως όλοι μας, το νέο - γεναριάτικο τούτη τη φορά - σίριαλ για το περιβόητο θέμα της μεταγραφής ενός γρήγορου, ικανού και έμπειρου στόπερ στην ομάδα μας. Έχει αραχνιάσει το ζήτημα κι΄η αγωνία του γαυρολαού, με όλα τα γνωστά...συμπαρομαρτούντα, έχει κορυφωθεί. Θα τον πάρουμε ή όχι επί τέλους αναρωτιόμαστε, από καιρό βέβαια, οι πάντες. Μμμμμ...θα σας γελάσω. Ας τα βάλουμε όμως τα πράγματα σε μια σειρά, αφού σας πληροφορήσω σχετικά ότι το κίνητρο για τούτη την ανάρτηση αποτέλεσαν τα σημερινά πρωτοσέλιδα επί του θέματος, δύο δικών μας εφημερίδων.

Είμαστε στη δύση της δεκαετίας του 60. Τέλειωνα το πρώτο κομμάτι του αγροτικού μου. Στην αρχόντισα των Κυκλάδων. Τη Σύρο. Θ΄ακολουθούσε ο στρατός και μετά το επόμενο κομμάτι της υποχρέωσής μου στην ύπαιθρο, αλλού. Για την Ερμούπολη λοιπόν ο λόγος. Το Βαρδάκειο και Πρώϊο Νοσοκομείο και Φθισιατρείο Σύρου, όπως ήταν η πλήρης και...βαρύγδουπη ονομασία του. "Έγραψε" βαθιά στη μνήμη μου εκείνο το εξάμηνο που εργάστηκα σ΄αυτό το πανέμορφο νησί. Πολύ βαθιά. Ανεξίτηλα. Τόσο στην ιατρική όσο και στην κοινωνική μου ζωή. Μια απ΄τις καλύτερες περιόδους μου και για τις δύο.