Για την πε΄ριπτωση της ανανέωσης του συμβολαίου του Β. Τοροσίδη έχουμε ξαναναφερθεί σε προηγούμενο άρθρο μας http://www.redsagainsthemachine.gr/articles/130114/ananeoseis-symbolaion
Επιτέλους έλαβε τέλος το σήριαλ με την ανανέωση ή μη του συμβολαίου του Βασίλη Τοροσίδη. Με μια λιτή, κάπως συναισθηματική, δήλωση στο επίσημο σάιτ του συλλόγου ο αρχηγός του Ολυμπιακού εξέφρασε την επιθυμία να φύγει από την Ελλάδα και να συνεχίσει την καριέρα του σε σύλλογο του εξωτερικού.
Εν ολίγοις η απόφασή του πάρθηκε από την επιθυμία του να αγωνιστεί σε ένα πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα από το δικό μας. Μετά από δήλωσή του ξεκαθαρίστηκε και λίγο το τοπίο σχετικά με τις απορίες που είχαν προκύψει για την στάση της Διοίκησης και του παίκτη για αυτό το σήριαλ που ζήσαμε όλο αυτόν τον καιρό. Ο παίκτης δήλωσε ότι με την Διοίκηση τα είχαν βρει στο οικονομικό και ότι ήταν λόγοι καριέρας που τον αναγκάζουν να φύγει.
Έως εδώ μια χαρά και μπράβο του που έχει φιλοδοξίες για να κάνει καριέρα και να κάνει το επόμενο βήμα.
Κοιτώντας τα στατιστικά του παίκτη στα χρόνια που αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό, παρατηρεί ότι η πορεία του μετά τον πρώτο 1,5 χρόνο της παρουσίας του στην ομάδα (ήρθε στην μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου 2006-2007), ήταν από τους πρώτους σε συμμετοχές και προσφορά παίκτες της ομάδας. Αποδείχθηκε βασικότατο εργαλείο για την κατάκτηση του τίτλου το 2006-2007, παίζοντας ακόμα και στόπερ για να βοηθήσει την ομάδα να κατακτήσει τους στόχους της. Φυσιολογικά ήρθε και η κλήση στην Εθνική ομάδα από τον Ρεχάγκελ και ο Τοροσίδης εξελίχθηκε ίσως στον πολυτιμότερο παίκτη της Εθνικής στα επόμενα χρόνια, μέχρι και σήμερα. Στην Εθνική αναγκάστηκε να παίζει και αριστερό μπακ για να χωρέσει στην ενδεκάδα του Γερμανού.
Από τον αμέσως επόμενο χρόνο από την περίοδο 2008-2009 οι τραυματισμοί άρχισαν, οι συμμετοχές του έπεσαν  και γενικότερα η προσφορά του δεν ήταν ποτέ η ίδια με την πρώτη περίοδό του στην ομάδα. Σε αυτό το διάστημα στον Ολυμπιακό έβγαλε ένα πρόσωπο γεμάτο παρταλίκι, που από ένα σημείο και μετά αδικούσε τον ίδιο του τον εαυτό. Αντίθετα με την Εθνική ομάδα συνέχιζε να παίζει καταπληκτικά και να κάνει όλα τα ΑΡΔάκια να μιλούν για την πάρτη του με τα καλύτερα λόγια. Συνέχιζαν να τον αβαντάρουν και στις εμφανίσεις του με τον Ολυμπιακό, πράγμα που τελικά μάλλον του έκανε κακό. Φάνταζε αγύμναστος, κουρασμένος και πολλές φορές ξενερωμένος, χωρίς να μπορεί να καταλαβαίνει κάποιος από την κερκίδα το γιατί. Παρακάτω παραθέτω πίνακα με τον αριθμό των συμμετοχών του, τον αριθμό των γκολ του, τα λεπτά συμμετοχής ανά αγωνιστική χρονιά και τον μέσο όρο λεπτών ανά αγώνα.

Όπως είναι εύκολο να παρατηρήσει κανείς, ο μέσος όρος των παιχνιδιών που έπαιξε ανά σεζόν δεν ξεπερνά τα 21, μιλάω πάντα από την σεζόν 2008-2009 και μετά.
Με όλα τα παραπάνω απλά θέλω να δείξω ότι δεν είναι καταστροφή που θα φύγει από την ομάδα ένας παίκτης που έπαιζε δύο στα τρία παιχνίδια της ομάδας. Μπορείς να βρεις με τα λεφτά που του πρόσφερε η Διοίκηση έναν αντικαταστάτη, που και πιο μεγάλη αγωνιστική προσφορά θα έχει, αλλά και μεγαλύτερη ποσοτική συμμετοχή σε κάθε σεζόν. Αν είχαμε με τον Τοροσίδη του πρώτου 1,5 χρόνου στην ομάδα θα έλεγα τελείως διαφορετικά πράγματα.
Όσο αναφορά τους τίτλους τέλους που έγραψε με την επίσημη δήλωσή του, εγώ απλά έχω τις παρακάτω απορίες.
1. Ποια λογική ομάδα θα δαπανήσει λεφτά για να πάρει έναν παίκτη τώρα, ενώ μπορεί να τον πάρει ελεύθερο το καλοκαίρι όταν και λήγει το συμβόλαιό του, χωρίς να πληρώσει ούτε ένα ευρώ στην ομάδα του?

2. Ποια πρωτοκλασάτη ομάδα θα αποκτήσει ένα μπακ που δεν ξέρει τι θα πει σέντρα?

3. Ποια πρωτοκλασάτη ομάδα θα επενδύσει πάνω σε ένα παίκτη για να χάνει ένα ματς στα τρία λόγω τραυματισμού?

4. Η Διοίκηση ήξερε την επιθυμία του παίκτη ή όχι? Αν την ήξερε έπρεπε να βγει να μας ενημερώσει επίσημα ένα – δύο μήνες πριν και να του βάλει τότε πωλητήριο, όχι τώρα μέσα στην τούρλα και την τρέλα του Σαββάτου, που ο παίκτης και ο μανατζέρ του θα κάνουν ΟΤΙ περνάει από το χέρι τους για να λύσουν το συμβόλαιό του με το μικρότερο για αυτούς κόστος.

5. Αληθεύει ότι ο παίκτης μίλησε με τον Μαρινάκη και για την περίπτωση του Ζαρντίμ? Ερωτήθηκε ποία η γνώμη του και εξέφρασε μια εντελώς αρνητική? Με ποια λογική η Διοίκηση συζήτησε το μέλλον του προπονητή με έναν παίκτη που θα αποχωρήσει από την ομάδα?

6. Αν αγωνιστεί ξανά, υπόθεση κάνω, με την ερυθρόλευκη μέχρι να φύγει, θα του ξαναδώσετε κύριοι της Διοίκησης το περιβραχιόνιο του αρχηγού? Αυτό δεν θα έπρεπε να το είχατε πάρει από τον συγκεκριμένο παίκτη πολύ καιρό τώρα? Τι νόημα και τι κύρος δίνει στην ομάδα να έχει το περιβραχιόνιο ένας παίκτης που ΞΕΡΕΤΕ ότι ΘΕΛΕΙ να αποχωρήσει?
 
Είμαι πολύ περίεργος να μάθω τον επόμενο σταθμό της καριέρας του Τοροσίδη. Θέλω να δω ποια ομάδα καλύτερη σε όνομα, κύρος και οργάνωση από τον Ολυμπιακό θα βρεθεί να του προσφέρει συμβόλαιο. Για να κάνει όντως ένα άλμα στην καριέρα του, αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω μιας ομάδας που κάνει πρωταθλητισμό, μετέχει κάθε χρόνο στο CL και τέλος πάντων έχει και ένα όνομα και μια ιστορία σε κατακτήσεις τίτλων και τροπαίων. ΜΟΝΟ έτσι πας μπροστά την καριέρα σου και όχι πηγαίνοντας για παράδειγμα στην Φούλαμ ή σε κάποια μικρομεσαία Ιταλική ομάδα.
Εγώ θα σε αποχαιρετήσω, όπως ακριβώς ο κολλητός ΑΡΔ σου στην Δαβάκη αποχαιρέτησε τον Ζαρντίμ. ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΓΡΑΦΕΙΣ
 
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς.
 
ΥΣΤ 1. Προτιμώ Όλτρα από τον Μίτσελ ή οποιονδήποτε άλλον πρώην μεγάλο ποδοσφαιριστή που έγινε μετά την λήξη της ποδοσφαιρικής του καριέρας προπονητής.
ΥΣΤ 2. Δεν υπάρχει ούτε σαν ανέκδοτο προπονητής Αντ. Νικοπολίδης που θα τελειώσει την σεζόν στον πάγκο της ομάδας…