Τελειώνει και η σημερινή ημέρα, τόσο σημαντική για το ΘΡΥΛΟ μας και την ιστορία του. Μια ημέρα μνήμης για τον λαό μας, αλλά και κάθε υγιούς φίλαθλου ή οπαδού οποιαδήποτε ομάδας στον ελληνικό αθλητισμό. Πριν από 32 ολόκληρα χρόνια (πως περνάει ο καιρός) 21 ψυχές έδωσαν την ζωή τους για αυτόν τον σύλλογο, σε μια ημέρα που τίποτα δεν προμήνυε στο ελάχιστο αυτή την τραγωδία.
Δύο σύγαυροι από εδώ μέσα ο ΔΙΑΣ και ο Hank έγραψαν δύο συγκλονιστικά άρθρα, που φέρνουν ολοζώντανα στην μνήμη όλων μας το τι έγινε εκείνη την ημέρα. Όχι με ρεπορταζιακού τύπου ματιά, αλλά αυτή του αγνού κόσμου του ολυμπιακού μας. http://www.redsagainsthemachine.gr/articles/130208/821981-ksekinisame-tesseris%E2%80%A6-epistrepsame-treis & http://www.redsagainsthemachine.gr/articles/130208/8-2-81
Παίρνοντας λοιπόν σαν αφορμή την σημερινή ημέρα, θα ήθελα να προσπαθήσω να δώσω μια ερμηνεία ή τουλάχιστον να αποκρυπτογραφήσω το περιβόητο dna του γαύρου, που πολλοί το επικαλούνται στις μέρες μας, αλλά είμαι σίγουρος ότι όλοι μας δεν εννοούμε το ίδιο.
Το dna κάθε συλλόγου είναι διαφορετικό. Δεν είναι απαγορευτικό να έχει κοινά σημεία με άλλους συλλόγους, αλλά καθενός είναι μοναδικό.  Έχει να κάνει με παράγοντες και όρους που δεν είναι υποκειμενικοί, αλλά αντικειμενικοί και μετρίσιμοι. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να δούμε κάποιους από αυτούς.
Η κατάκτηση πολλών τίτλων στην ιστορία του συλλόγου είναι σίγουρα μια αιτία που στο dna μας υπάρχει η σχεδόν απόλυτη ψύχωση απόκτησης τίτλων. Θα μπορούσε να επικαλεστεί ένας σύλλογος, για παράδειγμα η ΑΕΛ με το ένα πρωτάθλημα, το ίδιο χρωμόσωμα? Φυσικά και όχι. Εδώ δεν θα βρούμε σύλλογο στην Ελλάδα με την ιστορία του Ολυμπιακού, αλλά και αυτοί που έχουν αρκετά πρωταθλήματα, αυτός ο αριθμός δεν δικαιολογεί κάτι παρόμοιο. Εδώ απολύθηκε προπονητής μετά από κάποιες ημέρες παραμονής στο Ρέντη (Κάτανετς), γιατί αμφισβήτησε ακριβώς αυτό…
Το κυνηγητό από κάθε περίεργο και σκοτεινό καθεστώς, βλέπε χουντοειδών και όχι μόνο, είναι κάτι που διαμορφώνει τον χαρακτήρα ενός συλλόγου? Σίγουρα ναι και υπάρχουν γενιές Ολυμπιακών, οι πατεράδες των περισσοτέρων μας,  που γιγαντώθηκαν μέσα σε αυτό το κυνηγητό. Ανδρώθηκαν ποδοσφαιρικά βλέποντας τα ινδάλματά τους στο γήπεδο πληρώνοντας από το υστέρημά τους, αδιαφορώντας αν στο τέλος της ημέρας είχαν φαγητό να φάνε στο σπίτι τους. Πήγαιναν ξέροντας ότι η τράπουλα είναι στημένη, αλλά αυτοί είχαν ανιδιοτελή αγάπη για τον σύλλογο. Αυτή η αγάπη σίγουρα είναι κάτι χαρακτηριστικό για τους οπαδούς του Ολυμπιακού.
Τα πέτρινα χρόνια διαμόρφωσαν το dna του συλλόγου και των οπαδών? 100% η γνώμη μου είναι πως φυσικά ναι. Μια εποχή που ΟΤΙ και να έκανε ο σύλλογος δεν μπορούσε να βγει από το τέλμα που τον είχαν ρίξει οι αντίπαλοι, αλλά και δοτοί από αυτούς διοικούντες στον Ολυμπιακό. Τότε λειτούργησε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης ΜΟΝΟ από τους οπαδούς και κρατήθηκε ο σύλλογος ζωντανός, μέχρι να έρθει ο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ Σωκράτης Κόκκαλης και να δώσει σε όλα λύση. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης είναι βασικό και χαρακτηριστικό χρωμόσωμα του συλλόγου μας.
Η λατρεία των οπαδών μας για την ομάδα είναι σαφώς χαρακτηριστικό στοιχείο για την διαμόρφωση του dna του γαύρου οπαδού. Μια λατρεία τόσο μεγάλη που κατά καιρούς έχει φτάσει και σε ακρότητες, σίγουρα και σε υπερβολές. Μια λατρεία όμως που δεν πρέπει να ξεπερνά κάποια όρια, τα οποία βλάπτουν πρωτίστως αγωνιστικά και μη την ομάδα. Αλλά αυτά τα έχουν οι μεγάλες, δυνατές καψούρες.
Όλα τα παραπάνω είναι χαρακτηριστικά των οπαδών και της ομάδας του Ολυμπιακού. Είναι κάποια από τα λίγα χαρακτηριστικά που κρίνω εγώ ότι διαμορφώνουν το γαύρικο dna. Επιγραμματικά θεωρώ ότι το dna  του Ολυμπιακού μας το έχουν διαμορφώσει η ιστορία του, οι τίτλοι του, οι κακουχίες μέσα από τις οποίες όχι μόνο επιβίωσε, αλλά έβγαινε πάντα πιο δυνατός και τέλος ο χαλύβδινος κόσμος του. Μπορώ να δεχτώ προφανώς και άλλα τόσα που θα μου πείτε. Να δούμε όμως επίσης  ποια χαρακτηριστικά κατά την γνώμη μου ΔΕΝ διαμορφώνουν αυτό το dna.
Ο αγωνιστικός τρόπος παιχνιδιού της ομάδας μια δεδομένη περίοδο, πως είναι δυνατόν να διαμορφώνει στοιχεία του dna μας, όταν αυτό διαμορφώνεται μέσα από την ιστορία μας, τα κατορθώματά μας και γενικότερα την πορεία μας στον χρόνο? Πως είναι δυνατόν να λέμε ότι ο χ προπονητής με το αγωνιστικό πλάνο που προσπαθεί να εφαρμόσει δεν ενστερνίζεται το dna του συλλόγου? Για τους πονηρούς δεν αναφέρομαι σε συγκεκριμένο προπονητή. Στην θέση του χ βάλτε τον Μπάγιεβιτς, τον Ερνέστο, τον Ζαρντίμ, τον Μίτσελ, τον Μπαρτζώκα, τον Ιβκοβιτς  ή τον οποιοδήποτε επόμενο ή προηγούμενο προπονητή της ομάδας μας. Δεν πρέπει να μπερδεύουμε πως αρέσει στον καθένα να παίζει η ομάδα και με ποια αγωνιστική ταυτότητα και φιλοσοφία, με αυτή της φιλοσοφίας και της ταυτότητας του συλλόγου δηλαδή του dna του. Του καθενός η άποψη είναι σεβαστή, απλά θεωρώ ότι υπάρχει μια συνεχής παρερμηνεία και βέβαια ο καθένας το ερμηνεύει όπως θέλει.
Η αγωνιστική κατάσταση της ομάδας την δεδομένη στιγμή αλλάζει το dna του συλλόγου? Κατά την γνώμη μου όχι γιατί οι δυσκολίες σε γιγαντώνουν και σε κάνουν να πιστεύεις περισσότερο την ιδεολογία σου απ’ ότι σε καιρούς ήρεμους και χωρίς προβλήματα. Τι ίδιο dna είχες στα πέτρινα χρόνια, το ίδιο και πιο ενισχυμένο έχεις σήμερα. Μπορεί να θεωρούμε δεδομένα κάποια πράγματα αυτή την εποχή (τίτλους, διακρίσεις στην Ευρώπη) και να υπάρχει μια σχετική επανάπαυση, αλλά η δίψα για τίτλους, για την παρουσία στο γήπεδο και την άδολη υποστήριξη της ομάδας, δεν μπορεί να διαφέρει ανάλογα την εποχή, είναι σίγουρα κάτι εντυπωμένο στο dna μας.
Κρατήστε λίγο το τελευταίο γιατί θεωρώ ότι αυτό ακριβώς είναι και το πρόβλημα με τους γαύρους σήμερα. Η γνώμη μου είναι ότι αν ο Ολυμπιακός περνούσε ξανά πέτρινα χρόνια, θα είχαμε πολλές αναχωρήσεις από το καράβι. Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε στο γήπεδο φιλάθλους που καμία σχέση έχουν με το μεγαλείο του Ολυμπιακού. Φιλάθλους που τουλάχιστον δύο φορές στην ΦΕΤΙΝΗ σεζόν έχουν πανηγυρίσει γκολ της αντιπάλου ομάδας μέσα στο ναό ή έχουν ευχηθεί φωναχτά να φάμε γκολ και να ισοφαριστούμε. Αν εξαιρέσεις τους πολύ νέους, για τους οποίους ότι γράφω είναι άγνωστο θέμα (πέτρινα χρόνια, χούντα, κτλ) οι υπόλοιποι, που είναι κάποιας ηλικίας και έχουν ζήσει αυτές τις εποχές, τι σκατά κουβαλούν στο κεφάλι? Ακόμα βέβαια και για τους νεότερους, δεν υπάρχει σοβαρή δικαιολογία, με την έννοια ότι ζούμε στην εποχή της πληροφόρησης. Είναι ένα κλικ μακριά από την γνώση. Ποιος ο λόγος της δημιουργίας ακροτήτων μέσα στο γήπεδο, βλάπτοντας την ίδια την ομάδα σου?
Δεν προσπαθώ να χωρίσω σε κατηγορίες κανέναν οπαδό μας, δεν μπορώ ούτε και το θέλω άλλωστε. Όταν όμως βγαίνοντας την Κυριακή από το γήπεδο άκουσα αρκετούς να αναφέρονται στο περίφημο dna του συλλόγου με αφορμή ότι παίζουμε αμυντικό ποδόσφαιρο, φταίει ο παντελονάκιας πρόεδρος που εννοείται (κατ΄ αυτούς φυσικά) ότι δεν ταιριάζει στο dna του απλού και αγνού  γκοσμάκη του Θρύλου, μου έδωσαν την αφορμή για το συγκεκριμένο άρθρο. Λίγο μετά το παιχνίδι ο Hank σχολίασε, ‘α ρε πέτρινα χρόνια που θέλουμε για να μετρηθούμε’, του ρίχνει άδικο κανείς? ΄Ασχετα αν ο τωρινός πρόεδρος είναι εγγύηση ότι αυτά τα πέτρινα χρόνια δεν θα ξανάρθουν ποτέ...
 
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς.
 
ΥΣΤ 1. Το βίντεο αφιερωμένο στα αδικοχαμένα παιδιά της ΘΥΡΑΣ 7, πριν την έναρξη του παιχνιδιού με τον Ατρόμητο είναι ΟΛΗ η ουσία του γαύρικου dna. Τίποτα άλλο.
ΥΣΤ 2. Για να μην αφήνω εκκρεμότητες σε ότι γράφω ή υπόσχομαι. Τα εισιτήρια της περιόδου 2010–2011 ήταν κατά μέσο όρο στο πρωτάθλημα 25.498, ενώ την επόμενη χρονιά 2011–2012 με την ομαδάρα του Ερνέστο ήταν 21.529. Αυτό για όποιους υποστηρίζουν ότι ο κόσμος δεν πάει στο γήπεδο λόγω του θεάματος. Όποιος έχει αντίθετη άποψη μου το εξηγεί.
ΥΣΤ 3. Το παρακάτω link αφιερωμένο σε όσα πουσταριά πανηγύριζαν μέσα στο Καραϊσκάκη τα γκολ του Ατρόμητου. http://www.olympiacos24.gr/content/columns/manwlhs-gabathiwths/8049-h-praksh-toy-dhmoytsoy-legetai-alhteia Καλά να μας κάνει αυτός και ο επόμενος. Σημειωτέον η πουτάνα αυτή τιμωρήθηκε, αλλά δεν έγινε και τίποτα.
ΥΣΤ 4. Αύριο είναι η πρεμιέρα του νέου κόουτς. Τα πρώτα δείγματα γραφής είναι εξαιρετικά και άσχετα με την όποια έκβαση του αυριανού παιχνιδιού.