Σχολιάζοντας το παιχνίδι, θα πρέπει να το χωρίσουμε σε δύο αγωνιστικές περιόδους. Μία περίοδο έως το 29’ του παιχνιδιού στο σημείο δηλαδή που η ομάδα έμεινε με δέκα παίκτες, λόγω της αποβολής με δεύτερη κίτρινη κάρτα του Αμπντούν και σε μια δεύτερη αγωνιστική περίοδο αυτή που αφορά το υπόλοιπο ματς.
Στην πρώτη αγωνιστική περίοδο του παιχνιδιού, η ομάδα μπήκε στον αγωνιστικό χώρο νωθρά, χωρίς τσαμπουκά και διάθεση να επιβληθεί από την αρχή σε μια αντίπαλο, που σίγουρα είναι καλή ομάδα, με συγκεκριμένο τακτικά τρόπο παιχνιδιού. Έναν τρόπο παιχνιδιού που θυμίζει αυτόν της λογικής του Ζαρντίμ, δηλαδή σφικτά πίσω, και με καλές και γρήγορες αντεπιθέσεις. Ο λόγος που αναφέρω τον Ζαρντίμ είναι γιατί ο τρόπος παιχνιδιού της Λεβάντε, είναι κάτι που το έχουμε δει και ζήσει στον Ολυμπιακό της προηγούμενης περιόδου, άρα η αναφορά γίνεται για να έχουμε μια εικόνα της τακτικής της αντιπάλου μας. Το αποτέλεσμα ήταν ο Ολυμπιακός να μην μπορεί να κρατήσει στα πόδια του την μπάλα, να μην υπάρχει ούτε στοιχειώδης κυκλοφορία μπάλας , άρα να είναι ακίνδυνος επιθετικά, αλλά και επικίνδυνος αμυντικά αφού το κέντρο αδυνατούσε να κρατήσει την μπάλα και γι’ αυτό πιεζόταν συνέχεια, με αποτέλεσμα η Λεβάντε να έχει πλήρως τον έλεγχο του παιχνιδιού. Στο 10’ η Λεβάντε βγαίνει στην αντεπίθεση με μια κάθετη μπαλία στον Ρίος στην πλάτη του Χολέβα και αφού τον έκανε γιο γιο, χόρεψε τον Κοντρέρας και τον Μανωλά και έγραψε το 1-0 με ωραίο πλασέ (φώτο άρθρου). Και κάπου εδώ φτάνουμε στο τέλος της πρώτης περιόδου που σχολιάζουμε στο ματς.

Έρχεται το 29’ και μαζί η δεύτερη ενότητα σχολιασμού του παιχνιδιού. Στο συγκεκριμένο λεπτό ο Γερμανός διαιτητής Γκέφρε ανακαλύπτει πέναλτυ σε βάρος μας, όταν ο Αμπντούν σε φάση καρμπόν με το πρώτο γκολ, μαρκάρει με την αύρα (γιατί σωματική επαφή δεν υπήρχε) τον Λόπεθ και ο διαιτητής δίνει το ανύπαρκτο πέναλτυ, δίνοντας ταυτόχρονα και την δεύτερη κίτρινη κάρτα στον Αλγερινό, άρα και την αποβολή του παίκτη. Πρέπει να σημειωθεί σε αυτό το σημείο, ότι και η πρώτη κίτρινη κάρτα του Αμπντούν ήταν πάλι για να γελάνε τα σκυλιά και οι πέτρες… Ο Ολυμπιακός στην συνέχεια θα παίξει με παίκτη λιγότερο για περισσότερο από μία ώρα παιχνιδιού. Το πέναλτυ θα το εκτελέσει ο Μάρτινς και θα το χάσει. Το σόου όμως του Γερμανοτσολιά δεν σταμάτησε εκεί. Σε μία φάση, ακριβώς ίδια με τις δύο προηγούμενες της Λεβάντε, πάλι ο Λόπεθ θα βγει στην πλάτη του Χολέβα και αυτός θα τον μαρκάρει στα όρια της περιοχής, αλλά σαφώς έξω, και ο διαιτητής θα ξαναδείξει το σημείο του πέναλτυ, σε ακόμα μια ανύπαρκτη παράβαση. Και επειδή κάθε μέρα δεν είναι του Αη Γιανιού, ο Μπαρκέρο θα γράψει με εύστοχη εκτέλεση πέναλτυ το 2-0 για την Λεβάντε. Με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου ο Γκρέκο παίρνει την θέση του Μοδέστο και ο Ολυμπιακός αποκτά μια κάποια καλύτερη εικόνα, ειδικά στο χώρο του κέντρου. Ο διαιτητής συνεχίζοντας από εκεί που το άφησε στο πρώτο ημίχρονο, αρνείται επιδεικτικά να δείξει την δεύτερη κίτρινη κάρτα στο Ντιόπ, όταν αυτός μαρκάρει πολύ δυνατά, χωρίς πρόθεση για μπάλα, τον Φέισα στο χώρο του κέντρου. Στο 57’ ο Μάρτινς θα γράψει το 3-0 για την Λεβάντε, όταν μετά από λάθος του Φέισα στον χώρο του κέντρου, αλλά και ζεμπεκιά του Μανωλά στην συνέχεια της φάσης έξω από την μεγάλη περιοχή, βγήκε φάτσα με τον Μέγιερι και τον εκτέλεσε. Στο 58’ είχαμε την πρώτη αξιόλογη φάση για τον Ολυμπιακό όταν σε ωραίο σουτ του Φέισα ο Νάβας έδιωξε την μπάλα σε κόρνερ. Στην συνέχεια της φάσης και στην εκτέλεση του κόρνερ ο Μανωλάς έπιασε την κεφαλιά και έστειλε την μπάλα στο δοκάρι του Νάβας. Στο 59’ ο Μήτρογλου μπήκε στον αγωνιστικό χώρο στην θέση του αόρατου Βλαχοδήμου και στο 75’ ο Φετφατζίδης στην θέση του ανύπαρκτου Μασάντο. Στο 88’ μετά από συνεργασία στα όρια της περιοχής Μήτρογλου – Τζεμπούρ, ο τελευταίος μπήκε στην περιοχή και έκανε το σουτ, αλλά η μπάλα σταμάτησε για δεύτερη φορά στο δοκάρι του Νάβας. Τέλος στις καθυστερήσεις στο 93’, ο Μανιάτης έκανε το σουτ με την μπάλα να παίρνει μια περίεργη τροχιά και τον τερματοφύλακα να διώχνει δύσκολα σε κόρνερ. Αυτά για την κριτική του παιχνιδιού.

Τι είδαμε εχθές. Είδαμε έναν Ολυμπιακό κακό, τουλάχιστον στο κομμάτι του παιχνιδιού, έως το 29’, που μπορούμε να κάνουμε μια σοβαρή κριτική. Η ομάδα ήταν ασύνδετη, με κακές επιλογές, μηδενική κίνηση και χαρακτηριστική αδυναμία να κρατήσει την κατοχή της μπάλας. Μπορούμε να πούμε ότι κανένας παίκτης συνολικά στο ματς (φυσικά αγωνιζόμενη η ομάδα με 10 παίκτες από το 30') δεν κρίνεται διακριθείς. Ο προπονητής μάλλον το ίδιο, με ατυχής επιλογές πλάνου και κατάρτιση ενδεκάδας. Η Λεβάντε μια δεμένη ομάδα, φωτιά στις αντεπιθέσεις, εξαιρετικά γρήγορο tsansmision παιχνιδιού από άμυνα σε επίθεση μόλις επανακτούσε την κατοχή μπάλας και φυσικά γρήγορο σύνολο, χωρίς να ταλαιπωρεί την μπάλα και γενικότερα μια καλή, μεσαία Ισπανική ομάδα, χωρίς φυσικά να μιλάμε για μικρή Μπαρτσελόνα, ή Ρεάλ. Το συγκεκριμένο παιχνίδι όμως δεν το στιγμάτισε η εικόνα του Ολυμπιακού. Κυρίως η έκταση του σκορ είναι αποκλειστικά ευθύνη του απόγονου των ναζί. Εγώ δεν έχω μαντικές ικανότητες να ξέρω τι θα γινόταν, αν δεν υπήρχαν αυτά τα διαιτητικά παρατράγουδα. Ακόμα και ο ''αρτιμελής'' Ολυμπιακός εχθές θα μπορούσε να φάει 2-3-4 γκολ, αλλά θα μπορούσε και να κάνει άνετα ανατροπή στο σκορ. Εδώ έκανε ανατροπές σκορ σε παιχνίδια του CL φέτος... Φέτος, ουτε καν πέρυσι... Αν κάποιος πάντως μπορεί να μαντέψει την κατάληξη του παιχνιδιού με 11 εναντίων 11, τότε το μόνο που του ζητάω είναι 5+1 αριθμούς για να παίξω τζόκερ.

Όταν ο διαιτητής σου καταλογίζει δύο ανύπαρκτα πέναλτυς εις βάρος σου, αποβάλλει με ανύπαρκτη παράβαση ποδοσφαιριστή σου και την ίδια ώρα αρνείται την διακαιότητατη αποβολή αντιπάλου σου, τότε φυσικά οι ευθύνες για το αποτέλεσμα βαραίνουν κυρίως τον κόρακα του αγώνα.

Πάμε λίγο παρακάτω, ρωτώντας πότε ήταν η τελευταία φορά που στο φετινό Europa league είχαμε τέτοια σφαγή διαιτητική. Πότε??? Μα φυσικά σε παιχνίδι του βάζελου στο ΟΑΚΑ, που φυσικά υπάρχει σχετική αρθρογραφία εδώ μέσα http://www.redsagainsthemachine.gr/articles/121204/pao-marimpor-oi-diatisies-poy-goystarei-o-alafoyzos Σε αυτό το παιχνίδι εμείς οι γαύροι δεχόμαστε ότι η Μάριμπορ σφάχτηκε και ο κόρακας διαμόρφωσε το αποτέλεσμα, ναι ή όχι? Αν ναι, τότε γιατί στην ίδια μας την ομάδα έχουμε διαφορετική αντιμετώπιση? Αυτό που έγινε εχθές δεν έχει προηγούμενο διατητικό για αυτή την φάση της διοργάνωσης και προκαλώ να μου πει κάποιος ΕΝΑ παιχνίδι στην Ευρωπαϊκή ιστορία μας που να έχει συμβεί κάτι ανάλογο!!!

Να δεχθώ ότι εχθές μπορεί να χάναμε. Παίζαμε με μια μεσαία ομάδα του κορυφαίου πρωταθλήματος στον κόσμο, που σίγουρα δεν είναι ισάξια με καμμία ομάδα του Ελληνικού πρωταθλήματος, τουλάχιστον σε βαθμολογία κάτω από τον Ολυμπιακό. Και το ερώτημα είναι το εξής. Για τον λόγο ότι τώρα τελευταία οι γαύροι έχουμε και νιώθουμε πολλές ντροπές για την ομάδα, μπορείτε να μου επιχειρηματολογήσετε γιατί μια ήττα από την Λεβάντε είναι η καταστροφή του κόσμου? Μια ήττα όμως αν αυτή έρχοταν με μια λογική και μετά από ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι 90 λεπτών. Γιατί εχθές μόνο αυτό δεν παίχτηκε... 
Για την ιστορία, για το χθεσινό παιχνίδι δεν θα δώσω ατομική κριτική παικτών και προπονητή. Δεν έχει νόημα.

Φυσικά όπως καταλάβατε, το χθεσινό άρθρο του Σάββα κινείται απόλυτα στην ποδοσφαιρική λογική μου http://www.redsagainsthemachine.gr/articles/130215/misel-platini
Η ρεβάνς είναι πολύ δύσκολη, αλλά δύο είναι τα δεδομένα. Το πρώτο είναι ότι οι μεγάλες ομάδες γιγαντώνονται γύρω από μεγάλες ανατροπές αποτελεσμάτων και το δεύτερο είναι, αν η εικόνα και το σκορ του Ολυμπιακού στην ρεβάνς είναι κοντά στην πρόκριση, πάλι θα μιλάμε για κακή εμφάνιση εχθές στην Ισπανία?

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς.

ΥΣΤ 1. Μάζεψε παιδάκι μου την μανούλα σου από την Φυλής. Κάνει κρύο και θα πουντιάσει ρε Μισέλ...
ΥΣΤ 2. Όσο δύσκολη θεωρώ την ανατροπή, για φαντάσου στον επαναληπτικό στο Γ. Καραϊσκάκης από το 29' η Λεβάντε να παίζει με 10 παίκτες, να έχεις κερδίσει πέναλτυ και να είσαι ήδη μπροστά στο σκορ με 1-0 από το 10'...