Δε μασάς...μπουκάρεις και παίζεις...λιώνεις και φεγγοβολάς...Χαμπέρι δε μπαίρνεις εσυ κι οι όμοιοί σου...Δγυανύεις περίοδο εκσαιρετικιάς φόρμας...δγυανύεις περίοδο με...περίοδο.
Ματώνεις πίσω σου κι αναστενάζεις...Πόσο πγια ; α ;Τριανταένα !Το νάμπερο καταδίκη...Σαστέβεις και δεν ομιλάς...Ματσακόνι δουλέβουνε στο σβέρκο σου οι κόκκινοι κατσαπλιάδες...ματώνεις...σε ματώνουνε...Τριανταένα...
Παίζεις...περμένεις από εικοσυδγυό να τραβήκσεις το εννιά...Από τα εικοσιδγυό τραβάς φιγούρα καίγεσαι !Κάηκες...η κόλασις της Β Εθνικιάς είναι κοντά σου...σου καίει τα σωθεκά σου...κσεροκαταπίνεις...δεν έχεις να φας...Ακόμα και το φλέμμα το κρατάς...δε ντο φτύνεις...δε ντο πετάς !Δε μπετάς το καλύτερο...το κρατάς μεζέ για το ούζο τώρα που πλεσιάζουνε οι πείνες της ζωής...ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΙΣ !!!!Προλαβαίνεις όμως...Προλαβαίνεις να πέσεις !Μπουγατσόβλαχοι σε περμένουνε στη ΓκωλοΤούμπα...Σε πάνε για τριαροτεσσάρα...Κρίμας...Παλέβεις να σωθείς και να λεφτερωθείς από τη σκιζμένη σου κυλότα...πγοιος σου τηνε έσκισε ;
Μάβρο θωρράεις το ντουνιά μάβρα τα κασοπόρτγια
εκσάρες εσύ ήθελες και σούρθανε τα ντόρτγια...
Κι ακούγεται η πληγωμένη φωνή του Γιάννη...
''Πάλε ντόρτγια ήφερα ;''
Αδημονείς και φλέγεσαι...σε περμένω στο Ναό...Το πάρτυ της αλώπεκας θα γίνει εκεί μέσα !
Κουφάλες κόκκινες πσωλές όπου δεν έχουν μπέσα !
Μετράς τα κουκιά και δε σου βγαίνουνε...Τριανταένα...Νάμπερο καταστρόφα !Πλανιέσαι στις μάβρες αβύσσους της ζωής κι ο Σκώληκας σου κάμει πλάκα...Σκουλήκια γιόμωσες πολλά και σείπανε μαλάκα...
Τριανταένα..το νάμπερο καταδίκη !Κι ακόμα είσαι κοντά...πούσαι ακόμα για να ιδείς
να ιδείς ό,τι σου είπα,
στάκα να δεις τι θα γενεί
θα λιώσεις απτή μπίπα !
Σβουράει από τη φάπα η κεφαλή σου και χλαις απελπιζμένος...
ρακένδυτος και κουρελής φωνάζεις αδικεμένος...
Κόρακας πγια δε σε βοηθά,ούτε και ο επόφτης...
ούλοι εσένα πγια γαμούν
και σε πονά ο κόφτης...
Αλάνι εσύ...παλιό της αγοράς...πώς κατάντεπσες έτσα θεληκός ;Σεκς χωρίς λάστεχο...δε θέλεις προφελάκσεις...για εφτούνο εκειδά μέσα στη Λεωφόρο ούλοι έχετε Γάβρο μπαμπά...
Μονάζεις μέσα στις καρδγιές των οπαδώνε...σε λατρέβουνε...κι όμως...νιώθεις μόνος...Τριανταένα...
Κύματα σε μουσκέπσανε και βράχεκες ο δόλιος...
Λουφάζεις...νιώθεις παγωνιά...δε ντρέχεις πγια...σέρνεσαι..δεν έχεις τα κουράγια...Τριανταένα...Ούλα τα κύματα της ζωής εσένα πετυχαίνουν...Πνίγεσαι...Τσουνάμι γενήκανε τα κύματα και σε πνίγουνε !
Κακά μαντάτα της ζωής βγιώνεις....το άλλο σου εγώ δεν υπάρχει...δε ντο βρίσκεις !Κρίσις ταφτότετας...δε γκζέρεις πγοιος είσαι...
Μερηκάζεις...
πρόβατα τριγύρω σου πολλά μα εσύ νιώθεις γελάδι...
Να μουγκανάς ολημερίς 
και να πονάς το βράδυ...
στο μπήδο ούλοι να σέχουνε 
κι οι κόκκινοι το βράδυ...
Τριανταένα λυγαργιές 
και άλλα τόσα αδράχτια
θα κλείσεις πγια το μαγαζί 
έχεις πολλά κεσάτγια...
Τριανταένα...Το νάμπερο του τάφου σου...Προσπαθάς μες τη γκαμμένη γης για νάβρεις έναν ήλιο...Το κλάμα σου ακούγεται...πεθαίνεις και αργοπσοφάς..πλακώσανε οι κόκκινες ύαινες...
Θα σε σπαράκσουνε...το κσέρεις...είσαι γενναίος όμως !Δε μασάς...Δε μπεθαίνεις !Προτεμάς το σεκς...Πόσο να πονέσεις πγια ;Τώρα το φχαριστγιέσαι...Μεν μασάς...δεν εισαι ταγάρι...Τριανταένα...
Να μεν ζυγώνεις το Ναό
θα πέσουνε κεφάλια...
μπάλα δεν έπαικσες ποτές 
και έχεις ούλο χάλια...
τριανταένα ρεματγιές
θάβρεις να πέσεις μέσα
στάκα μεν τρέχεις ρε λαγέ
ρε πράσενε μπουχέσα !

Μετά τεμής...
Ο ΦΟΝΙΑΣ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ...