Πάει και το ντέρμπι με τον ποα, μας τελείωσε κι αυτό. Έχει πιο πολύ ενδιαφέρον να ασχοληθούμε με το τι έγινε εξωαγωνιστικά, παρά με τα καθαρά αγωνιστικά μάσα στις τέσσερις γραμμές του παιχνιδιού. Για τον λόγο όμως ότι σε μια κριτική του παιχνιδιού δεν μπορείς να αφήνεις έξω την αγωνιστική εικόνα της ομάδας στο συγκεκριμένο παιχνίδι, καλό θα ήταν να τα πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή.
Ο Μίτσελ επέλεξε να ξεκινήσει το παιχνίδι με την παρακάτω ενδεκάδα. Ο Μέγιερι στο τέρμα, ο Παπάζογλου με τον Χολέβα στα άκρα της άμυνας και τον Μανωλά με τον Αβραάμ στο κέντρο της άμυνας. Η τριάδα του κέντρου αποτελείτο από τους Φέισα, Μανιάτη και Γκρέκο. Στα άκρα της επίθεσης ο Φουστέρ με τον Αμπντούν και στην κορυφή ο Τζεμπούρ.
Ο αγώνας ήταν γενικά πολύ μέτριος με τον Ολυμπιακό να πραγματοποιεί μια πολύ κακή εμφάνιση, συνέχεια της γενικότερης μετριότητας που παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό. Στο πρώτο ημίχρονο το σκηνικό ήταν με τον Ολυμπιακό να πιέζει τον ποα και να τον έχει κλείσει στα καρέ του, αλλά με τον τρόπο που επιχειρούσε να γίνει απειλητικός το αποτέλεσμα ήταν μηδέν, εννέα στις δέκα φορές η μπάλα πήγαινε δεξιά στον Παπάζογλου με καλές προϋποθέσεις, αλλά στα πόδια του σταματούσε και κάθε απειλή για την αντίπαλη εστία. Είχαμε και δοκάρι με την απ’ ευθείας εκτέλεση φάουλ του Χολέβα στο 22΄και 1-2 άλλες φάσεις που κάλλιστα θα μπορούσαμε να απειλήσουμε σοβαρά τον Καρνέζη, αλλά το ημίχρονο έκλεισε με τον ποα να έχει δύο κλασσικές ευκαιρίς για να σκοράρει, όταν ο Μπαρμπαρούσης σε τετ α τετ νικήθηκε από τον Μέγιερι στο 34΄και ο Ζέκα στο +45΄σε ανεπανάληπτο τετ α τετ και αφού πέρασε και τον Μέγιερι, έστειλε την μπάλα στο κάθετο δοκάρι της εστίας μας. Πρέπει εδώ να τονιστεί ότι η φάση προήλθε από ΤΡΑΓΙΚΟ λάθος του Μανωλά που στην ουσία δίνει πάσα ασίστ στον χτικιάρη του ποα.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Μίτσελ είδε το φως το αληθινό και προσπάθησε να συμμαζέψει λίγο το χάλι του κέντρου περνώντας στην ανάπαυλα τον Ιμπαγάσα στην θέση του Γκρέκο. Αυτή η αλλαγή απέδωσε για 10-15΄, με τον Ολυμπιακό να γίνεται πιο ουσιαστικός και απειλητικός από τα άκρα κυρίως από τα αριστερά. Μετά για ένα περίεργο λόγο η ομάδα νέκρωσε πάλι, με την μπάλα να μην πηγαίνει καν στον Ιμπαγάσα και ο Ολυμπιακός να έχει την φλύαρη κατοχή και επιθετικότητα του πρώτου ημιχρόνου.  Στο 68΄ο Μήτρογλου αντικαθιστά τον Αμπντούν και στο 72΄ο Φιγκερόα σκοράρει για τους λαγούς. Στο 74΄ο Μασάντο αντικαθιστά τον Παπάζογλου. Στο 87΄ο Μήτρογλου ισοφαρίζει όταν μετά από σουτ του Τζεμπούρ (η μπάλα πήγαινε στα δίχτυα), ο Μήτρογλου κάνει την προβολή και σκοράρει προ κενής εστίας. Σε εκείνο το σημείο αρχίζει ένα πανδαιμόνιο με τους παίκτες του ποα να την πέφτουν στον επόπτη γιατί νόμιζαν ότι είναι οφ σάιντ ο σκόρερ (καμία περίπτωση φυσικά, το γκολ είναι πεντακάθαρο), χωρίς φυσικά ο άτολμος και λίγος χθεσινός διαιτητής να αποβάλει κάποιον από τους συμπεριφερόμενους σαν κοινούς χούλιγκανς παίκτες του λαγού. Στο 97΄ακυρώνεται σωστά γκολ του Μήτρογλου όταν μετά από σέντρα του Χολέβα ήταν σε θέση οφ σάιντ πριν σκοράρει με κοντινή κεφαλιά. Κάπως έτσι κύλησε το παιχνίδι στο δεύτερο ημίχρονο με τον ποα να μπαίνει άλλη μια φορά στην περιοχή  με την ευκαρία του Μπαρμπαρούση και τον Ολυμπιακό να βρίσκεται μόνιμα μεν ακριβώς έξω από την περιοχή του λαγού, αλλά να μην μπορεί να δημιουργήσει κλασσική ευκαιρία.
Ατομική κριτική στους παίκτες δεν θα κάνω, γιατί ΟΛΟΙ ήταν μετριότατοι στην καλύτερη των περιπτώσεων, πολλοί από αυτούς αρνητικοί. Είδαμε δυστυχώς μαζεμένους παίκτες να δείχνουν το κακό πρόσωπο τους των τελευταίων παιχνιδιών – των τελευταίων μηνών, παίκτες όπως ο Γκρέκο (πέρασε και δεν ακούμπησε), ο Φέισα (έσπασε κάθε ρεκόρ κωλοκαθίσματος εχθές – τρεις φορές εκ των οποίων τις δύο εντελώς μόνος του) και ο Μανιάτης (ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ). Γράφω κριτική ειδικά για την τριάδα του κέντρου γιατί με ανύπαρκτο κέντρο ειδικά όπως το χθεσινό του πρώτου ημιχρόνου, στο σύγχρονο ποδόσφαιρο δεν πας πουθενά. Ακόμα κι αν αντιμετωπίζεις ομάδες που παίζουν ο Χουχούμης και ο Μπαρμπαρούσης.
Η χθεσινή εικόνα της ομάδας όμως είναι κατά ένα μεγάλο ποσοστό ευθύνη του προπονητή. Έχω γράψει κατ’ επανάληψη ότι το έργο του κάθε προπονητή δεν μπορεί να κριθεί σε μια περίοδο, όπως αυτή που είμαστε τώρα μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος. Τα στοιχεία που θέλει ο προπονητής δεν μπορούν να αφομοιωθούν από τους παίκτες μέσα σε 1-2 μήνες. Υπό αυτό το πρίσμα θα υπάρχει απόλυτη στήριξη και υπομονή από την μεριά μου μέχρι να δείξει το πλάνο του για την ομάδα, κάτι από τα αγωνιστικά στοιχεία που θέλει να περάσει στους παίκτες και στην ομάδα. Κριτική όμως για κάθε αγώνα και κυρίως για τις επιλογές του, όχι μόνο μπορώ αλλά και οφείλω να κάνω.
Καταρχήν ακούγοντας την ενδεκάδα, ήμουν σίγουρος ότι θα ήμασταν ΕΝΤΕΛΩΣ ακίνδυνοι επιθετικά. Όταν η τριάδα του κέντρου σου απαρτίζεται με τρεις παίκτες κουβαλατζήδες, αμυντικά σωστούς, ενδεχομένως μοντέρνα ανασταλτικά χαφ, αλλά όχι με επιθετικές αρετές, τότε η μπάλα φτάνει στο σέντερ φορ σου κατόπιν αιτήσεως και χαρτοσήμου. Οι μοναδικές φορές που έχει τολμήσει την ίδια επιλογή προσώπων στο κέντρο, η εικόνα ήταν ίδια και απαράμιλλη. Θυμίζω ότι η ίδια τριάδα κεντρικών άρχισε τον αγώνα με την αεκ  και στο κύπελλο εκτός με τα Γιάννενα. Τι του άρεσε τόσο στην εικόνα των δύο αυτών παιχνιδιών που το ξαναεφάρμοσε, μόνος αυτός ξέρει. Αν προσθέσεις στο παραπάνω γεγονός ότι με τον Φουστέρ στα πλάγια που συνεχώς συγκλίνει και τον Παπάζογλου επιθετικά ανύπαρκτο, τότε η χθεσινή εικόνα ήταν μάλλον αναμενόμενη.
Οι αλλαγές του ήταν εκτός τόπου και χρόνου, όχι τόσο γι’ αυτούς που μπήκαν στο παιχνίδι, όσο γι αυτούς που αντικαταστάθηκαν. Η ένσταση μου δεν είναι για τα πρόσωπα, αλλά για το στήσιμο και την λειτουργία της ομάδας συνολικά μετά τις αλλαγές. Για να εξηγήσω λίγο την άποψή μου, ας μου πει κάποιος γιατί η τρίτη αλλαγή, με τον Παπάζογλου να αποχωρεί και τον Μανιάτη να περνάει δεξί μπακ δεν θα μπορούσε να ήταν η πρώτη του αλλαγή, στην είσοδο του Ιμπαγάσα στο ημίχρονο? Τι φοβηθήκαμε? Μην ο Σο ή ο Βιτόλο πάρει την μπάλα και βάλει γκολ από τον άξονα?
Εχθές με τις αλλαγές του κατόρθωσε μετά το 74΄να μην υπάρχει ούτε ΕΝΑΣ ακραίος στην ενδεκάδα. Μασάντο, Ιμπαγάσα, Φέισα, Μήτρογλου, Τζεμπούρ και Φουστέρ κανείς τους δεν είναι ή μπορεί να παίξει με επιτυχία στα άκρα. Και αυτά απέναντι σε έναν προπονητάκο που έκανε τα απλά και αυτονόητα. Φόρτωσε τον άξονα και εξουδετέρωσε τον Ολυμπιακό, αφού δεν υπήρχε άλλη δυνατότητα και σχέδιο ανάπτυξης στο τελευταίο 20λεπτο. Η έλλειψη σχεδίου για 90 λεπτά είναι ο πιο σοβαρός προβληματισμός μου για το χθεσινό παιχνίδι και φάνηκε ξεκάθαρα όταν στις καθυστερήσεις αντί να κάνουμε μπαλιές μέσα στην περιοχή (ήταν 3-4 παίκτες μας μόνιμα μέσα στην περιοχή του Καρνέζη) εμείς παίζαμε πασίτσες στον χώρο του κέντρου, χωρίς να ξέρουμε τι να κάνουμε το τόπι. Ένα γέμισμα κάναμε στην περιοχή και έβαλε γκολ ο Μήτρογλου έστω κι αν ακυρώθηκε σωστά ως οφ σάιντ.
Για τους οπαδούς του Ολυμπιακού μέσα στο γήπεδο τι να πρωτοπεί κανείς. Σίγουρα δεν θέλω να καταντήσω ποτέ οπαδικά σαν αυτούς που έβριζαν εμετικά τον Μαρινάκη. Για να εξηγούμαστε, έβριζαν τον Μαρινάκη τον ΠΡΟΕΔΡΟ της ΠΑΕ Ολυμπιακός και όχι τον Μαρινάκη τον εφοπλιστή, τον επιχειρηματία ή ότι άλλο θέλεις πες. Για το φυσικό πρόσωπο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν με ενδιαφέρει ότι και να λένε, δεν με αφορά. Για τον πρόεδρο Βαγγέλη Μαρινάκη οι χθεσινές κραυγές είναι ΑΛΗΤΕΙΑ. Είναι ΑΛΗΤΕΙΑ απέναντι στον πρόεδρο του σωματείου και κατ’ επέκταση στο ίδιο το σωματείο Ολυμπιακός. Αναφέρομαι φυσικά στο περιβόητο σύνθημα για το στοίχημα… Ούτε οι ίδιοι οι βάζελοι δεν τα φωνάζουν αυτά που φώναξαν εχθές. Όλα τα άλλα συνθήματα οι ίδιοι νεόγαυροι τα φώναζαν και στον Σωκράτη Κόκκαλη, τα φώναζαν ακόμα και πέρυσι τον Δεκέμβρη μήνα, πριν φυσικά αρχίσουν τον Φεβρουάριο να κωλοτουμπιάζουν ΟΛΟΙ με τα κατορθώματα της ομάδας του Βαλβέρδε. Δεν πρόκειται μερικοί άνθρωποι να βάλουν μυαλό ΠΟΤΕ. Αυτά τα ολίγα για τις χθεσινές ομορφιές της εξέδρας. Δεν το προχωράω περαιτέρω, το θέμα γιατί τα υπόλοιπα παιδιά έχουν ανεβάσει ήδη πολλά σχετικά άρθρα (1, 2, 3). Εγώ πάντως λέω υπομονή και δύναμη σε αυτούς που δεν γουστάρουν τέτοια σκηνικά και αναγκαστικά ανέχονται τους κομπλεξικούς νεόγαυρους, που ξυπνάνε με ένα όνειρο κάθε ημέρα. Να πούνε κάποια ημέρα με στοιχεία ότι όλες οι παπαριές  που λένε ισχύουν. Ελάτε τώρα αρχίστε τα γνωστά σας, ότι είμαι υπάλληλος, τσάτσος, έμμισθος και τέτοιες παπαρολογίες. Τα έχω συνηθίσει και σας έχω βαρεθεί.
 
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς.
 
ΥΣΤ 1. Πόσοι γαύροι θα μέναμε πιστοί στην ομάδα αν ήμασταν στην θέση της κούλας? Πόσοι θα πηγαίναμε γήπεδο? 1000? 2000?
ΥΣΤ 2. Το εύκολο είναι να διώξετε τον Μαρινάκη. Ποιόν τύπου Μπανασάκη θα φέρετε δεν μας είπατε…
ΥΣΤ 3. Ξυπνάτε ΟΛΟΙ σας ΡΕΕΕΕΕΕ! Με τον Χουχούμη παίζατε, με τον Χουχούμη και τον Μπαρμπαρούση….