Ο Ολυμπιακός μας είναι ένα πρότυπο υγείας στο Ελληνικό αθλητισμό και αυτό δεν είναι νέο. Το νέο είναι ότι σε μια περίοδο όπου πραγματικά έχουν γίνει πολύ καλές μεταγραφικές και διοικητικές κινήσεις (συνεργασία με Ισά και Καρεμπέ), υπάρχει πάντα ένα θέμα που θα δείχνουμε σημάδια κανιβαλισμού.
Το σήριαλ που τείνει να γίνει διχαστικό αυτή την περίοδο στις τάξεις των οπαδών μας είναι η υπόθεση των δύο Αλγερινών, Αμπντούν και Τζεμπούρ. Έχουν ακουστεί και γραφτεί απίθανα πράγματα, που φτάνουν την υπόθεση στο μεταφυσικό και στις χαρτορίχτρες. Ακόμα και μέσα εδώ αναμεταξύ μας με τα υπόλοιπα παιδιά υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για το συγκεκριμένο θέμα. Ας πάρουμε λίγο από την αρχή την υπόθεση των δύο παικτών μπας και μέσω και των δικών σας σχολίων γίνουμε λίγο σοφότεροι. Γράφω σήμερα για το θέμα που δεν είναι τόσο φρέσκο αλλά είναι σαφώς επίκαιρο, ακριβώς γιατί δεν ήθελα να γράψω τίποτα βαρύ εν θερμώ.
 
Υπόθεση Τζεμπούρ
Η υπόθεση του Ραφίκ είναι η απλούστερη θεωρώ από αυτή του Αμπντούν. Το ότι ο παίκτης είχε ένα παρελθόν που θα δικαιολογούσε κάποια στιγμή μία έκρηξη το ξέραμε. Είχε προλάβει να μας δείξει αυτή την πτυχή του χαρακτήρα του σε όλες τις προηγούμενες ομάδες που αγωνίστηκε στην Ελλάδα. Στην ομάδας μας όμως, είναι αλήθεια και γεγονός, ότι το πρόσωπό του ήταν άψογο σε σημείο τέτοιο που άξιζε συγχαρητήρια από όλους μας. Τα προβλήματα με τον παίκτη άρχισαν όχι τόσο με την έλευση του Μίτσελ, όσο με την απόφαση του Μίτσελ να τον τραβήξει στον πάγκο στο τέλος της σεζόν και αφού πρώτα παρατήρησε μια σχετική αφλογιστία στο σκοράρισμα όποτε χρησιμοποιήθηκε σαν βασικός. Βεβαίως εδώ πρέπει να πούμε ότι μέσα στην προσπάθεια του Μίτσελ να δώσει χρόνο συμμετοχής στον Μήτρογλου, ο Αλγερινός έπαιξε και σε θέσεις που φυσικά δεν ταιριάζουν ιδιαίτερα στα προσόντα του και στις ικανότητές του. Κάθε φορά που αγωνίστηκαν μαζί στην επίθεση ο Αλγερινός τραβιόταν στα πλάγια, στα φτερά της επίθεσης ή πήγαινε πίσω από τον Μήτρογλου. Αυτό όμως είναι απόφαση του προπονητή και δεν πρέπει να αφορά τον παίκτη. Ο κάθε παίκτης παίζει όπου γουστάρει ο κάθε προπονητής.

Να θυμίσω ότι ο παίκτης σε πείσμα των μανατζαραίων του και μετά από προσωπική συνάντηση που είχε με τον ίδιο τον πρόεδρο του Ολυμπιακού, ανανέωσε το συμβόλαιό του για 3 χρόνια, μόλις τον Ιανουάριο που μας πέρασε. Οι όροι του συμβολαίου φυσικά δεν μας είναι γνωστοί, συγκεκριμένα δεν ξέρω αν υπάρχει ρήτρα παραχώρησης ή πόση είναι αυτή, αλλά σε κάθε περίπτωση ο παίκτης δεσμεύεται με συμβόλαιο με την ομάδα.
Για να επανέλθουμε λίγο στην ιστορία, ο παίκτης στράβωσε με την απόφαση του Μίτσελ να δώσει και στον Μήτρογλου την φανέλα βασικού για κάποια παιχνίδια με αποτέλεσμα να εμφανιστεί λίγο βαρύς και άνευρος κάθε φορά που τον χρησιμοποιούσε ο προπονητής, κάτι που για τον χαρακτήρα του παίκτη είναι απολύτως φυσιολογικό και δεν περιέχει από μεριάς μου καμία μομφή εσκεμμένης μειωμένης απόδοσης. Όλα τα θέματα και οι παράμετροι με τον Ραφίκ στην καριέρα του έως τώρα στηρίζονταν στην ψυχολογία του, μόλις ένιωσε να την χάνει αμέσως άρχισαν οι γκρίνιες και τα προβλήματα. Αυτό είναι κάτι που βγαίνει απ’ όλα τα ρεπορτάζ της ομάδας από τον Μάρτιο και μετά, με αποκορύφωση τον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας. Δεν είναι τυχαίο που ο Μίτσελ δήλωσε ότι έχουν κάνει πλάνο και για πιθανή αποχώρηση του παίκτη από τον Απρίλιο, δείγμα καθαρά της εκφρασμένης επιθυμίας του παίκτη για να αποχωρήσει από τότε.
Τα θέματα που προβληματίζουν όμως είναι άλλα που προκύπτουν φυσικά απ’ όλα τα παραπάνω. Το θέμα με τον Ραφίκ ποτέ στην ουσία δεν ήταν αγωνιστικό, σε αυτή την μεταγραφική περίοδο η Διοίκηση σπρώχνει χρήμα (κακώς κατά την γνώμη μου σε τέτοιο βαθμό αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) και αυτό δεν με κάνει να ανησυχώ εάν θα βρει άξιο ή καλύτερο αντικαταστάτη του παίκτη. Δεν είναι το απλούστερο πράγμα στον κόσμο να αντικαταστήσεις τον πρώτο σου σκόρερ πέρυσι αλλά αυτό θα γίνει. Προσωπικά μου γεννιούνται κάποιες απορίες γενικότερες.
Τι σημαίνει δίνω άδεια στον παίκτη να διαπραγματευτεί ή να βρει ομάδα μέσα στο βασικό στάδιο της προετοιμασίας? Δεν έχει μάνατζερ να το κάνει αυτό? Που βρίσκεται αυτή την στιγμή ο παίκτης? Μπορεί να παίζει ένας αθλητής με το όνομα, το προφίλ και την αξιοπιστία του συλλόγου? Δηλαδή όποιος παίκτης έχει συμβόλαιο με την ομάδα ανά πάσα στιγμή μπορεί να ανακοινώσει ότι θέλει να φύγει και να απέχει από τις δραστηριότητες της ομάδας με τις ευλογίες της Διοίκησης? Και ο Πίνο ψάχνει ομάδα, αλλά είναι στου Ρέντη και προπονείται κανονικά, έστω και μόνος του.
Φυσικά και ο παίκτης αποτελεί ήδη παρελθόν για την ομάδα, είτε βρει νέα ομάδα για να συνεχίσει την καριέρα του είτε δεν βρει, αλλά το θέμα είναι αυτό να γίνει ανώδυνα και για τα δύο μέρη, όσο πιο ανώδυνα μπορεί να γίνει μετά από όσα έχουν προηγηθεί. Το καλό και για τα δύο μέρη είναι ο παίκτης να πωληθεί για να υπάρχει ένα έσοδο και για την ομάδα, ένα έσοδο που προφανώς θα το χρειαστούμε για την αντικατάσταση του παίκτη. Η διοίκηση από την μεριά της, με δεδομένη την επιθυμία του παίκτη, αλλά και την δική της για άμεση μεταγραφή του παίκτη σε ομάδα του εξωτερικού, του έδωσε χρόνο και την ευχέρεια 15 ημέρες τώρα επίσημα και δύο μήνες ανεπίσημα να βρει ομάδα. Μέχρι στιγμής δεν έχει τελεσφορήσει κάποια προσπάθεια από μεριάς του παίκτη με την Διοίκηση να τον καλεί πίσω στις υποχρεώσεις της ομάδας. Προφανώς η στάση της Διοίκησης δεν μπορεί παρά να είναι σκληρή έναντι του παίκτη, έτσι όπως ο ίδιος τα έφερε τα πράγματα. Πέραν των ενεργειών της για άμεση επιστροφή του παίκτη, αλήθεια τι άλλο μπορεί να κάνει την παρούσα στιγμή? Τι μπορεί να κάνει και υπάρχουν σύγαυροι που την κατηγορούν γι’ αυτό? Να στείλει μπράβους να τον φέρουν σηκωτό? Η Διοίκηση με τον παίκτη έχει εξαντλήσει κάθε μέσο που της παρέχεται, από την στιγμή βέβαια που συνειδητά τον άφησε εκτός προετοιμασίας για να βρει ομάδα.
 
Υπόθεση Αμπντούν
Ο Τζαμέλ δεν είναι ίδια περίπτωση με τον συμπατριώτη του. Μέχρι στιγμής ήταν υπόδειγμα επαγγελματία, ενός παίκτη που με τον δυνατό του χαρακτήρα και με την πολύ σκληρή του δουλεία, κατάφερε να κερδίσει τους πάντες στην ομάδα και να ανατρέψει και το εντελώς αρνητικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί εις βάρος του στο πρώτο εξάμηνο της παραμονής του στην ομάδα. Να θυμίσω ότι τον Δεκέμβριο του 2011 την ώρα που σκόραρε μπροστά στην 7 είδε να τον μουντζώνει και να τον βρίζει όλη η θύρα? Να θυμίσω ότι για κάνα τρίμηνο τον γιούχαρε σχεδόν όλο το γήπεδο, ο ίδιος κόσμος που υποχρεώθηκε μετέπειτα σε κωλοτούμπα καλύτερη από αυτή της Νάντια Κομανέτσι και άρχισε να το αποθεώνει μαζικά? Η προσφορά του στην ομάδα αυτά τα δύο χρόνια είναι ανεκτίμητη. Ήταν ο περυσινός MVP του πρωταθλήματος και ο παίκτης που χωρίς αυτόν στην ενδεκάδα πέρυσι η ομάδα δεν ήταν η ίδια. Έβλεπες έναν παίκτη που απέδιδε συνεχώς στο 110% των δυνατοτήτων του και αυτό είναι και πρέπει να είναι αρκετό και αποδεκτό απ’ όλους μας για όλους τους παίκτες.
Μόλις άρχισε η προετοιμασία τίποτα δεν προμήνυε την εξέλιξη και την αλλαγή στην συμπεριφορά του παίκτη. Μετά τις πρώτες ημέρες όμως κάτι άλλαξε με αποκορύφωση την άρνησή του να αγωνιστεί στο πρώτο φιλικό της προετοιμασίας με την Σίμουρκ. Ο προπονητής ενημέρωσε την Διοίκηση και αυτή με την σειρά της τον κάλεσε πίσω στον Πειραιά για έγγραφη απολογία. Η αντίδραση της Διοίκησης είναι αναμενόμενη, μάλλον καλύτερα προβλεπόμενη, γιατί για όλους πρέπει αν ισχύει ότι ουδείς πιο πάνω από τον σύλλογο. Έτσι φτάσαμε στο σήμερα με τον παίκτη να έχει απολογηθεί την Πέμπτη, να προπονείται μόνος του στον Ρέντη και να περιμένει την ετυμηγορία της Διοίκησης για το παράπτωμά του. Προφανώς ζήτησε μεταγραφή γιατί τον απασχολεί κάτι που προσωπικά δεν μπορώ να το γνωρίζω. Το κλίμα στην ομάδα δεν του αρέσει, η σχέση του με τον προπονητή, η σχέση του με τους συμπαίκτες του, του πήρε τα μυαλά ο μάνατζέρ του για μεγαλύτερη μεταγραφή? Άγνωστο αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν είναι τρόπος αυτός να δείξει ένας παίκτης την δυσφορία του στο οτιδήποτε τον ενοχλεί που φυσικά μπορεί να είναι κάτι σοβαρό τόσο για την απόδοσή του, όσο και για την προσωπική του ηρεμία. Ελπίζω μόνο να μην θεώρησε τον εαυτό του βασικό και αναντικατάστατο, βεντέτα δηλαδή με την κακή έννοια, κάτι που δεν μπορώ να το πιστέψω κρίνοντας από την μέχρι στιγμής παρουσία του στην ομάδα. Η Διοίκηση στην περίπτωση Αμπντούν έκανε τα αυτονόητα. Θα τιμωρήσει τον παίκτη γιατί αυτό επιβάλλεται και φυσικά θα ψάξει να τον πουλήσει, για να ξεφορτωθεί μια μελλοντική πληγή και αιτία γκρίνιας στην ομάδα.
 
Οι δύο περιπτώσεις έχουν μια κοινή συνισταμένη. Την διατήρηση με νύχια και με δόντια του κύρους του συλλόγου τόσο στα μάτια του υπόλοιπου κόσμου εντός και εκτός Ελλάδας, όσο και στα μάτια των εν ενεργεία αθλητών του ποδοσφαιρικού τμήματος. Αν αύριο το πρωί δοθεί συγχωροχάρτι και στους δύο Αλγερινούς μπορεί να προβλέψει κάποιος ποια θα είναι η αντίδραση των υπολοίπων παικτών της ομάδας? Γιατί τότε και ο Μήτρογλου για παράδειγμα ή οποιοσδήποτε άλλος να μην κάνει το ίδιο στην επόμενη ευκαιρία? Πως θα μπορέσει τότε η Διοίκηση και ο προπονητής να κρατήσει τις ισορροπίες στην ομάδα? Δεν είναι λύση φυσικά ούτε να κρεμάσουμε το δελτίο τους στο ιστό της σημαίας στην πλατεία Αλεξάνδρας, γιατί αυτό θα ικανοποιήσει ηθικά ίσως κάποιους, αλλά όχι οικονομικά τον σύλλογο. Και εδώ που φτάσαμε και με τους δύο παίκτες, αυτός πρέπει να είναι και ο στόχος μας.
Προσωπικά βλέπω πιθανότατα και τους δύο παίκτες να παίρνουν μεταγραφή. Αυτό δεν είναι κακό, αρκεί η ομάδα να αποζημιωθεί με όποιο ποσό έχει βάλει στόχο. Αν δηλαδή σου φύγει το βασικό σου περυσινό σέντερ φορ και ο MVP του πρωταθλήματος και εισπράξεις ένα ποσό 1,5 – 2 εκ τότε δεν έχεις την ανταποδοτικότητα από την πώληση που περίμενες. Αν όμως η πώλησή τους ξεπεράσει τα 5-6 εκ τότε θα λέμε άλλα. Σημειώνω ότι και ο Ολυμπιακός ενδιαφέρεται για την κατάληξη των δύο παικτών, γιατί άλλο κύρος έχει η μεταγραφή του Αμπντούν σε κάποια ομάδα της Αγγλίας, άλλο κύρος έχει η φημολογούμενη μεταγραφή του στην Αλ Γκαράφα από το Κατάρ. Πρακτικά όμως το πρώτιστο μέλημα είναι η οικονομική αποζημίωση του συλλόγου και αυτός πρέπει να είναι ο οδηγός.
Υπάρχει ένα παλιό ρητό του σοφού λαού. Όποιος φεύγει από το μαντρί τον τρώει ο λύκος. Αυτό πρέπει να το έχουν πολύ καλά υπ΄ όψιν τους και οι δύο παίκτες (αλλά και όλοι γενικότερα) γιατί απ’ ότι ακούγεται δεξιά και αριστερά από τα διάφορα δημοσιεύματα, δεν έχουν βρει μέχρι στιγμής προτάσεις από ομάδες που θεωρούνται μεγαλύτερες σε μέγεθος από τον Ολυμπιακό. Ακόμα όμως και να βρουν τέτοιου μεγέθους ομάδα, όπως πχ η Νιουκάστλ που φημολογείται ότι θα κάνει πρόταση για τον Τζεμπούρ, θα πρέπει να κοιτάξουν και τον ρόλο τους μέσα σε αυτήν. Ας παραδειγματιστούν λίγο από την περίπτωση του πρώην αρχηγού μας, του Μαϊκόν από την Ξάνθη, που ναι μεν πήγε στην Ρόμα μετά βαϊων και κλάδων, αλλά τώρα 6 μήνες μετά θα αρχίσει τα ταξίδια και τους δανεισμούς. Ήδη φημολογείται ότι πάει δανεικός στην Τορίνο, αφού φυσικά η Ρόμα δεν είναι και… ξετρελαμένη με την προσφορά του και απέκτησε τον πραγματικό Μαϊκόν από την Βραζιλία. Αν ο real Μαϊκόν στα τελευταία του προτιμάται από τον δικό μας, τότε κάτι τρέχει με τον greek… Στο εξωτερικό η προπόνηση δεν είναι της πλάκας που γίνεται εδώ, ακόμα και στις κορυφαίες ομάδες της χώρας μας. Στο εξωτερικό σε οποιαδήποτε σοβαρή ομάδα δουλεύεις σκληρά και δεν μπορείς να κοροϊδέψεις κανέναν, γιατί η δουλειά ενός αθλητή φαίνεται πάντα στον αγωνιστικό χώρο. Στο εξωτερικό δεν μπορείς να διαλέγεις παιχνίδια όπως έκανε στην Ελλάδα κατά δήλωσή του ο Βασιλάκης, γιατί στο εξωτερικό κρίνεσαι προτίστως για την συνέχεια και την σταθερότητά σου και όχι μόνο για τα προσόντα σου. Στην Ελλάδα με κάποια τυπικά προσόντα και καλές σχέσεις με τα αρδάκια, γίνεσαι αυτόματα τεράστιος ποδοσφαιριστής. Στο εξωτερικό αυτό δεν είναι δεδομένο. Αυτά πρέπει να τα έχουν στο μυαλό τους τόσο οι δύο Αλγερινού, όσο και οποισδήποτε άλλος θέλει να αποχωρήσει.
Κλείνοντας δεν μπορώ να πιστέψω ότι τα λάθη για την υπόθεση των δύο Αλγερινών βαρύνει μόνο την μία από τις δύο πλευρές. Ότι δηλαδή φταίει μόνο ο κακός τους χαρακτήρας (όπως λένε κατά πλειοψηφία όλα τα αρδάκια) ή μόνο τα όποια λάθη ή ανοχή της Διοίκησης (που επικαλείται μια μερίδα των οπαδών μας). Για να υπάρξει ένα διαζύγιο φταίνε και τα δύο μέρη πάντα, κάτι που θα εξακριβώσουμε στο μέλλον μόλις μάθουμε και λίγο από το παρασκήνιο της υπόθεσης. Σήμερα μπορούμε να κρίνουμε μόνο τους χειρισμούς και όχι τις πραγματικές ευθύνες των δύο μερών στην υπόθεση και αυτός μοιραία κατά την γνώμη μου βαρύνει τους παίκτες.
 
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς.
 
ΥΣΤ 1. Τελικά τα μπαόκια πάνε στους αδύναμους της κλήρωσης, κόντρα στην Μέταλιστ? Ωχχ τα ψέματα τελείωσαν μπουγατσοβλαχάκια. Αλλά είπαμε εσάς σας φταίει ο ΒΑΓΓΕΛΑΣ και κάθε τι Ολυμπιακό. Το νέο ανέκδοτο το ακούσατε? Άνοιξε λέει νέο μέτωπο στην κόντρα με τον Ολυμπιακό γιατί λέει πήραμε με κάθ’ όλα νόμιμο τρόπο με μεταγραφή τον τερματοφύλακα των νέων τους. Και τι σας πείραξε ρε καρντάσια αυτό? Εσείς δεν του προσφέρατε επαγγελματικό συμβόλαιο ως οφείλατε και υπέγραψε σε εμάς. Συνεχίστε το τάισμα σανού στους οπαδούς σας. Τους αρέσει και το συνήθισαν πια, δεν μπορούν χωρίς αυτό.
ΥΣΤ 2. Ο ζέλας νίκησε εχθές τον γίγαντα Ηρακλή Ψαχνών. Υπό κανονικές συνθήκες και χωρίς την πρωτοφανή εύνοια της ΄΄κόκκινης΄΄ ΕΠΟ του Σαρρή, με χωρίς μεταγραφές και στις πιο κατηγορίες, τέτοια φιλικά δεν θα τα είχαν καν φανταστεί αφού ο Ηρακλής είναι ομάδα πολή καλή για τα δικά τους δεδομένα.