Βουλιάεις....βγάνεις φαρμάκι απτη μπζυχή...στεναχωργιέσαι...είναι το κλάμα σου αδυσώπετο....δεν έχεις πγια δάκρεα να κλάπσεις....τελέπσανε...στερέπσανε...δε φτάνουν...
Τα τελεφταία τα δανείστηκες από τη Βούρτση...Πώς κατάντεπσες έτσα ;Εσύ ;Ο καταδίκης των καταδεκώνε ;Ο Τεμωρός των σκλερώνε, ο Πρέσβητας του κώλου...
Ένδεκα και δε σε φτάνουν....Παίζουνε με το κωλί σου τάπσεχο ο Πάνθρακας κι ο Κσάνθης...Κατάντγια...Νάμπερο έντεκα...το νάμπερο κσεφτύλα...κι ακόμα είναι νωρίς....
Σε λοιδωρεί κι ο ποιητής...
Το άσπρο σου ποκάμεσο να τονε βάπσεις μάβρο....
κι άβριο το απόγιομα θαρθώ να σε κσανάβρω....
Για να μου σκύπσεις να σε ιδώ πώς πάεις από πίσω
είμαι ο Θρύλατσος εγώ, θα σε πατοσουβλίσω !
Ούλοι με σένανε γελάνε....η πίκρα και το βάσανο εφτάσανε στο γόνα...πορπατάς και χλαις και δε σε παρεγοράει κανείς πγια....
είσαι μόνος...μόνος και απόγονας...Απόγονας της μονακσάς και της πικρής της νυχτγιάς...Δγιαμάντγια είναι ο ιπαίχτουρες σου...δγιαμάντγια κι η πσεχή σου...όμως πενάς...
Στέκεσαι ολόρθος ακόμα...στραβοπατείς τα γύφτικα παπούτσα σου...στραβοπατείς και είναι τρούπγια...έγινες Ρομάς πγια....Νάμπερο ένδεκα...του κώλου τα καμώματα...
Κοντοστέκεσαι...σκέφτεσαι το πώς ήσανε και το πώς εγένηκες...Νάμπερο ένδεκα...
Πάει και η Αβρώπα πγια...πάει και το κύπελλο....μαχαιργιά στη γκαρδγιά....πάει και το πρωταθλεματάκεον...11 Νάμπερο δελητήργιο...Σου ματώνει τη μπζεχή...
Συγκάθεσαι και συμπονάς τη Γκούλα τη λυράτη...μαζί που κάνατε χωργιό και μείνατε αμανάτι...
Τίγρης ο ένας απεδανά...Γιάννης απεκειδά ο Τουίτερ...Κι από πάνου να σε θωρράει ο Ρούσσος ο Χλέμπουρας ο Μεγαλοπρεπής !Ο Ιβάνης ο κσινός....με τα πολλά ριάλια...
Κι όμως....έμεινες μονάχος σου...πόνος και βλογιοκοπγιά είναι πγια η μαθκιά σου...άχτι και ποναρμαθγιά σταλάζουν στη καρδγιά σου...
Πικρό φαρμάκι ο καημός...μα θα τονε πγιεις !Ούλο !Μέχρις και τη ντελεφταία στάλα και το κσέρεις...Άτεμο νάμπερο...νάμπερο 11..
Προσφυγές και προσφεγόπουλα...Ούλοι προσφέβγουσιν...Ούλοι θένε να στα πάρουν...Δανείζεσαι από παντού και διακονέβεις...Περμένεις ό,τι στάκσει να ντο πάρεις...
Και περμένεις...περμένεις το παιχνίδι με το Γάβρο τον Αλήτη να σκωθείς στα ποδάργια σου...
Αν με περμένεις για ναρθώ, ναρθώ να σε βατέπσω
έπεσες όκσω μάθκια μου κουράγια δεν υπάρχουν...
οι βέλγοι μου τα στέρεπσαν κι οι Μπεμφικιώτες παίχτες
κι αν σε ματώσω πάλε εγώ άλλοι θα ειν οι φταιχτες !
Νάμπερο ένδεκα...Ζωή εν τάφω...πώς νιώθεις δε γκαταλαβαίνεις....πσεχρολουσία σπέρματος από τη γκορφή ως τα νύχια !
Βελάζει ο Κόκκενος Γαμνιάς κι ο Μίτσελος γελάει...
πάνω απ το φτώμα σου γελά κι όμως σε σεμπονάει...
για να σε ιδεί να θλίβεσαι να γίγνεσαι άνω κάτω
κι ολημερίς κι ολονυχτής να σου γαμεί το μπάτο !
Χάβουζα σόγινε η πσεχή...βόθρος και η καρδγιά σου...μες τα σκατά σε χώσανε...κρίμας τη λεβεντγιά σου...Διαίρα και βασίλεβε σου φκιάσαν οι μεγάλοι...κι ούλοι δγιασπαστήκατε...σε δγιάλεπσαν...δε μπας καλά πγια...προσπαθάς να αρθρώσεις...σκέφτεσαι...Ντίνας και Μπαχράμης...πώς να σε σώσουνε αφτοί ;Καρέλης και Καπίνας...μικρά παιδγιά, κσεκούμπωτα, σα ρόμπες λουλουδάτες...Κι ο Αναστάσης !Ο Προπονεφτής με Π κεφαλαίο....κι όμως !Να που θα αρχέπσει να σε ετοιμάζει για μένα...Νάμπερο ένδεκα...κι είναι μικρό...έχεις ακόμα χρόνο...σφαδάζεις...κανείς δε σε λεπάται...ασχεμονούν πάνω στο φτώμα σου και στο σκελέβουν...
Έμεινες μονάχος σου...Νάμπερο ένδεκα...χλαις και μετανοιώνεις...θάπρεπε νάσουνε με το Βαρδινογιώργη...ναι !Τώρα εφτούνος θα σέσωζε !Σου πούλησε τα γέπεδα στην ΕΠΟ....κατομμύργιο και μαχαιργιά...σκατόφατσες...παλιάθρωποι και αθρωπάκια...κανείς δε σε θέλει...φτηνοί και κακόμεροι...δε γκζέρουνε τη δόκσα σου...τη φίνα λεβεντγιά σου...
Άιντα ρε όμορφε τσολιά που σε φωνάζουνε ''κωλιά''
και σε περιγελάνε....
κι ούλοι σου λεν με μνια φωνή
άιντα ρε πράσενο μουνί
και σε γλεντοκοπάνε !
Παλιά σε λάλησαν φονιά
τους σκότωνες με μνια μπουνιά και ήσονε θερίο...
Κάτσε να έρθω μεσα κει
για να σου ρίκσω μνια πσωλή
από εδώ ως το Ρίο !

Στη Λαγοφλώρο θε ναρθώ να είμαστε εσύ κι εγώ
να κάμουμ ένα πάρτι...
και θασαρέσω έγώ πολύ και θα φωνάζεις
ΤΙ ΠΣΩΛΗ ΘΡΥΛΕ ΜΟΥ ΚΩΛΟΓΔΑΡΤΗ !!!

Από τη νέα μου σελλογή ''ΦΛΩΡΟΙ ΚΑΙ ΣΚΟΥΡΑΤΖΕΣ'' που κεκλοφόρεπσε προσφάτως και γίνηκε ανάρπαστος !

Σας φχαριστάω από καρδγιάς...