ΜΠΑΡΤΖΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΟ SENTRAGOAL
Γράφτηκε απο dono στις 15:02 | 19-01-2014
Το συγκεκριμένο site και οι άνθρωποι που το αποτελούμε έχουμε δύο σημαντικούς και πρωτεύοντες πυλώνες πάνω στους οποίους στηρίζουμε την ιντερνετική ύπαρξη μας. Ο πρώτος είναι να αναδείξουμε κάθε τι που αφορά την οικογένεια του ΟΣΦΠ, τα καλά και τα κακά, στην καθημερινότητα αλλά και απολογιστικά – ιστορικά. Ο δεύτερος πυλώνας εξίσου σημαντικός είναι να αναδείξουμε την ιστορία μας και να κατατροπώσουμε, στο μέτρο που μπορούμε, κάθε τι γκεμπελίστικο γράφεται ή κυκλοφορεί από τους απέναντι, να απαντάμε στην προπαγάνδα τους δηλαδή.
Υπάρχουν όρια στην αμάθεια, στην προπαγάνδα (γκεμπελισμό) και στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης και του αντιολυμπιακού μετώπου από άρθρα – γνώμες γνωστών ΑΡΔακίων. Είναι μια πρακτική που την βλέπουμε αρκετά χρόνια τώρα, κυρίως από την στιγμή που ο Σωκράτης τους ανάγκασε να πέσουν στα 4 και να παρακαλάνε να τελειώσει αυτή ξηρασία σε τίτλους και επιτεύματα στις ομάδες. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα των παραπάνω είναι το άρθρο του Μπαρτζινόπουλου στο sentragoal.
Την περασμένη Κυριακή λίγο – πολύ συμφωνήσαμε όλοι στο θέμα της βίας. Αλλά σήμερα δεν το βλέπω. Γιατί σήμερα λέω να μιλήσουμε για τη διαιτησία. Τόσο του ποδοσφαίρου όσο και του μπάσκετ. Κι εδώ δεν θα είναι εύκολο να παραμεριστούν απωθημένα και διαμορφωμένες απόψεις. Εκτός κι αν κάποιοι – και αυτό ελπίζω να συμβεί – αποστασιοποιηθούν από σωματειακούς συμψηφισμούς και εμμονές και καταφέρουν να δουν τα πράγματα κάπως αποστασιοποιημένα.
Θυμάμαι μια δίκη στα χρόνια της χούντας. Κατέθετε μάρτυρας ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Ένας από τους στρατοδίκες τού είχε σπάσει τα νεύρα οπότε κάποια στιγμή δεν κρατήθηκε και τον αποστόμωσε με μια δολοφονική ατάκα: «Σας πληροφορώ, κ. στρατοδίκα, ότι η ιστορία της Ελλάδος δεν άρχισε στις 21 Απριλίου του ΄67».
Καλό θα είναι να θυμούνται φίλαθλοι και οπαδοί ότι η ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου (ή του μπάσκετ) δεν άρχισε τη μέρα που αποφάσισαν ν΄ ασχοληθούν αυτοί με το σπορ. Και για να μπορείς ν΄ αξιολογήσεις πρόσωπα και καταστάσεις είναι χρήσιμο να γνωρίζεις πώς ξεκίνησαν και πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα. Ή να φροντίσεις να μάθεις.
Πρωτοπήγα σε γήπεδο στα τέλη της 10ετίας του ΄50. Πρόλαβα τον Παπαντωνίου και τον Μπέμπη. Η διαιτησία έγερνε πάντα προς το μέρος των ισχυρών και κάτι περισσότερο προς το μέρος του εκάστοτε ισχυρότερου. Στα χρόνια του Μαντζαβελάκη ο Παναθηναϊκός είχε ένα προβάδισμα που επί Γουλανδρή πέρασε στον Ολυμπιακό, επί Μπάρλου στην ΑΕΚ, για ένα διάστημα υπήρξε μια σχετική ισορροπία μεταξύ Νταϊφά και Βαρδινογιάννη, κάποια στιγμή ο Νταϊφάς δεν άντεξε, αλλά την περίοδο εκείνη είχε ανατείλει το άστρο των Μελισσανίδη-Γιδόπουλου.
Κοντολογίς ελεγχόμενη – λίγο ή πολύ - ήταν η κατάσταση ως τότε. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι συνεταιράκια στο ΠΟΚ υπήρξαν οι τρεις «μεγάλοι» του κέντρου και ότι οι μόνες διαχρονικά και μόνιμα ριγμένες ήταν οι ομάδες της Θεσσαλονίκης. Αλλά προς τα τέλη της δεκαετίας του ΄90 τα πράγματα άλλαξαν.
Κι αυτό γιατί τα λεφτά ήταν πολλά. Ήταν τα λεφτά που εξασφάλιζε με σιγουριά στον πρωταθλητή η συμμετοχή στο Champions League. Δεν είναι τυχαίο, ούτε και ανεξήγητο ότι στα τέλη της δεκαετίας του ΄90 ξεσπάνε και μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα που συγκλονίζουν τη χώρα. Είναι η περίοδος που αρχίζει να ρέει άφθονο για τα τότε δεδομένα χρήμα. Και σε μια χώρα όπου ό,τι πιάνεις λερώνεσαι, υπήρχε περίπτωση να μείνει αλώβητο το ποδόσφαιρο;
Όσοι πιστεύουν ότι τυχαία επέλεξε ο Κόκκαλης τον Μητρόπουλο, τον έχρησε αντιπρόεδρο της ΠΑΕ και του ανέθεσε τον τομέα της διαιτησίας χωρίς η ενέργεια του αυτή να υπηρετεί συγκεκριμένη σκοπιμότητα, ας το πιστεύουν. Όσοι θεωρούν ότι τυχαία προέκυψε ο όρος «παράγκα» και απλώθηκε ταυτόχρονα σ΄ όλη τη χώρα, ας το θεωρούν τυχαίο. Και όσοι κρίνουν ότι η ομάδα η οποία κατακτούσε με ευκολία το ένα πρωτάθλημα μετά το άλλο ήταν φυσιολογικό ν΄ αποδεικνύεται ανίκανη να πραγματοποιήσει μια στοιχειωδώς ανταγωνιστική πορεία στην Ευρώπη έναντι εκείνης που πραγματοποιούσε η βασική αντίπαλος της στο ελληνικό πρωτάθλημα, ας το βρίσκουν φυσιολογικό.
Κάποια χρονιά, το 2004, η Ελλάδα σημείωσε τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική επιτυχία της - ανακηρύχθηκε Πρωταθλήτρια Ευρώπης. Μόνο που σ΄ εκείνη την παρέα υπήρχε μόνο ένας παίκτης που προερχόταν από την ομάδα η οποία είχε κατακτήσει προηγουμένως επτά απανωτά πρωταθλήματα.
Συμπτωματικά 6 ή 7 παίκτες προέρχονταν από τη βασική αντίπαλο της και είχαν αποκληθεί «κότες» ως ανίκανοι να διαχειριστούν την πίεση ενός κρίσιμου αγώνα. Αλλά οι «κότες» έγραψαν ιστορία κι έβγαλαν την Ελλάδα στους δρόμους.
Δεν σας το έκρυψα ότι είμαι Παναθηναϊκάκιας. «Άρρωστος» στα εφηβικά μου χρόνια. Δευτέρα και Τρίτη δεν με σήκωναν για μάθημα στο σχολείο. Ήξεραν ότι ο λαιμός μου θα ήταν «κλεισμένος» από τις φωνές. Σοβάρεψα αναγκαστικά στο γκολ που έστειλε την ομάδα μου στο Γουέμπλεϊ. Ήμουν άρρωστος κι έβλεπα το ματς από την τηλεόραση.
Πετάχτηκα και πανηγύρισα έξαλλα το γκολ του Καμάρα. Ξαφνικά ένιωσα όλα γύρω μου να σκοτεινιάζουν. Τρόμαξα. Φοβήθηκα ότι κάτι θα μου συμβεί. Είδα κι έπαθα μέχρι να συνέλθω. Κι από τότε οι πανηγυρισμοί μου ήταν ηπιότεροι κι ο τρόπος που άρχισα να βλέπω το ποδόσφαιρο ψυχραιμότερος.
Υπάρχουν πράγματα που ούτε τυχαία τα θεωρώ, ούτε και τα ανέχομαι όταν συμβαίνουν. Κάποτε στα χρόνια της χούντας, μετά από ένα ματς στη Λεωφόρο, χάζευα από τα «δημοσιογραφικά» τον Κίτσιο να διασχίζει τοι γήπεδο για να πάει στα αποδυτήρια. Δίπλα μου στεκόταν ένα ηλικιωμένος φίλαθλος και κάποια στιγμή τον άκουσα να μονολογεί: «Κοίτα πώς κατάντησαν οι πρόεδροι του Παναθηναϊκού». Την έχω θυμηθεί πολλές φορές αυτή την ατάκα. Και τελευταία φορά ήταν όταν διάβαζα τους τηλεφωνικούς διαλόγους του Μαρινάκη με τον Μπέο και του Πατέρα με τον Ψωμιάδη. Τι άλλο παρά «Κοίτα, ρε, πώς κατάντησαν οι πρόεδροι του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού» θα μπορούσα να σκεφτώ;
Ή ρωτήστε έναν συνομήλικο μου Ολυμπιακό αν θα φανταζόταν ποτέ τον Ανδριανόπουλο ή τον Γουλανδρή να κάνει ένσταση για μια περίπτωση όπως εκείνης του ματς με την Καλαμαριά και να κλέψει το πρωτάθλημα από την ΑΕΚ.
Αν κι εδώ που τα λέμε, ούτε κι ο Κόκκαλης θα την έκανε αν δεν ήταν πολλά τα λεφτά που διακυβεύονταν. Γιατί, μη γελιέστε, τα λεφτά του Champions League είναι το μυστικό. Γι αυτά έγιναν όλα, γιατί αυτά είναι που εξασφάλισαν τη σημερινή παντοδυναμία του Ολυμπιακού.
Σήμερα η στήριξη από τη διαιτησία είναι περιττή πολυτέλεια. Στις περιπτώσεις που παρατηρείται τη θεωρώ τυχαία. Ή από συνήθεια. Δεν χρειάζεται. Και δηλώσεις όπως η τελευταία του Θεοδωρίδη μετά το ματς με τον Ατρόμητο, μόνο ζημιά κάνουν στον Ολυμπιακό. Αλλά έτσι έχει μάθει ο Θεοδωρίδης να παρεμβαίνει ως παράγοντας, τέτοιες ανοησίες ξεφουρνίζει.
Και πιθανότατα θα συνεχίσει να το κάνει, αν έτσι κρίνει πως αποδεικνύει ότι παραμένει χρήσιμος για την ομάδα και τον ιδιοκτήτη της. Η παντοδυναμία του Ολυμπιακού πατάει σήμερα στον απόλυτο έλεγχο της ΕΠΟ και της Λίγκας των οποίων οι ηγεσίες σπεύδουν πρόθυμα να εκτελέσουν την όποια εντολή λάβουν.
Σε μερικές περιπτώσεις η κατάσταση είναι κωμικοτραγική, διότι ασφαλώς και υπάρχουν ορισμένοι που δικαιούνται να δηλώνουν «ιδιοκτήτες ομάδων», αλλά υπάρχουν και μερικοί που δεν είναι σε θέση να ξέρουν ποιους ποδοσφαιριστές έχουν και για πόσο καιρό θα τους έχουν, γιατί μπορεί ο Μαρινάκης να τους έκανε τη χάρη και να τους διευκόλυνε το Σεπτέμβριο αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι δεν θα θελήσει να διευκολύνει κάποιους άλλους το Γενάρη.
Θα μου πείτε «δεν είναι παράνομο». Και θα σας απαντήσω, «κακώς δεν είναι». Θα μπορούσε ποτέ στην Αγγλία, την Ιταλία, την Ισπανία ή τη Γερμανία να λειτουργήσει κάποια ομάδα ως «επικυρίαρχος» και να μοιράζει ποδοσφαιριστές της στις μισές ομάδες του πρωταθλήματος, επηρεάζοντας έτσι καθοριστικά τα αποτελέσματα των αγώνων;
Ή μήπως δεν τα επηρεάζει όπως διατείνονται διάφοροι «σωματειακοί μολυβοσπρώχτες» που υποδύονται τους δημοσιογράφους και δεν δηλώνουν εντίμως και ευθέως «υπάλληλοι του προπαγανδιστικού τμήματος» της κόκκινης, της πράσινης ή της όποιας άλλης
Ούτε είναι παράνομο να ελέγχει απόλυτα μια ομάδα τη μεταγραφική αγορά λόγω της οικονομικής δυνατότητας που διαθέτει, με όποιον τρόπο έχει φτάσει να τη διαθέτει, αλλά για αθλητισμό και για σπορ μιλάμε, όχι για επιχειρηματικά τραστ και μονοπώλια. Κι εξάλλου χρόνια τώρα έχουμε διδαχτεί πως «ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι και ηθικό». Μια κυβέρνηση έπεσε μ΄ αυτό το σύνθημα το 2009 κι ένας πανίσχυρος ως τότε πολιτικός είδε να γκρεμίζεται η καριέρα του.
Θα μπορούσα πολλά ακόμη να γράψω. Αλλά νομίζω πως με τις όποιες επιφυλάξεις ή διαφωνίες έχετε, θα συμφωνήσετε ότι αυτή την ώρα, δεδομένης και της βίας που κυριαρχεί στο χώρο, το ποδόσφαιρο μοιάζει με ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί. Αν και πότε θα συμβεί σηκώνει λίγη συζήτηση. Και κυρίως αν και ποιοι έχουν τη διάθεση ν΄ αποτρέψουν την έκρηξη.
Υ.Γ. Όχι, δεν ξέχασα ότι έπρεπε ν΄ αναφερθώ και στο μπάσκετ. Αλλά το μπάσκετ δεν έχει πρόβλημα. Οι (όψιμοι) θεατές και οι παράγοντες, ως προερχόμενοι από το χώρο του ποδοσφαίρου, το έχουν. Ότι γίνονται λάθη; Φυσικά και γίνονται. Και λόγω της φύσης του αθλήματος είναι φυσικό να γίνονται περισσότερα απ΄ όσα γίνονται στο ποδόσφαιρο. Αλλά έλεος! Το μπάσκετ κι αυτές οι δυο ομάδες μας έχουν απομείνει για να καμαρώνουμε σαν λαός. Να τα διαλύσουμε κι αυτά; Άλλωστε όταν ο Παναθηναϊκός σάρωνε τα πρωταθλήματα, σάρωνε και στην Ευρώπη. Κι όταν ο Ολυμπιακός πήρε το ευρωπαϊκό κύπελλο, πήρε και το πρωτάθλημα. Τι παράλογο υπάρχει σ΄ αυτή τη σχέση;
Καταρχήν τίποτα στο άρθρο δεν παραπέμπει σε στοιχεία, αποδείξεις των όσων υποστηρίζει ο ΑΡΔάκος. Ακριβώς τα ίδια ακούμε σε καφενεία και σε εκπομπές δημοσιογράφων στυλ Γεωργίου που έκαναν καριέρα και απόκτησαν αναγνώριση περνώντας σε πιτσιρικάδες (αρχικά) την γνώμη τους σαν κάτι δεδομένο, ευαγγέλιο και αυταπόδεικτο. Ας προσπαθήσω λοιπόν να απαντήσω στον Κο Ερρίκο.
Την περασμένη Κυριακή λίγο – πολύ συμφωνήσαμε όλοι στο θέμα της βίας Γιατί όμως δεν λες τι συμφωνήσατε? Συμφωνήσατε όλοι πως αφού δεν εμπλέκεται ο Ολυμπιακός, τότε δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε περαιτέρω. Τώρα που η κουλίτσα θα τιμωρηθεί (γελάμε κάπου εδώ) με ποινή χάδι δεν ασχολείται και κανείς. Σε εξαιρετικά μικρότερης έκτασης επεισόδια στην Ν. Σμύρνη ασχολιόσασταν όλοι οι ΄΄αντικειμενικοί΄΄ εβδομάδες ολόκληρες γεμίζοντας τα δελτία ειδήσεων. Αλήθεια, στον ξυλοδαρμό του Ευθυμιάδη μέσα στο γήπεδό σας τι συμφωνήσατε τότε? Ποια η τιμωρία της ομαδούλας σου? Πρώτο κοκοκο, συνεχίζουμε.
Θυμάμαι μια δίκη στα χρόνια της χούντας, Εμ βέβαια με τον πρώην βασιλιά πρόεδρο και τον Ασλάνα χορηγό, ποια ιστορική περίοδο θα μπορούσες να θυμηθείς? Τσιμουδιά για αυτά… Δεύτερο κοκοκο.
Η διαιτησία έγερνε πάντα προς το μέρος των ισχυρών Σε αυτό θα μπορούσα να συμφωνήσω εύκολα, αλλά η διαφορά μας είναι ότι εγώ το βλέπω σε κάθε πρωτάθλημα και αθλητική διοργάνωση στην υφήλιο, ενώ εσύ το περιγράφεις και το τοποθετείς καθαρά σαν Ελληνικό φαινόμενο. Στο εξωτερικό γίνεται της μουρλής σε κάθε αγωνιστική με διαιτησίες που είναι αλλοπρόσαλλες και διαμορφώνουν αποτελέσματα. Βέβαια για εσένα η διαιτησίες στην Ελλάδα ευνοούν μόνο τον Ολυμπιακό. Κοκοκο
Στα χρόνια του Μαντζαβελάκη ο Παναθηναϊκός είχε ένα προβάδισμα που επί Γουλανδρή πέρασε στον Ολυμπιακό, επί Μπάρλου στην ΑΕΚ, για ένα διάστημα υπήρξε μια σχετική ισορροπία μεταξύ Νταϊφά και Βαρδινογιάννη, κάποια στιγμή ο Νταϊφάς δεν άντεξε, αλλά την περίοδο εκείνη είχε ανατείλει το άστρο των Μελισσανίδη-Γιδόπουλου. Αυτό είναι το ρεζουμέ, το επιχείρημα και το απόφθεγμα ΟΛΩΝ των αντιολυμπιακών στην Ελλάδα. Όχι Κε Ερρίκε, δεν συνέβη αυτό ποτέ έτσι από μόνο του. Γιατί δεν λες ότι ο Γουλανδρής έχασε καράβια λεφτά από την προσωπική του περιουσία για να κάνει μια ομάδα έξω από τα στενά ελλινικά δεδομένα και πλαίσια, ενώ η ομαδούλα σου είχε για χρηματοδότη την χούντα και τον Ασλάνα? Μήπως δεν τα ξέρεις αυτά. Όταν ξοδεύεις πολλά λεφτά και δημιουργείς ομάδες που κονιορτοποιούν τον ανταγωνισμό, τότε προφανώς είσαι το πρώτο φαβορί για την κατάκτηση των τίτλων. Αν δεν τα ξέρεις αυτά κοίτα στην αρχική μας σελίδα το tab που ασχολείται με την περίοδο της χούντας (θα βρεις και ΣΤΟΙΧΕΙΑ για την ΄΄θρυλική΄΄ σας πορεία του χουντέμπλει, μην ανησυχείς). Κοκοκο κι εδώ.
οι μόνες διαχρονικά και μόνιμα ριγμένες ήταν οι ομάδες της Θεσσαλονίκης Πότε ο μπάοκ είχε καλύτερη ομάδα από το πρώην ΠΟΚ, αυτό έβγαινε στο γήπεδο για ένα πρωτάθλημα συνεχόμενα και στο τέλος έχασε το πρωτάθλημα? Εγώ λέω ΠΟΤΕ ή τουλάχιστον δεν δικαιούται να ομιλεί και να γενικεύει. Αφού μιλάς και γενικότερα για Θεσσαλονίκη, για απάντησέ μου την ίδια ερώτηση για τον Άρη, την Καλαμαριά και τον Ηρακλή? Αντίθετα μπορώ να σου θυμίσω αρκετές χρονιές που είχαμε καλύτερη ομάδα από το τριμπούρδελό σας και εσείς πήρατε τον τίτλο στο τέλος της χρονιάς, αλλά με αυτό θα ασχοληθούμε παρακάτω. Τα κακαρίσματα συνεχίζονται.
Όσοι πιστεύουν ότι τυχαία επέλεξε ο Κόκκαλης τον Μητρόπουλο, τον έχρησε αντιπρόεδρο της ΠΑΕ και του ανέθεσε τον τομέα της διαιτησίας χωρίς η ενέργεια του αυτή να υπηρετεί συγκεκριμένη σκοπιμότητα, ας το πιστεύουν. Όσοι θεωρούν ότι τυχαία προέκυψε ο όρος «παράγκα» και απλώθηκε ταυτόχρονα σ΄ όλη τη χώρα, ας το θεωρούν τυχαίο. Και όσοι κρίνουν ότι η ομάδα η οποία κατακτούσε με ευκολία το ένα πρωτάθλημα μετά το άλλο ήταν φυσιολογικό ν΄ αποδεικνύεται ανίκανη να πραγματοποιήσει μια στοιχειωδώς ανταγωνιστική πορεία στην Ευρώπη έναντι εκείνης που πραγματοποιούσε η βασική αντίπαλος της στο ελληνικό πρωτάθλημα, ας το βρίσκουν φυσιολογικό. Καταρχήν οι αντιφάσεις και τα ψέματα στο άρθρο είναι τόσο μεγάλες όσο η βαθμολογική μας διαφορά φέτος. Ξέχασες τον Βίκτωρα Μητρόπουλο, τον οπαδό του ποα που πάλεψε και για την προεδρία της ομάδας σου. Κάπου τα έχεις μπερδέψει. Γιατί αυτή η πρεμούρα για τον γαύρο? Μάλλον ξέχασες την περίπτωση Γκαγκάτση, που όλα σας τα βαζελάκια μας κράζατε αλλά δεν άνοιξε μύτη όταν πήγε στον μπάοκ πατέρας και υιός. Μιλάτε για Ευρωπαϊκές πορείες, μάλλον τον Μαυροκουκουλάκη δεν τον έχει ακούσει ο βαζελοαρδάκος. ΟΚ αυτό είναι μια ΄΄παράλειψη΄΄΄, τα αποτελέσματα του ζέλα και του θρύλου στην Ευρώπη δεν τα ξέρει? Ποιος έχει φέρει καλύτερα αποτελέσματα στην Ευρώπη τα τελευταία 20 χρόνια, ποιος έχει καβαλήσει εδώ και χρόνια τον βάζελο στην βαθμολογία της uefa? Μπα, μάλλον δεν το έχει πάρει χαμπάρι, ή απλά προπαγανδίζει. Πάντψς κρατήστε το το τελευταίο, έχει πολύ πλάκα παρακάτω.
Κάποια χρονιά, το 2004, η Ελλάδα σημείωσε τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική επιτυχία της - ανακηρύχθηκε Πρωταθλήτρια Ευρώπης. Μόνο που σ΄ εκείνη την παρέα υπήρχε μόνο ένας παίκτης που προερχόταν από την ομάδα η οποία είχε κατακτήσει προηγουμένως επτά απανωτά πρωταθλήματα. Συμπτωματικά 6 ή 7 παίκτες προέρχονταν από τη βασική αντίπαλο της και είχαν αποκληθεί «κότες» ως ανίκανοι να διαχειριστούν την πίεση ενός κρίσιμου αγώνα. Αλλά οι «κότες» έγραψαν ιστορία κι έβγαλαν την Ελλάδα στους δρόμους. Ρε εσύ θα μας τρελάνεις? Μιλάς για την Εθνική Κουτσολιάκου τώρα με μπροστάρη τον μάνατζερ παικτών Όττο? Αυτά κανονικά δεν θα έπρεπε να τα ακουμπάτε, δεν σας τιμούν αλλά την τσίπα πρέπει να την έχεις, αλλιώς δεν την αποκτάς ποτέ. Οι μισοί παίκτες δεν είχαν ομάδα ή δεν έπαιζαν καθόλου στις ομάδες που ήταν και οι άλλοι μισοί άνηκαν στον βάζελο. Η επιλογή των παικτών γίνονταν τόσο αξιοκρατικά, που για παράδειγμα ο βασικός τερματοφύλακας της Εθνικής είχε να παίξει στον ζέλα ένα ολόκληρο 6μηνο. Αυτό όμως για εσένα είναι φυσιολογικό, έτσι? Μόλις το έγραφε το συγκεκριμένο άρθρο προφανώς είχε για παρέα τον Ιωάννη τον περπατητή, δεν εξηγείται αλλιώς, γιατί από την μία λέει ότι το κόκκινο παρασκήνιο φταίει για την τότε κατάσταση, αλλά αμέσως παρακάτω τα χώνει στην Διοίκηση του λαγού όταν μιλάει για παίκτες κότες που δεν αντέχουν στην πίεση ενός κρίσιμου αγώνα. Η Διοίκησή σου φίλε τα έκανε αυτά. Μείνε λοιπόν με την απορία τι θα γινόταν στο Ελληνικό πρωτάθλημα τα επόμενα ΑΝ κρατούσες τον βασικό κορμό σου και άσε τα παραμυθάκια σου για άλλους ομοϊδεάτες σου. Αλήθεια τα μηδενικά συμβόλαια τα θυμάσαι? Μήπως γνωρίζεις ποιος τα εφάρμοσε στην Ελλάδα για τουλάχιστον μια δεκαετία? Ποιος έκοψε την μπάλα σε ποδοσφαιριστές που αρνιούνταν να τα υπογράψουν? Πάντως να βοηθήσω στο κουίζ, δεν ήταν ο πρόεδρος του Ολυμπιακού. Μια ομάδα προχωράει μπροστά ΜΟΝΟ με το τρίπτυχο έμψυχο υλικό (συμπεριλαμβάνεται και ο προπονητής), διοίκηση και κόσμος. πότε ήταν η τελευταία φορά που τα είχατε όλα αυτά?
Και τελευταία φορά ήταν όταν διάβαζα τους τηλεφωνικούς διαλόγους του Μαρινάκη με τον Μπέο και του Πατέρα με τον Ψωμιάδη. Τι άλλο παρά «Κοίτα, ρε, πώς κατάντησαν οι πρόεδροι του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού» θα μπορούσα να σκεφτώ; Τι ακριβώς είπε ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ που στοιχειοθετεί συμμετοχή στα στημένα ρε γκεμπελίσκε? Τι ακριβώς είπε που δείχνει την συμμετοχή του στο κύκλωμα του Μπέου, του Μάκαρου (του καλού παιδιού σύμφωνα με τον τότε πρόεδρό σας Πατέρα ή αλλιώς μπουγάδα) αλλά και του Πατέρα? Μήπως θυμάσαι τον τελευταίο, ή έχεις ξανά ασθενή μνήμη?
Ή ρωτήστε έναν συνομήλικο μου Ολυμπιακό αν θα φανταζόταν ποτέ τον Ανδριανόπουλο ή τον Γουλανδρή να κάνει ένσταση για μια περίπτωση όπως εκείνης του ματς με την Καλαμαριά και να κλέψει το πρωτάθλημα από την ΑΕΚ. Τον Γουλανδρή σίγουρα όχι, αλλά παράγοντες της ομάδας σου αλλά και των άλλων ομάδων που κόπτεσαι για το καλό τους, φυσικά και θυμάμαι με στοιχεία και αποδείξεις, κάτι που συνεχίζεται έως και σήμερα που μιλάμε. Είναι άλλωστε αρκετά νωπή η κερδισμένη ένσταση της κουλίτσας στο βόλλευ γυναικών. ΚΟΚΟΚΟ
Αν κι εδώ που τα λέμε, ούτε κι ο Κόκκαλης θα την έκανε αν δεν ήταν πολλά τα λεφτά που διακυβεύονταν Έτσι λες αγόρι μου? Το γεγονός ότι ο Σώκος έχασε 200 εκ ευρώ από την ενασχόλησή του με τον Θρύλο, το γνωρίζεις ή κάνεις ότι δεν το ξέρεις. Αν πάντως δεν το ξέρεις, κοίτα το λινκ για να το μάθεις πριν ξεφουρνίζεις ψέματα, και προπαγανδίτσα.
Σήμερα η στήριξη από τη διαιτησία είναι περιττή πολυτέλεια. Στις περιπτώσεις που παρατηρείται τη θεωρώ τυχαία. Συμφωνούμε βρε αγόρι μου, αλλά μετά από αυτή την δήλωση δεν καταλαβαίνω το κεντρικό θέμα του άρθρου σου. Ούτε η Νάντια Κομανέτσι τέτοιες κωλοτούμπες όσες παρατηρώ μέσα σε ένα μόνο άρθρο.
Η παντοδυναμία του Ολυμπιακού πατάει σήμερα στον απόλυτο έλεγχο της ΕΠΟ και της Λίγκας των οποίων οι ηγεσίες σπεύδουν πρόθυμα να εκτελέσουν την όποια εντολή λάβουν. Δηλαδή υποστηρίζεις ότι η εντελώς ΠΑΡΑΝΟΜΗ συμμετοχή της ομάδας σου στο φετινό πρωτάθλημα είναι δάκτυλος του Ολυμπιακού? Γιατί η ΄΄κόκκινη΄΄ ΕΠΟ σε αδειοδότησε ΕΝΤΕΛΩΣ ΠΑΡΑΝΟΜΑ φέτος, δεν πιστεύω να μην τον γνωρίζεις το γεγονός. Αφού λοιπόν προφανώς το γνωρίζεις, γιατί τέτοια ψεματάκια? Στην προσπάθειά σου να βγάλεις από μέσα σου το απωθημένο από τις πολλές πίκρες που σου έχουμε προσφέρει, χρησιμοποιείς επιλεκτικά στοιχεία κι αυτά ΨΕΜΑΤΑ. Εντάξει χαρακτηριστικό των λαγών αυτό, αλλά εσύ το ξεχειλώνεις ακόμα παραπάνω.
Και θα σας απαντήσω, «κακώς δεν είναι». Θα μπορούσε ποτέ στην Αγγλία, την Ιταλία, την Ισπανία ή τη Γερμανία να λειτουργήσει κάποια ομάδα ως «επικυρίαρχος» και να μοιράζει ποδοσφαιριστές της στις μισές ομάδες του πρωταθλήματος, επηρεάζοντας έτσι καθοριστικά τα αποτελέσματα των αγώνων; Ακριβώς αυτό γίνεται ΚΥΡΙΩΣ στα προηγμένα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα της Ευρώπης. Να σου θυμίσω λίγο το τελευταίο και πιο τρανταχτό περιστατικό. Ο σκόρερ και των 4 τερμάτων της Σασουόλο στην νίκη της επί της Μίλαν την προηγούμενη αγωνιστική ανήκει και παίζει δανεικός στην νεοφώτιστη ομάδα της serie A από πού νομίζεις? Μα φυσικά από την μισητή αντίπαλο Ίντερ!!! Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα δανεισμών ποδοσφαιριστών σε ομάδες της ίδιας κατηγορίας σε όλα τα πρωταθλήματα. Μάλιστα προσφάτως διάβαζα ότι οι δανεικοί που δίνει οι Man city σε ομάδες της πρώτης κατηγορίας του Αγγλικού πρωταθλήματος επιμένει στην ρήτρα της απαγόρευσης της συμμετοχής τους στους μεταξύ τους αγώνες. Πόσο πια θα συνεχίσεις να προπαγανδίζεις ρε ΑΡΔάκο? Πόσο πια θα συνεχίζεις να γράφεις ψέματα ή στην καλύτερη περίπτωση αναλήθειες? Αλήθεια με την παγκόσμια περίπτωση πρωτοτυπίας της συνιδιοκτησίας ομάδας από την ίδια κατηγορία (βλ.ΟΦΗ) και όχι απλού παραρτήματος που έιχες πολλά, θα μας πεις κάτι? Αυτό απαγορεύεται (συνιδιοκτησία) ρητά από τους κανονισμούς της uefa αλλά μάλλον αυτό δεν το γνωρίζεις, έτσι?
Υ.Γ. Όχι, δεν ξέχασα ότι έπρεπε ν΄ αναφερθώ και στο μπάσκετ. Αλλά το μπάσκετ δεν έχει πρόβλημα. Οι (όψιμοι) θεατές και οι παράγοντες, ως προερχόμενοι από το χώρο του ποδοσφαίρου, το έχουν. Ότι γίνονται λάθη; Φυσικά και γίνονται. Και λόγω της φύσης του αθλήματος είναι φυσικό να γίνονται περισσότερα απ΄ όσα γίνονται στο ποδόσφαιρο. Αλλά έλεος! Το μπάσκετ κι αυτές οι δυο ομάδες μας έχουν απομείνει για να καμαρώνουμε σαν λαός. Να τα διαλύσουμε κι αυτά; Άλλωστε όταν ο Παναθηναϊκός σάρωνε τα πρωταθλήματα, σάρωνε και στην Ευρώπη. Κι όταν ο Ολυμπιακός πήρε το ευρωπαϊκό κύπελλο, πήρε και το πρωτάθλημα. Τι παράλογο υπάρχει σ΄ αυτή τη σχέση; Αλήθεια δεν ξέρω αν πρέπει καν να απαντώ στα αυτονόητα. Ας προσπαθήσω να απαντήσω με την λογική του ΑΡΔάκου. Αφού λοιπόν σύμφωνα με τον Ερρίκο στο ποδόσφαιρο ο ζέλας έκανε τρελές πορείες στην Ευρώπη και ο ΄΄κακομοίρης΄΄ γαύρος βολεύονταν με τους εγχώριους τίτλους, Τι παράλογο υπάρχει σ΄ αυτή τη σχέση; Αλλά κάτσε λίγο, στην περίπτωση του ποδοσφαιρικού γαύρου τι έγραψε παραπάνω? όσοι κρίνουν ότι η ομάδα η οποία κατακτούσε με ευκολία το ένα πρωτάθλημα μετά το άλλο ήταν φυσιολογικό ν΄ αποδεικνύεται ανίκανη να πραγματοποιήσει μια στοιχειωδώς ανταγωνιστική πορεία στην Ευρώπη έναντι εκείνης που πραγματοποιούσε η βασική αντίπαλος της στο ελληνικό πρωτάθλημα, ας το βρίσκουν φυσιολογικό. Με μπερδεύεις ΑΡΔάκο, με μπερδεύεις. Μονά ζυγά μονόζυγα το παίζεις το έργο. Τι από τα δύο ισχύει, γιατί μιλάμε για δύο απόψεις εντελώς αντίθετες μεταξύ τους. Σε αυτό το σημείο το μόνο επιπλέον σχόλιο που θα ήθελα να κάνω είναι να του αναφέρω 2-3 ονόματα που μου έρχονται στο μυαλό στον χώρο του μπάσκετ. Βαζελακόπουλος, Μπαλτάκος, Σχοινάς και Χάντζος. Αλήθεια μήπως γνωρίζει ο ΄΄αντικειμενικός΄΄ δημοσιογράφος κανένα σκάνδαλο με τους παραπάνω μπασκετανθρώπους? Από το πολύ κοκοκο κάπου εδώ θα πρέπει να γενήθηκε και το αυγό, δεν μπορεί.
Δεν θα ασχολιόμουνα πολύ με το συγκεκριμένο άρθρο αν δεν υπήρχε το παρακάτω σχόλιο του ίδιου του δημοσιογράφου σήμερα το πρωί.
Με προκάλεσε κάποιος να πάμε πιο πίσω από το 1996. Καμία αντίρρηση. Κι έχουμε και λέμε. Από 1980 έως 1996 Παθηναϊκός 6 πρωταθλήματα, ΑΕΚ 4 και Ολυμπιακός 4. Στο ίδιο διάστημα πρωταθλήματα πήραν ο ΠΑΟΚ και η Λάρισα. Αλλά φυσικά υπάρχει και το κενό για τον Ολυμπιακό από το 1987 μέχρι το 1996. Στην περίοδο αυτή συνέβησαν τα εξής. Ο Νταιφάς βρέθηκε σε δύσκολη οικονομικά κατάσταση και δεν μπορούσε να χρηματοδοτήσει τον Ολυμπιακό και τον διαδέχθηκαν οι γνωστοί Κοσκωτάς και Σαλιαρέλης. Υπό φυσιολογικές συνθήκες η ΠΑΕ Ολυμπιακός θα διαλυόταν. Η Πολιτεία όμως διέσωσε την ομάδα, της χαρίστηκε ένα σημαντικό μέρος των οφειλών, κάποιες άλλες εξόφλησε με δόσεις ο Κόκαλης αλλά ακόμη και σήμερα, 20 χρόνια, εκκρεμούν στον Άρειο Πάγο δίκες για χρέη εκατομμυρίων που είναι άγνωστο αν και πότε θα πληρωθούν. Αυτούς του φοβερούς «διωγμούς» υπέστη ο Ολυμπιακός στα περίφημα «πέτρινα χρόνια». Εντάξει γελά ο κόσμος αλλά ακριβώς αυτά λένε και όλα τα υπόλοιπα λαγουδάκια. Στα πέτρινα χρόνια που βιώνει ο παναθηναϊκούλης έχει πάρει 2 νταμπλ, ο Ολυμπιακός 2 κύπελλα. Είναι ακριβώς τα ίδια μεγέθη? Αφού λοιπόν ξέρεις τι συνέβαινε με την ομάδα μου στα πέτρινα χρόνια, σε παρακαλώ ενημέρωσέ μας ο Κοσκωτάς σε ποιο σωματείο ανήκε οπαδικά και σε ποιο σωματείο διατέλεσε και μέλος του ΔΣ του? Ο Σαλιαρέλης με ποιανού τα λεφτά έκανε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου? Ποιο είναι το ποσό των χρεών που χαρίστηκε στην ΠΑΕ Ολυμπιακός, γιατί όλοι αναφέρεστε στην καραμελίτσα των χρεών αλλά κανείς δεν μιλάει με νούμερα συγκεκριμένα. Εγώ σας λέω ότι στην κουλίτσα χαρίστηκαν περί των 55 εκ ευρώ (περίπου γιατί με την προσφυγοπούλα δεν βρίσκει κανείς άκρη) μετά από την διαγραφή – χάρισμα του 95% των χρεών της. Φυσικά μιλάω μόνο για την υπαγωγή της στο άρθρο 44 κι όχι για τα επιπλέον μετέπειτα χρέη της που φέτος θεωρητικά σβήνουν μια και καλή. Μιλάω με συγκεκριμένα νούμερα και από κανέναν δεν βλέπω να κάνει το ίδιο στην περίπτωση του γαύρου. Ο πρόεδρός σου δεν ήταν που έλεγε ακριβώς πριν το 1996, αισθανόμενος δυνατός όσο ποτέ, ποτέ ξανά πρωτάθλημα στον Πειραιά?
Για να τελειώνουμε και συνοψίζοντας ένα μόνο πράγμα μπορεί κανείς να πει για τον ζελεδάκο και τους οπαδούς του. Μόλις υπήρχε κρατικό χρήμα (διαχρονικά και όχι μόνο στην τελευταία 20ετία που ασχολήστε) ήσασταν στον αφρό και πρωταγωνιστούσατε, μόλις αυτό κόπηκε αμέσως φάνηκε η γύμνια των παραγόντων σας και άρχισε η κατρακύλα. Τότε έφυγε έτη φωτός μπροστά ο Θρύλος, για έναν απλό λόγο. Ο πρόεδρος του δεν έχει ανάγκη το κρατικό χρήμα για να τρέξει το μαγαζί. Βρείτε λοιπόν έναν άνθρωπο που να το κάνει αυτό και μετά να μιλήσουμε για παράγκες και τα υπόλοιπα χαριτωμένα δηλητήρια που ποτίζετε 2 δεκαετίες τώρα μέσω της πένας σας, παιδικά και μη μυαλά. Αν βέβαια επαναληφθεί το θέατρο Τσάκας με τον Αλή Μπαμπά ή το άλλο με τίτλο 150 Αμπράμοβιτς τότε καλύτερα για εμάς, μας δίνεται θέματα προς γραφή και αστείρευτο γέλιο...
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς.
Υπάρχουν όρια στην αμάθεια, στην προπαγάνδα (γκεμπελισμό) και στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης και του αντιολυμπιακού μετώπου από άρθρα – γνώμες γνωστών ΑΡΔακίων. Είναι μια πρακτική που την βλέπουμε αρκετά χρόνια τώρα, κυρίως από την στιγμή που ο Σωκράτης τους ανάγκασε να πέσουν στα 4 και να παρακαλάνε να τελειώσει αυτή ξηρασία σε τίτλους και επιτεύματα στις ομάδες. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα των παραπάνω είναι το άρθρο του Μπαρτζινόπουλου στο sentragoal.
Την περασμένη Κυριακή λίγο – πολύ συμφωνήσαμε όλοι στο θέμα της βίας. Αλλά σήμερα δεν το βλέπω. Γιατί σήμερα λέω να μιλήσουμε για τη διαιτησία. Τόσο του ποδοσφαίρου όσο και του μπάσκετ. Κι εδώ δεν θα είναι εύκολο να παραμεριστούν απωθημένα και διαμορφωμένες απόψεις. Εκτός κι αν κάποιοι – και αυτό ελπίζω να συμβεί – αποστασιοποιηθούν από σωματειακούς συμψηφισμούς και εμμονές και καταφέρουν να δουν τα πράγματα κάπως αποστασιοποιημένα.
Θυμάμαι μια δίκη στα χρόνια της χούντας. Κατέθετε μάρτυρας ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Ένας από τους στρατοδίκες τού είχε σπάσει τα νεύρα οπότε κάποια στιγμή δεν κρατήθηκε και τον αποστόμωσε με μια δολοφονική ατάκα: «Σας πληροφορώ, κ. στρατοδίκα, ότι η ιστορία της Ελλάδος δεν άρχισε στις 21 Απριλίου του ΄67».
Καλό θα είναι να θυμούνται φίλαθλοι και οπαδοί ότι η ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου (ή του μπάσκετ) δεν άρχισε τη μέρα που αποφάσισαν ν΄ ασχοληθούν αυτοί με το σπορ. Και για να μπορείς ν΄ αξιολογήσεις πρόσωπα και καταστάσεις είναι χρήσιμο να γνωρίζεις πώς ξεκίνησαν και πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα. Ή να φροντίσεις να μάθεις.
Πρωτοπήγα σε γήπεδο στα τέλη της 10ετίας του ΄50. Πρόλαβα τον Παπαντωνίου και τον Μπέμπη. Η διαιτησία έγερνε πάντα προς το μέρος των ισχυρών και κάτι περισσότερο προς το μέρος του εκάστοτε ισχυρότερου. Στα χρόνια του Μαντζαβελάκη ο Παναθηναϊκός είχε ένα προβάδισμα που επί Γουλανδρή πέρασε στον Ολυμπιακό, επί Μπάρλου στην ΑΕΚ, για ένα διάστημα υπήρξε μια σχετική ισορροπία μεταξύ Νταϊφά και Βαρδινογιάννη, κάποια στιγμή ο Νταϊφάς δεν άντεξε, αλλά την περίοδο εκείνη είχε ανατείλει το άστρο των Μελισσανίδη-Γιδόπουλου.
Κοντολογίς ελεγχόμενη – λίγο ή πολύ - ήταν η κατάσταση ως τότε. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι συνεταιράκια στο ΠΟΚ υπήρξαν οι τρεις «μεγάλοι» του κέντρου και ότι οι μόνες διαχρονικά και μόνιμα ριγμένες ήταν οι ομάδες της Θεσσαλονίκης. Αλλά προς τα τέλη της δεκαετίας του ΄90 τα πράγματα άλλαξαν.
Κι αυτό γιατί τα λεφτά ήταν πολλά. Ήταν τα λεφτά που εξασφάλιζε με σιγουριά στον πρωταθλητή η συμμετοχή στο Champions League. Δεν είναι τυχαίο, ούτε και ανεξήγητο ότι στα τέλη της δεκαετίας του ΄90 ξεσπάνε και μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα που συγκλονίζουν τη χώρα. Είναι η περίοδος που αρχίζει να ρέει άφθονο για τα τότε δεδομένα χρήμα. Και σε μια χώρα όπου ό,τι πιάνεις λερώνεσαι, υπήρχε περίπτωση να μείνει αλώβητο το ποδόσφαιρο;
Όσοι πιστεύουν ότι τυχαία επέλεξε ο Κόκκαλης τον Μητρόπουλο, τον έχρησε αντιπρόεδρο της ΠΑΕ και του ανέθεσε τον τομέα της διαιτησίας χωρίς η ενέργεια του αυτή να υπηρετεί συγκεκριμένη σκοπιμότητα, ας το πιστεύουν. Όσοι θεωρούν ότι τυχαία προέκυψε ο όρος «παράγκα» και απλώθηκε ταυτόχρονα σ΄ όλη τη χώρα, ας το θεωρούν τυχαίο. Και όσοι κρίνουν ότι η ομάδα η οποία κατακτούσε με ευκολία το ένα πρωτάθλημα μετά το άλλο ήταν φυσιολογικό ν΄ αποδεικνύεται ανίκανη να πραγματοποιήσει μια στοιχειωδώς ανταγωνιστική πορεία στην Ευρώπη έναντι εκείνης που πραγματοποιούσε η βασική αντίπαλος της στο ελληνικό πρωτάθλημα, ας το βρίσκουν φυσιολογικό.
Κάποια χρονιά, το 2004, η Ελλάδα σημείωσε τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική επιτυχία της - ανακηρύχθηκε Πρωταθλήτρια Ευρώπης. Μόνο που σ΄ εκείνη την παρέα υπήρχε μόνο ένας παίκτης που προερχόταν από την ομάδα η οποία είχε κατακτήσει προηγουμένως επτά απανωτά πρωταθλήματα.
Συμπτωματικά 6 ή 7 παίκτες προέρχονταν από τη βασική αντίπαλο της και είχαν αποκληθεί «κότες» ως ανίκανοι να διαχειριστούν την πίεση ενός κρίσιμου αγώνα. Αλλά οι «κότες» έγραψαν ιστορία κι έβγαλαν την Ελλάδα στους δρόμους.
Δεν σας το έκρυψα ότι είμαι Παναθηναϊκάκιας. «Άρρωστος» στα εφηβικά μου χρόνια. Δευτέρα και Τρίτη δεν με σήκωναν για μάθημα στο σχολείο. Ήξεραν ότι ο λαιμός μου θα ήταν «κλεισμένος» από τις φωνές. Σοβάρεψα αναγκαστικά στο γκολ που έστειλε την ομάδα μου στο Γουέμπλεϊ. Ήμουν άρρωστος κι έβλεπα το ματς από την τηλεόραση.
Πετάχτηκα και πανηγύρισα έξαλλα το γκολ του Καμάρα. Ξαφνικά ένιωσα όλα γύρω μου να σκοτεινιάζουν. Τρόμαξα. Φοβήθηκα ότι κάτι θα μου συμβεί. Είδα κι έπαθα μέχρι να συνέλθω. Κι από τότε οι πανηγυρισμοί μου ήταν ηπιότεροι κι ο τρόπος που άρχισα να βλέπω το ποδόσφαιρο ψυχραιμότερος.
Υπάρχουν πράγματα που ούτε τυχαία τα θεωρώ, ούτε και τα ανέχομαι όταν συμβαίνουν. Κάποτε στα χρόνια της χούντας, μετά από ένα ματς στη Λεωφόρο, χάζευα από τα «δημοσιογραφικά» τον Κίτσιο να διασχίζει τοι γήπεδο για να πάει στα αποδυτήρια. Δίπλα μου στεκόταν ένα ηλικιωμένος φίλαθλος και κάποια στιγμή τον άκουσα να μονολογεί: «Κοίτα πώς κατάντησαν οι πρόεδροι του Παναθηναϊκού». Την έχω θυμηθεί πολλές φορές αυτή την ατάκα. Και τελευταία φορά ήταν όταν διάβαζα τους τηλεφωνικούς διαλόγους του Μαρινάκη με τον Μπέο και του Πατέρα με τον Ψωμιάδη. Τι άλλο παρά «Κοίτα, ρε, πώς κατάντησαν οι πρόεδροι του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού» θα μπορούσα να σκεφτώ;
Ή ρωτήστε έναν συνομήλικο μου Ολυμπιακό αν θα φανταζόταν ποτέ τον Ανδριανόπουλο ή τον Γουλανδρή να κάνει ένσταση για μια περίπτωση όπως εκείνης του ματς με την Καλαμαριά και να κλέψει το πρωτάθλημα από την ΑΕΚ.
Αν κι εδώ που τα λέμε, ούτε κι ο Κόκκαλης θα την έκανε αν δεν ήταν πολλά τα λεφτά που διακυβεύονταν. Γιατί, μη γελιέστε, τα λεφτά του Champions League είναι το μυστικό. Γι αυτά έγιναν όλα, γιατί αυτά είναι που εξασφάλισαν τη σημερινή παντοδυναμία του Ολυμπιακού.
Σήμερα η στήριξη από τη διαιτησία είναι περιττή πολυτέλεια. Στις περιπτώσεις που παρατηρείται τη θεωρώ τυχαία. Ή από συνήθεια. Δεν χρειάζεται. Και δηλώσεις όπως η τελευταία του Θεοδωρίδη μετά το ματς με τον Ατρόμητο, μόνο ζημιά κάνουν στον Ολυμπιακό. Αλλά έτσι έχει μάθει ο Θεοδωρίδης να παρεμβαίνει ως παράγοντας, τέτοιες ανοησίες ξεφουρνίζει.
Και πιθανότατα θα συνεχίσει να το κάνει, αν έτσι κρίνει πως αποδεικνύει ότι παραμένει χρήσιμος για την ομάδα και τον ιδιοκτήτη της. Η παντοδυναμία του Ολυμπιακού πατάει σήμερα στον απόλυτο έλεγχο της ΕΠΟ και της Λίγκας των οποίων οι ηγεσίες σπεύδουν πρόθυμα να εκτελέσουν την όποια εντολή λάβουν.
Σε μερικές περιπτώσεις η κατάσταση είναι κωμικοτραγική, διότι ασφαλώς και υπάρχουν ορισμένοι που δικαιούνται να δηλώνουν «ιδιοκτήτες ομάδων», αλλά υπάρχουν και μερικοί που δεν είναι σε θέση να ξέρουν ποιους ποδοσφαιριστές έχουν και για πόσο καιρό θα τους έχουν, γιατί μπορεί ο Μαρινάκης να τους έκανε τη χάρη και να τους διευκόλυνε το Σεπτέμβριο αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι δεν θα θελήσει να διευκολύνει κάποιους άλλους το Γενάρη.
Θα μου πείτε «δεν είναι παράνομο». Και θα σας απαντήσω, «κακώς δεν είναι». Θα μπορούσε ποτέ στην Αγγλία, την Ιταλία, την Ισπανία ή τη Γερμανία να λειτουργήσει κάποια ομάδα ως «επικυρίαρχος» και να μοιράζει ποδοσφαιριστές της στις μισές ομάδες του πρωταθλήματος, επηρεάζοντας έτσι καθοριστικά τα αποτελέσματα των αγώνων;
Ή μήπως δεν τα επηρεάζει όπως διατείνονται διάφοροι «σωματειακοί μολυβοσπρώχτες» που υποδύονται τους δημοσιογράφους και δεν δηλώνουν εντίμως και ευθέως «υπάλληλοι του προπαγανδιστικού τμήματος» της κόκκινης, της πράσινης ή της όποιας άλλης
Ούτε είναι παράνομο να ελέγχει απόλυτα μια ομάδα τη μεταγραφική αγορά λόγω της οικονομικής δυνατότητας που διαθέτει, με όποιον τρόπο έχει φτάσει να τη διαθέτει, αλλά για αθλητισμό και για σπορ μιλάμε, όχι για επιχειρηματικά τραστ και μονοπώλια. Κι εξάλλου χρόνια τώρα έχουμε διδαχτεί πως «ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι και ηθικό». Μια κυβέρνηση έπεσε μ΄ αυτό το σύνθημα το 2009 κι ένας πανίσχυρος ως τότε πολιτικός είδε να γκρεμίζεται η καριέρα του.
Θα μπορούσα πολλά ακόμη να γράψω. Αλλά νομίζω πως με τις όποιες επιφυλάξεις ή διαφωνίες έχετε, θα συμφωνήσετε ότι αυτή την ώρα, δεδομένης και της βίας που κυριαρχεί στο χώρο, το ποδόσφαιρο μοιάζει με ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί. Αν και πότε θα συμβεί σηκώνει λίγη συζήτηση. Και κυρίως αν και ποιοι έχουν τη διάθεση ν΄ αποτρέψουν την έκρηξη.
Υ.Γ. Όχι, δεν ξέχασα ότι έπρεπε ν΄ αναφερθώ και στο μπάσκετ. Αλλά το μπάσκετ δεν έχει πρόβλημα. Οι (όψιμοι) θεατές και οι παράγοντες, ως προερχόμενοι από το χώρο του ποδοσφαίρου, το έχουν. Ότι γίνονται λάθη; Φυσικά και γίνονται. Και λόγω της φύσης του αθλήματος είναι φυσικό να γίνονται περισσότερα απ΄ όσα γίνονται στο ποδόσφαιρο. Αλλά έλεος! Το μπάσκετ κι αυτές οι δυο ομάδες μας έχουν απομείνει για να καμαρώνουμε σαν λαός. Να τα διαλύσουμε κι αυτά; Άλλωστε όταν ο Παναθηναϊκός σάρωνε τα πρωταθλήματα, σάρωνε και στην Ευρώπη. Κι όταν ο Ολυμπιακός πήρε το ευρωπαϊκό κύπελλο, πήρε και το πρωτάθλημα. Τι παράλογο υπάρχει σ΄ αυτή τη σχέση;
Καταρχήν τίποτα στο άρθρο δεν παραπέμπει σε στοιχεία, αποδείξεις των όσων υποστηρίζει ο ΑΡΔάκος. Ακριβώς τα ίδια ακούμε σε καφενεία και σε εκπομπές δημοσιογράφων στυλ Γεωργίου που έκαναν καριέρα και απόκτησαν αναγνώριση περνώντας σε πιτσιρικάδες (αρχικά) την γνώμη τους σαν κάτι δεδομένο, ευαγγέλιο και αυταπόδεικτο. Ας προσπαθήσω λοιπόν να απαντήσω στον Κο Ερρίκο.
Την περασμένη Κυριακή λίγο – πολύ συμφωνήσαμε όλοι στο θέμα της βίας Γιατί όμως δεν λες τι συμφωνήσατε? Συμφωνήσατε όλοι πως αφού δεν εμπλέκεται ο Ολυμπιακός, τότε δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε περαιτέρω. Τώρα που η κουλίτσα θα τιμωρηθεί (γελάμε κάπου εδώ) με ποινή χάδι δεν ασχολείται και κανείς. Σε εξαιρετικά μικρότερης έκτασης επεισόδια στην Ν. Σμύρνη ασχολιόσασταν όλοι οι ΄΄αντικειμενικοί΄΄ εβδομάδες ολόκληρες γεμίζοντας τα δελτία ειδήσεων. Αλήθεια, στον ξυλοδαρμό του Ευθυμιάδη μέσα στο γήπεδό σας τι συμφωνήσατε τότε? Ποια η τιμωρία της ομαδούλας σου? Πρώτο κοκοκο, συνεχίζουμε.
Θυμάμαι μια δίκη στα χρόνια της χούντας, Εμ βέβαια με τον πρώην βασιλιά πρόεδρο και τον Ασλάνα χορηγό, ποια ιστορική περίοδο θα μπορούσες να θυμηθείς? Τσιμουδιά για αυτά… Δεύτερο κοκοκο.
Η διαιτησία έγερνε πάντα προς το μέρος των ισχυρών Σε αυτό θα μπορούσα να συμφωνήσω εύκολα, αλλά η διαφορά μας είναι ότι εγώ το βλέπω σε κάθε πρωτάθλημα και αθλητική διοργάνωση στην υφήλιο, ενώ εσύ το περιγράφεις και το τοποθετείς καθαρά σαν Ελληνικό φαινόμενο. Στο εξωτερικό γίνεται της μουρλής σε κάθε αγωνιστική με διαιτησίες που είναι αλλοπρόσαλλες και διαμορφώνουν αποτελέσματα. Βέβαια για εσένα η διαιτησίες στην Ελλάδα ευνοούν μόνο τον Ολυμπιακό. Κοκοκο
Στα χρόνια του Μαντζαβελάκη ο Παναθηναϊκός είχε ένα προβάδισμα που επί Γουλανδρή πέρασε στον Ολυμπιακό, επί Μπάρλου στην ΑΕΚ, για ένα διάστημα υπήρξε μια σχετική ισορροπία μεταξύ Νταϊφά και Βαρδινογιάννη, κάποια στιγμή ο Νταϊφάς δεν άντεξε, αλλά την περίοδο εκείνη είχε ανατείλει το άστρο των Μελισσανίδη-Γιδόπουλου. Αυτό είναι το ρεζουμέ, το επιχείρημα και το απόφθεγμα ΟΛΩΝ των αντιολυμπιακών στην Ελλάδα. Όχι Κε Ερρίκε, δεν συνέβη αυτό ποτέ έτσι από μόνο του. Γιατί δεν λες ότι ο Γουλανδρής έχασε καράβια λεφτά από την προσωπική του περιουσία για να κάνει μια ομάδα έξω από τα στενά ελλινικά δεδομένα και πλαίσια, ενώ η ομαδούλα σου είχε για χρηματοδότη την χούντα και τον Ασλάνα? Μήπως δεν τα ξέρεις αυτά. Όταν ξοδεύεις πολλά λεφτά και δημιουργείς ομάδες που κονιορτοποιούν τον ανταγωνισμό, τότε προφανώς είσαι το πρώτο φαβορί για την κατάκτηση των τίτλων. Αν δεν τα ξέρεις αυτά κοίτα στην αρχική μας σελίδα το tab που ασχολείται με την περίοδο της χούντας (θα βρεις και ΣΤΟΙΧΕΙΑ για την ΄΄θρυλική΄΄ σας πορεία του χουντέμπλει, μην ανησυχείς). Κοκοκο κι εδώ.
οι μόνες διαχρονικά και μόνιμα ριγμένες ήταν οι ομάδες της Θεσσαλονίκης Πότε ο μπάοκ είχε καλύτερη ομάδα από το πρώην ΠΟΚ, αυτό έβγαινε στο γήπεδο για ένα πρωτάθλημα συνεχόμενα και στο τέλος έχασε το πρωτάθλημα? Εγώ λέω ΠΟΤΕ ή τουλάχιστον δεν δικαιούται να ομιλεί και να γενικεύει. Αφού μιλάς και γενικότερα για Θεσσαλονίκη, για απάντησέ μου την ίδια ερώτηση για τον Άρη, την Καλαμαριά και τον Ηρακλή? Αντίθετα μπορώ να σου θυμίσω αρκετές χρονιές που είχαμε καλύτερη ομάδα από το τριμπούρδελό σας και εσείς πήρατε τον τίτλο στο τέλος της χρονιάς, αλλά με αυτό θα ασχοληθούμε παρακάτω. Τα κακαρίσματα συνεχίζονται.
Όσοι πιστεύουν ότι τυχαία επέλεξε ο Κόκκαλης τον Μητρόπουλο, τον έχρησε αντιπρόεδρο της ΠΑΕ και του ανέθεσε τον τομέα της διαιτησίας χωρίς η ενέργεια του αυτή να υπηρετεί συγκεκριμένη σκοπιμότητα, ας το πιστεύουν. Όσοι θεωρούν ότι τυχαία προέκυψε ο όρος «παράγκα» και απλώθηκε ταυτόχρονα σ΄ όλη τη χώρα, ας το θεωρούν τυχαίο. Και όσοι κρίνουν ότι η ομάδα η οποία κατακτούσε με ευκολία το ένα πρωτάθλημα μετά το άλλο ήταν φυσιολογικό ν΄ αποδεικνύεται ανίκανη να πραγματοποιήσει μια στοιχειωδώς ανταγωνιστική πορεία στην Ευρώπη έναντι εκείνης που πραγματοποιούσε η βασική αντίπαλος της στο ελληνικό πρωτάθλημα, ας το βρίσκουν φυσιολογικό. Καταρχήν οι αντιφάσεις και τα ψέματα στο άρθρο είναι τόσο μεγάλες όσο η βαθμολογική μας διαφορά φέτος. Ξέχασες τον Βίκτωρα Μητρόπουλο, τον οπαδό του ποα που πάλεψε και για την προεδρία της ομάδας σου. Κάπου τα έχεις μπερδέψει. Γιατί αυτή η πρεμούρα για τον γαύρο? Μάλλον ξέχασες την περίπτωση Γκαγκάτση, που όλα σας τα βαζελάκια μας κράζατε αλλά δεν άνοιξε μύτη όταν πήγε στον μπάοκ πατέρας και υιός. Μιλάτε για Ευρωπαϊκές πορείες, μάλλον τον Μαυροκουκουλάκη δεν τον έχει ακούσει ο βαζελοαρδάκος. ΟΚ αυτό είναι μια ΄΄παράλειψη΄΄΄, τα αποτελέσματα του ζέλα και του θρύλου στην Ευρώπη δεν τα ξέρει? Ποιος έχει φέρει καλύτερα αποτελέσματα στην Ευρώπη τα τελευταία 20 χρόνια, ποιος έχει καβαλήσει εδώ και χρόνια τον βάζελο στην βαθμολογία της uefa? Μπα, μάλλον δεν το έχει πάρει χαμπάρι, ή απλά προπαγανδίζει. Πάντψς κρατήστε το το τελευταίο, έχει πολύ πλάκα παρακάτω.
Κάποια χρονιά, το 2004, η Ελλάδα σημείωσε τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική επιτυχία της - ανακηρύχθηκε Πρωταθλήτρια Ευρώπης. Μόνο που σ΄ εκείνη την παρέα υπήρχε μόνο ένας παίκτης που προερχόταν από την ομάδα η οποία είχε κατακτήσει προηγουμένως επτά απανωτά πρωταθλήματα. Συμπτωματικά 6 ή 7 παίκτες προέρχονταν από τη βασική αντίπαλο της και είχαν αποκληθεί «κότες» ως ανίκανοι να διαχειριστούν την πίεση ενός κρίσιμου αγώνα. Αλλά οι «κότες» έγραψαν ιστορία κι έβγαλαν την Ελλάδα στους δρόμους. Ρε εσύ θα μας τρελάνεις? Μιλάς για την Εθνική Κουτσολιάκου τώρα με μπροστάρη τον μάνατζερ παικτών Όττο? Αυτά κανονικά δεν θα έπρεπε να τα ακουμπάτε, δεν σας τιμούν αλλά την τσίπα πρέπει να την έχεις, αλλιώς δεν την αποκτάς ποτέ. Οι μισοί παίκτες δεν είχαν ομάδα ή δεν έπαιζαν καθόλου στις ομάδες που ήταν και οι άλλοι μισοί άνηκαν στον βάζελο. Η επιλογή των παικτών γίνονταν τόσο αξιοκρατικά, που για παράδειγμα ο βασικός τερματοφύλακας της Εθνικής είχε να παίξει στον ζέλα ένα ολόκληρο 6μηνο. Αυτό όμως για εσένα είναι φυσιολογικό, έτσι? Μόλις το έγραφε το συγκεκριμένο άρθρο προφανώς είχε για παρέα τον Ιωάννη τον περπατητή, δεν εξηγείται αλλιώς, γιατί από την μία λέει ότι το κόκκινο παρασκήνιο φταίει για την τότε κατάσταση, αλλά αμέσως παρακάτω τα χώνει στην Διοίκηση του λαγού όταν μιλάει για παίκτες κότες που δεν αντέχουν στην πίεση ενός κρίσιμου αγώνα. Η Διοίκησή σου φίλε τα έκανε αυτά. Μείνε λοιπόν με την απορία τι θα γινόταν στο Ελληνικό πρωτάθλημα τα επόμενα ΑΝ κρατούσες τον βασικό κορμό σου και άσε τα παραμυθάκια σου για άλλους ομοϊδεάτες σου. Αλήθεια τα μηδενικά συμβόλαια τα θυμάσαι? Μήπως γνωρίζεις ποιος τα εφάρμοσε στην Ελλάδα για τουλάχιστον μια δεκαετία? Ποιος έκοψε την μπάλα σε ποδοσφαιριστές που αρνιούνταν να τα υπογράψουν? Πάντως να βοηθήσω στο κουίζ, δεν ήταν ο πρόεδρος του Ολυμπιακού. Μια ομάδα προχωράει μπροστά ΜΟΝΟ με το τρίπτυχο έμψυχο υλικό (συμπεριλαμβάνεται και ο προπονητής), διοίκηση και κόσμος. πότε ήταν η τελευταία φορά που τα είχατε όλα αυτά?
Και τελευταία φορά ήταν όταν διάβαζα τους τηλεφωνικούς διαλόγους του Μαρινάκη με τον Μπέο και του Πατέρα με τον Ψωμιάδη. Τι άλλο παρά «Κοίτα, ρε, πώς κατάντησαν οι πρόεδροι του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού» θα μπορούσα να σκεφτώ; Τι ακριβώς είπε ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ που στοιχειοθετεί συμμετοχή στα στημένα ρε γκεμπελίσκε? Τι ακριβώς είπε που δείχνει την συμμετοχή του στο κύκλωμα του Μπέου, του Μάκαρου (του καλού παιδιού σύμφωνα με τον τότε πρόεδρό σας Πατέρα ή αλλιώς μπουγάδα) αλλά και του Πατέρα? Μήπως θυμάσαι τον τελευταίο, ή έχεις ξανά ασθενή μνήμη?
Ή ρωτήστε έναν συνομήλικο μου Ολυμπιακό αν θα φανταζόταν ποτέ τον Ανδριανόπουλο ή τον Γουλανδρή να κάνει ένσταση για μια περίπτωση όπως εκείνης του ματς με την Καλαμαριά και να κλέψει το πρωτάθλημα από την ΑΕΚ. Τον Γουλανδρή σίγουρα όχι, αλλά παράγοντες της ομάδας σου αλλά και των άλλων ομάδων που κόπτεσαι για το καλό τους, φυσικά και θυμάμαι με στοιχεία και αποδείξεις, κάτι που συνεχίζεται έως και σήμερα που μιλάμε. Είναι άλλωστε αρκετά νωπή η κερδισμένη ένσταση της κουλίτσας στο βόλλευ γυναικών. ΚΟΚΟΚΟ
Αν κι εδώ που τα λέμε, ούτε κι ο Κόκκαλης θα την έκανε αν δεν ήταν πολλά τα λεφτά που διακυβεύονταν Έτσι λες αγόρι μου? Το γεγονός ότι ο Σώκος έχασε 200 εκ ευρώ από την ενασχόλησή του με τον Θρύλο, το γνωρίζεις ή κάνεις ότι δεν το ξέρεις. Αν πάντως δεν το ξέρεις, κοίτα το λινκ για να το μάθεις πριν ξεφουρνίζεις ψέματα, και προπαγανδίτσα.
Σήμερα η στήριξη από τη διαιτησία είναι περιττή πολυτέλεια. Στις περιπτώσεις που παρατηρείται τη θεωρώ τυχαία. Συμφωνούμε βρε αγόρι μου, αλλά μετά από αυτή την δήλωση δεν καταλαβαίνω το κεντρικό θέμα του άρθρου σου. Ούτε η Νάντια Κομανέτσι τέτοιες κωλοτούμπες όσες παρατηρώ μέσα σε ένα μόνο άρθρο.
Η παντοδυναμία του Ολυμπιακού πατάει σήμερα στον απόλυτο έλεγχο της ΕΠΟ και της Λίγκας των οποίων οι ηγεσίες σπεύδουν πρόθυμα να εκτελέσουν την όποια εντολή λάβουν. Δηλαδή υποστηρίζεις ότι η εντελώς ΠΑΡΑΝΟΜΗ συμμετοχή της ομάδας σου στο φετινό πρωτάθλημα είναι δάκτυλος του Ολυμπιακού? Γιατί η ΄΄κόκκινη΄΄ ΕΠΟ σε αδειοδότησε ΕΝΤΕΛΩΣ ΠΑΡΑΝΟΜΑ φέτος, δεν πιστεύω να μην τον γνωρίζεις το γεγονός. Αφού λοιπόν προφανώς το γνωρίζεις, γιατί τέτοια ψεματάκια? Στην προσπάθειά σου να βγάλεις από μέσα σου το απωθημένο από τις πολλές πίκρες που σου έχουμε προσφέρει, χρησιμοποιείς επιλεκτικά στοιχεία κι αυτά ΨΕΜΑΤΑ. Εντάξει χαρακτηριστικό των λαγών αυτό, αλλά εσύ το ξεχειλώνεις ακόμα παραπάνω.
Και θα σας απαντήσω, «κακώς δεν είναι». Θα μπορούσε ποτέ στην Αγγλία, την Ιταλία, την Ισπανία ή τη Γερμανία να λειτουργήσει κάποια ομάδα ως «επικυρίαρχος» και να μοιράζει ποδοσφαιριστές της στις μισές ομάδες του πρωταθλήματος, επηρεάζοντας έτσι καθοριστικά τα αποτελέσματα των αγώνων; Ακριβώς αυτό γίνεται ΚΥΡΙΩΣ στα προηγμένα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα της Ευρώπης. Να σου θυμίσω λίγο το τελευταίο και πιο τρανταχτό περιστατικό. Ο σκόρερ και των 4 τερμάτων της Σασουόλο στην νίκη της επί της Μίλαν την προηγούμενη αγωνιστική ανήκει και παίζει δανεικός στην νεοφώτιστη ομάδα της serie A από πού νομίζεις? Μα φυσικά από την μισητή αντίπαλο Ίντερ!!! Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα δανεισμών ποδοσφαιριστών σε ομάδες της ίδιας κατηγορίας σε όλα τα πρωταθλήματα. Μάλιστα προσφάτως διάβαζα ότι οι δανεικοί που δίνει οι Man city σε ομάδες της πρώτης κατηγορίας του Αγγλικού πρωταθλήματος επιμένει στην ρήτρα της απαγόρευσης της συμμετοχής τους στους μεταξύ τους αγώνες. Πόσο πια θα συνεχίσεις να προπαγανδίζεις ρε ΑΡΔάκο? Πόσο πια θα συνεχίζεις να γράφεις ψέματα ή στην καλύτερη περίπτωση αναλήθειες? Αλήθεια με την παγκόσμια περίπτωση πρωτοτυπίας της συνιδιοκτησίας ομάδας από την ίδια κατηγορία (βλ.ΟΦΗ) και όχι απλού παραρτήματος που έιχες πολλά, θα μας πεις κάτι? Αυτό απαγορεύεται (συνιδιοκτησία) ρητά από τους κανονισμούς της uefa αλλά μάλλον αυτό δεν το γνωρίζεις, έτσι?
Υ.Γ. Όχι, δεν ξέχασα ότι έπρεπε ν΄ αναφερθώ και στο μπάσκετ. Αλλά το μπάσκετ δεν έχει πρόβλημα. Οι (όψιμοι) θεατές και οι παράγοντες, ως προερχόμενοι από το χώρο του ποδοσφαίρου, το έχουν. Ότι γίνονται λάθη; Φυσικά και γίνονται. Και λόγω της φύσης του αθλήματος είναι φυσικό να γίνονται περισσότερα απ΄ όσα γίνονται στο ποδόσφαιρο. Αλλά έλεος! Το μπάσκετ κι αυτές οι δυο ομάδες μας έχουν απομείνει για να καμαρώνουμε σαν λαός. Να τα διαλύσουμε κι αυτά; Άλλωστε όταν ο Παναθηναϊκός σάρωνε τα πρωταθλήματα, σάρωνε και στην Ευρώπη. Κι όταν ο Ολυμπιακός πήρε το ευρωπαϊκό κύπελλο, πήρε και το πρωτάθλημα. Τι παράλογο υπάρχει σ΄ αυτή τη σχέση; Αλήθεια δεν ξέρω αν πρέπει καν να απαντώ στα αυτονόητα. Ας προσπαθήσω να απαντήσω με την λογική του ΑΡΔάκου. Αφού λοιπόν σύμφωνα με τον Ερρίκο στο ποδόσφαιρο ο ζέλας έκανε τρελές πορείες στην Ευρώπη και ο ΄΄κακομοίρης΄΄ γαύρος βολεύονταν με τους εγχώριους τίτλους, Τι παράλογο υπάρχει σ΄ αυτή τη σχέση; Αλλά κάτσε λίγο, στην περίπτωση του ποδοσφαιρικού γαύρου τι έγραψε παραπάνω? όσοι κρίνουν ότι η ομάδα η οποία κατακτούσε με ευκολία το ένα πρωτάθλημα μετά το άλλο ήταν φυσιολογικό ν΄ αποδεικνύεται ανίκανη να πραγματοποιήσει μια στοιχειωδώς ανταγωνιστική πορεία στην Ευρώπη έναντι εκείνης που πραγματοποιούσε η βασική αντίπαλος της στο ελληνικό πρωτάθλημα, ας το βρίσκουν φυσιολογικό. Με μπερδεύεις ΑΡΔάκο, με μπερδεύεις. Μονά ζυγά μονόζυγα το παίζεις το έργο. Τι από τα δύο ισχύει, γιατί μιλάμε για δύο απόψεις εντελώς αντίθετες μεταξύ τους. Σε αυτό το σημείο το μόνο επιπλέον σχόλιο που θα ήθελα να κάνω είναι να του αναφέρω 2-3 ονόματα που μου έρχονται στο μυαλό στον χώρο του μπάσκετ. Βαζελακόπουλος, Μπαλτάκος, Σχοινάς και Χάντζος. Αλήθεια μήπως γνωρίζει ο ΄΄αντικειμενικός΄΄ δημοσιογράφος κανένα σκάνδαλο με τους παραπάνω μπασκετανθρώπους? Από το πολύ κοκοκο κάπου εδώ θα πρέπει να γενήθηκε και το αυγό, δεν μπορεί.
Δεν θα ασχολιόμουνα πολύ με το συγκεκριμένο άρθρο αν δεν υπήρχε το παρακάτω σχόλιο του ίδιου του δημοσιογράφου σήμερα το πρωί.
Με προκάλεσε κάποιος να πάμε πιο πίσω από το 1996. Καμία αντίρρηση. Κι έχουμε και λέμε. Από 1980 έως 1996 Παθηναϊκός 6 πρωταθλήματα, ΑΕΚ 4 και Ολυμπιακός 4. Στο ίδιο διάστημα πρωταθλήματα πήραν ο ΠΑΟΚ και η Λάρισα. Αλλά φυσικά υπάρχει και το κενό για τον Ολυμπιακό από το 1987 μέχρι το 1996. Στην περίοδο αυτή συνέβησαν τα εξής. Ο Νταιφάς βρέθηκε σε δύσκολη οικονομικά κατάσταση και δεν μπορούσε να χρηματοδοτήσει τον Ολυμπιακό και τον διαδέχθηκαν οι γνωστοί Κοσκωτάς και Σαλιαρέλης. Υπό φυσιολογικές συνθήκες η ΠΑΕ Ολυμπιακός θα διαλυόταν. Η Πολιτεία όμως διέσωσε την ομάδα, της χαρίστηκε ένα σημαντικό μέρος των οφειλών, κάποιες άλλες εξόφλησε με δόσεις ο Κόκαλης αλλά ακόμη και σήμερα, 20 χρόνια, εκκρεμούν στον Άρειο Πάγο δίκες για χρέη εκατομμυρίων που είναι άγνωστο αν και πότε θα πληρωθούν. Αυτούς του φοβερούς «διωγμούς» υπέστη ο Ολυμπιακός στα περίφημα «πέτρινα χρόνια». Εντάξει γελά ο κόσμος αλλά ακριβώς αυτά λένε και όλα τα υπόλοιπα λαγουδάκια. Στα πέτρινα χρόνια που βιώνει ο παναθηναϊκούλης έχει πάρει 2 νταμπλ, ο Ολυμπιακός 2 κύπελλα. Είναι ακριβώς τα ίδια μεγέθη? Αφού λοιπόν ξέρεις τι συνέβαινε με την ομάδα μου στα πέτρινα χρόνια, σε παρακαλώ ενημέρωσέ μας ο Κοσκωτάς σε ποιο σωματείο ανήκε οπαδικά και σε ποιο σωματείο διατέλεσε και μέλος του ΔΣ του? Ο Σαλιαρέλης με ποιανού τα λεφτά έκανε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου? Ποιο είναι το ποσό των χρεών που χαρίστηκε στην ΠΑΕ Ολυμπιακός, γιατί όλοι αναφέρεστε στην καραμελίτσα των χρεών αλλά κανείς δεν μιλάει με νούμερα συγκεκριμένα. Εγώ σας λέω ότι στην κουλίτσα χαρίστηκαν περί των 55 εκ ευρώ (περίπου γιατί με την προσφυγοπούλα δεν βρίσκει κανείς άκρη) μετά από την διαγραφή – χάρισμα του 95% των χρεών της. Φυσικά μιλάω μόνο για την υπαγωγή της στο άρθρο 44 κι όχι για τα επιπλέον μετέπειτα χρέη της που φέτος θεωρητικά σβήνουν μια και καλή. Μιλάω με συγκεκριμένα νούμερα και από κανέναν δεν βλέπω να κάνει το ίδιο στην περίπτωση του γαύρου. Ο πρόεδρός σου δεν ήταν που έλεγε ακριβώς πριν το 1996, αισθανόμενος δυνατός όσο ποτέ, ποτέ ξανά πρωτάθλημα στον Πειραιά?
Για να τελειώνουμε και συνοψίζοντας ένα μόνο πράγμα μπορεί κανείς να πει για τον ζελεδάκο και τους οπαδούς του. Μόλις υπήρχε κρατικό χρήμα (διαχρονικά και όχι μόνο στην τελευταία 20ετία που ασχολήστε) ήσασταν στον αφρό και πρωταγωνιστούσατε, μόλις αυτό κόπηκε αμέσως φάνηκε η γύμνια των παραγόντων σας και άρχισε η κατρακύλα. Τότε έφυγε έτη φωτός μπροστά ο Θρύλος, για έναν απλό λόγο. Ο πρόεδρος του δεν έχει ανάγκη το κρατικό χρήμα για να τρέξει το μαγαζί. Βρείτε λοιπόν έναν άνθρωπο που να το κάνει αυτό και μετά να μιλήσουμε για παράγκες και τα υπόλοιπα χαριτωμένα δηλητήρια που ποτίζετε 2 δεκαετίες τώρα μέσω της πένας σας, παιδικά και μη μυαλά. Αν βέβαια επαναληφθεί το θέατρο Τσάκας με τον Αλή Μπαμπά ή το άλλο με τίτλο 150 Αμπράμοβιτς τότε καλύτερα για εμάς, μας δίνεται θέματα προς γραφή και αστείρευτο γέλιο...
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς.
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Δώσε στα βαζέλια
κι άλλο πόνο
αχ ρε Dono
αχ ρε Do-o-no!
Υ.Γ. Επειδή γυρνώντας από την εργασία μου ακούω τον Γεωργίου, μήπως θα μπορούσατε εν καιρώ να ασχοληθείτε με την ελεεινή περίπτωση ενός ανθρώπου που δηλώνει ανικειμενικός και αντιολυμπιακός ταυτόχορνα?
Υ.Γ. Για να παίρνουν σειρά και τα δύο ερπετά Πανούτσος + Καρπετόπουλος...
Ασχολιόμαστε με όλα και με όλους αν με τις πράξεις ή τα λεγόμενά τους βλάψουν τον Θρύλο
Μπράβο Dono. Ωραίο άρθρο αλλά ακόμα ασχολείσαι με τους τελειωμένους; Αυτοί δε βρίσκουν τρύπα να κρυφτούνε και εσύ τους παίρνεις σοβαρά;
Αυτοί οι τελειωμένοι φίλε Μάνο, συνεχίζουν να επηρεάζουν μια μεγάλη μερίδα του κόσμου του Ολυμπιακού και γι αυτό φτάσαμε στο σημείο να υπάρχουν Ολυμπαικοί που ντρέπονται. Αυτό το απόστημα πρέπει να σπάσει
Ωραιο αρθρο αγαπητε dono. Μαχητικο, τεκμηριωμενο και πολυ καλα γραμμενο.
Για τον κ. Μπαρτζινοπουλο το μονο που εχω να του πω, κρινοντας απο την ηλικια του, ειναι να προσεχει τον προστατη του. Υπενθυμιζω: Δακτυλικη εξεταση απο το ορθο απαξ ετησιως, PSA και( επι ενδειξεως ) υπερηχογραφημα του αδενα, κατευθυνομενη βιοψια. ΑΥΤΑ.
Οσο για τα υπολοιπα.... << ες αυριον τα σπουδαια >>, γιατι τωρα θελω να ΄δω ματς... GOOD NIGHT.
Απόστολε κάθε χρόνο οι λαγοί κάνουν δακτυλική εξέταση από το ορθο. Φέτος έγινε στον πρώτο γύρο με το μικρό μας δακτυλάκι, στο δέυτερο γύρο περιμένω να μπει όλη η παλάμη μέσα... του γιατρού, μην πάει ο νου σας στο πονηρό.
Μπραβο παιχταρα Dono!!!. Αυτο ειναι ΤΟΥΜΠΕΚΙΑΣΜΑ!
Επετρεψε μου να συμπληρωσω με τα λιγα που ξερω. Οσον αφορα τις ¨κοτες¨ στην Ριζουπολη.
Ακριβως οι ιδιοι οι προεδροι τους τους χαρακτηρισαν ΚΟΤΕΣ!
http://news.kathimerini.gr/4Dcgi/4Dcgi/_w_articles_columns_2_16/05/2003_...
Και για ποιους λογους πηδαγανε τις μαντρες στην Παιανια οι ιδιοι οι οπαδοι τους?????
http://www.redsagainsthemachine.gr/sites/default/files/imagecache/articl...
Περι επιτυχιας στο Euro 2004 μονο οι στραβοι δεν ειδαν οτι ειμασατν κωλοφαρδοι. Το ειπε αλλωστε και ο ραλιστας ιδιοκτητης τους.
http://www.tovima.gr/sports/article/?aid=183245
Αλλωστε μονο με κλεφτοπολεμο και τσουκου-τσουκου μπολ θα μπορουσε να επιτευχθει κατι τετοιο με παικτες του βαζελου που με τον ιδιο τροπο παιχνιδιου το τσουκου-τσουκου μπολ (+κωλοφαρδιας) ΔΕΝ εχαναν ευκολα εκτος εδρας στα ευρωπαικα παιχνιδια αλλα και λογω αυτου του τροπου παιχνιδιου δεν μπορουσαν να κερδισουν στο ελληνικο πρωταθλημα ομαδες που δεν επαιζαν ανοιχτα αλλα κλειστα και με κανα δυο λεωφορεια μπροστα απο το τερμα τους.
Το ίδιο πράγμα αναρωτιέμαι κι εγώ. Αν όντως χάσανε το πρωτάθλημα λόγω ζούγκλας, ποιός ο λόγος να τους πάρουν στο κυνήγι και να γεμίσουν την Παιανία λαγούμια? Αλλά είπαμε αλήθεια και βάζελος είναι έννοιες ξένες και εντελώς μακρυά η μία από την άλλη.
Για την Εθνική συμφωνώ 100% όπως κατάλαβες και στο άρθρο. Δεν είναι μόνο το αποκρουστικό ποδόσφαιρο που στα μάτια μου ήταν απαγορευτικό να βλέπω. Ήταν η ανυπαρξία αξιοκρατίας στην επιλογή ποδοσφαιριστών, κάτι που ενώ θα έπρεπε να βγαίνει σαν ΄΄κατηγορώ΄΄ προς τον Όττο, όπως βλέπεις ο Μπαρτζινόπουλος και οι όμοιοι του το χρησιμοποιούν υπερ της προπαγάνδας τους.
καλησπερα μαγγες...τον συγκεκριμενο κυριο δεν τον ηξερα ουτε σαν ονομα,εχω παψει εδω και χρονια να ασχολουμε με αρδ γενικα,αφου μου προκαλουν εμετο,με βαλατε στη πριζα να μπω στο αρθρο του για να δω τα σχολια που ακολουθουν.2 πραγματα παρατηρησα μεσα σε 10 δευτερα που βρεθηκα στη σελιδα.
α)κακως μαρτυραει πως ειναι ζελες,αφου οποιος κανει τον κοπο και μπει στη σελιδα και δει τη φατσα του,θα το καταλαβει αμεσως και..
β)πρεπει να ποναει πολυ,οταν ασχολουντε μαζι σου και σε διαβαζουν 100-150 ατομα και απο αυτους οι 100 ειναι ολυμπιακοι..
οταν απλα δεν εχεις κατι να πεις και γραφεις οτι μαλακια σου κατεβει,για να το παιξεις γνωστης και ρομαντικος του αθλητισμου γενικα,θα ερθει συντομα αυτη η καρτουλα που κολλανε κατι ημερομηνιες επανω...και ειναι οι μονοι ισως που το αξιζουν στην ελλαδα της κρισης..καλο ΟΑΕΔ να εχουν ολοι τους..
τελικα η καταστροφη τους,δεν θα ερθει απο το τσουξιμο που τους εχουμε προκαλεσει με τοσο γδαρζιμο ασαλιωτο,αλλα απο τον πανικο τους..
Το κακό στην Ελλάδα γενικότερα, αλλά και ειδικότερα στον χώρο του ποδοσφαίρου είναι οι ΄΄αντικειμενικοί΄΄ δημοσιογράφοι, οι ΄΄αντικειμενικοί΄΄ φίλαθλοι και γενικότερα οτιδήποτε ουδέτερο
Λίγα τα λόγια σου για τον συνάδελφο, Ερρίκο!
Χμμ σόρυ adam