Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΝΤΑΪΦΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ



Μετά τον χαμό του ιστορικού προέδρου του Ολυμπιακού, Στ. Νταϊφά, είχαμε μια συνέντευξη των στενών του συνεργατών, που αφορούν θέματα του Ολυμπιακού μας, που ναι μεν οι παλιοί τα έχουμε ξανακούσει, οι νέοι όμως πιθανόν να μην τα γνωρίζουν. Ας δούμε λοιπόν αυτό το αφιέρωμα στα Παραπολιτικά.
 
Στην εφημερίδα "Παραπολιτικά" δημοσιεύτηκαν μαρτυρίες στενών συνεργατών του Σταύρου Νταϊφά, του Δημήτρη Κωνσταντινίδη και του Λεωνίδα Θεοδωρακάκη. Σας μεταφέρουμε αποσπάσματα, συν τον αποκαλυπτικό διάλογο Νταϊφά-Θεοδωρακάκη για τη μεταβίβαση της ΠΑΕ στον Κοσκωτά.
Η μετατροπή του Ολυμπιακού σε ΠΑΕ, με αφηγητή τον τότε γενικό αρχηγό του ποδοσφαιρικού τμήματος και πρόεδρο του ερασιτέχνη Λεωνίδα Θεοδωρακάκη... "μια ομάδα εφοπλιστών με επικεφαλής τον Σταύρο Νταϊφά συναντήθηκαν στη Ναυτιλιακή Λέσχη στον Πειραιά, αποφάσισαν να βγάλουν τον Ολυμπιακό από την αφάνεια, αλλά κολλούσαν στα 120 εκατομμύρια δραχμές που είχε πιστωθεί ο Νίκος Γουλανδρής.
Ο Νταϊφάς μου ζήτησε να διαμεσολαβήσω, τον πήρα τηλέφωνο και μου είπε "πες τους ότι εγώ ήρθα για λίγο να βοηθήσω τον Ολυμπιακό, κάθισα περισσότερο, έβαλα χρήματα και δεν θα τα θέλω πίσω". Για να μη υπάρξει όμως απαίτηση αργότερα από τους κληρονόμους του, ο λογιστής μας έσπασε το χρέος σε δυο κομμάτια, πήγε μόνο το 40% στην ΠΑΕ και πείσθηκε ο Νταιφάς να αναλάβει".
Για την ανταρσία Αναστόπουλου - Μητρόπουλου, ο Θεοδωρακάκης θυμάται... "ζητούσαν περισσότερα λεφτά, ο Νταϊφάς έγινε έξαλλος, αλλά ο κόσμος ήταν με την πλευρά των παικτών. Έκανα συνάντηση με τους δυο και τον Μίχο, έπεισα τον Νταϊφά να τους δεχθεί, κι αφού ζήτησαν "συγγνώμη" επανήλθαν στον Ολυμπιακό. Ο Νταϊφάς δεν ανεχόταν τους εκβιασμούς".
Για τον περιβόητο αστικό μύθο, ότι έπαιξαν τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναικό στο τάβλι, Νταϊφάς και Βαρδινογιάννης, ο στενός συνεργάτης του και επί χρόνια συνεταίρος του Δημήτρης Κωνσταντινίδης μας είπε: "Πράγματι κάναμε παρέα και παίζαμε τάβλι, αφού ο Νταϊφάς στεφάνωσε τον Γιώργο. Πρώτα πήραμε εμείς τον Ολυμπιακό και μετά, σε μια παρτίδα τάβλι προτείναμε στον Βαρδινογιάννη να πάρει τον Παναθηναϊκό για να φτιάξουμε το ποδόσφαιρο".
Για την υπόθεση Μπουμπλή: "Ο Σταύρος δεν περίμενε ότι ο Βαρδινογιάννης θα τον κοροϊδέψει. Όταν έμαθε ότι ο υπουργός του ΠΑΣΟΚ Κίμωνας Κουλούρης έκλεισε τα μάτια στην ελληνοποίηση του Ρότσα, έστειλε εμένα και τον Μιχάλη Φωτίου στην Αργεντινή να βρούμε τις ρίζες του Αργεντίνου ποδοσφαιριστή.
Μετά πήγαμε στον Βαρδινογιάννη και του είπαμε ότι αν δεν τον δηλώσει ως ξένο, θα παρουσιάσουμε τα στοιχεία και θα μηδενισθεί ο Παναθηναϊκός σε όλα τα ματς που χρησιμοποίησε. Δεν θέλαμε τη διάλυση του Παναθηναϊκού".
Για τη ρήξη Βαρδινογιάννη - Νταϊφά, ο Λεωνίδας Θεοδωρακάκης θυμάται: "Ο Παναθηναϊκός είχε ένα δικό του αθλητικό δικαστή, τον συνταξιούχο αρεοπαγίτη Τσαμπούλα και έκανε τα χατίρια του Βαρδινογιάννη, παρότι ο αδελφός του είχε ταβέρνα στον Πειραιά στη γωνία Παπαστράτου και Ρετσίνας", και ο Κωνσταντινίδης προσθέτει:
"Η αρχή έγινε με το σκάνδαλο Μπουμπλή, αλλά το ποτήρι ξεχείλισε όταν τιμωρήθηκαν παραμονή ενός ντέρμπι στη Λεωφόρο οι Νικολούδης, Γαλάκος. Είχαμε φάει ξύλο στη Δράμα και ο Δικαστής έκρινε ότι έφταιγαν οι παίκτες μας. Έβγαλε την απόφαση, Σάββατο και ούτε έφεση προλαβαίναμε να κάνουμε. Και την Πέμπτη μας το είχε πει ο Βαρδινογιάννης μεταξύ σοβαρού και αστείου, αλλά δεν διανοηθήκαμε ότι θα το έκανε".
Για τη μεταγραφή Αναστόπουλου: "Ο τότε πρόεδρος του Πανιωνίου Ράπτης, ζητούσε ένα αμύθητο ποσόν και ο Νταϊφάς δεν ήθελε καν να διαπραγματευθεί. Μαζεύτηκε κόσμος στη Λέσχη και απαιτούσε να γίνει οπωσδήποτε η μεταγραφή, έκαναν και έρανο και συγκέντρωσαν μόλις 50.000 δραχμές.
Ο Νταϊφάς τα βρήκε με τον Νίκο, που σταμάτησε από τον Πανιώνιο και τον πήραμε τον Δεκέμβριο με 1 εκατομμύρια δολάρια (περίπου 30 εκατομμύρια δραχμές). Για τον Νικολούδη ο Ηρακλής ζητούσε ακατέβατα 13 εκατομμύρια, αλλά έστειλε τον Θεοδωρακάκη με επιταγή 10 εκατομμυρίων και πήρε τον παίκτη, με αντάλλαγμα και δυο φιλικά παιχνίδια".
Αποκαλυπτικοί διάλογοι Νταϊφά - Θεοδωρακάκη για τη μεταβίβαση της ΠΑΕ στον Κοσκωτά
Για τη μεταβίβαση στον Κοσκωτά, ο Θεοδωρακάκης λέει:
"Ο προσφάτως εκλιπών Στέλιος Σταυρίδης πρότεινε στον Κοσκωτά να πάρει τον Ολυμπιακό, κι αυτός το συζητούσε. Ένα βράδυ φάγαμε στον Δουράμπεη, μαζί με το σύμβουλο της ΕΠΑΕ Νίκο Καρατζά και τον πρώην μπασκετμπολίστα της ΑΕΚ Πέτρο Πετράκη και μου ανέθεσαν να του πω για τον Κοσκωτά. Μετά πηγαίναμε σε ένα μπαρ στη Νέα Σμύρνη και τον ρώτησα:
-Δίνεις τον Ολυμπιακό;
"Τι είναι αυτά που λες; Εσύ τι θα έκανες;"
-Θα τον έδινα στον Κοσκωτά που έχει την Τράπεζα Κρήτης
"Μα σε Παναθηναϊκό θα δώσω τον Ολυμπιακό;"
-Ναι γιατί αν πάρει την ομάδα θα γίνει γενίτσαρος", του είπα και πείσθηκε. Και ο Κοσκωτάς ακόμη παραμένει Ολυμπιακός".
Ο Δημήτρης Κωνσταντινίδης προσθέτει: "Είχαμε κουραστεί. Πιστεύαμε ότι ο Κοσκωτάς θα κάνει τον Ολυμπιακό πρώτο στην Ευρώπη, είχε στα σχέδια να κατασκευάσει γήπεδο 120.000 θεατών στο Φαληρικό Δέλτα και μεγάλες μεταγραφές. Μετά βέβαια το μετανιώσαμε".
Άκρως δημοσιογραφικός ο Νταϊφάς και όπως μας είπε ο Λεωνίδας Θεοδωρακάκης, που μπορούσε να γεμίσει σελίδες με τις αναμνήσεις του... "είχα πάντα δίπλα του τους Γαβαλά, Μυλωνά, Θωμόπουλο, Βουτσέλη, Παπαγεωργίου, Νομικό και είχε καλές σχέσεις με τον Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη".
Αυτό που δεν ανεχόταν με τίποτα πάντως ο Νταϊφάς, ήταν να βλέπει την ομάδα του σε ρόλο κομπάρσου και γι’ αυτό έκανε τα πάντα για να θεριέψει ο Θρύλος της καρδιάς του.
Ακόμα και στη νεότερη εποχή πάλεψε άδολα για το μέλλον του Ολυμπιακού, πρωτοστατώντας στην  μεταβίβαση της ΠΑΕ στον Βαγγέλη Μαρινάκη, τον οποίο ήξερε καλά και πίστευε στις ικανότητες του.
Είχε περάσει πολλά και ήθελε τον Θρύλο της καρδιά του σε ισχυρά χέρια. Άλλωστε όπως έχει πει και ο ίδιος: "Είναι πιο εύκολο να κυβερνάς 100 καράβια παρά τον Ολυμπιακό!"

 
Για την ιστορία να πούμε ότι ο Νταϊφάς ήταν ο επόμενος ιδιοκτήτης της ΠΑΕ Ολυμπιακός μετά τον ανυπέρβλητο Ν. Γουλανδρή, μια λεπτομέρεια που ίσως τελικά και τον στιγμάτισε στην θητεία του στον προεδρικό θώκο της μεγαλύτερης ομάδας της Ελλάδας. Υπήρχε χαωτική διαφορά νοοτροπίας, αντίληψης, διοίκησης με τον Γουλανδρή, υπήρξε χαωτική διαφορά στο οικονομικό αποτέλεσμα της τσέπης του καθενός μετά το πέρας της ενασχόλησής τους με τα κοινά και την χρηματοδότηση της ομάδας, αλλά υπήρχε και κάτι κοινό. Η αγάπη τους για τον Θρύλο. Ας πέρουμε όμως μια γεύση από το αφιέρωμα αυτό.
Για την ομάδα του Ολυμπιακού και πιο συγκεκριμένα για τα θέματα που είχε με τις δύο πριμαντόνες της ομάδας, Αναστό και Μητρό.
Για την ανταρσία Αναστόπουλου - Μητρόπουλου, ο Θεοδωρακάκης θυμάται... "ζητούσαν περισσότερα λεφτά, ο Νταϊφάς έγινε έξαλλος, αλλά ο κόσμος ήταν με την πλευρά των παικτών. Έκανα συνάντηση με τους δυο και τον Μίχο, έπεισα τον Νταϊφά να τους δεχθεί, κι αφού ζήτησαν "συγγνώμη" επανήλθαν στον Ολυμπιακό. Ο Νταϊφάς δεν ανεχόταν τους εκβιασμούς". Βέβαια ο Θεοδωρακάκης ξέχασε να μας πει ότι από εκείνο το σημείο ο Αναστό έψαχνε με κάθε ευκαιρία την μεταγραφή του στο εξωτερικό. Ξέχασε επίσης να πει ότι σε σχέση με τις ΄΄βεντέτες΄΄ των άλλων ομάδων, ήταν μάλλον κακοπληρωμένοι όταν την ίδια στιγμή βοηθούσαν τα μέγιστα για την κατάκτηση τίτλων για τον σύλλογο. Είπαμε ο Νταϊφάς ήταν λίγο ΄΄σφικτός΄΄ στην τσέπη όταν ερχόταν η ώρα να βάλει το χέρι μέσα. Χαρακτηριστικό είναι το άλλο απόσπασμα με την μεταγραφή Αναστό και Νικολούδη, μεταγραφές που έγιναν με 1000 βάσανα, λόγω της σφικτής οικονομικής πολιτικής του Νταϊφά και φυσικά όχι εξαιτίας των προσωπικών οικονομικών του δυνατοτήτων, αυτές ήταν μια χαρά πάντα, ήταν εξάλλου ένας δυνατός εφοπλιστής της γενιάς του.
Για τη απόκτηση Αναστόπουλου
"Ο τότε πρόεδρος του Πανιωνίου Ράπτης, ζητούσε ένα αμύθητο ποσόν και ο Νταϊφάς δεν ήθελε καν να διαπραγματευθεί. Μαζεύτηκε κόσμος στη Λέσχη και απαιτούσε να γίνει οπωσδήποτε η μεταγραφή, έκαναν και έρανο και συγκέντρωσαν μόλις 50.000 δραχμές.
Ο Νταϊφάς τα βρήκε με τον Νίκο, που σταμάτησε από τον Πανιώνιο και τον πήραμε τον Δεκέμβριο με 1 εκατομμύρια δολάρια (περίπου 30 εκατομμύρια δραχμές). Για τον Νικολούδη ο Ηρακλής ζητούσε ακατέβατα 13 εκατομμύρια, αλλά έστειλε τον Θεοδωρακάκη με επιταγή 10 εκατομμυρίων και πήρε τον παίκτη, με αντάλλαγμα και δυο φιλικά παιχνίδια". Ο Νταϊφάς αγόρασε σχεδόν ότι καλύτερο υπήρχε στην Ελληνική αγορά και γι αυτό η ομάδα απέκτησε κορμό  που την κράτησε πολλά χρόνια σε υψηλότατο επίπεδο.
Και τώρα μπορύμε να δούμε και τα άλλα, τα ωραία που μας υπενθυμίζει το άρθρο.
Κατ΄αρχήν ο Νταϊφάς και ο βαρδινογιάννης ήταν κουμπάροι, τον είχε παντρέψει ο δικός μας, αυτό είναι γνωστό σε όλους. Ας δούμε όμως πως τους ξεπλήρωσε ο βαρδινογιάννης αυτή την κουμπαριά, επίσης και πως άρχισαν όλα με την ανάμιξη και των δύο στα κοινά του ποδοσφαίρου μας.
Για τον περιβόητο αστικό μύθο, ότι έπαιξαν τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναικό στο τάβλι, Νταϊφάς και Βαρδινογιάννης, ο στενός συνεργάτης του και επί χρόνια συνεταίρος του Δημήτρης Κωνσταντινίδης μας είπε: "Πράγματι κάναμε παρέα και παίζαμε τάβλι, αφού ο Νταϊφάς στεφάνωσε τον Γιώργο. Πρώτα πήραμε εμείς τον Ολυμπιακό και μετά, σε μια παρτίδα τάβλι προτείναμε στον Βαρδινογιάννη α πάρει τον Παναθηναϊκό για να φτιάξουμε το ποδόσφαιρο". Αυτά λέει ο Κυρ Λεωνίδας, καμιά διάψευση από τους απέναντι δεν έχω ακούσει όλα αυτά τα χρόνια...
Για την υπόθεση Μπουμπλή
Για την υπόθεση Μπουμπλή: "Ο Σταύρος δεν περίμενε ότι ο Βαρδινογιάννης θα τον κοροϊδέψει. Όταν έμαθε ότι ο υπουργός του ΠΑΣΟΚ Κίμωνας Κουλούρης έκλεισε τα μάτια στην ελληνοποίηση του Ρότσα, έστειλε εμένα και τον Μιχάλη Φωτίου στην Αργεντινή να βρούμε τις ρίζες του Αργεντίνου ποδοσφαιριστή.
Μετά πήγαμε στον Βαρδινογιάννη και του είπαμε ότι αν δεν τον δηλώσει ως ξένο, θα παρουσιάσουμε τα στοιχεία και θα μηδενισθεί ο Παναθηναϊκός σε όλα τα ματς που χρησιμοποίησε. Δεν θέλαμε τη διάλυση του Παναθηναϊκού". Ο  Νταϊφάς δεν περίμενε ότι θα τον κοροϊδέψει ο κουμπούρας?? Σε ποιό παράλληλο σύμπαν ζούσε άραγε?

Δεν επιθυμούσαμε λοιπόν την διάλυση του παναθηναϊκούλη ούτε σε αυτή την περίπτωση, το φοβερό όμως είναι το κανείς δεν μας λέει το γιατί, μήπως λόγω της κουμπαριάς? Ρωτάω γιατί αν το σκάνδαλο Μπουμπλή γινόταν ανάποδα, τότε πιστεύει κανένας νοήμονας γαύρος ότι ο βαρδινογιάννης δεν θα πήγαινε στα άκρα? Δεν θα τελείωνε τον αντίπαλό του? Θα υπήρχαν άραγε σύγαυροι που θα ντρεπόντουσαν για τον τότε ιδιοκτήτη της ομάδας αν αυτόις έπρατε τα απολύτως νόμιμα κια προβλεπόμενα από τον νόμο, προστατεύοντας την ομάδα. Άλλα μέτρα, άλλα σταθμά φαίνεται τα τελευταία χρόνια στον σύλλογό μας.
Ας δούμε όμως και τα άλλα τα περίεργα με ονοματεπώνυμο.
Για τη ρήξη Βαρδινογιάννη - Νταϊφά, ο Λεωνίδας Θεοδωρακάκης θυμάται: "Ο Παναθηναϊκός είχε ένα δικό του αθλητικό δικαστή, τον συνταξιούχο αρεοπαγίτη Τσαμπούλα και έκανε τα χατίρια του Βαρδινογιάννη, παρότι ο αδελφός του είχε ταβέρνα στον Πειραιά στη γωνία Παπαστράτου και Ρετσίνας", και ο Κωνσταντινίδης προσθέτει:
"Η αρχή έγινε με το σκάνδαλο Μπουμπλή, αλλά το ποτήρι ξεχείλισε όταν τιμωρήθηκαν παραμονή ενός ντέρμπι στη Λεωφόρο οι Νικολούδης, Γαλάκος. Είχαμε φάει ξύλο στη Δράμα και ο Δικαστής έκρινε ότι έφταιγαν οι παίκτες μας. Έβγαλε την απόφαση, Σάββατο και ούτε έφεση προλαβαίναμε να κάνουμε. Και την Πέμπτη μας το είχε πει ο Βαρδινογιάννης μεταξύ σοβαρού και αστείου, αλλά δεν διανοηθήκαμε ότι θα το έκανε".

Συνταξιούχος ο αθλητικός δικαστής Τσαμπούλας και άνθρωπος του βαρδινογιάννη? Καλά αυτό δεν είναι το μόνμο επιχείρημα κατά της τωρινής superleague από όλο το αντιολυμπιακό κίνημα, ότι δηλαδή δεν υπάρχουν τακτικοί και εν ενεργεία δικαστές στα πειθαρχικά όργανα της διοργανώτριας αρχής αλλά και της ΕΠΟ? Αυτό δεν μας λέει και ο σαγόνιας κι όλοι οι όμοιοί του μέρα νύχτα, κάτι που προφανώς το χρεώνουν με την δική τους γνωστή λογική στον Ολυμπιακό? Αυτό δεν είναι ένα θέμα που προυπήρχε και στα χρόνια της παντοδυναμίας του πασοκόσκυλου βαρδινογιάννη, όπως ξεκάθαρα φαίνεται από το άρθρο? Γιατί άραγε δεν έλεγαν τα ίδια και τότε, οι ίδιοι δημοσιογράφοι που υποστηρίζουν άλλα πράγματα σήμερα? Ξέχωρα από αυτά, ο Νταϊφάς νόμιζε ότι ο λύκος πιάνεται φίλος? Γιατί αυτό απλά δεν γίνεται ποτέ, απλά δείχνει την έλλειψη πονηριάς του προέδρου μας και τον πλήρη εξωαγωνιστικό του παραγκωνισμό από τον κουμπάρο του. Απλά να σας θυμίσουμε λίγο την υπόθεση με την τιμωρία Μιραλάς για να καταλάβετε πως πρέπει να αντιδρά ο πρόεδρος του Ολυμπιακού. Είναι μια υπόθεση βγαλμένη απο φωτοτυπικό, αλλά εντελώς αντίθετες οι αντιδράσεις των προέδρων.
Υπόθεση Κοσκωτά και αγορά μετοχών της ΠΑΕ Ολυμπιακός.
"Ο προσφάτως εκλιπών Στέλιος Σταυρίδης πρότεινε στον Κοσκωτά να πάρει τον Ολυμπιακό, κι αυτός το συζητούσε. Ένα βράδυ φάγαμε στον Δουράμπεη, μαζί με το σύμβουλο της ΕΠΑΕ Νίκο Καρατζά και τον πρώην μπασκετμπολίστα της ΑΕΚ Πέτρο Πετράκη και μου ανέθεσαν να του πω για τον Κοσκωτά. Μετά πηγαίναμε σε ένα μπαρ στη Νέα Σμύρνη και τον ρώτησα:
-Δίνεις τον Ολυμπιακό;
"Τι είναι αυτά που λες; Εσύ τι θα έκανες;"
-Θα τον έδινα στον Κοσκωτά που έχει την Τράπεζα Κρήτης
"Μα σε Παναθηναϊκό θα δώσω τον Ολυμπιακό;"

Δηλαδή ήταν γνωστό και στον Νταϊφά ότι ο Κοσκωτάς ήταν βάζελος και πως θα μπορούσε άλλωστε να μην του ήταν γνωστό αυτό από την στιγμή που ο τότε ιδιοκτήτης της τράπεζας Κρήτης ήταν ενεργό μέλος του ερασιτέχνη ποα. Παρ’ όλα αυτά του μεταβίβασε τις μετοχές του, έναντι προφανώς σημαντικού χρηματικού ποσού, αλλά δυστυχώς για την υστεροφημία του μεγάλου αυτού προέδρου του Ολυμπιακού, η κατάληξη της ομάδας ήταν χρόνια μιζέριας, χρόνια ανυποληψίας, πέτρινα χρόνια που σε αυτά η ομάδα ήταν απροστάτευτη και έρμαιο στις διαθέσεις κάθε τυχάρπαστου και κάθε λαμογιού, έρμαιο στις διαθέσεις του βαρδινογιαννισμού που ελλείψει Ολυμπιακού αντίπαλου δέους ξεσπάθωσε και μας κυνήγησε λυσσασμένα.
Αν έλειπε κυρίως το κεφάλαιο Κοσκωτάς, ο Νταϊφάς σαν πρόεδρος δεν θα μπορούσε παρά να ήταν επιτυχημένος, παρ' όλες τις κολεγιές με τους απέναντι. Κατακτήσαμε τίτλους, σπάσαμε αρκετά ρεκόρ, η ομάδα απέδωσε πολύ καλό, για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ποδόσφαιρο και γενικότερα υπήρχε ένα κουμάντο από την διοίκηση, που μπορεί πολλοί να διαφωνούσαν με την οικονομική της πολιτική, αλλά όλοι αναγνώριζαν  την προσφορά της. Το σημαντικότερο που έκανε ο Νταϊφάς ήταν ότι ανέθρεψε μια ολόκληρη γενιά Ολυμπιακών, κυρίως με την 4ετία 1980-84, συμπεριλαμβανομένης και της αφεντιάς μου κι αυτό δεν θα μπορέσω ποτέ να το βγάλω από την μνήμη μου, δεν θα μπορέσω ποτέ να ξεχάσω την περηφάνια εκείνων των χρόνων, την προσμονή κάθε εντός έδρας αγώνα. Σίγουρα μετά ήρθαν απείρως καλύτερες ημέρες και εποχές για τον σύλλογο (βλ. εποχή Κόκκαλη και Μαρινάκη) αλλά η αρχή των τίτλων στο επαγγελμτικό ποδόσφαιρο έγινε επί Νταϊφά.
 
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς

Σχόλια

Εικόνα savvas gridlock

O νεκρός δεδικαίωται που λένε, αλλά όχι και να συγκρίνουμε τον Νταϊφά με τον αείμνηστο Γουλανδρή. Είπαμε...

Εικόνα μαουνιέρης

Ο Νταϊφάς ήταν πολύ σκληρός στις διαπραγματεύσεις και δεν δεχόταν εκβιασμούς. Κάποιοι "δικοί" μας που πήγανε στους Βάζελους, έφυγαν διωγμένοι από τον Ναϊφά. Κυριολεκτικώς τους πέταξε έξω από την ομάδα, όταν αποπειράθηκαν να τον εκβιάσουν λέγοντάς του ότι θα πήγαιναν στους "άλλους". Δεν σήκωνε τέτοια ο Νταϊφάς. Έχω ντοκουμέντα από πολλές ώρες συνομιλίας μαζί σου, αλλά έχω δεσμευτεί ως προς τη δημοσίευσή τους. Μπορώ να πω, πάντως, ότι κρίσιμο "τάβλι" δεν υπήρξε ποτέ. Απλώς ο Νταϊφάς, όταν "πήρε" τον Θρύλο, είπε στον κουμπάρο του να "πάρει" τον ΠΑΟ για να "φτιάξουν μαζί το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα". Αυτό και τίποτε άλλο. Από τον Ολυμπιακό εμπιστευόταν απόλυτα τον Μιλτιάδη Μαρινάκη και τον Δημήτρη Κωνσταντινίδη. Από τους παράγοντες των άλλων ομάδων μιλούσε πάντοτε με σεβασμό για τον Μπάρλο της ΑΕΚ και για τον Παντελάκη του ΠΑΟΚ, και μόνο γι' αυτούς.

Εικόνα nmavronas

O Ηρακλής ζητούσε 13 εκ. για τον Κουσουλάκη και όχι για τον Νικολούδη! Ο Νικολούδης ήρθε στον Ολυμπιακό από την ΑΕΚ...

Εικόνα dono

Σωστό, μου φάνηκε παράξενο όταν το διάβασα, αλλά το προσπέρασα. Έχετε δίκιο