Κατ'αρχάς το ότι δεν υπήρχε κορυφή απάτητη από Έλληνα, ώστε να την κατακτήσει ο Σπανούλης και ο κάθε Σπανούλης, δεν είναι ευθύνη του Σπανούλη. Δεν φταίει αυτός για το πότε γεννήθηκε. Από εκεί και πέρα, με Σύλλογο, ο Αμερικάνος και ο Ζούπας είχαν προηγηθεί του Γκάλη και του Γιαννάκη του Άρη, στο ευρωπαϊκό της ΑΕΚ (με τη βοήθεια της Χούντας) το 1968. Επίσης, υπήρχε και η παρουσία του Ολυμπιακού στους ''6'' του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης το 1979, με Γιατζόγλου-Μελίνι-Καστρινάκη και Κώστα Μουρούζη στον πάγκο. Για τα τότε δεδομένα, οι ''6'' του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης της σεζόν 1978-79, ήταν κάτι σαν φάιναλ φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης του 1988-89. Με τη λογική τη δική σου λοιπόν, καμία κορυφή που πάτησε ο Γκάλης δεν ήταν απάτητη από Έλληνα, σε συλλογικό επίπεδο. Με την Εθνική, φυσικά το 1987 ήταν η μεγαλύτερη ως τότε επιτυχία του ελληνικού μπάσκετ, αλλά δεν ήρθε από τον Γκάλη μόνο. Βοήθησαν πάρα πολλοί παίκτες και στα καθοριστικά σημεία από τους ''8'' και μετά, αν θες να κρίνεις τον Γκάλη όπως κρίνεις εσύ σήμερα τον Σπανούλη, θα έπρεπε να πεις ότι τις κρίσιμες επιθέσεις άλλοι τις έπαιρναν. Θα ήταν λάθος να το κάνεις αυτό κατά την γνώμη μου, αφού έκανε μεγάλο τουρνουά ο Γκάλης, αλλά ακολουθώντας τη λογική σου αυτό προκύπτει. Συνολικά σε εθνικό επίπεδο (για'μένα τουλάχιστον, γιατί αυτό είναι καθαρά υποκειμενικό) η μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού μπάσκετ ήταν η δεύτερη θέση στο Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας το 2006, με τη νίκη επί της Dream Team με πολλούς παίκτες από το ΝΒΑ μέσα. Αυτή έγινε με Διαμαντίδη, Σπανούλη και Παπαλουκά. Αυτοί επίσης πήραν και το ευρωπαϊκό το 2005 στο Βελιγράδι, ενώ έχουν γεμίσει με ευρωπαϊκούς τίτλους σε συλλογικό επίπεδο που δεν είδε ποτέ ο Γκάλης. Αν μάλιστα δεν έπαιρνε (όπως τον πήρε, τέλος πάντων...) ο Ιωαννίδης το Γιαννάκη στον Άρη το 1984, ο Γκάλης σήμερα μπορεί να είχε τους μισούς εγχώριους τίτλους (και αυτούς καθαρά λόγω Ιωαννίδη). 1 πρωτάθλημα σε 5 χρόνια στον Άρη είχε δίχως το Γιαννάκη. Τέλος, τα παραδείγματα για τον Αντετοκούνμπο και το Ναβάρο δεν τα κατάλαβα. Ο Διαμαντίδης και ο Παπαλουκάς δεν πήγαν στο ΝΒΑ. Σε επίπεδο Ευρωλίγκας, ειδικά όταν ήταν στα ντουζένια τους, δεν ήταν παικταράδες; Ο Μπατίστ ήρθε στην Ελλάδα ως απόβλητος του ΝΒΑ. Δεν έκανε μεγάλη καριέρα στο βάζελο; Είτε συγκρίνουμε μήλα με μήλα, είτε χάνουμε την μπάλα. Συγκρίνουμε την παρουσία του Γκάλη στην τότε Ευρωλίγκα-Κύπελλο Πρωταθλητριών, στον τότε ευρωπαϊκό ανταγωνισμό, με την παρουσία του Σπανούλη στη σημερινή Ευρωλίγκα και στο σημερινό ευρωπαϊκό ανταγωνισμό. Εγώ δεν θυμάμαι ποτέ κάποια δήλωση παίκτη-προπονητή-προέδρου αντίπαλης του Άρη ομάδος εκεί στα τέλη της δεκαετίας του '80, τύπου ''έρχεται ο καλύτερος παίκτης της Ευρώπης'' για τον Γκάλη, όπως γίνεται πάρα πολλές φορές σήμερα με τον Σπανούλη. Αν αυτό το αποδίδεις εσύ στο ότι γενικά έχει πέσει το επίπεδο του αθλήματος και ο ανταγωνισμός της δεκαετίας του '80 ήταν πολύ πιο σκληρός από το σημερινό, για'μένα ισχύει το ανάποδο. Σήμερα για να σταθείς σε επίπεδο πρωταθλητισμού, πρέπει πρώτα και κύρια να είσαι μεγάλος αθλητής. Παίκτες τύπου Ράτζα ή Φάνη Χριστοδούλου ας πούμε, που κάπνιζαν όσο ήθελαν κι έτρωγαν ό,τι και όσο ήθελαν, τις δεκαετίες του '80 και του '90 έκαναν μεγάλη καριέρα ακόμη και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Σήμερα θα παίζανε σε καμιά Ζαντάρ ή κάνα Μίλωνα, βαριά βαριά. Ο Ταπούτος, αν είχε γεννηθεί το 1962 αντί για το 1982, θα είχε μυθοποιηθεί σήμερα σε επίπεδα Φάνη. Σήμερα όμως ψάχνει κάνα συμβόλαιο σε μικρομεσαίες ομάδες της Α1. Το ''άλλες εποχές τότε'' δεν είναι μονοσήμαντο. Ισχύει κι από την άλλη μεριά.

Και ο Σπανούλης σου έδωσε το μοναδικό σου πρωτάθλημα μετά το '97. Και ο Σπανούλης σου έδωσε δυο Ευρωπαϊκά και όχι ένα που πήρε ο Ρίβερς. Αυτά υποθέτω σε κατεβάζουν θέσεις στον μπασκετικό χάρτη και σου υποβιβάζουν το στάτους.

Μόνο πιωμένοι θα συμφωνήσουμε για τον Σπανούλη και εκεί την "υποχώρηση" θα την κάνει αυτός που τον πιάνει περισσότερο. Μάλιστα σε κάθε Ευρωλίγκα που κέρδισε ο Βασιλομπίλαρος ήταν είτε στην κορυφαία πεντάδα, είτε ο πολυτιμότερος του φ4 είτε ο πολυτιμότερος της διοργάνωσης ...είτε και δυο από τα παραπάνω μαζί.

υγ: Και ο Σπανούλης κάνει κλεψίματα.