REFUSE TO LOSE KAI ..."ΚΩΛΟ - ΚΩΛΟ"
Γράφτηκε απο DRAZA στις 10:39 | 30-12-2015
Μιας και είχαμε καιρό να ανανεώσουμε το ραντεβού μας και μιας κι έχουν προκύψει αρκετές εκκρεμότητες, προτιμώ να ξεκινήσω ανάποδα. Θέλω να ευχηθώ χρόνια πολλά και καλή χρονιά σε όλους με υγεία και τύχη για εσάς και τις οικογένειές σας. Να χαίρεστε και όσους δικούς σας γιόρτασαν ή θα γιορτάσουν αυτές τις ημέρες μάγκες. Επιπλέον, να ευχηθώ το έτος που έρχεται να είναι για την ομάδα μας ακόμα καλύτερο από αυτό που οσονούπω μας φεύγει. Ας περάσουμε και στα αγωνιστικής φύσεως σχόλια τώρα ...σχόλια που προκύπτουν πρωτίστως από το χθεσινοβραδινό παιχνίδι κόντρα στην Μπαρτσελόνα αλλά και από τα τελευταία εντός έδρας παιχνίδια της προηγούμενης φάσης στα οποία δεν έγινε αναφορά.
Η χθεσινοβραδινή μας εικόνα μάγκες είναι ίσως το καλύτερο δείγμα για να καταλάβει κανείς την φιλοσοφία της φετινής ομάδος, το πώς θέλει να αντιμετωπίζει και να κερδίζει τα παιχνίδια ο Σφαιρόπουλος. Σε αρκετά από τα παιχνίδια του πρώτου μισού της σεζόν είδαμε όλοι πως το άνοιγμα του ροτέισιον εμπόδιζε την ομάδα να βρει ρυθμό και έφερνε σκαμπανεβάσματα. Αυτή δεν ήταν παρά η μια όψη του νομίσματος ...εχθές όμως μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε και την άλλη. Ανοίγοντας το ροτέισιον ο Ολυμπιακός κατάφερε να κερδίσει σε φρεσκάδα κόντρα στην (ταλαιπωρημένη)Μπάρτσα και κατάφερε να πάρει σκορ από όλους τους παίκτες που πέρασαν μέσα στο παρκέ. Μπορεί ο Ολυμπιακός απουσία πρώτου και δεύτερου βιολιού να παίρνει έξι-εφτά ποντάκια από καθέναν απ'τους δώδεκα που πατούν παρκέ; Ως τώρα έχει δείξει πως μπορεί ...και με τους αντιπάλους που έχει αντιμετωπίσει ως τώρα, αυτοί οι πόντοι ήταν αρκετοί για να μας δώσουν το ροζ φύλλο. Οι άλλοτε παγκίτες/εφεδρικοί μας είχαν την ευκαιρία μέσα από τις απουσίες στα προηγούμενα παιχνίδια να μπαίνουν στο κλίμα και να ρολάρουν παίρνοντας χρόνο και πρωτοβουλίες, ώστε να εμφανίσουν πρόσωπο σαν το χθεσινό στο τοπ16. Μέχρι την στιγμή που μιλάμε, με ή χωρίς τις απουσίες ο φετινός Ολυμπιακός δείχνει να στηρίζεται λιγότερο σε ατομικές εξάρσεις/υπερβάσεις, σε έναν ή δυο παίκτες που θα σηκώσουν το παραγωγικό βάρος ...κάτι που αφενός μας καθιστά λιγότερο προβλέψιμους για τους ως τώρα αντιπάλους, αφετέρου μας βοηθά - ως ένα σημείο - να σταμπιλάρουμε και τα νούμερά μας στην επίθεση.
Καθώς ο Σφαιρόπουλος ανοίγει το ροτέισιον όμως, αυτό που φαίνεται να περιορίζεται, αυτό που φαίνεται να κλείνει για όσους βλέπουν και την στατιστική είναι τα στοιχεία εκείνα στα οποία ΠΡΕΠΕΙ να πλεονεκτήσουμε προκειμένου να πάρουμε ένα παιχνίδι. Κοινώς, βλέπεις τον Ολυμπιακό να κατεβάζει περισσότερα ριμπάουντ από τον αντίπαλο;; Τον βλέπεις να παίζει άμυνα πάνω στην μπάλα κουράζοντας τον αντίπαλο, δυσκολεύοντάς τον αντίπαλο να κυκλοφορήσει την μπάλα και να παράξει; Ε ΘΑ ΤΟ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΧΑΡΗ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΟ ΣΤΟΙΧΕΙΑ. Τσεκάρετε λοιπόν το σκορ του αντιπάλου στα δεκάλεπτα τσεκάρετε και τα ριμπάουντ μας κι από εκεί κρίνετε πού πάει το έργο. Καμιά άλλη "βαθύτερη" ανάλυση της στατιστικής δεν έχει χρειαστεί ως τώρα. Αφήνουμε στην άκρη και το περιφερειακό σουτ και τις βολές, τον συσχετισμό ασσίστ-λαθων, το πόσα φάουλ κερδίζουμε πόσα δίνουμε, πότε τα δίνουμε και τα υποδέλοιπα. ΕΧΟΥΜΕ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΗΜΑΣΤΑΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑΜΕ ΣΚΑΤΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΜΕΤΡΗΣΙΜΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ. Γιατί; Γιατί αναγκάζαμε τον αντίπαλο να σκοράρει τόσο λίγο όσο χρειαζόταν προκειμένου να βγούμε από πάνω, παρά την όποια κακή επιθετική εικόνα μας. ΠΩΣ ΤΟ ΚΑΝΑΜΕ ΑΥΤΟ; ΜΕ ΤΑ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ. Κι αυτή η λογική μας παρέχει ασφάλεια για δυο λόγους: (1) γιατί μας επιτρέπει να κερδίζουμε παιχνίδια και τις μέρες εκείνες που η ομάδα είναι δυσκοίλια στην επίθεση και έχει σοβαρά προβλήματα (2) γιατί είναι πιο εύκολο να ζητάς από αυτούς τους παίκτες να μαζεύουν τα σκουπίδια και να εφαρμόσουν επιθετική άμυνα με φουλ ενέργεια ...παρά να κάνουν την υπέρβαση στην δημιουργία και στο σκοράρισμα. Μένει να μάθουμε για πόσο καιρό ακόμα και κόντρα σε ποιους αντιπάλους o Oλυμπιακός θα αρνείται να χάσει. Ως τώρα οι δυσκολότερες ομάδες που κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε ήταν η Έφες και η ...χθεσινή Μπαρτσελόνα και αντεπεξήλθαμε μια χαρά. Την συνέχεια μένει να την μάθουμε. Θα τιμωρηθεί αυτή η μπασκετική στραβοχυσιά από ισχυρότερους -στα χαρτιά- αντιπάλους την ώρα που η μπάλα θα καίει ...ή θα'ρθουν κι οι επόμενοι με τον κώλο ασχέτως δικής μας εικόνας;
Η Μπαρτσελόνα, όπως την συναντήσαμε εχθές μάγκες μπορεί να πει κανείς πως είναι ο αντίπαλος που θέλουμε προκειμένου να κερδίζουμε τον τρόπο που ξέρουμε. Αρχικά περιορίσαμε το περιφερειακό σουτ της Μπαρτσελόνα, αναγκάζοντάς τους σε επιλογές του κώλου. Ο Ολυμπιακός χτύπησε με επιθετική άμυνα την Μπαρτσελόνα στο σετ παιχνίδι, με χαμηλά σχήματα περιορίζοντάς της τους χώρους και άφου τα έφτυσαν, αφού είχαν ζοριστεί αρκετά σε καταστάσεις "πέντε εναντίον πέντε", γρήγορα έχασαν το κουράγιο τους και στο τρανζίσιον. Ο Ολυμπιακός βρήκε το τέλειο θύμα προκειμένου να ρίξει το ξύλο που θέλει και να εξαντλήσει την ενέργεια του στην άμυνα τόσο σε φέις-οφ καταστάσεις όσο και στο ποστάρισμα. Ουδέποτε μειονέκτησε ο Ολυμπιακός στις αμυντικές του περιστροφές, ουδέποτε άφησε την Μπαρτσελόνα να εκμεταλλευθεί τα μις-ματς στον βαθμό που ήθελε ακόμα κι όταν παίκτες όπως ο Τόμιτς, o Λαουάλ ή ο Σαμάρντο Σάμιουελς έσκαγαν πάνω στον Χάκετ, στον Στρόμπερι ή στον Μάντζαρη. Ρόλο σε αυτό σίγουρα έπαιξαν και οι απουσίες της Μπάρτσα αλλά και το γεγονός ότι προερχόταν από ένα κολλητό ντέρμπυ κόντρα στην Ρεαλ. Όπως φάνηκε (και)στον αγώνα κόντρα στον βάζελο στο ΟΑΚΑ αυτή η Μπαρτσελόνα είναι ικανή να χάσει ακόμα κι όταν έχει ρυθμό στην επίθεση ακόμα κι όταν έχει επιθετικά στηρίγματα και παρουσιάζεται διαβασμένη στο σετ παιχνίδι και στις επιθετικές της περιστροφές ...σκέψου να βραχυκυκλώσει, σκέψου να πιεστεί κιόλας.
Πολύ σωστά λοιπόν διάβασε ο Σφαιρόπουλος τους Καταλανούς, χτυπώντας τους στο έλλειμμα αθλητικότητός τους, στο έλλειμμα σκληράδας και ταχύτητος, αξιοποιώντας το γεγονός ότι βρήκαμε μπροστά μας μια φύσει άνευρη ομάδα, που διατηρεί μια ασύνδετη με την ρακέτα περιφέρεια. Αξιοποιώντας τ'ότι οι Καταλανοί δεν έχουν βρει αντίδοτο στην απουσία ηγέτη ...ή πιο σωστά στο γεγονός ότι τον άλλοτε φυσικό ηγέτη και βασικό επιθετικό εκφραστή της Μπάρτσα, τον έχουν για τα καλά εγκαταλείψει οι δυνάμεις του.
Κι ενώ δεν ήθελα να αναφερθώ ατομικά σε παίκτες, πλην ίσως των νέων αποκτημάτων υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να τα αναφέρω αν θέλω να είμαι δίκαιος...
"Ο Σπανούλης των 10 ασσίστ μέσα στο ΟΑΚΑ φρόντισε με τα επτά του λάθη που φάνηκαν αλλά και με τις τραγικές του επιλογές στην επίθεση που δεν καταγράφονται ως λάθη στην στατιστική να επιστρέψει στον βάζελο κάθε καλάθι που μπήκε χάρη στις πάσες του. Δεν έχει νόημα να μιλήσουμε ούτε για τις φορές που του έφυγε η μπάλα από τα χέρια του ούτε για τις πάσες στο πουθενά ...αυτά τα είδαμε όλοι. Στα τραβηγμένα από τα μαλλιά σουτ θέλω να σταθώ πολλά εκ των οποίων τα πήρε σε κρίσιμα σημεία του αγώνα με αποτέλεσμα είτε το ψαλίδισμα της διαφοράς είτε την διεύρυνσή της όταν ο βάζελος είχε πια περάσει μπροστά. Δεν γίνεται ένας παίκτης που έχει φάει τα γήπεδα με το κουτάλι να μην έχει τρόπο να φανεί χρήσιμος ακόμα κι όταν είναι πιο "οικονομικός" σε βραδιές που βλέπει ότι δεν τον πάνε. Δεν γίνεται την ώρα που πέφτουνε δυο παίκτες πάνω σου εσύ να μην έχεις στον νου σου πως θα κάνεις μάγκα τον ελεύθερο συμπαίκτη σου ...αλλά το πώς θα γίνεις ήρωας σε ένα βράδυ που ούτε αισθάνεσαι ούτε είσαι καλά."
Αυτά είχα σημειώσει για τον Σπανούλη, περί τα τέλη του Οκτωβρίου, ύστερα από το ματς Πρωταθλήματος κόντρα στον βάζελο στο ΟΑΚΑ. Τώρα λοιπόν πρέπει αναγκαστικά να σημειώσω πόσο ικανοποιημένος είμαι για το γεγονός ότι δυο μήνες μετά ο αρχηγός φαίνεται να κινείται ακριβώς στην λογική που τον θέλουμε. Τράβηξε κόσμο πάνω του παρότι ακόμα δεν είναι έτοιμος και φρόντισε να δημιουργήσει και να ανοίξει χώρους ώστε οι συμπαίκτες του να παράξουν σκορ. Χωρίς βιασύνες, χωρίς πολλές ...απονενοημένες ενέργειες ο Σπανούλης διάβασε τις αντίπαλες άμυνες και φρόντισε να τιμωρήσει τις δυναμικές εξόδους των Καταλανών με διαξιφιστικές πάσες. Κι όποτε δέχτηκε άμυνα πάνω στην μπάλα έβαλε μπροστά την τεχνική του και κινήθηκε με υπομονή προς τα μέσα. Όποτε οι Καταλανοί θέλησαν να μπλοκάρουν τους αποδέκτες των ασσίστ του αρχηγού, ο τελευταίος αξιοποίησε τον χώρο που του έδωσαν και παρήγανε σκορ τιμωρώντας και αυτές τις άμυνες. Να επαναλάβουμε λοιπόν ότι ακόμα και στα μέτριά του βράδια ο Σπανούλης δεν έχει λόγο να τραβάει προσπάθειες από τα μαλλιά. Όσο ο αντίπαλος θα επιχειρεί να περιορίσει το σκοράρισμά του τόσο θα βρίσκει την ευκαιρία να δημιουργεί, όσο προσπαθούν του περιορίζουν το μοίρασμα της μπάλας, τόσο θα βρίσκει σίγουρους τρόπους να τελειώνει ο ίδιος.
Πάμε τώρα λοιπόν να αναφερθούμε και στον παίκτη που καλείται να καλύψει το κενό του τραυματία Γιανγκ στους ψηλούς. Κρίνοντας όχι από τις συστάσεις και το βιογραφικό του αλλά από την ως τώρα παρουσία του στο παρκέ, δεν ξέρω αν είναι εύστοχο να αποκαλούμε τον Τζέιμς αντι-Γιανγκ, δεν ξέρω αν πρέπει να συνεχίσουμε να ισχυριζόμαστε ότι ο Ολυμπιακός κινήθηκε για την απόκτηση ενός παίκτη παρεμφερών στοιχείων με αυτόν που "χάσαμε". Δηλαδή, την δύναμη και την έκρηξη που ήταν τα σημεία αναφοράς για τον Γιανγκ που είδαμε, δεν θα τα δούμε από τον Σον Τζέιμς και μάλλον δεν θα δούμε ούτε την ταχύτητά του στο βαθμό που η τελευταία εξαρτάται από τα σωματικά προσόντα του παίκτη. Ο παίκτης έδειξε ότι όποτε αντίπαλος ψηλός επιχειρούσε να τον ματσάρει με πλάτη, όποτε επιχειρούσε να ρολάρει το κορμί του πάνω του, όποτε κλήθηκε να ανταποκριθεί στο "φύζικαλ" κομμάτι της άμυνας είχαμε θέμα. Πάμε τώρα και στα θετικά. Μπορεί ο Τζέιμς να παρουσιάστηκε σε αρκετά σημεία αργός στις περιστροφές όποτε όμως οι αποστάσεις των ευνοούσαν, όποτε έπρεπε να κινηθεί με μυαλό και να βάλει σωστά το κορμί του ΤΟ ΕΚΑΝΕ ...κάτι που δεν συνέβαινε με τον Γιανγκ για τον οποίον αρκετές φορές είπαμε "τι ζουλάπι είναι αυτό".
Πέρα από την άμυνα, ο παίκτης στην επίθεση έδειξε φιλότιμο και ενέργεια κινούμενος διαρκώς προσπαθώντας είτε να αξιοποιήσει είτε να ανοίξει χώρους στο σετ παιχνίδι , διαβάζοντας σωστά τα μις ματς. Σε συνθήκες τρανζίσιον έβγαλε ενέργεια είδε γήπεδο και έδειξε πως το κεφάλι του σκέφτεται δυο φάσεις μπροστά, διευκολύνοντας τον κοντό που δημιουργούσε. Σε καταστάσεις μετά το πικ διάβαζε την φάση κλείνοντας σωστά με έξοδο τον διάδρομο του αντίπαλου κοντού, παρά το μειονέκτημά του στην έκρηξη ...και έκανε αρκετές φορές σωστή επιλογή φροντίζοντας είτε να ανασχέσει τον ψηλό στο ρολλάρισμά του είτε να κουμπώσει σωστά στον αντίπαλο κοντό, όποτε ο τελευταίος κινήθηκε αντίθετα από το σκριν. Με άλλα λόγια, θα πρέπει ο παίκτης να μπαλαντσάρει με τα μεγάλα του άκρα και τα ανοίγματά του την όποια έκρηξη και ταχύτητα που λείπει ώστε να μην μειονεκτεί στις περιστροφές, θα πρέπει το μυαλό του να'ναι σε εργήγορση και να διαβάζει τις φάσεις μετά το σκριν για να μην κάνουμε το σταυρό μας, για να μην έχουμε παρτούζες. Θα πρέπει να διαβάζει τον αντίπαλο κοντό μετά το σκριν ώστε να μην δημιουργούνται τρύπες, να καταλαβαίνει αν μπορεί να του δημιουργήσει πρόβλημα ή αν πρέπει να'χει το μάτι του στην κίνηση του αντίπαλου ψηλού. EXOYME KAΘΕ ΛΟΓΟ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΠΩΣ Ο ΤΖΕΪΜΣ ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ. ΜΠΟΡΕΙ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ, ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΤΟΥ ΝΑ ΚΑΒΑΛΗΣΟΥΝ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ...ΓΙΝΕΤΑΙ! Τέλος πρέπει να φροντίζουμε να στέλνουμε βοήθεια όποτε ψηλός-τηλεγραφόξυλο, όποτε ψηλός-μοσχάρι επιχειρεί να τον παίξει με πλάτη και να τον τσεκάρει με τον όγκο και το βάρος του. Πολλά από τα βασικά πράγματα που ζητούμε από τον ψηλό ο Σον Τζέιμς φαίνεται να μπορεί να τα εξυπηρετήσει. Αυτά είναι τα καλά νέα.
Το θέμα είναι άλλο ρε μάγκες. Με την απόκτηση του Όντομ στον οποίο θα κάνω μια σύντομη αναφορά, ο Ολυμπιακός είναι υπεράριθμος στους ξένους ...πάει αυτό. Και ενώ είμαστε υπεράριθμοι ακόμα και τώρα που μιλάμε η ομάδα έχει τρύπες. Πρώτη και καλύτερη αυτή στο "τέσσερα" πίσω από τον Πρίντεζη. Υπολογισθέντος και του Παπαπέτρου, ο Ολυμπιακός δεν έχει τεσσάρι να μπορεί να παίξει κοντά στο καλάθι σκληρά και με δύναμη, να μπορεί να αξιοποιήσει τους χώρους και τυχόν μις ματς κοντά στο ζωγραφιστό . Έχουμε τρεις θέσεις ξένων αφιερωμένες στην γραμμή των ψηλών, τέσσερις νοματαίους που παίζουν στο "τέσσερα" και ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα στοιχεία που πρέπει να ζητάει μια ομάδα απ'τα τεσσάρια της δεν μας τα δίνουν. Εξ'ου και ο όρος "μπασκετική στραβοχυσιά" που εισήγαγα νωρίτερα. Ναι μεν η ομάδα κερδίζει ναι μεν, η ομάδα βελτιώνεται και ανεβαίνει αφήνοντας υποσχέσεις για την συνέχεια, ναι μεν η ομάδα αφομοιώνει την λογική του προπονητή, ναι μεν διαβάζουμε αρκετά καλά τον αντίπαλο ΑΛΛΑ με τον τρόπο που μοιράστηκαν οι ρόλοι και οι θέσεις έχουμε ένα θέμα που ήδη το βρήκαμε μπροστά μας και ελπίζουμε να μην ξαναβρούμε στην πορεία.
Θα μου πείτε "ακόμα και τώρα λοιπόν που οι αποφάσεις πάρθηκαν και που μιλάμε σε υποθετική βάση τι θα πρότεινες εσύ ρε αρχίδι για τότε;". Εγώ το είχα πει μάγκες, θα προτιμούσα στην θέση του Γιανγκ έναν παίκτη που θα μπορούσε να αγωνιστεί και πεντάρι και τεσσάρι στην ανάγκη. Παίκτη με γρήγορα πόδια, να μην μειονεκτούμε στις αλλαγές των σκριν, να έχει έκρηξη, να έχει δύναμη, να είναι αθλητικός, αξιοπρεπής πάνω από την στεφάνη, υποφερτός και με την μπάλα στα χέρια του. Να κατεβάζει ριμπάουντ μιας και με προπονητή τον Σφαιρόπουλο και βάσει των όσων έχουμε δει ως τώρα αυτό είναι απαραίτητο. Παίκτη που θα τον ευνοεί η δύναμη και η έκρηξη του στις πικ εν ρολλ συνεργασίες και θα μπορεί παρακολουθήσει τυχόν γρήγορο τέμπο σε τρανζίσιον καταστάσεις και θα μπορεί να φεύγει ακόμα και πρώτος ...ειδικά στην επίθεση. "Ωραία ρε πούστη, έστω σε υποθετική βάση δώσε μας ένα παράδειγμα ενός τέτοιου παίκτη άσχετα αν μπορούμε να τον πάρουμε ή όχι." θα ρωτήσετε. Εφόσον λοιπόν ο Σφαιρόπουλος πάει Λας Βέγκας και μάλιστα είχε ξεχωρίσει τον Ρόμπερτς, εφόσον παρακολουθεί Τουρκικό πρωτάθλημα και πήρε παίκτη από εκεί ...εγώ περίμενα να'χε βάλει στο μάτι τον Κεμ Μπερτς, που τώρα αγωνίζεται στην Μπελέντιγιεσπορ - Oυσσακ. Νομίζω ότι για πρώτη φορά είναι χρήσιμο να μπω στο γαϊτανάκι της ονοματολογίας, με έναν παίκτη που το όνομά του δεν έχω δει να παίζει πουθενά αλλού, για να γνωριζόμαστε και καλύτερα και να φαίνεται καλύτερα ποιους παίκτες μικρών ομάδων συμπαθώ και προτιμώ να βλέπω. Δείγμα από τον παίκτη μπορεί να πάρει κανείς ΕΔΩ , ΕΔΩ , ΕΔΩ , ΕΔΩ , ΕΔΩ , ΕΔΩ και ΕΔΩ μιας και δεν έχει υποπέσει στην αντίληψη μου ολόκληρο παιχνίδι σωσμένο από Τουρκία (να'ναι καλά τo live stream).
Και πάμε να πούμε δυο κουβέντες για τον Όντομ. Κατ'αρχάς από την στιγμή που έχω επανειλημμένως μιλήσει για την ανάγκη απόκτησης παίκτη στα γκαρντ, θέλω να πω ότι σε πρώτο χρόνο χαιρετίζω την μετεγγραφή. Δεύτερον να πω ότι αναφορικά με τα δείγματα που έχει δώσει ο Όντομ στην Ευρώπη, τουλάχιστον το πέρασμα του παίκτη απ'την Καντού μπορείτε να το εντοπίσετε (και)σε τορρεντάδικα και να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματά. Εγώ λοιπόν είχα δηλώσει ότι ο Ολυμπιακός θέλει παίκτη ικανό να παράξει σκορ είτε παίζει πέντε είτε δεκαπέντε είτε εικοσιπέντε λεπτά, ειδικά όσο ο Σπανούλης ψάχνεται. Είχα πει ότι θα πρέπει ότι παίκτης που θα'ρθει να μπορεί να κάνει την δουλειά του και κρύος , να μπορεί να λυτρώνει την ομάδα όποτε σιγεί παραγωγικά ...αυτό που πάνω κάτω έκανε ο Σλούκας πέρυσι. Ως τώρα έχω ακούσει ότι υπό προϋποθέσεις ο Όντομ μπορεί να ...ντυθεί σκόρερ χωρίς να επιβεβαιώνεται από κάπου όμως αυτό. Ακούω επίσης ότι πρόκειται για έναν παίκτη ρυθμού, γεγονός που με προβληματίζει στον βαθμό που η δεύτερη άποψη τείνει να αναιρεί την πρώτη. Δεν ξέρω υπό ποιες συνθήκες μπορεί ο παίκτης να "ντυθεί" σκόρερ, εγώ θα πω υπό ποιες συνθήκες διεπίστωσα ότι δεν τραβάει κρίνοντας από αυτά που είδα: (1) δίπλα σε παίκτη που θέλει πολύ την μπάλα στα χέρια του ...δείχνει να μπουρδουκλώνεται και να μην μπορεί να δημιουργήσει κινδύνους ...προφανώς γιατί θέλει και ο ίδιος την μπάλα στα χέρια του (2) δεν δείχνει να το έχει με την αδύνατη πλευρά. ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΤΑ ΔΥΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΚΑΚΟ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΔΕΝ ΚΑΘΙΣΤΑ ΤΟΝ ΠΑΙΚΤΗ ΑΧΡΗΣΤΟ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΑΝ ΣΚΕΦΤΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙ ΖΗΤΟΥΜΕ. Αφήστε που τα ολόκληρα ματς που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο μπορεί να μην είναι "αντιπροσωπευτικό δείγμα".
Το σίγουρο με την απόκτηση του Όντομ είναι το εξής: Ο Ολυμπιακός έχει μια επιπλέον εναλλακτική προκειμένου να διατηρείται φρέσκος στην περιφέρεια και να επιμερίζονται σε περισσότερους κοντούς τα πικ των ψηλών και να μην σκάζουν τα γκαρντ από τις συνεχόμενες συνεργασίες ψηλών-κοντών, που θα φορτώνονται οι ίδιοι και οι ίδιοι. Επιπλέον μπορείς να μονιμοποιήσεις τον Στρόμπερι στην θέση "τρία" για όσο λείπει ο Λοτζέσκι και να μην έχεις ζήτημα λειψανδρίας όσον αφορά το ποιος θα μπαίνει τσόντα δίπλα στους κοντούς σου. Εαν ο Λοτζέσκι επιστρέψει υγιής, έχοντας "ανεβάσει" τον Στρόμπερι στο "τρία", αυτό σημαίνει ότι ο Παπαπέτρου θα μπορέσει να μονιμοποιηθεί στο "τέσσερα", με τον προπονητή να εξαρτάται λιγότερο από άλλους παίκτες που ως τώρα - καλώς ή κακώς - δεν πείθουν. Συνεπώς, καλως μας όρισε και σιδεροκέφαλος. Καλή συνέχεια να'χει και η ομάδα μας στην Ευρωλίγκα και όχι μόνο. Τα ...δικά μας τα'παμε στην αρχή.
Άντε, καλή χρονιά και με τις υγείες μας
DRAZA
ΥΓ: Το παιχνίδι του Φάρου κόντρα στον ΠΑΟΚ ήταν διαφήμιση του μπάσκετ. Μαγεύτηκα ...πραγματική διαφήμιση του μπάσκετ. Φαντάζομαι ότι όσοι φρόντισαν να ποντάρουν υπέρ της πρόκρισης του Φάρου στον τελικό εισέπραξαν και το ανάλογο αντίτιμο, αφού στις μέρες μας τίποτε δεν διαφημίζεται τσάμπα. Ειλικρινά πάντως κανείς δεν περίμενε τέτοια έκβαση στο παιχνίδι που θα καθόριζε τον αντίπαλο του βάζελου , στον τελικό Κυπέλλου. Κατά τα λοιπά, όσοι περιμένετε πως μια ημέρα και ο Ολυμπιακός θα κληθεί να παίζει τίτλους - έστω και της καβλάντας - κόντρα σε ομάδες Α2, μάλλον θα περιμένετε ως του Αγίου Πούτσου ανήμερα. Ο δε Φάρος θέλει λέει να προτείνει για έδρα του τελικού το ΣΕΦ. Λογικά τους πήρε ο πόνος και θέλουν να ενισχύσουν οικονομικά και την εταιρεία που φτιάχνει την "Αγελαδίτσα". Δεν εξηγείται αλλιώς...
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ Ο ΛΟΤΖΕΣΚΙ ΘΕΛΕΙ ΧΡΟΝΟ ΕΩΣ ΟΤΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΜΑΓΚΕΣ.
ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ ΤΟΝ ΟΝΤΟΜ ...ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΤΕΛΙΚΑ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΡΑΜΠΑ ΜΕ ΜΙΛΟΥΤΙΝΟΦ ΟΠΩΣ ΥΠΕΘΕΣΑΝ ΑΛΛΟΙ ΦΙΛΟΙ.
ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΟΝΤΟΜ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΛΟΤΖΕΣΚΙ. ΜΕΝΕΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙ Ο ΜΑΤΤ.
Ανοιχτή επιστολή προς Σάββα!
ΔΙΑΦΩΝΩ, ΔΙΑΦΩΝΩ, ΔΙΑΦΩΝΩ -πλην οπαδικού.
Νταξ, Σάββα, το τέντωσες το θέμα, κατά τη γνώμη μου. Ούτε αντιπαθητικό μπάσκετ παίζουμε, ούτε αργό, ούτε κουραστικό. Όπως έγραψε πιο κάτω ο Δράκων, η ομάδα εφαρμόζει κάτι το μοναδικό στην ιστορία του αθλήματος. Επιθετική και όχι παθητική άμυνα με στόχο τί; Το ΤΡΑΝΖΙΣΙΟΝ. Κι εκεί τους έχουμε ξεπατώσει και τους ξεπατώνουμε και θα τους ξεπατώνουμε έως ότου αλλάζουν τα κόζια κι αλλάξουν φορά οι μαγνητικοί πόλοι.
Να θυμήσω, πως με μισό ψηλό -άντερσάιζ όπως γράφει άριστα ο Νίκος - τον Άντιτς και τον Πρίντεζη, τους γαμώσαμε τα πρέκουλα στο Λονδίνο και ΜΕ ΜΠΑΣΚΕΤΑΡΑ. Χαμηλά πήγαινε το σκορ; Χαμηλά και ο γαμιάς ο Θρύλος. Ψηλά πήγαινε το σκορ; Ψηλά και ο Θρύλος. Όπως θες απο πίσω και απο μπρος τους πετάγαμε τα μάτια όξω. Ε, νταξ μωρε Σάββα μου, ε δε το λες και σίχαμα όπως πάνω-κάτω προσπάθησες, στη ρύμη του λόγου σου να μας βγάλεις.
ΜΠΑΣΚΕΤΑΡΑ, ΨΥΧΑΡΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΑΡΑ
Για'μενα το μπασκετ που παιζουμε ειναι τελειως αποκρουστικο. Ειναι μια εξελιξη του καταστροφικου σερβικου μοντελου Ιβκοβιτς-Ομπραντοβιτς αλλα και Ιωαννιδη, το οποιο δεν εχει καταστρεψει απλως το αθλημα, αλλα εχει γαμησει τα μυαλα του μεσου φλουφλη μπασκετοφιλου, που πλεον πιστευει οτι το να παιξεις μια καλη αμυνα ή το να στησεις ενα πικ εν ρολ (που κυιολεκτικα αν το παρεις, εδω και καμια εφταετια δεν ρολαρει κανεις μετα το πικ, αλλα αν εισαι γνωστης...) ειναι σημαντικοτερο απο το να βαλεις ενα τριποντο ή να καρφωσεις. Ε για'μενα ΔΕΝ ειναι. Εχουμε παει στο αλλο ακρο, εει που ειρωνευομαστε (και δικαιως) το "Θρυλος ισον επιθεση παντου, ειτε παιζεις με την Αρσεναλ, ειτε με τον Παναιγιαλειο" στο ποδοσφαιρο, να αποθεωνουμε την "σκυλισια αμυνα" στο μπασκετ. Το ΜΟΝΟ επιθεση ειναι εξισου αποκρουστικο για'μενα με το ΜΟΝΟ αμυνα, σε ολα τα αθληματα.
μπου χαχαααααααα... Δεν έχεις τέλος Σάββα! χιιχιιιι
Μπρε συ, μπου χα χαααα, δηλαδή, για να καταλάβω το τί λες, μια λαμπρή άμυνα, ομαδική ή ατομική δεν σου δίνει εξίσου μεγάλη μέγκλα με μια υπέροχη εποθετική ενέργεια; Γιατί, δηλαδή, η άμυνα είναι κάτι το κακό; Έχουμε διαφορά φάσης σε αυτό. Για μένα η καλή άμυνα σε καβλώνει όσο και η καλή επίθεση
Συμφωνω απολυτως Αδαμ.
Η οποια αναφορα στην Λιμοζ κατι που απο χτες επιτηδευμενα καποιοι οπαδοι της ζελας κανουν προσωπικα με ξεπερναει.
Αν και μιλαμε για τελειως διαφορετικες εποχες οπου το Ευρωπαικο μπασκετ ειχε αλλες απαιτησεις ο τροπος λειτουργιας των ομαδων διαφερει τρομερα σε καθε επιπεδο.
Αμυντικα οπως αναφερεις και εσυ μιλαμε για μια επιθετικη αμυνα που προσωπικα εγω δεν εχω δει ομοια της τα τελευταια χρονια.
Αν περσι ο Ολυμπιακος απο την στιγμη που ξεκινησε ειδικα το Τοπ 16 στο αμυντικο κομματι σε ομιλο οπου εβγαλε 3 ομαδες στο final 4 ο Ολυμπιακος κατερριψε καθε ρεκορ (μεχρι και στην Μοσχα με Σπανουλη,Πριντεζη αν δεν κανω λαθος εκτος χρειαστηκαν οι γκρι στο τελος για να παρουν το ματς οι Ρωσοι) ας σκεφτει καποιος τι δυνατοτητες εχει η φετινη ομαδα οπως εχει χτιστει καθως θεωρω την αμυντικη λειτουργια της ομαδας ακομα πιο hardcore απο της περσινης και μια ιδεα πηραμε προχτες οπου ριξαμε την Μπαρτσελονα στους 62 ποντους και ισως αν παιζαμε με φουλ μηχανες μεχρι το τελος να μην ξεπερνουσε και τους 50.
Οπως εγραψα κατω τι εκανε ο Μποχου?Ειχε ενα-δυο παιχτες που μπορουν να παιξουν τις περιστροφες,ειχε καποιους αλλους πυγμαχους (βλ Ματσιουλις) που παιζανε καθαρα wrestling και επιθετικα οτι η Λιμοζ της εποχης.Ο αξονας γυρω απο ενα παιχτη που επιθετικα και τοτε δεν μπορουσε να προσφερει πολλα και εβλεπες ενα κεντρικο πικ αυτου με τον Λασμε και φυσικα οταν δεν εβγαινε αυτο βλεπαμε καποιου ειδους 3 point contest οπως ειδαμε και χτες.
Οπως εγραψα για τον Ολυμπιακο.
Ο Ολυμπιακος σκοραρει περιπου το 30% και βαλε απο τρανζισιον,εχει πλευρικα πικ,παιχνιδι στο ποστ απο 3 ή 4 παιχτες,απομονωσεις,χαι λοου και φυσικα βγαζει ενεργεια σε αμυνα και επιθεση που δυσκολα συναντας σε οποιαδηποτε αλλη ομαδα.Στην πρωτη φαση η ομαδα ειχε γυρω στους 78 π μεσο ορο και οποτε το σκορ μενει χαμηλα ειναι λογω του περιφερειακου σουτ οταν η ομαδα δεν ειναι σε καλη μερα.
Η ομαδα ομως τρεχει αυτο φαινεται μετα απο καθε ριμπαουντ οπου ψαχνει τον αιφνιδιασμο ενω βλεπουμε και ατομικα παιχτες να προσθετουν πραγματα στο ρεπερτοριο τους.
Προφανως η ομαδα μπορει να βελτιωσει πραγματα περισσοτερο οπως οι δευτερευοντες αιφνιδιασμοι,να γινονται ακομα γρηγοροτερα καποια ποσταρισματα κλπ ομως θεωρω οτι η ομαδα ειναι στον σωστο δρομο.
Επισης να προσθεσω οτι ο Ολυμπιακος επιθετικα σε σχεση με περσι εχει προσθεσει πραγματα επιθετικα (περσι ο κοουτς αλλωστε ειχε ενα ροστερ που δεν εχτισε εκεινος και κοιταξε να προσαρμοσει παιχτες που ειχαν τα προσοντα να παιξουν πολυ καλη αμυνα καθως αυτο ηθελε να βελτιωσει ο προκατοχος του πανω στα δικα του θελω)και παιζει πολυ πιο ορθολογικα καθως προσπαθει να κανει τα παντα στο παρκε.
Αλλωστε επαναλαμβανω ο Ολυμπιακος επιθετικα ανα κατοχη εχει καλυτερα νουμερα απο ομαδες οπως εγραψα στο αρχικο μου ποστ που δεν εχουν δωσει καμια βαρυτητα στο αμυντικο κομματι οπως η Κιμκι,η Φενερ κλπ
Με την προσθηκη του Οντομ στα γκαρντ και την μετατοπιση του Παπι στο 4 και του Στρομπερι στο 3 η ομαδα καλυπτει θεωρητικα και τις οποια κενα εχει και εχει μια 14 παιχτες καθως πλεον συζηταμε για το σε ποια ματς Αγραβανης,Αθηναιου ή Μιλου θα μενει εκτος 12 δας ετοιμους να προσφερουν ανα πασα στιγμη.Μια ομαδα που εφοσον ο Οντομ προσαρμοστει και πιστευω οτι αυτο θα γινει σταδιακα που εχει στο ροστερ της παιχτες με πλουσιο επιθετικο ταλεντο.Προσωπικα επειδη καθε χρονο παρακολουθω τον προγραμματισμο των υπολοιπων στην Ευρωλιγκα θεωρω οτι καμια αλλη ομαδα στην Ευρωπη δεν εχει ηγετες της εμβελειας του Ολυμπιακου (πχ στην Φενερ αν πρεπει καποιος να κατονομασει καποιον ως ηγετη δεν θα βρει κανενα).
Επειδη ομως στην φαση αυτη παρακολουθησα και τους υπολοιπους μηπως παρουσιασουν κατι διαφορετικο απο την πρωτη φαση (απ οπου η Ρεαλ για παραδειγμα αν εχανε στο Μοναχο θα εμενε και εκτος απο το Τοπ 16) δεν παρατηρησα καμια αλλαγη.
Μια Φενερ πραγματικος θιασος που στηριζεται παλι στις ποικιλιες του Αμερικανου της pg,μια Ρεαλ που πρωτη φορα αναγκαστηκε να παιξει με 2 απουσιες σημαντικων γι αυτην παιχτων και κατερρευσε.Χρειαστηκαν τα κλασικα καραγκιοζιλικια και πολυ σπρωξιμο για να κερδισει την Μπαμπεργκ του Τρινκιερι η οποια αξιζε και την νικη.
Ας σκεφτει καποιος τωρα οι ομαδες που εχουν βλεψεις για final 4 να ειχαν τοσες απουσιες και τοσο μεγαλο διαστημα οπως ειχε και εχει ο Ολυμπιακος που δεν εχει ακομα καταφερει να παιξει πληρης.
Κοινως η ομαδα μας παιζει πολυ πιο ορθολογικο μπασκετ.
Σεμνα βεβαια συνεχιζουμε την πολυ σκληρη δουλεια.
"Η οποια αναφορα στην Λιμοζ κατι που απο χτες επιτηδευμενα καποιοι οπαδοι της ζελας κανουν προσωπικα με ξεπερναει."
Tην αναφορά στην Λιμόζ την κάναμε εδώ μέσα εμείς όταν συμπληρώθηκε το ρόστερ. Φθινόπωρο δηλαδή. Δεν είναι κάτι πρόσφατο. Στο άρθρο που είδες την αναφορά στον Παπαπέτρου, μετά το παιχνίδι στην Βιτόρια θα δεις και γιατί έγινε ο παραλληλισμός.
Όπως είπε ο Σάββας, δεν συγκρίνεις την Λιμόζ που έβλεπες πριν δυο και κάτι δεκαετίες με τον Ολυμπιακό του '16. Δεν γίνεται να λέμε ότι ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να είναι η Λιμόζ επειδή το 2016 έχει στοιχεία στο παιχνίδι του που πριν τρεις δεκαετίες δεν υπήρχαν καν. Θα συγκρίνουμε μήλα με μήλα όχι μήλα με αυτοκίνητα. Αυτό που λέει ο Σάββας είναι : Τηρουμένων των αναλογιών ΠΩΣ θα ήταν μια Λιμόζ το 2016. Βλέποντας πώς σχεδιάστηκε ο Ολυμπιακός σκεφτόσουν πως κάπως έτσι θα'ταν. ΔΙΚΑΙΩΣ.
"Bλέποντας στα ως τώρα παιχνίδια την ομάδα να στερείται τόσο φαντασίας όσο και ενέργειας στην επίθεση, βλέποντας τις φετινές προσθήκες αλλά και τις αποχωρήσεις αρκετοί από εμάς υποθέσαμε πως η φετινή ομάδα σχεδιάστηκε προκειμένου να ρίξει το βάρος και την ενέργειά της στην άμυνα. Σε αυτήν την υπόθεση συνέτεινε και το γεγονός ότι τα περισσότερα απ'τα παιχνίδια που δώσαμε ως τώρα τα διατηρήσαμε σε ένα σχετικά χαμηλό σκορ αλλά και το ότι στις πεντάδες που ως τώρα έχουμε δει στο παρκέ να παίρνουν χρόνο δεν υπήρχαν περισσότεροι του ενός παίκτες με παραγωγική έφεση. Κοινώς, δεν μπα να μας έβγαινε η γλώσσα και η πίστη μαζί στην επίθεση ...εμείς επιμέναμε να παίζουμε με τέσσερα χαμάλια και έναν "σκόρερ", στοιχείο που παραπέμπει σε ..."μόδες Λιμόζ" προηγούμενων δεκαετιών. Ανάλογο συμπέρασμα θα βγάλει κανείς αν δει και συνολικά το ρόστερ, μιας και όπως είπαμε και πρωτύτερα, αν εξαιρέσεις τον καλό Σπανούλη και τον Λοτζέσκι, στην ομάδα τον σκόρερ μέχρι στιγμής τον ψάχνεις με τον φακό."
Όποιος έβλεπε την ομάδα μέχρι την Βιτόρια αυτό το συμπέρασμα έβγαζε. Επαναλαμβάνω για να μην έχουμε παρεξηγήσεις ...ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΤΙ ΕΔΕΙΧΝΕ Η ΟΜΑΔΑ ΤΟΤΕ. ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΤΙ ΒΛΕΠΑΜΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΠΟΥ ΓΙΝΑΝΕ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΡΟΣΤΕΡ. Καλά κάνει λοιπόν κρίνοντας βάσει αυτών και αναφέρεται σε Λιμόζ ο Σάββας.
Η διαφορά που έχει ο Ολυμπιακός τώρα από το στυλ παιχνιδιού που παρατηρούσαμε τότε είναι ότι καταφέραμε ενώ ανοίγαμε το ροτείσιον να παίρνουμε σκορ από όλους όσους περνούσαν μέσα και δεν είχαμε απαιτήσεις από έναν ή δυο παίκτες να επωμίζονται το παραγωγικό βάρος. Η ΒΑΣΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΛΕΜΕ. Μην περνάμε σε λεπτομέρειες των λεπτομερειών και κουράζουμε.
Η λογική "σε όσο κακό επιθετικό βράδυ κι αν βρεθώ, θα αναγκάσω τον άλλον να πέσει όσο χρειαστεί από τον μ.ο πόντων του για να τον βάλω από κάτω" είναι που δημιουργεί συνειρμούς με προηγούμενες "αμυντικογενείς" ομάδες. Ε όταν κάποιος ακούει "αμυντικογενής ομάδα" στο μπάσκετ το μυαλό του θα πάει στην εξής μια.
Nικόλα δεν είναι κακό να συγκρίνεις δύο ομάδες που πιθανώς να ταυτίζονται αγωνιστικά, στη διάρκεια του χρόνου. Η ένστασή μου με το θέμα Λιμόζ έχει να κάνει με τη διάρκεια. Ο Ολυμπιακός έχει ακολουθήσει πολύ πιο διαφορετικά αγωνιστικά προφίλ, στη διάρκεια των χρόνων όπου πρωταγωνιστεί στο ευρωπαϊκό μπάσκετ που είναι, πράγματι "αδικία", κατά κάποιο τρόπο, να τον συγκρίνουμε με ένα σύντομο μπασκετικό "έκτρωμα" όπως ήταν η Λιμόζ του Μάλκοβιτς.
Αυτό λέω
ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΣ. ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΟΤΙ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΙΞΕΙ ΟΣΟ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΑΝΩΤΕΡΟ ΠΟΙΟΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥΔΙΑΣΤΑΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΕΚΤΡΩΜΑ ΤΟΥ ΜΠΟΖΑ.
ΑΛΛΑ Ο ΣΑΒΒΑΣ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΦΕΤΙΝΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΤΟΥ ΣΦΑΙΡΟΠΟΥΛΟΥ. ΠΟΥ ΧΤΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΜΟΝΤΑΡΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ.
'ετσι... Όσο για τον Σάββα, η βασική διαφωνία μου δεν είναι ντε και καλα η Λιμόζ, όσο εν γένει μια κάποια υποτίμηση της εικόνας της ομάδας που διέκρινα ως πρόθεση. Μπορεί και να κάνω λάθος, αλλά αυτή ηταν η πρώτη μου εντύπωση. Φυσικά δεν είναι θέμα αντιδικίας, αλλά φιλοσοφικής αντιπαράθεσης
Για να μην παρεξηγηθω παιδια εγω δεν εχω ενσταση το τι λεει καποιος που επιχειρηματολογει οπως θα κανεις εσυ,ο Σαββας κλπ που μπορει να εχει οποια αποψη επιθυμει.
Εγω πραγματικα αηδιασα με σχολια λοβοτομημενων (τυποι που η ομαδα τους μετραει 26 ηττες στα τελευταια 34 εκτος εδρας ματς) που εκτοξευουν μια ατακα και αυτο γινεται ταυτοχρονα viral και αναπαραγεται απο τους υπολοιπους που δεν εχουν την παραμικρη επαφη με το αθλημα.
Αυτο για να μην παρεξηγηθω.
Απο εκει και περα οταν συγκρινεις 2 ομαδες τις συγκρινεις συνολικα.Δεν καταπιανεσαι με ενα συγκεκριμενο καμματι για την εξαγωγη ενος γενικοτερου συμπερασματος.Στην προκειμενη και εγω ανεφερα οτι δεν μπορει καποιος να συγκρινει μια ομαδα στα 90s με μια ομαδα στο Ευρωπαικο μπασκετ του σημερα.
Απλα επισημανα καποια πραγματα κυριως στο επιθετικο κομματι που οι διαφορες ειναι χαωδεις.Την συγκεκριμενη Λιμοζ αν υπηρχε τροπο να την προσαρμοσεις στα τωρινα δεδομενα δεν θα ξεπερνουσε τους 50 ποντους με τους αθλητες τους οποιους διεθετε.
Οσον αφορα το τι ειδαμε μεχρι το ματς στην Βασκονια μιλαμε για ενα διαστημα που ειναι αναξιο κατα την γνωμη μου για τον οποιο σχολιασμο.
Ηταν το δευτερο ματς του Ολυμπιακου στην Ευρωλιγκα και ειχε δωσει ολα και ολα 3-4 ματς συνολικα.Επισης ειχε μια ομαδα επιβαρυμενη με 6 διεθνεις στο Ευρωμπασκετ,με απουσιες,με τους μισους ξενους να εχουν αλλαξει,να ψαχνει η ομαδα τους αυτοματισμους της κλπ κλπ
Την χρονια που ο Ολυμπιακος εκανε το btb εχανε απο την Τσεντεβιτς και μαλιστα ακομα και αυτο το διαστημα που μιλαμε εχανε με βαρια ηττα στο Μιλανο.
Επισης ακομα και πριν γινουν οι οποιες αλλαγες στο ροστερ της ομαδας διαφωνω καθετα οτι η ομαδα ειχε ενα παιχτη που βοηθουσε στο σκορ αντε δυο με τον Ματ.Το εχω θεσει ξανα το ερωτημα.Ας μου βρει καποιος σε οποιαδηποτε ομαδα στην Ευρωπη που να εχει παραπανω απο 2 κατεξοχην ¨σκορερ¨ στο ροστερ της και να το υποστηριξει αυτο με αριθμους.
Ο Ολυμπιακος διαθετει παιχτες με επιθετικο ταλεντο που μπορουν να συνεισφερουν αρκετα στο κομματι αυτο.
Απο εκει και περα ο Ολυμπιακος λειτουργει με ενα τροπο που δεν υπαρχει η εννοια ¨σκορερ¨ στο παιχνιδι του οπως σε αλλες ομαδες που περιστρεφονται γυρω απο ενα αξονα.
Χαρακτηριστικοτερο παραδειγμα απο την χρονια που ο Ολυμπιακος εκανε το btb οπου η ομαδα με ενα Σπανουλη με τενοντιτιδα να χανει κομβικης σημασιας ματς,ενα Πριντεζη να χανει αρκετα ματς,Περπερογλου εκτος ακομα και σε ματς οπως αυτα με την Ρεαλ στην 8δα,Πετγουει οφ σε αρκετα ματς και τον Λο να μενει εκτος πριν καν ξεκινησει το Τοπ 16 ο Ολυμπιακος συνολικα ειχε μεγαλυτερη επιθετικη συγκομιδη απο την χρονια που εκανε το btb.
Αυτο εγκειται στο οτι η αρχη της ομαδας αυτης ειναι να αξιοποιει και τον θεωρητικα 12ο παιχτη της.
Οσον αφορα την τελευταια τοποθετηση ειναι κατι το αυτονοητο κατι που κανει καθε ομαδα στην Ευρωπη που δινει εμφαση στο αμυντικο κομματι (μετρημενες αυτες οι ομαδες στην Ευρωπη) διαφορετικα εισαι ενας περιφερομενος θιασος οπως αυτος της Ρεαλ χτες,της Εφες κλπ
"Επισης ακομα και πριν γινουν οι οποιες αλλαγες στο ροστερ της ομαδας διαφωνω καθετα οτι η ομαδα ειχε ενα παιχτη που βοηθουσε στο σκορ αντε δυο με τον Ματ."
ΔΕΝ ΕΙΠΑ "ΠΡΙΝ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΡΟΣΤΕΡ". ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΕΖΟΝ ΠΟΥ ΤΡΕΧΕΙ ΚΑΙ ΕΙΔΑΜΕ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ ΠΟΥ'ΧΑΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΗΚΩΣΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΒΑΡΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΚΑΛΟΣ ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ ΚΑΙ Ο ΛΟΤΖΕΣΚΙ. ΑΥΤΟΙ ΗΤΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΑΛΛΟΙ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΩΡΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟ ΡΟΤΕΪΣΙΟΝ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΣΚΟΡ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΠΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΙΣΟΡΡΟΠΕΙΣ ΤΗΝ ΣΟΥΜΑ.
Το εχω θεσει ξανα το ερωτημα.Ας μου βρει καποιος σε οποιαδηποτε ομαδα στην Ευρωπη που να εχει παραπανω απο 2 κατεξοχην ¨σκορερ¨ στο ροστερ της και να το υποστηριξει αυτο με αριθμους."
ΠΑΙΚΤΗΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΣΤΑΘΕΡΟ ΔΙΨΗΦΙΟ Μ.Ο, ΧΩΡΙΣ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΑΠΟΚΛΙΣΕΙΣ ΔΗΛΑΔΗ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΒΑΖΕΙ 4 ΣΤΟ ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΙ 30 ΣΤΟ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟ ΣΚΟΡΑΡΙΣΜΑ. ΕΠΙΣΗΣ ΑΝ ΕΝΑΣ ΠΑΙΚΤΗΣ ΕΚΑΝΕ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ ΣΕ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΣΕ ΤΟ ΣΚΟΡΑΡΙΣΜΑ ...ΩΣ ΣΚΟΡΕΡ ΕΧΕΙ ΕΡΘΕΙ ΑΣΧΕΤΑ ΑΝ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΙ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ "ΑΦΑΛΟΣ". ΑΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΒΡΩ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙΣ.
Στο πρωτο κομματι που αναφερεις σχετικα με το τι ειδαμε απο την ομαδα στα πρωτα ματς η ενσταση μου ειναι οτι η ομαδα ηθελε τον χρονο της καθως ηταν υπερβολικα νωρις.
Στο δευτερο σκελος παραθετω τα εξης.
Ο Ολυμπιακος διαθετει μεχρι στιγμης καθαρα απο αποψη στατιστικης (που οπως ειπα ειναι ανωφελη η οποια παραθεση στατιστικων)τον Πριντεζη,τον Σπανουλη,τον Λοτζεσκι με διψηφιο αριθμο.Ο Χακετ επισης προσφερει πολυτιμες λυσεις σε καθε κομματι και σε κρισιμα ματς εχει παρει τις τελευταιες επιθεσεις και εχει συνεισφερει τα μεγιστα στο να παρει την νικη η ομαδα μας,ο Στρομπερι και αυτος με σταθερη συνεισφορα τελευταια επιθετικα απο την τεταρτη αγωνιστικη της πρωτης φασης και επειτα με διψηφιο αριθμο ποντων και μονιμα σταθερος στο αμυντικο κομματι,ο Χαντερ ειναι κοντα στον αριθμο αυτο,ο Γιανγκ πριν τραυματιστει ειχε διψηφιο αριθμο ποντων κλπ ενω υπαρχουν αθλητες οπως ο Παπαπετρου που μπορουν να συνεισφερουν ακομα περισσοτερο στο κομματι αυτο και μπαινει στην εξισωση και ο Οντομ.
Βεβαια τα παραπανω επιβεβαιωνουν περισσοτερο οτι ο Ολυμπιακος μπορει να αξιοποιησει ολους τους αθλητες του.
Η Μπαρτσελονα φετος πηρε δυο 36χρονους στα γκαρντ στους οποιους υποτιθεται οτι στηριζε πολλα στο σκοραρισμα.
Μεχρι στιγμης ο μονος παιχτης με διψηφιο αριθμο επιθετικα ειναι ο Τομιτς.Ο δευτερος ειναι ο Αρογιο με 9 π ανα ματς και 3 ασιστ.
Στην Ρεαλ ο πρωτος σκορερ ειναι ο Γιουλ με 13 π ανα ματς και οι υπολοιποι 2 ειναι παιχτες της φροντ λαιν δηλαδη ο Αγιον (πολλες αδυναμιες αμυντικα) και ο Ρεγιες.
Στην Τσσκα πρωτος με διαφορα επιθετικα ειναι ο Ντε Κολο,ακολουθει ο Τεοντοσιτς και οι υπολοιποι μονοψηφιους αριθμους.
Στην Φενερ απο την θεση 1 εως 3 εχει μολις ενα παιχτη με διψηφιο αριθμο ποντως που παιρνει και τις περισσοτερες προσπαθειες και αυτος ειναι ο Ντιξον.Αλλωστε και τα 3 χρονια αυτα στην Φενερ ο καταδικος τα μοναδικα του plays ειναι οι ποικιλιες των Αμερικανων του ειτε του Μακ Καλεμπ ειτε του Goudelock περσι.
Στην Κιμκι 2 παιχτες με διψηφιο αριθμο ποντως δηλ Σβεντ και Ραις.
Αν εννοεις παντως τον Σλουκα στην τελευταια σου αναφορα ο Σλουκας high season επιθετικα εκανε περσι στην ομαδα μας με 6.7 π ανα ματς και 3.1 ασιστ.
Για να μην κουράζουμε και προκαλούμε γαϊτανάκι μακροσκελών σχολίων.
Η ένσταση σου όσον αφορά το σκορ είναι ο Πρίντεζης δηλαδή. Τους άλλους δυο τους εντοπίζεις όπως ακριβώς εμείς. Αν αφήσεις την γραμμή των ψηλών και εσύ όταν ξεκινούσε η σεζόν αυτούς τους παίκτες έβλεπες. Όχι "θα μπορούσε" "είχε ανωδική πορεία" "είναι αρκετά κοντά σε αυτά τα νούμερα". Επί του πρακτέου ξεκινήσαμε με επιθετικά στηρίγματα τον Σπανούλη, τον Λοτζέσκι ...και βλέποντας την στατιστική μέχρι τώρα που μιλάμε τον Πρίντεζη. ΠΑΕΙ ΑΥΤΟ.
Εγώ θεωρώ σκόρερ ή παίκτη που μπορεί να πάρει τον ρόλο του σκόρερ σε μια ομάδα κάποιον ο οποίος παράγει ένα σταθερό διψήφιο σκορ στην διαδρομή του χωρίς μεγάλες αποκλίσεις ...το εξήγησα λεπτομερέστερα ακριβώς από πάνω. Κάποιος παίκτης ο οποίος έκανε αυτή την δουλειά στην ομάδα από την οποία προέρχεται και έκανε μεταγραφή ΟΣΟ ΑΦΑΛΟΣ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ, ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΑΠΟΚΤΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙ ΤΟ ΣΚΟΡΑΡΙΣΜΑ ...αυτή η αναφορά μου δεν είχε να κάνει με τον Σλούκα. Την ΤΣΣΚΑ είχα στο μυαλό μου και τον Νίκολς όπως τον πήρε από την Σαμάρα. Βάσει αυτής της προϋπόθεσης που βάζω εγώ, όπως αντιλαμβάνομαι εγώ την έννοια η ΤΣΣΚΑ έχει επιπλέον τον Ντε Κολό, έχει τον Μίλος, έχει τον Φρίλαντ που τον θυμάμαι να δίνει πόντους στην Μάλαγα σταθερά. Δεν ξέρω αν η αίσθησή μου επιβεβαιώνεται από τα νούμερα, αλλά σχεδόν πάντα επιβεβαιώνεται. Στην δε Ρεαλ εγώ βλέπω όλη της την περιφέρεια (τον Σέρχι, τον Γιουλ, τον Ρίβερς που έφεραν) συν τον Ρούντι ως παίκτες που υποστηρίζουν το σκοράρισμα. Βρίσκονται και οι τέσσερις στην ίδια ομάδα κάποιος παραγωγικά θα υστερήσει, αλλά αν αυτοί οι παίκτες έπαιζαν σε ξεχωριστές ομάδες θα σήκωναν το παραγωγικό βάρος. Και έτσι όμως θεωρώ ότι τα νούμερα με επιβεβαιώνουν και πάλι. Εγώ έτσι το βλέπω, αναλογιζόμενος το πώς χτίζεται μια ομάδα και όχι το τι μπορεί να συμβαίνει τώρα που μιλάμε. Εγώ αναφέρομαι στο τι ρεαλιστικά θα μπορούσε να υποθέσει και να αναμείνει κάποιος όταν ένα ρόστερ έκλεινε, για αυτό ΔΕΝ ΣΤΕΚΟΜΑΙ ΣΤΟ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΙΛΑΜΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΦΗΝΩ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ. Υπάρχουν λοιπόν ομάδες που χτίστηκαν με παίκτες οι οποίοι μέχρι πέρυσι ΣΙΓΟΥΡΑ ήταν σε θέση να δώσουν σκορ. Βάσει αυτού του συλλογισμού λοιπόν προκύπτει αυτό που αναφέρω στην πρώτη παράγραφο του σχολίου που διαβάζεις τώρα.
Γενικα αναφερομενος και ο Στρομπερι σε ολη του την καριερα ειχε διψηφιο αριθμο ποντων ενω και ο Χακετ απο το 12/13 σε μια οργανωμενη ομαδα οπως η Σιενα και επειτα το ιδιο (περσι εκανε μεγαλα ματς κοντρα σε τοπ επιπεδου συλλογους http://www.euroleaguebasketball.net/competition/players/showplayer?pcode=001844&seasoncode=E2014#!E2014_RS ).
Ο Γιανγκ στην πρωτη του σεζον περσι (μαλιστα αγωνιζομενος χωρις να πληρωνεται) παλι ειχε ολα τα εχεγγυα για σταθερη συνεισφορα στο επιθετικο κομματι.
Απο εκει και περα ειναι και θεμα απαιτησεων της καθε ομαδας και του τι ζηταει απο τον καθε παιχτη.Η Φενερ οσον αφορα τον προγραμματισμο της για παραδειγμα το μονο που τσεκαρει οταν ψαχνει Αμερικανους ειναι το πινακακι της στατιστικης και την ενδειξη points.Το ιδιο συμβαινει και στην Ρεαλ κατα κυριο λογο.Ο περσινος για παραδειγμα Kc Rivers ειχε 5.2 ποντους μεσο ορο και στην Κιμκι ειχε γυρω στους 9.
Ειναι μεγαλη συζητηση γενικα και εχω αναφερθει αναλυτικα παλιοτερα για τον προγραμματισμο καποιων ομαδων και τον τροπο στελεχωσης τους.
Το ερωτημα που θετω οταν παρακολουθω τις μεταγραφικες κινησεις καθε καλοκαιρι (και τις οποιες αλλαγες γινονται τον χειμωνα) ειναι ποσοι απο αυτους τους παιχτες που μπορουν να βοηθησουν επιθετικα μπορουν να συνεισφερουν αμυντικα γιατι αν καποιος καταπιαστει με την κατηγορια + - (που αποτυπωνει την επιδραση ενος αθλητη στην ομαδα του οσο ειναι εντος και εκτος παρκε )και δεν εννοω το ranking θα διαπιστωσει οτι στις 8 στις 10 περιπτωσεις αθλητες με σταθερη συνεισφορα στο σκοραρισμα αμυντικα δεχονται αν οχι περισσοτερους τουλαχιστον τους ιδιους οποτε συνολικα δεν εχει κανενα αντικτυπο η οποια επιθετικη τους συνεισφορα.
Προσωπικα παντα προτιμω ενα αθλητη με σταθερη συνεισφορα στο επιθετικο κομματι που θα εχει πολυδιαστατο ρολο απο το δημιουργικο κομματι,το κομματι των ριμπαουντ μεχρι την ενεργεια που βγαζει στην αμυνα και ειναι και αυτο το οποιο κοιταζει και ο κοουτς απο τους αθλητες τους οποιους επιλεγει.Και ο Οντομ που εχω δει στην Καντου που επιθετικα μπορει να προσφερει εχει το αβανταζ οτι μπορει να παιξει καλη αμυνα πανω στην μπαλα.Αν δεν ειχε την ικανοτητα αυτη πιστευω οτι δεν θα ειχε ασχοληθει μαζι του ο Σφαιροπουλος.
Τον Όντομ τον έχω δει σε τρεις αγώνες, τους δυο κόντρα σε ελληνικές ομάδες, τον έναν στις εγχώριές του υποχρεώσεις. Δεν έχω ακόμα άποψη. Έχω περισσότερο καταλήξει στο τι δεν κάνει.
Την παρατήρηση που κάνεις σωστά για την καριέρα του Στρόμπερι πολύ σωστά, την έχω αναφέρει στο ίδιο άρθρο που τσέκαρες για τον Παπαπέτρου και λέω γιατί παρά τα πραγωγικά του υψηλά δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε κάτι τέτοιο από τον Στρόμπερι που ερχόταν σε εμάς.
Οντως ο Οντομ ειδικα περσι που τον ειδα ηταν ενας παιχτης που θελει αρκετη ωρα την μπαλα στα χερια του.Λογικα αυτο ειναι κατι το οποιο θα αλλαξει στην ομαδα μας σε τετοιο βαθμο και γι αυτο τετοιοι παιχτες χρειαζονται ακομα μεγαλυτερο χρονο προσαρμογης.
Στην Τουρκια παντως σε αντιθεση με περσι οι αρκετη ωρα την μπαλα στα χερια του ηθελε και ο Dwight Hardy (δεν αναφερω τον Kinsey που αποχωρησε γιατι αυτος ειναι swingman).Στο πρωταθλημα της Τουρκιας ηταν ακομα καλυτερος.Λιγο απο το ματς με την Εφες που ειχα δει λαιβ ειχε σκοραρει γυρω στους 21 ποντους,γυρω στις 5-6 ασιστ με αρκετη ενεργεια στην αμυνα.Με την Μπεσικτας το ιδιο (εδω οποιος ενδιαφερεται να ριξει μια ματια σε καποια στατιστικα (http://www.eurobasket.com/boxScores/Turkey/2015/1107_191_1035.asp)
Προσωπικα παντως πιστευω μιας και εχω δει οτι οταν δειχνει διαθεση και στο αμυντικο κομματι μπορει να βοηθησει αρκετα και στον τομεα αυτο και το εκανε αρκετα περσι σε μια ομαδα πιο οργανωμενη απ οτι ειναι η Τραμπζονσπορ που δεν εχει αρχη,μεση και τελος.
*για να διορθωσω το λινκ οπου εχει αναλυτικα ολα τα ματς
http://basketball.eurobasket.com/team/Turkey/Trabzonspor_Basketbol/191?P...
Τουρκία θα κάτσω να δω τις μεγάλες χάρη στις ιστοσελίδες με τα τσάμπα στριμ και στο σοπκαστ, δεν ξέρω αν πρέπει να τα λέμε κι αυτά για δικαιώματα και μαλακίες. Τράμπζον το ομολογώ δεν βλέπω, από τις μικρές προσπαθούσα να δω την ομάδα του Μπερτς που τον είχα μπανίσει από πριν και έμαθα ότι πήγε Ευρώπη και ήμουν περίεργος. Στον Όντομ τώρα, παρότι ξέρω πως το δείγμα δεν είναι αντιπροσωπευτικό - τρεις αγώνες οι δυο κόντρα σε ελληνικές. Πράγματι ο Χάρντι είναι παίκτης που ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ θέλει την μπάλα στα χέρια του. Κόντρα στον Άρη λοιπόν, όσο είδα τον Όντομ δίπλα στον Χάρντι ήταν ψιλοευνούχος. Έπρεπε να πάρει την μπάλα και να περάσει στο κέντρο του γηπέδου για να αρχίσει να παίρνει στροφές ο εγκέφαλος του. Στις επιθετικές περιστροφές σε ένα παιχνίδι τον είδα κινείται σωστά και να μην μπουρδουκλώνει την ομάδα του όσο την μπάλα την είχε άλλος τέσσερις φορές, δεν θα'ταν περισσότερες. Αντίθετα ο Κίνζυ βολευόταν ακόμα κι όταν έπαιρνε την μπάλα υπό γωνία και μπορούσε να σταθεί και χωρίς να την έχει στα χέρια του παρότι αυτό γουστάρει περισσότερα. Ο Σφαιρόπουλος ξέρει καλύτερα ασφαλώς αλλά εγώ τον ήθελα αυτόν τον παίκτη το είπα και παραπάνω. Και τελικά έτσι ή αλλιώς τα έβαλε τα ερυθρόλευκα. Στα καλά του Όντομ τώρα, είδα έναν παίκτη που έχει διάθεση στην άμυνα, που του αρέσει η λογική της άμυνας πάνω στην μπάλα κι αυτό μας ευνοεί, παρότι τακτικά και στο σκέλος της αντίληψης ψιλοχάνει. Έναν παίκτη με καλό πρώτο βήμα, γρήγορο παίκτη, δυνατό παίκτη, αθλητικό. Όλα τα άλλα περιμένω να τα διαπιστώσω.
Η αληθεια ειναι οτι δεν εψαξα σε τορεντ (υπαρχουν καποια σαιτ που ανεβαζουν αρκετο υλικο αλλα δεν ξερω αν εχει καποια ματς της Τραμπζονσπορ ομως λογικα θα εχει καποια ματς της Εφες και τη Φενερ και μπορει να εχει καποιο με αντιπαλο την συγκεκριμενη ομαδα).
Συμφωνω με τα οσα αναφερεις.Αν κανεις παντως τον κοπο ψαξε και περσινα παιχνιδια σε μια ομαδα που οπως ανεφερα ηταν πιο οργανωμενη απο τους Τουρκους.
Αυτο επισης που μου κανει εντυπωση ειναι και τα νουμερα του στο κομματι των ριμπαουντ.
3.5 ανα ματς στην Τουρκια,περσι 3.5 στην lega και 3.1 στο Γιουροκαπ γεγονος που επιβεβαιωνει οτι ο κοουτς φετος εψαξε παιχτες οπως στα γκαρντ που μπορουν να συνεισφερουν και στο κομματι αυτο κατι που αποδεικνυεται και απο το γεγονος οτι στην Ευρωλιγκα ειμαστε πρωτοι στην κατηγορια αυτη.
Αδάμ μια παρατήρηση.
Ο Ολυμπιακός αυτήν την στιγμή και το μπάσκετ που παίζει δεν έχει καμιά σχέση ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ με την ομάδα που΄χε τον κορμό του Ίβκοβιτς αλλά και με την ομάδα που βλέπαμε μέχρι και πέρυσι.
Η άμυνα πάνω στην μπάλα - η επιθετική - που παίζεις ...έχει στόχο τι;; ΤΗΝ ΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ. Δεν μπορείς να πεις πλέον όπως το έλεγες "η άμυνα που τσακίζει κόκκαλα και μας επιτρέπει να βρούμε ρυθμό στην επίθεση". Πλέον ισχύει το άλλο "Η ΑΜΥΝΑ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ Η ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΜΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΟΔΗΓΕΙ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΜΑΣ ΣΤΟ ΝΑ ΣΚΟΡΑΡΕΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΦΟΥΝΤΟ".
Εξ'ου και το "μπασκετική στραβοχυσιά". Αυτό από που προέρχεται;; Μα από τον τρόπο που επέλεξες να μοιράσεις ρόλους το καλοκαίρι.
Μια διαφωνία έχω όσον αφορά τον Σάββα ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ σε σχέση με την Λιμόζ. Η Λιμόζ επιθετικά είχε έναν δυο παίκτες που την τραβούσαν όσον αφορά το παραγωγικό σκέλος και σημείωνε μια ανισορροπία σε σχέση με τους πόντους που έπαιρνε από κάθε παίκτη ...κάτι που εμείς δεν εμφανίζουμε τόσο.
Εκτός κι αν ο Σάββας μου πει "βασει των τοτε δεδομενων αυτο με την κατανομη του σκορ και την ανισορροπια συνεβαινε ακομα και στις φυσει επιθετικες ομαδες λιγο εως πολυ ...δεν ηταν μονο προνομια της Λιμοζ ...αν υπηρχε σημερα Λιμοζ δεν θα ειχε εναν δυο παικτες που θα σκοραραν και τους αλλους αφαλους".
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ, ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΕΔΕΙΞΕΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΒΑΛΕΣ ΠΑΝΩ-ΠΑΝΩ(ΣΩΣΤΑ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ). ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΛΕΣ ΟΤΙ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙΣ.
Νικόλα και μια δική μου -και σε ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις
Πώς γίνεται "η άμυνα που τσακίζει κόκκαλα και αποσκοπεί ΜΟΝΟ στο να αναγκάζει τον αντίπαλο να σκοράρει λιγότερο" -που είναι σωστό και ως θεωρία και ως αυτοσκοπός, φυσικά, έτσι; - να δίνει στην ομάδα την ευκαιρία να τελειώνει ΣΧΕΔΟΝ ΠΑΝΤΑ, τα παιχνίδια με αξιοπρεπή σκορ και με διαφορές κατά μέσον όρο 8-14 πόντους, ακόμη κι αν πολλές φορές, "συνολικά είμαστε για φούντο";
Δεν είναι κάπως αντικρουόμενο, σαν ιδέα;
Αν σκοράραμε μέσον όρο 62-65 πόντους, να σου έλεγα ναι, είμαστε μια σύγχρονη Λιμόζ. Γενικά, πιστεύω πως ενώ καλά κάνουμε και ψειρίζουμε τη μαϊμού, παρατηρώ πως σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, δεν έχει βρεθεί, ουσιαστικά, το αντίδοτο γι΄αυτή τη "στραβοχυσιά", όπως δίκαια τη χαρακτηρίζεις.
Αυτή η ιστορία με τον μπασκετικό Θρύλο και τη φημολογία, τις εικασίες και τους μύθους που δημιουργεί πέριξ του μου θυμίζει σαφέστατα την άλλη ποδοσφαιρική ιστορία της Γιουνάϊντετν των μεγάλων στιγμών του Σερ Άλεξ. Όλοι έλεγαν "ένταξει μωρέ προβλέψιμο το παιγχνίδι της Μαν. Γιουνάιτεντ". Έλα μου όμως που ουδείς μπόραγε τότες να το αντιμετωπίσει πειστικά...
Όσον αφορά στον Σάββα μας, εξακολουθώ να πιστεύω πως το τέντωσε το ζήτημα, στην προσπάθειά του, προφανώς, να αναζητήσει εξήγηση για ένα ΘΑΥΜΑ!
Πολύ σωστά παρατηρείς ότι η φετινή ομάδα σε σχέση με την περυσινή ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ ΑΠΟΚΛΙΣΗ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΣΚΟΡ ...παρότι η περυσινή ήταν πολύ σωστά σχεδιασμένη για να παράξει και να δημιουργήσει επιθετικά.
Αυτό οφείλεται σε δυο παράγοντες.
Αφενός, δεν έχεις βρει ως τώρα ομάδα ικανή να σε ζορίσει στην άμυνα. Μένει να μάθουμε αν θα την βρεις. Η χθεσινή ομάδα για παράδειγμα ήταν λαπάς σκέτος ...απέναντι στην περυσινή Μπαρτσελόνα που'ταν καλύτερη τσέκαρε πόσο και πώς σκόραρε ο περυσινός Ολυμπιακός.
Αφετέρου, ο Ολυμπιακός έχει καταφέρει να παίρνει σκορ - έστω και σε χαμηλά νούμερα - από κάθε παίκτη, από το "1" μέχρι το "12" κάτι που δεν το'χες καφέρει πέρυσι παρότι ήσουν πιο ορθολογικά χτισμένος. Μένει να δούμε αν και για πόσο αυτό θα συνεχιστεί.
σωστα παρατηρείς αυτά. Κοίταξε όμως...Όσο κι αν ξεψαχνίσουμε και αναλύσουμε τους αριθμούς, πάλι κάτι θα μένει ανεξήγητο. Η απάντησή μου στο άρθρο που επεξεργάζομαι αυτή τη στιγμή! Εμμένω σε αυτό που θα σου γράψω, το πως, δηλαδή, η αλήθεια των αριθμών και των συστημάτων δεν θα μπορούσε να επιβεβαιωθεί μόνο με τους αριθμούς και τα συστήματα. Παίζει ρόλο και ο άνθρωπος, μη το ξεχνάς. Εδώ τελικά να έχουμε, ενδεχομένως, να κάνουμε με κάτι το μοναδικό.
Eγώ γενικά δεν είμαι φαν της στατιστικής. Το έχεις διαπιστώσει γιατί βλέπεις ότι πολύ σπάνια αναφέρομαι και ότι πινακάκια σκατουλάκια δεν κάνω ποτέ. Εγώ διαμορφώνω την αίσθησή μου από αυτά που βλέπω ...απλά αν δω ότι η αίσθησή μου επιβεβαιώνεται από τα νούμερα τότε λέω "κάτι σωστό είδαμε".
Αναμένω το καινούργιο. Παρεμπιπτόντως, επιβεβαιωθήκαμε όσον αφορά τον Σλούκα φίλε. Στο τέλος ούτε ενάμισο δεκάλεπτο δεν θα παίζει. Τσόντα του Μπόγκνταν και του Ντίξον της Καρσίγιακα ...ΣΤΡΟΜΠΕΡΙ ΔΗΛΑΔΗ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗΝ ΦΕΝΕΡ Ο ΣΛΟΥΚΑΣ. Κατά τα άλλα τον πείραζε να'ναι ρεζέρβα του Σπανούλη.
Περίμενε σε κανά πεντάλεπτο ανεβαίνει να το διαβάσεις να μου πεις και για τον Σλούκα τί του έχω ετοιμάσει!!!
Το είδα, πάω να το διαβάσω!
1. Παικτες που ανταποκρινονται τοσο καλα στις αμυντικες μας περιστροφες, σαν το Χακετ και τον Στρομπερι, ειδικα τον τελευταιο, δεν ειχαμε ποτε στην ιστορια μας, απο το 1989 που θυμαμαι εγω τον μπασκετικο Ολυμπιακο. Ο τροπος που καλυπτουν την αδυναμη πλευρα της αμυνας, ενω εχουν κλεισει στον αντιπαλο ψηλο για βοηθεια, η ταχυτητα με την οποια διαβαζουν την κινηση της μπαλας στην επιθεση του αντιπαλου για να ελαχιστοποιησουν τις πιθανοτητες να βρεθει ελευθερο σουτ, ειναι πρωτοφανης. Δεν εχω ξαναδει τετοιο πραγμα ποτε απο παικτες του Ολυμπιακου.
2. Ο τροπος που ανταποκρινονται στα μις ματς ο Χακετ με τον Στρομπερι, ειδικα ο πρωτος, ξεπερνα κατα πολυ το Μαρντι Κολλινς. Μετα το σκριν που παιρνει ο αντιπαλος κοντος στην επιθεση του, μενει ψηλος δικος τους π.χ. με το Χακετ. Ειδικα ο Χακετ δεν κουνιοτανε χθες ουτε απο το Λαουαλ και το Σαμιουελς, για να παει περιπατο η ηλιθια επιμονη καποιων φλουφληδων μπασκετικων οπαδων να κεντραρουν στους μυες καποιων παικτων, λες και ειναι 14χρονα χαζοχαρουμενα κοριτσακια που λερωνουν το βρακακι τους με τα αντρικα κλογυμνασμενα σωματα. Ουτε μυες θελει, ουτε κιλα, ουτε δυναμη. ΜΥΑΛΟ θελει το μπασκετ. Αν ξερεις πώς να στηθεις, δεν σε κουναει ουτε βραχος. Εκτος αν αρχισει αυτος ο "βραχος" να σε σπρωχνει, οποτε θα κανει φαουλ.
3. Αγραβανης και Μιλουτινοφ εχουν μεγαλο προβλημα αντιληψης μεσα στο ματς. Αυτο δεν βλεπω να φτιαχνεται ποτε. Ειδικα ο Μιλουτινοφ θυμιζει ωρες ωρες Ι90 εγκλειστο στο ιατρειο οπλιτη. Σε μια φαση στο δευτερο ημιχρονο βγαινει ο Τομιτς στο 1 με 1 απεναντι του, σε επιθεση της Μπαρτσελονα. Κολλαει την μπαλα στο δεξι του χερι ο Τομιτς, κανει μια προσποιηση και καλα να φυγει απο δεξια, μπας και ψαρωσει ο Μιλουτινοφ και σε κλασματα δευτερολεπτου σκεφτομαι "δεν μπορει να ειναι τοσο χαζος και να την φαει, θα κλεισει απο αριστερα ο Μιλουτινοφ". Ε την τρωει, κλεινει απο δεξια, γυριζει ανετος κι ωραιος ο Τομιτς απο αριστερα κι εκτελει με το δεξι, παιρνοντας γκολ-φαουλ. Εκει φωναζεις το Μιλουτινοφ στον παγκο, του δινεις ενα 20ευρο για το ταξι και τον στελνεις στο ξενοδοχειο, να δει το υπολοιπο ματς απο τη NOVA. Ουτε καν αποδυτηρια, δρομο.
4. Εγκληματα Πασκουαλ χθες. Ενω εχει 3 ψηλους που τρεχουν τα 20 μετρα σε 1,5 λεπτο, τους εστελνε δυναμικα εξω απο τη ρακετα, για να κοψουν τη διεισδυση του Σπανουλη. Μεχρι να προλαβουν να γυρισουν, ειχε μεινει ελευθερος δικος μας κατω απο το καλαθι και τους τρυπαγαμε. Εγινε μια, εγινε δυο, εγινε τρεις, ξυπνα και αλλαξε το ρε τενεκε. Ταιμ αουτ δεν επαιρνε εγκαιρως, ξεχναγε τον Τομιτς στον παγκο εκει που παιρναμε τη διαφορα, ενω οπως φανηκε στο τελος ο τραυματιας Αμπρινες μπορουσε να χρησιμοποιηθει παραπανω. Δημοσιος υπαλληλος ο Πασκουαλ, ο,τι κι αν κανει δεν απολυεται, οποτε τα εγκληματα του δεν σταματανε.
5. Η χθεσινη νικη ειναι σε μεγαλο βαθμο μαγικη εικονα. Η Μπαρτσελονα ειχε τραγικα ποσοστα σε διποντα-τριποντα, κατι που δεν συνηθιζει μεσα στην χρονια. Παικτες οπως ο Ολεσον και ο Ντοελμαν, αποκλειεται να ειναι απο εδω και περα τοσο αστοχοι, οσο ηταν χθες. Με Αρογιο μεσα και με περισσοτερα λεπτα στο παρκε τον Αμπρινες, θα βελτιωθει παρα πολυ στη συνεχεια η Μπαρτσελονα. Καλο ειναι οι φουστανελες και οι γραφικοτητες "κλειστε απο τωρα εισιτηρια για Βερολινο" να σταματησουν. Παμε παιχνιδι με παιχνιδι κι ο,τι πετυχουμε. Ακομη και η προκριση θα ειναι μεγαλο πραγμα απο τετοιο ομιλο, με 5 ομαδες τουλαχιστον, ισως και 6, να εχουν ξεκαθαρα μεγαλυτερο μπατζετ και συνολικα ποιοτικοτερους παικτες απο εμας. Το οτι εκμεταλλευομαστε ως τωρα την φθορα απο τα πολυ δυνατα πρωταθληματα της Ευρωπης, δεν σημαινει πως θα το κανουμε παντα. Η Μπαρτσελονα π.χ. φετος εφτιαξε ροστερ με 15 θεωρητικα μαχιμους παικτες.
6. Ειναι ενα πραγμα να λες "παιζουμε τρομερα αποτελεσματικο μπασκετ, δεν μπορει κανεις να μας τρυπησει στην αμυνα" και ειναι αλλο πραγμα το αν θελουμε να βλεπουμε τετοιο μπασκετ. Αλλο το "καταλαβαινω τι βλεπω" κι αλλο το "μου αρεσει αυτο που βλεπω". Το μπασκετ που παιζουμε ειναι Λιμοζ του Μαλκοβιτς 23 χρονια μετα. Και μπορει να ελεγε το 1993 ο Ιωαννιδης "ο δικος μου Ολυμπιακος και η Λιμοζ παιζουν το μπασκετ του μελλοντος", αλλα ελαχιστοι τοτε θελαμε να το πιστεψουμε. Οταν εισαι η κορυφαια μακραν ομαδα της τελευταιας πενταετιας στην Ευρωπη, δεν κρινεσαι μονο απο τα αποτελεσματα. Κρινεσαι κι απο την παρακαταθηκη σου, το πώς θα σε μνημονευουν οι επομενες γενιες. Ο πηχυς ανεβαινει. Τη Λιμοζ σημερα την θυμουνται οι περισσοτεροι θετικα ή αρνητικα; Για ποιο λογο η Ζαλγκιρις με ενα ευρωπαικο το 1999 και η Μακαμπι της διετιας 2003-2005 εχουν ακομη και σημερα τοσες συμπαθειες σε ουδετερους μπασκετικους οπαδους στην Ευρωπη; Αυτο το μπασκετ που βλεπουμε τωρα ειχαν στο μυαλο τους οι Αγγελοπουλοι το 2004, οταν ανελαβαν την ομαδα; Ετσι ηθελαν να παιζουμε;
7. Καλο ειναι να κοπουν οι αμερικανικοι οροι οταν μιλαμε για μπασκετ. Ειναι εκνευριστικοι και απωθητικοι στα ματια και τα αυτια ενος τριτου που τους ακουει. Το αθλημα των γκετο των ΗΠΑ, με τις συνεχεις επαφες, δεν ειναι δυνατον να θεωρειται η χαρα του καθε μπουλη με καβλοσπυρα. Τουλαχιστον στο χωρο της Θυρας 7, πρωτα και κυρια στη Θυρα 5 του ΣΕΦ αλλα και γενικοτερα σε ολο το γηπεδο πια (παντου πλεον παιρνει εισιτηρια η 7), ο μπασκετικος προλογος σε φαση διδασκαλιας για τα πικ εν ρολ, το τρανζισιον, τα χαντς οφ και τις λοιπες πιπες, καλο ειναι να κοπει απο εδω και περα. Το καταλαβαν χθες καλα ορισμενα πιτσιρικια, με πραξεις που δεν υιοθετουμε. Παιζεις ματς με Μπαρτσα στο ΣΕΦ. Το "κατσε κατω να βλεπω" δεν υπαρχει. Αν θες να δεις τα plays και τα "αχτυπητα switches" και "ελα παμε γιοοο" που λες, σαν βλαχοαμερικανακι, ειτε αραξε σπιτι σου, ειτε τραβα στη Θυρα 7 του ΣΕΦ πανω απο τη φυσουνα, παρεα με τους αλλους πελαργους. Για ΣΕΦ μιλαμε.
8. Για ενα ακομη ματς, ψοφια πραγματα απο φωνη. Ακυρα συνθηματα σε ακυρες χρονικες στιγμες και ελαχιστη φωνη, νευρο και παλμος, συνολικα σε ολο το ματς. Ειτε κατι κανουμε λαθος ολοι μαζι, ειτε κατι δεν καταλαβαινω εγω. Ειτε φταιει το μνημονιο και οι αδειες τσεπες ολων μας, στη λογικη "που να φωναζω τωρα, δεν εχω διαθεση, παλι καλα να λες που ηρθα να δω το ματς να ξεχαστω λιγο", ειτε ο κοσμος που ειναι να φωναξει δεν εχει λεφτα για ενα εστω εισιτηριο, με αποτελεσμα να μπαινουν στο γηπεδο οι φορτωμενοι που ειναι μεγαλης ηλικιας ή καποιοι πιτσιρικαδες με γερο χαρτζιλικι στην τσεπη, που ειναι ομως μπουληδες. Σε καθε περιπτωση παντως, οταν η Μπαρτσελονα ξεκινα αντεπιθεση με ενα μικρο σερι για να ανακαμψει, δεν μπορει να δινεις συνθημα τον "τρελογιατρο". Ο Κοντονης πού κολλαει στην Ευρωλιγκα; Πού κολλαει το προβλημα της Θυρας 7 με τους κλειστους συνδεσμους, την ωρα που ολο το υπολοιπο γηπεδο περιμενει απο εσενα να δωσεις το καταλληλο συνθημα για να απογειωθει και να σπρωξει την ομαδα; Ουτε κατα πού πεφτει ενας συνδεσμος δεν ξερει οποιος καθεται π.χ. στη θυρα 6 του ΣΕΦ. Αυτο ισχυει και στο Καραισκακη.
Γενικοτερα το λεω, ο εφησυχασμος δεν κανει καλο. Για ολους, ακομη και εμας τους οπαδους. Πρεπει καθε μερα να προσπαθουμε να γινουμε καλυτεροι, ο καθενας στον τομεα του. Τα πανηγυρια ειναι για τους πανηγυρτζηδες.
Κατ' αρχήν, μπορεί να μην σχολίασα, αλλά μου άρεσαν πολύ τα άρθρα σου, Σάββα, προ ημερών. Όλα. Όσον αφορά το παρών σχόλιο, έθιξες πολλά ζητήματα και κάποια χρήζουν μεγάλης συζήτησης. Κουβέντα να γίνεται, λοιπόν.
"για να παει περιπατο η ηλιθια επιμονη καποιων φλουφληδων μπασκετικων οπαδων να κεντραρουν στους μυες καποιων παικτων, λες και ειναι 14χρονα χαζοχαρουμενα κοριτσακια που λερωνουν το βρακακι τους με τα αντρικα κλογυμνασμενα σωματα"
Σαν να βλέπω τους βαζέλες με τον Γκιστ, ρε παιδί μου... Πολύ σιχαμερό. Αυτός ο υπέρμετρος θαυμασμός σ' αυτά τα σώματα και δη στους μαύρους, είναι πολύ... ύποπτος. Έτσι, για να τα λέμε όλα.
6) Διαφωνώ εν μέρει. Εκεί που διαφωνώ, όμως, διαφωνώ πολύ. Το μπάσκετ είναι ίσως το μοναδικό άθλημα που η επίθεση από την άμυνα απέχει τόσο πολύ. Το βόλεϊ και το πόλο είναι κι αυτά κάπως έτσι. Άλλο το τι θα κάνεις στην άμυνα και άλλο το τι θα κάνεις στην επίθεση. Δύο αλληλεπιδράσεις υπάρχουν μόνο ανάμεσα τους. Η πρώτη είναι η γρήγορη μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση και το αντίστροφο. Μία αποτελεσματική και "επιθετική" άμυνα σου δίνει τη δυνατότητα να πετύχεις εύστοχο αιφνιδιασμό. Η δεύτερη περίπτωση είναι να βγάλεις μία καλή άμυνα και αυτή να σου δώσει "φτερά" στην επίθεση. Και στις δύο περιπτώσεις, υπάρχει θετική επίδραση της άμυνας στο επιθετικό στοιχείο της ομάδας. Δε βλέπω τίποτα που να μπορεί μία καλή άμυνα να επηρεάσει αρνητικά την επίθεση. Άρα, η καλή και αποτελεσματική άμυνα είναι απολύτως ευπρόσδεκτη. Από 'κει και πέρα, το επιθετικό κομμάτι είναι άλλο θέμα. Η επίθεση του Ολυμπιακού μπορεί να χαρακτηρισθεί καλή ή όχι. Αυτή είναι άλλη κουβέντα. Μπορείς να πεις, για παράδειγμα Σάββα, ότι δεν έχει πολλά plays ο Σφαιρόπουλος, ότι πάσχουμε στο 5 εναντίον 5, ότι είμαστε μονοδιάστατοι επιθετικά. Χίλια ότι. Δε βλέπω, όμως, πως η αμυντική επίδοση εξόντωσης του αντιπάλου αλλοιώνει την επιθετική μορφή της ομάδας. Το ιδεατό είναι 0 πόντοι στην άμυνα και 200 στην επίθεση. Από εκεί ξεκινάς. Και επίθεση και άμυνα. ΚΑΙ το ένα ΚΑΙ το άλλο. Έτσι το βλέπω εγώ.
Είπα, ωστόσο, ότι διαφωνώ εν μέρει. Πού συμφωνώ; Αν συμφωνώ κάπου, είναι στο ότι η ομάδα χτίστηκε λάθος, από τον Σφαιρόπουλο, με παίχτες που το χαρακτηριστικό τους στοιχείο είναι η αμυντική επίδοση. Παίρνεις άσσο; Καλός αμυντικός με μέτρια ποσοστά σε δημιουργία. Παίρνεις δυάρι; Καλός αμυντικός με μέτρια ποσοστά σε τρίποντα. Παίρνεις τριάρι; Καλός αμυντικός με μέτρια ποσοστά σε σκορ. Παίρνεις τεσσάρι; Καλός αμυντικός με μέτρια ποσοστά σε σκορ. Παίρνεις πεντάρι; Καλός αμυντικός με μέτρια ποσοστά σε δίποντα. Γενικά αυτό υφίσταται τα τελευταία χρόνια στον Ολυμπιακό. Καλώς ή κακώς, η ομάδα έτσι χτίζεται από Μπαρτζώκα και μετά. Και με Ίβκοβιτς ως ένα βαθμό. Μόνο η επιλογή Λοτζέσκι ξέφυγε από αυτή τη λογική. Είναι κάτι που ούτε σ' εμένα αρέσει, αλλά μάλλον είναι και αναπόφευκτο βάσει μπάτζετ. Και γι' αυτό δεν μπορώ να τον κατηγορήσω γι' αυτό, ασχέτως του τι μ' αρέσει ή όχι.
Στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, καμία ομάδα δε θα δώσει 1,5 εκ. ευρώ για τον Μάντζαρη. Πολλές θα έδιναν τα ίδια λεφτά για τον Ντίξον. Και ρωτάω, είναι πιο χρήσιμος ο μαυρούκος από τον Μάντζαρη; Φυσικά και όχι. Απλώς, το σκορ το πληρώνεις. Ε, ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να το πληρώσει. Και όσες φορές το επιχείρησε (περίπτωση Ντιλέινι, Μακ Κόλουμ) απέτυχε λόγω ρευστού. Τι του μένει μετά σαν επιλογή; Ή να πάρει παίχτη σκόρερ χαμηλότερου βεληνεκούς ή να διαλέξει έναν άλλο δρόμο. Ή θα ρισκάρεις με μία επιλογή αμφιβόλου ποιότητας για να λες ότι πήρα ταλαντούχο παίχτη στο σκοράρισμα ή θα θωρακιστείς με έναν καλό αμυντικό. Έχουμε και την τύχη να διαθέτουμε τον Σπανούλη, τον Λοτζέσκι και τον Πρίντεζη στο ρόστερ, κάτι που κάνει πιο εύκολη την συγκεκριμένη επιλογή. Ο Πρίντεζης είναι το πιο συνεπές τεσσάρι στην Ευρώπη στο σκοράρισμα. Ο Λοτζέσκι στο το ίδιο στο "3". Ο Σπανούλης δεν είναι η προσωποποίηση του παίχτη που θα σουτάρει εξωφρενικά καλά και πολύ, αλλά ξέρεις ότι είναι συνεπής σε βάθος πολύ μεγάλου χρόνου, όπως και ότι του έχεις εμπιστοσύνη στην κρίσιμη στιγμή. Έτσι, στηρίζεις γύρω από αυτούς τους τρεις πυλώνες την υπόλοιπη ομάδα. Στηρίζεις τον Σπανούλη με ασσόδυα που τον συμπληρώνουν, τον Λοτζέσκι με ένα τριάρι-εξολοθρευτή, όπως τον Ντάρντεν και εν δυνάμει τον Παπαπέτρου. Και τον Πρίντεζη με ένα πεντάρι που θα δαγκώνει στην άμυνα. Δεν είναι παράλογο. Και βάσει μπάτζετ, νομίζω είναι και μονόδρομος. Η Ζαλγκίρις ήταν μία ομάδα-συγκυρία. Έτυχαν πολλά για να πετύχει αυτό που πέτυχε. Για 'μένα, ήταν ίσως το χειρότερο final-4, βάσει δυναμικότητας ομάδων, μαζί με αυτό του '11. Συγκυριακό ήταν ότι βρέθηκε ένας προπονητής σαν τον Καζλάουσκας να δουλέψει με καλούς Αμερικάνους, σε μία ομάδα δίχως άγχος και να μπορέσει να αιφνιδιάσει άπαντες. Και ήταν φωτοβολίδα. Να το βράσω. Μόνο τέτοια ομάδα δεν ονειρεύονται οι Αγγελόπουλοι. Η Μακάμπι της διετίας 2003-05 ήταν ομάδα πολλών σταρ. Και πολλών εκατομμυρίων. Μόνο τον Άντονι Πάρκερ και τον Γιασικεβίτσιους να βάλεις, φτάνει. Αυτή την ομάδα τώρα δεν μπορούν να τη φτιάξουν οι αφοί. Άρα, επανέρχομαι σ' αυτό που έγραψα πιο πάνω. Μ' αυτά τα λεφτά, οι επιλογές είναι τακτικώς σωστά.
8) Το να είσαι οπαδός και να μην μπορείς να πας στο γήπεδο συστηματικά είναι σαν να είσαι 25 χρονών μαντράχαλος και να τραβάς ακόμα μαλακία, αντί να γαμάς. Κι εγώ που είμαι από επαρχία νιώθω "αγάμητος" όσον αφορά το γήπεδο. Λίγα πράγματα με βάση αυτά που θέλω. Έχω μάθει να ζω μ' αυτό πλέον. Γι' αυτό και ζηλεύω όσους κατάγεστε από τον Πειραιά και την Αθήνα. Σας ζηλεύω πραγματικά. Αλλά σέβομαι κιόλας. Σέβομαι τη γνώμη αυτού που πάει στο γήπεδο συνεχώς. Είναι άλλη η κρίση αυτού που πάει στο γήπεδο. Πιο "δεμένη". Και εδώ που τα λέμε, έχει και μεγαλύτερη βαρύτητα. Τι να του πω εγώ του Μήτσου και του Κίτσου, περί οπαδισμού, μπάλας κ.α, όταν είναι πάντα στην κερκίδα κι εγώ μετράω τις μέρες να μαζέψω κάνα χρήμα για να κατέβω δύο φορές το χρόνο; Έτσι είναι. Πάντα σ' αυτά τα πλαίσια, θα ήθελα να παρακαλέσω όσους πάνε στο γήπεδο, να ξελαρυγγιάζονται. Να μην υπάρχει φωνή την άλλη μέρα. Είναι προνομιούχοι όσοι έχουν τη δυνατότητα να πηγαίνουν γήπεδο. Ας μην το χαραμίζουν. Άλλοι παρακαλάμε αν μπορούσαμε να ήμαστε εκεί. Όποιος πάει να δίνει τα πάντα σ' αυτό το δίωρο. για τον Ολυμπιακό. Ας ψαχτούν και λίγο καλύτερα οι οργανωμένοι, γιατί άλλη κερκίδα γίνεται με Πλατανιά και άλλη στο μπάσκετ σε τέτοιους αγώνες. Λογικό είναι και δε θέλει και πολύ μυαλό. Λίγη κουβέντα. Είμαι σίγουρος ότι τα αλάνια οι σύγγαυροι της 7 θα τη βρουν την άκρη.
Τέλος, η νίκη ήταν ένα καλό ξεκίνημα. Το επιστέγασμα θα είναι και οι άλλες νίκες. Ένα διπλό στα τρία εκτός με Ρεάλ, Μπάρτσα, ΤΣΣΚΑ, να έχουμε και μετά αρκεί να είμαστε σοβαροί. Και σε final-4 χωρίς τους πολλούς εβραίους, με πολλούς Έλληνες της Γερμανίας μέσα, χωρίς βάζελο (δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο να προκριθεί, ακόμα και με πλεονέκτημα έδρας), με κόσμο μας βαρβάτο χωρίς αντίπαλο, πάμε να το πάρουμε. Έχουμε όλα τα φόντα και φέτος να πετύχουμε. Η λογική μου μού λέει ότι πάμε πολύ καλά.
Συμφωνώ απόλυτα σε αυτά πουτ λες, έχω όμως δυο μικρές ενστάσεις.
1η. Οι Όλεσον, Ντόλμαν κλπ είναι καλοί στα αδιάφορα ματς. Όταν όμως πρόκειται για ματς που δίνουν τίτλους ψιλοχάνονται.
2η. Έγραψες για τη Λιμόζ ότι σήμερα θα έπαιζε διαφορετική άμυνα. Η Λιμόζ επαιζε καλή άμυνα λόγω Στάνκοβιτς. Είχαν τρομερή ασυλία. Έπαιζαν αντιαθλητικά στο όριο του βρώμικου παιχνιδιού. Σήμερα θα τελείωνε τους αγώνες με 3 παίχτες το πολύ.
Στο τεταρτο καθοριστικο ματς περυσι στο ΣΕΦ, ειδες το Σατορανσκι να κρυβεται;
Δε λέω για Σατοράνσκι, για Όλεσον - Ντόελμαν λέω. Ο Σατοράνσκι έχει όλα τα προσόντα να γίνει από τους καλύτερους παίχτες.
Eπειδή εγραψες ''Ολεσον-Ντοελμαν κλπ.'', σε αυτο το ''και λοιπα'' σταθηκα για να αναφερθω στο Σατορανσκι. Και ο Ολεσον παντως παιρνει κρισιμα σουτ, δεν κρυβεται.
2. Το νόημα δεν είναι αυτό ρε Αντρέα. Λέει ο Σάββας "έπαιζαν σκληρή άμυνα" ...όπως κι αν ήταν αυτή δεν στεκόμαστε στο πώς γιατί χάρη σε ποιον. Στεκόμαστε στο που βασιζόταν η Λιμόζ. Ε και η γιαγιά που ο άντρας της έβλεπε μπάσκετ τότε ήξερε ΛΙΜΟΖ = ΑΜΥΝΑ. Απάντησε λοιπόν στον Σάββα ο άλλος ο φίλος "ο Ολυμπιακός παίζει άμυνα που για να την παίξεις θες αθλητικά προσόντα και η Λιμόζ δεν τα είχε". Και ο Σάββας ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ, ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΕΙΠΕ "Σήμερα που το μπάσκετ έχει γίνει πιο αθλητικό θα'ταν και πιο αθλητική η άμυνά της".
Δεν είπαμε "πω πω τι αμυνάρα έπαιζε η Λιμόζ, αυτό είναι το πρότυπο αμύνης" για να υπάρξει η απάντηση "ΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΒΑΝΤΕΣ ΤΟΥ ΣΤΑΝΚΟΒΙΤΣ ΤΗΝ ΕΠΑΙΖΑΝ". Είπαμε "η Λιμόζ ήταν ομάδα που βάσιζε τα αποτελέσματά της στην άμυνα και στο το ότι εξανάγκαζε τον αντίπαλο σε χαμηλά σκορ". Κάτι που κάνουμε και εμείς φέτος. Εξ'ου και ο παραλληλισμός.
7. ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΔΕΡΦΕ. ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΕΣ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟ ΠΩ ΚΑΙ ΕΓΩ. ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΙΣΘΗΣΗ ΜΟΥ ΑΦΗΝΕΙ ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΑΥΤΗ Η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ. ΤΟ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ...ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΓΙΑ ΜΠΑΣΚΕΤ ΕΔΩ ΜΕΣΑ.
ΓΙΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΙΟΘΕΤΟΥΜΕ, ΝΑ ΘΥΜΙΣΩ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΤΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΑΛΑΤΑ ΤΟ '14 ΕΝΤΟΣ;
6. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΕΡΙ ΜΠΑΣΚΕΤΙΚΗΣ ΣΤΡΑΒΟΧΥΣΙΑΣ. ΞΕΚΑΘΑΡΑ.
ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΙΧΑΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΟΥΜΕ ΣΕ ΑΛΛΗ ΦΑΣΗ, ΠΡΙΝ ΣΗΚΩΘΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ.
7 Προφανως πρόκειται για τους ίδιους γαύρους που χειροκροτάνε τον Ομπράντοβιτς,πανηγύριζαν τα καλάθια του Κλειζα,χειροκροτούσαν τον Χαινς πέρυσι,θυμούνται με θαυμασμό και νοςταλγια τον Παπαλεφτα, και παραδέχονται την "τεραστια αξία "του μπασκετικού Παναθηναϊκου. Ξερεις αυτοι ειναι ικανοί να σου πουν πως "εγω φίλε μου ειμαι πρωτα φίλαθλος της εθνικής ελλαδος και υποστηρικτής του μπασκετ,και μετα ολυμπιακος. Ειναι της σχολής Παπαδογιάννη οι συγκεκριμένη ράτσα. Περίεργα όντα τω οντι
Ο Παπαδογιάννης μπροστά τους είναι hardcore ...αστο!
http://www.redsagainsthemachine.gr/articles/121103/megalosame-apodeikste
ΔΕΣ ΤΟ "2" ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ...ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΣΧΟΛΙΑ.
Πάντως υπάρχουν δυο υποκατηγορίες μεταξύ τους.
Α. Αυτοί που το πάνε έτσι το θέμα γιατί είναι προπονητές και έχουν μια κατάρτιση που πρέπει να φαίνεται.
Β. Αυτοί που το κάνουν γιατί το ζουν στο γκέτο ...της Φιλοθέης της Βούλας της Γλυφάδας της Βουλιαγμένης του Ψυχικού της Κηφισιάς κλπ.
Διαφωνω Σαββα στο οτι υπαρχει ομαδα με ποιοτικοτερους παιχτες απο τον Ολυμπιακο και μιλαω συνολικα ως προς βαθος 12δας.
Η Κιμκι (εχει μικροτερο αγωνιστικο μπατζετ απο εμας) που θεωρητικα θα παλεψει να μπει στην τετραδα εχει ενα κορμο απο Ραις,Σβεντ,Κοπονεν(κακος φετος περιφερειακα),Ογκουστιν,Ντραγκιτς και οι υπολοιποι απλα συμπληρωνουν το ροστερο.Το ερωτημα ειναι ποσοι απο αυτους μπορουν να βοηθησουν αμυντικα.Αντε καπως ο Ογκουστιν,οι υπολοιποι κινουνται σε ρηχα νερα.
Επισης η Τσσκα στα γκαρντ περα των Ντε Κολο και Τεοντοσιτς δεν παιρνει βοηθειες απο τους υπολοιπους και ο Τζακσον ειναι εκτος.Τα τελευταια 2 χρονια καποια ματς τα καθαριζε ο Γουιμς που φετος απουσιαζει.
Η μονη ομαδα που μπορει στα γκαρντ οσον αφορα το βαθος να συγκριθει με την δικη μας ειναι της Ρεαλ οπου η τριαδα Σερχι,Γιουλ,Φερναντεζ ειναι επιβαρυμενη απο το Ευρωμπασκετ και ο τριτος ειναι εκτος αυτη την στιγμη και που φυσικα υστερουν overall στο κομματι της αμυντικης λειτουργιας.Στην φροντ λαιν εχει θεματα με αργα κορμια και φετος.
Οσον αφορα την Μπαρτσελονα δεν ξερω τι εμπνευση ειχε να στηριξει την περιφερεια της σε δυο 36ρηδες.Το ποιοτικοτερο γκαρντ της αυτη την στιγμη ειναι ο Σατορανσκι.Κατα τ αλλα υστερει στο 3 και γενικα παρολο που προσθεσε 2 πιο αθλητικους ψηλους ειναι περισσοτερο σοφτ απο την περσινη ομαδα.
Συνολικα θεωρω οτι ελαχιστες ομαδες διαθετουν ηγετες της εμβελειας του Σπανουλη και του Πριντεζη (κορυφαιοι στις θεσεις τους) και παιχτες με ηγετικα χαρακτηριστικα οπως ο Ματ,ο Χακετ (ο οποιος παντα ειχε τον ρολο αυτο μεχρι στιγμης στην καριερα του).
Ομαδα που δεν μπορει να παιξει αμυνα στο επιπεδο αυτο δεν εχει ιδιαιτερη τυχη.
Επισης θεωρω οτι δεν εχει καμια απολυτως σχεση η επιθετικη αμυνα που παιζει ο Ολυμπιακος με αυτο που επαιζε καποτε η Λιμοζ οπου κατεβαζε εκνευριστικα με αρκετο wrestling τον ρυθμο των αντιπαλων κατι που αντεγραψε ο Μποχου οπου επαιζε με μια μονο κινηση επιθετικα,κεντρικο πικ στον ροχαλιδη απο τον Λασμε.
Ο Ολυμπιακος σκοραρει περιπου το 30% και βαλε απο τρανζισιον,εχει πλευρικα πικ,παιχνιδι στο ποστ απο 3 ή 4 παιχτες,απομονωσεις,χαι λοου και φυσικα βγαζει ενεργεια σε αμυνα και επιθεση που δυσκολα συναντας σε οποιαδηποτε αλλη ομαδα.Στην πρωτη φαση η ομαδα ειχε γυρω στους 78 π μεσο ορο και οποτε το σκορ μενει χαμηλα ειναι λογω του περιφερειακου σουτ οταν η ομαδα δεν ειναι σε καλη μερα.
Η ομαδα ομως τρεχει αυτο φαινεται μετα απο καθε ριμπαουντ οπου ψαχνει τον αιφνιδιασμο ενω βλεπουμε και ατομικα παιχτες να προσθετουν πραγματα στο ρεπερτοριο τους.
Προφανως η ομαδα μπορει να βελτιωσει πραγματα περισσοτερο οπως οι δευτερευοντες αιφνιδιασμοι,να γινονται ακομα γρηγοροτερα καποια ποσταρισματα κλπ ομως θεωρω οτι η ομαδα ειναι στον σωστο δρομο.
Mιλάμε για το πού δίνεις βάση, που επιλέγεις να βγάλεις περισσότερη ενέργεια, στην άμυνα ή στην επίθεση. Η Λιμόζ του Μάλκοβιτς, αν έπαιζε σήμερα μπάσκετ, θα έπαιζε άλλου είδους άμυνα, πολύ πιο αθλητική. Σκοράρισμα στο τρανζίσιον που λες προέρχεται από την άμυνα, από όπου βρίσκει ρυθμό η ομάδα.
Σαφως και αλλωστε καμια συγκριση με το παρελθον δεν μπορει να ειναι απολυτη ομως το συγκεκριμενο ροστερ των Γαλλων επιθετικα ηταν τελειως μα τελειως μονοδιαστατο σε ολα τα επιπεδα και υστερουσε αρκετα σε ταλεντο σε σχεση με τους υπολοιπους μια εποχη οπου ο ανταγωνισμος δεν ειχε καμια σχεση με το σημερα.
Για να συμπληρωσω το παραπανω ποστ μου τοσο η Λιμοζ οσο και η Ζαλγκιρις δεν ειχαν διαρκεια.Μιλαμε για φωτοβολιδες.Η μεν πρωτη μια εποχη οπου ο ανταγωνισμος ηταν πολυ μικροτερος και η δευτερη οντως επαιξε ωραιο μπασκετ ομως επιβεβαιωσε με το περασμα των χρονων οτι ομαδες που αμυντικα ηταν ανυπαρκτες δεν εχουν την παραμικρη τυχη στην διοργανωση.Ακομα και η Μακαμπι ,μια εποχη που το Ευρωπαικο μπασκετ ειχε διασπαστει, που εκανε το btb (κατι που εχουν κανει μονο Ολυμπιακος και Γιουκοπλαστικα εκτος αλλων) ειχε καποιους αθλητες που μπορουσαν να βοηθησουν στο κομματι αυτο.
Μια ματια να ριξει καποιος σε ξενα μπασκετικα φορουμ διαπιστωνει καποιος σε αρκετους οπαδους ξενων ομαδων τον σεβασμο που εχουν γι αυτη την τεραστια ομαδα σε βαθμο που παρατηρεις μεχρι και τρομο.
Η συγκεκριμενη ομαδα θεωρω οτι θα εξυμνειται για αρκετο καιρο και τα επιτευγματα της θα παρουν μυθικες διαστασεις
στην πορεια των χρονων.
Βλεποντας επισης τους θιασους πριν λιγο της Φενερ (οπου ο Σλουκας επαιξε ολα και ολα 15 μιση λεπτα με 4 ποντους ολους απο βολες και ανυπαρκτος αμυντικα) και του Ποα πραγματικα επιβεβαιωνεται το ποσο πιο ορθολογικο μπασκετ παιζει ο Ολυμπιακος.
Απο την αλλη η Ρεαλ πρωτη φορα αναγκαστηκε να παιξει με 2 απουσιες φετος και κατερρευσε.Τραγικη απεναντι στην Μπαμπεργκ και με πολυ σπρωξιμο κερδισε στο τελος ενω εχανε στην μεγαλυτερη διαρκεια του ματς.
*η αναφορα στον Ποα βεβαια μονο και μονο επειδη επαιζε με την ομαδα του καταδικου καθως δεν μπαινει καν στην ιδια φραση το σιχαμα με οτιδηποτε αφορα την ομαδα μας.
από μπασκετική ανάλυση του ματς είναι γεμάτο το άρθρο και τα σχόλια, οπότε τι να πω, δεν ξέρω άλλωστε και κάτι παραπάνω
για την ομαδάρα μας, που καταθέτει ψυχή και αίμα σε κάθε παιχνίδι (επιτομή του ολυμπιακού πνεύματος), ένα μόνο: ΠΟΤΕ ΞΑΝΑΠΑΙΖΟΥΜΕ? (κυριακή 12.30 με απόλλωνα, ξέρω)
πάντως ρε παιδιά, ως γνωστό η νίκη έχει πολλούς πατεράδες, ενώ η ήττα είναι ορφανή: έπιαναν "πόρτα" τα γνωστά λαμόγια της μασονίας του φάρου και μίλαγαν με μισόλογα για ελλείψεις, κλπ., αλλά τσουουουουπ, μετά την αρχιδάτη (ως συνήθως δηλαδή) νίκη, πάλι όλοι εδώ, να υπερθεματίζουν πρώτοι πρώτοι, βασιλικότεροι γαρ του βασιλέως
εδώ μέχρι και ποδοσφαιρο-δημοσιογράφοι/αναλυτές ασχολήθηκαν (ΚΑΙ) σήμερα με το φαινόμενο Θρύλος στο μπάσκετ, τι να λέμε
(στιγμές ψυχικής ανάτασης πάντως να διαβάζεις εμπαθείς με τον ολυμπιακό μπασκετο-δημοσιογραφάρες στυλ γεωργίου στο contra)
ο νέος μας ξένος επισημαίνει ο ίδιος ως δυνατό του επιθετικά σημείο το ενδιάμεσο σουτ με step back, αν αυτό είναι ακριβές, πιστεύω θα βοηθήσει πάαααρα πολύ την ομάδα, παίκτη με σταθερό/αξιόπιστο ενδιάμεσο σουτ με αυτό το στυλ ούτε είχαμε, ούτε έχουμε (οι παλιοί θα θυμούνται ίσως τον γιανγκ της λιμοζ τη χρονιά που το σήκωσε, το 1993, που έγραφε +20 πόντους σε κάθε ματς με ένα τέτοιο στυλ, έπαιρνε βέβαια και πολλές μπάλες), στην άμυνα πάλι οι μισοί λένε πως είναι καλός και οι άλλοι μισοί πως είναι αδύναμος, τι να πω δεν ξέρω, αν πάντως δεν παίζει άμυνα, δεν τον βλέπω να παίρνει πολύ χρόνο συμμετοχής με τον κόουτς μας
μετά από αυτήν την κίνηση πάντως η ομάδα στην ευρωλίγκα μου φαίνεται θα πορευτεί (πλην συγκλονιστικού απροόπτου), με χάντερ-μιλουτίνοφ-τζέιμς στο 5, πρίντεζη και παπαπέτρου στο 4 (αγραβάνης μπαλαντερ 4-5, είτε λόγω τραυματισμού, είτε επειδή ταιριάζει καλύτερα σε κάποια ματς), με στρόμπερι και λοτζέσκι στο 3, με σπανούλη και τον νέο ξένο στο 2 και χάκερ-μάντζαρη-αθηναίου στο 1
και βλέποντας και κάνοντας για το με ποιους ξένους θα καταλήξουμε την άνοιξη Α1
είδατε τελικά που είχαν δίκιο όσοι έλεγαν πως την ομάδα θα την δούμε μετά τις γιορτές, κλπ., άντε με το καλό και άνοδο χάκετ (που δεν πάει άσχημα, αλλά μπορεί νομίζω αρκετά παραπάνω στην επίθεση, γιατί στην άμυνα είναι 2Χσιγάλα) αντίστοιχη του στρόμπερι
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ ΑΟΡΙΣΤΩΣ, ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ ΑΟΡΙΣΤΩΣ. ΠΟΙΟΣ ΕΛΕΓΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΕΖΟΝ...
"ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΗΝ ΘΕΛΩ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΦΛΕΒΑΡΗ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΝΕΙ ΑΝΟΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΝΑ ΠΙΑΝΕΙ ΑΠΟΔΟΣΗ";;
ΤΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΘΥΜΑΣΑΙ. ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΑ.
ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΝΤΟΜ ΑΔΕΡΦΕ ΤΑ ΕΙΠΑΜΕ. ΤΟ ΣΟΥΤ ΠΟΥ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙ Ο ΟΝΤΟΜ. ΕΓΩ ΠΟΥ ΕΧΩ ΕΣΤΙΑΣΕΙ ΣΤΟ ΛΙΓΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΑ;; ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ...ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ.
Επί της ένστασης αοριστίας:
Επιβεβαιώνω από μνήμης (δεν χρειάζομαι αναδρομή σε scripta), συμμετείχα σε κάθε μπασκετική κουβέντα, ότι ναι, το έλεγες μια χαρά και συνέχεια πως από δεκέμβρη και φάση των 16 μετράει το τι κάνει η ομάδα, και ΠΡΟΣ ΤΟΥΤΟ ετοιμάζεται, γι' αυτό και δεν λυσσάξαμε για αλλαγή παικτών που έδειχναν λίγοι στην αρχή (π.χ. στρόμπερι, που, απ' ό,τι λένε, σε όλη την καριέρα του φτάνει στην φουλ φόρμα του στα play-offs)
Για τον όντομ δεν πολυκατάλαβα τι είπες, αν εννοείς πως δεν βλέπεις να έχει ο όντομ αυτό (σουτάκι με βήμα πίσω), να σου πω πως δεν τον ξέρω τον παίκτη, απλά το χαρακτηριστικό του αυτό το διάβασα όχι σε αξιολόγηση από "μπασκετοδημοσιογραφάρα", αλλά από δηλώσεις του ιδίου του παίκτη (θεωρώ ασόβαρο και άρα αδύνατο να πει π.χ. ο ίδιος ο μπακατσιάς "το δυνατό σημείο μου ήταν το τρίποντο", έχω μια βασική εμπιστοσύνη στην σοβαρότητα του επαγγελματία, οπότε για να το λέει ο ίδιος πάει να πει πως είτε όντως το έχει, είτε έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του ότι το έχει και άρα θα το προσπαθεί)
ευπρέπεια ενώπιον της έδρας/forum: μην φωνασκείτε (σε πειράζω)
Ξεκινάω από το τέλος. Αφού θέλετε να με εκθέσετε θα εκτεθώ. Τα κεφαλαία στις περισσότερες περιπτώσεις οφείλονται στην βαρεμάρα/αναπηρία μου να αλλάξω πεζά με κεφαλαία ειδικά όταν είμαι σε οθόνη αφής μικρών διαστάσεων για να χωράει και τσέπη. Νόμίζω το έχω ξαναγράψει. Τις άλλες φορές είναι ο εύκολος τρόπος να διαχωρίσω κάτι που λέω εγώ από κάτι που παίρνω από αλλού. Ειδικά σε οθόνη αφής έτσι;;
Σε καμιά περίπτωση δεν φωνάζω. Το ξέρω ότι κάνεις πλάκα αλλά καλό είναι να το διευκρινίζω για κάποιον άλλον που μπορεί να΄χει την ίδια απορία ή να ενοχλήθηκε για λάθος λόγο.
Πάμε τώρα στο ΑΚΑΤΑΛΗΠΤΟ ΤΟΥΡΚΟΓΥΦΤΙΚΟ που διάβασες στο σχόλιο/απάντησή μου. Αμπχα λουειλαα γρκρμπ γκζζμ εγώ περίπατο σπαρτά θέρος. Κάπως έτσι φάνηκε. Ήθελα λοιπόν να πω ότι "το στυλ του σουτ που ανέφερες πράγματι διαπιστώνω ότι αρέσει στον Όντομ και τον βολεύει". Είπα όμως να σταθώ στα χαρακτηριστικά που ΔΕΝ εμφανίζει ως επιθετικός παίκτης για να ξέρουμε τι να (μην)περιμένουμε από αυτόν παρά στο τι έχει.
Χαχαχα η αρχή της ήσσονος προσπάθειας ε,ξέρω ξέρω.....
Καλή πρωτοχρονιά να έχεις,εσύ και όλα τα παιδιά εδώ εννοείται,κι ο Άγιος Βασίλης να σου φέρει λοιπόν ένα iPad Air.
windows phone θέλω ...lumia να με βολεύει και το λειτουργικό και τα αξέσσορις
Θέλω να πω 2-3 πραγματάκια σχετικά με τον Νταριους Όντομ... Το παιχτάκι αυτό δε μπόρεσε να βρει θέση στο ΝΒΑ γιατί είναι ένα είδος undersized shooting guard... Στην τελευταία του χρονιά στο κόλεγιο Μαρκέτ αναδείχτηκε σε 2ο σκόρερ της Big East Conference που αποτελείται από κολέγια που καλλιεργούν το μπάσκετ στο υψηλότερο επίπεδο του NCAA (Division I) αλλά δεν έχουν τους χορηγούς που έχουν άλλα προγράμματα όπως το Duke, κλπ... Αυτό σημαίνει ότι τα παιχτάκια που βγαίνουν από κει καταφέρνουν ότι καταφέρνουν κυρίως με το τσαγανό τους... Αν δείτε βιντεάκια από τα μικράτα του στο κολέγιο θα καταλάβετε ότι είναι πολύ καλός σουτέρ... Και το ένστικτο αυτό δε ξεχνιέται..
Πέρα από τα εξαιρετικά ποσοστά σκοραρίσματος (18.3 πόντους ΜΟ και πάνω από 40% από την περιφέρεια, κυρίως από catch and shoot καταστάσεις) είναι πολύ δυνατός και αθλητικός "κοντός" που παίζει σκυλίσια επιθετική άμυνα (κάτι που εκτιμά δεόντως ο Σφαιρό έτσι και αλλιώς) στην περιφέρεια, κάνει κλεψίματα (δλδ δημιουργεί φάσεις αιφνιδιασμού), και παρά το κοντό του ύψος παίρνει και rebound... Δεν είχε όμως στην ηλικία που ήταν στα draft ανεπτυγμένα τα χαρακτηριστικά του point guard και το μικρό του ύψος αποθάρρυναν τις ομάδες να τον επιλέξουν για τη θέση 2... Λόγω των άλλων προσόντων του που αναφέραμε του δόθηκε παρόλα αυτά η δυνατότητα μέσω των draft να πάρει μια ευκαιρία στο ΝΒΑ, όμως η πληθώρα εξαιρετικών περιφερειακών που παράγονται στις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια δεν τον έκαναν να φτουρήσει...
Και έτσι ήρθε στην Ευρώπη... Εδώ τα προσόντα που έχει (συν το υποσχόμενο μπασκετικό IQ που φαίνεται να διαθέτει) του έδωσαν τη δυνατότητα να βρει ρόλο (και κυρίως μιλώ από όσα είδα να κάνει στην Τουρκία) και ως point guard... Ο ίδιος δήλωνε από παλιά (και από όσο είδα δήλωσε και πρόσφατα) ότι του αρέσει να είναι vocal, να διεκδικεί ηγετικό ρόλο, και να διευθύνει την ομάδα παίζοντας το ρόλο του προπονητή μέσα τις 4 γραμμές, και άλλα συναφή... Αυτό δεν είναι κακό κατ' ανάγκη (μια και οι παίχτες καλό είναι να έχουν φιλοδοξίες) αλλά ελπίζω γρήγορα να καταλάβει (αν δε του το έχουν πει ήδη που δε το νομίζω) ότι βρίσκεται στην ομάδα που όλα κινούνται γύρω από το μεγάλο αρχηγό Σπανούλη... Από την άλλη μπορεί απλά να έχει στο μυαλό του ότι παίρνοντας εμπειρίες στο point στην Ευρώπη, αυτό θα βοηθήσει το personal develompment του και θα του δημιουργήσει προϋποθέσεις στο μέλλον να επιστρέψει στο ΝΒΑ...
Σε κάθε περίπτωση είναι ένα είδος παίχτη που δείχνει να μπορεί να κάνει πολλά πράγματα μέσα στο γήπεδο και στην επίθεση και στην άμυνα... Άσε που για τα δεδομένα της Ευρώπης είναι ένα είδος παίχτη που για τις αντίπαλες ομάδες μπορεί να αποτελέσει γρίφο η αντιμετώπισή του (αν υποθέσουμε ότι ξεπετάγεται το λαβράκι)... Θα τον χαρακτήριζα περίπτωση κοντού Γιανγκ... Παίχτης δλδ με πολλά προσόντα με υποσχέσεις για το μέλλον, που μένει να δούμε πόσο θα τα βγάλει στο γήπεδο και τι ρόλο θα επιδιώξει να βρει στην ομάδα... Βέβαια, η ομάδα άμεσα έχει ανάγκη από σκόρερ του τύπου που περιγράφεις στο blog αλλά πολλά θα εξαρτηθούν και από το πως θα τον χρησιμοποιήσει ο Σφαιρο... Αν έχω καταλάβει καλά το mentality του κόουτς, του αρέσει να αξιοποιεί τους παίχτες του παίρνοντας όσα μπορούν να προσφέρουν ανεξάρτητα ποιος μπορεί να είναι ο πρωταρχικός προορισμός και ρόλος...
ΥΓ. Θα τολμήσω μια πρόβλεψη (δεδομένης και της χρονικής διάρκειας του συμβολαίου που υπέγραψε): Από αυτά που είδα μου δημιουργήθηκε η αίσθηση ότι ο παίχτης έχει προσόντα τέτοια που μπορεί να δουλευτεί με προοπτική να δοκιμάσει να παίξει το ρόλο που έπαιζε ο Λο στην ομάδα... Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι λέω ότι ο Οντομ είναι ο νέος Λο (και λόγω ύψους)... Στο ρόλο αναφέρομαι... Και αν βγει φανταστείτε τι θα μπορεί να κάνει και ως δίδυμο με τον Young του χρόνου...
"Πέρα από τα εξαιρετικά ποσοστά σκοραρίσματος (18.3 πόντους ΜΟ και πάνω από 40% από την περιφέρεια, κυρίως από catch and shoot καταστάσεις)"
Φίλε μακάρι να ισχύει αυτό και μακάρι να είναι κάτι που έχει στο ρεπερτόριό του και σήμερα. Γιατί από τα δείγματα που πήρα στην Καντού (μόνο εκεί τον είδα) δεν είδα κάτι τέτοιο σε τόσο έντονο βαθμό ώστε να πω ότι το έχει.
Αν ο παίκτης αυτός είναι καλός αμυντικός και μπορεί να ανταποκριθεί επιθετικά χωρίς να κρατάει μπάλα τότε φίλε θα μπορέσει αν μας φανεί πολύ χρήσιμος.
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΣ.
EΓΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΩ ΠΑΝΤΩΣ ΟΤΙ Ο ΤΕΪΡΕΝΣ ΚΙΝΖΥ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΟΜΑΔΑ ΤΗΝ ΤΡΑΜΠΖΟΝΣΠΟΡ, ΕΦΥΓΕ ΣΧΕΔΟΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΟΝΤΟΜ ...ΚΑΙ ΥΠΕΡΓΡΑΨΕ ΑΝΤΙΠΡΟΧΘΕΣ ΣΤΟΝ ΕΡΥΘΡΟ ΑΣΤΕΡΑ. ΤΟΝ ΚΙΝΖΥ ΤΟΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΠΑΙΚΤΗΣ ΕΙΝΑΙ.
Διαβαζοντας ενα αφιερωμα και καποια στατιστικα του Οντομ ειδα οτι στην Κινα που πρεπει να επαιξε γυρω στα 10 ματς οτι ειχε 55.6% απο την περιφερεια.
Για μενα αθλητης που απορριπτει 40 χιλιαρικα τον μηνα (οπως περσι ο Χαντερ απερριψε μεγαλυτερη προσφορα της Λοκομοτιβ) δειχνει αθλητη που εχει πληρη συνειδηση σε ποιο συλλογο βρισκεται και ειναι ετοιμος να παλεψει με καθε δυναμη.
Οι πρωτες του δηλωσεις να θυμισω ηταν οι εξης...
"Θέλω να παίξω άμυνα με ένταση. Ο Ολυμπιακός τα πηγαίνει πολύ καλά στην επίθεση κι έχει πολλούς καλούς παίκτες επιθετικά. Πιστεύω πως δουλειά μου θα είναι να παίζω καλή άμυνα στους αντιπάλους γκαρντ. Ο Ολυμπιακός για μένα είναι η μεγαλύτερη πρόκληση στην καριέρα μου. Ξέρω την φιλοσοφία του προπονητή και ήρθα για να βοηθήσω την ομάδα".