1. Χθες χάθηκε για την ομάδα μας στο ΜΠΑΣΚΕΤ και το τελευταίο, χρονολογικά, τρόπαιο. Το πρωτάθλημα. Που πήγε στα γνωστά χέρια. Τα πράσινα. Κι΄αν σήμερα τουλάχιστον το χολερικό φύλλο δεν χυδαιολογεί εναντίον μας κατά τον αισχρότερο τρόπο, όπως συνηθίζει, αυτό οφείλεται - δυστυχώς - σ΄ένα εντελώς πρόσφατο πένθος. Από αύριο πάντως, μια...καινούρια μέρα θα ξημερώσει. Είμαι σίγουρος. Το περιμένω.

2. Και πάλι, ο κόσμος του Ολυμπιακού βυθίστηκε στην πικρία, την απογοήτευση, την οργή και αγανάκτηση. Μόνων ή σε συνδυασμό.

Θέμα μας σήμερα, ΒΙΑ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΚΟΓΡΑΦΙΑ.

Ξεκινάω με την είδηση. Την είδα στο ΦΩΣ και αφορά τη βία εναντίον των αθλητικών ιδίως, αλλά όχι μόνο, συντακτών στην Ελλάδα. Εδώ, μας ενδιαφέρουν αποκλειστικά οι αθλητικοί συντάκτες. Τα κυριότερα της είδησης λοιπόν:

Έλειπα σε αλλεπάληλα συνέδρια, επιστημονικά πάντα, αλλά τα νέα της ομάδας τα μάθαινα λεπτομερώς. Κατέληξα στο να δημοσιεύσω σήμερα Δευτέρα 11 του Ιούνη μερικά απ΄όσα βρήκα ενδιαφέροντα. Στο διάστημα αυτό, αγόρασα κι΄ένα εγχειρίδιο με θέματα Ψυχιατρικής από μια κορυφαία και γνωστή σε όλους προσωπικότητα της εν λόγω ιατρικής ειδικότητας, καθότι ενδιαφέρον και άκρως βοηθητικό διά την περίπτωσίν μου. Βλέπετε το εξώφυλλό του στην κεντρική φωτογραφία της ανάρτησης, επάνω. Ας καταχωρίσω λοιπόν τα συγκρατηθέντα:

1.  ΟΧΙ ΞΑΝΑ ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ...

Και για όχι λίγους σύγγαυρους, ισότιμη ή ακόμα και πάνω από τη γαλανόλευκη. Δεν θα το κρίνω εγώ αυτό. Για όλους τους φιλάθλους άλλωστε παγκοσμίως η φανέλα της ομάδας τους είναι μοναδική και υπερπολύτιμη, αφού συμβολίζει αρχές και αξίες τεράστιας σημασίας και άρρηκτα συνδεδεμένες με την ιστορία του σωματείου το οποίο λατρεύουν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους.