ΑΣ ΜΑΘΟΥΜΕ ΤΡΟΠΟΥΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΡΟΠΟΥΣ ΔΡΑΣΕΩΣ



Τη Διοίκηση της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ τη σεβόμαστε ως Ολυμπιακοί και, στο μέτρο των δυνάμεών μας, τη στηρίζουμε, και δη ανυποχώρητα. Και αισθανόμαστε ότι όντως τη στηρίζουμε, ιδίως όταν την κρίνουμε με ολυμπιακά μέτρα και σταθμά. Η ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ είναι ανώνυμη κεφαλαιουχική εταιρεία που έχει κατά νόμον διευθύνοντα σύμβουλο, διαχειριστή και εκπρόσωπο. Ο κύριος του πλεοψηφικού πακέτου μετοχών αποφασίζει τί θα κάνει στην εταιρεία του. Μπορεί τα λόγια αυτά να μην ακούγονται όμορφα και να μην αρέσουν (ούτε σε εμένα αρέσουν, το ξεκαθαρίζω εξ αρχής), αλλά αντικατοπτρίζουν πιστά την πραγματικότητα. Άρα συνθήματα του στυλ «Ο Ολυμπιακός δεν είναι εταιρεία» αντανακλούν αποκλειστικά και μόνο καταστάσεις του θυμικού και του δέοντος είναι, και καθόλου της σκληρής ρεαλιστικής πλευράς των πραγμάτων. Να το πω πολύ απλά: Η ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ανήκει στον Βαγγέλη Μαρινάκη. Μπορεί η έκφραση αυτή να μην είναι νομικώς αμέμπτη, απεικάζει ωστόσο πέρα για πέρα την αλήθεια. Και όποιος δεν βλέπει την αλήθειά της δεν είναι τυφλός – είναι τουλάχιστον κουτός.
 
Ο Μαρινάκης δεν θα ρωτήσει ποτέ κανέναν (οσοδήποτε αφοσιωμένον) οπαδό του Ολυμπιακού τί θα πρέπει να πράξει (να ανεχθεί ή/και να παραλείψει) σχετικά με τον Ολυμπιακό του. Ούτε σχετική υποχρέωση έχει, ούτε γίνεται έτσι με τις εταιρείες. Αν κρίνει ότι πρέπει να απολύσει τον Μίτσελ (τον όποιον Μίτσελ), θα το κάνει, επειδή έτσι θα το έχει κρίνει, και λογαριασμό δεν θα δώσει σε κανέναν. Έτσι και μόνον έτσι διοικούνται οι εταιρείες.
 
Τα γράφω επίτηδες ωμά τα πράγματα, ακριβώς επειδή θέλω να βάλω ο ίδιος χαλινάρι στον εαυτό μου και να μην παρασυρθώ από τις επελάσεις του θυμοειδούς μέσα μου. Όντως προσπαθώ να δω τα πράγματα, που βιώνουμε το τελευταίο διήμερο, ψυχρά και σαν να μη συμβαίνουν στον Ολυμπιακό, αλλά –φέρ’ ειπείν– στην Τογιότα ή στην Κόκα-Κόλα. Δίνει εκεί αναφορά ο διευθύνων σύμβουλος σε κανέναν για το ποιούς θα προσλάβει και ποιούς θα απολύσει; Όχι, βέβαια! Ούτε καν στους καλύτερους πελάτες τους δεν ανακοινώνουν τις όποιες επιλογές τους οι ανώνυμες εταιρείες.
 
Μα είναι έτσι ο Ολυμπιακός;... ο Ολυμπιακός μας; Σφίγγοντας το χαλινάρι τόσο πολύ, ώσπου να μου ματώσουν τα ούλα, το αποτολμώ και το γράφω: έτσι θα έπρεπε να είναι! Αλλά ΔΕΝ είναι έτσι.
 
Επειδή, λοιπόν, δεν είναι έτσι, και δεν είναι έτσι, ακριβώς επειδή έχει επιλεγεί από την ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, όπως αυτή νομίμως εκπροσωπείται, δηλαδή από τον Βαγγέλη Μαρινάκη, να υπερτονίζεται η σημασία της συμμετοχής των οπαδών στα τεκταινόμενα στην ομάδα, γι’ αυτό και εμείς οι οπαδοί του Ολυμπιακού ξεχνάμε ότι ο Ολυμπιακός ονομάζεται ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, όντας ανώνυμη κεφαλαιουχική εταιρεία. Το κακό είναι ότι και η ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ πράττει το ίδιο, αλλά αντιστρόφως: ξεχνάει ότι είναι ανώνυμη κεφαλαιουχική εταιρεία 360 ημέρες το χρόνο και το θυμάται πέντε. Εκείνες τις πέντε ημέρες γίνεται ο χαμός... Όπως και με το «θέμα Μίτσελ».
 
Κανονικά «θέμα Μίτσελ» δεν υπάρχει. Ο εργοδότης απολύει τον εργαζόμενο για λόγους που γνωρίζει ή/και, εν πάση περιπτώσει, τον συμφέρουν. Αν τα πράγματα ήσαν όντως τόσο αποστειρωμένα, θα ήταν καλύτερα... θα είχαμε το άριστο αποτέλεσμα. Ειλικρινώς το λέω αυτό.
 
Όμως... ΟΜΩΣ!...
 
Τί χρειάζονταν, σύγγαυροι, όλα αυτά τα καραγκιοζιλίκια που ζήσαμε; Εγώ που –το επαναλαμβάνω προς άρσιν παρεξηγήσεων– καταλαβαίνω τί παναπεί «ΠΑΕ», δεν θα είχα σχεδόν κανένα πρόβλημα να κατανοήσω και να αιτιολογήσω (όχι να δικαιολογήσω) τη στυγνή πολιτική και τη σκληρή συμπεριφορά του εργοδότη απέναντι στον προσληφθέντα εργαζόμενο στην εταιρεία του. Ούτε όταν τον προσέλαβε με ρώτησε, ούτε όταν τον απολύει θα με ρωτήσει. Μέχρι εκεί ναι, αρκεί αυτό να συμβαίνει όλες τις ημέρες του έτους, όλα τα έτη. Δεν συμβαίνει όμως... φεύ, δεν συμβαίνει...
 
Και τί βλέπω; Βλέπω ό,τι κυρίως σιχαίνομαι, σύγγαυροι. Λόγια και χαρτούρα, εντύπως και ηλεκτρονικώς. Μπλαμπλά και μπλουμπλού και μπλιμπλί και μπλεμπλέ. Και καπάκι αποπάνω κυβιστήσεις και τριπλά άξελ και τετραπλά τόλουπ και πιρουέτες Μπίλμαν...
 
Για την όποια προπονητική αξία του Μίτσελ ας έχει ο καθένας τη γνώμη του. Τη δική μου την έχω ήδη εκθέσει σε συζητήσεις με σύγγαυρους. Εδώ θα πω δυο-τρία πράγματα για τον συγκεκριμένο προπονητή που δεν έχουν σχέση με τις προπονητικές ικανότητές του καθαυτές. Ο Μίτσελ, πιο πολύ από καλός προπονητής, που είναι, είναι και αξία στον χώρο που δραστηριοποιείται η ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Στο ποδόσφαιρο – το σημειώνω για όποιον το έχει ξεχάσει (γιατί αποκλείεται να το μην ξέρει). Ο Μίτσελ είναι κεφάλαιο, την υπεραξία του οποίου την καρπωνόταν η ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Στα διεθνή ποδοσφαιρικά fora, εκεί όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις που αφορούν την ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, κανείς δεν χρειάζεται να συστήσει τον Μίτσελ σε κανέναν. Ο Μίτσελ δεν περιμένει σε προθαλάμους υποδοχής να του επιτρέψουν διάφορες ξινές διοπτροφόρες γραμματείς να περάσει στα ενδότερα. Αντιθέτως, βγαίνουν τα «ενδότερα» έξω για να τον προϋπαντήσουν. Αυτό το έχουμε δει να γίνεται. Δεν είναι ούτε πλάσμα ούτε αποκύημα της φαντασίας μας. Δεν θα μιλήσω για το πόσο «ευγενής», για το πόσο «κύριος», για το πόσο «συμπαθής» και «υποχρεωτικός» είναι. Ακόμα και αν δεν ήταν όλα αυτά, όχι μόνο έφτανε το άλλο (: «η αξία / υπεραξία» που είπαμε), αλλά και περίσσευε.
 
Αρνούμαι να σχολιάσω επί της ουσίας την απόφαση του Βαγγέλη Μαρινάκη σχετικά με την απόλυση του Μίτσελ. Δικαίωμά του ήταν, και το δικαίωμά του αυτό το άσκησε κατά το δοκούν του. Αλλά, επειδή ως οπαδός του Ολυμπιακού (επομένως και της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ), είμαι πάνω από 50 χρόνια (δηλαδή πάνω από μισόν αιώνα) αυτοβούλως στο πλάι της ομάδας εκείνης, που η ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ εκπροσωπεί, και επειδή πληρώνω πάντοτε το εισιτήριό μου (όπως, δηλαδή, πρέπει μα γίνεται από όλους) για να δω την ομάδα μου, δεν μπορώ παρά να σχολιάσω εκείνα που με αφορούν ως οπαδό και που μου έχει δώσει το δικαίωμα η ίδια η ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ να το κάνω. Γι’ αυτό και μόνο το κάνω. Έχουμε και λέμε. Λοιπόν:
 
Με καλή προαίρεση και με ολυμπιακή αυστηρότητα λέω ότι με ενοχλεί και με προσβάλλει η επιλογή της προαναγγελτικής «διαρροής» της απόλυσης του Μίτσελ στις εφημερίδες, και μάλιστα σε ρυπαρές αντιολυμπιακές φυλλάδες και σε από πάσης απόψεως σκοτεινά και πανάθλια sites, όπου διαβάζαμε μέχρι και για το ότι «ο Μίτσελ είχε χάσει τα αποδυτήρια». Με ενοχλεί  η δι’ επισήμων χειλέων (αυτών του σύγγαυρου Κώστα Καραπαπά) άρθρωση παλινωδιών και λεκτικών κωλοτουμπών, και δη με ψευδοσυναισθηματικό ένδυμα για να κουκουλωθούν τα ακουκούλωτα και για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα. Με ενοχλεί και με προσβάλλει, τέλος, η δια τηλεφώνου απόλυση του Μίτσελ: ως συμπεριφορά είναι που είναι αχαρακτήριστη, αλλά το ακόμα χειρότερο είναι ότι το μαντάτο έγινε και «τούμπανο» στα ποικιλώνυμα αντιολυμπιακά ΜΜΕ.
 
Να πω, όμως, τέλος, και τα αυτονόητα – με κάθε βραχύτητα και πάντοτε στο πλαίσιο που όρισα παραπάνω. Ό,τι έγινε έγινε. Ας μην ξαναγίνει! Το φαίνεσθαι σώζει τις περισσότερες φορές το είναι. Να το πω και κάπως αλλιώς. Καλό θα είναι η ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ να διδαχθεί τρόπους από τον Μίτσελ: ας διαβάσουν όλοι τους, και κυρίως αυτός που πρέπει και επιβάλλεται, την αποχαιρετιστήρια επιστολή του Μίτσελ. Και δεν εννοώ καθόλου τους «τρόπους ευγενείας». Εννοώ μόνο τους «τρόπους δράσεως».
 
Τα λοιπά αυτονόητα: Είμαστε Ολυμπιακοί. Είμαστε μόνο με τον Ολυμπιακό. Πάμε στο Καραϊσκάκη και όπου παίζει ο Θρύλος και φωνάζουμε για τον Ολυμπιακό Σύνδεσμο Φιλάθλων Πειραιώς και το ιερό όνομά του.

Το τελευταίο αυτονόητο: Τη Διοίκηση της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ τη σεβόμαστε ως Ολυμπιακοί και, στο μέτρο των δυνάμεών μας, τη στηρίζουμε, και δη ανυποχώρητα. Και αισθανόμαστε ότι όντως τη στηρίζουμε, ιδίως όταν την κρίνουμε με ολυμπιακά μέτρα και σταθμά.

Σχόλια

Εικόνα DoctorRED

Το γιατί ο Μαρινάκης έδιωξε τον Μίτσελ νομίζω ότι έγινε εμφανές στη σημερινή συνέντευξη και συνοψίζονται στις φράσεις:

- Για εμάς ήταν συνειδητή απόφαση η αλλαγή προπονητή. Δεν έγινε μέσα σε μία μέρα και αποφασίσαμε σε αυτή τη χρονική στιγμή να γίνει αυτή η αλλαγή. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να δούμε τον Ολυμπιακό στο τέλος της σεζόν πρωταθλητή. Όταν μία ομάδα σαν τον Ολυμπιακό έχει μεγάλο προϋπολογισμό σε σχέση με τις άλλες ελληνικές ομάδες, δεν πρέπει να αγχωνόμαστε μέσα και μακριά από το γήπεδό μας και να έρχεται με δυσκολία ένα αποτέλεσμα. Θεωρώ ότι ήταν ανάγκη να γίνει μία αλλαγή, γιατί ο β’ γύρος θα είναι πιο δύσκολος.

- Ο Μίτσελ ήταν γνώστης του ποδοσφαίρου, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό, χρειαζόταν ένας που θα είναι γνώστης σε δύσκολες συνθήκες.

- Ο Ολυμπιακός χρειάζεται να κάνει κάποια μεταγραφή για να κερδίσει τον Πλατανιά, τον Λεβαδειακό, τον Πανιώνιο που έχουν παιδιά τον 750 ευρώ? Χρειάζεται να κάνει μεταγραφές για να κερδίσει τον σημερινό ΠΑΟΚ; Που δεν έχει καταφέρει να κερδίσει τα τελευταία ματς. Έχουμε παίκτες που παίρνουν 1,5 εκατ. ευρώ και 2 εκατ. ευρώ.

Είχε στραβώσει (πολύ) από τις εντός έδρας ήττες με ΠΑΟ πέρυσι και ΠΑΟΚ φέτος, με την ισοπαλία εντός με τα Γιάννενα κλπ παρόλο που οι παίκτες του αμείβονται παχυλά!! Έβλεπε δηλαδή να χάνεται ο πρωταρχικός στόχος που είναι το πρωτάθλημα λόγω της "χαλαρότητας" που αντιμετώπιζε το ελληνικό πρωτάθλημα ο Μίτσελ. Για αυτό και έπραξε αυστηρά ως ΠΡΟΕΔΡΟΣ, ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ και ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΑΝΩΝΥΜΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ.

Με άλλα λόγια έβλεπε το καράβι να χάνει την ρότα του και θεώρησε απαραίτητη την αλλαγή για το καλό της ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΤΟΥ και ΟΜΑΔΑΣ ΜΑΣ.

Εικόνα μαουνιέρης

Γι' αυτό ακριβώς, σύγγαυρε, και έγραψα ωμά ότι κανονικά δεν μας πέφτει λόγος ημών των οπαδών για το "θέμα Μίτσελ". Γι' αυτό ακριβώς και δεν θα σχολιάσω το αν χρειαζόμαστε μεταγραφές για να νικάμε "τον Πλατανιά, τον Λεβαδειακό, τον Πανιώνιο και τον σημερινό ΠΑΟΚ". Γιατί αν το σχολιάσω θα χρειαστεί στο τέλος να γράψω ότι κανονικά δεν χρειαζόμεστε ούτε καν προπονητή για να νικάμε "τον Πλατανιά, τον Λεβαδειακό, τον Πανιώνιο και τον σημερινό ΠΑΟΚ". Κι εγώ (ο πανάσχετος) θα μπορούσα να το κάνω και μάλιστα δωρεάν, καθώς από τον Ολυμπιακό δεν θα έπαιρνα ποτέ και επ' ουδενί χρήματα (όπως κι εσύ άλκλωστε και όλοι εδώ μέσα).

Εικόνα savvas gridlock

Λες και μιλάει ο Σωκράτης.

Εικόνα DoctorRED

Σωστά.

και όπως λέει και το άρθρο στο contra:
"Ο Μαρινάκης θύμισε Κόκκαλη. Το θέμα είναι αν ο Πορτογάλος θυμίσει Κετσπάγια..."

http://www.contra.gr/Columns/Comment/stavros-karaindros/o-marinakhs-thum...

Εικόνα Chief Bromden

Τελικά γίνονται και τον Γενάρη δυνατές μεταγραφές...
Καλή αρχή! Να εμφανίζεστε συχνά...

Εικόνα μαουνιέρης

Αγαπητέ μου Chief Bromden, η διάθεσή μου είναι δεδομένη, αλλά... - τέλος πάντων.
Θα κοιτάξω να είμαι όσο πιο συνεπής γίνεται. Ήδη έχω δεσμευτεί σε σύγγαυρο για κάτι.
Καλή Χρονιά.

Εικόνα CVRED

Καλημέρα και καλή αρχή κι απο μένα.
Τεράστιο κεφάλαιο ο Μίτσελ αλλά, πάει. Μας τελείωσε.
Έχουμε νέο προπονητή, που απ'οτι φαίνεται, αρκετοί ποδοσφαιράνθρωποι τον πιστεύουν πολύ.
Προσωπικά δεν μου γεμίζει το μάτι. Αλλά δεν γίνεται να κριθεί πριν τον Ιανουάριο του 2016, με την προϋπόθεση πως θα παραμείνει η ομάδα ως έχει και απλά θα ενισχυθεί την καλοκαιρινή περίοδο. Γιατί αν έχουμε πάλι αλλαγή της μισής ομάδας, σίγουρα θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο ο άνθρωπος.
Απο εκεί και πέρα, συμφωνώ πως ο Θρύλος είναι εταιρεία, αλλά έχει σημασία το είδος της εταιρείας.
Όπως και στο θέατρο ή σε μια εταιρεία κινηματογραφικών παραγωγών, οι πελάτες (εμείς), κρίνουμε και καθοδηγούμε το προϊόν. Δεν παίρνουμε τις αποφάσεις, συμφωνώ, αλλά το να αγνοείς τους πελάτες σου, είναι εγκληματικό για την οποιαδήποτε επιχείρηση. Πόσο μάλλον για μια επιχείρηση που δραστηροποιείται στο χώρο του θεάματος (έστω και αθλητικού).
Στην τελική, εμένα δεν με πείραξε τόσο η (ΛΑΘΟΣ) απόλυση του Μίτσελ, αλλά ο ερασιτεχνισμός που έδειξε η ΠΑΕ όλο αυτό το χρονικό διάστημα.
Απο την ανανέωση συμβολαίου, πήγαμε σε χρόνο dt στην απόλυση. Κωλοτούμπες και μη ξεκάθαρες απαντήσεις απο τον εκπρόσωπο τύπου. Άκομψος τρόπος απόλυσης ενός τεράστιου ονόματος στο χώρο που προσέφερε πολλά στην ομάδα και ήταν πάντα ΚΥΡΙΟΣ. Λάθος περίοδος αλλαγής τεχνικής ηγεσίας (αποδεδειγμένα). Υπόκυψη, όπως φάνηκε στα μάτια μου, σε παιχνίδια managers και ακόμα μια φορά, λάθος σχεδιασμός.
Αν είχα πρόεδρο κανένα Αλασκούζο ή κανενα Σα-γίδι, δεν θα αντιδρούσα καθώς θα τα θεωρούσα όλα αυτά φυσιολογικά. Αλλά έχω πρόεδρο εναν εξαιρετικό επιχειρηματία παγκόσμιας κλάσης.

Εννοείται στηρίζουμε ομάδα, νέο προπονητή και διοίκηση.

Εικόνα μαουνιέρης

Δεν βλέπω, σύγγαυρε, να διαφωνούμε πουθενά, και χαίρομαι γι' αυτό. Οι απόψεις σου είναι σωστές και -κυρίως-ολυμπιακές, γι' αυτό και τις χαιρετίζω με ενθουσιασμό. Εννοείται ότι το "θέμα Μίτσελ" είναι αναλωμένο. Έκλεισε. Όποιος το συντηρεί (με οποιονδήποτε τρόπο) κάνει κακό στην ομάδα μας. Να είσαι καλά.

Εικόνα apostolos gaganis

Σηκώνουμε λοιπόν σήμερα να πιω τον καφέ μου και πέφτω, πού λέτε; Στον Μαουνιέεερηηη... Στον Μαουνιέρη ντε, τον εκλεκτό μας Συρρατμίτη, από τη θέση ( και ) του αναρτησιολόγου... Καλά ξεκίνησε η μέρα μου λέω και στρώνουμαι έμπλεος ικανοποίησης και ελπίδων - τί λέω; ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΩΝ - για την απόλαυση του γραπτού του.... Και τσουπ! Πριν αλέκτωρ φωνήσαι, να η πρώτη ΒΑΣΙΚΗ μου αντίρρηση για κάτι που διάβασα: ΄΄Ξινές διοπτροφόρες γραμματείς στα διεθνή φόρα κτλ΄΄... Τί λες Γιώργο μου; Πρώτα - πρώτα, δεν είναι όλες, οι περισσότερες, ξινές...Βλέπεις κάτι μανούλια τρομερά σ΄αυτές τις θέσεις που σε κάνουν όχι μόνο να ξερογλείφεσαι, αλλά...ανασταίνουν και ΄΄ανορθωτικές΄΄ διαδικασίες, λανθάνουσες μεν επί έτη αλλά στην ουσία πάντοτε παρούσες και έτοιμες προς...εφηβικάς εκτοξεύσεις, τουτέστιν πάλλουσας, ορμητικάς, εντελώς γαλακτοχρόους και κατά ριπάς τοσούτον ισχυράς ώστε να ενθυμίζουν, ξέρεις, εκείνα τα χτυπήματα των καρατέκα σε σχηματισμό τούβλων μ΄εκείνα τα κραυγαλέα αααα!... Άσε που μερικές τέτοιες ξινές και ειδικά διοπτροφόρες, άμα τις δεις έτοιμες να βγούνε ραντεβού, μεταμορφώνονται κυριολεκτικά σε...Κάμερον Ντίαζ ή Σαρλίζ Θερόν, για να μη σου πω και τί ΄΄κλινικές΄΄ αρετές μπορεί να διαθέτουν...

Τέλος πάντων, παρ΄ότι - τ΄ομολογώ - ελαφρώς... σοκαρισμένος απ΄αυτό το πρώϊμο ΄΄χτύπημά΄΄ μου, συνέχισα το καφεδάκι μου και για να...ελαφρύνω κάπως τώρα την ατμόσφαιρα, λέω να ευθυμήσουμε λίγο με 2 - 3 ιλαροκουβεντούλες όλες κι όλες, που σου γράφω σαν επιμύθιο:

1. Ο ΘΥΛΟΣ ναι, είναι ΠΑΕ, αλλά στο μυαλό και στην ψυχή όλων μας ( με πρώτο εσένα, που έρχεσαι με τη ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ απ΄την Κέρκυρα στο Καραϊσκάκη για να τον δεις ) ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ΄ΝΑΙ ΠΑΝΤΑ Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΜΑΣ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΄΄ΚΑΤΙ ΜΑΑΓΙΚΟΟΟ...΄΄. Δουλειά του Μαρινάκη και του κάθε Μαρινάκη, πώς θα τα παντρεύει αυτά τα δυο. Με πετυχημένο γάμο εννοείται κι όχι απ΄τους ρηχούς ή βιαστικούς ή αταίριαστους ή, ή, απ΄αυτούς δηλ. που αργά ή γρήγορα καταλήγουν στο...δικηγόρο. ΄΄Αρχή άνδρα δείκνυσι΄΄, το ξέρεις. Και η ΑΡΧΗ, είναι δύσκολο πράμα η πουτάνα. Λίγοι ΄΄το΄χουν΄΄...

2. Ο Μίτσελ μας χαιρέτησε. Καλά τα γράφεις, τα σχετικά. Εμένα μ΄αρέσανε. Ο καθένας θα τον θυμάται, όπως το θέλει. Δικαίωμά του. ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ όλων μας όμως, ν΄αφήσουμε τούτο το θέμα πια κατά μέρος και να στηρίξουμε ολόψυχα το νέο προπονητή της ομάδας ΜΑΣ, δίνοντάς του τον απαραίτητο χρόνο για να δείξει το έργο του και ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΑΣΗ. Ποιά; Μα να μην καταφεύγουμε συνεχώς σε συγκρίσεις του με τον Ισπανό, ΕΙΔΙΚΑ όταν και όπως ΒΟΛΕΥΕΙ τον καθένα μας. Κι αυτό δύσκολο, αν θυμηθούμε τις...Θεραπειάδες και Τσιγκουριάδες. Κάπου, εν πάση περιπτώσει, θα πρέπει κι εμείς να πατάμε κάποιο φρένο στα ΄΄γουστάρω΄΄ μας... Κριτική σίγουρα θα γίνεται και ΠΡΕΠΕΙ να γίνεται στο τρίσκελο ΔΙΟΙΚΗΣΗ - ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ - ΠΑΙΧΤΕΣ, αλλά και η αυτοκριτική και η αυτοσυγκράτηση ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ, κυρίως στα κρίσιμα, που ΑΠΑΙΤΟΥΝ ψυχραιμία... Πρώτος, υποχρεούμαι να το κάνω ΕΓΩ, που γράφω αυτά τα πράματα. Γιαυτό ας με διορθώνετε, αν ΄΄ξεφεύγω΄΄, και

3. Καλορρίζικος Γιωργάρα σε τούτη τη νέα σου θέση! Α, καιιι πούσαι; Όχι να σε χάσουμε μεντνάν απο σχολιογράφο... Έτσι; Ούτε να μπαίνεις σ΄εκείνη την υποθερμική χρονοκάψουλα για λούφα, σαν κάτι...άλλους ( αν δεν το πω, θα σκάσω...) και να μαυρίζει το μάτι μας... ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΠΗΚΕΣ, ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ!

Εικόνα μαουνιέρης

Σύγγαυρε Απόστολε, αγαπημένε φίλε και συνάρρωστε και συνανίατε Ολυμπιακέ, και εμένα και εσένα δεν μας διαφεύγει ούτε τί είναι ο Ολυμπιακός σκέτος ούτε και τί είναι ο Ολυμπιακός ΠΑΕ. Αυτό πρέπει να το καταλάβουν αυτοί που διοικούν και τον σκέτο Ολυμπιακό και την ΠΑΕ του. Εμείς θα είμαστε πάντοτε δίπλα του και θα φωνάζουμε το ιερό όνομά του, φυλάττοντες Θερμοπύλες, ποτέ από το χρέος μη κινούντες και πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες (για να θυμηθούμε το γνωστό ποίημα του σοφού Αλεξανδρινού).
Τώρα, το πρώτο μέρος του σχολίου σου με τα μανουλομάνουλα, επίτρεψέ μου να μην το σχολιάσω. Αν και ήδη η απλή αναφορά μου σε αυτό είναι εκ μέρους μου σχόλιο... Χαίρε!

Εικόνα apostolos gaganis

Δεν μπορώ όμως, όσο και να κρατιέμαι, να μη σχολιάσω τον...μη σχολιασμό σου για τα μανουλομάνουλα με τα...γυαλιά στο σχόλιό μου, σ΄αυτές τις δυο τελευταίες γραμμές του...σχολίου σου. Με τα ΔΙΚΑ σου λόγια: ΄΄Το ΦΑΙΝΕΣΘΑΙ ΣΩΖΕΙ τις περισσότερες φορές το ΕΙΝΑΙ...΄΄. Ουχουχούουου...

Εικόνα μαουνιέρης

Γερόλυκε Απόστολε, αυτού του είδους τα "ξινά" και τα παντάπασιν "αυστηρά" κοράσια (όπως θα έλεγε και ο Διονύσιος Σολωμός) είναι μπόμπες όχι στους προθαλάμους των μεγαλογραφείων, αλλά σε άλλους ευαγείς θαλάμους, όπου καταγίγνονται σε κάτι "επιθαλάμιες" δραστηριότητες, όπου το είναι και το φαίνεσθαι πάνε περίπατο κρατώντας παρασόλι. Ανάλογο παράδειγμα αποτελούν και κάτι "θεούσες" που συνήντησα στον πολύπλαγκτον βίον μου - μετά και άνευ διοπτρών αυτές. Συνελόντι ειπείν, Απόστολε, γάμα τα και μάθε γέρο γράμματα.

Εικόνα apostolos gaganis

Πού να δεις φίλε μου ΓΟΥΟΛΝΤΟΡΦ σε κάτι φιλοσοφικές, παραφιλοσοφικές, παραψυχολογικές, μεταφυσικές κττ. ΄΄Σχολές΄΄ τί γίνεται... Της πιτέν, προστιτιέ, κοκότ, το κάγκελο που λένε ( μετά το...μάθημα πάντα, ποτέ μεσ΄το μάθημα...). Απ΄ότι ακούω κι εγώ δηλαδής...

ΝΑ είσαι καλά... Γκουχ, γκουχ... ΣΤΑΤΛΕΡ

Εικόνα Νίκος Γόδας

Αρχικά, να ευχηθώ καλά γραψίματα, Γιώργαρε! Πολύ καλό άρθρο για αρχή... Δυναμικό μπάσιμο, θα έλεγα!

Ο λόγος σου είναι μαθηματικός. Η επόμενη πρόταση πηγάζει αβίαστα από την αμέσως προηγούμενη. Δείχνει συνοχή της σκέψης και οξυδέρκεια. Αλλά τι κάθομαι και στα λέω, λες και έχεις ανάγκη τις φιλοφρονήσεις μου... Στο δια ταύτα.

Η κουβέντα περί Μίτσελ θεωρώ πως κράτησε πολύ. Άλλωστε, θα μας απασχολεί για χρόνια ακόμα. Για φέτος τουλάχιστον, σε κάθε στραβοπάτημα θα ακούμε για το λάθος του Μαρινάκη να τον απολύσει. Πρέπει να το ξεπεράσουμε και να το χρησιμοποιούμε από 'δω και πέρα μόνο ως αποτρεπτικό παράδειγμα. Ο Μαρινάκης δηλαδή πιο πολύ. Εσύ, όμως, δεν στάθηκες στο ορθόν ή μη της απομάκρυνσης του προπονητή Μίτσελ, αλλά στον τρόπο που έγινε. Και πολύ καλά έκανες. Για τις διαρροές σε πουστοδημοσιογράφους, έχω να πω ότι κάποιες παθογένειες δύσκολα ξεπερνιούνται στην Ελλάδα... Πρέπει να κοπούν όμως. Και είναι και ένα κομμάτι (το επικοινωνιακό) που μέχρι στιγμής η διοίκηση το χειρίζεται καλύτερα από ποτέ -όσο θυμάμαι τουλάχιστον τον Ολυμπιακό- και αυτό οφείλεται χάρη στον Καραπαπά κυρίως. Είναι κρίμα να χύσει την καρδάρα ο Καραπαπάς. Σίγουρα διαχειρίστηκε λάθος το όλο θέμα, αλλά μιλάμε για πολύ λεπτές ισορροπίες. Και το λάθος στην προκειμένη περίπτωση το ξεκίνησε και το τελείωσε ο Μαρινάκης. Και ο Καραπαπάς είναι ένας υπάλληλος του Μαρινάκη (δεν το λέω υποτιμητικά αυτό σε καμία περίπτωση) και ως υπάλληλος είναι περιορισμένες οι κινήσεις του. Τέλος πάντων, έκανε λάθος και εγώ προσωπικά δε θέλω να το ξαναδώ αυτό, γιατί είναι λάθος-εμπαιγμός της κοινής γνώμης.

Ο Μαρινάκης, τώρα, σαφέστατα και έδρασε λάθος στην υπόθεση. Κι εμένα με ξένισε ο τρόπος του αντίου. Αλλά είναι ένας τρόπος που υποδηλώνει ενοχή. Αν ο Μαρινάκης ήταν σίγουρος για την επιλογή του, θα του το έλεγε face to face. Αν ο Μαρινάκης ένιωθε ότι έχει όλα τα δίκια με το μέρος του, θα του το έλεγε face to face. Όμως ο Μαρινάκης κατάλαβε ότι η θέση του ήταν "περίεργη". Εξ ου και το τηλέφωνο. Η διοίκηση και ο Μαρινάκης προσωπικά, εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα. Τώρα ό,τι έγινε, έγινε. Είμαστε υποχρεωμένοι να προχωρήσουμε παρακάτω. Και αυτό θα κάνουμε. Εγώ προσωπικά δεν πρόκειται να διαβάσω ξανά άρθρο για τον Μίτσελ (έπηξε το μυαλό μας δύο μέρες τώρα). Ήταν ό,τι πρέπει το άρθρο σου για τον επίλογο της Μιτσελιάδας.

Γιώργο, χαίρομαι που αρθρογραφείς. Είναι κάτι που περίμενα καιρό. Εύχομαι, ξανά, καλή συνέχεια!

Εικόνα μαουνιέρης

Θωμά, αγαπημένε μου σύγγαυρε, τα καλά λόγια χρειάζονται να λέγονται, όταν είναι αληθινά και από καρδιάς. Γι' αυτό και σε ευχαριστώ. Ναί, όπως το είπες: όχι άλλο "Μίτσελ"! Όμως πρέπει να βελτιώσουμε την προς τα έξω εικόνα μας, αν (εξακολουθούμε να) θέλουμε να γίνουμε "Πόρτο" ή/και "Λυών". Διότι με πορδές, ως γνωστόν, δεν βάφονται αβγά. Σε φιλώ.

Εικόνα k1p

Εταιρεία,ξε-εταιρεία,ο ολυμπιακός γιγαντώθηκε γιατί κάποιοι τον αγάπησαν παραπάνω απο συγγενή πρώτου βαθμού.Τον λάτρεψαν παραπάνω απο την πιο λαοφιλή θρησκεία.Τον έβαλαν σε πρώτη προτεραιότητα στη ζωή τους ακόμα και αν η ζωή τους καταστρεφόταν κάνοντας αυτή την επιλογή.
Όλα τα παραπάνω γιατί πολύ απλά ο ολυμπιακός τους εξέφραζε.Ή τέλος πάντων εξέφραζε αυτό που ήθελαν να είναι ή/και την ασπίδα τους σε έναν κοινωνικό πόλεμο επιβίωσης.

Αυτό το πάθος συνεχίζει να κρατιέται και θα κρατιέται ακόμα και αν οι εποχές έχουν αλλάξει και έδαφος για προσωπικές θυσίες δεν υπάρχει,ακόμα και αν περιορίζεται σε ένα 90λεπτο ή ένα 24ωρο σε εβδομαδιαία βάση.

Ποτέ ο οπαδός του ολυμπιακου δεν θα κρίνει τα τεκτενόμενα της ομάδας με βάση καταστατικά εταιρείας.Όλοι θέλουν να πηγαίνει καλά η ομάδα αλλά θεωρούν υποχρέωσή τους να σηκώνουν ασπίδα όποτε κρίνουν πως είτε η ομάδα βάλεται(εντός ή εκτός αυτής).

Προσωπικά βλέπω τον οργανισμό που λέγεται ΠΑΕ Ολυμπιακός να είναι σε μια δέσμια κατάσταση.Με τον πρόεδρό του όχι απλά να είναι ανήμπορος να αντιδράσει αλλά να επιδιώκει να την εδραιώσει κιόλας ακόμα παραπάνω.
Για μένα,όσο καχύποπτο και να ακούγεται πιστεύω πως σε διάφορα "ταξίματα" μάνατζαραίων με υποσχέσεις για χρυσές πωλήσεις και συμφέρουσες αγορές,ο πρόεδρος έχει σκλαβωθεί.Κατ'επέκταση και ο ίδιος ο οργανισμός.Και απλά όταν έθεσαν το δικό τους βέτο αυτοί,ο πρόεδρος φοβήθηκε μην και δεν εκπληρώσουν τις υποσχέσεις του.
Μη και δεν κάτσει καμιά πρωτοπόρα ομάδα του καμπιονάτο για τον Χ μαζουακού
Μη και δεν έρθει πρόταση-ρεκόρ για τα ελληνικά δεδομένα για την πώληση ρομπέρτο
Μη και χάσουμε την προτεραιότητα για να φέρουμε αστέρες περασμένης ηλικίας και παρωχημένης αξίας,αλλά μεγάλα ονόματα που κάνουν γκελ τύπου αμπιντάλ.

Όλα τα παραπάνω δεν βγάζουν υγεία γιατί πολύ απλά δεν φαίνονται να γίνονται τόσο ξεκάθαρα προς όφελος της ομάδας.Και λογικό είναι όταν δεν διακρίνεται υγεία,ο οπαδός να σηκώνει την ασπίδα που προανέφερα.Απλά η ασπίδα αυτή έχει καρφιά και λειτουργεί και επιθετικά.

Εικόνα μαουνιέρης

Επειδή, σύγγαυρε, άγγιξες τις πλέον ευαίσθητες χορδές του ολυμπιακού είναι μου, σου υπόσχομαι να γράψω την επόμενη φορά ακριβώς πάνω σε αυτά που λές. Για αυτή τη ρημάδα την "ασπίδα" την αγαπημένη έχουμε τόσοι και τόσοι αγωνιστεί, και τους έχουμε πληρώσει ακριβά με προσωπικό κόστος τους αγώνες μας. (Δεν θέλω να μιλήσω επί προσωπικού, γι' αυτό και χρησιμοποίησα πρώτο πληθυντικό πρόσωπο). Να είσαι καλά, μ' έφτιαξες.

Εικόνα G7YNWA

Πολύ σωστή η τοποθέτηση σου σε ολα της!!

Εικόνα γαυρος ο μη tsimpon

23:13 | 30-09-2014 από γαυρος ο μη tsimpon
....Ο καθένας μπορεί να θυμώσει, είναι εύκολο. Αλλά να θυμώσεις με το σωστό άνθρωπο, στο σωστό βαθμό, για το σωστό λόγο, τη σωστή στιγμή και με το σωστό τρόπο, αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο.BUENAS NOCHES entrenador Valverde.Buenos días entrenador,Mitchell el fuego esperando .and algunos esperando su incumplimiento a lanzar en usted demasiado en la arena.μτφ η φωτια σε περιμενει .και καποιοι περιμενουν την αποτυχια σου για να σε ριξουν και εσενα στην αρενα .......Αλήθεια είναι, γενικά, η υπαρκτότητα μιας κατάστασης ή η πραγματικότητα ενός γεγονότος. Ως αλήθεια δεχόμαστε αυτό που αντιλαμβάνονται ως πραγματικότητα, με σιγουριά, οι περισσότεροι άνθρωποι. Όταν δύο ή περισσότεροι άνθρωποι συμφωνούν στην αντίληψη ενός φαινομένου, δημιουργούν μια κοινή σύμβαση για το φαινόμενο και την «αίσθηση» που αυτό προκαλεί. Όταν αυτή η κοινή σύμβαση αφορά ένα μεγάλο σύνολο ανθρώπων, όταν δηλαδή «όλοι» αντιλαμβάνονται κάτι με όμοιο τρόπο, τότε η κοινή αυτή σύμβαση γίνεται αποδεκτή ως αλήθεια.Δύο διαφορετικές ομάδες ανθρώπων μπορούν να έχουν διαφορετικές «αλήθειες»: οι μεν να λένε ότι ο ουρανός είναι γαλάζιος και οι δε ότι ο ουρανός είναι μπλε. Καθώς το χρώμα είναι μόνο μια μορφή που σχηματίζεται στον εγκέφαλο από την επεξεργασία της αλληλουχίας ηλεκτρικών ώσεων που μεταφέρει το οπτικό νεύρο, το μπλε είναι μια σύμβαση, η οποία εξαρτάται από την ικανότητα να αντιλαμβανόμαστε όλοι με όμοιο τρόπο κάτι όπως το χρώμα. Η αχρωματοψία για παράδειγμα θα μπορούσε να προκαλέσει μια τέτοια ασυμφωνία.....Η αλήθεια ως όρος χρησιμοποιείται από την ευρωπαϊκή φιλοσοφία για να καθορίσει αυτό που αποτελεί μέρος της πραγματικότητας. Γενικά η έννοια και η αξία της αλήθειας αποτελεί ένα από τα δυσκολότερα προβλήματα της φιλοσοφίας, με πολλές διαφορετικές θεωρίες να έχουν ειπωθεί.......Διαβάστε το μήνυμα του Μίτσελ προς τον κόσμο του Ολυμπιακού:

«Φεύγω απ’ το Ρέντη για τελευταία φορά, μόλις αποχαιρέτησα τους παίκτες μου και τους εργαζομένους στον σύλλογο οι οποίοι τα τελευταία δύο χρόνια με έκαναν να νιώσω σαν στο σπίτι μου, μου ήταν αδύνατον να συγκρατήσω κάποια δάκρυα. Θα μου λείψετε.

Το ποδόσφαιρο ποτέ δε σε ειδοποιεί για το πότε έρχεσαι και το πότε φεύγεις. Φεύγω για το σπίτι μου, αλλά ένα κομμάτι μου θα μείνει εδώ. Απολύτως φυσιολογικό. Εδώ ήμουν ευτυχισμένος και παίρνω μαζί μου μεγάλες αναμνήσεις. Η πρώτη για τον Ντάρκο Κοβάσεβιτς ο οποίος με εμπιστεύτηκε για να έρθω να προπονήσω τον Ολυμπιακό. Αξέχαστος.

Φεύγω εντυπωσιασμένος από το μέγεθος αυτού του ΣΥΛΛΟΓΟΥ, από αυτή τη θαυμάσια ΠΟΛΗ κι απ’ αυτή τη ΧΩΡΑ η οποία με αγκάλιασε και με έκανε να νιώσω κομμάτι της. Με ευγνωμοσύνη για τη στήριξη που μου έδειξαν όλοι οι άνθρωποι που ήταν μαζί μου και που έκαναν τη ζωή μου στον Πειραιά πιο εύκολη και πιο άνετη. Συγκινημένος επίσης και με την ανάμνηση των βραδιών στο Καραϊσκάκη και των οπαδών όπου με απίστευτο πάθος ωθούσαν τους παίκτες προς τις νίκες. Ακόμα τρέμουν τα πόδια μου με τα τραγούδια τους. Με αμείωτη ένταση κάθε μέρα.

Τους ίδιους που χθες σηκώθηκαν όρθιοι και με χειροκρότησαν, καθώς έπινα έναν καφέ κοντά στο σπίτι μου και συζητούσα με τη γυναίκα μου. Ούτε εσάς δεν πρόκειται να ξεχάσω. Όπως δε θα μπορέσω να ξεχάσω ποτέ και όλους εκείνους που συνεργάστηκαν, εργάστηκαν και κατέβαλαν κάθε προσπάθεια ώστε να μη μου λείψει ούτε στιγμή η οικογένειά μου. Θα έχετε πάντα μια θέση στην καρδιά μου.

Η λίστα θα ήταν τόσο μεγάλη που δε θα μπορούσα ποτέ να την ολοκληρώσω… Στέλλα, Ρομπέρτο, Ελβίρα, Μαρίνα, εργαζόμενοι στον σύλλογο και μέλη του επιτελείου μου, προσωπικό της ΠΑΕ και του Ρέντη: σας ευγνωμονώ όλους. Και φυσικά τον αιώνιο Κούλη Δουρέκα, ο οποίος με την πνοή και τη στήριξή του σημείωσε κι αυτός σημαντικά γκολ. Όλοι εκείνοι μου έμαθαν πώς αγαπάμε έναν Σύλλογο. Μπορεί η περιπέτεια να τελείωσε αλλά δεν την ξεχνώ.

Ζήτω ο Θρύλος για πάντα». Η αλήθεια για την αποχώρηση του σενιορ Μίτσελ με αυτόν τον τρόπο ίσως να μην την μαθευτεί ποτε
Ένας καλός έφυγε. Ενας καλύτερος μαουνιέρης ήρθε .

Εικόνα μαουνιέρης

Και μιας και δεν θέλω πολύ για να πιαστώ, καλέ μου σύγγαυρε, θα πω ότι οι ινδιάνοι Χόπι, η γλώσσα των οποίων έχει μελετηθεί από τους κορυφαίους γλωσσολόγους και ανθρωπολόγους, διαθέτει 99 διαφορετικά λεξήματα για το "κόκκινο". Σημαδιακό θα μου πείς... Ναι, σημαδιακό θα σου απαντήσω. Άντε να τα βγάλεις, λοιπόν, πέρα με ποιά "ερυθρότητα" πρέπει να είσαι, αν τυχόν είσαι Χόπι. Στον Πειραιά έχω συναντήσει κάμποσους Χόπι, οφείλω να σου πω... Καλή χρονιά, και μην τσιμπάς ποτέ!

Εικόνα savvas gridlock

Kαλορίζικος και καλά κείμενα με το νέο σου ρόλο, Γιώργο. Η δεύτερη μεταγραφή μας μετά τον Απόστολο είναι γεγονός. Και θα έχουμε και συνέχεια.

Εικόνα μαουνιέρης

Σύγγαυρε Σάββα, ευχαριστώντας σας όλους για την εξαιρετική τιμή (και επ' αυτού δεν θέλω αντισχόλια!) θα προσπαθήσω να αρθώ στο ύψος της και δικαιολογήσω τη "μεταγραφή" μου.

Εικόνα Count Cagliostro

Σόρρυ αν σπαμάρω αλλά παραθέτω σχόλιο σύγγαυρου που με βρίσκει σύμφωνο:

Vradypous • 6 ώρες πριν

Ο Μίτσελ θα μείνει στην ιστορία του Ολυμπιακού και ο κόσμος θα τον θυμάται με αγάπη, αφού πήρε δύο πρωταθλήματα (το ένα με περίπατο) και έπαιξε μερικά από τα καλύτερα ευρωπαϊκά παιχνίδια στην ιστορία μας.

Με τον Μίτσελ είδαμε πολλούς παίκτες να παίζουν την καλύτερη μπάλα που έχουν παίξει ως τώρα στην καριέρα τους (Μανωλά, Σάμαρη, Κάμπελ, Ολαϊτάν, Μήτρογλου). Ήταν ΚΥΡΙΟΣ, σοβαρός και αξιοπρεπής, όπως θέλουμε να είναι ο άνθρωπος στον πάγκο της ομάδας μας.

Να δούμε, όμως, και τα αρνητικά: στα δύο χρόνια που έμεινε στον Ολυμπιακό, η ομάδα έπαιξε μπάλα ένα εξάμηνο -πέρυσι, από Σεπτέμβρη μέχρι και Δεκέμβρη.
Έχει μια τεράστια δικαιολογία: για περύσι ότι το πρωτάθλημα καθάρισε από τον Δεκέμβρη, και για φέτος ότι με έναν υπολογισμό που έκανα -βάσει των στατιστικών του Γαλάνη- η ομάδα από πέρυσι σε φέτος έχασε το 68% των αγωνιστικών λεπτών -μιλάμε για αδιανόητη αλλαγή, ο ΠΑΟΚ, των πολλών επίσης αλλαγών- ήταν περίπου στο 47% (παίζει να έχω κάνει και λάθος, αλλά κάπου εκεί ήταν τα ποσοστά).

Δεν αποτελεί, όμως, δικαιολογία το φτωχό ρόστερ: το ίδιο ρόστερ κέρδισε (χάρη ΚΑΙ -αν όχι κυρίως- στην τακτική του Μίτσελ) Ατλέτικο-Γιουβέντους. Το ρόστερ του Ολυμπιακού είναι έτη φωτός καλύτερο από αυτό των ομάδων που από την αρχή της χρονιάς αγκομαχούμε να νικήσουμε (ή δεν νικάμε).

Έχει πάθει όλος ο κόσμος μανία με τον Κάμπελ: ο Κάμπελ ακόμα δεν υπολογίζεται στην Άρσεναλ. Τα φετινα εξτρέμ είναι ο Αφελάι, ο Ντουρμάζ (εθνική Σουηδίας), ο Ντοσεβί και ο Γκαζαριάν. Πώς μπορείς να δεις αν αξίζουν, αφού το φετινό σύστημα περιλάμβανε ένα ή κανένα εξτρέμ; Πόσους αγώνες χρειάστηκε να πάρουν σερί ο Φουστέρ ή ο Κάμπελ για να ξεδιπλώσουν τις ικανότητές τους; Να είμαι άμπαλος; Μπορεί, αλλά μου άρεσαν και ο Ντοσεβί και ο Γκαζαριάν (και μιλάω για το ελληνικό πρωτάθλημα) -αφήνω έξω τα δύο πιο βαριά ονόματα.

Λένε ότι ο Μποτία ήταν δική του (σίγουρα περιορισμένη λόγω των οικονομικών δεδομένων) επιλογή: δεν είναι τεράστιο λάθος του Μίτσελ ότι θεώρησε -έστω και με τα λίγα λεφτά- ότι ο ικανός στο ψηλό παιχνίδι και αποτελεσματικός όταν η ομάδα πιέζεται, αλλά αργός, Μποτία μπορεί να αντικαταστήσει τον πιο γρήγορό σου αμυντικό; Δηλ. με τα ίδια λεφτά δεν μπορούσε να βρει έναν πιο γρήγορο αμυντικό;

Πάμε στο σύστημα: νικάς Ατλέτικο και Γιούβε -τερματίζοντας πάντως τρίτος, όπως ήταν και το λογικό σενάριο- και δεινοπαθείς για να κερδίσει ή δεν κερδίζεις τον κάθε πικραμένο της Super League. Εμμονή σε ένα σύστημα χωρίς κανέναν ή με έναν μόνο ακραίο, με φουλ μπακ -τα οποία μονίμως αφήναν εκτιθειμένο το, έτσι κι αλλιώς, αδύναμο αμυντικό σου δίδυμο, κανένας αυτοματισμός, ακίνδυνες σέντρες κυρίως του Μαζουακού, μονόμπαντος και απολύτως προβλέψιμος τρόπος ανάπτυξης με τον Τσόρυ -να τον κλείνουν ένας ή δύο αντίπαλοι- και από τον έναν ή κανέναν εξτρέμ. Τι δεν έβλεπε ο Μίτσελ που βλέπαμε όλοι οι άλλοι; Πόση εμμονή για να παίξει η ομάδα με ένα σύστημα που δεν ΒΛΕΠΟΤΑΝ στην Ελλάδα;

Λες για τα πρώτα παιχνίδια ότι ήθελε να δέσει αυτό το σύστημα για τα επίκινδυνα -για διασυρμό- παιχνίδια του Ch.L. Σωστότατο. Μετά όμως; Βάλε σε λίγα παιχνίδια στη σειρά το πολύ πιο ορθολογικό σύστημα των δύο εξτρέμ και απέδειξε ότι σου φταίει το ρόστερ. Δεν το έκανε, όμως. Και με εξαίρεση τον αγώνα με τον ΠΑΣ -των πολλών αλλαγών- στους έλαχιστους αγώνες (ή τα λίγα λεπτά) που το έκανε η ομάδα ρόλαρε πολύ καλύτερα, ήταν πολύ πιο ισορροπημένη επιθετικά και πιο ασφαλής στην -έτσι κι αλλιώς κακή- φετινή αμυντική λειτουργία.

Ακόμα: ανέφερα και στην αρχή ότι οι αλλαγές στο ρόστερ ήταν τεράστιες και συνεπώς τεράστια η δικαιολογία του για το ξεκίνημα της χρονιάς. Δεν μπορεί, όμως, επαγγελματίας προπονητής να δικαιολογείται ότι δεν έχει δέσει η ομάδα πέντε μήνες μετά το ξεκίνημα της αγωνιστικής περιόδου. Τα πενταετή πλάνα είναι για τον Μαλεζάνι και την πρώην Σοβιετική Ένωση. Μετά από πέντε μήνες ο φετινός Ολυμπιακός δεν είχε καμία συνοχή, ελάχιστη ψυχή (με εξαίρεση τα ευρωπαϊκά παιχνίδια) και κανένα ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο για να διασπά τις αντίπαλες άμυνες και να καλύπτει τις μεγάλες αμυντικές του δυσλειτουργίες. Και αυτό είναι θέμα προπονητή.

Επίσης, φέτος έκανε μπαμ ότι είχε στραβώσει το κλίμα στα αποδυτήρια. Δεν τα ξέρουμε -ούτε θα μας τα πούνε ποτέ- όλα. Όμως: που πήγε ο Σαλίνο; Δεν είναι πολλοί οι τσακωμοί για μισή χρονιά (Αβραάμ, Αφελάι, Κασάμι), όταν οι δύο τελευταίοι είναι και από τα σημαντικότερα όπλα σου; Φταεί η διοίκηση (δηλ. το συμβόλαιο) για την μόνιμη χρησιμοποιήση του -δανεικού- Μήτρογλου; Μπορεί, αλλά η ατιμωρησία του στα δύο πέναλτι μόνο καλό δεν κάνει στους υπόλοιπους παίκτες.

Ολοκληρώνοντας: υποστήριζα τον Μίτσελ από ένα δεκαπεντάλεπτο καλής μπάλας στην περυσινή πρώτη αγωνιστική με Καλλονή (επειδή έπαιζε επιθετικά και επειδή είμαι υπομονετικός άνθρωπος). Έλεγα και το καλοκαίρι, όμως, ότι ο άριστος περσινός διαχειριστής παικών/ υλικού Μίτσελ, φέτος έπρεπε να αποδείξει ότι είναι και καλός προπονητής (κάτι που πίστευα ότι θα κάνει). Ρεαλιστικά (γιατί με βάσει την εικόνα της ομάδας κρίνεται) δεν το έκανε (και εγώ έπεσα για μια ακόμα φορά έξω). Μπορεί η περσινή του χρονιά να ήταν το ταβάνι για τον τωρινό προπονητή Μίτσελ στον τωρινό Ολυμπιακό; Πολύ πιθανό. Έπρεπε να αλλάξουμε τώρα προπονητή; Νομίζω όχι, αλλά έπρεπε να αλλάξει ο Μίτσελ (και ο φετινός Μίτσελ σαν να είχε εμμονή να αποδείξει ότι μπορεί -που δεν το κατάφερε- να παίξει μπάλα με αυτό το σύστημα).

Και υπενθυμίζω: δεν είμαστε Μιτσελικοί - αντιΜιτσελικοί ή Μαρινακικοί- αντιΜαρινακικοί. Ολυμπιακοί είμαστε, και ασκούμε κριτική σε όλους για ό,τι κρίνουμε ότι τους αναλογεί σχετικά με την μεγάλη μας αγάπη. Κανείς δεν τα κάνει όλα τέλεια και σπάνια τα κάνει κανείς όλα λάθος. Όμως έτσι όπως είμασταν ή αλλάζαμε ή βουλιάζαμε (και η αλλαγή έπρεπε να είναι του Μίτσελ: ή αυτός να αλλάξει σύστημα -και ας αποδείκνυε ότι το ρόστερ είναι ανίκανο- ή να αλλάξει ο Μίτσελ).

Η διοίκηση -και κόντρα στην πλειοψηφία των οπαδών- έκρινε ότι έπρεπε να αλλάξει ο άνθρωπος. Μετά τις καλοκαιρινές της λανθασμένες επιλογές (και -προσωπικά- κυρίως στην τραγική διαχείριση του ζητήματος του βασικού επιθετικού) θα κριθεί και αυτή αυστηρά στο τέλος της χρονιάς, ειδικά αν καταφέρει να χάσει ένα πρωτάθλημα, στο οποίο παίζει χωρίς σοβαρό αντίπαλο

Εικόνα μαουνιέρης

Σε ευχαριστώ πολύ, σύγγαυρε. Στο κείμενο που ανάρτησες υπάρχουν σημεία που και εγώ συμφωνώ, αλλά δεν θα ήθελα να συζητήσουμε πάλι για το κατά πόσο ήταν ή δεν ήταν καλός προπονητής (για τον Ολυμπιακόα) ο Μίτσελ. Το θέμα αυτό έχει, νομίζω, εξαντληθεί.