Παίκτης με γεμάτες χρονιές στο ΝΒΑ εδώ και 13 χρόνια, που δεν τον ενδιαφέρει να παίξει κάπου για να τον δούνε και που δεν έχει κανένα κίνητρο να διεκδικήσει Ευρωλίγκα, δύσκολα θα έρθει με τα λεφτά που διαθέτουμε εμείς. Επιπλέον, διατηρώ τις αμφιβολίες μου για το αν μας ταιριάζει αυτός ο παίκτης. Έχει θέμα με το σουτ, έχει θέμα με τις βολές και είναι αρκετά ασταθής στην άμυνα και λίγο βλαμμένος. Επιθετικά, κοντά στο καλάθι είναι αξιόπιστος. Το θέμα είναι ότι όταν παρά τις αδυναμίες σου έχεις φάει ψωμί στην Αμερική ...δύσκολα θα κάτσεις να τις βελτιώσεις στο τελευταίο σου συμβόλαιο.

Ο τύπος φαίνεται να πηγαίνει σε μια χώρα που θέλει να βλέπει παίκτες εντυπωσιακούς, που θέλει να φέρνει Αμερικανούς για να πάρει χρήματα. Αν το έβλεπε αλλιώς ...θα επέλεγε να κινηθεί και αλλιώς. Θα έκανε άλλη επιλογή. Δεν νομίζω ότι έχει νόημα να το συζητούμε. Τα Χριστούγεννα θα έχουμε καλύτερη εικόνα για το τι υπάρχει διαθέσιμο.

Φυσικά, συμφωνώ απολύτως με αυτό!!
Επίσης όπως είναι αστείο να κάνουμε συγκρίσεις ανάμεσα σε τεράστιους παίκτες όπως ο Σπανούλης ή ο Γκάλης, όπως Ρονάλντο ή Μέσι, Πελέ ή Μαραντόνα κλπ...Εκεί που μπορείς να κάνεις συγκρίσεις είναι αν θες ας πούμε σέντερ φορ τύπου Ζιο ή Ιντέγιε..Αυτό εξαρτάται από το τι στυλ θέλεις να εφαρμόσεις είτε σε μπάσκετ είτε σε ποδόσφαιρο..Αυτό έχει να κάνει ας πούμε και με τι τύπου ψηλό θέλειο Σφαιρόπουλος, ας πούμε προτιμάει κάποιον αθλητικό με έφεση στην άμυνα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αυτός ο ψηλός ξέρει καλύτερο μπάσκετ ή είναι καλύτερος από τον Ντέιβις ας πούμε που ήταν η κάψα των οπαδών πριν 2-3 χρόνια..

Ότι σε επίπεδο επαγγελματισμού και συνέπειας ο Φάνης ήταν τσίρκο δεν το συζητάμε.

Για τον Πέτροβιτς έχω γράψει το ίδιο ακριβώς παρακάτω.

Απο αποψη τιτλων, η Φλαμενγκο υστερει παρα πολυ, οπως υστερει και σε οργανωση σε σχεση με την πιο σοβαρη ομαδα της χωρας, τη Σαο Παολο. Επισης, οι τιτλοι του brasileirao αναγνωριζονται απο το 1959. Φυσικα συμφωνω οτι η Φλαμενγκο ειναι η πιο δημοφιλης ομαδα οχι απλως στην Βραζιλια, αλλα γενικοτερα σε ολη τη Λατινικη Αμερικη, ομως απο πλευρας φανατισμου, ατμοσφαιρας και κερκιδας, το Κορινθιανς-Παλμειρας είναι δεκα φορες πανω απο ολα τα ντερμπι του Ριο. Εγω συμπαθω τη Σαο Παολο, κυριως λογω Κακα.

Έχω κάνει αυτή την κουβέντα πολλές φορές και πάντοτε λέω δύο πράγματα 1.ότι το επίπεδό του ήταν τόσο υψηλό και το παιχνίδι του τόσο πολυδιάστατο που στη χειρότερη του μέρα θα απέδιδε 7-8/10 όπως λες 2.ότι αν μου περιέγραφες οποιονδήποτε άλλον παίχτη θα μπορούσα στο περίπου να αντιληφθώ το παιχνίδι του χωρίς να τον δω, τον Πελέ έπρεπε να τον δω για να καταλάβω. Υπάρχουν ορισμένες κινήσεις, όπως αυτή που ανέφερες ή όπως η ντρίμπλα με την Ουρουγουάη σε κοτζαμάν ημιτελικό μουντιάλ, που υπερβαίνουν τα όρια της ποδοσφαιρικής μας φαντασίας.
Σε ποιό λεπτό ειν'η φάση που λες, γιατί έχω δει το ματς στο γιουτούμπ καννά δυο φορές αλλά δεν τη θυμάμαι.

κρίμα που δεν υπήρχε τηλεόραση τότε να μπορούμε να δούμε το γκόλ του Υφαντή στο 2-2 με την Μίλαν.
Όλο για αυτό το γκόλ μου έλεγε ο μακαρίτης ο πατέρας μου.....

Δεν υπάρχει το "ρετρολάγνος". Κάποια πράγματα εμείς δεν τα ξέρουμε, δεν τα ζήσαμε ...οπότε η δική σας γνώμη μας βοηθάει είτε να αποκτήσουμε εικόνα είτε να μάθουμε που πρέπει να ψάξουμε.

Πάμε στα φρέσκα κουλούρια. Η ομάδα αυτή την στιγμή πονάει σε τρεις θέσεις. Στον γκαρντ που θα μας σπρώχνει και θα μπορέσει να σηκώσει το παραγωγικό βάρος Σπανούλη απόντος. Στον παίκτη που θα αντικαταστήσει τον τραυματία Γιανγκ στο "πέντε". Επίσης έχει σε αρκετές περιπτώσεις φανεί η ανάγκη μας για ένα ακόμα τεσσάρι. Τούτη την ώρα δεν είναι εύκολο να βρεις Έλληνα σε κάποια από τις θέσεις που πονάς. Λέμε λοιπόν πως ο παίκτης ή οι παίκτες που θα αποκτηθούν θα είναι αναγκαστικά ξένοι. Χάντερ, Μιλουτίνοφ, Λοτζέσκι, Στρόμπερι, Χάκετ είναι οι ξένοι που έχουμε διαθέσιμους αυτή την ώρα. ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΚΟΜΑ ...που σίγουρα θα'ναι ο αντικαταστάτης του Γιανγκ. Τι θα γίνει με τις άλλες δυο θέσεις ακόμα δεν ξέρουμε, άρα δεν μπορούμε με σιγουριά να ξέρουμε ποιοι θα θυσιαστούν.

Το λέω αυτό γιατί δεν μπορώ να απαντήσω με βεβαιότητα ποιοι ΝΒΑers θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν είτε στους κοντούς είτε στο "τέσσερα" αφού δεν ξέρω αν τελικώς θα κινηθούμε για παίκτη εκεί. Πάμε λοιπόν να μιλήσουμε για τον αντί-Γιανγκ. Όταν θες να ενσωματώσεις γρήγορα έναν παίκτη σε μια ομάδα, τότε καλό θα είναι ο παίκτης να προέρχεται από ένα "συναφές" περιβάλλον ώστε και που έρχεται να ξέρει και να μην θέλει το μάξιμουμ του χρόνου προσαρμογής. Υπάρχουν παίκτες που θα΄χουν opt-out σε περίπτωση που οι ομάδες τους δεν συνεχίσουν στην Ευρωλίγκα ...όπως σίγουρα θα΄χουμε στοχεύσει και περιπτώσεις παικτών που πιθανώς να θεωρούμε ότι τα συμβόλαια τους σπάνε εύκολα ...δεδομένης της διαφοράς δυναμικότητος των ομάδων τους σε σχέση με τον Ολυμπιακό. ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΤΣΕΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΣΤΡΑΦΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΑΤΛΑΝΤΙΚΟΥ. ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙ-ΓΙΑΝΓΚ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ, ΔΕΝ ΤΟ ΣΥΖΗΤΟΥΜΕ. Αλλά εικόνα πλήρη ώστε να μπορέσουμε να μιλήσουμε με ονόματα θα έχουμε στην ανάπαυλα των Χριστουγέννων οπότε και θα ξέρουμε ποιοι είναι οι κομμένοι. Είναι πολύ νωρίς συνεπώς για να μιλήσουμε.

Ναι, από τον Πέτροβιτς βγαίνει. Με μια δόση τρολλαρίσματος (του Σερβοποίησα το μικρό όνομα) αφού ο Πέτροβιτς που εκπροσώπησε την εθνική Κροατίας είναι - από πατέρα - Σέρβος. Μάλιστα είναι και άδερφος του Μποντιρόγκα. ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΠΑΙΚΤΗΣ. Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΟΣΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ. ΤΟΝ ΣΕΒΟΜΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΟΣΑ ΠΕΤΥΧΕ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣΗΣΕ ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΤΟΥ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ.

ΑΝ ΔΕΝ ΕΦΕΥΓΕ ΠΡΟΩΡΑ ΙΣΩΣ ΝΑ ΒΛΕΠΑΜΕ ΚΙ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ...ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΝΑ ΓΡΑΦΟΤΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΧΙΛΙΟΕΙΠΩΜΕΝΗΣ ΒΑΖΕΛΟΙΣΤΟΡΙΑΣ. http://www.redsagainsthemachine.gr/articles/130607/antio-ntrazen

Δεν έχω ζητήσει αυτόγραφο ποτέ από κανέναν.

Η κοντινότερη τέτοιας μορφής εκδήλωση σεβασμού σε παίκτη μας ήταν στον Ζάρκο το 1993, οπότε και είχα κλείσει τα επτά και πήγαινα στα οκτώ.

Μπορεί να αναφερθώ σε αυτό στην ανάρτηση-αφιέρωμα στον Ζάρκο για τα 50 που κλείνει φέτος την άνοιξη.

Τότε τον είχα εκτιμήσει και σαν άτομο...

Σήμερα που πλησιάζω στα πρώτα -άντα, αν έβλεπα τον Σπανούλη ένα ευχαριστώ θα του το έλεγα.

Συμφωνώ απολύτως για τον Χριστοδούλου. Δεν είναι τυχαίο που στα 80s όλοι οι Γιουγκοσλάβοι, οι κορυφαίοι της Ευρώπης, είχαν πάθει πλάκα με την πάρτη του ...προπονητές και παίκτες. ΟΛΟΙ ΤΟΝ ΕΞΥΜΝΟΥΣΑΝ. Δεν είναι τυχαίο που και σήμερα είναι ένας από τους καημούς του παππού. Και που φρικάρει ο γέρος που δεν κατάφερε να τον κάνει παίκτη.

Όσο για τον παραλληλισμό Γκάλη με Ζιοβάννι ...καλό θα'ταν να ρωτήσεις τον Σάββα τι γνώμη έχει για τον Ζιοβάννι για να καταλάβεις τι εννοεί.