ΠΡΩΤΟΣ ΜΕ ΤΑ ...ΨΕΜΑΤΑ!!
Γράφτηκε απο DRAZA στις 15:43 | 23-11-2015
Όπως είπα και σε άλλη φάση, ντέρμπυ μεσολαβήσαντος, κανονικά θα το έχεζα το παιχνίδι της Κροατίας. Αλλά λίγο οι απουσίες βασικών μας παικτών, λίγο το θετικό σερί της Τσεντεβίτα και οι κηδείες που έκανε σε έκτος έδρας ματς στον όμιλο, λίγο που σκάει ως ένας άτυπος απολογισμός πρώτου γύρου ...είπα να αναφερθώ στα σημεία εκείνα που η ομάδα -κι όχι μόνο - φαίνεται να μας βγάζει ψεύτες το τελευταίο διάστημα.
ΨΕΜΑ ΝΟΥΜΕΡΟ ΕΝΑ: Η ΠΛΗΓΗ ΣΤΗΝ ΡΑΚΕΤΑ ΠΟΥ ΠΟΝΑΕΙ ΚΑΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ
Σε αντίθεση με το ματς του Ηρακλείου - που φαινομενικά ήμασταν πληρέστεροι - αυτή την φορά φάνηκε να μην αφήνουμε καμιά πικ-εν-ρολλ συνεργασία των Κροατών να μας πλήξει, καταφέρνοντας να κλείσουμε πολύ καλά τον χώρο προς το ζωγραφιστό. Η ομάδα εμπόδισε όχι μόνο το τάισμα του Μπίλαν, εφαρμόζοντας επιθετική άμυνα στους "τροφοδότες" του, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις τράβηξε έξω τον ψηλό περιορίζοντάς του τις επιλογές με άμυνα συνεργασιών. Σκούρα τα βρήκανε και οι κοντοί της Τσεντεβίτα όποτε επεχείρησαν να μας διεμβολίσουν, βρίσκοντας μπροστά τους τις δυναμικές εξόδους του Χάντερ, που συνοδεύονταν με σωστό μάζεμά του ύστερα απ'το hedge out, εμποδίζοντας τόσο τα τελειώματα του αντίπαλου ψηλού όσο και τις κοντινές πάσες στον κεντρικό άξονα. Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό, αν σκεφτεί κανείς ότι παρότι ήμασταν πληγωμένοι στην ρακέτα ...ο χώρος των πιο επιτυχημένων ανασχέσεών μας ήταν το ζωγραφιστό.
Αν ο Ολυμπιακός πρέπει να προσέξει κάτι αυτό είναι οι αμυντικές του περιστροφές, μιας και απέναντι σε μια ομάδα όχι ιδιαίτερα υψηλής δυναμικότητος βρεθήκαμε να δίνουμε αρκετά μις-ματς ύστερα απ΄τις αλλαγές που έφερναν στα μαρκαρίσματα τα σκριν της Τσεντεβίτα. Μια δεύτερη ατέλεια στην οποία θα μπορούσε να εστιάσει κανείς, είναι το γεγονός πως την ώρα που κοιτούσαμε να περιορίσουμε την επιλογή του Μπίλαν μετά το κόψιμό του στην ρακέτα απ΄τον κεντρικό άξονα ...επιτρέψαμε να μας γίνεται ζημιά είτε πρωτογενώς με σκορ του κοντού που επέλεγε να σουτάρει αντί να δώσει πάσα, ύστερα απ'το σκριν του ψηλού ...είτε ύστερα από πάσα που έβγαζε ο ψηλός στην αδύνατη πλευρά μετά το πικ. Κάλλιστα βέβαια θα μπορούσε να μου πει κάποιος ότι αυτό ήταν σχεδιασμένο. Ότι είχαμε αποφασίσει να μην σχιστούμε να κόψουμε αυτά τα σουτ και πως αυτό που είχε δει ο προπονητής είναι πως αν κλέιναμε μέσα θα το παίρναμε το ματς όσα σουτ κι αν έβαζαν οι Κροάτες. Πως αυτό που θέλαμε να περιορίσουμε ήταν την "κάθετη" κίνηση της Τσεντεβίτα αφήνοντάς τους να κόψουν τον λαιμό τους όποτε κινούνταν "παράλληλα". Αν είναι έτσι τότε ο προπονητής δικαιώνεται παρότι δεν φρόντισε να τους "χαλάσει" τις αποστάσεις ώστε να μην μπορούν να αναπτυχθούν ούτε παράλληλα.
Κι αφού πιάσαμε τους παίκτες ρακέτας στην μια πλευρά του γηπέδου, να σημειώσουμε ότι η ομάδα απέδειξε πως μπορεί και σκορ να πάρει στον συγκεκριμένο χώρο παρά τις απώλειες των Γιανγκ - Πρίντεζη, παρά το γεγονός ότι δεν έχει καιρό που γύρισε ο Χάντερ. Δεν γίνεται να μην αναφέρουμε ότι οι Χάντερ, Παπαπέτρου, Αγραβάνης, Στρόμπερι και Μάντζαρης κατέβασαν τριάντα ριμπάουντ στο Ζάγκρεμπ. Δεν γίνεται να μην αναφέρουμε ότι ο κουτσός Ολυμπιακός κατέβασε στην Κροατία 17 επιθετικά ριμπάουντ παρακαλώ ...κάτι που σε μεγάλο βαθμό εξηγεί το υψηλό σκορ στο οποίο πήγαμε το ματς παρότι μας έλειπαν ορισμένοι απ'τους βασικούς επιθετικούς εκφραστές μας. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει και πάλι στον - άρτι επιστρέψαντα- Χάντερ ο οποίος όχι μόνο μας προσέφερε έξτρα κατοχές με τα ριμπάουντ που κατέβασε αλλά φάνηκε αρκετές φορές να τελειώνει ο ίδιος με την μια ύστερα από δικά του επιθετικά ριμπάουντ πληγώνοντας την Τσεντεβίτα σε έναν χώρο που θεωρητικά θα'πρεπε να υστερούμε. Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός επεδίωξε να βρει λύσεις απ'το ποστ-απ παιχνίδι, άλλοτε επιτυχημένα άλλοτε όχι, με περισσότερους παίκτες από ότι συνήθως, με χαρακτηριστικά τα παραδείγματα του Παπαπέτρου, του Στρόμπερι ...ακόμα και του άοσμου και άποντου Χάκετ. Δείχνοντας όχι μόνο πως διαθέτει εναλλακτικές αλλά και ότι οι νέοι - είτε ως προς τις αρμοδιότητες είτε ως προς την ημερομηνία έλευσης - παίκτες μπαίνουν σιγά σιγά στους ρόλους τους αντιλαμβανόμενοι τις απαιτήσεις του προπονητή.
Συνέπεια όλων των παραπάνω δεν θα μπορούσε να είναι η - ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΕΝΑΝ ΑΓΩΝΑ - σωστή κατανομή διπόντων-τριπόντων. Συνεχίζουμε με άλλα λόγια να βλέπουμε ότι όσο ο Ολυμπιακός αξιοποιεί τις κατοχές και σιγουρεύει τις επιθέσεις που παίρνει ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΦΑΣΗ δεν πρέπει να τον φοβάσαι ακόμα κι αν είναι πληγωμένος.
ΨΕΜΑ ΝΟΥΜΕΡΟ ΔΥΟ: ΛΙΓΟΙ ΚΟΝΤΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΣΠΡΩΞΟΥΝ ΣΤΟ ΣΚΟΡΑΣΙΜΑ ΚΙ ΑΝ ΛΕΙΠΟΥΝ, ΤΗΝ ΓΑΜΗΣΕΣ
Περνώντας από το ένα ψέμα στο άλλο θα ήθελα να σημειώσω ότι ο Ολυμπιακός φάνηκε να παίρνει αρκετές λύσεις και απ΄τους κοντούς παρά τις απώλειες των Σπανούλη και Λοτζέσκι. Η ομάδα επεδίωξε το γρήγορο επιθετικό τρανζίσιον, επεδίωξε να τρέξει στο ανοικτό γήπεδο με πολλές απ'τις επιθέσεις που πήραμε να προέρχονται από κακές επιλογές των Κροατών κι από λάθη στα οποία τους αναγκάσαμε με την άμυνά μας. Επιβεβαιώνεται με άλλα λόγια και για τους κοντούς το αρχικό συμπέρασμα: ΑΝ Η ΟΜΑΔΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΘΑ ΚΑΤΕΦΕΡΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΑΝ Η ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΒΡΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΡΥΘΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΛΥΣΕΙΣ, ΟΣΟ ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ. Προσωπικά χάρηκα που είδα τον Μάντζαρη να παίρνει πρωτοβουλίες απόντος Σπανούλη και να δείχνει διατεθειμένος να μας βοηθήσει, στον βαθμό που του αναλογεί να ξεχάσουμε την απώλεια του περυσινού δεύτερου βιολιού μας. Παρότι απέναντί μας δεν είχαμε κάνενα μεγαθήριο χάρηκα που τον είδα να τολμάει να πάρει σουτ, να τολμάει ανά διαστήματα να φανεί και να μην κρύβεται.
Προτού κλείσω το κεφάλαιο των κοντών θα ήθελα να αναφερθώ και σε έναν παίκτη για τον οποίο αφενός γνωρίζετε την άποψή μου, αφετέρου καταλαβαίνετε πως τα χειρότερά μου μπινελίκια σε βάρος του είναι αυτά που ακόμη δεν έχετε διαβάσει. Στο προκείμενο όμως ...πέρα από τα σουτ που σπατάλησε ο Στρόμπερι στην Κροατία δεν γίνεται να μην σταθούμε και στο γεγονός ότι ο τύπος ήταν πρώτος στις ασσίστ κάτι στο οποίο δεν μας είχε συνηθίσει. Κάτι που τον καθιστά τον βασικότερο υπεύθυνο για το θετικό πρόσημο που εμφανίσαμε στον συσχετισμό ασσίστ-λαθών. Δεν γίνεται να μην παρατηρήσουμε πως στο παιχνίδι της Πέμπτης, ο κωλομπαράς της Καρσιγιάκα έδειξε να σημειώνει πρόοδο και στο τακτικό κομμάτι όταν η ομάδα αμυνόταν, προσφέροντας περισσότερες σωστές βοήθειες κοντά στο καλάθι απ'ότι συνήθως. Ο κωλομπαράς της Καρσιγιάκα έχει ενάμισο ακόμα μήνα να μας δείξει τι μπορεί να κάνει κι εμείς έχουμε κάθε λόγο να ελπίζουμε σε ένα ακόμα καλύτερό του πρόσωπο. Παρά την ρήση του θυμόσοφου λαού μας "περυσινός κωλομπαράς ...φετινός πούστης" που ως τώρα έδειχνε να επιβεβαιώνει ο Φράουλας.
ΨΕΜΑ ΝΟΥΜΕΡΟ ΤΡΙΑ: Η ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΑ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΠΑΚΕΤΟ ΜΕ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ ΤΟΥ ΜΡΣΙΤΣ
Σύμφωνα με δηλώσεις του παλαιμάχου γκαρντ και νυν προπονητή της Τσεντεβίτα ο Βασίλης Σπανούλης αποτελεί τον καλύτερο Έλληνα μπασκετμπολίστα όλων των εποχών μετά τον Νίκο Γκάλη. Τιμητικό μεν ...ανακριβές δε. Ο Βασίλης Σπανούλης είναι ένας -όχι ο μόνος - από τους Έλληνες αθλητές της γενιάς του που κατάφερε με όσα πέτυχε να κατεβάσει από το κάδρο τον Γκάλη. Κάτι το οποίο επιβεβαιώνεται τόσο από την στατιστική όσο κι από τους τίτλους ...αλλά κι από τις συνθήκες κάτω από τις οποίες κέρδισε όσα κέρδισε. Ο Σπανούλης διακρίθηκε στο τοπ επίπεδο με δυο ομάδες και η παρουσία του στην μια έφερε ως συνέπεια το κατέβασμα της άλλης από τον θρόνο. Έχει κερδίσει Ευρωπαϊκό το 2012 με βαθμό δυσκολίας μεγαλύτερο από αυτόν που'χαν οι Ευρωκούπες που καλούνταν να κερδίσει ο Γκάλης στα χρόνια του Άρη ...αλλά και του βάζελου. Ο Σπανούλης έχει καταφέρει να διακριθεί ατομικά στις πιο πλήρεις ομάδες του βάζελου προσπερνώντας και μεγάλης αξίας συμπαίκτες του πέρα από αντιπάλους. Κατάφερε δηλαδή να βγει στον αφρό στελεχώνοντας τόσο ομάδες -φαβορί όσο και ομάδες-αουτσάιντερ. Τέλος ο Σπανούλης από το καλοκαίρι του 2011 έως και σήμερα είναι ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας που πατάει παρκέ στην Ευρώπη κάτι που ουδέποτε συνέβη με τον Γκάλη στα χρόνια που αγωνιζόταν στο τοπ επίπεδο στην Ευρώπη. Υπήρχε μάλιστα σεβαστό χρονικό διάστημα που ο Γκάλης δεν ήταν πρώτος ούτε στην Ελλάδα. Μια σωστή ματιά στο ρόστερ του κραταιού Άρη αλλά και στο ρόστερ των υπολοίπων Ελληνικών ομάδων, ειδικά απ'την στιγμή που ο Ξανθός κατέβηκε στην Αθήνα θα σας πείσει. Ξεκαθαρίζω, ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΥΠΟΤΙΜΑ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΓΚΑΛΗ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΑΘΛΗΜΑ. Επειδή υπήρξε Γκάλης μαζεύτηκε ο κόσμος στα γήπεδα κι επέλεξε άλλος τόσος κόσμος να παίξει μπάσκετ. Εξαιτίας και του Γκάλη κατάφερε το προϊόν να αποκτήσει αξία και να δούμε στις ομάδες μας τους παίκτες που τον προσπέρασαν στην πορεία. Εξαιτίας και του Γκάλη κατακτήσαμε την κορυφή σε εθνικό επίπεδο και διατηρηθήκαμε στον αφρό. Όλα τα παραπάνω τα σεβόμαστε χωρίς να ξεχνούμε...
ΨΕΜΑ ΝΟΥΜΕΡΟ ΤΕΣΣΕΡΑ: Η ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΠΟΥΡΟΥΧΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ "ΑΝΤΙ-ΓΙΑΝΓΚ".
Ότι θα είχαν παρελάσει άπειρα ονόματα απ'την στιγμή του τραυματισμού του Πατ το περιμέναμε. Έχουμε φτάσει όμως σε σημείο να βλέπουμε τον Τάιους να τσακώνεται με τον Ντούντα και στα καπάκια να τον θεωρούμε υποψήφιο αντικαταστάτη μες στα Χριστούγεννα. Παίκτες στην αγορά και τώρα που μιλάμε υπάρχουν ...και μάλιστα δεν είναι λίγοι. Αν ο Ολυμπιακός λοιπόν βιαζόταν να αλλάξει τον Γιανγκ άμεσα, πριν την διακοπή θα το'χε κάνει ήδη. ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΚΟΨΤΕ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΕΙΔΙΚΑ ΟΣΟ Η ΟΜΑΔΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΒΟΗΘΑΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ. Μια ακόμα σημείωση το γεγονός ότι στα άρθρα για τους υποψήφιους "αντι-Γιανγκ" αναφέρουν τόσο ετερόκλητων χαρακτηριστικών λύσεις με κάνει ΑΒΛΕΠΙ να πιστεύω ότι κανείς από αυτούς δεν βρίσκεται στ'αλήθεια στο στόχαστρό μας. Όσο δε περνάει ο καιρός αρχίζω να σιγουρεύομαι και για κάτι ακόμα. Ο Ολυμπιακός και ο Σφαιρόπουλος θέλουν παίκτη αρκετά κοντά στον παίκτη που χάσαμε και πολύ δύσκολα θα πειραματισθούν. Παίκτη αθλητικό, εκρηκτικό, με γρήγορα πόδια ικανό να ανταποκριθεί στις αμυντικές περιστροφές και να μην μειονεκτεί στις αλλαγές των σκριν. Παίκτη με καλό hedge out ώστε να χαλάνε οι πικ-εν-ρολλ συνεργασίες του αντιπάλου, παίκτη σκληρό, agressive. Αν ο παίκτης έχει συνέπεια στα ανωτέρω αμυντικά του καθήκοντα πολύ πιθανόν να προτιμηθεί από κάποιον άλλον μεγαλύτερης επιθετικής έφεσης. Οί ρόλοι στο "πέντε" ύστερα απ'τον αντι-Γιανγκ φαίνεται πως θα μοιραστούν σχεδόν όπως μοιράζονταν και πριν τον τραυματισμό του. Έτσι έχω καταλάβει και μένει να δούμε το αν θα επιβεβαιωθώ. Αν στο μεταξύ διάστημα αλλάξει κάτι, εδώ θα'μαστε να τα πούμε.
ΨΕΜΑ ΝΟΥΜΕΡΟ ΠΕΝΤΕ: ΟΙ ΚΡΟΑΤΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ...ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ
Γράφανε ορισμένοι ...μάγκες κάτω από μαϊμού βίντεο(πενταετίας) με δήθεν πορείες Κροατών μέσα στον Πειραιά, ότι το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να ανέβουμε στο Ζάγκρεμπ με αφορμή τον αγώνα με την Τσεντεβίτα. Αλλίως θα΄χαμε άλλα ...δήθεν. Τελικά είχαμε δεύτερη κολλητή ψωλάρα σε κροατικό έδαφος, έτσι για να μην προλάβει να παλιώσει το προηγούμενο τσούξιμο. Δεν μάθαμε όμως ρε πούστρες, ποια θα'ταν τα ..."άλλα" για τα οποία απειλούσατε;; Θα ξανακρυβόσασταν τρεις μέρες σε τέσσερις τοίχους, τριακόσια μέτρα απ'την ΓΑΔΑ;; Θα σας ξανακυνηγάγανε οι Έλληνες ταξιτζήδες να τους πληρώσετε τις ζημιές ρε ρεντίκολα των Βαλκανίων;; Εκτός απ'το αεροδρόμιο και τον Ερυθρό Σταυρό ...μπορείτε να μας πείτε ποιο άλλο Αττικό αξιοθέατο είδατε ρε τρομοκράτες της κακιάς ώρας; Είναι δυστυχώς ηλίου φαεινότερο πως τέτοιες συμπεριφορές και κουβέντες, φέρνουν "απαντήσεις" σαν αυτή που βλέπετε παρακάτω στα τονισμένα κόκκινα γράμματα ...τις οποίες εμείς κατακρίνουμε και καταδικάζουμε Α - ΠΕ - ΡΙ - ΦΡΑ - ΣΤΑ ...
Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια ...OΠΩΣ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙΡΟ. Za ona dobra, dobra, dobra stara vremena ...
DRAZA
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Χαχαχα έχω μεγάλο δείγμα γραφής του Σάββα και έχω αντιληφθεί πολύ καλά τη γνώμη του για τον Τζιοβάνι αλλά νομίζω πως εδώ έκανε τον παραλληλισμό βάσει τεχνικής και κλάσης,όχι για τα υπόλοιπα.
Κακώς κατάλαβες, φίλε thita. Γενικότερα να ξέρεις, όποτε αναφέρομαι σε αυτόν τον παίκτη, για κακό το κάνω...
Έτσι ε..... Που να μην παίρναμε και κούπες δηλαδή χαχαχα
Μόνο μαούνα δεν μπορείς να τον πεις τον Γκάλη. Όλα τα άλλα να του χρεώσεις...
Τίμιοι να'μαστε έτσι;;
Δεν νομίζω φίλε.
Αναφέρεται και στην εικόνα του στα ζόρικα.
Το λέει άλλωστε λέγοντας τι εικόνα έχει από τον Γκάλη στα ντέρμπυ.
Είπαμε μετα τα γκολ με την χερενφειν σκόραρε ξανά στο τς.λ μετα απο 3 χρονια. Και μιλάμε για τον βασικό μας επιθετικό εκείνα τα χρονια ε? Μην με τσιγκλατε με αυτο το θέμα ερεθίζομαι.
Πάντως χαίρομαι που γράφεις τοσο συχνα για μπασκετ
Αυτό ακριβώς λέω. Ότι ήταν άφαντος στα δύσκολα. Την ίδια γνώμη έχω κι εγώ για τον Ζιοβάννι και ίσως χειρότερη. Μόνο τους πρώτους έξι μήνες δεν ήμουν αρνητικός.
Εχω μιλήσει αναλυτικά για το θέμα Τζιοβάνι πέρυσι το καλοκαιρι με τον Σάββα. Με εσενα δεν τα έχουμε πει. Ο Τζιοβάνι ηταν καταπληκτικός μέχρι να τραυματιστεί απο τον Σεμο αλλα αυτο το λεω με μια μικρή επιφύλαξη καθώς δεν έβλεπα μπάλα τοτε.Καταγραφω την εικόνα που εχω απο τα στιγμιότυπα. Απο εκει και πέρα πέρασαν 3 χρονια ουσιαστικής "βαρεμάρας " όπου ο παίκτης πάντοτε ηταν απών απο τα μεγάλα ματς με ελάχιστες εξαιρέσεις (π.χ το ντέρμπι με ΠΑΟ τον μαρτη του 2001). Με αποζημίωσε πλήρως η παρά πολύ καλη απόδοση του στο σύνολο της σεζον 2003-2004 όπου ηταν μπροστάρης στην προσπάθεια κατάκτησης του όγδοου αλλα με τσαντισε εντελώς την επόμενη χρονια όπου τα εκανε μαντάρα στην σχέση του με τον Μπάγεβιτς.
Εκείνη την χρονια ο αντι επαγγελματισμός του δεν υπάρχει. Η απόδοση του στο ματς με τη Λίβερπουλ,και η αδιαφορία του για τα ματς με την Σοσο ειναι για να του διακόψεις το συμβόλαιο και να τον στείλεις σπιτι του την ίδια στιγμή. Θυμάσαι τι εκανε στο εκτος έδρας ματς με την Σοσο στην Γαλλία?
''Ο Τζιοβάνι ηταν καταπληκτικός μέχρι να τραυματιστεί απο τον Σεμο''
Γάμησέ τα, έσπερνε. Ειδικά στο Μόλντε, γαμήθηκε να πατάει τον κώλο του.
''Με αποζημίωσε πλήρως η παρά πολύ καλη απόδοση του στο σύνολο της σεζον 2003-2004 όπου ηταν μπροστάρης στην προσπάθεια κατάκτησης του όγδοου''
Δίχως να βάλει γκολ στα 6 ματς πρωταθλήματος κόντρα σε ΠΑΟ-ΑΕΚ-ΠΑΟΚ, εκεί που κρίθηκε η κούπα δηλαδή. Τους Ακράτητους και τις Παναχαίκές όμως, τις ξεκώλιασε. Χόρτασε ντρίπλα ο βασανιζμένος γκοζμάκης, οπως χόρταινε μαγικά από τον Γκαλη...
"Χόρτασε ντρίπλα ο βασανιζμένος γκοζμάκης, οπως χόρταινε μαγικά από τον Γκάλη..."
Αν έτσι διαμορφώνονταν και τα στατιστικά και οι μ.ο του Γκάλη τότε καταλαβαίνω τι εννοείς.
Eλα ρε Σαββα μην βγαζεις εμπαθεια! Στο μολντε εσυ πρωτος μου εχεις πει για τα αδιανοητα εγκληματα του Μπαγεβιτς που μας στοιχησαν την νικη.Στο εντος εδρας με τη Μολντε βαζει 2 γκολ και του ακυρωνεται λανθασμενα αλλο ένα.Στο ματς με τη Ρεαλ ειναι ο πρωταγωνιστης.Έκανε ποτε παρομοια παρουσια αυτος ο παικτης στο τσ.λ.Τις επομενες χρονιες ειδικα το 2001-2002,2002-2003,2004-2005 σερνοτανε.
Άρα λέμε ότι τα τρεισήμισι από τα τέσσερα πρώτα χρόνια του δεν υπήρχε. Και την χρονιά που τα στατιστικά του πήραν τα πάνω τους ...ο Ολυμπιακός δεν πήρε τίποτε. Και ο ίδιος δεν φάνηκε να παίρνει εμπρός στα κρίσιμα. Ε τι να το κάνουμε;;
Και μια σημείωση ακόμα. Το 2000-2001 που έκανε την υπέρβαση;; Πού μας πήρε από το χέρι και μας ανέβασε σκαλί;;
Το 2000-2001 βαζει γκολ στο ματς με τη Λυον που θα σήμαινε ταυτοχρονα και προκριση εαν δεν το ακυρωνε το κοράκι.Κυριως για αυτο τον λόγο δεν συμπεριέλαβα και αυτη τη χρονια στο σχόλιο.Μην ξεχνας πως με δικα του γκολ νικησαμε την Χερενφειν.Απο την άλλη φταιει ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ στο γκολ της λυον οπου εχει την μπάλα κοντα στη περιοχη μας,αργει αδικαιολογητα να την διωξει με αυτο το εκνευριστικό νωχελικο στυλ που είχε, και απο το λαθος του τρωμε το πρωτο γκολ
Αααα μπράβο.
Δεν έκανες εκείνη την σεζόν υπέρβαση με άλλα λόγια.
Ναι ρε Draza μου αλλα η υπερβαση δεν εγινε εξαιτίας του καργιόλη Μπένκο.Η ομαδα μια χαρά πήγε
Δες τι γράφεις στο πρώτο σκέλος. Μόνος σου τα έγραψες.
Ας του πιστωσουμε τουλαχιστον τις επιτυχιες που του αναλογουν.Μην ειμαστε εμπαθεις για παικτες του Ολυμπιακου
Στο Οπόρτο που μας κατάπιανε οι άλλοι, πάλι ο Μπάγεβιτς έφταιγε που ΚΑΙ εκεί ο Τζιοβάνι ''μάγευσε'';
Ο Μπαγεβιτς εφταιξε μονο το καλοκαιρι του 2004 οπου ειχε τον Τζιοβανι που προερχοταν απο την καλυτερη χρονια του με τα ερυθρολευκα και τον διαχειρηστηκε με εγκληματικο τρόπο.Φταιει βεβαια και ο Ζιο για αυτο
Η σεζόν που έκανε ο Ζιοβάνι το 2004 ήταν η καλύτερή του στο Τσάμπιονς Λιγκ μετά την πρώτη του. Σε όλα τα εντός του Ολυμπιακού ήταν καθοριστικός. Ακριβώς με τη διαχείριση που του'κανε ο Μπάεβιτς. Ο οποίος τον διαχειρίστηκε και στην πιο καλή του την πρώτη.
Ήταν καθοριστικός ο Ζίο το φθινοπωρο του 2004 στην Ευρώπη?Με ποιο τρόπο ακριβως?Τι να πω ρε μαγκα αμα θυμασαι απ εξω ολα τα λεπτα των 3 παιχνιδιων του Ολυμπιακου στο Καραισκάκη το 2004 και την συμμετοχη του Τζιοβάνι στο παιχνιδι χαρη στη σωστη διαχειρηση του Μπαγεβιτς παω πάσο και υποχωρώ. Εγω θυμαμαι εναν ζιοβανι να συμμετεχει ελαχιστα στο επιθετικό παιχνίδι και τα πάντα να παιρνάνε απο τα ποδια του Τζολε και του Ριβαλντο.Με ασιστ του Ριμπο νικησαμε την Λιβερπουλ με ασιστ του Ριμπο και γκολ του Τζόλε νικησαμε την Κορουνια.To μονο που θυμαμαι απο Ζιοβανι στο καραισκακη στο τσ.λ του 2004 ηταν το δοκαρι με την Μονακό.Εγω πιστευω πως ο ζιοβανι δημιουργουσε περισσοτερα προβληματα απο αυτά που έλυνε με την συμμετοχη του στην ενδεκάδα εκεινη την εποχη καθως δεν μπορουσε να συνυπαρξει με τον Ριβάλντο.Αλλα ακομα και ετσι να ειναι οπως τα λες η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ του εμφανιση στο ματς ζωης και θανάτου στο Anfield διαγραφει ολα τα άλλα.Ολοι σκιζονταν γυρω του και αυτος στον κόσμο του.Ασε που φταίει και στο 2-1 του Μέλορ
Τί είμαι να θυμάμαι όλα τα λεπτά των ματς, ο Ντιπ Μπλου; Στα εντός ο Ζιοβάνι ήταν καθοριστικά καλός επαναλαμβάνω. Τα'χω δει από 3-4 φορές τα ματς και το θυμάμαι ως γενική αίσθηση. Και ίσως ήταν καλός, ειδικά σ'αυτά που μπήκε ως αλλαγή, από θυμό κατά του Μπάεβιτς. Κι αυτός ο παίχτης στον Ολυμπιακό σοβαρή συνεισφορά είχε μονάχα όταν έμπαινε τσαντισμένος (βλ. Ριζούπολη, 3-2 με Πάοκ κοκ). Δεν περνάγανε όλα απ'τα πόδια του Ριβάλντο πάντως και γι'αυτό ο Ριβάλντο έκανε επίσης την καλύτερη ευρωπαϊκή του χρονιά με Ολυμπιακό. Κινούμενος πειθαρχημένα λίγο έξω απ'την περιοχή είχε τις δυνάμεις και το καθαρό μυαλό να πασάρει και να εκτελεί ως Ριβάλντο. Τις επόμενες χρονιές που παρίστανε το Ριβάλντο της Μπαρτσελόνα και κατέβαινε μέχρι την περιοχή να πάρει μπάλα ήταν καρκίνος για την ομάδα.
ΥΓ. Στο ματς του Λίβερπουλ η μαλακία του Ζιοβάνι άλλαξε όλο το ματς εις βάρος μας. Με την είσοδο του Ρέζιτς από δεξιά, την τόσο δυσφημισμένη απ'τη λαϊκή σοφία, έκλεισε η τρύπα που είχε ανοίξει με την αλλαγή Μπενίτεθ στο β' όταν βρισκόταν ο Πάντος μόνος του με δύο. Μέχρι το 70 φεύγα η Λίβερπουλ δεν έκανε άλλη σοβαρή ευκαιρία. Καρφωτό Χ πήγαινε. Να τα λέμε όλα πάντως, κι ο Νικοπολίδαρος εκείνο το βράδυ ήτανε για κλάματα.
΄΄Και ίσως ήταν καλός, ειδικά σ'αυτά που μπήκε ως αλλαγή, από θυμό κατά του Μπάεβιτς. Κι αυτός ο παίχτης στον Ολυμπιακό σοβαρή συνεισφορά είχε μονάχα όταν έμπαινε τσαντισμένος΄΄
Πολυ παραξενος χαρακτηρας ο συγκεκριμένος τύπος.Είχα διαβασει μια συνεντευξη του οπου έλεγε πως εαν ξυπναγε το πρωι και εβρεχε, πήγαινε μουτρωμένος στην προπόνηση και δεν ειχε ορεξη να μιλησει με κανέναν.Άντε βαλε τωρα αυτον τον ανθρωπο να δουλεψει με 20 διαφορετικους ανθρωπους για κοινο σκοπό.Ισως για αυτο να ήταν και τοσο απειθαρχος.Απο την αλλη βεβαια θυμαμαι το ματς με το Αιγαλεω.Εκείνη την ημέρα δεν μπηκε τσαντισμένος. Βαζει το εκπληκτικο γκολ με την λομπα(περπατωντας)και παει στα πλαγια του γηπεδου μουτρωμενος με το κεφάλι κάτω και είναι ετοιμος να κλάψει!
''Κινούμενος πειθαρχημένα λίγο έξω απ'την περιοχή είχε τις δυνάμεις και το καθαρό μυαλό να πασάρει και να εκτελεί ως Ριβάλντο. Τις επόμενες χρονιές που παρίστανε το Ριβάλντο της Μπαρτσελόνα και κατέβαινε μέχρι την περιοχή να πάρει μπάλα ήταν καρκίνος για την ομάδα.''
Χμμμ.Εδω να σου πω την αληθεια θαρρώ πως διαφωνω.Απο οτι θυμάμαι επι Μπαγεβιτς ο Ριβαλντο επαιζε εως δεξιος μεσοπειθετικος με οδηγιες να συγκλινει προς το κεντρο σε διαταξη 4-4-2 με Καφε-Στολτιδη χαφ και Ζιο,Οκκά στην επίθεση.Επαιζε στη θεση του Γ.Χ δηλαδή.Για εμενα ο Ριβαλντο στα 32 του δεν μπορουσε να προσφερει σε αυτη τη θεση.Αντιθετα την επομενη χρονια επι Σολιντ τα πηρε ασχημα με τον νορβηγο που τον ξεκιναγε εως καθαρο δεξι εξτρεμ και του ειπε ευθεως να του αλλάξει θέση και να τον βαλει δεκαρι.Αλλάζοντας θεση ο Ριβαλντο εβλεπε περισσοτερο γηπεδο και μοιραζε ολο το παιχνιδι στο κεντρο.Ηταν καρκινος για την ομαδα στα ευρωπαικα ματς οπου σε διαταξη 4-3-3 με 2 εκ των 3 παικτων στο κεντρο να ειναι αργοκινητα καράβια ξεφτιλιστηκαμε απο Ροζενμποργκ,Λυον,Ρόμα και Βαλένθια.Στην Ελλάδα ομως που το επιπεδο ηταν απειρως χαμηλοτερο ο Ριβαλντο κενταγε.Τον δευτερο γυρο που εκανε την σεζον 2005-2006 τον εχουν κανει ελαχιστοι παικτες του Θρυλου τα τελευταια 10 χρόνια.Ουσιαστικά το πρωταθλημα ηταν δικο του.Και ολα αυτα με τη νεα του θεση στο γηπεδο έτσι?Την επομενη χρονια το 2006-2007 μειωθηκε ακομα περισσοτερο η αντοχή του με συνεπεια την παταγωδη ευρωπαικη αποτυχια ομως στην Ελλάδα συνεχισε να κανει περιπατο καθως ηταν μεσα σε ολα τα γκολ ειτε με ασιστ ειτε με σκοραρισμα.Για αυτο που λες ΄΄ κατέβαινε μέχρι την περιοχή να πάρει μπάλα ήταν καρκίνος για την ομάδα΄΄ προχειρα μου ερχεται στο μυαλο μια νικη που καναμε με τον Πανιωνιο στο πρωτο εντος εδρας ματς του Λεμονη το Γεναρη του 2007.Ακριβως με αυτην του τη κινηση βαλαμε γκολ.https://www.youtube.com/watch?v=eqvS2HZIoTs Στο δεκατο δευτερολεπτο του βιντεο η φάση.
Για να κανουμε τη σουμα ο Ριβαλντο της Ελλάδας τους ειχε για πλάκα ολους απο οποια θεση και αν επαιζε αλλα διευκολυνονταν πολυ οταν γινοταν δεκαρι επι Σολιντ.Αλλωστε σε αυτην την θεση εκανε και τις καλυτερες επιδοσεις του.Αυτο το πληρωσαμε στην Ευρωπη οπου με τον Ριμπο δεκαρι ηταν αδυνατον να διακριθούμε.Κατι κερδιζεις κατι χανεις.Η αλλαγή θεσης του Ριμπο μπορει να μας κοστισε δυο ευρωπαικες αποτυχιες αλλα μας χαρισε 2 πανευκολα πρωταθλήματα.Τολμω να πω πως εαν εμενε ακομα μια χρονια θα γινοταν το ίδιο.Θα παιρναμε ανετα το πρωταθλημα αλλα θα ξαναχαμε στην Ευρωπη.Δεν υπηρχε περιπτωση με τον Ριβαλντο στη συνθεση μας να καναμε τα ματς που καναμε με Βερντερ,Ρεαλ,Λατσιο εξω.Οπως επισης και δεν υπηρχε περιπτωση να τρωγαμε τεσσερα απο την κουλα,να φερναμε χ στο χαριλάου και να μην κερδαγαμε τον αστερα τριπολης στο Καραισκάκη.Οποτε αγωνιστικά και μονο(διοτι εξωαγωνιστικά ειχε 100% δικιο ο Σωκρατης που τον ξαπόστειλε) ζημιωθήκαμε που έφυγε??? Οπως το παρει κανείς....
Τα λες όπως θα τα'λεγα ακριβώς. Μόνο για Ευρώπη σχολιάζω που είναι και ανταγωνιστικό πεδίο και το μόνο που μ'ενδιαφέρει 2003 και εντεύθεν. Αυτή τη σύγκλιση που ανέφερες εννοούσα ως πιο κοντά στην περιοχή. Αντίστοιχη μόντα είχε κάνει και με Τσάρτα στην ΑΕΚ το '95 και είχε βάλει καννα 35 γκολ ο Τσάρτας.
Ξεκινάω από το τέλος. ΕΙΧΕ ΒΑΒΑ ΣΤΟ ΔΟΝΤΙ Η ΜΑΟΥΝΑ.
Όσον αφορά την σεζόν 2003-2004 λέει πάρα πολλά το γεγονός ότι ύστερα από έξι χρόνια ο παίκτης αυτός διακρίθηκε σε μια χρονιά που ήσουν τριμπούρδελο και δεν κέρδισες τίποτε.
Και για να κανω μια μικρη σουμα της σεζον 2003-2004 το οτι δεν κερδισαμε τιποτα νομιζω πως δεν σημαινει κατι για την αξία του Ζιοβάνι.Κατ αρχην απο οτι θυμαμαι εκεινη την χρονια δεν ημασταν τοσο χαλια ωστε να δικαιολογειται ο χαρακτηρισμός τριμπουρδελο.Τουλαχιστον δεν ημασταν περισοότερο χαλια απο οτι ημασταν την προηγουμενη χρονιά της ΄΄Ριζουπολης΄΄.Θυμιζω την αποπομπη Λεμονη στις αρχες της σεζον,την τραγελαφικη περιοδο Κολλια και την προσπαθεια με Κατανετς. Το οτι η σεζον σωθηκε με το επος της Ριζούπολης δεν σημαινει οτι καθόλη την διαρκεια της περιοδου πηγαιναμε καλά.
Καθαρα αγωνιστικά δεν εχουν μεγαλες διαφορες οι περιοδοι 2002-2003,2003-2004 αν και εγιναν πολλες αλλαγες στο ροστερ της ομάδας για να μην πω πως στην αρχη της χρονιας πήγαμε καλύτερα απο την προηγούμενη!Θυμιζω πως στην Ευρωπη μεχρι να ξεφτιλιστουμε απο τη Γιουβεντους,εχουμε νικησει κατα κρατος εδω μεσα την Γαλατά,εχουμε χασει στο εκτος εδρας απο ΚΑΘΑΡΗ ΑΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ,και εχουμε σταθει αξιοπρεπεστατα στο Ανοέτα.Επισης καναμε πολυ δυνατη εμφανιση με την Γιουβεντους στη Ριζουπολη και χάσαμε εξ αιτιας του μανταλακια Κατεργιαννάκη.Αντιθετα το 2002-2003 μετα τη φωτοβολίδα του 6-2 καταρεύσαμε..
Και στις 2 χρονιές εχουμε κανει αδικαιολογητες γκελες εντος εδρας(με Ξανθη το 2002-2003,με Ιωνικό το 2003-2004),εχουμε χασει και τις 2 χρονιες εντος απο την ΑΕΚ(1-2,0-1) και τις 2 χρονιες αποτυχαμε παταγωδως στο κυπελλο.
Συμπερασμα.Μηπως η βασικη διαφορα των 2 χρονιων ηταν οι αγωνες με τον βάζελο?Νικησαμε στην Ριζουπολη σε μια απο τις μεγαλυτερες βραδιες στην ιστορια μας και η χρονια κριθηκε επιτυχημενη.Δεν κερδισαμε στην Λεωφόρο αποκλειστικα λογω της σφαγης του Δούρου και η χρονια κριθηκε αποτυχημένη.Τελικα δεν νομιζω να ημασταν τόσο τριμπουρδελο...
Ωραιες ειναι αυτες οι ρετρο ανασκοπησεις πολυ τις γουσταρω.Εχει καταλαγιασει η σκονη και κρινουμε πολυ ψυχραιμα τα δρωμενα της καθε σεζον πραγμα που οδηγει σε ορθοτερες κρίσεις
Βασικα δεν αναφερομουν στην εγχειρηση που εκανε στα δοντια του για το εντος εδρας ματς μς τη Σοσο.Αναφερομουν στο εκτος εδρας
https://www.youtube.com/watch?v=z7mPQbldsVk .Δες εδω αντιδραση επαγγελματια ποδοσφαιριστη στο 3 και 35 του βιντεο.Ειναι να τραβας τα μαλλιά σου ρε πουστη μου..
Το θυμάμαι πολύ καλά. Απλά είπες για αντιεπαγγελματική συμπεριφορά και νόμισα ότι το πήγαινες στα δόντια.
Οκ,απλά η επίκληση του Τζιοβάνι παραπέμπει κυρίως σε skills (γενικά μιλάω,όχι ειδικά για Σάββα) κι έτσι το εξέλαβα. Όχι,ο Γκάλης δεν μπορώ να πω εγώ ότι κρυβόταν στα δύσκολα. Στον ΠΑΟ βέβαια είχε όχι μόνο μεγαλώσει,αλλά και έλλειψη στήριξης από τους συμπαίκτες του σε σχέση πάντα με αυτήν που είχε στον Άρη.
Είδες που το πέτυχα τελικά σε σχέση με τον σκοπό της αναφοράς του Ζιοβάννι;;
Περιττό να σου πω ότι έχω ακριβώς την ίδια γνώμη.
Δεν είσαστε οπαδοί του βραζιλιάνικου ωχαδερφισμού φαίνεται (γενικά μιλάω εγώ,όχι ειδικά για ζιο)
Όχι διαφωνώ καθέτως.
Ο πολύς κόσμος μια χαρά οπαδός είναι.
Δεν θέλω να ρίξω το επίπεδο μνημονεύοντας ότι έτσι παράγονται όμως οι γνωστοί κωλοι
Ο Νίκος ο Γκάλης έχει βάλει 40 και 45 πόντους στη Σοβιετική Ένωση σε νικητήριους τελικό και ημιτελικό Ευρωμπάσκετ. Αυτά για να τα δεις τώρα, μόνο από κανένα τέρας τύπου Νοβίτσκι ή Γκαζόλ και όταν σεληνιάζονται και όχι απέναντι σε μικτές Ευρώπης. Ποιός Άρης και ποιά ρόστερ στην Α1. Οι Ευρωπαίοι παιχταράδες τώρα είναι όλοι στο ΝΒΑ.
Στα ντέρμπι Άρης-ΠΑΟΚ πάντως, τη δεκατία του '80, το φίδι από την τρύπα το έβγαζαν ο Γιαννάκης με το Σούμποτιτς, όποτε έκαιγε η μπάλα. Ο ''κορυφαίος'' κοίταζε τα στατιστικά του.
Ο οποίος δεν έπαιζε στα τελευταία δέκα λεπτά του τελικού το 1987, στα οποία ο Γκάλης σκόραρε το 70% των πόντων της ομάδας. Και ο οποίος έπαιζε στα τελευταία δέκα λεπτά του ημιτελικού του 1989, στα οποία ο Γκάλης σκόραρε περίπου το 90% των πόντων της Εθνικής ομάδας. Λίγο παράξενο δεν είναι να το βγάζει το φίδι απ'την τρύπα στα ματς ορόσημο του ελληνικού μπάσκετ με τρόπους, αριθμούς και ποσοστά που δεν έχουν ξαναγίνει και να σκιάζεται με τον Πάοκ; Αντιθέτως ο Γιαννάκης δε γοήτευσε ακριβώς στον τελικό Άρης-Εφές και βέβαια δε γοήτευσε ακριβώς στο τέλος του βαζέλα-Μπαρτσελόνα το 96. Όχι ότι δεν ήταν μεγάλος παίχτης ο Γιαννάκης. Υπερηχητικός ήταν.
Αν και θα μπορούσα να σου πω οτι μιλαω για Αρης-ΠΑΟΚ και με πας στα της Εθνικής, ακομη κι εκει, στα παιχνιδια που αναφερεσαι, τις κρισιμες επιθεσεις ΔΕΝ τις πηρε ο Γκαλης. Τα ηγετικα προσοντα των δύο παικτών συγκρινουμε, δεν εννοω οτι ο Γκαλης δεν ηξερε μπασκετ και ηταν τυχαρπαστο παικτακι.
Όλες οι επιθέσεις σε ματς που τρέμει στο +/- 2 με 4 πόντους είναι κρίσιμες. Και τα στατιστικά ειν'αυτά που σου λέω ακριβώς. Έχει βάλει τους 25 απ'τους 32 τελευταίους πόντους της εθνικής Ελλάδας το 1989. Αντίστοιχα είναι του 1987. Αντίστοιχα είναι στο διπλό στη Βαρκελώνη. Ηγετικός ο Γιαννάκης σε κάθε περίπτωση. Αλλά έδινε την μπάλα κι έκανε στο πλάι.
Ούτε εγώ είπα κάτι τέτοιο στην παράγραφό μου. Τον παίκτη Γκάλη λίγο δεν τον είπε κανείς. Το αν είναι ο καλύτερος που Έλληνας που πέρασε ποτέ συζητούμε. Για εμένα δεν ήταν. Έκανε λάθος ο Μρσιτς.
Διαφωνώ για τον Γιαννάκη του τελικού, παρότι ομολογουμένως δεν ήταν η πρώτη μούρη αυτού του βάζελου. Κακός δεν ήταν. |
Αν είναι έτσι να πούμε για το πόσο εντυπωσίασε ο Γκάλης στο Τελ Αβίβ. Όχι αριθμούς, μην γίνουμε σαν κάτι άλλους που νομίζεις ότι διαβάζεις τον Γαλάνη. Τι είδανε τα μάτια μας...
37 ήτανε. 37 στο Τελ Αβίβ ο Γκάλης. 37 οι περισσότεροι κοντοί είναι 4 χρόνια στη σύνταξη. Τί είδαν όμως τα μάτια μας στο Τελ Αβίβ; Ούτε ένα σκριν δεν του 'δωσε η βαζέλα. Έπρεπε να κάνει ολόκληρο κύκλο απ'το τρίποντο, πίσω απ'την πλάτη του Βράνκοβιτς και να βγει στο τρίποντο ξανά για να πάρει μπάλα. Και μετά πέρναγε ξανά και ξανά το Σιγάλα για να πέσει απάνω στα θηρία της ρακέτας μας. Ε σούταρε 8 φορές, έβαλε τα 4. Στα 37. Θα δούμε κι άλλους στα 37 αν θα υπάρχει ολόκληρη άμυνα προσαρμοσμένη πάνω τους και πόσες δεκάδες σουτ θα χρειάζονται για να φτάσουν τα 4 εύστοχα.
Τις άμυνες που προσαρμόζονται πάνω σε έναν παίκτη να μην τις επικαλούμαστε επιλεκτικά. Ούτε τα σκριν που δεν δίνονται στο πρώτο βιολί μας ομάδος. Δεν ξέρω πόσο απέχει το να'σαι 37 τότε ...από το να'σαι 34 σήμερα και να'σαι και στις δυο περιπτώσεις πρώτο βιολί.
Βεβαίως και ήταν όσο λες ο Γκάλης. Είχε πάει να πάρει το Ευρωπαϊκό όμως τότε. Αυτός μας λέγανε ότι θα μας το έπαιρνε ...και τελικά "Ζάρκο και πάλι γάμησε τον Γκάλη". Και τον ξαναγάμησε και στην Ελλάδα.
Βεβαίως και όπως το θέτεις ήταν τιμή για τον Γκάλη στην ηλικία αυτή να'χουμε αυτές τις απαιτήσεις. Ένα αυτό ...αλλά το άλλο που πρέπει να πούμε αν είμαστε τίμιοι είναι ότι απέτυχε.
Θα μου πεις ότι ο Ζάρκο σε αυτήν την ηλικία -βασικά πέντε χρόνια νεώτερος- είχε κρεμάσει τα παπούτσια του και είχε και καμιά 800αριά προβλήματα υγείας. Αλήθεια είναι αυτό. Όταν όμως βρέθηκε να κοντράρεται με τον Γκάλη τον καβάλησε. Ούτε τότε ήταν ο καλύτερος στην Ελλάδα ο Γκάλης*. Εγώ αυτό είδα. Όταν δω ότι προκύπτει κάποιος που καβαλάει τον Σπανούλη θα το πω.
*Και δεν αναφέρω ότι του'χε περάσει άλλο ένα μανίκι στην Γάνδη.
Ούτε να επικαλούμαστε τα 34, όταν δεν έχει δύο μήνες που έκλεισε τα 33. Ποιό πρώτο βιολί; Πού το βλέπεις το πρώτο βιολί; Θέλει 15 σουτ για να πιάσει διψήφιο και στο σκοράρισμα per 40 πέρσι ήτανε κάπου 70ος και φέτος είναι ανάμεσα από 250 και 300.
Να αναφέρεις τον ημιτελικό του '87 που χτυπιότανε (κυριολεκτικά) όταν του'βαζε το ένα καλάθι πίσω απ'τ'άλλο.
Για να είμαι απολύτως ακριβής. Αν δεις παντού έτσι το γράφω. Διανύει το τριακοστό τέταρτο. Θα το βάλω έτσι και στα υπόλοιπα σχόλια.
Το 2015 ο Σπανούλης πήγε στον τελικό της Ευρωλίγκας και ήταν στην καλύτερη πεντάδα της Ευρώπης και πάλι.
Για αυτό είναι πρώτο βιολί.
Μα και για το 1987 λέω. Γιατί να πω μόνο για αυτό όμως; Γιατί στο 87 πάγωσε ο χρόνος μήπως; ...Δυο χρόνια μετά τι έγινε;;
Το 2015 πήγε ο Ολυμπιακός στον τελικό της Ευρωλίγκας και ψηφίσανε οι ίδιοι που ψηφίσανε το Ντάνστον καλύτερο αμυντικό στην Ευρώπη. Και μετά πήγε Ευρωμπάσκετ και κλαίγανε οι ρέγγες.
Τί έγινε δυο χρόνια μετά; Τον καθάρισε ο Πάσπαλιε ατομικά τον Γκάλη ή κέρδισε μια υπερομάδα 10 παιχταράδων στην έδρα της μια ομάδα 4 παιχτών;
Σήκωσε ο Ζάρκο Ευρωπαϊκό εντός των συνόρων της τότε χώρας του όπως έκανε και ο Γκάλης το 1987. Ο άλλος βέβαια δεν σταμάτησε να σηκώνει από τότε. Ο Γκάλης πήρε μόνο ένα. Να μην το πούμε;;
Οι ίδιοι που ψηφίσανε τον Ντάνστον καλύτερο αμυντικό της Γιούρολιγκ ψηφίσανε και τον Σπανούλη στην καλύτερη πεντάδα. Εγώ τον Ντάνστον κακό αμυντικό δεν τον λέω ...ούτε καν τον περυσινό.
Όχι. Σήκωσε ο Πέτροβιτς Ευρωπαϊκό όπως έκανε ο Γκάλης το 1987. Ο Πάσπαλι το σήκωσε όπως έκανε ο Μέμος Ιωάννου. Έχει περισσότερα Ευρωπαϊκά ο Πάσπαλι απ'το Μέμο Ιωάννου, ισχύει αυτό. Όπως έχει κι Ρόμπερτ Χόρυ απ'τον Τζόρνταν.
Αυτό είπα. Το ίδιο βραβείο της πλάκας ήτανε. Εγώ πάντως το Ντάντσον τον είχα πέρσι 2 κλάσεις χειρότερο αμυντικό απ'τον Χάντερ.
Πρώτο βιολί δεν ήταν ο Ζάρκο τότε. Αλλά ούτε Μέμος ήταν. Μεταγραφή έκανε μετά από αυτή την σεζόν ο Ζάρκο. Και δεν πήρε μόνο αυτό πήρε κι άλλα. Πώς να το κάνουμε...
Όχι καθόλου της πλάκας δεν είναι. Όταν πηγαίνεις τελικό, όταν σε πηγαίνει τελικό αποφασίζοντας την έκβαση του αγώνα ...ΚΑΛΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΕ ΒΑΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΕΝΤΑΔΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΣΕ ΒΓΑΖΟΥΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΜΠΙΕΛΙΤΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ.
Δεν το κατάλαβα αυτό με την έκβαση. Η έκβαση είναι άθροισμα των πράξεων στο σύνολο του αγώνα. Δεν υπάρχει κανονισμός που να μετράει για 10 ποντα τα καλάθια στο τέλος. Σε ματς που κρίθηκε στο καλάθι είχε 4/15 σουτ και 4 λάθη. 15 χαμένες κατοχές σε ματς που κρίθηκε στο καλάθι. Κι έφαγε και 16 πόντους απ'τον Ντε Κολό. Την έκβαση του ματς την αποφάσισε η εκπληκτική κατάσταση των υπολοίπων που ισοφάρισαν το μειονέκτημα που δημιούργησε. Αν είχε περιορίσει τα τούβλα και τα λάθη και μάρκαρε λίγο, θα είχαμε επανάληψη του ημιτελικού 2013.
Με ένα γκουγκλάρισμα θα δεις πόσοι συνάδελφοι του Σπανούλη, μέσα σε αυτούς και ορισμένοι που πήδηξαν τον Ατλαντικό, διαφωνούν μαζί σου.
Βεβαίως και δεν μετράνε ως δεκάποντα τα καλάθια στα κρίσιμα ...αλλά είναι αυτα που διαφοροποιούν τον ηγέτη από τις νούλες. Αυτό που έλεγε για τα ντέρμπυ ΑΡΗΣ-ΠΑΟΚ ο Σάββας.