Δεν λένε πάντα την αλήθεια, σε γενικές γραμμές όμως ΝΑΙ. Έτσι, τώρα που τελείωσε το 1/3 του πρωταθλήματος επιλέγω ορισμένα αριθμητικά στοιχεία από την ιστοσελίδα της Σούπερ Λίγκας και τα παραθέτω εδώ, με ορισμένες παρατηρήσεις. Οι ομάδες που ενδιαφέρουν είναι πέντε. Πάοκ, Ατρόμητος, Ολυμπιακός, Πάο και Άεκ.

Είπαμε. Να ενημερωνόμαστε διαρκώς κι΄όχι μόνο στα ποδοσφαιρικά. Απ΄αυτά, δόξα στο Θεό, από υπερενημέρωση μάλλον, καλά πάμε. ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ, θα την χαρακτήριζα καλύτερα. Ε, κρίση διαθέτουμε, διαλέγουμε κι΄εμείς τί, από πού,  και κυρίως με ποιό σκοπό μας σερβίρεται το κάθε αθλητικογραφικό "πιάτο". Τί υποκρύπτει η δημοσίευσή του, απ΄τον τίτλο μέχρι την τελευταία του λέξη. Τζιμάνια έχουμε γίνει πια όλοι μας. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, με τον αδιάκοπο πόλεμο σε βάρος του Θρύλου, από όλες τις γνωστές πλευρές.

Στη Δημητσάνα, το ιστορικό χωριό της Γορτυνίας στην Αρκαδία, είδα ότι υπάρχει μια ταβέρνα με καλές κριτικές που λέγεται "Τσιμπολογήματα". Μου΄δωσε την αφορμή για τον σημερινό τίτλο της ανάρτησης. Μέχρι να τελειώνουμε μ΄αυτό το άνοστο αστείο ( δυστυχώς ) της εθνικής και να μπούμε ξανά στο πρωτάθλημα. Οι...εικονίτσες όμως, είχανε πλάκα. Μαζόχα, ρε παιδί μου, η Παναγία. Ν΄ασχολείται με το ελληνικό ποδόσφαιρο. Τί του βρίακει τέλος πάντων; Θα μου πεις, ο...έρωτας είναι τυφλός.

Όταν γύρισε φέτος στον Ολυμπιακό, αισθάνθηκα βαθιά ικανοποίηση. Και περηφάνια. Και αδημονία να δω ένα από τα ξεχωριστά ποδοσφαιρικά μου είδωλα στα γήπεδά μας. Επένδυσα απ΄την αρχή πάνω του πολλές ελπίδες για μια ενίσχυση της ομάδας μου που θα΄κανε τη διαφορά. Διαφορά ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ. Περίμενα, μετά από μια λογική περίοδο προετοιμασίας του, να χαρώ, να ενθουσιαστώ, από έναν ηγέτη. ΤΟΝ ηγέτη. Γιατί αυτός ήταν ανέκαθεν ο ρόλος του. ΝΑ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΙ.