Αυτό που συμβαίνει με το Ζαρντίμ δεν έχει προηγούμενο. Ειλικρινά, μάγκες, κάναμε παγκόσμιο ρεκόρ. Καταφέραμε και διώξαμε έναν προπονητή αήττητο στο πρωτάθλημα και με 3 νίκες στο τσάμπιονς λιγκ, Γενάρη μήνα. Έχουμε στείλει και στην Ισπανία άνθρωπο για να βρει νέο προπονητή, λέει. Λες και στην Ελλάδα δεν έχουμε προπονηταράδες. Με τον Τάκη το Λεμόνια κι αυτό το ρόστερ θα κεντάγαμε. Άσε δε με το Μουστάκια. Μπαλάρα έχουμε δει και από πολλούς άλλους. Από το Σάντος, τον Παπακώστα, τον Τσιόλη, το Σερβοέλληνα, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Αν και ο Αντώναρος ο Νικοπολίδης πρέπει να είναι καλύτερος απ’ όλους αυτούς. Έχουμε ακόμα Αλεξανδρή και Καραπιάλη. Να βάλουν επιτέλους μέσα το Φετφατζίδη να χορτάσουμε μπάλα ρε αδερφέ! Αφού ξέρουμε πού οφείλεται αυτή η εικόνα της ομάδας: στο ότι δεν παίζουν ο Φετφατζίδης και ο Βλαχοδήμος, έτσι δεν είναι;
Η λογική λέει ότι αλλάζεις κάποιον για να ανεβάσεις την ομάδα. Βαθμολογικά, δε νομίζω ότι μπορούμε να ανέβουμε κι άλλο. Είμαστε ένα κάρο βαθμούς μπροστά από όλους και τους έχουμε και όλους στην έδρα μας, τα παλιά ντέρμπι εννοώ. Για το γιουρόπα, δε νομίζω να υπάρχει μεγάλη ανησυχία, εδώ κάναμε αξιοπρεπέστατες εμφανίσεις στο τσου λου με κεντρικό αμυντικό το Γκοντρέρας και αμυντικό χαφ το Σιόβα, είναι αστείο να φοβόμαστε ότι θα διασυρθούμε από ομάδες που δεν τον παίρνουν και πολύ στα σοβαρά το θεζμό, τουλάχιστον όχι όσο εμείς. Άρα, το ζητούμενο είναι προφανώς, αυτό που ζητάει ο μπαλαδόρος κόζμος του Θρύλου, να δούμε καλύτερο τόπι. Αν φέρουμε ξένον προπονητή που έρχεται πρώτη φορά στην Ελλάδα, μέχρι να μάθει πού να παρακάρει το αυτοκίνητό του, θα έχει φύγει η σεζόν. Μέχρι να μάθει τι παίχτες έχει στην ομάδα θα έχει φύγει και το καλοκαίρι. Οπότε, πάμε να πάρουμε προπονητή για να κάνει το σωστό σχεδιασμό για του χρόνου. Μάλιστα. Και θα τον βρούμε τώρα αυτόνανε, Γενάρη μήνα. Μάλιστα. Μανθάνο λέει, Μίτσελ λέει, κάτι άλλους λέει. Μάλιστα.
Τώρα, όποιος και να ‘ρθει, η ομάδα δεν μπορεί ν’ αλλάξει αμέσως. Ίσως διαφεύγει από πολλούς αυτό, αλλά οι ομάδες στο χορτάρι είναι λίγο διαφορετικές από αυτές που φαίνονται στο προ εβολούσιον ή στο φίφα. Δεν αρκεί να τοποθετήσεις τους παίχτες σε άλλα σημεία του γηπέδου, να πατήσεις ένα κουμπί που να λέει «πίεση ψηλά» για να δεις την ομάδα να εφαρμόζει μια συγκεκριμένη φιλοσοφία παιχνιδιού. Όλα τα συστήματα και όλες οι φιλοσοφίες πρέπει να δουλευτούν για να τις δεις στο γήπεδο.  Ξανά και ξανά. Στις προπονήσεις, στους αγώνες. Αν αλλάξουμε αγωνιστική φιλοσοφία τώρα, όπως θέλουν οι περισσότεροι, το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να τρώμε περισσότερα γκολ. Αλλά δε μπειράζει. Να φύγει ο υδροκέφαλος ο Πορτογάλος γιατί πονάνε τα μάτια μας. Να φέρουμε τον Γκμοχ.
Οι συνέπειες της αντικατάστασης του προπονητή:
1) Παίχτες:  λέγεται ότι οι παίχτες αποδίδουν καλύτερα όταν υπάρχει αλλαγή προπονητή. Θέλουν να δείξουν στον καινούριο ότι μπορούν να παίξουν, ότι ταιριάζουν με τη φιλοσοφία του. Η αλλαγή του Ζαρντίμ μπορεί να έχει ευεργετικά αποτελέζματα για την ατομική απόδοση των παιχτών, την αγωνιστική τους διάθεση δηλαδή, βραχυπρόθεσμα τουλάχιστον. Αλλά τώρα, με το χέρι στη γκαρδιά, πόσες αλλαγές μπορούν να γίνουν αυτή τη στιγμή σε σχέση με την εντεκάδα του Ζαρντίμ; Μία; Δύο; Παραπάνω σίγουρα όχι. Οπότε τι; Να διώξουμε το Ζαρντίμ για να αποκτήσουν κίνητρο τα καμάρια μας να παίζουν πιο δυνατά; Είναι λογική αυτή; Γιατί δε μπαίρνεις τότε κανένα κεφάλι απ’ αυτούς τους παιχταράδες για να φοβηθούν οι άλλοι; Αν δηλαδή το πρόβλημα είναι ότι οι παίχτες δεν τα δίνουν όλα, ίσως να μη φταίει μόνο ο προπονητής. Ίσως να φταίνε κι άλλοι, οι ίδιοι οι παίχτες ή η διοίκηση που δε φροντίζει να περάσει το μήνυμα ότι κύριοι, αυτός είναι ο προπονητής κι άμα δε γουστάρετε να παίζετε μ’ αυτόν να πάτε στο Μπάοκ να παίζετε. Ή στο Μπλατανιά.
2) Διοίκηση: εδώ είναι το μεγάλο πρόβλημα. Για την αποτελεζματικότητα της Διοίκησης αναρωτιόμασταν από παλιά. Αναρωτιόμασταν δηλαδή αν όσα είδαμε από τη διοίκηση Μαρινάκη οφείλονταν σε κάποιο πλάνο ή απλά σε κωλοφαρδία. Η έλευση του Ζαρντίμ δεν έκανε ξεκάθαρο το τοπίο ως προς αυτό, η απομάκρυνσή του όμως αυτή τη στιγμή, επιρρωνύει την άποψη ότι ο Βαγγέλας ακολούθησε το μοντέλο διοίκησης Λουδοβίκος 14ος, λέει δηλαδή «πίσω ρε κουφάλες, ο Ολυμπιακός είμαι εγώ και θα κάνω ό,τι γουστάρω». Γουστάρω να διώξω προπονητή αήττητο Γενάρη μήνα και θα το κάνω. Γουστάρω να σας φέρω τον Αμπέμπε Μπικίλα για προπονητή, αυτόνανε θα βλέπετε ρε». Το δέχομαι. Αλλά άμα ο Ολυμπιακός είσαι εσύ κύριε Πρόεδρε, θα πρέπει να παίρνεις επάνω σου και την αρνητική εικόνα της ομάδας. Δεν μπορείς να καρπώνεσαι τις νίκες και να κορδώνεσαι λέγοντας ότι το φετινό ρόστερ δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από το περσινό- αν δεν είναι και καλύτερο (θυμίζω ότι στο ρόστερ ανήκουν και ο Αβράμης, ο Φουστέρ, ο Ιμπαγάσα που δεν είδαμε καθόλου ή σχεδόν καθόλου φέτος), για την κακή εικόνα της ομάδας όμως να φταίει ο προπονητής. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Και εμπάση περιπτώσει, δουλειά του προπονητή είναι να κερδάει. Δουλειά της διοίκησης είναι να του παρέχει το υλικό. Ο προπονητής τις νίκες τις έφερε. Η διοίκηση του έδωσε το υλικό; Τι του έδωσε; Στήριξη; Παπάρια, τίποτε δεν του έδωσε, μόνο για ασπίδα και για κλοτσιές τον είχε.
Αλλά, κύριε Πρόεδρε, δεν μπορείς να γίνεις Σωκράτης. Πάρ’ το χαμπάρι. Ο Σωκράτης ήταν ένας και μοναδικός. Τα έπαιρνε όλα πάνω του, αλλά είχε τα αρχίδια να το κάνει. Τα έπαιρνε όλα πάνω του, και τα καλά και τα άσχημα. Και άμα ένιωθε ότι είχε αδικήσει το λαό του Θρύλου με τις επιλογές του, έβανε το χέρι βαθειά στη τζέπη και μας έστελνε αεροδρόμιο. Εσύ το χέρι στη τζέπη δεν το βάνεις και εγώ δε θα σε κράξω γι’ αυτό. Δεν απαιτώ να βάλεις λεφτά που δε θες να διαθέσεις, μου αρκεί να κάνεις καλή διαχείριση του μπάτζετ. Για να μείνει το μπάτζετ ψηλά, θα πρέπει να συνεχίσουμε τα καλά αποτελέζματα στην Ευρώπη, αυτό είναι βέβαιο. Με το Ζαρντίμ τα φέραμε, με τον καινούριο τι; Ο Θεός να βάλει το χέρι του.
Μην ανησυχείς Πρόεδρε όμως. Ο κόζμος, αυτός ο μαλάκας που πας εσύ να ικανοποιήσεις κάθε βίτσιο του, που θες να τον έχεις στα ώπα ώπα, αυτός ο ίδιος θα σε σταυρώσει άμα κάνεις κακή επιλογή. Να το ξέρεις, ανοίγεις τον ασκό του Αιόλου. Διότι, τουλάχιστον για το υπόλοιπο της σεζόν, ο καινούριος δε θα μπορεί να πιστωθεί τίποτα. Ό,τι και να κάνει θα είναι αποτέλεζμα της δουλειάς του Ζαρντίμ. Το να κερδίσει το πρωτάθλημα όταν παίρνει την ομάδα (ναι, αυτή την ομάδα που δε χρειάζεται προπονητή για να πάρει το πρωτάθλημα) με 10-13 βαθιμούς διαφορά από το δεύτερο, μάλλον δε θα θεωρηθεί μεγάλη επιτυχία. Το να πάει καλά στην Ευρώπη, δεν είναι κάτι που με βεβαιότητα δε θα σ’ το ‘δινε ο Ζαρντίμ, αφού έδειξε να ξέρει πώς να αντιμετωπίζει μεγάλους αντιπάλους με αυτό το ρόστερ, του Φετφατζίδη και του Αβραάμ  και του Κοντρέρας και του Σιόβα και του Μέγερι και όλων που παίζουν ή δε μπαίζουν. Η δουλειά του καινούριου προπονητή θα βασιστεί μόνο πάνω στη δουλειά του Ζαρντίμ, τουλάχιστον για φέτος. Και από πλευράς προετοιμασίας αθλητικής και –ελπίζω- από πλευράς τακτικής. Αντίθετα, έχεις πολλά να χάσεις. Και δε λέω για το πρωτάθλημα που αν το χάσεις θα πρέπει μετά να ψάχνεις αεροπλάνο να φύγεις από τη Χώρα, λέω ότι αν οι εμφανίσεις μας εξακολουθήσουν να είναι καθρέφτης του ρόστερ μας και η ομάδα αντί να βελτιωθεί χειροτερέψει, τότε την ευθύνη θα έχεις αποκλειστικά εσύ και κανένας άλλος.
3) Κόσμος: ο αγνός αυτός κοζμάκης του Θρύλου είναι που κάνει τη μεγάλη τη ζημιά. Τόση πρεμούρα για απομάκρυνση προπονητή με τέτοια αποτελέσματα δεν είχα ξαναδεί. Και καλά ρε φίλε, δε χρειάζεται να ξέρεις μπάλα. Τώρα δε μιλάμε για το αν ο Ζαρντίμ κάνει ή δε γκάνει για την ομάδα. Τώρα συζητάμε για το αν στρατηγικά είναι καλή επιλογή να τον διώξουμε σ’ αυτό το χρονικό σημείο με άξονα πάντα την εικόνα της ομάδας και τ’ αποτελέζματα. Γλυκάθηκε η γριά στα σύκα, έφαγε και τα συκόφυλλα. Μέχρι να έρθει ο Ερνέστο, έβγαιναν προπονηταράδες κάτι τύποι με ονόματα όπως Λεμονής και Μπάγεβης, ακόμα και ο Σόλιντ είχε ρεύμα που μας είχε κάνει μαγαζί οπισθογωνία στην Ευρώπη. Ήρθε ο Βαλβέρδε (που αποδοκιμαζόταν στην αρχή, όσοι πάτε γήπεδο το ξέρετε)  και ο κόσμος έμαθε πέντε πράγματα για το ποδόσφαιρο. Ε, αυτό ήταν. Ο κόσμος έπαθε τιλτ. Υπερχείλιση από νέα δεδομένα. Τελείωσε, το καλό ποδόσφαιρο φωτογραφήθηκε και παγιώθηκε με την εντεκάδα του Βαλβέρδε και όλα τα άλλα εξαφανίστηκαν. Δεν υπάρχει κανένα άλλο ποδόσφαιρο, μόνο το ισπανικό μπουλούκι, αυτό ταιριάζει στο ντι εν έι μας λέει, να χέσω μες στη χούφτα μου. Τώρα, πώς και γίνεται και τα τσαμπιόνια δεν τα κερδάνε συνέχεια ισπανικές ομάδες, πώς γίνεται και το σηκώνουν ακόμα και μέτριες ομάδες, όπως η περσινή Τσέλσι, αυτό μάλλον παραμένει μυστήριο και πάει και πιάνει τη θέση του δίπλα στη δολοφονία του Κένεντι και το Στόουνχετζ. Μέχρι να μάθουμε ότι υπάρχουν κι άλλοι τρόποι ανάπτυξης θα τον έχουμε διώξει τον καινούριο, αφού ο μυρωδιάς θα θέλει χρόνο. Καλά, άσε δε για το τραγικό που λένε ότι πήραμε προπονητή να τον έχουμε πριν το καλοκαίρι για να μάθει την ομάδα. Δηλαδή για να κάνουμε αυτό που δεν κάναμε με το Ζαρντίμ, πράγμα το οποίο είχε σημειώσει ο άνθρωπος σε διάφορες συνεντεύξεις.
Αλλά εμπάση περιπτώσει, εγώ σήμερα θα πάω γήπεδο. Θα υποστηρίξω την ομάδα και θα κάθομαι μόνος μου με τα παιδιά από δω μέσα και γύρω γύρω πάλι κανένας, όλοι στα πληκτρολόγια θα βρίζετε πάλι για τους άμπαλους. Και θα χειροκροτήσω και την ομάδα και τους παίχτες και όλα. Γιατί ο Ολυμπιακός δεν τελειώνει με το Ζαρντίμ, ούτε με το Μαρινάκη, ούτε με κανέναν. Ο Ζαρντίμ πέρασε, τον διώξαμε πάμε γι’ άλλα. Τον αφήνουμε πίσω μας, μπροστά μας είναι μόνο ο Ολυμπιακός. Αφήνουμε πίσω το Ζαρντίμ, σας συμβουλεύω να κάνετε το ίδιο και με το Βαλβέρδε. Αφήστε τον να αναπαυθεί το γκακομοίρη το Μύτο, είναι κρίμα να έρχεται το φάνταζμά του και να διώχνει προπονητές…
 
ΥΓ. Όσοι στεναχωριέστε γιατί φαίνεται η διοίκηση να μην ξέρει πού πατά και πού βρίσκεται, ησυχάστε. Ο πρόεδρος φρόντισε να σας γλυκάνει κι εσάς: http://www.sport-fm.gr/article/629327