Γεια χαρά μάγκες. Άλλη μια επαγγελματική νίκη του Γαύρου ψες, όπως ακριβώς χρειάζεται να κάνουμε με τους χαμηλής δυναμικότητας αντιπάλους μας, ενόψει μάλιστα κρίσιμων ευρωπαϊκών αναμετρήσεων. Πήγαμε στο κοτέτσι, ρίξαμε το μπαλάκι μας στο ενενήντα και να τσούζει κι αφήνουμε τον πόλεμο των εντυπώσεων στην πουτάνα που για να περισώσει το ένα δισεκατομμυριοστό της τιμής της βρίζει το μπελάτη γιατί της έπιασε το γκώλο.
Στο αγωνιστικό κομμάτι τώρα, δεν μπορεί κανείς να πει ότι ήμασταν καλοί. Ο Μίτσελ ξεκίνησε με Μήτρογλου- Σαβιόλα μπροστά, ακριβώς όπως κάνει με τις μικρές ομάδες, γνωρίζοντας ότι αυτές κλείνονται πίσω και ότι θες παίχτη ποιοτικό στον άξονα για να δημιουργεί. Ο βάζελος αντίθετα με παίχτη παραπάνω στον άξονα, πίεσε αρκετά στις πρώτες μπάλες, με αποτέλεζμα η μπάλα να φτάνει δύσκολα στα τρία τέταρτα τα δικά του. Οι χαφ άξονα του Ολυμπιακού, Σάμαρης και Μανιάτης, δυσκολεύονταν με αριθμητικό μειονέκτημα να κυκλοφορήσουν το τόπι στον άξονα. Ο Σαβιόλα δεν έχει τα απαραίτητα προσόντα για αθλητικό ποδόσφαιρο και δε γυρνούσε και σχεδόν καθόλου προς το κέντρο για να φτιάξει παιχνίδι. Μοιραία λοιπόν το τόπι πέρναγε σχεδόν αποκλειστικά από τις πτέρυγες. Απ’ τους εξτρέμ ο Κάμπελ βρέθηκε στη χειρότερη ίσως μέρα του από τότε που ήρθε στην ομάδα, ενώ ο Φουστέρ δεν παίζει καθόλου από τα πλάγια παρά μόνο όταν αμυνόμαστε. Έτσι, δυσκολευτήκαμε να βάλουμε την μπάλα στην αεράμυνα του βάζελου κι αν το κάναμε, δημιουργούσαμε περισσότερο με τους μπακ που βρέθηκαν σε καλή μέρα. Ειδικά ο Σαλίνο ήταν εξαιρετικός επιθετικά και αμυντικά κυρίως στο πρώτο ημίχρονο. Κρίμα, γιατί όπως έπαιζαν οι άλλοι, είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε πολλά ένας εναντίον ενός μέσα στη μπεριοχή του αντιπάλου.
Όταν βγήκε ο Κάμπελ για να μπει ο Βάις και κυρίως όταν βγήκε ο Σαβιόλα για να μπει ο Γιαταμπαρέ με το Φουστέρ να μετατοπίζεται στον άξονα, ο Ολυμπιακός βρήκε ένα πιο ορθολογικό σχήμα πιέζοντας περισσότερο στον άξονα. Από τέτοια πίεση ήρθε και το γκολ του Μήτρογλα που έδειξε γιατί παίζει στον Ολυμπιακό, ενώ ο Φιγκερόα παίζει στο βάζελο. Δε χρειάζεται μεγάλη ανάλυση ένα ματς που το μπαλόνι περισσότερη ώρα ήταν στον αήρ παρά στο χορτάρι.
Τώρα, υπάρχουν μερικοί ακόμα και ανάμεσα στους γαύρους που πιστεύουν ότι η ζέλα άξιζε τη μπζεσινή νίκη. Ειλικρινά, αναρωτιέμαι από πού προκύπτει αυτό. Γιατί εγώ βλέπω ότι από τις τρεις μεγάλες ευκαιρίες- με μεγαλύτερη αυτή του γκολ, φορ τετ α τετ-, οι δύο ήταν δικές μας, καθώς εκτός απ’ τη χαμένη φάση του Φιγκερόα έχουμε και την κεφαλιά του Μήτρογλα από το κόρνερ- τελείως ανενόχλητος στο ύψος της μικρής περιοχής. Ή μήπως ήταν το φανταστικό παραγωγικό παιχνίδι του βάζελου, βγαλμένο από τη δεκαετία του εξήντα με πινελιές σύγχρονου ποδοσφαίρου; Παπάρια. Ο βάζελος μόχθησε με κλοτσιά, μπουνιά και φτύσιμο, αλλά δεν κατάφερε να ξεκολλήσει το Χ από το γαύρο. Έτσι πάμε στο ματς με την Μπενφίκα χωρίς βαθμολογικές απώλειες στο πρωτάθλημα και με τους παίχτες μας αρτιμελείς.
Αυτή η αρτιμέλεια παραλίγο να μείνει όνειρο αν ο Χολέμπας με εξαιρετικό άλμα δεν απέφευγε τα δρεπανηφόρα σκαριά του Λαγού, ο οποίος για δεύτερο παιχνίδι κάνει φάουλ που από τον κανονισμό του ποδοσφαίρου τιμωρείται με γαμήσι και στρατιωτικό περίπατο. Γλιτώσαμε λοιπόν τους παίχτες μας από τους αντιπάλους ποδοσφαιριστάς χάρη στην τύχη, γλιτώσαμε και από τους οπαδούς καθώς το γκολ μπήκε σε χρονικό σημείο που δε θα μπορούσαν να μπουκάρουν στο γήπεδο, όπως ανεπίσημα δήλωναν πριν το ματς. Αντίθετα, τραυματίστηκαν από φωτοβολίδα ο Πράνιτς και ο Μάνταλος, οπότε περιμένουμε από την ομοσπονδία του Μαρινάκη αυστηρή επίπληξη στη ζέλα να μην ξανασυμβεί κάτι τέτοιο, να μην πω και κανα πρόστιμο 200  ευρώ.
Εν κατακλείδι: Κουμπώσαμε τους ζελέδες στο κοτέτσι τους, φύγαμε αλώβητοι σωματικά και βαθμολογικά και τους περιμένουμε στο δεύτερο γύρο να τους χορτάσουμε γκολ. Όλα καλά άμα είσαι γαύρος. Άμα είσαι ζέλας πάλι όλα καλά, σε ταΐσανε παραμύθα ότι κέρδισες και βάζεις μια ακόμα νίκη στην ίδια μεριά της τροπαιοθήκης που έχεις βάλει και το Κύπελλο Πρωταθλητριών τότε που σ’ το χάρισε η Χούντα. Μέχρι να τα ξαναπούμε, ξέρεις εσύ: ΚΛΑΨΑ