ΑΜΠΙΝΤΑΛ: Τί συγκράτησα απ΄τον αποχαιρετισμό του...
Γράφτηκε απο apostolos gaganis στις 17:05 | 19-12-2014
Κάθησα και παρακολούθησα την μεσημεριανή, αποχαιρετιστήρια συνέντευξη του Ερίκ Αμπιντάλ. Ενός νέου ανθρώπου πάνω απ΄όλα, που τα΄βαλε νικηφόρα με ένα από τα σοβαρότερα γεγονότα που μπορεί να συμβούν στη διάρκεια της ζωής κάποιου, σε επίπεδο προσωπικής υγείας. Το σοβαρότερο, πιθανότατα. Θα γράψω λοιπόν τί συγκράτησα απ΄αυτήν, όχι μέσα από το σύνηθες δημοσιογραφικό πρίσμα, αφού δεν είμαι δημοσιογράφος ( θα γίνω βέβαια στο τέλος, πού θα μου πάει...), αλλά με την οπαδική και την αλλοτινή, μα πάντα παρούσα, επαγγελματική μου ματιά... Εξάλλου, ο τρόπος παρουσίασης της είδησης στα διάφορα αθλητικά σάϊτ και συμβατικά έντυπα, θα΄ναι ( και είναι ) πάνω - κάτω γνωστός, στυλιζαρισμένος. Προσέξτε, όχι κακός, μα περίπου τυποποιημένος... Ε! Επειδή το R.A.T.M. είναι διαφορετικό απ΄τ΄άλλα μέσα αθλητικής και ειδικότερα οπαδικής επικοινωνίας, εγώ απλά θα προσπαθήσω να δικαιολογήσω αυτό τον χαρακτηρισμό, απαριθμώντας ό,τι ΄΄μου΄μεινε΄΄ περισσότερο..
1. Παρόντες συμπαίκτες του, πρόσεξα τέσσερις. Ρομπέρτο, Μποτία ( με υποβοηθητική βακτηρία), Κασάμι και Ντουρμάζ. Άλλους, δεν είδα. Και ούτε έναν Έλληνα. Τουλάχιστον, αρχηγό, μιας και η περίπτωση ήταν ιδιαίτερα ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ. Λέει τίποτα αυτό;
2. Γενικά, η ατμόσφαιρα είχε έναν έντονα συγκινησιακό χαρακτήρα... Ας περιγράψω τον πρωταγωνιστή, μιας και οι άλλοι - με εξαίρεση τον Καρεμπέ, λόγω προσωπικής ακτινοβολίας - δεν είχαν κάποιον ιδιαίτερο ρόλο. Αναμενόμενο, ιδίως από τον...λίαν υπέρβαρο με τα...πονηρούλικα υπομειδιάματα και τις...τσαχπίνικες ματιές. Ο ΜΕΓΑΛΟΣ λοιπόν αυτός ποδοσφαιριστής φορούσε ένα μπλε σκούρο γιλέκο, άσπρο απλό πουκάμισο με ανοιχτό γιακά στον λαιμό, καθόταν ευθυτενής αλλά σεμνός, μιλούσε σιγά με μικρές προτάσεις, σοβαρός, είχε ΑΠΟΛΥΤΗ επίγνωση της ιστορικής κυριολεκτικά περίστασης, κρατούσε τα μάτια του πολύ ανοιχτά ώρες - ώρες, κοιτούσε το κοινό και ήταν συγκρατημένα, αλλά ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ συγκινημένος, όπως άφηναν έκδηλα να φανεί δύο πράγματα σ΄αυτόν: Η ωχρότητά του και τα χέρια του. Η ωχρότητά του - δείγμα έντονης συναισθηματικής φόρτισης - κυριαρχούσε μερικές στιγμές σ΄ όλο το σκουρομελάχροινο πρόσωπό του, ενώ τα χέρια του τα΄χε για μεγάλο διάστημα μπροστά του, με σταυρωμένες τις παλάμες και τα δάχτυλα να παίζουν συνέχεια, συνέχεια...
3. Απ΄ όλα όσα ελέχθησαν και που μπορείτε εύκολα να τ΄ακούσετε βλέποντας ή διαβάζοντας παντού την συνέντευξή του, εγώ συγκράτησα δύο πράγματα, δύο πολύ μεγάλες όντως κουβέντες. Απλές, αλλά βαθιά φιλοσοφημένες, σαν κι αυτές που ακούς σχεδόν μόνο από ΩΡΙΜΟΥΣ ανθρώπους που΄χουν περάσει ΜΕΓΑΛΗ περιπέτεια στη ζωή τους και τυχαίνει πρόσθετα, ν΄ασχολούνται με την μπάλα...
Η πρώτη μεγάλη κουβέντα που είπε, ήταν όταν ρωτήθηκε τί τίτλο θα΄βαζε, αν τύχαινε ποτέ να γράψει κάποιο βιβλίο για τη ζωή του. Και απάντησε: ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΡΙΕΡΑ ΣΟΥ, Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ... Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να σχολιάσω παρά πέρα το παραμικρό πάνω σ΄αυτό, εκτός ίσως απ΄το να σημειώσω ότι ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, με ΄΄αγγιξε΄΄ αυτός ο...υποθετικός τίτλος ΠΟΛΥ... Πιθανόν μάλιστα, να πρόσθετα στο τέλος του και 3 ακόμη λεξούλες, χωρίς υπερβολή: ΜΕ ΤΟ RATM...
Και η δεύτερη, σε ερώτηση αν περίμενε ότι θα ξανάπαιζε ποδόσφαιρο μετά το ΤΕΡΑΣΤΙΟ για την ανθρώπινη φύση γεγονός της συγκεκριμένης αρρώστιας που είχε ( καρκίνο στο συκώτι ), καθώς και πώς αισθάνθηκε τη στιγμή που ήταν έτοιμος να μπει, μετά την επέμβαση, ως αλλαγή στον ημιτελικό του Ch. L. μεταξύ της Μπάρτσα με την Ρεάλ... Να σημειώσω ότι μετά απ΄αυτή την ερώτηση, πρόσεξα μια κάποια αμηχανία στο πάνελ και ειδικά σε Καρεμπέ και Καραπαπά. Έθιγε, βλέπετε, πολύ ευαίσθητο θέμα, ο διερμηνέας μάλιστα δεν ολοκλήρωσε την μετάφραση της ερώτησης στα Γαλλικά, αλλά ο Αμπιντάλ είχε ΑΠΟΛΥΤΑ καταλάβει...Και η απάντηση που έδωσε, ήταν επίσης σπουδαία - σαν την προηγούμενη που΄γραψα - και σαφώς ΠΕΡΑ απ΄την περίπτωσή του: Το ποδόσφαιρο ήταν γιαυτόν το μέσο ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙ, ΝΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕΙ, ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ... Είχε επομένως θεραπευτική και πιο συγκεκριμένα ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ δράση... Λοιπόν; Δεν είναι αυτό ακριβώς φίλοι μου, πράγματι, ό,τι προσφέρει και μ΄ό,τι ταυτίζεται η μπάλα; ΑΥΤΉ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΒΑΛΣΑΜΟ ΣΤΙΣ ΨΥΧΕΣ, ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΚΟΤΟΥΡΕΣ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ ΚΙ΄ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ; Να, γιατί αυτό το ΄΄ξεστόμισμα΄΄ του Ερίκ αγγίζει ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ και ΄΄μετράει΄΄ τόσο... Ας επισημάνω σε τούτη την παράγραφο, ως κατακλείδα, και κάτι ακόμα: Ήπιε - για μία και μοναδική φορά - νερό, μετά από τούτη την απάντησή του, δείγμα ότι ή είχε στεγνώσει κάμποσο το στόμα του για να το χρειαστεί, άρα έντονη συναισθηματική φόρτιση με υπερ - αδρεναλιναιμία ( που κάνει ξηροστομία ), ή το΄πιε από αμηχανία ανάμικτη με ελεγχόμενη συγκίνηση... Και τα δύο δείχνουν την ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ του...
4. Θέλω να κλείσω, με την ΥΠΟΚΛΙΣΗ που έκανε στο κοινό, μόλις τελείωσαν οι φωτογραφίες με τους 4 συμπαίκτες του. Δείγμα ΠΑΙΔΕΙΑΣ.
Υ. Γ. Ερίκ, θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη, γιατί υπήρξα υπερβολικά αυστηρός μερικές φορές μαζί σου, με όχι σωστούς χαρακτηρισμούς...Το μόνο μου ελαφρυντικό, η λατρεία μου για τον ΘΡΥΛΟ! Όπως όλοι οι ΓΑΥΡΟΙ... Είδα το βίντεο - αφιέρωμα σ΄εσένα απ΄την ΠΑΕ. Υπήρξες ΑΕΤΟΣ... Εύχομαι να σε ξαναδούμε στην ομάδα, από άλλο πόστο. Γιατί τ΄αξίζεις. ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΚΥΡΙΟΣ!
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΤΙ ΑΣΧΕΤΟ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΠΑΡΩΝ ΑΡΘΡΟΥ (ΦΙΛΕ ΑΠΟΣΤΟΛΕ ΣΥΓΝΩΜΗ!!!) ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ:
ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ "ΠΑΛΙΟΥΣ" ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ ΝΑ ΑΝΑΡΤΗΣΟΥΝ ΞΑΝΑ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΤΡΕΛΑΣ ΓΙΑΤΙ "ΞΕΜΕΙΝΑΜΕ" ΑΠΟ ΤΡΟΦΗ!!!
ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΕ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ!!!
ΖΗΤΩ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΠΑΙΔΙΑ !!!
Υ.Σ. ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ (ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ) ΓΙΑΤΙ ΚΑΚΑ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΖΟΥΜΕ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ. ΑΛΛΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ...
Θέλω να επισημάνω κάτι επί πλέον, σήμερα, και αφού είδα όλο το φωτογραφικό υλικό και τα βίντεο απ΄την Μυτιλήνη σε αγωνιστικό χώρο και αποδυτήρια, με την αποχώρηση του μεγάλου Αμπιντάλ. Αφορά αυτόν τον περίεργο χαρακτήρα: τον Μήτρογλου. Μια τυπική χειραψία μόνο, την στιγμή που άφηνε το γήπεδο ο Γάλλος γίγαντας και ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑ του από ΟΛΕΣ τις ΄΄οικογενειακές΄΄ φωτογραφίες της ομάδας, αλλά και τα βίντεο της ΠΑΕ και της NOVA. Μέτρησα μέχρι και 17 παίχτες ( με τον Αμπιντάλ ) να πανηγυρίζουν, να τον χαιρετάνε, να τον χαϊδεύουν και να κάνουν πλάκα, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ... Είδα Γκαζαριάν, Ντοσεβί, είδα τους Μυτιληνιούς της Καλλονής, θεατές, παίχτες, τεχνικό τιμ και λοιπούς να χειροκροτούν με σεβασμό και στάση αναγνώρισης απέναντι σ΄αυτή την διεθνή ποδοσφαιρική προσωπικότητα... Διάβασα θερμές αποχαιρετιστήριες δηλώσεις και ειλικρινείς ευχές του Πουγιόλ, του Ινιέστα, του Ανρί, του Τουράμ κ.α... Μόνο τον...΄΄Λακεδαιμόνιο΄΄ Κωστάκη δεν είδα σ΄αυτό το αποθεωτικό ΄΄αντίο΄΄... Τέτοια σύμπτωση πια... Τί να πεις; ΚΑΛΑ ΤΑ ΓΚΟΛ ( ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ...), ΑΛΛΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΤΟΣΟ ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΗ ΑΠΟΥΣΙΑ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΤΙΓΜΕΣ...
Εγώ ξέρω ότι ο Μήτρογλου είναι στον Ολυμπιακό από το 2007 και είναι μονίμως θέμα για εξωγηπεδική συμπεριφορά. Μας ζάλισε τ' αρχίδια. Μία το ένα, μία το άλλο. Γάμησέ μας ρε Μήτρογλου... Πήγαινε στο καλό, εμείς θα συνεχίσουμε. Και σιγά την μπάλα που προσέφερε. Τρεις μήνες καλής μπάλας πέρυσι, το γκολ με τη Λάρισα το 2008 (το οποίο βέβαια μας έδωσε πρωτάθλημα) και τέλος.
Κάθησα να δω το παιχνίδι εψές. Βλέπω ένα χορταστικό δεύτερο ημίχρονο, με έναν Μπενίτεζ δαιμονισμένο, που πάντα παίζει με ένα μόνιμο χαμόγελο ζωγραφισμένο και σε κάνει να τον χαίρεσαι. (Παρεπιπτόντως, μη διανοηθεί κανείς να τον πάει για εξορκισμό, αφήστε τον ελέυθερο.) Βλέπω και την αντίθεση, τον Μήτρο να δυσανασχετεί που δεν παίρνει πάσα ΕΝΩ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΟΦΣΑΙΝΤ! "Δε γαμείς", λέω. "Χορταστικό το ματσάκι." Χαίρομαι για τον Πραξιτέλη τον Βούρο, χαίρομαι για την ατμόσφαιρα στο γήπεδο, συγκινούμαι με τον Αμπιντάλ (μακάρι να έπαιζε πάντα όπως χθες), βλέπω χαμόγελα, αποθέωση, βλέπω όμορφες ποδοσφαιρικές στιγμές, βλέπω μέχρι και τα ball boys να βγάζουν "selfies" με τον μεσιέ Ερίκ, αλλά δεν βλέπω τον μαλάκα. "Έλα μωρέ, μη γίνεσαι εμπαθής" λέω στον εαυτό μου. "Κάπου τριγύρω είναι κι αυτός."
Κάνω μια τσάρκα από το redplanet, βλέπω φωτογραφίες, βλέπω βίντεο, πουθενά ο Κωστάκης. "Δε μπορεί, δεν γίνεται." Διαβάζω τα σχόλια, και όλοι τελικά έχουν την ίδια απορία. Αmber alert, ο Κωστάκης αγνοείται. "Κατσε ρε δικέ μου, μισό λεπτάκι να τα ζυγίσω λίγο. Ο Μήτρογλας δεν ανήκει καν στον Ολυμπιακό, δεν είναι περιουσιακό στοιχείο της ομάδας, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους με τους οποίους υπήρξε θέμα. Επίσης, σε σχέση με τους υπόλοιπους που, εκτός του Μανιάτη, ο Μίτσελ τους έβγαλε στη σέντρα με τη μία, ο Μήτρος έχει στηριχτεί σε βαθμό κακουργήματος. Λογικό; Τι διάολο, κάτι μου διαφεύγει. Ο Αφελάυ είναι στην έξοδο επειδή πήγε στα αποδυτήρια. Σωστά; Σωστά. Ο Κωστάκης εκτέλεσε δύο πέναλτυ που δεν έπρεπε, και είναι βασικός εις βάρος παικτών που θα είναι και του χρόνου εδώ. Λογικό; Χμ... Τι σκατά μου διαφεύγει; Επίσης, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους, δεν καταλαβαίνω και γιατί τόσο στράβωμα. Σπίτι του την έχει πάρει τη φανέλα, ενώ θα γυάλιζε πάγκο στη β' Αγγλίας. Την παλεύει; Ο Αμπιντάλ σε τι φταίει; Δεν μοιάζει ο Μήτρογλου σαν να βγήκε απο τους System Of A Down; Αλήθεια, αυτοί βγάζουν ακόμη δίσκους; Ώπα, χάθηκα. Δε γαμιέται κι ο Κωστάκης. Λαόυρα, πιάσε μια Ginger Joe όπως έρχεσαι απ' την κουζίνα και κατεβάζω ταινιούλα."
Ο ένας γίνεται αλλαγή και φεύγει στα αποδυτήρια, επειδή θίχτηκε. Ο άλλος δηλώνει τελευταία μέρα των μεταγραφών ''θέλω να φύγω'', επειδή ήθελε φανέλα βασικού σπίτι, λες και παίζει στο χωριό του. Ο παράλλος φεύγει καρφί για τα αποδυτήρια μετά τη λήξη του ματς με τη Μάλμε στο Καραϊσκάκη, για να μην πάει στα ''όλε όλε'' προς τον κόσμο. Ο παρα-παράλλος δεν συμμετέχει στις εκδηλώσεις των παικτών για τον Αμπιντάλ. Κατά τα άλλα φταίει ο Μίτσελ.
https://www.youtube.com/watch?v=Lsne_Q4hNWY
Σάββα, για μένα φταίει όσο αυτή η κατάσταση δεν λήγει. Όσοι δεν του κάνουν, ας τους στείλει στον αγύριστο άμεσα, αλλιώς θα στείλει αυτόν η διοίκηση. Και στο παρελθόν είχαμε μυστήριους τύπους στην ομάδα, και περισσότερους από έναν ταυτόχρονα, αλλά το πράγμα δεν έφτασε ποτέ σ' αυτήν την κατάσταση, τουλάχιστον δημόσια.
Ό,τι κάνει ο Μίτσελ στο θέμα Μήτρογλου, θεωρώ πως το κάνει ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ με τον Μαρινάκη. Δεν είχε άλλο ΄΄φουνταριστό΄΄ μέχρι τώρα, που λένε και στο πόλο... Υπομονή κάνει, λόγω της επιθετικής γενικότερα ανομβρίας
( με την σύμφωνη γνώμη του προέδρου )... Όλα έχουν την εξήγησή τους. Ο Μπενίτεζ ( δύο μήνες έξω μέχρι πριν λίγο ) ΦΑΙΝΕΤΑΙ να΄΄βγαίνει΄΄. Ακόμα πρέπει να περιμένουμε να ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΘΕΙ η απόδοσή του και νάρθει ο Πουλίδο ή ο όποιος Πουλίδο ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ τον Γενάρη, για ν΄αλλάξει το σκηνικό. ΄΄ΟΙ ΠΑΙΧΤΕΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ΄΄, είπε ο Ισπανός στην μεταγωνιστική συνέντευξή του... Είναι κυρίως θέμα ισορροπιών και εκτίμησης των υπέρ και κατά ΣΕ ΜΙΑ ΔΕΔΟΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ. Ο...περίεργος, μοιάζει νάχε ΄΄νεύρα΄΄ προχθές, επειδή σκόραρε ( και 2 φορές ) ο Παραγουανός με ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ απόδοση στο β΄, ενώ αυτός όχι ( ας μην έχανε εκείνη την ...άχαστη την κεφαλιά ). Και τον ΄΄έπαιξε΄΄ ο άλλος, να πεις ότι δεν τον ΄΄ έπαιξε΄΄; Είναι και ζηλιάρης λοιπόν, αλλά ΚΑΙ μας ΄΄κρατάει μούτρα΄΄ - ακόμα - για τις πρόσφατες αποδοκιμασίες. Όταν βάζει γκολ από ΄κει και μετά, με τα ΄΄μούτρα΄΄ του, είναι σαν να μας εκδικιέται ο μάπας... ΕΝΔΕΙΞΗ ΑΣΕΒΕΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ, ΠΟΥ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕΙ... ΤΟ ΕΓΩ ΤΟΥ, ΜΗ ΄΄ΒΡΑΧΕΙ΄΄...Νομίζεις ότι δεν συζητιούνται αυτά όλα τα φερσίματά του, κατ΄ιδίαν, απ΄τους συμπαίχτες του ή μεταξύ Μίτσελ - Μαρινάκη; Βλέπει εξάλλου και ο ίδιος ότι δεν ΄΄τραβάει΄΄ και ξέρει πως δεν έχει μέλλον εδώ, με αποτέλεσμα τόσο η συμπεριφορά όσο και η απόδοσή του να χειροτερεύουν... Ας κοιταχτεί στον καθρέφτη... Είναι ΚΑΙ αχάριστος επί πλέον προς τον Μαρινάκη, που του΄δωσε του κόπανου σανίδα σωτηρίας στον Ολυμπιακό και ΧΡΟΝΟ να συνέλθει... Είναι ΚΑΙ αρχιεγωϊσταρος ΚΑΙ άφιλος ΚΑΙ τεμπέλης. ΧΕΣΕ ΜΕΣΑ... Υπομονή όμως λίγο σύγγαυρε, συρρατμίτη και...συνάδελφε εν Συγκλήτω, και θα το ξεκαθαρίσει το ζήτημα ο Βαγγέλας, γιατί ΑΥΤΟΣ έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στις ΟΡΙΣΤΙΚΕΣ αποφάσεις. Φαίνεται ότι κάτι του΄χε υποσχεθεί ο Μαρινάκης όταν τον δανειστήκαμε απ΄τη Φουλαμίτσα, που δεν γούσταρε εκεί πάνω, βλέπει τωρα ο... αλλοπρόσαλος ό,τι δεεεεν και τα΄χει κάνει σκατά... Απλά, δεν γίνονται όλα στο πιτς-φιτίλι πάντα... Ξέρουνε καλά εκεί στου Ρέντη ποιός και τί...Έννοια σου.
Άστα Απόστολε. Ο άνθρωπος είναι προβληματικός και φίλαυτος με τη χειρότερη των εννοιών. Έκανα και εγώ το ίδιο.Έψαχνα για το κομήτη το Μήτρογλου αλλά πουθενά. Και λέω εγώ, τι θα γίνει με αυτό τον άνθρωπο, θα του τραβήξει κανείς το αυτί; Σα πολλά δεν έχει κάνει ήδη;
αντιγραφω από τον ΨΗΛΟ.
"Ως οπαδοί του Θρύλου σε αποχαιρετούμε, σε ευχαριστούμε που αγωνίστηκες με την ερυθρόλευκη ριγωτή και προσωπικά θά 'θελα κι εγώ να σε δω εξωγηπεδικό συνεργάτη της ομάδας, όπως τον Καρεμπέ. Ως ποδοσφαιρόφιλοι χαιρετίζουμε όσα έκανες στη σταδιοδρομία σου. Ως άνθρωποι σου ευχόμαστε να σ' έχει ο Θεός καλά και καλή συνέχεια με ό,τι κι αν κάνεις στη ζωή σου."
Το κέρδος του Ολυμπιακού από τον Αμπιντάλ δεν είναι... "παικτικό". Και δεν είναι ακόμα "απτό". Υπάρχει όμως κέρδος, και θα φανεί. Η μπάλλα δεν παίζεται μόνο μέσα στο γήπεδο. Ευχές από καρδιάς στον μεγάλο Ερίκ Αμπιντάλ να είναι καλά.
Ώρε -που λέμε στην Κέρκυρα- ευχαριστώ πολύ που με διαβεβαιώνετε ότι σας λείπω, αλλά έχω ξεκαθαρίσματα με τον ακαδημαϊκό βοθρολυματούχο υπόκοσμο. Μετά από τόσα χρόνια αναγκάστηκα εκ των πραγμάτων να θυμηθώ ότι υπήρξα κάποτε δικηγόρος. Δεν προλαβαίνω να συντάσσω δικόγραφα και υπομνήματα. (Εννοείται ότι θα τους κανονίσω RATMικώ πελέκει.)
Τεραστιο γεγονος το οτι ποδοσφαιριστες της αξιας (και του μεγεθους) του Αμπινταλ, φορανε την φανελα του ΘΡΥΛΟΥ και γινονται μελη της οικογενειας μας.
Οχι για το ονομα, το κυρος ή το επιπεδο της ομαδας (καθως θεωρω οτι ειναι μεγαλυτερο απο οποιονδηποτε ποδοσφαιριστη), αλλα για το κινητρο που δινει στα νεα παιδια που εχουμε, ειτε στην πρωτη ομαδα, ειτε στις ακαδημιες. Και για τα μαθηματα συμπεριφορας που μπορουν να παρουν απο τοσο μεγαλους ποδοσφαιριστες.
Το οτι δεν υπηρξε Ελληνας εκει (και κυριως ο Μανιατης)ι, με προβληματισε και μου καθισε ασχημα. Ελπιζω να ειχε καποιο σοβαρο λογο.
Το ΄΄Κόκκινο Βιογραφικό Σημείωμα΄΄, έχει ενδιαφέρον περιεχόμενο. Το΄χω προσέξει...
Απόστολε,επαγγελματίες δημοσιογράφοι δεν μπήκαν στην ουσία όπως εσύ.Προσωπικά ευχαριστώ τον Ερίκ Αμπιντάλ που φόρεσε την φανέλα με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο και του εύχομαι τα καλύτερα στη ζωή του και προπαντός υγεία.
Μόνο με 7 γραμμές και πήρε 10...
Μπράβο για το άρθρο κύριε Απόστολε. Αυτά ακριβώς είναι τα συναισθήματά μας για τον νικητή Αμπιντάλ, ο οποίος έδειχνε, ανεξαρτήτως εμφάνισης, συνέχεια ψυχωμένος και επαγγελματίας. Η δική μου αίσθηση -διορθώστε με αν κάνω λάθος- είναι ότι εξ αρχής η συμφωνία ήταν εξάμηνη ή τουλάχιστον υπήρχε γνώση της διάθεσης του να σταματήσει (χωρίς απαραίτητα να είναι κακό αυτό). Ωστόσο πρόλαβε την απορία μου ο σύγγαυρος Chief, για ποιο λόγο σύσσωμη η ομάδα δεν παρευρέθη στη συνέντευξη; Το θεωρούσα δεδομένο.
Σ΄ευχαριστώ RG. Ρίξε μια ματιά και σ΄αυτά που γράφω στον Τσιφ... Τώρα για τον Αμπιντάλ, είναι σαφές ότι πίσω απ΄την απόφασή του για τον ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΣΤΑ ΟΠΛΑ ( γνωστό βιβλιο του Χεμινγουέη και παλιά ταινία του ΄50 ) βρίσκεται - και ή μόνο - ιατρική ΕΝΤΟΛΗ: Αποφυγή της υπερβολικής καταπόνησης... Είναι μεταμοσχευμένος, άρα πιθανότατα παίρνει ανοσοκατασταλτικά φάρμακα για να μην απορρίψει το ηπατικό μόσχευμα που έλαβε, έστω και ιστοσυμβατό προς αυτόν. ΘΑ ΣΤΟ ΠΩ ΚΑΘΑΡΑ: Άλλο άτομο, στη θέση του, ούτε καν θα σκεπτότανε να παίξει μπάλα μετά από τέτοια περιπέτεια και επέμβαση. Μόνο σαν θεατής... Ο άνθρωπος αυτός, έκανε κάτι ξεχωριστό, κάτι ΗΡΩΪΚΟ ΚΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΠΑΝΙΟ: ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΔΗΛ. ΑΠΑΙΤΗΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ, ΜΕΤΑ ΑΠΌ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ ΚΑΙ ΗΠΑΤΙΚΗ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ...Γιαυτό και η ανάρτησή μου αυτή, είναι έτσι. Συναισθηματικά φορτισμένη. Γιατί έχω αυτά, τα συγκεκριμένα δύο, μάτια...
Τις τελευταίες μέρες κάπου ξαναδιάβασα για τον Ολαϊτάν. Ελπίζω να έχει ξεπεράσει κι αυτός το πρόβλημα υγείας που τον ταλαιπώρησε τόσο πολύ.
Καλημέρα Κ Απόστολε, συγχαρητήρια για το άρθρο!
Αρχικά να ευχηθώ και εγώ με την σειρά μου καλή τύχη στον μαχητή της ζωής Αμπιντάλ.
Εν συνεχεία θα ήθελα να αναφερθώ στην πρώτη (1) διαπίστωση σας σχετικά με την απουσία της πλειοψηφίας των συμπαιχτών του Αμπιντάλ.
Χθες εμφανίστηκε ένα μικρό γκρουπάκι παιχτών στην εκδήλωση, όχι όλη η ομάδα.
Τα γκολ πανηγυρίζονται επίσης από ένα μικρό γκρουπάκι 2-3 παιχτών με την σύνθεση του γκρουπ να αλλάζει ανάλογα με τον εκάστοτε σκόρερ και την ψυχολογική του κατάσταση (κατεβασμένες μουσούδες). Σύσσωμη την ομάδα δεν την έχω δει να πανηγυρίζει. Ακόμα και το κρίσιμο γκολ της Λειβαδιάς στις καθυστερήσεις πανηγυρίστηκε (τρόπος του λέγειν) μόνο από δυο παίχτες και αυτό νωχελικά. Μετά τον αγώνα με την Μάλμε επίσης δεν πανηγύρισε σύσσωμη η ομάδα μαζί με τον κόσμο, κάποιοι έφυγαν γρήγορα για τα αποδυτήρια μεταξύ των οποίων και ο αρχηγός της.
Χθες διαβάζω για τον αποκλεισμό του Αφελάι που έφυγε σφαίρα για τα αποδυτήρια μετά την αλλαγή του την Τετάρτη και μαθαίνω πως κάτι παρόμοιο είχε κάνει και ο Κασάμι μετά την αλλαγή του με τον βάζελο για αυτό είχε μπει και στο ψυγείο για λίγο. Μαζί με τα παραπάνω μου έρχεται στο μυαλό και ο «πραξικοπηματίας» των πέναλτι Μήτρογλου και αναρωτιέμαι για το κλίμα που επικρατεί στην ομάδα και αν αυτός είναι ένας από τους σημαντικότερους λόγους που εμφανίζει αυτό το κακό αγωνιστικό πρόσωπο...
Χ-ray eyes, Τσίφ(τ)η... Κάτι ψυλλιαζόμουνα κι εγώ ότι ΄΄τρέχει΄΄ στους πανηγυρισμούς, αλλά δεν το΄χα συνειδητοποιήσει πλήρως... Εσύ τα ύφανες όλα μαζί, ειδήσεις και ενδείξεις, φτιάχνοντας ένα σενάριο που - λογικά - στέκει. Δύο πράγματα είναι σίγουρα: Ότι έχουνε σχηματιστεί γκρουπάκια μεταξύ των παιχτών καθώς και ότι μερικοί, καβάλα στο καλάμι, έδειξαν ή/και δείχνουν εμφανώς και ΑΠΡΕΠΩΣ δυσαρεστημένοι, όταν δεν αγωνίζονται ΄΄όσο θεωρούν πως θα΄πρεπε΄΄... Το πρώτο, δεν είναι βέβαια ασυνήθιστο στις ομάδες. Απεναντίας αποτελεί κανόνα και, αν ήξερα την ΄΄συγκολλητική ύλη΄΄ αυτών των...υπο-ομάδων όπως και την όποια αγωνιστική ( ασ' την συμπεριφορική ) επίπτωση που έχει - αν έχει - ο σχηματισμός τους, θα μπορούσα ( όλοι μας ) να πω περισσότερα. Δεν το ξέρω κι έτσι επιφυλάσσομαι, αλλά ΔΕΝ ΤΟ ΠΑΡΑΒΛΕΠΩ. Το δεύτερο, είναι θέμα χειρισμών εκ μέρους του προπονητή ΚΑΙ της Διοίκησης, με γνώμονα πάνω απ΄ολα ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ. Κι αυτά τα συμβάματα αντιμετωπίζονται, ιδίως τα σημαντικά, πάντα με τη ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ των δύο που ανέφερα. ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ; ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΜΕΙΝΟΥΜΕ Σ΄ΑΥΤΟ... Τί να σου πω; Πιθανόν. Έχουμε κι αυτά τα 2 ΄΄πρόσωπα΄΄, βλέπεις, της ομάδας, εδώ και στην Ευρώπη. Μαθαίνουνε κι οι παίχτες τα των μεταγραφών... Όλα παίζουν ρόλο. ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΄΄ΤΡΕΧΕΙ΄΄ ΠΑΝΤΩΣ, ΝΑΙ, ΣΥΜΦΩΝΩ ΚΙ ΕΓΩ. Δεν ξέρω όμως ούτε περισσότερα απ΄όσα ο μέσος οπαδός, ούτε φυσικά πόσο σημαντικά είναι όλ΄αυτά. ΟΙ ΝΙΚΕΣ ΠΑΝΤΩΣ ΓΙΑΤΡΕΥΟΥΝ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ... Έχω εμπιστοσύνη στον Μαρινάκη ΚΑΙ στη συνεργασία του με τον Μίτσελ. ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΤΣΙΤΑ. ΓΙΑΤΙ ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΝΟΣ...ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΚΡΙΣΙΜΗ ΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ...
Σπουδαίο άρθρο, Απόστολε. Δεν την είδα τη συνέντευξη, όντας εκτὀς Ελλάδος, κι ούτε γνώριζα πως ο Αμπιντάλ έχει ξεπεράσει καρκίνο, και μάλιστα αυτού του τύπου. Επειδή έχω προσωπική εμπειρία παρόμοιας δοκιμασίας στο παρελθὀν, πρέπει να πω πως νοιώθω απέραντη ευγνωμοσύνη σε πολλούς και πολλά που με βοήθησαν τότε, ζώντες τε και τεθνεώτες, οράματα και θάματα -- ὀπως κι αν τα εννοήσει κανείς. Μεταξύ όλων αυτών, δεν μπορώ να παραλείψω και μια μαγική χρονιά του Ολυμπιακού μας, απ᾽όπου αντλούσα κουράγιο, κάθε μέρα... Τότε κατάλαβα περισσότερο απὀ ποτέ τη δύναμη του ποδοσφαίρου, και ιδιαίτερα την υπερβατική ουσία του Θρύλου.
Παρεμπιπτόντως, θερμά συγχαρητήρια στην ομάδα του RATM -- κορυφαία εκπροσώπηση της Ολυμπιακής ψυχής στο διαδίκτυο.
Να ζήσεις αδελφέ, απ΄την καρδιά μου... ΝΙΚΗΤΗ!
Σ’ευχαριστώ θερμά, αδελφέ Απόστολε.
Καθώς παρακολουθούσα σήμερα τη λήξη του αγώνα και τις τελευταίες στιγμές του Αμπιντάλ στο γήπεδο, πραγματικά συγκινήθηκα, κι εκ των υστέρων θύμωσα με τη μικροπρέπεια και την αχρειότητα που εκδήλωσαν τα βρωμοπράσινα σιχάματα οταν ηρθε αυτή η μεγάλη φυσιογνωμία στο Λιμάνι. Η κακία θα τους μείνει κι ο φθόνος... γιατἰ το μεγαλείο του Ολυμπιακού δεν μπορούν ούτε να το φανταστούν.
Εξαιρετικό άρθρο.
Σ΄ευχαριστώ Romain.
Κύριε Αμπιντάλ,
Να΄σαι καλά και καλή συνέχεια.
Κύριε Μίτσελ,
Πάρε μαστίγιο, τα παράπονα είναι δικαιολογημένα.
Κύριε Μαρινάκη,
Χώσε για τους παίκτες που χρειαζόμαστε.
Άιντε παιδιά...
ΥΓ. keep calm & read apostolos
Με κάνεις και κοκκινίζω...
Υπηρχαν και θα υπαρχουν ατομα με προβληματα υγειας.Ο καθενας τον αγωνα του λοιπον και την αγωνια του,για το προβλημα του. Συγκριτικα, οι ανωνυμοι με προβληματα υγειας ειναι πολυ περισσοτεροι απο τους επωνυμους,που σημαινει οτι εκει εξω ο θανατος(δυστυχως για πολλους )κανει παρτυ. Λιγο πολυ ολοι τον εχουμε γευτει (συγγενεις ,φιλοι μας που δεν ξεφυγαν απο του χαρου τα δοντια.Χαιρομαι λοιπον οταν καποιος μπορει ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ με τον τροπο του εστω και προσωρινα και να ΔΙΑΤΥΜΠΑΝΙΖΕΙ ΤΗΝ ΝΙΚΗ ΤΟΥ (με τον τροπο του) οσο ματαιω κι αν ειναι, λεγοντας "του" κατα καποιον τροπο οτι μπορω και αγωνιζομαι σε οσες βρωμιες και αν μου βαλεις στο σωμα μου, θα σε νικησω με την θεληση της ψυχης μου. ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΩ . Και δεν ειναι μονο ο καρκινος εκει εξω που σουλατσαρει και "ΒΙΑΖΕΙ" ΚΟΡΜΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΕΣ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΣΟ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ που βιωνουν την γευση του θανατου .Υποκλινομαι στην αυρα σου ΑΜΠΙΝΤΑΛ αλλα και σε ολους εσας που ομορφαίνετε και δίνεται αλλο νοημα στην ζωη μου.ΥΓ Θα ηθελα αμπινταλ να διδαξεις σε οσους μπορεις τις εμπιριες σου για το πως πρεπει να αγωνιζεται ο καθενας(μικρος,μεγαλος)στον καθε στιβο της ζωης.Αλλα και παλι αν δεν μπορεις για τους δικους σου λογους,μου ειναι αρκετο το φιναλε της υποκλισης σου.ΥΓ2 Εμαθες να πετας. Καλο σου ταξιδι
Τελικα πρεπει να "διορθωνεται"προς το σωστο ακομα και η λεξη εμπειρια,και αυτο οφειλω
Υπήρχαν και θα υπάρχουν άτομα με προβλήματα υγείας.Ο καθένας τον αγώνα του λοιπόν και την αγωνία του,για το προβλημά του. Συγκριτικά, οι ανώνυμοι με προβλήματα υγείας είναι πολυ περισσότεροι απο τους επώνυμους,που σημαίνει οτι εκει εξω ο θάνατος(δυστυχώς για πολλούς )κάνει πάρτυ. Λίγο πολύ όλοι τον έχουμε γευτεί, (συγγενείς ,φίλοι μας που δεν ξέφυγαν απο του χάρου τα δόντια.Χαίρομαι λοιπόν όταν κάποιος μπορεί ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ με τον τρόπο του έστω και προσωρινά και να ΔΙΑΤΥΜΠΑΝΙΖΕΙ ΤΗΝ ΝΙΚΗ ΤΟΥ (με τον τρόπο του) οσο επι ματαίω κι αν είναι, λεγοντάς "του" κατά κάποιον τρόπο οτι μπορώ και αγωνίζομαι σε όσες βρωμιές και αν μου βάλεις στο σώμα μου, θα σε νικήσω με την θέληση της ψυχής μου. ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΩ . Και δεν ειναι μονο ο καρκίνος εκει έξω που σουλατσάρει και "ΒΙΑΖΕΙ" ΚΟΡΜΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΕΣ...ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΣΟ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, που βιώνουν την γέυση του θανάτου .Υποκλίνομαι στην αυρα σου ΑΜΠΙΝΤΑΛ αλλά και σε όλους εσας που ομορφαίνετε και δίνετε αλλο νόημα στην ζωη μου.ΥΓ Θα ηθελα αμπινταλ να διδάξεις σε όσους μπορείς τις εμπειρίες σου για το πως πρέπει να αγωνίζεται ο καθενας(μικρος η,μεγαλος)στον καθε στίβο της ζωής.Αλλα και πάλι αν δεν μπορείς για τους δικούς σου λόγους,μου ειναι αρκετό το φινάλε της υποκλισής σου.ΥΓ2 Εμαθες να πετας. Καλο σου ταξιδι
Εδώ, δεν υπάρχει θέση ούτε για μια λέξη παραπάνω. ΕΙΔΙΚΑ στις τελευταίες γραμμές του σχολίου.
Σεβόμαστε απεριόριστα ένα παίχτη παγκοσμίου κλάσεως, που είχε την απροσμέτρητη ψυχική δύναμη να παλέψει την επάρατο, να τη νικήσει και να ξαναπαίξει μπάλλα. Έναν παίχτη που προέρχεται από μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ ομάδα και τέλειωσε την καρριέρα του στο Θρύλο μας. Υπήρξε άδικη η κριτική στο πρόσωπό του. Δεν ήταν επαρκής, σύμφωνοι, αλλά είναι καρκινοπαθής 35 ετών, ξέραμε όλοι όταν ήρθε ότι το τέλος του ως παίχτη είναι κοντά. Μόνη μας δικαιολογία, όπως είπατε, κυρ-Απόστολε, η λατρεία μας γι' αυτήν την ομάδα που ενίοτε μας τυφλώνει, αλλά ευτυχώς προσωρινά. Ως "όνομα" που έπαιξε στον Ολυμπιακό είναι από τα μεγαλύτερα.
Ερίκ, ως οπαδοί του Θρύλου σε αποχαιρετούμε, σε ευχαριστούμε που αγωνίστηκες με την ερυθρόλευκη ριγωτή και προσωπικά θά 'θελα κι εγώ να σε δω εξωγηπεδικό συνεργάτη της ομάδας, όπως τον Καρεμπέ. Ως ποδοσφαιρόφιλοι χαιρετίζουμε όσα έκανες στη σταδιοδρομία σου. Ως άνθρωποι σου ευχόμαστε να σ' έχει ο Θεός καλά και καλή συνέχεια με ό,τι κι αν κάνεις στη ζωή σου.
Ορίστε ένα σχόλιο υπόδειγμα! Το λέω για κάτι...ζωηρούς πιο κάτω, που δεν λένε να κάτσουν ήσυχα, ΤΩΡΑ που οι -4 γίνανε -1... Ααααχ τί τραβάω με κάτι γκρινιάρηδες συγκλητικούς....Κι έχουνε και επιρροή στο πόπολο...
Στα λόγια σου, Απόστολε, ότι η μπάλα λειτουργεί συχνά ως "βάλσαμο στις ψυχές, τα προβλήματα και της σκοτούρες της καθημερινότητάς μας" νομίζω πως ΠΡΕΠΕΙ να προστεθεί ένα "ΠΡΕΠΕΙ". Η μπάλα "πρέπει" να λειτουργεί έτσι και μόνο έτσι. Είναι όμως αμέτρητοι οι παράγοντες που μας εμποδίζουν να δούμε την μπάλα με τον τρόπο που περιγράφεις. Δυστυχώς. Μεγάλη συζήτηση, ατελείωτη. Οπότε ας μείνω στην περίπτωση Αμπιντάλ. Δίκαιη η κριτική που δέχθηκε παλιότερα ως παίκτης του Ολυμπιακού, δίκαιος και ο σεβασμός που δέχεται τώρα ως άνθρωπος.
Απόλυτα ορθό σχόλιο. Να...σε βλέπουμε συχνότερα Νικολάκη...Όχι κι εσύ τα...καλά του Μαουνιέρη!
Ώρε -που λέμε στην Κέρκυρα- ευχαριστώ πολύ που με διαβεβαιώνετε ότι σας λείπω, αλλά έχω ξεκαθαρίσματα με τον ακαδημαϊκό βοθρολυματούχο υπόκοσμο. Μετά από τόσα χρόνια αναγκάστηκα εκ των πραγμάτων να θυμηθώ ότι υπήρξα κάποτε δικηγόρος. Δεν προλαβαίνω να συντάσσω δικόγραφα και υπομνήματα. (Εννοείται ότι θα τους κανονίσω RATMικώ πελέκει.)
Υπήρξε μεγάλος παίκτης με σοβαρή καριέρα, περίεργο να βλέπεις ένα τόσο μεγάλο όνομα να ανακοινώνει την αποχώρησή του όντας παίκτης της ομάδας μας. Αγωνιστικά, δικαίως έφαγε κράξιμο. Μεγαλύτερη προσφορά ενδεχομένως να έχει αν όντως υπάρξει κάποιου τύπου συνεργασία με τη διοίκηση. Σχετικά με την παρουσία των συμπαικτών του, κι εμένα δεν μου έκατσε καλά. Όφειλαν να βρίσκονται άπαντες εκεί. Επί της ευκαιρίας, επιτρέψτε μου να σχολιάσω και κάτι για τους παίκτες και τα αποδυτήρια.
Ο Αφελάυ, που ήταν προφανές πως κάτι συμβαίνει και το είχα σχολιάσει, είναι εκτός αποστολής. Διαρρέεται πως είναι εξ' αιτίας της συμπεριφοράς του όταν έγινε αλλαγή. Και ρωτάω εγώ... Όταν ο Μανιάτης έκανε παρόμοια στον αγώνα με τη Μάλμε, όταν ο Μήτρογλου για δεύτερη φορά εκτέλεσε πέναλτυ με το έτσι θέλω (που εγώ αν ήμουν διοίκηση θα είχα καρφώσει όχι το δελτίο στον τοίχο, αλλά τον ίδιο), και συνεχίζουν και παίζουν, ο Αφελάυ είναι το πρόβλημα; Γιατί διάβασα πως πάει ενδεχομένως και για αποδέσμευση. Δηλαδή από όλους τους επιθετικούς μας, αυτός που γύρισε και ένα παιχνίδι και βοήθησε την ομάδα με γκολ (σύμφωνοι, τον πήραμε για πολλά παραπάνω), είναι το πρώτο μας μέλημα να φύγει; Κάθε βδομάδα έχουμε και θέμα με κάποιον και δεν βλέπω φως στο τούνελ. Πώς να παίζουμε λοιπόν σαν ομάδα όταν όλα δείχνουν πως δεν είμαστε ομάδα;
Φίλε Kaine έχω παρατηρήσει πολλά σου σχόλια και πρέπει να παραδεχτώ πως έχουμε σε πολύ μεγάλο ποσοστό τις ίδιες απόψεις. Εγώ βλέπω αποδυτήρια καφενέ και κανένα μα κανένα σεβασμό. Όπως πολύ σωστά σημείωσες ο προπονητής κρίνει και αποφασίζει με δυό μέτρα και δυο σταθμά. Δε μπορείς ρε να μη τιμωρείς! το Μήτρογλου και να κάνεις αυτό στον Αφελάυ. Που στη τελική είναι μεγαλύτερο όνομα απο το Μήτρογλου. Εχω την αίσθηση (και προσωπικά και την ελπίδα) πως σε λίγο καιρό ο τυπάκος θα ξαναγίνει τηλεσχολιαστής.
Εγώ από όσους προπονητές έχω "ζήσει", θεωρώ μάλλον ως τους καλύτερους τον Ντούσκο (την πρώτη θητεία του στην ομάδα) και τον σενιόρ Ερνέστο (προσπαθώντας να τα ζυγίσω όλα: από το δικό μας έμψυχο δυναμικό και την κατάσταση των αντιπάλων, μέχρι τη στήριξη της διοίκησης και την γενικότερη κατάσταση της ομάδας την εκάστοτε εποχή). Τον Μίτσελ, όσο κι αν ακούγεται παράξενο, δεν ξέρω πού να τον βάλω στην προσωπική μου κατάταξη. Τον πρώτο του μισό χρόνο στην ομάδα, λίγο πριν την απολυση Ζαρντίμ, σταμάτησα να βλέπω ποδόσφαιρο, οπότε τον έχω παρακολουθήσει ενάμιση χρόνο ως τώρα. Στα συν του, σχετικά με καθαρά αγωνιστικά θέματα, θα έβαζα γενικά τα όσα έκανε η ομάδα στο πρώτο μισό της σαιζόν πέρισυ, συν τις δύο σημαντικές και μεγάλες νίκες με Ατλέτικο και Γιουβέντους. Στα μείον θα έβαζα όλα τα υπόλοιπα. Αυτό όμως που με προβληματίζει είναι πως δεν βλέπω φέτος αρκετά από αυτά που θεωρούνταν πως είναι καλός, όπως για παράδειγμα η ψυχολογία τον παικτών, τα αποδυτήρια κλπ. Επίσης, το ροτέισιον που κάνει το θεωρώ λάθος και δεν έχει βοηθήσει κανέναν παίκτη να βρει ρυθμό.
Αν πάντως η διοίκηση αποφασίσει να τον αλλάξει μεσούσης της περιόδου το θεωρώ ξεκάθαρα μεγάλο λάθος, αλλά δεν βλέπω και τον ίδιο να βοηθάει την κατάσταση που είναι κρίσιμη και για την ομάδα αλλά και για τον ίδιο. Αν για παράδειγμα γίνει η στραβή αύριο, βλέπω την υπομονή να εξαντλείται. Του δίνω όσο δίκιο θέλει για τις φετινές δυσκολίες λόγω των μεταγραφών και της φετινής προετοιμασίας, αλλά έχει περάσει πλέον και μισή χρονιά και πονάνε τα μυαλά μου με την εικόνα της ομάδας. Ο Γκαζαριάν δεν του κάνει, ο Αφελάυ ούτε, ο Ντουρμάζ επίσης, ο Μπενίτεζ προφανώς όχι, ο Σαβιόλα ήταν εκτός πλάνων, ο Ντοσεβί αραιά και που, ο Κασάμι όπως χρησιμοποιείται δεν κάνει τη διαφορά, ο Τσόρι δεν αντέχει ενενηντάλεπτα, ο Φορτούνης δεν χαίρει εμπιστοσύνης, ο Σαλίνο αγνοείται, ο Φουστέρ είναι για τα άκρα. Άρα του χρόνου, αν βάλεις μέσα και Διαμαντάκο που είναι λίγος, Μήτρο που φεύγει, και κανέναν για τον οποίο μπορεί να έρθει καλή πρόταση, θέλουμε μια ντουζίνα παίκτες.
Ωραίος είσαι στο avatar...Με γειά! Θέλω να δω τί θα κάνετε κι εσύ κι ο Διγκίρλιος, δύο απ΄τους καλύτερους συγκλητικούς της πόλης μας, άμα πάρουμε το πρωτάθλημα και προχωρήσουμε στο Γιουρόπα... Όλο γκρίνια, γκρίνια... Πάτε να μου αναστατώσετε με τη δύναμη του λόγου σας, όχι μόνο τη σύγκλητο, αλλά κι όλο το Ράτμιο, την πόλη μας! Τα ίδια και ο φίλτατος, ο Βάγιος ο Νορδικός, ο υπερειδικευμένος, απ΄τα μέρη σου κι αυτός, τις ΑΝΩ ΧΩΡΕΣ... Μωρέ θα σας στείλω εκστρατεία κατά Αίγυπτο μεριά, να ησυχάσω απ΄το βουρ, βουρ, βουρ σας...
Όταν (όχι άμα) θα πάρουμε το πρωτάθλημα θα χαρούμε Απόστολε. Και θα το κάνουμε με όλη τη καρδιά μας. Δε γκρινιάζουμε για κάποιο υφέρποντα και μυστήριο λόγο-το κάνουμε διότι βλέπουμε την ομάδα μας στη βαθμολογία κάτω από ένα κωλοχανείο που τρώει 3 απο τα Γιάννενα και μας έχει κερδίσει στο Καραισκάκη. Το κάνουμε γιατί έχουμε απαιτήσεις και γιατί είμαστε(τουλάχιστον εγώ) η γενιά που μεγάλωσε μέσα στα πέτρινα χρόνια και καταλαβαίνουμε λίγο διαφορετικά τα πράγματα.
Όπως και να το κάνουμε, εμείς όλοι έχουμε μια ιδέα μόνο για το τί συμβαίνει ΑΛΗΘΙΝΑ στ΄αποδυτήρια. Εικάζουμε με βάση ενδείξεις, κι αυτές ελάχιστες. Δεν ξέρουμε, όχι όλη, αλλά ούτε κλάσμα απ΄την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ που υπάρχει εκεί ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ. Μαντεύουμε, στην ουσία. Ας πάρουμε πρώτα τον αυριανό αγώνα και βλέπουμε. Εγώ έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στον Μαρινάκη. ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΗΣΥΧΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ. Ένα θέλω μόνο: Τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του, ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΝΑ΄ΝΑΙ ΑΥΤΟΣ!
Προφανώς και είναι έτσι, κάνουμε κριτική με τα λιγοστά δεδομένα που έχουμε στη διάθεσή μας.
Γκρινιάζω Απόστολε γιατί πλέον ανησυχώ πριν από κάθε αγώνα, ακόμη και αύριο που παίζουμε με την Καλλονή. Πήρα τα χαπάκια μου τώρα και σταματάω.
Άμα παίξουμε με ψυχή κι αποφασιστικότητα, κι όχι χλιαρά, τον αγώνα θα τον πάρουμε ΣΊΓΟΥΡΑ. Νομίζω πλέον ότι οι παίχτες μας έχουνε καταλάβει καλά, μετά τις 4άρες της Ξάνθης και τ΄αποτελέσματα του ΠΑΣ, πως με τις φανέλες και τα ΄΄Έλα μωρέ τώρα, κλπ΄΄, δεεεν έχει πρωτάθλημα. Η επαρχία, έχει σκληρύνει ΠΟΛΥ φέτος...
Θα συμφωνήσω σε όλα όσα ανέφερες εκτός από ένα. Έχοντας παίξει ποδόσφαιρο 15 χρόνια θα σου πώ ένα πράγμα. Εάν ένας προπονητής χάσει τα αποδυτήρια δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο να τα ξανακερδίσει. Άμα λοιπόν ισχύει αυτό που φαίνεται καλό θα ήταν ο Βαγγέλας να τον στείλει στο καλό. Δε θεωρώ λάθος λοιπόν μια αποδεύσμευση αυτή τη στιγμή-για την ακρίβεια έχει αργήσει. Στο άλλο που αναφέρεις για τον καλύτερο προπονητή θα σου πω πως βλέπω ένα προπονητή που κάνει βασικά λάθη και τα επαναλαμβάνει. Σε καμμία περίπτωση δεν τον κατατάσω στους καλύτερους που έχουν περάσει απο τον Ολυμπιακό πόσο μάλλον τον καλύτερο που ακόμα ακούω κάποιους να λένε.
Δεν θα διαφωνήσω, πιστεύω πως στο συγκεκριμένο θέμα (αν φτάσαμε εκεί) δεν υπάρχουν μέσες λύσεις. Το θεωρώ αναπόφευκτο πως στο τέλος ή θα φύγει ο προπονητής (πιο εύκολο) ή όσοι παίκτες έχουν θέματα (πιο δύσκολο). Θέλω όμως να δω έναν προπονητή να έρχεται και να μένει για χρόνια, μια πενταετία και βάλε, να έρχονται παίκτες και να ξέρουν πως "αυτή η κουφάλα ο κόουτς δεν κουνιέται με τίποτα". Τουλάχιστον έχουμε ξεπεράσει την κατάσταση που τους αλλάζαμε σαν τα πουκάμισα, να μη γυρίσουμε πάλι στα ίδια.
Ο Σάββας ξέρω πως είναι μέγας υποστηρικτής του Μίτσελ. Οι υπόλοιποι εδώ νομίζω αμφιταλαντευόμαστε οι περισσότεροι.
Απόστολε, συγνώμη για το "off topic" στην ανάρτησή σου!
Ανοίξαμε και σας περιμένουμε.
Καταναλώστε υπεύθυνα!
Είμαστε δίπλα...