Γεννήθηκες από καλή γενιά, πριν λίγους μήνες. Ήσουν από πολλά-πολλά χρόνια σε ύπνο βαθύ. Ασήκωτο... Έναν λήθαργο... Απ΄τα Σκριβανάκια σε θυμάμαι... Έχει κάνει ανάρτηση εδώ ο Σάββας. Για σένα. Όπως ήσουν τότε...

Σε χαιρετίζω, καινούρια ασπροκόκκινη κόρη... ΜΠΑΣΚΕΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ... Όχι όποιου κι όποιου. Αλλά της μεγαλύτερης σε μέγεθος, ιστορία, τρόπαια και ΑΜΟΛΥΝΤΗ ΔΟΞΑ ομάδας της χώρας. Του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ!

Μπήκατε ΗΔΗ στην καρδιά μας... Όταν αγωνίζεσαι με αυτοπεποίθηση, καλώς εννοούμενο νταηλίκι και ΠΙΣΤΗ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ απέναντι στον μισητό, ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΕΡΝΕΙΣ, ΕΙΣΑΙ  Α-Ξ-Ι-Α  ΝΑ ΛΕΓΕΣΑΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΜΙΛΙΟΥΝΙΑ ΟΠΑΔΟΙ ΑΠ΄ ΟΛΟ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ...

Εγώ δεν θα μιλήσω ούτε για ζώνες, ούτε για γούμαν του γούμαν, ούτε για λόου ποστ, γουίκ σάϊντ, χάι-λόου, τζαμπ σουτ, ντάνκιν, ντράϊβ, φόλοου, χετζ άουτ ή πικ εν ρολ και τα τοιαύτα... Αυτά για τους εδώ ειδικούς, ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΤΙΜΩ. Εγώ θα μιλήσω σαν ΓΑΥΡΟΣ και θα πω: Όταν ξεσκίζεις στον "τάφο του κοντού" αυτούς που σε  βρίζουν χυδαία, σε φτύνουν και σου πετάνε χίλια δυο, ΤΟΤΕ παίρνεις δικαιωματικά πρωτεύουσα, εξέχουσα θέση στα τρίσβαθα της ψυχής μου. Κι όχι μόνο της δικής μου, μα και εκατομμυρίων ομοϊδεατών μου στ΄αθλητικά. ΤΟΤΕ, σε κρατάει στην αγκάλη του, σε στηρίζει και σε προστατεύει Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ υπάρχει στη χώρα ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, από πιστούς-οπαδούς. Οπαδοί που΄ναι για σας, ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΑΣ, και γονείς και αδέλφια και σύντροφοι και φίλοι και παιδιά ακόμη...

Δεν σας ήξερα στην συντριπτική σας πλειονότητα. Μόνο μία ήξερα, από παλιά, που την είχα "καρφώσει" και θα την αναφέρω πιο κάτω... Έχω ξεχωρίσει πάντως κάποιες, χωρίς τούτο βέβαια, κάθε άλλο, να σημαίνει ότι δεν σφίγγω με θέρμη το χέρι της κάθε μιας χωριστά, συγχαίροντας ΟΛΕΣ ΣΑΣ για τον ΘΡΙΑΜΒΟ απέναντι στους χολεριασμένους. Και δεν εννοώ φυσικά τα αντίπαλα κορίτσια. Ούτε και ΟΛΟΥΣ όσοι είχαν μαζευτεί εκεί, στης Αλεξάνδρας τον τάφο... Μιλάω μόνο για τους αλητάμπουρες. Τους ανεκδιήγητους. Τους προκλητικούς. Τους γνωστούς γραψάρχιδες των κανονισμών και των νόμων. ΠΟΥΤΑΝΕΣ ΑΡΧΕΣ... Που το "παίζετε" τόσο συχνά κουφές, ενώ πρέπει ν΄ακούσετε και τυφλές, ενώ πρέπει ν΄ανοίξετε τα γκαβά σας και να δείτε επί τέλους....

1.  Κ Α Π Ο Γ Ι Α Ν Ν Η   Ε Λ Ε Ν Η

Φυσιογνωμικά, μου εμπνέει εμπιστοσύνη. Δείχνει άτομο που΄χει μεράκι να δουλεύει στο πόστο του τεχνικού ηγέτη. Φαίνεται ζεστή, επίμονη, με ορμή, ανθρώπινη πολύ, εκφραστική, ικανή στο να μεταδώσει ενθουσιασμό στις παίκτριες, προσηλωμένη απόλυτα στον στόχο, που για τον Ολυμπιακό δεν είναι παρά μόνο ένας: τα τρόπαια. Δεν ξέρω ούτε και μπορώ να κρίνω τις τεχνικές της γνώσεις. Λέω ό,τι αποκομίζω από μια φωτογραφία κι ένα - σημαντικό όμως - αποτέλεσμα της ομάδας της. Λίγα; Σίγουρα, πολύ λίγα. Αλλά όπως λένε κι οι Γάλλοι "οι πρώτες εντυπώσεις είναι και οι πιο φυσικές ". Και δεν πολυπέφτουν έξω, συμπληρώνω...

2.  Τ Α Ν Ι Α   Χ Α Λ Ι Β Ε Ρ Α  και  Κ Ε Ν Τ Ρ Α  Τ Ζ Ο Ν Σ Ο Ν

Με εντυπωσίασαν με την ευστοχία και την μαχητικότητά τους. Έμπειρες, έδειξαν ότι αποτελούν πολύτιμες μονάδες για την ομάδα. "Φόρτωσαν" καλά τον Βάζελο... Βηματοδοτούν, μαζί με τους εκλεκτούς μου σε άλλα αθλήματα του Θρύλου, την ερυθρόλευκη οπαδική καρδιά μου στο εξής. Συνεχίστε κορίτσια!
 

3.  Ο Λ Γ Α   Χ Α Τ Ζ Η Ν Ι Κ Ο Λ Α Ο Υ

Την είχα προσέξει εδώ και κάτι χρόνια βλέποντάς την με τον Αθηναϊκό απ΄την τηλεοπτική συχνότητα του Μάτζικ, αν θυμάμαι καλά. Μια παίκτρια όλο νεύρο, πεισματάρα, γεμάτη ψυχή, ακαταπόνητη, παίκτρια ομάδας, κατευθυντήριος νους. Μ΄άρεσε. Τώρα παίζει στην ομάδα μου. Και δίνει την ψυχάρα της γιαυτήν. Με χαροποιεί ιδιαίτερα που την έχουμε, γιατί πριν από όλα ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΑΥΤΟ που κυρίως πρέπει να΄χει οποιοσδήποτε παίζει σε τούτο τον ιδιαίτερο, τον ξεχωριστό σύλλογο: να νιώθει όσο πιο δυνατά γίνεται ότι φοράει ΑΥΤΗ  την φανέλα...

Ας θυμηθούμε λίγο, για του λόγου το αληθές, τί δήλωσε μετά τον αγώνα μας με τον Βάζελο:

"Είναι πολύ δύσκολο να φωνάζει ένα κατάμεστο γήπεδο εναντίον σου ( Σ.Σ. Μην ωραιοποιείς κορίτσι μου... Δεν φώναζε. Σας φτύνανε οι...λεβέντες και σας βρίζανε ΧΥΔΑΙΑ...). Θεωρώ όμως ότι έχουμε αρχίσει να αντιλαμβανόμαστε το ΒΑΡΟΣ της φανέλας του Ολυμπιακού, μιας και σήμερα παίξαμε ΣΑΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ....Είναι ΤΡΟΜΕΡΗ ΑΙΣΘΗΣΗ να φοράς τη φανέλα του Ολυμπιακού και να παίζεις σ΄ένα γήπεδο γεμάτο Παναθηναϊκούς ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ. Αυτή η φανέλα σου δίνει το ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ...".

Έχετε ακούσει πολλούς παίκτες μας, σε οποιοδήποτε άθλημα, είτε παλιές καραβάνες είτε φρέσκους, να μιλάνε έτσι για τον ΘΡΥΛΟ όπως η Όλγα Χατζηνικολάου;

Ως επίλογο, ΟΦΕΙΛΩ να επισημάνω την σημασία της οικονομικής συμμετοχής όσων έδωσαν για τον Ερασιτέχνη, την αξιοσύνη του Μιχάλη Κουντούρη στο τιμόνι του, τον μόχθο όλων όσοι εργάζονται άοκνα γιαυτόν και ΦΥΣΙΚΑ ΝΑ ΕΞΑΡΩ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΗΓΕΤΗ, χωρίς την παρουσία του οποίου τα τμήματα που συναποτελούν τον Ερασιτέχνη δεν θα σαρώνανε, όπως κάνουν καταιγιστικά, ΤΟΥΣ ΤΙΤΛΟΥΣ...

Καλορίζικο λοιπόν το ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΤΜΗΜΑ ΜΠΑΣΚΕΤ του Ολυμπιακού!  ΚΙ ΕΣΥ ΕΥΑΓΓΕΛΕ, ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΑ Ο,ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΥΣΤΥΧΕΙΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ ΜΑΣ....

Υ. Γ.  Όσο και να θέλετε, εγώ αρνούμαι πεισματικά να πω...κακά λόγια. Με ξέρετε...