Σήμερα είναι ένας αγώνας κρίσιμος. Δεν είναι όμως ο ΕΝΑΣ, ο ΜΟΝΟΣ, ο ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΟΣ, ο ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ. Γιατί αυτό βγαίνει ως οσμή, ως καπνός, ως ηχώ, από την δημοσιογραφική ατμόσφαιρα των ημερών, με κορύφωση χτες και σήμερα. Υπερβολές, τόσο συνηθισμένες σε τούτη τη φάρα... Οπωσδήποτε πρόκειται για ΜΕΓΑΛΟ αγώνα. Όχι όμως ζωής ή θανάτου. Κακώς λοιπόν η περιρρέουσα μιντιακή ατμόσφαιρα έχει φτιάξει αυτό το κλίμα για το αποψινό παιχνίδι. Δικαιολογημένο ενδεχομένως, αλλά από άστοχο έως βλαπτικό, ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΙΧΤΕΣ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ Ή ΠΛΗΡΟΦΟΡΟΥΝΤΑΙ... Πρόσεξα μεταξύ άλλων και τα όσα είπε στη συνέντευξη τύπου ο Πορτογάλος. ΟΑΣΗ. ΠΑΤΑΕΙ ΣΤΗ ΓΗ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Και πιθανότατα, αυτό εξηγεί και τις ΜΕΧΡΙ τώρα επιτυχίες του. Παίζουν κι άλλοι μέσα κι έξω από το Καραϊσκάκη απόψε. Κανείς επομένως δεν μπορεί να προβλέψει τις εξελίξεις τα μεσάνυχτα, εξελίξεις για τις οποίες ΟΛΟΙ ΟΙ ΓΑΥΡΟΙ ευχόμαστε να΄ναι καλές.

Θεωρώ, για να΄ρθω και στο κυρίως θέμα, τον προπονητή ΜΑΣ, ως το βασικό ατού της ομάδας. Όχι μόνο τώρα. Αλλά ΕΩΣ τώρα. Το ποιούς θα επιλέξει, το πώς θα στήσει την ομάδα, με ποιό πλάνο δράσης, τί θα κάνει ανάλογα με τις εκάστοτε τροπές του παιχνιδιού, θα τα δούμε. Και τον εμπιστεύομαι. Μ΄άρεσε ιδιαίτερα και θέλω να το θίξω, εκείνο που είπε ότι θα πρέπει ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ να δείξουμε στους Κροάτες το ποιός είναι τ΄αφεντικό εδώ, το ποιός θα΄χει το κουμάντο στην αναμέτρηση. ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ετούτο και ξεκινώντας απ΄αυτό ακριβώς, θα΄θελα να ξετυλίξω με την ευκαιρία μερικές σκέψεις μου για το βράδυ.

1.  Έχω το κουμάντο, δεν σημαίνει με τίποτα βέβαια  "βουρ στον πατσά". Σημαίνει πρώτα-πρώτα, για μένα, ΜΠΑΙΝΩ στον αγώνα με ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟ άγχος. Περισσότερο από απαραίτητο. Βάζω δηλ. τον εγκεφαλικό μου φλοιό στο τιμόνι και δεν αφήνω την αδρεναλίνη μου να...ξεσαλώσει. Επιζητώ φυσικά - και θα είναι ούτως ή άλλως - ψηλές στάθμες στο αίμα μου από τούτη την ορμόνη του "συναγερμού", ΕΙΔΙΚΑ στο ξεκίνημα και στις αρχές του ματς, αλλά δεν θα την αφήσω να με κάνει και ό,τι γουστάρει. Να με φέρει σε θολούρα... Σε κατάσταση ελαττωμένης κριτικής ικανότητας. Τα ΠΡΩΤΑ προ πάντων, πολύ κρίσιμα, λεπτά. Να γιατί ο Σίλβα, δήλωσε ΚΑΙ δημόσια τα όσα διαβάσαμε και που δεν στόχευαν παρά σ΄ενα. Κυρίως. Την απάλυνση του, δικαιολογημένου, άγχους των παικτών του. ΕΓΚΑΙΡΩΣ και ΕΠΑΡΚΩΣ. Ξέρει ότι θεωρούμαστε και είμαστε απόψε το φαβορί, ενώ οι άλλοι το αουτσάϊντερ, κι αυτό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΟ. Απαιτείται κοντρολάρισμα στη δουλειά... Φυσικά, τα ίδια ισχύουν και σε μεγαλύτερο πιθανόν βαθμό και για τους αντιπάλους μας. Κι εκεί, θα΄ναι η νορ-αδρεναλίνη, η αδελφή της αδρεναλίνης, η ορμόνη του φόβου, κυρίως φουλαρισμένη στις φλέβες τους...  Θα βοηθήσει κι ο εφιάλτης του Καραϊσκάκη σ΄αυτό...  Και ο φόβος, μην ξεχνάμε, μπορεί να παραλύσει... ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΟΥΜΕ. ΕΝΑ ΓΚΟΛ ΓΡΗΓΟΡΟ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΛΕΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΛΕΕΙ ΠΟΛΛΑ ΟΜΩΣ...

2.  Έχω το κουμάντο, σημαίνει ακόμη ότι δείχνω απ΄το εναρκτήριο ήδη λάκτισμα στον άλλο πως ΕΙΜΑΙ  ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ να το πάρω το παιχνίδι. Με ποιούς τρόπους; Πολλούς και όλους μαζί, σε συνδυασμό. ΜΠΑΙΝΩ αποφασιστικά στις φάσεις, στις διεκδικήσεις, με λελογισμένη δύναμη και πείσμα, ΚΕΡΔΙΖΩ τις προσωπικές μονομαχίες, ΤΡΕΧΩ πρώτος στην μπάλα, ΒΑΖΩ γερά τα πόδια μου, ΕΧΩ μάτια και στον κώλο, ΔΕΝ κάνω λάθη ιδιαίτερα στην άμυνα καθαρίζοντας σβέλτα και με την καλύτερη δυνατή λύση τις φάσεις, κι αν κάνω, σπεύδω σαν π... να το διορθώσω, ΠΡΟΣΕΧΩ τις μεταβιβάσεις μου και δεν πουλάω την μπάλα, ΑΠΟΦΕΥΓΩ τους ατομισμούς και συνεργάζομαι ΟΣΟ ΠΡΕΠΕΙ με τους συμπαίκτες μου αναλαμβάνοντας όμως και πρωτοβουλίες όταν νιώθω ότι μπορώ και "σηκώνει". Μην ξεχνάνε άλλωστε οι παίχτες μας, ότι ο Ναός θα φλέγεται του κερατά απόψε... Κι αυτό καταπτοεί λίγο πολύ ΟΛΟΥΣ. Ειδικά τους άπειρους... ΑΝ ΤΟΥΣ ΚΛΟΝΙΣΕΙΣ ΤΟ ΗΘΙΚΟ ΑΠ΄ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ, ΤΟ΄ΧΕΙΣ ΤΟ ΠΑΝΩ ΧΕΡΙ...

3.  Έχω το κουμάντο, σημαίνει επίσης ότι ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΜΑΙ να παρασυρθώ απ΄τον ενθουσιασμό της στιγμής, υποπίπτοντας σε αβίαστα και δυνητικώς επώδυνα λάθη ( γκολ, πέναλτυ, αποβολή σε βάρος μας ). Εκεί είναι που ο ΕΛΕΓΧΟΣ οφείλει να επιβάλλεται της ΥΠΕΡΒΟΛΗΣ ή της ΥΠΕΡΟΨΙΑΣ ακόμη και της συνακόλουθης...γκέλας. Χαρά ναι, ηδονή ναι, αλλά μέχρι να τελειώσει ο αγώνας, παράδεισος και κόλαση μπορεί ν΄αλλάξουν στα γρήγορα...ενοίκους. ΑΡΑ προσοχή, αυτοκυριαρχία και κυρίως ΣΥΝΕΣΗ, μέχρι το σφύριγμα της λήξης. Και,

4.  Έχω το κουμάντο, σημαίνει πρόσθετα πως σε περίπτωση "στραβώματος" του αγώνα ( τρώω π.χ. πρώτος γκολ ή ισοφαρίζομαι, αφού όλα μέσα είναι ), ΔΕΝ ΠΤΟΟΥΜΑΙ, δεν απογοητεύομαι, δεν ολιγωρώ, δεν κιοτεύω, δεν τα "χάνω¨", γιατί τότε το αρνητικό συγκυριακό μομέντουμ μπορεί να εξελιχθεί χειρότερα, αλλά ανασυγκροτούμαι γρήγορα και με τον κόσμο στο πλευρό ανασυντάσσομαι, έχοντας καλό καπετάνιο δίπλα μου, που θα κάνει τις κινήσεις εκείνες οι οποίες επιβάλλονται απ΄την εξέλιξη του παιχνιδιού ( το΄χω σίγουρο αυτό, γιατί το παιδί έχει αποδείξει πως ξέρει να "διαβάζει¨). ΘΕΛΕΙ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗΣ ΤΟ ΠΡΑΜΑ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ. ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ. ΕΤΥΧΕ ΚΑΙ ΤΟ΄ΦΑΓΑ. ΕΜΠΡΟΣ ΝΑ ΙΣΟΦΑΡΙΣΩ Ή ΝΑ ΞΑΝΑΠΕΡΑΣΩ ΜΠΡΟΣΤΑ. ΣΤΟ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ. ΕΧΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΠΟΡΕΙΑ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΟΜΙΛΟ. ΔΕΝ  Δ-Ε-Χ-Ο-Μ-Α-Ι  ΝΑ ΤΑ ΠΕΤΑΞΩ ΑΥΤΑ ΟΛΑ... Έτσι, νομίζω, θα πρέπει να σκεφτούν οι παίχτες σε σχετική περίπτωση. Πρέπει να μπει ο ΕΓΩΪΣΜΟΣ στη μέση...

Καλά μου φαίνονται, οπωσδήποτε, τα παραπάνω... Ασκήσεις επί χάρτου όμως. Το παιχνίδι, εκτός από κρίσιμο, είναι ΔΥΣΚΟΛΟ. Τους Κροάτες τους είδα μαχητικούς, γρήγορους, πονηρούς, πεισματάρηδες, ενώ δεν τους λείπει κι η ποιότητα. Έχουν κι αυτοί ελπίδες... Θα τα δούμε λοιπόν σε μερικές ώρες... Εν τω μεταξύ, δεν έχω παρά να ευχηθώ καλή διαιτησία και μακρυά από κακοτυχίες. ΖΗΤΩ Ο ΘΡΥΛΟΣ!  ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ!