Το ζητούμενο είναι όχι μόνο η ψυχική ισορροπία του παίχτη, αλλά και η θετική ψυχική του φόρτιση με την έννοια της ζωηρής επιθυμίας του να διακριθεί, να προσφέρει στην ομάδα, στον κόσμο της και να΄ναι μέσα του ευχαριστημένος και πρόθυμος για παραπάνω διακρίσεις απ΄τις οποίες θα αποκομίσει ΚΑΙ προσωπικό όφελος. Κι΄όταν λέω παίχτη, εννοώ εδώ ποδοσφαιριστή και συγκεκριμένα του Ολυμπιακού. Επισήμανση: Θετικά φορτισμένοι παίχτες, ίσον ομάδα δεμένη, με ενέργεια, αυτοπεποίθηση, που ξέρει καλά τί ζητάει και πώς θα το κατακτήσει, άρα ομάδα που φέρνει νίκες και τελικά διακρίσεις, τρόπαια. Όσο για την αφορμή να γράψω τούτο το άρθρο, μου την έδωσε η πρόσφατη εμφάνιση ορισμένων ποδοσφαιριστών μας με την ΑΕΚ. Και για μερικούς απ΄αυτούς, όχι μόνο με την ΑΕΚ. Σε συνδυασμό με πολλά σχόλια που διαβάζω από καιρό σε διαδικτυακά αθλητικά στέκια, φιλικά κατά κανόνα προς την ομάδα μας, από οπαδούς της. Θα προχωρήσω, κατονομάζοντας τους παίχτες μας και καταχωρίζοντας για τον καθένα χωριστά τις ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ μου αναφορικά με την ψυχική διάθεση απ΄την οποία αυτός διακατέχεται και ΕΚΦΡΑΖΕΙ στα παιχνίδια και στις δημόσιες δηλώσεις του. Ειδική πληροφόρηση, καμιά δεν έχω. Ό,τι ξέρει ο μέσος γαύρος ξέρω. Υπάρχει επομένως οπωσδήποτε ένα ρίσκο στις εκτιμήσεις μου...

1.  Κ  Α  Π  Ι  Ν  Ο :  Δείχνει ολοένα και περισσότερη εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Εξοικειώνεται και δένεται όλο και πιο σφιχτά με τους αμυντικούς κυρίως συμπαίχτες του. Θετικό το πρόσημο για την ψυχολογία του.

2.  Φ  Ι  Γ  Κ  Ε  Ϊ  Ρ  Α  Σ :  Σαν να...περνάει τον κάβο της κερκιδικής αμφισβήτησης. Παρορμητικής, ανυπόμονης κατά κανόνα και στην προκειμένη περίπτωση έντονα αρνητικής μέχρις σημείου...αφανισμού του. Ίδιον της φυλής, και πιο πολύ των γαύρων. Μου δίνει την εντύπωση του πεισματάρη, του μαχητικού τύπου. Ευέξαπτος ενίοτε. Που δεν τα παρατάει εύκολα. Που "απαντάει". Έχει και την αβάντα του προπονητή του βέβαια. Φυσικά, μέχρις ενός σημείου. Τα "βρίσκει" και με τον Ελ Γιουνούσι. Δεν ήλθε στον Ολυμπιακό κι΄απ΄το πουθενά, έτσι; Το...αντίπαλον δέος, ονόματι Ομάρ Ελαμπντελαουί, επέστρεψε άλλωστε. Όπερ, "βάλε τα δυνατά σου φιλαράκο, γιατί πιθανότατα ο πάγκος σε περιμένει να...κάτσεις". Ανάγκα και Θεοί πείθονται. Καλό είν΄αυτό...

3.  Ν  Τ  Ε   Λ  Α   Μ  Π  Ε  Γ  Ι  Α :  Εμφανίζεται να΄χει αυτοπεποίθηση. Απ΄την αρχή έτσι ήταν. Κι΄αυτός τα΄χει "ακούσει" απ΄τους...γνωστούς, όχι όμως όσο ο προηγούμενος. Σαφώς λιγότερο. Τον βλέπω ισορροπημένο. Να τον βοηθήσει μόνο η σωματική του υγεία και να μην του βγάζει προβληματάκια... Κάτι "παίζει" εκεί, αριστερά, πάντως. Έχουμε ενδείξεις ότι αναζητείται ταιράκι για την θέση. Είτε σε ρόλο καβαλιέρου είτε...ντάμας.

4.  Κ  Ε  Ν  Τ  Ρ  Ι  Κ  Ο    Α  Μ  Υ  Ν  Τ  Ι  Κ  Ο    Δ  Ι  Δ  Υ  Μ  Ο :  Υπάρχει...ζουμί εδώ. Μποτία και ιδίως Ντα Κόστα αντιμετωπίζουν από καιρό την δυσφορία και την απόρριψη εκ μέρους του συνόλου σχεδόν των γαύρων. Όλοι λένε: "Θα μπορούσαμε, ασφαλώς, να΄χαμε καλύτερους στόπερ. Απ΄τον Μανωλά και μετά, που΄χε δέσει με τον Σιόβα, έχουμε πρόβλημα". Δίκαιο; Βεβαίως. ΟΜΩΣ. ΟΜΩΣ...

Πάρθηκε η απόφαση απ΄τους υπεύθυνους στην ομάδα, να ΜΗΝ αντικατασταθούν με άλλον (-ους) κατά την καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο. Ρίσκο. Σημαντικό; Πιθανώς. Θα δείξει. Έχει δείξει μάλλον, θα΄λεγα. Και κατ΄επανάληψη. Η απόφαση όμως ήταν αυτή. Και δεν αλλάζει, για την ώρα τουλάχιστον. Οι ίδιοι οι παίχτες δεν μπορεί παρά να έχουν επηρεαστεί απ΄το σε βάρος τους κλίμα. ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ. Το παλεύουν όμως... Φαίνεται τούτο απ΄την συμπεριφορά τους στο γήπεδο. Και στις δηλώσεις τους. Την αισθάνονται βαθιά την έντονη αμφισβήτηση, την απόρριψη για να λέμε τα πράγματα με τ΄όνομά τους. Όσο όμως η κερκίδα μέσα κι΄εξω απ΄το γήπεδο δεν τους θέλει - αλλά απλώς τους ανέχεται με μεγάλη δυσκολία - τόσο αυτό τους επηρεάζει αρνητικά και τόσο μειώνεται η απόδοσή τους, εντείνεται ως επακόλουθο το οπαδικό "ΔΕΝ" απέναντί τους κι΄έτσι ξεκινάει και συνεχίζεται ένας φαύλος κύκλος, επιζήμιος τελικά ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ. Ο ένας έχει πρόβλημα π.χ. με την πρώτη μπαλιά, ιδίως την μακρινή, και το συνεχίζει... Ο άλλος πάλι έχει ακατάσχετη ροπή στις κίτρινες. Χωρίς ιδιαίτερο λόγο, πολλές φορές. Και δεν είναι τα μόνα αρνητικά στοιχεία στο παιχνίδι τους. ΚΑΝΟΥΝ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ, ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ. Που περνιώνται τις περισσότερες φορές στο ντούκου απ΄την μαζική γαυροσυνείδηση. Προσανατολισμένη σταθερά στο "ΔΕΝ" της. Έτσι, όχι σπάνια, επειδή λείπει η ΗΧΗΡΗ επιβράβευσή τους για ό,τι καλό κάνουν - και κάνουν -  συμβαίνει Ν΄ΑΔΙΚΟΥΝΤΑΙ...

Πρότασή μου λοιπόν είναι η κατά το δυνατόν εντονότερη ψυχολογική ενίσχυσή τους στους κρίσιμους αγώνες που ακολουθούν και μέχρι να δούμε τί μέλλει γενέσθαι τον Ιανουάριο. Αυτοσυγκράτηση, όσο γίνεται, εκεί που μοιάζει περίπου αναπόφευκτη η φωναχτή δυσφορία στα λάθη τους και επιβράβευση που να τους διαπερνά, έντονη, των όσων θετικών κάνουν. Και ΟΧΙ, ειδικά, στην ομαδική αποδοκιμασία. Δεν είναι ΚΑΚΟΙ παίχτες. Τους κάνουμε όμως ΣΙΓΟΥΡΑ με την αβασάνιστη, την ανώριμη συχνά, συμπεριφορά μας... Υπάρχουν εξαλλου δυο νεαροί, ο ένας παιδί, το Ελληνάκι, από πίσω, ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ. Και οι υπεύθυνοι, το΄χουν υπόψη τους ότι ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ εκεί βελτίωση ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ. Ας βοηθήσουμε συνεπώς, όσο μπορούμε. Η συνεχής γκρίνια και πολύ περισσότερο το - απαράδεκτο - βρισίδι, ΕΠΙΔΕΙΝΩΝΟΥΝ την κατάσταση κι΄εκείνη που στο φινάλε τα πληρώνει είναι Η ΟΜΑΔΑ...

5.   Μ  Ι  Λ  Ι  Β  Ο  Γ  Ε  Β  Ι  Τ  Σ,    Τ  Σ  Ο  Ρ  Ι,    Κ  Α  Μ  Π  Ι  Α  Σ  Ο :  Σε τούτη την τριάδα βλέπω ψυχική ισορροπία, ωριμότητα, αυτογνωσία, απροβλημάτιστο επαγγελματισμό. Δεν χρειάζεται να  επεκταθώ.

6.   Φ  Ο  Ρ  Τ  Ο  Υ  Ν  Η  Σ,    Μ  Α  Ρ  Ι  Ν,    Π  Α  Ρ  Ν  Τ  Ο :   Ο πρώτος, όλα δείχνουν ότι ξαναβρίσκει για τα καλά τον περσινό ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ εαυτό του. Κάτι που και την ομάδα θα ωφελήσει αφάνταστα όπως και τον ίδιο, ενώ τους γαύρακες τους ενθουσιάζει ήδη - και δικαίως - για τα καλά. Εύχομαι να συνεχίσει την ανοδική του πορεία. Φαίνεται πως αισθάνεται πλέον ικανοποιητικά τόσο με τον εαυτό του όσο και τον προπονητή του. Ο αθλητικός τύπος να προσέχει μονάχα λίγο περισσότερο και να χειρίζεται κατά πως ΠΡΕΠΕΙ ορισμένα θεματάκια... Η ΑΡΔοπουστιά ενεδρεύει πάντα.... Ο παίχτης εμφανίζει ολοένα και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, πέρασε το κυματάκι, είναι μαχητικός και πείσμων, δεν τα παρατάει εύκολα, δυνάμωσε πάλι, του "βγαίνουν" τώρα οι προσπάθειες, οι μεταβιβάσεις του έγιναν ακριβέστερες, παρουσιάζεται αποφασισμένος και ικανοποιημένος απ΄αυτά που κάνει στο γήπεδο. Με το γκολάκι να ξαναποκτήσει την παλιότερη επαφή του... Ειδική μεταχείριση θέλει αυτό το παιδί. Ένα παιδί που όταν σήκωσε πέρσι τη φανέλα του μετά απ΄την επιτυχία ενός τέρματος, διαβάσαμε από μέσα  "σ΄αγαπώ ΓΙΑΓΙΑ μου", δηλωτικό ιδιαίτερης ψυχοσύνθεσης, καλού και ευαίσθητου νεαρού... Προσαρμοσμένη λοιπόν μεταχείριση στον χαρακτήρα του, η ενδεικνυόμενη οδός προσπέλασής του. Και αν "φτιαχτεί" ετούτος ιδίως ο παίχτης από άποψη διάθεσης, δίνει πολλά και μπορεί να δώσει ακόμα περισσότερα...

Ο δεύτερος, ο Μαρίν, είναι κι΄αυτός ένας πολύ προικισμένος παίχτης που του δίνεται φέτος στον Ολυμπιακό μια νέα ευκαιρία ανόδου στην ποδοσφαιρική του πορεία. Ίσως η τελευταία. Η αντίδρασή του λοιπόν όταν επιχείρησε ( ανεπιτυχώς ) να τον αλλάξει ο Μπέντο, με την αβάντα και της κερκίδας, με προβλημάτισε. Αποκαλύπτει χαρακτήρα ιδιάζοντα. Και σταματώ. Ο Φορτούνης θέλει να παίζει στον άξονα, πίσω από τον φορ. Ο Μαρίν ενδεχομένως το ίδιο, αλλά με τον Φορτούνη ανεβασμένο, μάλλον ο δεύτερος μετατίθεται στην αριστερή πτέρυγα. Εκεί όμως υπάρχει ο, επίσης στα πάνω του, Σεμπά. Που σημαίνει ότι ο Γερμανός είναι στριμωγμένος και κατ΄ακολουθίαν πιθανότατα στρεσαρισμένος. Μπέντο ο λύτης... Το όνομα του Σεμπά έχει ακουστεί τελευταία και για τη θέση του αριστερού μπακ. Πότε να τον δοκιμάσεις όμως και ιδιαίτερα πού;

Όσο για τον Πάρντο, ειλικρινά δεν ξέρω τί γίνεται μ΄αυτόν. Είναι παραμερισμένος. Ο μέχρι προ τινος θεωρούμενος ως ο πρώτος για τη θέση του δεξιού εξτρέμ. Ευθύνεται; Μάλλον. Να χαθεί; Ασφαλώς ΟΧΙ. Τον θεωρώ όμως επηρεασμένο αρνητικά στη διάθεσή του. Σαν να τα παρατάει; Ο Ντουρμάζ πέρσι στην ίδια θέση, πάλαιψε, απέδειξε και δικαιώθηκε. Ο Κολομβιανός; Θέλει να επανέλθει; Θέλει ν΄αγωνιστεί για ν΄αποδείξει το άδικο - κατά την άποψή του - του ευρωπαϊκού αποκλεισμού του; Μου μυρίζει...χαρακτηρολογική ανωριμότητα το πράγμα. Επιπολαιότητα, γιατί αφέθηκε όπως λένε το καλοκαίρι... Και δεν μπορεί. Κάποιο αιτιολογικό θα υπάρχει για την παρούσα εξέλιξη της πορείας του. Περιθώριο αναστροφής της υπάρχει; Ασφαλώς. Φτάνει να το θέλει ΠΟΛΥ Ο ΙΔΙΟΣ. Μένει να το δούμε. Γιατί είναι καλός ποδοσφαιριστής. Δεν φτάνει όμως τούτο από μόνο του...

7.   Μ Α Ρ Τ Ι Ν Σ,    Ι Ν Τ Ε Γ Ι Ε,    Σ Ε Μ Π Α : Άφησα τελευταίο, χωρίς σίγουρα να καλύψω όλο το δυναμικό παιχτών της ομάδας, αυτό το τρίο. Σκόπιμα. Το "τρίο της ανόδου". Γιατί και οι τρεις είναι στα πάνω τους. Ειδικότερα: Ο Μάρτινς ανεβαίνει και σε απόδοση και σε εκτίμηση της αξίας του απ΄τη μεριά της κερκίδας. Δείχνει ισορροπημένος χαρακτήρας, αντιβεντέτος, συγκεντρωμένος στην αποστολή του, σίγουρος, ομαδικός, με εμπιστοσύνη στις δυνατότητές του, που ενισχύθηκε απ΄το γκολ του κατά της ΑΕΚ. Φαίνεται νορμάλ χαρακτήρας και παίκτης που θέλει ( και μπορεί ) να δώσει, αποδεικνύοντας πολύ πιθανόν πράγματα τα οποία στην πατρίδα του δεν είχε αποδείξει. Στο βαθμό που θα επιθυμούσε τουλάχιστον. Αποκαλύπτει συγχρόνως ότι δεν είναι αγνώμων και ότι αναγνωρίζει έμπρακτα, με συνεπή επαγγελματισμό, την ευκαιρία και τιμή της επιλογής του να παίζει μέσα σ΄ένα τόσο ανταγωνιστικό περιβάλλον. Όλα αυτά αποτελούν πολύ καλά στοιχεία, που με κάνουν αισιόδοξο.

Ο Ιντέγιε πάλι, απ΄τον καιρό που ήρθε ο Καρδόσο, αναγεννήθηκε. Βρίσκει τον δρόμο για τα δίχτυα και γενικότερα δείχνει πολύ δυνατός, τρέχει πολύ και αποτελεί μέγιστο κίνδυνο για τις αντίπαλες άμυνες απασχολώντας περισσότερους από έναν αντιπάλους και ανοίγοντας έτσι διαδρόμους για άλλους συμπαίχτες του. Εκτελεί ΚΑΙ δημιουργεί, παρουσιάζοντας έτσι ένα πρόσωπο γεμάτο θέληση, διάθεση, ενεργητικότητα, μαχητικότητα, αποφασιστικότητα. Περνάει, κοντολογίς, φάση ψυχικής ευφορίας, ανάτασης, αποτέλεσμα και αίτιο συγχρόνως των πρόσφατων θετικών επιδόσεών του.

Κλείνω με τον Σεμπά. Τον άνθρωπο που έχει "ακούσει" μαζί με τον Ντα Κόστα τα περισσότερα διαδικτυακά και κερκιδικά σε βαθμό αναθέματος, επικριτικά σχόλια. Αυτός λοιπόν ο παίκτης έχει βαλθεί να διαψεύσει όλους εμάς τους απέξω, του εαυτού μου συμπεριλαμβανομένου που του ετοίμαζε...βαλίτσες. Τους απέξω, γιατί και οι τρεις τελευταίοι προπονητές μας τον βάζανε ανελλιπώς σχεδόν στην ενδεκάδα. Τέτοια σύμπτωση απόψεων... Είναι μακριά πολύ βέβαια απ΄το στερεότυπο του Βραζιλιάνου ποδοσφαιριστή που΄χουμε όλοι στο μυαλό μας, με τη φινέτσα, το απρόβλεπτο, την υψηλή τεχνική, τις αυξομειώσεις του ρυθμού, την μαγική μέση, τα τσαλιμάκια, τις ποδιές, τις ξεσηκωτικές των μαζών γενικά ενέργειες, ΑΛΛΑ... Είναι δυνατός σαν ταύρος, τρέχει ακατάπαυστα, καλύπτει χώρους γυρίζοντας πίσω, είναι ομαδικός και για να μην τον αδικώ, κάνει - πού και πού πάντως -  και μερικά...βραζιλιάνικα, θυμίζοντάς μας έτσιιιι...πολύ πολύ αμυδρά το γνωστό και λατρεμένο γονίδιο των παιδιών της σάμπας. Τί εισπράττω απ΄αυτόν; Ψυχική ισορροπία, θέληση, ακάματο επαγγελματισμό και δύναμη. ΔΥΝΑΜΗ. Όχι...αναισθησία. Κάθε άλλο. Αλλά ισχυρή θέληση εκτέλεσης κατα τον καλύτερο για τις δυνατότητές του τρόπο, των προπονητικών οδηγιών που λαμβάνει. Μπορεί να μην είναι, το αντίστροφο, ο εκλεκτός της εξέδρας, αλλά βλέπει κανείς πως με τα όσα εκτελεί στο χόρτο έχει κάνει ντέρμπι την διεκδίκηση μιας θέσης στην πρώτη ενδεκάδα με αντίπαλο έναν ποδοσφαιριστή εγνωσμένου ποδοσφαιρικού ταλέντου. Τον Μάριν...

Ε   Π   Ι   Λ   Ο   Γ   Ο   Σ

Στην ανάρτηση αυτή προσπάθησα κατά το δυνατόν να σκιαγραφήσω αδρά την ψυχολογία απ΄την οποία διακατέχονται βασικοί ποδοσφαιριστές μας, σύμφωνα τουλάχιστον με τα όσα εισπράττω εγώ προσωπικά απ΄την απόδοση τους στα γήπεδα και τις κατά καιρούς δηλώσεις τους. Σημασία έχει ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ, αναγνωρίζοντας τα υπέρ και τα κατά τους. Αυτοί εκφράζουν άλλωστε την ομάδα μας στους αγωνιστικούς χώρους και αυτοί έχουν την ανάγκη της υποστήριξης και ενθάρυνσής τους. Ενισχύοντας ψυχολογικά, ακόμα κι΄εναν μέτριο - για τις απαιτήσεις ενός Ολυμπιακού - παίχτη, του ανεβάζουμε το ηθικό και δυνατόν να του βελτιώσουμε την αποδοση αντισταθμίζοντας κατ΄αυτόν τον τρόπο εν μέρει έστω τις τεχνικές του ελλείψεις. Το αντίθετο, τον ρίχνει ψυχολογικά και ενιοτε σε τέτοιο βαθμό που να τον καθιστά όχι απλώς αρνητικό αλλά επικίνδυνο κυριολεκτικά  ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ, κάτι το οποίο ΟΛΟΙ απευχόμαστε και, ενώ δεν έχουμε τέτοια πρόθεση, καταλήγουμε στο να διαμορφώνουμε με τη συμπεριφορά μας ένα είδος αυτοκτονικής γιαυτήν διάθεσης...

Υ.  Γ. 1.  Νόμπελ πώλησης σανού, στην σημερινή ΠΡΑΣΙΝΗ: " ΝΑΙ...ΧΑΣΑΜΕ ΤΟ ΜΕΤΡΗΜΑ - Τουλάχιστον 10 βαθμοί πάνε στράφι για τον Παναθηναϊκό κάθε σεζόν, εξαιτίας των διαιτητικών οργίων...".

Υ.  Γ. 2.  Νόμπελ οπαδικής ανεγκεφαλίας, σε οπαδό της Κούλας που έγραψε κάπου ( το διάβασα ) ότι "Ο Φορτούνης θα΄χε δυσκολία να βρεί θέση στη σημερινή ενδεκάδα της ΑΕΚ"...

Υ.  Γ. 3.  Επειδή έχασε η Κούλα απ΄τον Ολυμπιακό μέσα στο Καραϊσκάκης, τους φταίει ο Κετσπάγια και θέλουν λέει να τον διώξουν. Τί το φυσιολογικότερο δηλ. απ΄αυτό που έγινε; Χεστήκαμαν φυσικά αν θα τον διώξουν ή τον κρατήσουν, αλλά λέμε τώρα... Τόση μαλακία πια Θε μου; Μαλακία σκοπιμότητας για ν΄απεκδυθεί των ευθυνών του ο ΜΟΝΟΣ υπεύθυνος; Λείπει, έλεγε ο Μανώλης, στην Ταϋλάνδη κάπου ή κάνω λάθος; Γύρισε; Δεν ξέρω. Και ανησυχούσα σφόδρα...