Σεμπαστιάο ντε Φρέϊτας Κόουτο Τζούνιορ, το πλήρες όνομά του. Γνωστός ως Σεμπά. Σκέτη CASE REPORT η περίπτωσή του. Απ΄αυτές που ανακοινώνονται στα επιστημονικά συνέδρια και γράφονται στα σχετικά περιοδικά, λόγω του ενδιαφέροντός τους. Και ποιό είν΄αυτό; Όλοι το ξέρουμε. Γιατί πρακτικά όλοι δεν τον θέλαμε τον παίχτη. Σύμπασα η κοινή...γαυρογνώμη εναντίον του. Πλην τριών ατόμων. Που ζούσαν και ζουν ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ τα πράματα. Του Σίλβα, του Σάντσεθ και του τωρινού, του Πάουλο Μπέντο.

Να...τον θυμηθούμε λίγο;

Είναι 24 χρόνων, γεννήθηκε στο Σαλβαδόρ στη Βραζιλία, πέρασε διαδοχικά από Κρουζέϊρο, Νασιονάλ, Πόρτο, Εστορίλ και μεταγράφηκε αντί 1,8 εκ. ευρώ τον Αύγουστο του 2015 στον Ολυμπιακό με τετραετές συμβόλαιο. Επιλογή του Μάρκο Σίλβα. Στην Πορτογαλία, εξαιτίας των σωματικών προσόντων και της δύναμης του, τον παρομοίαζαν με τον Χουλκ, τον πασίγνωστο φανταστικό χαρακτήρα της Marvel. ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Και μη μ΄αρχίσετε τώρα, ιδίως κάτι παλιοί, να μου λέτε ότι είναι...πράσινος ο Σεμπά στην εικόνα και τα ρέστα, όπως μου λέγατε κάποτε και για τον γαύραρο τον Τζεντάϊ μάστερ Γιόντα... Τί να κάνω δηλαδή; Αφού είναι πράσινος ο Hulk; Ε, στο τέλος της ανάρτησης υπόσχομαι να σας...αποζημιώσω. ΣΥΝΕΧΙΖΩ: Το καλοκαίρι φέτος ο παίχτης ήταν υπ΄ατμόν να μας χαιρετίσει. Το ζητάγαμε όλοι. ΚΑΙ ο υποφαινόμενος. Υπήρξε μάλιστα κάποιο ενδιαφέρον γιαυτόν από Βραζιλία και Μεξικό κι΄αν μας δίνανε γύρω στα 2 εκ. θα τον έδινε μάλλον η διοίκηση. Δεν τα χώσανε, ο Μπέντο τον κράτησε στην ομάδα και τη...συνέχεια την ξέρουμε.

Όλοι ή έστω η συντριπτική πλειονότητα των οπαδών του Θρύλου, αναρωτιώντουσαν τί του βρίσκουν τέλος πάντων οι προπονητές και όχι μόνο τον κρατάνε, αλλά τον έχουνε και ΒΑΣΙΚΟ στην ομάδα. Ανελλιπώς. Δεν μπαίνανε ας πούμε παίχτες σαν τον Μάριν ή τον Μανθάτη ή τον Πάρντο κι΄έπαιζε ο Σεμπά... ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ: Ο Μάριν θα δώσει μάχη για να παίξει ( το΄χω ξαναπεί), είναι μου φαίνεται και ιδιαίτερος χαρακτήρας, ο Μανθάτης έχει όλο το μέλλον μπροστά του ν΄αποδείξει την αξία του, ενώ ο Πάρντο...αναζητείται ως ζώσα ύπαρξη ( καθρέφτη ελπίζω πως έχει ). ΞΑΝΑΣΥΝΕΧΙΖΩ: Η απάντηση λοιπόν στο ερώτημα ήταν μεν απλή, αλλά δεν έπειθε τον γαυρόκοσμο. Οι προπονητές, έβλεπαν βεβαίως καθημερινά πράματα που εμείς οι απέξω τ΄αγνοούσαμε, εκείνο όμως που απασχολούσε τον κόσμο μας ήταν οι καθόλου εντυπωσιακές εμφανίσεις του σε συνδυασμό κυρίως με την έλλειψη επαφής του με τα δίχτυα: 4 ΓΚΟΛ ΟΛΑ ΚΙ΄ΟΛΑ ΠΕΡΣΙ.... Τί σόϊ εξτρέμ ήταν αυτός που δεν μπορεί να στέλνει και την μπάλα στο πλεχτό ρε παιδί μου; Καλά, ας μη συζητήσουμε την πλήρη απουσία...βραζιλιανικότητας ( όπως την έχουμε - και δικιολογημένα - χαράξει στο μυαλό μας ) στο παιχνίδι του. Βλέπαμε φυσικά ότι έτρεχε, κυνήγαγε, γύρναγε πίσω, βλέπαμε ότι δούλευε μέσα στον αγώνα, κάλυπτε χώρους, αλλάαα...δεν. ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΠΕΙΘΕ ΟΤΙ ΑΞΙΖΕ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ, ΕΙΔΙΚΑ ΣΥΓΚΡΙΝΟΜΕΝΟΣ ΜΕ ΚΑΤΙ ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΕΙΔΩΛΑ ΟΠΩΣ ΜΙΡΑΛΑΣ, ΓΚΑΛΕΤΙ, ΚΑΣΤΙΓΙΟ...

Έτσι, αδημονούσαμε όλοι πότε θα μας χαιρετίσει... Ο Σεμπά όμως, εκείειει... Βράχος. Και φαίνεται πως η επιμονή του Μπέντο να τον ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ και να τον διατηρεί στην ενδεκάδα, λειτούργησε. Λειτούργησε ουσιαστικά, ψυχο-ενισχυτικά για τον παίχτη, που έβλεπε ασφαλώς το τί γινόταν γύρω του, με εξαιρετικούς τεχνικά συμπαίχτες του, ενώ αυτός είχε την ΣΤΑΘΕΡΗ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗ του προπονητή του. Εικάζω λοιπόν ότι αυτή η στάση του τελευταίου δυνάμωσε την αυτοπεποίθηση του βραζιλιάνου, ήλθε το εκτός έδρας - πολυτιμότατο - γκολάκι του με την Αρούκα, τον...στύλωσε πιο πολύ, και να με την Αστάνα άλλα δύο... Εκείνο που μπήκε μόνος με το πλασάρισμα ειδικά, γκολ που χάνονται κι΄αν το΄χανε... Πρώτος σκόρερ, ως συνέπεια, ο Σεμπά μέχρι στιγμής στην Ευρώπη...

ΟΠΩΣ ΔΙΑΦΑΙΝΕΤΑΙ, κερδίζουμε - μάλλον - έναν παίχτη. Με πρωταγωνιστικό ρόλο και ΑΝΑΣΤΗΜΑ. Όχι απλώς έναν... κούλη, έναν καρατερίστα, έναν συνεπή εργάτη. Τον είχαμε αυτό, και δεν μας αρκούσε. ΚΑΘΟΛΟΥ. Μιλάω για την γηπεδική και εξωγηπεδική κερκίδα. Από χτες βράδυ, παρατηρώ την έναρξη μιας μεγάλης, ομαδικής και ευχάριστης ΚΥΒΙΣΤΗΣΗΣ στην στάση μας απέναντί του. Θα συνεχιστεί ετούτο; Δεν το γνωρίζω, δεν μπορώ να το προβλέψω με σιγουριά. Απ΄τον ποδοσφαιριστή και μόνο εξαρτάται. Αν συνεχίσει με την φόρα που έχει πάρει, δεν αποκλείεται να δούμε μέχρι και σκηνές...λατρείας. Αδιανόητο πριν από έλαχιστο καιρό. ΑΝΕΚΔΟΤΟ... Είναι όμως πρόωρο να πούμε ο,τιδήποτε. Μπορεί, πιθανώς, ν΄αρχίσει ένας πολύ ΘΕΤΙΚΟΣ για την ομάδα και τον ίδιο φυσικά, ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ: Ανεβαίνει η απόδοση του Σεμπά, ανεβαίνει η αναγνώριση και στήριξή του απ΄τον κόσμο μας, αυτό του ενισχύει την αυτοπεποίθηση και απόδοση κ.ο.κ. Κάτι λέγαμε πρόσφατα για την σημασία του ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ στην απόδοση οιουδήποτε παίχτη, παίρνοντας αφορμή από έναν πολύ ταλαντούχο ποδοσφαιριστή μας, που όλα δείχνουν την ραγδαία - μετά από μια παροδική ευτυχώς πτώση - πορεία του σε ύψη αντίστοιχα της μεγάλης κλάσης του...

ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΤΙ ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΜΟΥ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΩ ΕΥΚΟΛΑ, ΑΣ....ΠΑΡΑΠΕΜΨΩ ΜΕ ΕΙΚΟΝΑ ΣΤΟ ΕΥΜΕΓΕΘΕΣ ΧΘΕΣΙΝΟΒΡΑΔΥΝΟ ΕΥΡΗΜΑ - ΠΟΙΑΣ ΑΛΛΗΣ; - ΤΗΣ ΓΝΩΣΤΗΣ, ΜΑΟΥΝΙΕΡΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΚΑΠΑΝΗΣ.

Υ. Γ. 1.  Ο πόνος ΟΛΩΝ των αντίχριστων για τα χτεσινά σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, ανείπωτος. Πάνε και οι Πέμπτες τους καθώς φαίνεται... Τα πρωτοσέλιδά τους, μόνο στην πλάκα μπορεί να τα πάρει κανείς. Με μια λέξη: ΠΑΝΙΚΟΣ. Ας ελπίσουμε να συνεχιστεί η οπαδική τους πρωκταλγία... Είπαμε. ΟΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΟΝΟ Σ΄ΕΝΑΝ ΧΩΡΟ ΔΙΝΟΝΤΑΙ: ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ. ΚΙ΄ΑΣΤΟΥΣ ΝΑ ΣΚΟΥΖΟΥΝ....

Υ. Γ. 2. Στα...δικά μας. Φρόνιμο είναι οι διαδικτυακές ιατρικές γνωματεύσεις από ΑΣΧΕΤΟΥΣ, να τελειώνουν κάποια στιγμή. Δεν είναι κακό πράγμα ο συγκρατημός απ΄την παρορμητικότητα, που σε μεγάλες δόσεις ισοδυναμεί με την ΒΛΑΚΕΙΑ. Μιλάω για τον Μιλιβόγεβιτς και κάτι...αρές που διάβασα κατά του Μπέντο, για τον χθεσινό τραυματισμό του παίχτη.