Ξέρουμε όλοι την χθεσινή μεγάλη νίκη με 2 - 3 της ομάδας μας στο βόλεϊ επί του ΠΑΟΚ, στο σπίτι του. Νίκη ηρωϊκή, αδιαμφισβήτητη, παλικαρίσια μέχρι τα μπούνια. Ξέρουμε και τα - πασίγνωστα απ΄το παρελθόν και σ΄όλα τα σπορ - χτεσινά καραγκιοζηλίκια του δικέφαλου του Βορρά σε βάρος μας, με...εναρκτήριο εκείνο το απειλητικό και υπομνηστικό για΄μας πανό των παοκτζήδων, φάτσα κάρτα στις κάμερες της Nova, έτσι για να το βλέπει ρε παιδί μου σύμπασα η Ελλάδα. Το πού...τοποθετήθηκε βέβαια αυτό μετά το τέλος του αγώνα, σαφώς και το αγνοώ, αν και κάνω μερικές σκέψεις...

Κυρίαρχο στοιχείο του αγώνα για τους μόνιμα σε κοπετούς και αυτοοικτιρμούς ασπρόμαυρους της...συμπρωτεύουσας, η κατάφωρη "αδικία" τους με τον πόντο του Στιβαχτή στο τέταρτο σετ, που θεώρησαν ως υπέρβαση στηριγμένοι σε ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΟ ( σκόπιμα; ) πάγωμα της εικόνας απ΄την...γνωστή πάντως για τις κακές της συνήθειες, και κατά...παράδοσιν εναντίον του Ολυμπιακού, επί χρήμασι εκδιδομένη συνδρομητική. Ας σταθώ όμως λίγο στις δηλώσεις του κ. Αντώνη Τσαλόπουλου, προέδρου  του ΤΑΠ ΠΑΟΚ, μετά την ηχηρή σφαλιάρα του Θρύλου εκεί μέσα, που τον οδήγησε, μας είπε, σε παραίτηση. Τα βασικότερα σημεία της, με συνοδό βραχύ ημέτερο σχολιασμό:

1. "Σήμερα φάνηκε ότι το βόλεϊ ζήλεψε τη δόξα του ποδοσφαίρου, όπου οι διαιτητές είναι οι απόλυτοι πρωταγωνιστές". Το γνωστό κομπλεξάκι του κατώτερου ΣΕ ΟΛΑ απέναντι στον γνωστό αέναο βασανιστή του, με την επίκληση του πολυφορεμένου μέχρις αηδίας μότο περί άδικης, κακούργας διαιτησίας απέναντι στην "παοκάρα" με την συνακόλουθη βεβαίως εύνοια προς το απολυταρχικό, ανήθικο...κέντρο, και ειδικότερα τον...σφαγέα των ανίσχυρων σε μέσα ( εδώ γελάμε ) Ολυμπιακό.

2. "Ο χώρος του ελληνικού βόλεϊ δεν αντέχει υγιείς οικονομικά παράγοντες και σωματεία που διεκδικούν τις νίκες μόνο μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου". Παραλήρημα ατόμου με σοβαρή ( και εσκεμμένη, το χειρότερο ) φλοιώδη εγκεφαλική ατροφία. Μιλαει έμμεσα για...ανθυγιεινά λεφτά απ΄τη μεριά μας και για νίκες μας ΕΚΤΟΣ αγωνιστικών χώρων. Ο...νεόπλουτος του βόλεϊ. Ο...Μαγγελάνος της δόξας στο συγκεκριμένο άθλημα, με τα 2 πρόσφατα μόλις πρωταθλήματα και το 1 νταμπλ στην 80ετή ιστορία του έναντι των δικών μας 27 πρωταθλημάτων, 15 Κυπέλλων, 13 νταμπλ και δύο ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ τίτλων. Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα, δηλαδή. Ε ρε, "μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι"... ΑΡΑ; Σε παραδίδω απλώς, κειμενογράφε, στη χλεύη όσων έχουν IQ απ΄τη βάση και πάνω...

3. "...αλλά δεν θα γίνω εγώ κομπάρσος σε μια παράσταση χιλιοπαιγμένη που όλοι γνωρίζουν το φινάλε της. Εγώ προσωπικά αλλά και ο ΠΑΟΚ επιλέγουμε να αφήσουμε τους άλλους να κυνηγούν "κάλπικες" νίκες". Πρώτα πρώτα, όταν βάζεις σε εισαγωγικά την λέξη κάλπικες, αυτό σημαίνει ακριβώς το αντίθετο, δηλ. γνήσιες. Φαίνεται όμως ότι στα Ελληνικά, έκανες σαν μαθητής τις πιο πολλές κοπάνες. Άσε που...γραφίδα λανθάνουσα, τ΄αληθή γράφει. Και πού΄σαι; Χιλιοπαιγμένη η παράσταση ΜΕ ΓΝΩΣΤΟ ΦΙΝΑΛΕ, σίγουρα. Γιατί έχεις απέναντί σου, αυτόν που τρέμεις: τον λαοφιλέστερο, μεγαλύτερο, ενδοξότερο, ασύγκριτα πιο τροπαιοφόρο έναντι ΟΛΩΝ των εγχώριων ανταγωνιστών του και κυρίως με σημαντικό διαμέτρημα, ως μέγεθος, αθλητικό οργανισμό σε παγκόσμιο επίπεδο. ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ. ΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ ΣΟΥ!

Την κάνατε όμως την προβίτσα σας ψες... Στον ρόλο εκείνο, ντε, που τον παίζετε στα δάχτυλα από αμνημονεύτων χρόνων; ΤΟΥ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΥ ΑΠ΄ΤΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΚΥΡΙΩΣ, ΚΕΝΤΡΟ; Για το ποδόσφαιρο μιλάω, που έρχεται μεταξύ μας στις αρχές του Μάρτη. Στον γνωστό για την ιεροπρεπή και κατανυκτική ατμόσφαιρα "ναό" σας ( εδώ ΠΑΝΕ τα εισαγωγικά ). Ξέρετε εσείς. Τελευταία αξιομνημόνευτη ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ σας, πέρσι, μ΄εκείνον τον αλήτη τον Μακ. Και μια λιγότερο πετυχημένη εκείνη στο Καραϊσκάκη την τρέχουσα σεζόν, όπου ο Ίβιτς ήθελε να πάρει την ομάδα απ΄τον αγώνα ( ΜΕΤΑ τη σφαλιάρα βέβαια του Μίλι ) λόγω...ενδεχόμενης επιπεφυκίτιδας δικής του και των παικτών του απ΄τα καπνογόνα. Τα οποία...αποφεύγετε εσείς, όπως ο διάολος το λιβάνι. Και με την ευκαιρία, ας πω και μερικά...φωνήεντα για τούτο τον περίεργο και με σαφή ψυχοπαθητικά στοιχεία στην προσωπικότητα του, προπονητή σας. Η συμπεριφορά, οι μούτες του, η σπαστικότητα στη γλώσσα του σώματός του, οι αντιδράσεις του εν γένει, κραυγάζουνε για τον προηγούμενο χαρακτηρισμό στα δικά μου μάτια. Δεν είναι καλά το παιδάκι... Κι΄αυτό συνήθως φαίνεται, γενικά κι΄όχι μόνο στον συγκεκριμένο, στις κρίσιμες, στις έξτρα, στις στρεσογόνες καταστάσεις. Όχι όταν τέτοιοι τύποι βρίσκονται σε ήρεμα νερά. Είναι λανθάνουσα η παρέκκλιση απ΄το ψυχικά νορμάλ και αναδύεται - βγάζοντας όμως μάτια - υπό τις κατάλληλες συνθήκες. Έτσι για να μαθαίνετε...

Σαν να βλέπω προφητικό όναρ, κανα μήνα πιο μπροστά. Στις 5 του Μάρτη, η μπαλίτσα... Δεν ξέρω αν θα βγεί, αλλά είναι τόσο ζωντανό μπροστά μου... Έτσι και δεν σας κάθεται το αποτέλεσμα που θέτε, την ξέρουμε εμείς τη δουλειά από τώρα. ΘΑ ΤΟΝ ΧΑΛΑΣΕΤΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ! ΤΗΣ ΠΟΥΤΑΝΑΣ ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΕΤΕ ΠΑΛΙ! ΚΑΙ ΜΕ ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ, ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΦΗ, ΙΣΩΣ, ΣΑΝ ΚΕΡΑΣΑΚΙΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΤΑ ΤΗΣ...ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗΣ ΣΑΣ.  ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ; ΚΑΛΑΑΑ... ΑΣΤΕΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ. ΑΠΕΙΡΕΣ... ΣΤΟ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΟ ΣΚΑΤΟ ΠΑΞΙΜΑΔΙ, ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΑ "ΓΙΑΤΙ" ΤΑ΄ΧΟΥΜΕ ΧΙΛΙΟΠΕΙ... Για να δούμε τί θα δούμε. Όλα πάντως τα ενδεχόμενα βρίσκονται πάνω στο τραπέζι. ΚΑΙ το σενάριο που προανέφερα. Ασφαλώς.

Υ Γ. Κοίταγα πριν τα highlights του πρώτου αγώνα στο Καραϊσκάκη, για να βεβαιωθώ πάνω σε μερικά... Και είδα το ανύπαρκτο οφσάϊντ που σφυρίχτηκε στον Μάρτινς, ΜΕΤΑ απ΄το γκολ του Μίλι. Δεν το θυμόμουνα. Άκουσα και το κοκοκό του εκφωνητή της ευτελούς. Άντε ρε πηγαίντε στον αγύριστο! Παραφέρθηκα κάπως σήμερα, αλλά και η υπομονή μου στις...τσαλοπουλίες έχει όρια. Ένας ήταν ο Ιώβ...