Πού βρισκόμαστε σήμερα, πού οι άλλοι, τί διαπίστωσα στον αγώνα με τον Πλατανιά, τί περιμένω για φέτος. Αυτά τα σημερινά θέματα και σ΄αυτά τοποθετούμαι όσο συνοπτικότερα μπορώ. Τροφή για ενδεχόμενη συζήτηση κι΄ανταλλαγή απόψεων.

1. Ξεκινάω απ΄το ματς με τον Πλατανιά στο Καραϊσκάκη. Δυνατός ο Πλατανιάς. Μ΄εντυπωσίασε. Αλλαγμένος κι΄ο Ολυμπιακός. Τώρα που σφίξανε τα γάλατα, δεν υπάρχει χρόνος για μπλαζέδικες, οκνηρές αντιμετωπίσεις των αντιπάλων και πρέπει οι παίχτες μας να σοβαρευτούνε. Καμένοι, ξεκαμένοι, μικροί, μεγάλοι, φορμαρισμένοι ή ντεφορμέ, ΤΩΡΑ δεν παίζουμε. ΤΩΡΑ αγωνιζόμαστε και κοιτάμε να υλοποιήσουμε τον γνωστό στόχο: ΤΟ ΝΤΑΜΠΛ. Δυο αγώνες μείνανε να πάρουμε απ΄τους τέσσερις για το πρωτάθλημα ( φτάσαμε σε τούτο το σημείο, να κάνουμε δηλ. τέτοιους υπολογισμούς με τον...Πανιώνιο της αφραγκίας αλλά και της ψυχάρας απέναντι - αδιανόητο πριν από κάποιον καιρό ) και τρία ντέρμπι. Δύο με την ΑΕΚ και εφ΄όσον την περάσουμε, ο τελικός Κυπέλλου.

Έγραψα πριν τον χαρακτηρισμό "αλλαγμένος" για τον Ολυμπιακό. Προς το καλύτερο. Όχι το εντυπωσιακά καλύτερο. Βελτιωμένος πάντως σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν, όπου δεν αναγνωριζόταν καν. Ιδιαίτερα στο β΄ημίχρονο, με το φάσμα της εντυπωσιακής γκέλας να ίπταται πάνω απ΄την έδρα μας. Είχα πολύ εκνευριστεί στο ημίχρονο. Σπάνια, ΤΟΣΟ πολύ. Με τον Πλατανιά αντίπαλο. Καλός ξεκαλός, Πλατανιάς όμως... Οπωσδήποτε, δείξαμε αποφασιστικότητα, τσαγανό, επιμονή, καθαρό μυαλό και πήραμε τελικά εκείνο που θέλαμε και χρειαζόμασταν όσο τίποτα, γυρίζοντας τον αγώνα. Ο Λεμονής, μου΄δειξε καλά στοιχεία κοουτσαρίσματος. Νωρίς βέβαια είναι ακόμα για πιο σίγουρες εκτιμήσεις. Πολύ. Μια μεταστροφή όμως στη συμπεριφορά και απόδοση της ομάδας, την είδα και του τα πιστώνω. Μακάρι να κερδίσουμε τον Μάριν. Την μπάλα την ξέρει. Μακάρι να ξαναδούμε τον Μάρτινς των αρχών της σεζόν. Μακάρι να δω τον Φορτούνη σαφώς βελτιωμένο. Και μακάρι ν΄ανεβάσει απόδοση ο μικρός, ο Ανδρούτσος, όπως και ο Ανσαριφάρντ. Περιμένω ακόμη τον Σεμπά, πιστεύοντας στην πολύ θετική συμβολή του. Τον χρειάζεται η ομάδα. Απ΄την άλλη, βλέπω μεγάλες ηλικίες σε θέσεις-κλειδιά. Στην οριακή ζώνη του αγωνιστικού των λυκόφωτος... Καμπιάσο, Τσόρι, Καρντόσο. Ο πρώτος, μπορεί ακόμη να δώσει, για ένα ημίχρονο. Ο δεύτερος, με μεγαλύτερη επιφύλαξη, επίσης. Για τον τρίτο, τα΄χω πει. Απ΄την μια αυτός κι΄απ΄την άλλη ο Μπεργκ του Βάζελου. No further comments, που λέγαμε και στη Φρεαττύδα...

Συμπέρασμα: Θέλει πολύ και συνεχή δουλειά ο Ολυμπιακός, τούτη, ΤΗΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ κρίσιμη για τους τίτλους, περίοδο. Ο Μπέντο τον έσυρε μέχρι το χείλος του γκρεμού. Ο Τάκης καλείται, το΄χουμε ξαναπει, να βγάλει στην κυριολεξία "τα κάρβουνα απ΄τη φωτιά". ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΕΠΟΜΕΝΩΣ, ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΡΕΝΤΗ. Με το κεφάλι κάτω και τη σοβαρότητα που απαιτούν οι συνθήκες. ΕΜΕΙΣ ΠΑΛΙ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠ΄ΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ, ΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ. Στο γήπεδο κι΄εκτός αυτού. Εκούσιος γαυρομονόδρομας... Όσο τέλος για τους εμμονικά "αυνανιζόμενους" στις κρίσεις τους, ελεύθερα παιδιάαα... Το διαδίκτυο είναι απέραντο και χωράει άνετα όλο το προϊόν της ψυχοπαθολογίας σας. Γιατί άλλο έλλογη κριτική κι΄άλλο ό,τι διαβάζω απ΄τους σταμπαρισμένους που΄χω σε κάτι γνωστές "γαυροφωλιές" υψηλής ποδοσφαιρικής διανόησης... ΑΝΙΑΤΟ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΤΑ.

2. Πώς είδα χτες τους άλλους δυο; Τον ΠΑΟΚ δεν τον είδα, αλλά τον ξέρω. Ξέρω τί να περιμένω. Και οι δύο είναι ανεβασμένοι. Το ξέρουμε φυσικά αυτό, αλλά επαναβεβαιώθηκα. Ειδικά ο Βάζελος, που΄χει την τύχη να διαθέτει έναν δεινό σκόρερ, έναν παίχτη ο οποίος αποδεικνύει κατ΄επανάληψη την ικανότητά του στο σκοράρισμα. Τρέχουν πολύ οι πράσινοι, πηδάνε, είναι πεισματάρηδες, χρησιμοποιούν όλα τα μέσα για να επιβληθούν του αντιπάλου τους όπως σκληρότητα αλλά και θεατρινισμούς, πρεσάρουν ασφυκτικά, ξεμαρκάρονται, κάνουν είτε μακρινές μπαλιές εκμεταλλευόμενοι κυρίως την ταχύτητα του Σουηδού αλλά όχι μόνο είτε κάθετες, ξεκινώντας έξω απ΄την αντίπαλη μεγάλη περιοχή. Έχουν βέβαια και μεγάλα διαστήματα ομαδικής και δυνητικά ολέθριας πτώσης στην απόδοσή τους, όπου ο αντίπαλος μπορεί να τους λυώσει αν κάνει εκείνα που πρέπει και που του επιτρέπονται, ιδίως απ΄την πράσινη άμυνα, συνολικά όμως δίνουν μια εικόνα θετική με ευνοϊκό γιαυτούς το μομέντουμ. Η ΑΕΚ απ΄την άλλη, είναι μαχητική, τρέχει επίσης, δεν τα παρατάει και θα΄λεγα πως μπορεί στη μέρα της να κάνει ζημιές. Φυσικά έχει κενά, αμυντικά περισσότερο. ΑΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΜΑΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ ΔΥΝΑΤΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ, ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΚΡΙΒΕΣΤΕΡΑ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ Ν΄ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΟΥΝ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΑ. Γνωστά ετούτα και να δούμε.

3. Αφήνουμε τον Λεμονή να δουλέψει ανεμπόδιστα και χωρίς πρηξαρχίδικες γκρίνιες. Αυτό το έμψυχο υλικό διαθέτει και μ΄αυτό θα προσπαθήσει να υλοποιήσει ό,τι περιμένουμε. Έχει εχθρό του τον χρόνο, ενώ παρέλαβε ομάδα σε...προδιάλυση. Δύο νίκες χρειαζόμαστε ακόμη για το πρωτάθλημα. ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ...

ΥΓ 1. Την ΑΕΚ, έχουμε - όπως και να το κάνουμε - μια υποχρέωση να της το βουλώσουμε. Την αφήσαμε να...φλυαρεί με ευθύνη μας. Και γενικότερα, τα αποτελέσματα των ντέρμπι για το Κύπελλο θα "μετρήσουν" πολύ και για πολλούς...

ΥΓ 2. Στη φωτογραφία εικονίζεται ένας μεγάλος Έλληνας ορειβάτης, κατακτητής του Έβερεστ, ο Πειραιώτης Κώστας Τζιβελέκας, που έφυγε δυστυχώς για πάντα από κοντά μας τον Φλεβάρη... Όφειλα να το γράψω.