Μέχρι τ΄αυριανά ματσάκια, λέω να γράψω δυο λόγια απ΄τη σημερινή μου βόλτα στα πρωτοσέλιδα και οπισθόφυλλα των αθλητικών εφημερίδων. Επικεντρώνοντας σε όσα "τσίμπησα".

1.  ΤΟ "ΦΩΣ" ΚΑΙ Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ

Μ΄ενδιαφέρει σαφώς η εμφάνιση, εκτός φυσικά κι΄απ΄το τί γράφει, του "Ευαγγελίου". Είπαμε: Μας μεγάλωσε και τα τοιαύτα. Το αγαπάμε. Το ξεχωρίζουμε.

Προσέχω λοιπόν τον τελευταίο καιρό το κασέ της πρώτης του σελίδας. Τώρα που αρρώστησε κι΄ "έφυγε" ο πατριάρχης. Αν αλλάζει στυλ. Και βλέπω κάτι ψιλούουουτσικες μεταβολές. Αβληχρές αλλαγές προς το πιοοο...σύγχρονο, να πούμε. Παίρνω έτσι θέση αμέσως. Όχι ότι παίζει βέβαια καναν ιδιαίτερο ρόλο η γνώμη μου, αλλά νααα...έτσι το νιώθω. Κι΄επειδή οι διαχειριστές του σάϊτ εδώ μου΄χουν παραχωρήσει ευγενώς τούτο τον χώρο, καταθέτω απλά την άποψή μου. ΜΗΝ ΤΟ ΑΛΛΑΞΕΤΕ ΕΜΦΑΝΙΣΙΑΚΑ ΤΟ "ΦΩΣ". Το κασέ του είναι ταυτισμένο στη συνείδησή μας με πάρα πολλά γαυραισθήματα. Από νίκες, εκπλήξεις, πίκρες, γνώμες, προβλέψεις, αγώνες, ΤΑ ΠΑΝΤΑ σχεδόν γύρω απ΄τον Ολυμπιακό μας. Παρατηρώ πρόσφατα κάτι...me too-κινησούλες ως προς τη δομή του εμπροσθοφύλλου. ΜΗΝ ΤΟ ΠΕΙΡΑΖΕΤΕ, ΠΑΙΔΕΣ! ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΤΕ ΣΤΑ "ΘΕΟΔΩΡΙΑΝΑ" ΠΡΟΤΥΠΑ. Το θέλω σαν...την "ΕΣΤΙΑ", την πολιτική φημερίδα, ρε παιδί μου. Γεροντοκόρη. "Νύμφη ανύμφευτε". ΑΝΑΛΛΟΙΩΤΟ. Γιατί το΄βλεπα σήμερα, κι΄αν εξαιρέσεις το σχήμα του, κάααατι προς..."αντικειμενικίλα" με πήγαινε αισθητικά. Μακριά από τέτοιες επιχειρήσεις συνεπώς.

2. ΤΟ "ΛΕΜΟΝΙΔΕΙΟ" ΛΙΦΤΙΝΓΚ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΓΙ΄ΑΥΡΙΟ.

Δηλώνω εξ΄αρχής ότι την Κυριακή θέλω να τελειώνουμε με τον τίτλο. Καθαρά πράματα. Νίκη, πρωτάθλημα, κάρφωμα για 44η φορά της ερυθρόλευκης παντιέρας στην εγχώρια ύψιστη ποδοσφαιρική κορφή και ΤΕΛΟΣ. Για να καούν, άλλη μια φορά, όλοι οι αλλόθρησκοι αφεδρώνες και ν΄ακούω τους μασκέ οδυρμούς και κοπετούς των, με τον μανδύα της υποτίμησης, της απαξίωσης, του σαρκασμού μας κλπ. Έτσιιιι... Να χώνεται η ερυθρόλευκη οδοντογλυφίδα όσο πιο βαθιά γίνεται τρυπώντας τους στύλους του Μοργκάνι στο γνωστό ανατομικό τους σημείο, κι΄άστους να σκούζουν... Θα΄χουμε καιρό όμως γιαυτά. Τώρα μ΄εκείνο το ΠΟΛΥ ΕΚΤΕΤΑΜΕΝΟ λίφτινγκ, που λεν΄τα φύλλα ότι θα μας κάνει ο κ. Σερτάκης στην πατρίδα του σουβλακιού. Το...καλαμάκι να προσέξουμε. Κάτι τέτοιες...ευρύτητες επιχειρούσε κι΄ο Σίλβας, θυμάμαι, κι΄ο Μπέντος... Εγώ, Τάκη, προπονητής δεν είμαι. Εσύ είσαι και το σέβομαι. Αλλά μ΄αρέσει το "μηδέν άγαν" όταν θέλω να σιγουρέψω κάτι, ειδικά προς στο τέλος μιας διαδικασίας κι΄αφήνω το "ο τολμών νικά" γι΄άλλες στιγμές, όταν π.χ. διεκδικώ υπό συνθήκες δύσκολες, ενάντιες, που δεν δείχνουν ευνοϊκή για μένα μεταστροφή, εκτός κι΄αν τα παίξω όλα για όλα, οπότε δεν έχω και τίποτα να χάσω. Και με τις γυναίκες, παρενθετικά, το ίδιο... Όταν μιλάμε για...κατάκτηση. Θα μου πεις, όπως και να γίνει, πρέπει να ξεκουράσω βασικούς μου παίχτες, έρχεται το Κύπελλο, το πρωτάθλημα είναι ήδη δικό μου κλπ. Σωστάαα. Αλλά νααα... Τη δοσολογία να προσέξουμε, Τάκη μου. Στα φάρμακα, το πολύ βλάπτει συχνά. ΟΣΟ ΠΡΕΠΕΙ, ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ. Τ΄άλλα είναι δικά σου... ( Αρρώστια κι΄αυτή η οπαδική...προπονητική. Ανίατη, αλλά τί να κάνουμε μέχρι να΄ρθει αύριο το ματσάκι; Άσε που η Λειβαδιά, θα ξεσκιστεί. Έθος γαρ τοις αλλοθρήσκοις άπασι, όταν παίζουν μ΄εμας... ).

3. ΤΑ ΓΗΠΕΔΑ ΤΗΣ ΒΑΖΕΛΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΚΤΕΡΙΚΙΑΣ ΠΡΟΣΦΥΓΟΠΟΥΛΑΣ.

Έ-έ-έρχο-νταιαιαι... Οι εκλογές. Όχι τα γήπεδα των δυονώνε τους. Έτσι φαίνεται. Να τα΄χουμε με το αντιΟλυμπιακό μέτωπο καλά, ε, κι΄όσο να΄ναι, κάτι θα τσιμπήσουμε κι΄απ΄τους γαύρους. Ενώ άμα λέγαμε όχι, θα εξαγριώναμε τους αντικόκκινους, οι γαύροι μας τα χρωστάν απ΄την άλλη με τους Κοντονήδες και σία, fuck it, θα την είχαμε βαμμένη... ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ. Κάτι σαν κι΄αυτό που έκανε προ ημερών ο γελοιοδέστερος των Ελλήνων. Σκέτη, στυγνή, πολιτική επιλογή. Οι γαύροι ούτως ή άλλως με μισούνε. Πετάω την -κία μου και παίρνω όλους τους αντιΟλυμπιακούς μαζί μου. Βγαίνω πάλι, έτσι, με τα τσαρούχια. Μελετημένη ενέργεια. Όχι παρορμητική, ενός απλά κομπλεξικού. Που είναι. Για πολλούς, φαντάζομαι, λόγους. Καθόλου τυχαία. ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ. Το ίδιο και οι...όψιμες αντιδράσεις των "ερυθρόλευκων" πολιτικών εναντίον του. Κι΄αυτές καλά μελετημένες. Του κώλου τα εννιάμερα, λέμεεε.... ( Σ.Σ. Τον Χριστόφορο, εγώ, δεν τον ξεχνάω. Κι΄ο άλλος, εύχομαι, να μην τον ξεχάσει. Γιατί ήταν ΑΝΑΝΔΡΙΑ αυτό που΄χε κάνει εις βάρος του στην Κρήτη... ).

Να κάνετε γήπεδα! Γιατί να μην κάνετε; Καλό για το ποδόσφαιρό μας, στην τελική. Και ένα και δύο κι΄όσα γουστάρετε ο καθένας. Αλλά όπως ΠΡΕΠΕΙ και με ΛΕΦΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ. Όπως φτιάξαμ΄εμείς τα σπίτια μας. Όχι δικά μου, όχι του γαυρολαού. Ο τελευταίος, μάγκες, σας έχει πολλά μαζεμένα. ΟΛΩΝΩΝΕ. Όχι μόνο όσων είναι τώρα στο γκουβέρνο. ΟΛΟΝΩΝΕ. Διαχρονικά. Πάει αλλού η κουβέντα όμως και λέω να σταματήσω εδώ...

Υ Γ. Για ΄κείνο το μπασκετάκι θα γράψει κανείς απ΄τα τσακάλια που διαθέτει στο σχετικό αντικείμενο, η γαυροφωλιά μας; Και επίκαιρο και κάργα επιθυμητό...