VERITAS ODIUM PARIT. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΕΝΝΑ ΤΟ ΜΙΣΟΣ.

Δεν μ΄ενδιαφέρει να είμαι ευχάριστος. Πουθενά. Δεν λαϊκίζω. Δεν υπάρχει λόγος, άλλωστε. Μ΄ενδιαφέρει να είμαι ειλικρινής. Με τους άλλους ΚΑΙ με τον εαυτό μου. Γραμμή ζωής. Τελεία.

Μία-μία τις έννοιες:

1.    Π    Α    Ρ    Α    Δ    Ο   Χ    Ε    Σ

-  Χιλιοειπωμένα, αλλά δεν πειράζει. Χίλιες μία φορές. Ο φετινός Ολυμπιακός παρουσιάζει από καιρό σοβαρά θέματα. Με διοικητική ευθύνη. Ξεκίνησε στραβά, συνέχισε αποτυχημένα και σήμερα κατέληξε να βρίσκεται στα χέρια ενός προπονητή, παλιού του παίκτη, ο οποίος κατά την άποψή μου δεν έχει πρακτικά καμιά ευθύνη για την εικόνα της ομάδας. Αυτό το υλικό παρέλαβε, την υστάτη ώρα, δουλεύει πολύ, αξιολογεί συνεχώς, δοκιμάζει λύσεις, παλεύει σύμφωνα με όσες δυνάμεις διαθέτει, του καταλογίζω λοιπόν, αν είναι ντε και καλά να το κάνω, τη μικρότερη έστω δυνατή ευθύνη για ό,τι βλέπω. Και μη...σοκάρει το "αποτυχημένα". Για μένα έτσι είναι. Το πρωτάθλημα το παίρνω, καθώς φαίνεται. Αλλά δεν αποτελεί τούτο "χαλί", να κρύψω κάτω του πράματα...

-  Η άμυνά μας, και ειδικά το κέντρο της, παραμένει ΑΛΥΤΑ προβληματική. Από τότε που έφυγε ο Μανωλάς. Στην κεντρική πάλι ζώνη της ομάδας, υπάρχει ζήτημα αρνητικό τόσο δημιουργίας όσο και αναστολής των επιθέσεων του αντιπάλου. Δύο οι υπερήλικες ποδοσφαιρικά εκεί, μπάλα ξέρουν βεβαίως πολύ, φυσικές δυνάμεις όμως δεν διαθέτουν, με την προσθήκη της απουσίας ενός ποδοσφαιριστή του οποίου το ακριβές μέγεθος της προσφοράς συνειδητοποιούμε διαρκώς και περισσότερο: Μιλιβόγεβιτς. Παρά τα όσα άκουγε κατά περιόδους, από τους ιντερνετικούς κυρίως "ειδήμονες". Προσθέτω και την φετινή σημαντική και επίμονη πτώση της απόδοσης του Φορτούνη, δημιουργικά και ιδίως εκτελεστικά σε σχέση με την περσινή του, που συνιστά από μακρού πλέον ΚΟΜΒΙΚΟ πρόβλημα. Αμιγώς επιθετικά από την άλλη, διαπιστώνω δυστοκία μέχρις ανυπαρξίας. Ο ένας, πανταχού...απών, με τον άλλο, παρά την επένδυση όχι λίγων ελπίδων πάνω του, να εξακολουθεί να πελαγοδρομεί προσπαθώντας να φανεί, χωρίς πάντως επί του παρόντος απτό αποτέλεσμα. Κανένα. Συμπέρασμα: Έχουμε ελλείψεις παντού. Πίσω, τρώμε φτηνά γκολ. Στη μέση, τσάτρα πάτρα τόσο επιθετικά όσο και ανασταλτικά και μπροστά δεν βγάζουμε εύκολα γκολ. Δεν έχουμε τους κεντρικούς αμυντικούς που θα θέλαμε ούτε και τους παίκτες-δημιουργούς, αλλά κυρίως τους γκολτζήδες. ΥΛΙΚΟ, ΜΕΤΡΙΟΤΑΤΟ. ΓΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ. Σε όλα τα παραπάνω, να συμπεριλάβουμε την γενικότερη έλλειψη δυνάμεων λόγω της υπερχρησίας του μικρού - μέχρι προ τινος - ρόστερ. Τώρα που...ξεχείλωσε, είναι μάλλον αργά.

-  Οι νεαροί, τέλος, από τα σπλάχνα του συλλόγου. Ξεχωριστό κομμάτι, ευχάριστο συναισθηματικά, αλλά ΕΩΣ ΤΩΡΑ: Ρέτσος, υπόσχεται. Δουλειά και πρέπει να σταδιοδρομήσει. Δείχνει ότι μπορεί. Νικολάου, δεν μ΄έχει πείσει ακόμη. Ανώριμος. Τουλάχιστον. Ανδρούτσος. Κι΄αυτός δεν μ΄έχει πείσει. Μανθάτης. Τί γίνεται με το παιδί-θαύμα; Εξαφανισμένος προσφάτως. Έχω προβληματιστεί κατ' ακολουθίαν, κάπως, με τα παιδιά. Τις διεξόδους και τις λύσεις, οι ειδικοί. Ό,τι βλέπω, λέω.

2.    Α    Ν    Τ    Ι    Ο    Λ    Υ    Μ    Π    Ι    Α    Κ    Ο         Μ    Ε    Τ    Ω    Π    Ο

-  Στα γήπεδα. Έμφανίζουν βελτίωση αγωνιστικά και οι τρεις. Η εποχή του σνομπαρίσματός τους, έχει παρέλθει. Η δική μας πτώση, μεγεθύνει την προηγούμενη διαπίστωση. Έχουμε νικηθεί από όλους στον β΄γύρο. Και ειδικά απ΄την ΑΕΚ, στα τελευταία παιχνίδια μαζί της έχουμε χάσει τα περισσότερα. Πελάτες, λοιπόν; Χτυπάει άσχημα η λέξη. Το ξέρω. Αλλά αν ήταν αντίστροφα, έτσι θα λέγαμε. Κι΄ αυτό το ξέρω. Για τη ρεβανς στο ΟΑΚΑ, δεν αισιοδοξώ. Άντε να πάρουμε το πρωτάθλημα με τον ΠΑΣ, να τελειώνουμε...

-  Έξω από τα γήπεδα. Οι ΑΡΔ συνεχίζουν τον βρόμικο πόλεμό τους εναντίον μας. Τους δίνουμε όμως, αγωνιστικά, και το δικαίωμα να τον επιτείνουν, να τον οξύνουν. Χωρίς οργανωμένη αντίδραση απ΄τη μεριά μας. Απ΄όσο φαίνεται τουλάχιστον. ΩΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ ΑΥΤΟ; Η διαιτησία, παράλληλα, έχει ξεσαλώσει εναντίον μας. Το λεγόμενο 50:50 της "εξυγίανσης", με το οποίο "αποδεικνύεται" κατά τους αλλοθρήσκους το πραγματικό αγωνιστικό μέγεθος του...Κούλη, μας σφάζει στην κυριολεξία, κρίνοντας με καθοριστικό τρόπο αποτελέσματα. Αντίδραση; Όλο φτάνει πια, τέρμα, μέχρις εδώ, θα το ένα, θα το άλλο... ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΟΜΩΣ, ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ; ΚΙ΄ΑΝ ΟΧΙ - ΠΟΥ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ - ΓΙΑΤΙ; Να προσθέσω σε τούτο το σημείο και το σημαντικότερο όλων: ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ, ΕΧΕΙ ΣΥΝΤΑΧΘΕΙ ΠΛΗΡΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ, Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ. Δεν πρέπει να υπάρχει πια οπαδός του Ολυμπιακού που να διατηρεί, έστω και την παραμικρή, γιαυτό αμφιβολία. Κι΄είναι το τελευταίο ακριβώς, που μας έχει εξαγριώσει... Προμηνυματάκια άρχισε ήδη να παίρνει το ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Η εκδίκηση φυσικά θα είναι ΑΠΟΛΥΤΗ και ΚΡΥΑ, ως συνήθως. Το διαφανές πλαστικό κουτί με τη σχισμή στο πάνω μέρος του, όποτε κι΄αν έρθει, θα την έχει μέσα του. ΠΛΗΡΩΜΕΝΗ...

3.    Ψ    Υ    Χ    Ρ    Α    Ι    Μ    Ι    Α     -     Π    Λ    Α    Ν    Ο       Δ    Ρ    Α    Σ    Η    Σ

Μπορεί η εξέδρα, γηπεδική και εξωγηπεδική να βράζει. Ήττάται ο Ολυμπιακός, ίσον -Η- είδηση, -Ο- πάταγος, -Η- αναστάτωση στον γαυρολαό, αλλάαα... ΑΛΛΑ οι διοικούντες, γενικά, οφείλουν να΄ναι ψύχραιμοι. Και το τελευταίο φαίνεται ΚΑΙ από τις άμεσες αντιδράσεις τους, ΚΥΡΙΩΣ όμως απ΄τις υστερότερες απαντήσεις τους. Με την αποφασιστική υλοποίηση απ΄την διοίκηση ενός καλά μελετημένου και συντονισμένου πλάνου, σχεδίου δράσης. Αντιμετώπιση της κρίσης, γιατί ετούτο ζούμε σήμερα - μη μασάμε τα λόγια μας. Από καιρό το ηφαίστειο βρυχάται και ΤΩΡΑ εκρήγνυται. ΝΑΙ, μας κυνηγάνε θεοί και δαίμονες. ΝΑΙ, με κάθε ΠΟΥΣΤΙΚΟ τρόπο. Πλάνο λοιπόν. Αγωνιστικό και εξωαγωνιστικό. Για μένα, ΙΣΟΔΥΝΑΜΗΣ και τα δύο σημασίας. Το ξαναγράφω: ΙΣΟΔΥΝΑΜΗΣ και τα δύο σημασίας, αξίας.

ΠΕΡΙΜΕΝΩ, ΕΤΣΙ. ΚΙ΄ΕΓΩ. ΕΝΑΣ ΑΠ΄ΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ. ΝΑ ΔΩ ΠΡΑΞΕΙΣ. ΖΥΓΙΣΜΕΝΕΣ, ΓΕΝΑΙΕΣ, ΕΞΥΠΝΕΣ, ΤΕΛΕΣΦΟΡΕΣ. Μ΄ΑΡΕΣΟΥΝ, ΞΕΡΕΤΕ, ΤΑ ΚΑΛΑ "ΟΝΕΙΡΑ". ΚΑΠΟΙΟΣ ΟΜΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΤΑ ΔΩΣΕΙ. ΓΙΑΤΙ ΦΕΤΟΣ, ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΝΑΙ. ΑΛΛΑ ΚΑΙ...ΠΕΛΑΤΑΚΙΑ ΤΩΝ ΜΕΧΡΙ ΠΡΟ ΤΙΝΟΣ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ ΜΑΣ, ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ. ΔΕΝ ΤΟ ΣΗΚΩΝΩ ΜΕ Τ-Ι-Π-Ο-Τ-Α.... ΕΜΠΡΟΣ ΕΠΟΜΕΝΩΣ. ΠΡΑΞΕΙΣ. ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ, ΕΙΡΩΝΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ Ή ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ. ΠΡΑΞΕΙΣ!