Απόγευμα βροχερής Κυριακής, εδώ που είμαι. Πίνω τον καφέ μου και η σκέψη μου πάει στην ομάδα. Πρωτότυπο, ε; Τί έχω δει απ΄αυτήν μέχρι τώρα και τί σκέφτομαι για το επόμενο ΠΟΛΥ ΚΡΙΣΙΜΟ χρονικό διάστημα. Σε καμιά δεκαριά μέρες παίζουμε, πιθανότατα με την Παρτιζάν, ΙΣΩΣ τους δύο ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΥΣ αγώνες της χρονιάς αναφορικά με την Ευρώπη. Δεν είναι ΜΟΝΟ θέμα οικονομικό. Που είναι όντως πολύ σοβαρό. Είναι, για την γαυροψυχή, ζήτημα πρεστίζ, περηφάνιας, ψυχικής ευφορίας για μια ΚΑΛΗ συνέχεια, εμπιστοσύνης σε παίχτες και τεχνική ηγεσία, ατσάλωσης θάλεγα απέναντι σε πρόσωπα και ανήθικες μεθοδεύσεις που στοχεύουν ΟΧΙ το πρόσωπο, αλλά ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ αυτού που πλημμυρίζει τις καρδιές μας: τον ΘΡΥΛΟ, τον ΔΑΦΝΟΣΤΕΦΑΝΩΜΕΝΟ, την ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗ ΙΔΕΑ, τον ΤΡΟΠΟ της αθλητικής μας ΖΩΗΣ...

Έγραψα ότι φέτος μου μοιάζει να γίνεται αλλιώτικη δουλειά στον Ολυμπιακό. Στην προετοιμασία του. Στοχευμένη. Εξειδικευμένη ως προς ένα σκοπό. Την πρόκρισή μας στους ομίλους του Τσάμπιονς Λινγκ. Υπάρχει ένα ολόκληρο επιτελείο ανθρώπων ειδικών, με αντικείμενο την πραγμάτωση της επιθυμίας ΟΛΩΝ ΜΑΣ. Τρισκελής: Μπαίνουμε στους ομίλους και γράφουμε καλή πορεία, κατακτούμε το πρωτάθλημα, παίρνουμε και το Κύπελλο. Μ΄έχει εντυπωσιάσει η εργατικότητά τους, η προσήλωσή τους, η επιμονή τους, ο πετυχημένος χειρισμός των όποιων παικτικών ζητημάτων προκύπτουν, ο επαγγελματισμός τους με μια λέξη. Και μαζί τους, μια υψηλής στάθμης τεχνολογία, βοηθός και οδηγός συνάμα περί του εκάστοτε πρακτέου.

Βλέπω απ΄την άλλη τους παίχτες μας. Εκτελούν, πετυχαίνουν, λαθεύουν, επαναλαμβάνουν, προσπαθούν, ιδρώνουν και ξεϊδρώνουν, αστειεύονται, γελάνε, συγκεντρώνονται, επιμένουν. Υπάρχει ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ κεντρικό πλάνο δράσης. Και δείχνουν πως ΑΡΧΙΖΟΥΝ να το υλοποιούν στην πράξη. Στους αγώνες. Στενά τα χρονικά περιθώρια. Θα φανεί, αν και πόσο... Διακρίνω ευχαριστημένους, ελεύθερους, έτοιμους, ανέτοιμους, αλλά και...υπερέτοιμους, σφιγμένους, ανοιχτούς, πιο κλειστούς, ξενερωμένους επί του παρόντος, άλλους σίγουρους για τον εαυτό τους, κάποιους όμως λίγο σκυθρωπούς, αμήχανους, μ΄ερωτηματικά... Φυσιολογικά όλα αυτά. Έρχεται όπου να΄ναι το ξεκαθάρισμα... ΕΧΟΥΝ ΠΑΝΤΩΣ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΕΡΙ ΤΙΝΟΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ. ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ. ΓΙΑΥΤΟΥΣ  ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ, ΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ...

Ας πάω στους σύγγαυρους τώρα. Απ΄τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Εξακολουθούν να συζητάνε αρκετοί ακόμα, για τον Ρισβάνη. Κάποιοι, λίγοι πια, για τον Γιαννιώτα. Το θέμα Ντα Κόστα έχει λήξει για όλους. Ο Μποτία "παίζει" κάπως, με άγνωστη εισέτι κατάληξη. Συζητήσεις και ανταλλαγές απόψεων για τους κομμένους, που΄ρχονται οσονούπω. Αλλά πάνω κάτω, όλοι συμφωνούν στο ποιοί θα΄ναι. Το πράμα μυρίζει, παρά τις όποιες διαφωνίες. Σ΄ένα συμφωνούν ΟΛΟΙ. Ομοφωνία πλήρης. Στο ότι οι αγώνες με την Παρτιζάν ( το πιθανότερο ), θα΄ναι ΝΤΕΡΜΠΙ. Και σκληρά ντέρμπι. Θα επανέλθω σ΄αυτό.

Τελειώνω με τους αθλητικογράφους. The same story... Ελάχιστοι οι σοβαροί. Υπάρχουν. Πολύ λίγοι πάντως. Δεν μπορεί π.χ. να προβάλλεις εμφαντικά με κάτι τίτλους νααααα στην πρώτη σου σελίδα ΚΑΙ στο οπισθόφυλλο την έλλειψη γκολ απ΄τον Ολυμπιακό χτες με τη Λόκερεν, ενώ ΜΕΣΑ στο κείμενό σου να γράφεις φαρδιά πλατιά και απ΄την αρχή κιόλας ότι "το σκορ ΟΜΩΣ του αγώνα ΕΛΑΧΙΣΤΗ σημασία έχει"... Δεν παντρεύονται αυτά. Κονταροχτυπιούνται. Και μιλάω για δική μας εφημερίδα. Με ιστορία. Απ΄την οποία περιμένω να σταματήσει το...ψάξιμο και να επανέλθει ΠΛΗΡΩΣ στις αρχές που την καθιέρωσαν στις γαυροσυνειδήσεις μας. ΑΝ μπορεί. Με τους απέναντι, δεν ασχολούμαι. Θα το κάνω μόνο σε εξαιρετική περίπτωση. Δεν ασχολούμαι ούτε με τις υστερικές κρίσεις τους, αν μια απόφαση π.χ. της δικαιοσύνης δεν είναι σύμφωνη με τα ύπουλα σχέδιά τους, ούτε με τις ηλίθιες συγκρίσεις αντιπάλων ομάδων μας ( ποιά είναι πιο...δυνατή κλπ ), ούτε με τις κωμικοτραγικές τους προσπάθεις να μας παρουσιάσουν το μεταγραφικό...σκατό για παξιμάδι, ούτε φυσικά με τη συνέχιση της ΓΕΛΟΙΑΣ πλέον ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ τους εναντίον ΜΑΣ. Αυτή την τελευταία πάντως, να το θυμούνται, θα την πληρώσουν στο τέλος πολύ ακριβά ΚΑΙ ΠΟΛΥΕΠΙΠΕΔΑ οι εμπνευστές, υποκινητές, διευκολυντές, τροφοδότες, συντηρητές και εκτελεστές της.

ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΩ;

Διάβασα απόψε έναν πετυχημένο τίτλο κειμένου στο gavros.gr. "Τώρα τα κεφάλια μέσα". Συμφωνώ απολύτως. Πάει στους παίχτες μας βασικά, ετούτη η προστακτική. Το ρήμα, κρυφό. Είναι το "βάλτε". ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΛΟΙΠΟΝ ΜΕΙΝΑΝΕ, ΠΑΙΔΕΣ! Κουραστήκατε, προσπαθήσατε, η ουρά έμεινε. Σ΄αυτή τη φάση. ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΚΡΑΙΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΖΗΤΑΜΕ, ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ. ΠΛΗΡΗ ΑΦΟΣΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΤΩΡΙΝΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΜΑΣ: ΤΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΚΡΙΣΗΣ. Το σύνθημα στη φωτογραφία του άρθρου, εμάς μεν μας εκφράζει απόλυτα και το γνωρίζουμε ΒΙΩΜΑΤΙΚΑ καλά. Το ξέρουν και ΟΛΟΙ ΑΛΛΟΙ βέβαια, επίσης καλά. Από σας όμως θέλουμε να το κάνετε πράξη μεθαύριο στους αγώνες ΚΡΙΣΗΣ που έρχονται και να ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕΤΕ, προχωρώντας σταθερά προς το ποθούμενο από κάθε μόριο της γαυροψυχής μας. ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ. ΕΝΩΜΕΝΟΙ!

Αυτά για την ώρα....