Έγινε η κλήρωση για τους αγώνες των 32 στο Τσάμπιονς Λινγκ χθες και τ΄αποτελέσματά της είναι γνωστά. Έχουν ήδη γραφτεί και ακουστεί πάρα πολλές απόψεις γιαυτά, από αθλητικογράφους και οπαδούς. Δικούς μας κυρίως, αλλά και άλλων αποχρώσεων. Ο Ολυμπιακός έπεσε στον ομιλό του με Μπαρτσελώνα, Γιουβέντους και Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Γίγαντες οι δύο, πολύ καλή ομάδα η Πορτογαλική. Η κλήρωση, εξαιρετικά δύσκολη. Πιθανότατα η χειρότερη που θα μπορούσε να μας τύχει. Εμείς λοιπόν εδώ, θα το δούμε το θέμα από μια διαφορετική του διάσταση. Το΄χουμε βίτσιο, βλέπετε, να...διαφέρουμε. Από την πτυχή δηλ. εκείνη της ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ των παιχτών, του προπονητή και φυσικά του Ευάγγελου Μαρινάκη, στο αποτέλεσμα της κλήρωσης για τον Ολυμπιακό. Και οι τρεις εμπλεκόμενοι εμφάνισαν ως κοινό παρονομαστή της, ένα πράγμα: ΤΟ ΓΕΛΙΟ. Σε ποικίλες εντάσεις. Από του ελαφρού χαμόγελου μέχρι των γελαστικών κραυγών συνοδευόμενων από... θριαμβικές ιαχές. Παράδοξο το φαινόμενο; Ίσως. Καθόλου δυσεξήγητο όμως. Πάμε ένα ένα.

1. ΟΙ ΠΑΙΧΤΕΣ

Είδα το σχετικό βίντεο. Τσιτωμένοι όλοι στην αρχή και με το άκουσμα της Μπαρτσελόνα, μπαμ! Ο ΧΑΜΟΣ! Κραυγές, θριαμβολογίες, γέλια, ξεκαρδίσματα, αλληλοπειράγματα, πλάκα του κερατά, θα΄λεγε κάποιος άσχετος ότι είχαμε κληρωθεί με τη...Δόξα Σιταγρών. Ουρλιάζανε, περίπου σαν οπαδοί. Είναι όμως έτσι; Μήπως εκφράζανε μ΄αυτό τον τρόπο τον ενθουσιασμό τους επειδή θ΄αντιμετωπίσουν τη συγκεκριμένη ως αντίπαλο; Και την Γιουβέντους, εκτός αυτής; Αλλά στο φινάλε και την καθόλου μα καθόλου αμελητέα, το εντελώς αντίθετο, Σπόρτινγκ; Λέω. Μήπως το φχαριστήθηκαν με την ψυχή τους γιατί τους δόθηκε η ευκαιρία και θα παίξουν ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ με αντιπάλους ποδοσφαιριστές, τους οποίους ο κάθε παίχτης ονειρεύεται να του τύχουν; Ενώ συγχρόνως δίνεται η ευκαιρία και στους γαύρους, να τους απολαύσουν ζωντανούς; ΜΠΟΡΕΙ. Υπάρχει όμως και μια άλλη, βαθύτερη πρόσθετη εξήγηση. Την αναλύω τώρα.

Έρευνες έχουν καταδείξει ότι τα παιδιά γελάνε περίπου 400 φορές τη μέρα, ενώ οι ενήλικοι μόνο 17. Άλλες αποκάλυψαν επίσης, πλην άλλων, ότι το ΓΕΛΙΟ:

α)  Μειώνει τις ορμόνες του στρες, δηλ. την κορτιζόλη και την αδρεναλίνη και αυξάνει τις ενδορφίνες, ορμόνες ευχαρίστησης και χαράς.

β)  Απαλύνει τη διάθεση, ανακουφίζει και μας επιτρέπει να έχουμε μια πιο θετική και αισιόδοξη ματιά στα πράγματα. Το να γελάς στα δύσκολα σε βοηθάει να μη σε πλακώσει η θλίψη, η απογοήτευση, αλλά να΄χεις μια πιο θετική ματιά έτσι ώστε να διαχειριστείς όσο πιο αποτελεσματικά μπορείς μια ζόρικη κατάσταση.

γ)  Το γέλιο αποτελεί ένα αντίβαρο στο πρόβλημα, ακριβώς για να μη σε βουλιάξει. Ή για να μη φανεί ότι σε βυθίζει. Και,

δ)  Όταν γελάμε μαζί με άλλους, νιώθουμε την ενότητα περισσότερο, όπως και μεγαλύτερη ευχαρίστηση.

ΑΥΤΗ είναι κατά τη γνώμη μου και κατά ένα μεγάλο μέρος, η βαθύτερη ερμηνεία του - εκ πρώτης όψεως παράδοξου ίσως - ομαδικού...πανηγυρισμού των παιχτών μας στο άκουσμα της αντιπάλου τους. Το ρίξανε στην πλάκα. Και να συμπληρώσω: ΥΓΙΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΤΑΝΟΗΤΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ. Τί να κάνουν δηλαδή; Να φορέσουν μαύρες πλερέζες; Ολυμπιακός είμαστε. Εντάξει, δεν έχουμε το μέγεθος, ειδικά των άλλων δύο. Ούτε κατά διάνοιαν. Ιδιαίτερα της μιας. Γιατί με την άλλη, θυμόμαστε βέβαια την εφτάρα, όμως την έχουμε στριμώξει κιόλας επανειλημμένα. Αλλά αυτή, αν θέλετε, ΠΡΕΠΕΙ να είναι η θέση μας. Και τέτοιες ομάδες μπορεί να μας τύχουν και με τέτοιες ομάδες ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ να παίζουμε. Φυσικά, θα μπορούσαν να βγάλουν τα μπαλάκια και πιο...προσιτούς αντιπάλους. Αλλά ετούτο είναι μια άλλη ιστορία και ο γέγονε, γέγονε. Τέλος και το...άλλο μπαλάκι στα παιδιά, στον Χάσι και στον Βαγγέλα για καμιά καλή μεταγραφική ενίσχυση...

2. Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ

Κι΄ο Κοσοβάρος, όπως φαίνεται στη φωτογραφία, έκανε χαβαλέ με τα "παιδιά" του στο άκουσμα της κλήρωσης. Εκείνος στο δεξί του πλάϊ πάντως, δεν μου...τα λεει καλά. Βέβαια, όπως διάβασα αργότερα, καθόλου δεν την γουστάρησε την κλήρωση ( φυσικό ), γιαυτό και στις δηλώσεις του είπε ότι "θα μπορέσουμε να πάρουμε ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ απ΄τον όμιλο και θα είναι ένα φανταστικό γκρουπ για τους ΟΠΑΔΟΥΣ ΜΑΣ". Χρεία άλλων μαρτύρων ουκ έχωμεν... Ξέρω ότι θα δουλέψεις σκυλίσια, θα κάνεις το παν για την όσο πιο ευπρόσωπη γίνεται παρουσία της ομάδας, αλλά στοχος - και δύσκολος - πλέον, μόνο το Γιουρόπα. Ό,τι δήποτε περισσότερο, θα ισοδυναμεί με ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟ επίτευγμα.

3. Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Κι΄ο πρόεδρος καλά τα είπε. Μίλησε ηγετικά, ειλικρινά, μελετημένα, εμψυχωτικά σε απαιτητικές στιγμές. Χαμογελώντας. Με ένα υπομειδίαμα ακριβέστερα, σοβαρευόμενος όπου έκρινε και με αποφασιστική ματιά. Στάση που εξηγεί - ως γλώσσα σώματος - πολλά για το άτομο και τον πολύ πετυχημένο επιχειρηματία και πρόεδρο της ΠΑΕ ( ε ρε μαύρο χρήμα που΄χει να πέσει απόψε στην τσέπα μου και προγραμματίζω τώρα το πού θα πάω διακοπές... ). Τί συγκράτησα; "Η χειρότερη δυνατή κλήρωση που θα μπορούσαμε να έχουμε. Με τις πιο δυνατές ομάδες. Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε ό,τι είναι δυνατό. Πρέπει να γράψουμε ιστορία. Γιατί την ιστορία την γράφεις με ομαδάρες, όχι με ομαδούλες. Είμαστε περήφανοι που φθάσαμε ως εδώ. Χρειαζόμαστε τον κόσμο κοντά μας.Το ρόστερ μπορώ να πω ότι δεν έχει κλείσει, αν και με μία ή δύο μεταγραφές δεν σημαίνει πως θα κερδίσουμε τη Μπαρτσελόνα. Πιστεύω ότι με λίγη τύχη, μεγάλη προσπάθεια και πολύ δουλειά, θα πετύχουμε". Με ΜΠΟΛΙΚΗ τύχη πρόεδρε θα διόρθωνα, αν και αυτά φυσικά δεν λέγονται δημοσίως.

Ε     Π     Ι     Λ     Ο     Γ     Ο     Σ

Η κλήρωση πάρα πολύ δύσκολη. Να τα δώσουμε όλα. Στόχος, δύσκολος αλλά εφικτός, να μπούμε στο Γιουρόπα. Οι 16 του Τσουλού, θα΄ναι πρακτικά θαύμα. Η Μπάρτσα, άπαιχτη. Και η φετινή. Μολονότι στο Καραϊσκάκης, δεν μπορείς να αποκλείσεις τίποτα 100%. Με τη Γιουβέντους εδώ, μπορούμε να διεκδικήσουμε τη νίκη. Ειδικά αν ως τότε έχει ξεκαθαρίσει η κατάσταση με τους δύο πρώτους. Οπωσδήποτε η Σπόρτιγκ θα πρέπει να νικηθεί στο Φάληρο και έξω να διεκδικήσουμε το Χ. Νικηφόρο αποτέλεσμα έξω στην Πορτογαλία, εξαιρετικά δύσκολο, όχι αδύνατο. Η ισοπαλία μπορεί να κυνηγηθεί ως στόχος πολύ δύσχερής μεν, αλλά εφικτός. Με τα σημερινά δεδομένα. Σε Βαρκελώνη και Ρώμη, δεν συζητώ άλλο αποτέλεσμα, πλην της ήττας μας. Σύνολο πιθανών βαθμών; Ποικίλο. Δεν θ΄αναφέρω νούμερα. Από πολλά εξαρτώνται.