Στα κρίσιμα, είπαμε: ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ. Και ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ. Προ παντός...

Πέρσι έγινε λάθος σχεδιασμός, με αποτέλεσμα να μην προκριθούμε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λινγκ. Όπου είχαμε καλομάθει. Το πρεστίζ της ομάδας τρώθηκε, αφού εκεί είναι η θέση μας κλπ, ο οικονομικός αντίκτυπος του αρνητικού γεγονότος ήταν πολύ σοβαρός, καλύφθηκε η τρύπα, αλλάξαμε στο δρόμο ένα κάρο προπονητές, ΑΛΛΑ το 44ο και παρά τον αισχρό και πολύπλευρο εξωαγωνιστικό πόλεμο εναντίον μας, ΤΟ ΚΑΤΑΚΤΗΣΑΜΕ. Με τον Λεμονή. Έτσι φέτος η πολιτική που αποφασίστηκε ήταν σαφής. Στόχος της, Η ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΟΥΣ 32 ΤΟΥ ΤΣΑΜΠΙΟΝΣ ΛΙΝΓΚ. Φαίνεται όμως ότι βρίσκαμε δυσκολίες ως προς την πρόσληψη ενός καταξιωμένου προπονητικού ονόματος λόγω της έλλειψης του δολώματος "είμαι ήδη στους ομίλους", αρκετά τέτοια ονόματα είχαν κυκλοφορήσει πάντως, οικονομικών ( ίσως, εικάζω, δεν ξέρω ) απαιτήσεων των ξένων υποψηφίων ή παρατεταμένων αμφιταλαντεύσεων εκ μέρους των να αποδεχθούν τις προτάσεις μας για δικούς τους λόγους, και η τελική ΣΥΝΕΠΕΙΑ όλων αυτών ήταν μία : Η πρόσληψη του Αλβανοκοσοβάρου με την βελγική ποδοσφαιρική κουλτούρα, Μπέσνικ Χάσι. Ειδικότης του; Προκριματολόγος-Τσαμπιονσλινγκολόγος...

 Η έλευσή του, δημιούργησε λαϊκή γαυρέκρηξη αρνητικών αντιδράσεων. Πρωτοφανή. Με βρισιές, κατάρες, μειωτικούς εθνοτικούς χαρακτηρισμούς και τα ρέστα, γνωστά όλα αυτά. Η θέση μου σ΄αυτόν τον ορυμαγδό, ήταν σαφής. Αιφνιδιάστηκα μεν δυσάρεστα στο άκουσμά του οπωσδήποτε, αλλά δήλωσα ότι θα τον στηρίξω αρχικώς για λόγους οπαδικού καθήκοντος όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι, επειδή δηλ. αποτελεί επιλογή της διοίκησης της ομάδας μου, ΟΜΩΣ θα βρίσκεται αδιάλειπτα κάτω από την καλοπροαίρετη αλλά αυστηρή κριτική της επάρκειάς του, με βάση ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ που θα φέρνει και βέβαια υπό δύο προϋποθέσεις. Η μία να βοηθηθεί από τον Μαρινάκη σε ό,τι ζητήσει σε παίκτες και η άλλη να του δοθεί εύλογος χρόνος ν΄αποδείξη το σωστό της επιλογής του. Το δεύτερο, επισημαίνω, δεν είναι χρονικό διάστημα άκαμπτο, αλλά έχει δυναμική έννοια, ανάλογα με το τί θα προκύψει. Μιλάμε για προπονητές. Παντού και πάντα.

Και ο πρόεδρος του πήρε, σε δύο δόσεις, ό,τι ζήτησε. Αυτός δε, υλοποίησε εκείνο για το οποίο βασικά προσλήφθηκε. Προετοίμασε την ομάδα με αποκλειστικό, όπως έδειξε η συνέχεια, γνώμονα να την βάλει στους 32 και το πέτυχε. Τα 30+ εκατομμύρια εισέρευσαν στα ταμεία του Ολυμπιακού, δόθηκε στους παίκτες γενναιότατο  πριμ πρόκρισης και το κλίμα έδειξε ν΄αλλάζει. Επίσημα διοικητικά χείλη, συχνάκις ομιλούντα, τον χαρακτήρισαν με τα κολακευτικότερα των επιθέτων. Το ίδιο, αλλά...σεμνότερα και ο αθλητικός τύπος. Πολύς κόσμος πάντως, όχι ακόμα. Περίμενε... Τα αποδυτήρια έδειχνε αναμφίβολα να τα ελέγχει. Εξ΄ου και το προσωνύμιο "τσοπανόσκυλο", που του είχα προσδώσει. Είχε φέρει φυσικά, μην ξεχνάμε, όλους όσους επιθυμούσε στην ομάδα. Ήθελε σ΄αυτούς να στηριχτεί και το΄κανε. Τότε, θυμάμαι, είχα γράψει σ΄ένα άρθρο μου πως είχε γίνει εκ μέρους του ΤΟ ΠΡΩΤΟ μόνο ΒΗΜΑ και ότι ακολουθούσε συνέχεια, ΚΑΙ στους αγώνες ΚΑΙ στην αξιολόγησή του από όλους μας.

Η συνέχεια λοιπόν, δεν ήταν καλή. Ευρωπαϊκή και εγχώρια. Μας έτυχε πρώτα πρώτα η χειρότερη δυνατή κλήρωση. Μπαρτσελόνα, Γιουβέντους κι΄απ΄τους "αδύνατους", επίσης η χειρότερη. Η Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Λογικό επακολούθημα, η τέταρτη θέση. Βεβαίως θ΄αγωνιστούμε ( ΥΠΟ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΑΝΤΩΣ ΤΩΡΑ, ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΕΣ ). Η πρώτη σύγκρουση όμως στο Καραϊσκάκη με τους Πορτογάλους, ήταν σοκαριστική για΄μας. Ξεφτίλα στο α΄ημίχρονο, φάγαμε τρία που θα μπορούσαν να΄ταν κι΄εφτά και το τελικό 2 - 3 πλαστό του κερατά. Παρ΄ότι αν είχε ένα 5λεπτο ακόμα, ίσως συζητάγαμε και το απίθανο. Σενάρια... Το κατέβασμα της ομάδας όμως σ΄εκείνον τον ΟΡΙΑΚΟ για τη συνέχεια αγώνα από τον Χάσι, μας προβλημάτισε σοβαρά. Όπως και η απόδοση όσων έπαιξαν, με ελάχιστες εξαιρέσεις. ΠΡΩΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ. Στα ημεδαπά, νικάμε άνετα Λάρισα, όχι άνετα Λαμία, αρχίζουν και φαίνονται καθαρά μπροστά και πίσω ογκούμενα πλέον προβλήματα. Έρχεται το παιχνίδι με την Ξάνθη στα Πηγάδια στις 9 του Σεπτέμβρη και η αποθέωση του αβδηρητισμού. Χινάρι 1 -1. Έλλειψη σοβαρότητας και αποθέωση της επιπολαιότητας. ΔΕΥΤΕΡΟ ΧΤΥΠΗΜΑ. Και αντί αυτά ν΄αντιμετωπίζονται επιτυχώς και να βελτιώνεται συν τω χρόνω η ομάδα, βλέπουμε όλοι οπιθοπορεία. Δυσκολία στο γκολ, πετάμε ευκαιρίες, μας κάνουν ευκαιρίες, μας λείπουν διάθεση, ταχύτητα, δυνάμεις, στοιχειώδες δέσιμο, βλέπουμε επιλογές παικτών, πλάνο και προπονητική διαχείριση που μας κάνουν ν΄αναρωτιώμαστε, να το ΤΡΙΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ. Με Αστέρα στο Φάληρο, πάλι 1 - 1, στις 16 του μήνα. Την προηγούμενη μέρα όμως ΗΔΗ, στις 15 του Σεπτέμβρη, ήταν που ευαισθητοποιημένος απ΄τον αποκλεισμό της Μπριζ προγενέστερα και παρακολουθώντας την με τη Ριέκα έξω, είχα ολοφάνερα δει καθαρά τον κίνδυνο της ΑΕΚ να΄ρχεται στο μεταξύ μας παιχνίδι κι΄ανέβασα εκείνη την ανάρτηση με τίτλο "Έχω οργή μέσα μου..." και φωτογραφία εκείνον τον τύπο που βγάζει απ την τσαντίλα του καπνούς απ΄τ΄αυτιά... Σημείωνα, αφού κατέγραφα ό,τι εισέπραττα, να θυμίσω, δύο πράγματα: "Σοβαρευτείτε ( Χάσι και παίκτες ), και Οι καιροί ου μενετοί". Το ένα δεν έγινε. Και τ΄ άλλο...γράφτηκε. Στις 17, ο Κουασιμόδος χτύπαγε δυνατά την καμπάνα του ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ, πλησίαζε το ΟΑΚΑ, αλλά εις ώτα μη ακουόντων... Θα σε κράξω του΄χα γράψει, χαρακτηρίζοντας τον αγώνα μας με την ΑΕΚ κομβικό γιαυτόν. Τα περιθώρια της υπομονής μου, στο ελάχιστο. Κερδίζεις, μένεις ( για την ώρα πάντα ). Χάνεις, φεύγεις. Όπερ και εγένετο. ΤΕΤΑΡΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΕΤΟΥΤΟ, ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΠΙΑ ΚΑΤ΄ΑΝΑΓΚΗΝ ΚΑΙ Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΕΚΒΑΣΗ. ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ. ΙΔΙΩΣ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΑ. ΘΑ ΔΕΙΞΕΙ...

Φθάσαμε έτσι στο χθεσινοβραδινό 3 - 2 υπέρ της ΑΕΚ... Το έπος της Κούλας. Η επική ανατροπή του 0 - 2, σε ανεπανάληπτο θρίαμβο γιαυτήν. Τρία γκολ σ΄ένα ημίχρονο. Όπως με την Σπόρτινγκ. Συμπτώσεις.... Αποδεικτικές της "αποτελεσματικής" αμυντικής μας λειτουργίας, όπως και το ότι τρώμε γκολ πάντα. Μ΄όποιον και να παίξουμε. Η ΑΕΚ άξιζε τη νίκη. Έδειξε τσαμπουκά και πίστη στις δυνατότητές της να πετύχει γκολ. Εμείς χάσαμε από ανικανότητά μας, την ευκαιρία να βουλώσουμε στόματα. Μας έκατσε ένα 2 - 0 στις αρχές του β΄ημιχρόνου κι΄αποδειχθήκαμε ΤΡΑΓΙΚΑ ΑΔΥΝΑΜΟΙ να το διαχειριστούμε, εξ αιτίας του Χάσι. Κύριε, μέχρις εδώ λοιπόν! Τα λάθη του, τ΄απαριθμεί ο Γόδας σε άλλη ανάρτηση εδώ. Βεβαίως ο Σιδηρόπουλος ήταν ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ. Φάουλ 24 εμείς, 7 η ΑΕΚ... Το ξέραμε όμως. Η συμφωνία της κυβέρνησης και ειδικά του Κοντονή με το αντιΟλυμπιακό μέτωπο, βγάζει μάτια από πέρσι. Ε, ας το πάρει και κάποιος άλλος εκτός απ΄τον Ολυμπιακό, βρε αδελφέ! Εμείς τί κάνουμε εδώ πέρα; Είκοσι χρόνια, αυτός το παίρνει!  ΚΙ΄ΕΧΕΙ ΜΠΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΣΕ ΔΡΑΣΗ. ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ, ΑΝ ΟΧΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΡΓΙΑ, ΤΗΣ ΟΥΕΦΑ. Τούτο όμως καθόλου δεν απαλλάσσει τον Κοσοβάρο απ΄τις εγκληματικές χθεσινές, και όχι μόνο, επιλογές του. Και τους παίκτες. Που δεν είναι - και αυτοί - άμοιροι ευθυνών για το χθεσινό βατερλό. Ιδίως ορισμένοι. Καθόλου μάλιστα.

Σ     Υ     Μ     Π     Ε     Ρ     Α     Σ     Μ     Α

Η ομάδα ετοιμάστηκε από τον Χάσι για να μπει στους ομίλους. ΜΟΝΟ. Και μπήκε. Με κλήρωση - κόλαση βέβαια. Και στη συνέχεια, την βλέπουμε να πληρώνει αυτή την επιλογή εκ μέρους της διοίκησης. Η προετοιμασία της ήταν ειδικού σκοπού. Κι΄ετούτο ζούμε τώρα. Γνώμη μου είναι ότι η είσοδός μας στους 32 δεν έπρεπε να αποτελεί, Ευάγγελε και συνεργάτες, ΑΥΤΟΣΚΟΠΟ. Έπρεπε να είναι το αποτέλεσμα μιας ΠΙΟ ΣΩΣΤΗΣ και σαφέστατα ΠΙΟ ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΗΣ δουλειάς. Δηλαδή διαφορετικής επιλογής. Με στόχο το δάσος και όχι το δέντρο. Η λύση που θα έπρεπε να προτιμηθεί ήταν η πρόσληψη ενός πολύ αξιόπιστου ξένου προπονητή, ο οποίος να΄φτιαχνε ΟΜΑΔΑ πρώτα απ΄όλα και η όποια είσοδός μας στους 32 να ήταν ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, εάν ήταν τον πρώτο χρόνο της εργασίας του, αλλά σε πλαίσια μακροπρόθεσμου χρονικού ορίζοντα και όχι όπως τώρα: ΕΙΣΟΔΟΣ ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ ΦΕΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΟΜΙΛΟΥΣ, ΨΕΚΑΣΤΕ, ΣΚΟΥΠΙΣΤΕ, ΤΕΛΕΙΩΣΑΤΕ, ΚΙ΄ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΟΛΟ! ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ. ΤΙΣ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΤΑ 30. ΟΡΘΟΝ ΩΣ ΣΚΕΨΗ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΣ. Στο Τσάμπιονς Λινγκ, δεν έχουμε καμιά ελπίδα για Γιουρόπα. Μόνο το πρωτάθλημα έχουμε μπροστά μας, κι΄αυτό το μπορούμε. Είναι πολύ νωρίς ακόμα για οιαδήποτε προγνωστικά. Φτάνει, όπως είπε κι΄ο Μαρινάκης, ν΄αποφύγουμε τα λάθη. Ο Χάσι όμως ήταν δική του επιλογή. Και αποδείχθηκε τελικά, ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ. Άρα τον βαρύνει. Γιατί τί άλλο δείχνει η απόλυση ενός προπονητή μέσα στον Σεπτέμβρη; Τούτο φυσικά και δεν σημαίνει ότι καταφέρομαι εναντίον του. Κάτω τα χέρια απ΄αυτόν τον άνθρωπο! Που και αγαπάει τον Ολυμπιακό και μας έχει δώσει 7 συνεχόμενα και μεγάλες ευρωπαϊκές νίκες με ένταξη της ομάδας στις καλύτερες της ηπείρου. Τον κριτικάρω όμως, κόσμια, γιατί έχω χρέος να το κάνω. Ως οπαδός της ερυθρόλευκης ιδέας, παλιότερος πολύ κι΄απ΄τον πατέρα του ακόμη. Απεχθάνομαι τους γλειψιματίες. Απεχθάνομαι τους εσκεμμένα ή όχι τυφλούς και κουφούς. Συντάσσομαι με τους ειλικρινείς, φτάνει να εκφράζονται όπως πρέπει κι΄όχι γράφοντας μαλακίες, και τους αξιοκράτες. ΚΑΝΕΙΣ, ΟΣΟ ΨΗΛΑ ΚΙ΄ΑΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ, ΚΑΝΕΙΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΟ ΔΙΣΚΟΠΟΤΗΡΟ. ΑΥΤΑ, ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ. ΟΧΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ - ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑΥΤΟΝ - ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ. ΟΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΣΕ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΗ ΚΑΙ ΕΥΠΡΕΠΗ ΚΡΙΤΙΚΗ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΓΡΑΜΜΗ ΜΟΥ. ΜΗΔΕΝΟΣ ΕΞΑΙΡΟΥΜΕΝΟΥ.

Υ.Γ. Όσο για τον νέο προπονητή, αν δεν προκύπτει λύση σοβαρού ξένου ονόματος, προτιμώ ΤΩΡΑ άνθρωπο που να γνωρίζει τον Ολυμπιακό και την ελληνική πραγματικότητα. Και τέτοιο υπάρχει. Όχι ένα όνομα για την ακρίβεια, αλλά δύο, ίσως και τρία.