Γεια χαρά μάγκες, χρόνια  πολλά και καλή χρονιά με υγεία για σας και όσους αγαπάτε. Υγεία και  για το Θρύλο μας.

Παρόλα αυτά, η νέα χρονιά, μπαίνει κάπως περίεργα, σε αντιδιαστολή με το πώς τελείωσε η προηγούμενη, που, τηρουμένων των αναλογιών και δεδομένης της κατάστασης όπως εξελίχτηκε από το καλοκαίρι, θα μπορούσες να πεις ότι τελείωσε ιδανικά: με την ομάδα διαλυμένη από κάθε άποψη, με τους θεσμούς, ποδοσφαιρικούς και μη να την πολεμάνε με λύσσα, και, το κυριότερο, με την κυβέρνηση να έχει κηρύξει ανένδοτο χωρίς να κρατάει καν τα προσχήματα στον πρόεδρο, στον κόσμο και γενικά στον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό, ο Ολυμπιακός, κόντρα σε κάθε πρόβλεψη, τερματίζει στον 1ο γύρο πρώτος και μόνος στη βαθμολογία.

Πριν προσπαθήσουμε να περιγράψουμε σύντομα όσο γίνεται τα παραπάνω, και την κατάσταση από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα, βάζω αυτό εδώ, που θα μας χρησιμεύσει παρακάτω, κοπυ πεηστ από γνωστό σαιτ, όπως επίσης είναι γνωστό και τι συμφέροντα εξυπηρετεί:
«Μια εξέλιξη πάντως που δεν πρόκειται να αποτελέσει μεγάλη έκπληξη καθώς ήταν γνωστό εδώ και καιρό πως στην διοίκηση δεν ήταν ικανοποιημένοι από την παρουσία του Λεμονή κυρίως εξαιτίας των εσωτερικών προβλημάτων που υπήρχαν αλλά και του γεγονότος ότι δεν κατάφερε να αξιοποιήσει στον βαθμό που θα έπρεπε το ρόστερ που είχε στα χέρια του.»

Τις προηγούμενες μέρες λοιπόν, αναμεσα σε μελομακάρονα, κοψίδια και ξίδια, διάβαζα από δω κι από κει, για κάποιον Γκαρσία, που θα αναλάβει λέει προπονητής στον Ολυμπιακό.
Μαρδακίες, σκέφτηκα. Όχι από το Μαρδα, το τζιμανι αυτό της κυβέρνησης που πρότεινε τα Σκόπια να ονομαστούν Δακία, και γέλαγε όλο το ιντερνε μαζι του, αλλά από το ΑΡΔ και τις μαλακίες που συνηθίζουν να κάνουν θέματα, πολλές φορές εκ του μη όντος.

Φαίνεται όμως ότι οι μαρδακιες αυτές, δεν είναι εκ του μη όντως. Φαίνεται ότι υπάρχει θέμα. Και για να μη μακρηγορούμε, φαίνεται πως η διοίκηση ετοιμάζεται να κάνει τη μεγαλύτερη μαρδακια κι από τοτε που εδιωξε το Ζαρντιμαρο στη μέση της χρονιάς.
Να διώξει το Λεμονη και να φέρει κάποιον πουθενά Γκαρσία (ναι, από ότι διάβασα πουθενας είναι ο τύπος, στα ερασιτεχνικά της Αγγλίας και στο Ισραήλ βολόδερνε μέχρι να φύγει με τις κλωτσιές από την Σεντ Ετιέν μετα από ένα 0-5 εντος εδρας από τη Λυων, αλλα, και να μην ήταν, οποιοσδήποτε προπονητής ΤΩΡΑ, πουθενας είναι).

Εγω, θα αφήσω στην άκρη το ηθικό μέρος της υπόθεσης, που είναι επίσης ένα μεγάλο θέμα, και θα ασχοληθώ όσο μπορώ μόνο με την ουσία. Που τη δεδομένη χρονική στιγμή και συγκυρία, το να κάνεις άνω κάτω ΞΑΝΑ την ομάδα μετά τα πάνδεινα που τραβάει από το καλοκαίρι, είναι από αδιανόητο έως αυτοκτονικό.

Ας κάνουμε εδώ μια μικρή αναδρομή: περσυ, κάποια στιγμή καλείς το Λεμονη να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Ο Λεμονής ανταποκρίνεται στο κάλεσμα, και τα βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά. Τον διώχνεις μιας και «Ο Τάκης δεν κάνει για τον Ολυμπιακό», και φέρνεις έναν παντελώς άγνωστο απατεώνα στη θέση του (που η Αμερικανική Υπηρεσία για τους Ωκεανούς και την Ατμόσφαιρα θα πρέπει να έχει το όνομα του σε διάφορες παραλλαγές πρώτο στη λίστα για να ονοματίσει κάθε επικείμενο τυφώνα κατηγορίας 4 και άνω), τον Απατεώνα Χασι. Που, για να μην κοροιδεύομαστε, αυτή η επιλογή έγινε με ένα και μοναδικό κριτήριο (την εμπειρία του στα προκριματικά) και με γνώμονα αποκλειστικά το να μπει η ομάδα στους Ομίλους: δεύτερη σερί χρονιά χωρίς τα λεφτά του τσαμπιολί, πήγαινε πολύ, και από μόνο του αυτό προσωπικά δεν το θεωρώ μεμπτό, για να εξηγούμαι. Δεν βρίσκεις εύκολα τα λεφτά από το τσαμπιολί, όταν προσπαθείς να κρατήσεις σε ένα όσο το δυνατόν υψηλότερο επίπεδο τον Ολυμπιακό, πράγμα που όντως προσπαθεί η διοίκηση από τότε που ανέλαβε.

Και τι κατάφερε ο απατεωνας, εκτός από το να βάλει την ομάδα στους ομίλους (χωρίς να χει να αντιμετωπίσει και τίποτα μεγαθήρια, για να τα λέμε όλα); Να δημιουργήσει το απολυτό χάος. Μια ομάδα καμένη, από φυσική κατάσταση, από ψυχολογία, και αγωνιστικά. Με το μισό ράστερ παροπλισμένο η πετάμενο στην εξέδρα. Φυσικά κάποια στιγμή, έφυγε (και πολύ  άργησε θα λεγα εγώ). Αφήνοντας μια ομάδα που δεν έκανε ούτε τα βασικά πάνω στο χορτάρι, που δεν ήξερε ούτε την αλφαβήτα αλλά έπρεπε να διαβάσει και να κατανοήσει τον Βιντγκενσταιν (καλώς η κακώς, έτσι έχει η κατάσταση στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, όταν έχεις να αντιμετωπίσεις όχι τη Μπαρτσα η τη Σιτυ, αλλά απλώς ομάδες της «σειράς» στην ευρωπη, όπως πχ η Σπορτινγκ). Ναι, έτσι ήταν η ομάδα τότε, χωρίς υπερβολή.
Και τι κάνεις τότε; Καλείς ξανά τον Τακη το Λεμονια να αναλάβει την ομάδα (κι ο Τακης ανταποκρίθηκε, βάζοντας και την προσωπικότητα του αν μου επιτρέπεται να πω, και την προπονητική του υπόσταση -οποια κι αν είναι αυτή, δεν είναι αυτό το θέμα- κάτω από τον Ολυμπιακο), μια επιλογή με πολλές ενστάσεις εως αστεία τότε, όμως σίγουρα λιγότερο γελοία από ότι φαντάζει τώρα η απομάκρυνσή του. Αλλά από κάποιες απόψεις ίσως να ταν και η ιδανική επιλογή μέσα σε εκείνες τις συνθήκες. Πράγμα, αυτό το τελευταίο, που αποδείχθηκε πανηγυρικά: ΝΑΙ, ήταν η ιδανική επιλογή μέσα σε κείνες τις συνθήκες.
Αρχίζοντας να μαθαίνει την ομάδα στρατα-στρατουλα μέσα σε αντίξοες συνθήκες και συνεχώς υπο πίεση, με την γκρίνια του κόσμου να δηλητηριάζει την ομάδα, με συνεχεις αγώνες και κυρίως αγώνες στο τσαμπιολι, επαναφέροντας παίχτες που βοήθησαν πολύ κι ενώ ο Απατεωνας τους είχε για άχρηστους, καταφέρνει σιγά σιγά να δώσει οντότητα και κυρίως ψυχολογία στην ομαδα. Μπαλαρα δε βλέπουμε (αλλα, ποιος υποκριτής αλήθεια έχει την απαίτηση να δει μπαλαρα από το φετινό Ολυμπιακό κι αν αυτό δε συμβαίνει να το χρεώσει στον Λεμονη), βλέπουμε μερικές εκλάμψεις καλού ποδοσφαίρου, και το κυριότερο, βλέπουμε τα αποτελέσματα να έρχονται και συνέπεια όλων αυτών, είναι η ομάδα να τερματίζει στην κορυφή στον 1ο γύρο.

Αλλά σημαντικότερο από αυτά, και απορώ πως διαφεύγει σε πολλούς, είναι το ότι συνέπεια ολων των παραπάνω  που, αρέσει δεν αρέσει, λίγα η πολλά, είναι έργα Λεμονη, ήταν η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ. Μετα από πολλά χρόνια, χωρίς αστερίσκους και ενστάσεις, χωρίς απαιτήσεις, πάρα μόνο μια: να πάρει η ομάδα το πρωτάθλημα. Πράγμα πολύ ευεργετικό και αγωνιστικά, αλλά πολύ περισσότερο για εξωαγωνιστικούς  λόγους: για τον πόλεμο που δεχεται απροκάλυπτα ο Ολυμπιακος. Δεν είναι το ιδιο για τον οποιονδήποτε εχθρό η συκοφάντη έχοντας τον κόσμο του Ολυμπιακού συσπειρωμένο απέναντι του με το να τον έχει διχασμένο και μες στη γκρίνια.
Κι όλα αυτά λοιπόν, και το πρωτάθλημα και τη συσπείρωση σε δύσκολους καιρούς, τα θέτεις εν αμφιβόλω ξαφνικά, αλλάζοντας –όπως φαίνεται αλλά και να μη συμβεί έχει γίνει ήδη μεγάλη ζημιά στην ομάδα- προπονητή.

Πράγμα για μένα, και από αυτά που ξέρω και δεν είναι περισσότερα από όσα ξέρετε κι εσείς, αδιανόητο. Για ποιο λόγο το κάνεις; Μόνο κάτι ΠΟΛΥ σοβαρό που θα κανε ο Λεμονης θα δικαιολογούσε κάτι τέτοιο. Γιατί με αυτά που παπαγαλίζουν διάφοροι, όπως το παρένθετο από άρθρο του δεκάρικου που έβαλα στην αρχή, γελάνε και οι λεμουριοι.
Ποιο ροστερ δεν αξιοποίησε ο Λεμονής; Αν δεν κάνω λάθος έχει δώσει ευκαιρίες ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΙΧΤΕΣ ΤΟΥ ΡΟΣΤΕΡ. Κι εδώ, δε χρειάζεται να επεκταθώ στο «ροστερ που έχει στα χερια του». Καλύτερα αυτά να τα λέμε αναμεταξύ μας και ας εκλάβουμε τη μομφή του παρένθετου μόνο ως υποτιθέμενη αδυναμία του Τακη να αξιοποιήσει ολο το ροστερ από αριθμητικής απόψεως, την οποία βέβαια καταρρίπτει η ιδια η πραγματικότητα.
Και πάμε λίγο στα «εσωτερικά προβλήματα». Σοβαρά τώρα; Ποιος προπονητής, εκτός κι αν είναι τελείως μαλακας, δεν θα χε κρούσματα απειθαρχίας, η, να το πω αλλιώς, ποιος ΘΑ ΕΙΧΕ αν ο κάθε Σεμπα ήξερε ότι ο προπονητής είναι ο απόλυτος άρχοντας και στηρίζεται πλήρως από τη διοίκηση, και ότι με την παραμικρή δυσφορία θα καταλήξει στην εξέδρα η στη Σιβηρία; Κανείς. Και του Βαλβερδε, αν δεν είχε την πλήρη στήριξη της διοίκησης, κι αν αυτό δεν ηταν πεποίθηση των παιχτών, θα του κανε την ομάδα κόλαση πχ ο Μητρογλας τοτε. Άρα, και σε αυτό, μην προσπαθείτε οι πρόθυμοι να ρίξετε ευθύνες στο Λεμονη.

Και, στο κάτω κάτω, για κάθε Σεμπα, η Μαριν η Παρντο που μια παιζει και δεκα σερνεται, μπορω να αντιπαραθεσω έναν Κουτρη, έναν Σισε η έναν Ανσαριφανταρο που προφανώς αγαπάνε και σέβονται το Λεμονή και που προφανώς είναι εκ των πραγμάτων σημαντικότεροι για την ομάδα.

Και δέχομαι προσωπικά, ότι σε όλα τα παραπάνω να μου βγαίνει και μια προσωπική συμπάθεια, όχι για τον προπονητή Λεμονη, αλλά για τον άνθρωπο Λεμονη. Που οποτε τον χρειαστήκαμε ήταν εκεί, και για να προλάβω τις τύπου «δεν είναι φιλανθρωπικο ιδρυμα η ομαδα» ενστάσεις, το ότι η ομάδα είναι εκεί που είναι, και ότι έσωσε, προς το παρον, μια μαθηματικως βέβαια χαμένη χρονιά αυτό, ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ, είναι εργο Λεμονη. Αρεσει δεν αρεσει. Αν τωρα καποιοι μεσα στην ομάδα, η και εξω από αυτή, πιστευαν ότι από το Σεπτέβρη, και όπως παρεδωσε ο Κατρίνας την ομαδα, τωρα θα πρεπε να ειμαστε δεκα ποντους μπροστά, ε ας εφερνε οποιον Γκαρσια νόμιζε από το Σεπτέμβρη. Αλλα υποθέτω ότι απευθυνθήκαμε στο Λεμονη για πολύ συγκεκριμένους λόγους.

Αρα το λάθος που νομίζω εγω ότι γινεται, δεν εχει να κάνει τοσο με τα προσωπα οσο με τις καταστάσεις και τις συνθηκες που γινεται αυτή η αλλαγη: αυτά είναι που το καθιστουν λαθος.

Εξάλλου, και η εμπειρία διδάσκει – και μεις θα πρεπε να το χουμε εμπεδώσει αυτό περισσοτερο από τον καθενα- ότι «Γκαρσιες με μαγικά ραβδακια», πόσο μάλλον μέσα σε δύσκολες συνθήκες και εύθραυστες καταστάσεις, δεν υπάρχουν.
Ποιος πιστεύει σοβαρά ότι θα ρθει ο οποιοσδήποτε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και θα μεταμορφώσει την ομάδα;
Να θυμίσω εδώ την περίπτωση Μιτσελ, έναν εκ του αποτελέσματος πολύ επιτυχημένο προπονητή στην ιστορια του Ολυμπιακου. Μήπως θυμάστε το θίασο που περιέφερε απ το Φλεβάρη που ανέλαβε μέχρι το καλοκαίρι από γήπεδο εις γηπεδον και μας γλένταγε ο κάθε πικραμένος; Άλλο που δε μας στοίχισε στο τέλος γιατί στην ουσία μας είχε εξασφαλίσει το πρωτάθλημα απ το Νοέμβρη ο αήττητος Ζαρντιμαρος, αλλα που δεν μας άρεσε «γιατί η ομάδα δεν έπαιζε μπάλα». Κι όμως το πρωτάθλημα το πήρες από αυτή τη μπάλα που δεν έπαιζε, και όχι από το μπάλα που προσπάθησε να παίξει ο Μιτσελ κάνοντας την ομάδα τσίρκο. Κάτι που είναι απολύτως φυσιολογικό, μιας και κάθε προπονητής, ειδικά όταν έρχεται από άλλον πλανήτη, θέλει χρόνο για να κάνει αυτά που θέλει, οπότε ενα χαος ειδικα στην αρχή, είναι αναπόφευκτο.

Αυτή τη στιγμη λοιπόν, είναι σε θεση η ομαδα να αντεξει το αναπόφευκτο επερχόμενο χαος; Με ένα πόντο διαφορά, και με όλους τους άλλους απέναντι, πανίσχυρους στο παρασκήνιο;
Η να θυμηθούμε προς επίρρωσιν την περίπτωση Βαλβέρδε; Και όταν ήρθε σε μας τη 2η φορά, που μέχρι να φτιάξει την ομαδαρα που έφτιαξε, και ενώ είχε την ομάδα από το καλοκαίρι και έχοντας την πλήρη στήριξη της διοίκησης, μέχρι τον Οκτωβρη γέλαγε ο κόσμος, χάναμε κι απ τις γριες στη Θεσσαλονικη.
Και βέβαια, φέτος στη Μπαρτσα. Που το καλοκαιρι τον γλέντησαν δυο φορες οι ποζεράδες, αλλα πρόσφατα, κι αφού πια η ομάδα του μετα από κανα δίμηνο άρχισε να παίζει όπως αυτός ήθελε, τους ξεκωλιασε μεσα στην εδρα τους, και είναι προφανες ότι αυτή η Μπαρτσα μπορεί να ξεκωλιάσει άνετα και στο χαλαρό οποιονδήποτε αντίπαλο.

Εν κατακλειδι:
-    Με το Λεμονη, δεν είναι σίγουρο ότι η ομάδα θα πάρει  το πρωτάθλημα, αλλά μ αυτόν έχει τις περισσότερες πιθανότητες ακόμα κι αν ο αντικαταστάτης του τη δεδομένη χρονική στιγμή ηταν ο γιγαντας ο Πεπ ο Γκουαρντιόλα.
-    Όλα τα παραπάνω, μπορεί να είναι μπουρδες, και να μην συντρέχει λόγος κι όλα αυτά να εχουν την αφετηρια τους σε μαρδακίες. Αλλα δε βλέπω καμια διαθεση από τη διοικηση να τα διαψεύσει και να στηρίξει όπως επιβάλλεται τον προπονητη. Τουλαχιστον μεχρι τωρα (παρολο που σε κάθε περιπτωση εχει γινει χοντρη ζημια ηδη στην ομάδα).
-    Αν όντως εχει παρθει η απόφαση, θα πρεπει να ενημερώσει τον κόσμο για τους λογους που το εκανε. Οι οποιοι θα πρεπει να είναι παρα πολύ σοβαροί. Ενας από αυτους πχ, θα ταν ότι παμε να χτίσουμε την επόμενη ομαδάρα, και δεν μας ενδιαφέρει το κοστος, και γι αυτό πρεπει να ρθει όποιος είναι να ρθει από τωρα. Ok, δεκτον.

Όλα τα αλλα που επικοινωνούν διάφοροι δεκάρικοι, περι απειθαρχίας, ότι δεν παίζει μπάλα η ομάδα η ότι δεν έχει σύστημα κλπ, είναι να χαμε να λέγαμε.