Τα΄χουπε πει ότι από καιρού εις καιρόν πληκτρολογούμε και κανα επιστημονικό άρθρο έτσι ώστε να διατηρούμε το, υψηλό άλλωστε, επίπεδο όσων μας τιμούν διαβάζοντάς μας, σταθερά πολύ πάνω από τον μέσο οπαδικό εν γένει όρο. Περί Μουντιάλ, ποδοσφαίρου γενικά και συχνότητας σεξουαλικών επαφών ανδρών - γυναικών λοιπόν, σήμερα ο λόγος. Την αφορμή για το παρόν...πόνημα, μου την έδωσε ένα άρθρο στο Plus+ όπου παρουσιάζοντο τ΄αποτελέσματα μιας μελέτης του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών για τη συχνότητα των σεξουαλικών επαφών ανδρών - γυναικών τούτο τον Ιούνιο με το Μουντιάλ, συγκριτικά μ΄εκείνη του Ιουνίου πέρσι. Παρενθετικά δε να πω, ότι το επιστημονικό αυτό  όργανο, και χωρίς πλάκα, υπό την διεύθυνση του Κ. Κωνσταντινίδη, Ουρολόγου-Ανδρολόγου, κάνει αξιόλογη επιστημονικά δουλειά.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Τ΄αποτελέσματα υπήρξαν όντως λίαν...ενδιαφέροντα, αν και δεν μπορώ να τα χαρακτηρίσω ως μη αναμενόμενα. Συγκεκριμένα βρέθηκε ότι η συχνότητα των σεξουαλικών επαφών στους παντρεμένους ή σε σχέση άνδρες τον φετινό Ιούνιο που είχαμε Μουντιάλ ( και συνεχίζεται βεβαίως ), βρέθηκε μειωμένη κατά 50% σε σχέση μ΄εκείνη που αυτοί είχαν τον Ιουνίο του 2017, ενώ αντίθετα, εκείνη των παντρεμένων ή σε σχέση γυναικών ήταν ίδια ή και πιο αυξημένη τον φετινό Ιούνιο σε σχέση με τον περσινό...

ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ

1. Τα αποτελέσματα, φυσικά βοούν. Η μείωση στους άνδρες ευεξήγητη. Πού μυαλό για σεξ, όταν υπάρχει στη μέση Μουντιάλ. Φέρνουμε και τίποτα φίλους να δούμε μαζί τους αγώνες, πλακώνουμε τις πίτσες και τα μπυρόνια, κάνουμε το σαλόνι με το συμπάθειο...σκατά, και η άλληηη... Θα μιλήσω όμως αμέσως παρακάτω γιαυτήν.

2. Η άλλη... Αν παραμείνει σπίτι, ή θα βλαστιμάει την ώρα και τη στιγμή για τον αντροσαματά, τα βρομοτσίγαρα, τ΄αδειανά απ΄τις πίτσες μα λερωμένα κουτιά, τις λερωμένες πετσέτες, τα μισογεμάτα ποτήρια και τις λασποπατημασιές απ΄τ΄αντρικά χοντροπάπουτσα στο καλό χαλί του σαλονιού ΤΗΣ ή θα βλέπει κανα έργο στην τηλεόραση κλεισμένη στην κρεββατοκάμαρα, ή, όπως έδειξε και η μελέτη, ΣΥΧΝΑ, θα σου΄χει πει ΠΡΙΝ ότι αυτή δεν πρόκειται να κάτσει σπίτι και θα βγει εκείνες τις ώρες με την Τζούλια τη φίλη της ( μιλημένη και δαύτη...) για καφέ ή...χυμό, ή μπορεί και να μιλάει στο κινητό της την ώρα που βλέπεις εσύ τον Φελαϊνί ας πούμε και γουστάρεις, σε ασφαλές σημείο του σπιτιού, με τον...άλλονα, κανονίζοντας πού, πότε και κυρίως ΠΩ΄Σ θα βρεθούν.... Έτσι δεν εκπλήσσουν τα ευρήματα της μελέτης. Αντιθέτως, θα εξέπληταν αν ήσαν διαφορετικά...

3. Κι΄ερχόμαστε στο...ψητό. Γιατί οι γυναίκες λειτουργούν, ΔΡΟΥΝ, κατ΄αυτόν τον τρόπο; Τα πάντα, πρακτικά, έχουν σχέση και ΜΟΝΟ με το ΣΕΞ, φίλοι και συρρατμίτες μου. ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ. Εξηγούμαι:

α) Η γυναίκα βλέπει την μπάλα ( ΜΙΑ είν΄η μπάλα ) ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ. Ζηλεύει που ο άντρας της παθιάζεται τόσο πολύ με τη στρογγυλή θεά. Τη θεωρεί αντίζηλή της. Ότι της τον παίρνει απ΄αυτήν και ξέρουμε όλοι πόσο ηδονοθηρικά και εγωϊστικά πλάσματα είν΄οι γυναίκες. Τον ακούει να μιλάει για΄κεινο το στρογγυλό πράμα, όπως μιλάει, και τρελαίνεται απ΄τον ΦΘΟΝΟ. Ο άντρας φωνάζει, σκούζει, παρακαλάει, προσεύχεται, εκλιπαρεί, μουγκρίζει, αναστενάζει, ξελαρυγγιάζεται, ενθουσιάζεται, βρίζει μ΄ένα κάρο σεξουαλικούς χαρακτηρισμούς τον αντίπαλο ή και την ίδια την μπάλα, βγάζει προς τα έξω όλη την τεστοστερόνη και την αδρεναλίνη του και βλέποντας έτσι ΟΛΑ ΕΤΟΥΤΑ, αφρίζει η κυρία, γιατί δεν έχει νιώσει να κάνεις ΠΟΤΕ τέτοια ΚΑΙ στην ίδια. Ή, το πολύ, κάποτε μπορεί, αλλά τώρα γιοκ. Και δεν είναι υπόθεση Μουντιάλ, βέβαια. Είναι γενικότερα υπόθεση ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ. Όχι τόσο μπάσκετ, όχι βόλεϊ, όχι στίβου, όχι κολύμβησης ή άλλων σπορ. Γιατί στα προηγούμενα, ΔΕΝ σε βλέπει ( γενικά, εξαιρέσεις σίγουρα υπάρχουν ) να κάνεις έτσι όπως κάνεις με τούτο το καταραμένο παιχνίδι. Το ποδόσφαιρο το ΕΡΩΤΕΥΕΤΑΙ ο άντρας κι΄αυτό ΔΕΝ ΤΟ ΣΗΚΩΝΕΙ η γυναίκα και ΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ. Όχι όλες ασφαλώς. Αλλά πολλές. Δεν το λέω εγώ, η έρευνα το΄δειξε...

β) Να πάμε στο ΕΙΔΟΣ του παιχνιδιού και να το ΕΠΕΚΤΕΙΝΟΥΜΕ μάλιστα, για να δούμε τον κυρίαρχο ρόλο του ΣΕΞ σε τούτη την ιστορία. Όταν επιτίθεται μια ομάδα, ο άντρας οπαδός της ( επειδή είναι ταυτισμένος με αυτήν ) την βλέπει σαν τον ΕΑΥΤΟ του, που θέλει να πηδήξει, να γαμήσει, να σκίσει, τον αντίπαλο. Τον οποίο βάζει υπο/α/συνείδητα στη θέση της γυναίκας. Τέτοια δε λέμε στα γήπεδα αλλά και έξω απ΄αυτά, όταν μιλάμε για τους απέναντι; Η βία ( σε όρια φυσικά, που ποικίλλουν πάντως ) αποτελεί βασικό συστατικό της σεξουαλικής πράξης, φανερά ή λανθανόντως επιθυμητά από τις περισσότερες τουλάχιστον γυναίκες, όπως αποδεικνύεται άλλωστε πανεύκολα κι απ΄τις...προστακτικές τους προς εμάς, απαιτητικού ή παρακλητικού τύπου, κατά τη διάρκεια της ερωτικής συνεύρεσης. Το γκολ τί είναι; Δεν εμβολίζεις με την μπάλα τον αντίπαλο; Δεν την σπρώχνεις σ΄ένα καλούπι, μια εσοχή, εκείνη που σχηματίζει το τέρμα; Δεν είναι κάτι ανάλογο, όταν ΜΠΑΙΝΕΙ ΜΕΣΑ Η ΜΠΑΛΑ, ΙΔΙΩΣ ΜΕ ΔΥΝΑΤΟ ΣΟΥΤ, με την διείσδυση του ανδρικού μορίου στο αντίστοιχο θηλυκό; Ή στο μπάσκετ ή στο χαντ μπολ ή στο πόλο, όπου υπάρχουν δίχτυα τέλος πάντων; Ακόμα και στο βόλεϊ, το θέμα δεν είναι να ΚΑΡΦΩΣΕΙΣ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ την μπάλα στο αντίπαλο τερέν; Τα καρφώματα ΓΕΝΙΚΑ, δεν είναι΄κείνα που μας ξεσηκώνουν, μας ενθουσιάζουν, μας εκστασιάζουν, μας απογειώνουν, αλλά και μας αποφορτίζουν απ΄τη συσσωρευμένη ένταση, μας ΛΥΤΡΩΝΟΥΝ, έστω και παροδικά; Άντρες ΚΑΙ γυναίκες...

γ) Και παρά πέρα. Να πάω στην αποθέωση της...ΣΤΥΣΗΣ. Της ανύψωσης, δηλαδή. Πώς αποθεώνεται ο αντρισμός; Ποιό είναι το εκ των ων ουκ άνευ για τον άντρα στην υπόθεση ΣΕΞ; Η μόνη προϋπόθεση. Άλλο η χρήση της. Η βασική και μόνη προϋπόθεση. Η στύση βεβαίως. Αυτή που ισοδυναμεί με ΘΡΙΑΜΒΟ τόσο για τον άντρα όσο και τη γυναίκα. Και οι δύο επιβραβεύονται και αυτοεπιβεβαιώνονται. Να δούμε...στύσεις στα γήπεδα; Ανυψώσεις, δηλαδή; Στιγμές θριάμβων; Όταν σηκώνουμε ένα τρόπαιο ψηλά. Και μας κάνει ΠΕΡΗΦΑΝΟΥΣ αυτό. Και τα δύο φύλα. Όταν σηκώνουμε στα χέρια έναν ποδοσφαιριστή, αθλητή γενικότερα ή έναν προπονητή, για κάποιο σπουδαίο επίτευγμά τους. Όταν ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ ο αθλητής για να ΚΑΡΦΩΣΕΙ. Στο μπάσκετ, στο βόλεϊ, στο πόλο για να σουτάρει... Και στον στίβο ακόμη. Το ΨΗΛΟΤΕΡΑ στο ύψος και στο επί κοντώ, το ΜΑΚΡΥΤΕΡΑ ( γιατί έχει φυσικά και το μήκος τη σημασία του ) στη σφαίρα, τη σφύρα, το ακόντιο, τον δίσκο, τα άλματα...

ΙΣΧΥΡΙΖΟΜΑΙ επομένως ότι οι αναλογίες που ανέφερα πριν είναι πειστικές και αυτό ερμηνεύει κατά μεγάλο μέρος και τα "παιχνίδια" που παίζονται στα γυναικεία κεφάλια, ετούτα τα sui generis πλάσματα, σε σχέση με το Μουντιάλ και το ποδόσφαιρο συνολικότερα, με αποτέλεσμα να προκύπτουν ευρήματα όπως εκείνα της μελέτης, τα οποία μπορεί μεν να εντυπωσιάζουν πολλούς, αλλά ουσιαστικά ΔΕΝ θα΄πρεπε και, το αντίθετο, τα χαρακτηρίζω ως απολύτως αναμενόμενα ή...αναπόφευκτα αν προτιμάτε.

ΤΩΡΑ το τί συμβαίνει με όσες γυναίκες πάνε στο ποδόσφαιρο - γιαυτό μιλάμε -  και παρακολουθούν τα παιχνίδια με παρέα, συνήθως αντρική, ή τα βλέπουν στην τηλεόραση και όχι σπάνια ΠΑΘΙΑΖΟΝΤΑΙ στη διάρκειά τους, τούτο αποτελεί ζήτημα ξεχωριστό, έχει το ενδιαφέρον του, αλλά η ανάπτυξή του ενδεχομένως να γίνει σε άλλη ευκαιρία.

Καληνύχτα σας.