Ένα απ΄τα πράγματα που μου΄χει μάθει η ζωή πολλές δεκαετίες τώρα, είναι να αυτοελέγχομαι. Δεν το πετυχαίνω πάντα. Αλλά τις περισσότερες φορές, ναι. Αυτό δεν σημαίνει ότι πάσχω από ανηδονία. Κάθε άλλο. Τις νίκες μου, προσωπικές και της ομάδας μου, ασφαλώς και τις φχαριστιέμαι και ουρλιάζω και τις γλεντάω με την ψυχή μου. Γενικά όμως, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, δεν πολυκάνω κουβέντες για τους ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ. Κοιτάω περισσότερο τα του οίκου μου. Θα το΄χετε σίγουρα προσέξει. Τί κάνω ΕΓΩ μ΄ενδιαφέρει και εν προκειμένω η ομάδα ΜΟΥ, και δεν ρίχνω, παρά σε μεμονωμένες περιπτώσεις, το βάρος των κρίσεων, των επικρίσεων, των σαρκασμών μου κλπ. στην αντίπερα όχθη. Με δυο κουβέντες: Κοιτάω πώς θα φτιάξουμε όσο το δυνατόν ΕΜΕΙΣ την καλύτερη  δυνατή ομάδα σε κάποιο άθλημα, ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΡΩΝΩ ΤΟΥΣ ΤΙΤΛΟΥΣ, και εκεί ακριβώς στρέφω όλες μου ΣΧΕΔΟΝ τις πνευματικές και ψυχικές δυνάμεις, ενώ με τους εχθρούς του δαφνοστεφανωμένου δεν έχω πολλά-πολλά ΓΕΝΙΚΩΣ. Μου αρκούν μερικοί αριθμοί, όπως π.χ. τ΄αποτελέσματα στους μεταξύ μας αγώνες και ο αριθμός των τροπαίων που΄χω κατακτήσει διαχρονικά σε σχέση με τον άλλο κι΄αν τον "γαμάω", του τα τρίβω στη μούρη κι΄ας τονε να παραληρεί. Αν, αντίθετα, κάπου αυτός υπερτερεί, ασχολούμαι επίμονα με το τί θα΄θελα να γίνει ώστε να τον ξεπεράσω και ΤΕΛΟΣ.

Αφορμή για τούτες τις γραμμές μου δωσε ο αποψινός μπασκετικός αγώνας με την Αρμάνι, που μας πέταξε τα μάτια έξω μετά από ΑΘΛΙΑ εμφάνισή μας, μ΄έναν Τζέημς που΄μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο την έριξε τη μαχαιριά του και να πάνε να πλακωθούνε τα unfair και λοιπά, γιατί άμα ήτανε δικός μας ο παίχτης και παίζαμε - λέμε τώρα - με τον Βάζελο π.χ. στο ΟΑΚΑ κι΄έκανε ΄κείνο που έκανε απόψε μ΄εμάς Σ΄ΑΥΤΟΝ, να σουτάρει δηλ. στο τελευταίο δευτερόλεπτο και να τους ρίξει το έσχατο τρίποντο στην κωλάθρα τους, θα΄χε γίνει ΗΡΩΑΣ απ΄τον γαυρολαό, που θα κραύγαζε μυριόστομα: "Έετσιιιιι.... ξέσκισέ τους, τους πούστηδεεεες...". Τί όχι;

Το "θηλυπρεπές" μπασκετικό τμήμα, σε διοικητική νοοτροπία ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ καθώς και γηπεδική, μεγαφωνική ιδίως ΑΛΛΑ όχι μόνο, ατμόσφαιρα, με τα "ο Ολυμπακός ΜΑΣ, την ομάδα ΜΑΣ, ο αρχηγός ΜΑΣ κλπ", αυτά τα εκνευριστικά και μαμόθρεφτα "ΜΑΣ", το θεωρώ άρρωστο και παρά τον Μπλατ, που΄ναι ικανός προπονητής ( μέχρις αποδείξεως βέβαια του εναντίου, για ΟΛΟΥΣ ισχύει αυτό, ΕΙΔΙΚΑ στον Ολυμπιακό ), αλλά το συγκεκριμένο είναι θέμα για το οποίο ΕΜΕΙΣ δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα και το μπαλάκι ανήκει αποκλειστικά στους Βrothers Two, για να θυμηθώ ένα παμπάλαιο αμερικανικό φωνητικό συγκρότημα με μπαλάντες, τους Βrothers Four....

Και για να κλείνω με το μπάσκετ, που δεν είναι κι΄η ειδικότητά μου. Τίποτα δεν είναι ειδικότητά μου. Ένας απλός οπαδός είμαι. Φοβάμαι, βλέποντας μερικά πραματάκια, ότι εφέτος μπορεί να΄χουμε...ΑΛΛΑ άσε. Ας περιμένουμε. Είμαστε στην αρχή ακόμα. Όμως είναι απογοητευτικό, για μένα δηλαδή, άλλους στα παπάρια τους, να κράζουμε Βάζελο και τον Γιαννάκη ειδικότερα ( αυτά τααα Ιωάννης και τα ρέστα δεν τα λαμβάνω υπόψη μου, ούτε και τα΄λαβα ποτέ μου ) με τη Μπάγιερν κι΄όχι μόνο για τον δεύτερο, ενώ χτες με τη Γκραν Κανάρια έπαιξε καλά ο παίχτης, και σήμερα να μας πηδάει η Αρμάνι ΤΟΣΟ ΧΟΝΤΡΑ μεσ΄στο σπίτι μας, με τον Τζέημς, ΙΔΙΩΣ ΑΥΤΟΝ, να μας κάνει πλάκα... Γιαυτό είπα και στην αρχή: Κρατήσου, ρε μάγκα. Κοίτα τη δουλειά ΣΟΥ. Άσε τις πολλές-πολλές ειρωνίες στο Βάζελο και στον Γιαννάκη και πρόσεξε λίγο το τί μπορείς να κάνεις ΕΣΥ, γιατί οι σαρκασμοί, οι λοιδωρίες και τα βρισίδια με τη σέσουλα, σ΄ΕΣΕΝΑ γυρίζουνε τελικά απ΄όσους ξεφώνιζες μετά από τέτοιες ήττες-ΣΟΚ, κι΄όχι μόνον αυτό, αλλά αρχίζεις πια ΕΣΥ να τα χώνεις χοντρά στην ομάδα ΣΟΥ, πικραμένος κι΄οργισμένος μπαρούτι απ΄την παρά λίγο κατοστάρα. Δεν έχω δει, αλλά είμαι σίγουρος ότι στα γνωστά επικοινωνιακά ιντερνετικά στέκια, στα ράδια κλπ θα γίνεται της πουτάνας τώρα που γράφω. Κάλλιο γαϊδουρόδενε λοιπόν, παρά γαϊδουρογύρευε. Και μια σημειωσούλα, έτσιιι...καθαρά υποκειμενική: ο Βάζελος, δεν ξέρω τί θα γίνει στο τέλος, σαν να΄χει καλύτερους παίχτες από μας....

Στο ποδόσφαιρο, στην ΜΠΑΛΑ, δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράματα. Ο Μαρινάκης, πολεμιέται άγρια από την ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ της χώρας. Και κατ΄επέκταση, το ποδοσφαιρικό τμήμα του Ολυμπιακού. Ολυμπιακού, που πιστεύω ακράδαντα ότι έχει το καλύτερο έμψυχο υλικό απ΄όλους τους αντιπάλους του και ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ο τίτλος. Στο τμήμα αυτό, όπως και στον ερασιτέχνη, δεν υπάρχει η "φλωρίλα" του τμήματος της σπυριάρας. Αυτή είναι η άποψή μου. Ανοίγω μεγάλη κουβέντα βέβαια τώρα και δεν επιθυμώ να επεκταθώ. Απλώς, θα σημειώσω ότι για την ώρα ζητάω, ΖΗΤΑΜΕ, την Κυριακή με τον ΟΦΗ η ομάδα να παίξει όπως ΠΡΕΠΕΙ και να πάρουμε πάση θυσία τη νίκη. Υπάρχει περίπτωση να περάσει ΠΡΩΤΟΣ ο Ολυμπιακός στη βαθμολογία. Να δούμε τί θα κάνει κι΄αντιΟλυμπιακή Λερναία Υδρα. Πολύ σημαντικό κι΄αυτό. Κοίτα όμως κι΄εσύ να πάρεις τους 3 βαθμούς, ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑ, απ΄το νησί....

ΤΕΛΕΙΩΝΩ: Μην αρχίσουμε τα περί Τρακοσωληνώδους συστήματος και τα τοιαύτα. Τα ξέρω. Η Κύμη και η Αρμάνι, μ΄έχουν προβληματίσει. ΠΟΛΥ. Ας περιμένουμε. ΕΜΕΙΣ. Οι υπεύθυνοι στο τμήμα όμως, πιστεύω να ενεργοποιηθούνε στο έπακρο. Και βλέπουμε. Εγώ, δεν βρίσκω ΚΑΜΙΑ δικαιολογία για το αποψινό χάλι. Το σκωτσέζικο ντους. Το πατατράκ των 24 πόντων διαφοράς ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΜΑΣ μέσα στο ΣΕΦ. Ένας παίχτης, ρε πούστη μου, ο πιο μισητός, να σε γλεντάει έτσι του κερατά και να μονολογεί "fuck" που δε σε πήδηξε με ΚΑΤΟΣΤΑΡΑ ζητώντας ΚΑΙ φάουλ απ΄τον Βεζένκοφ. Γιαυτό αγριοκοίταξε το διαιτητή. Του λόγου μου, ΕΤΣΙ το εισέπραξα. Άλλο το τί δήλωσε μετά το παιχνίδι. Τα γνωστά του κώλου....

"COACH BLATT CAN NOT BELIEVE HIS EYES", έλεγε ο ξένος εκφωνητής...

Περιμένω να φτιάξουν όσο γίνεται τα πράματα.