Τί αποκόμισα από τον χθεσινό αγώνα με τη Ντουντελάνζ. Τα κυριότερα:

1.  Ο Ολυμπιακός τη χρειαζόταν και την ήθελε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ αυτή τη νίκη. ΚΑΙ ΤΟ΄ΔΕΙΞΕ ευθύς εξ΄αρχής. Μπήκε στον αγώνα με μάτι να γυαλίζει, έπαιξε καλή μπάλα και μόχθησε καθ΄όλη τη διάρκειά του για το αποτέλεσμα. Από το ξεκίνημα του παιχνιδιού έβλεπες πως για τους παίχτες δεν υπήρχε ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ χθες, παρά να φύγουν με τη ΝΙΚΗ από το Λουξεμβούργο. Σοβαρός, πειθαρχημένος, σφιχτοδεμένος στις γραμμές του, γρήγορος, με ποικιλία στην ανάπτυξή του, δυνατός και ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ. Καμιά σχέση μ΄εκείνον εναντίον του Οφη. Μέσα σε ελάχιστες μέρες. Άρα, στροφή του διακόπτη εντελώς αντίθετα. Και μη μου πουν μερικοί "εντάξει μωρέ, σιγά, με το Λουξεμβούργο παίζαμε" και τα τοιαύτα, γιατί θα τους ρωτήσω: "Δηλαδή ο Όφις, που μας νίκησε, είναι καλύτερη ομάδα απ΄την Ντουντελάνζ; Αυτή, που την πήρε με το ΖΟΡΙ η Μίλαν εκεί πάνω;". Ο Όφις; Απλά ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε στο Ζοσί Μπαρτέλ εντελώς διαφορετικός. Ο εγκλεισμός στο Ρέντη και τα όσα - φαντάζομαι - θα διαδραματίστηκαν εκεί μεταξύ παιχτών και Μαρτίνς, αποδείχθηκε τελικά το προηγούμενο βράδυ πως ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΑΝ. Και ευελπιστώ, ετούτο, ν΄αποτελέσει την απαρχή μιας νέας νοοτροπίας, μιας νέας ψυχολογίας, στους ποδοσφαιριστές μας. Τέτοιων, όπως τις θέλουμε. Υπήρχε προφανώς θέμα. Και με τη νίκη, ανέβηκε πιστεύω το ηθικό και αναμένω, με επόμενες, να συνεχιστεί σταδιακά η ενδυνάμωσή του. Η ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ της ομάδας. Που ΣΑΝ να είχε καμφθεί. Έτσι νομίζω. Ο Μαρτίνς, ήταν και παραμένει ο ίδιος. Δουλευτάρης, προπονητής που κάνει σωστούς χειρισμούς, διορθώνει έγκαιρα τις όποιες αστοχίες του, "ψάχνεται", δοκιμάζει, τροποποιεί, προσαρμόζεται ( με την καλή έννοια ), εμμένει εκεί όπου διαπιστώνει πως κάποια επιλογή του τον δικαιώνει και ΔΕΝ έχει άσκοπα κολλήματα. Υλοποιεί ό,τι θεωρεί πως στην εκάστοτε στιγμή θα ωφελήσει. ΟΙ ΠΑΙΧΤΕΣ επομένως είναι αυτοί οι οποίοι πήραν ΑΛΛΙΩΤΙΚΕΣ στροφές. ΕΚΕΙ έγινε το restart. Στην ψυχή και στο μυαλό τους. Αναγκαστικά, αν θέλετε, γιατί ήξεραν ότι δεν μπορεί να εξακολουθήσει ΕΤΣΙ η πρόσφατη πορεία των πραγμάτων. Kι΄αυτό επιβραβεύτηκε, φτάνει να΄χει τώρα πια ΣΥΝΕΧΕΙΑ. Η βελτίωση και η αλλαγή επιπέδου, μέσα από κάποιες διακυμάνσεις φυσικά, είναι ΒΕΒΑΙΗ. Αρκεί να υπάρχουν ΥΠΟΜΟΝΗ και ΣΤΗΡΙΞΗ, χωρίς στείρες και επιζήμιες γκρίνιες.

2.  Είκοσι επτά τελικές προσπάθειες, 11 στην εστία, 15 διάβασα κάπου για γκολ ( δεν τις μέτραγα εγώ, παρακολουθούσα μόνο ), δύο δοκάρια, εξαιρετική εμφάνιση του Μπονεφουά, του αντίπαλου τερματοφύλακα. Τα΄χουμε πει τα σχετικά για τους αντίπαλους γκολκήπερς, γενικά, όταν παίζουν με τον Ολυμπιακό... Πτωχό το σκορ, που θα μπορούσε να΄ναι σαφώς μεγαλύτερο. Είναι ΚΑΙΡΙΟ αυτό το ζήτημα και με τον τραυματισμό του Γκερέρο σε συνδυασμό με την απουσία του Χασάν, πιθανότατα να επιδεινωθεί. Μάνος. Αλλά και Λάζαρος. Γιατί όχι; Και εν πάση περιπτώσει, αρνητική εξέλιξη για την οποία καλείται προς αντιμετώπισή της ο καθ΄ύλην αρμόδιος: Πέδρο. Οι λύσεις ΠΡΕΠΕΙ να βρεθούν και γρήγορα πλέον, αφού το ζήτημα της επιθετικής δυστοκίας σε σχέση με τις δημιουργούμενες ευκαιρίες επιμένει, με δεδομένο ότι οι μελλοντικές απαιτήσεις εξακολουθούν να είναι ΑΥΞΗΜΕΝΕΣ. Χθες, η ανακούφιση άρχισε να διαγράφεται στο β΄ημίχρονο, με τον "παλιό να΄ναι αλλιώς". Έτσι είναι. Η Ολυμπιακίλα του γνωστού ένδοξου, πρόσφατου και απώτερου παρελθόντος, ΜΙΛΗΣΕ...

3.  Κανείς δεν υστέρησε. Ο Σα, μολονότι δεν πιέστηκε, μ΄αρέσει. Δείχνει σταθερός τερματοφύλακας. Να τον εμπιστευτείς. Νωρίς σίγουρα ακόμη για οριστικές κρίσεις, αλλά οι πρώτες ενδείξεις του, ενθαρρυντικές. Ο Βασίλης, και μόνο για την υπέροχη και φαρμακερή κεφαλιά του, μας ενθουσίασε. Στα αμυντικά του καθήκοντα εξάλλου, άψογος. Πείρα που μετράει πολύ... Αντίθετα τον Κούτρη, που δεν υστέρησε βέβαια, θα τον ήθελα καλύτερο. Προτιμώ στη θέση του, για την ώρα, τον Τσιμίκα. Το κεντρικό δίδυμο, Βούκοβιτς - Σισέ, πολύ σταθερό. Δεν έχω παράπονο. Να το δούμε και στη συνέχεια. Ο Καμαρά, ξανάγινε ο παλιός Καμαρά μετά από ένα μικρό διάλειμμα. Μπορεί όχι απόλυτα, αλλά ήταν δύναμη χτες. Πάλι. Ιδίως κατά διαστήματα. Ο Μπουχαλάκης, από τους κορυφαίους του αγώνα. Κλείνει στόματα ο παίχτης και φαίνεται πως ταιριάζει καλύτερα από όλους τους άλλους στη θέση του, με τον Καμαρά. Ο Ποντένσε ή Ποντένς, όπως τον έλεγε ο Πορτογάλος εκφωνητής, έβγαλε ειδικά στο β΄ημίχρονο, μέρος, απ΄το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του. Τα δίχτυα να μάθει να σημαδεύει. Κι΄αυτός μ΄αρέσει. Γκερέρο, άτυχος. Θα διαβάσουμε σήμερα διάγνωση και πρόγνωση. Ο Λάζαρος, επανέρχεται. Το θέλουμε, το ευχόμαστε ΟΛΟΙ. Ήταν χθες δυνατός, πεισματάρης, μου΄φερε αισιοδοξία. Η ευστοχία ΚΑΙ η τύχη του έλειψαν. Θα΄ρθουν κι΄αυτά. Έτσι πιστεύω. "Βρίσκεται" με Φορτούνη και Ποντένσε, κάτι που το θεωρώ πολύ σημαντικό. Ναουέλ. Χρειάζεται παιχνίδια ο νεαρός. Απ΄τα...πόδια του εξαρτάται το πόσα θα πάρει. Νάτχο, Ομάρ, θετικοί. Ο Νάτχο μου κάνει κυρίως για παίχτης ειδικών αποστολών, με βάση τα όσα έχω δει μέχρι τώρα.

Άφησα τελευταίο τον Φορτούνη. Φέτος, αγνώριστος. Κατά γενική ομολογία. Καμιά σχέση με τον προηγούμενο. Και χθες, εξαιρετικός. Ο καλός Φορτούνης ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕΙ το επιθετικό παιχνίδι του Ολυμπιακού, παρασύροντας σε άνοδο απόδοσης και όλη την ομάδα. Έχει ΠΟΙΟΤΗΤΑ. Διάρκεια, του ζητάμε. Αν έπαιζε στην Κρήτη, ΙΣΩΣ το αποτέλεσμα να ήταν διαφορετικό.

4. Μερικά υστερόγραφα. Το πρώτο, έχει να κάνει με τη σημερινή αρθρογραφία στις αθλητικές εφημερίδες. Σωστές, κατά την άποψή μου, οι τοποθετήσεις του Βέργη στο οπισθόφυλλο της ¨κοντής" για τον χθεσινό αγώνα. Του τα΄χω χώσει ΚΑΙ εγώ στο παρελθόν, αλλά οφείλω να είμαι αντικειμενικός. Αντίθετα, δεν συμφωνώ με τον Χελάκη στην άλλη ¨αντικειμενική". Όταν μου γράφει, επίσης στο οπισθόφυλλό της " Με εξαίρεση τον Φορτούνη, ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ ( τα κεφαλαία δικά μου ) δεν δικαιούται εύσημα για την απόδοσή του", με βρίσκει - κάθετα μάλιστα - διαφωνούντα. ΟΛΟΙ έπαιξαν χθες και συνέβαλαν στο μέτρο του ο καθένας, αλλά ΟΛΟΙ, στη νίκη. Επομένως όλοι δικαιούνται ευσήμων, ανεξαρτήτως...μεγέθους. Το δεύτερο, έχει να κάνει με την επίσημη αίτηση του Ολυμπιακού προς την Εκελεστική Επιτροπή της ΕΠΟ για ορισμό ξένων διαιτητών σε ΟΛΑ τα παιχνίδια του εφεξής. Ανεξάρτητα από την αποδοχή της ή όχι, θεωρώ ότι θα΄πρεπε ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό να είχε υποβληθεί επισήμως ΕΝΩΡΙΤΕΡΑ. Και το τρίτο, έχει σχέση με το προηγούμενο άρθρο μου εδώ, για τα μαργαριτάρια επαγγελματιών αθλητικογράφων. Πριν "αλέκτωρ φωνήσαι...". Απ΄τον ίδιο μπασκετικό: "Ο Ολυμπιακός απάντησε με ΤΟΝ ΠΛΕΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ τρόπο κτλ.". Μπάσκετ μπορεί να ξέρεις, δεν είμαι σε θέση να σε κρίνω, αλλά από ελληνικά χρειάζεσαι...practice και πολύ μάλιστα, μιας και μου γράφεις πιο κάτω στο ίδιο κείμενό σου "κατά τα άλλα το ματς ήταν must win(!)". Λοιπόν λέω να καθιερώσω τις επισημάνσεις του είδους, αφού τελικά δεν υπάρχει μέρα σχεδόν χωρίς να βρω...μαργαριτάρι. Πάμπλουτος θα γίνω...