Πέμπτη βράδυ, στο ξενοδοχείο της εθνικής ομάδας, στο Γκντάνσκ. Στο ομιχλώδες, από τον καπνό τριών πακέτων τσιγάρων, δωμάτιό του, ο Φερνάντο Σάντος, ο Έλλην, τρίβει το πάνω μέρος του κρανίου του, προσπαθώντας να κατεβάσει νέες ιδέες στο βασανιστικό ερώτημα που υποβάλει, εδώ και μέρες στον εαυτό του: "Πώς να περιορίσω το παιχνίδι του Φίλιπ Λαμ στο δεξί άκρο της άμυνας, στην αναμέτρηση με την Γερμανία";
Αποκαμωμένος από την εγκεφαλική βάσανο, ο Φερνάντο ο Έλλην, κλείνει για μια στιγμή τα μάτια και αφήνεται να ησυχάσει, στην ποτισμένη από τον τίμιο ιδρώτα του Γρηγόρη Μάκου, πολυθρόνα, όπου λάτρευε να αράζει...
Και τότε συνέβη Θαύμα Μέγα! Όραμα εξ ουρανών τον ετάραξε σφόδρα!
Ακαθόριστη φωτεινή παρουσία φάνηκε να κατεβαίνει από τους ανεμοδαρμένους ουρανούς, κρατώντας στα χέρια της φανέλα ατσαλάκωτη και χρώματος βαθέος γαλάζιου!
Ο Φερνάντο έστριψε νοερά το κεφάλι του, προσπαθώντας να δει τον αριθμό που κρυβόταν στην κατερχόμενη, εξ ουρανών, φανέλα!
Η ακαθόριστη φωτεινή παρουσία πλησίασε ακόμη περισσότερο και τότε ηκούσθη να απευθύνεται, με φωνήν γλυκείαν, στον Φερνάντο, τον Έλληνα.
"Φερνάντου, Φερνάντου, είμαι η Μαντόνα της Πάρμας και σου κομίζω την φανέλαν του Σωτήρη Νίνη. Αυτή να του δώκεις, ως Ιερόν Χιτώνα για να ενδυθεί αύριο, στο κρίσιμο ματς μετά των Φρίτσιδων"...
Ο ευλαβής Φερνάντο γούρλωσε τους οφθαλμούς του και απεκρίθη: "Γενηθήτω το Θέλημά Σου"!
Κάτωχρος από την ταραχή και με την καρδιά του να χτυπά ως ωρολογιακή βόμβα, ο Σάντος εκατέβηκεν, πέντε-πέντε, τα σκαλιά του ξενοδοχείου και έφθασε στον χώρο υποδοχής, όπου ο Σωτήρ Νίνη -χωρίς σίγμα, καθότι Αλβανικής καταγωγής- προετοίμαζε το δεκατοπέμπτο φραπόγαλο της ημέρας...
Τον αγκάλιασε και του είπεν: "Σώτερ, Σώσον Ημάς"!
Ο Νίνη γύρισε ξαφνιασμένος και του απήντησεν: "Μίστερ, ποία εστίν η ξένη γλώσσα που ομίλησας";
Ο Φερνάντο, ο Έλλην ελάλησεν, ξανά: " Σώτερ, είναι Θεία Θέληση και Προσταγή να αγωνισθείς, αύριο, κόντρα στους Γερμανάγκουρες και να τους πάρεις παραμάζωμα! "...
Ο Σωτήρ εκλονίσθη: "Μίστερ, εσείς δεν ήσασταν που στο ημιχρόνιον του αγώνος μετά των Πολωνών, με επέταξατε όξω της ενδεκάδος, ως μεταχειρισμένον μυξόχαρτον;"...

Και ο Φερνάντο, ο Έλλην ελάλησεν, ξανά: "Ουδείς ΑΣΦΑΛΤΟΣ! Το σχέδιόν μου είναι απλό: Θέλω να μπεις μέσα, να πάρεις τα δακτυλικά αποτυπώματα του Λαμ και μετά να κάνεις σέντρα και να τρέξεις να βαρέσεις κεφαλιά μόνος σου"...

Ο Νίνη άφησε ένα δάκρυ καυτό να αργοκυλάει από τους οφθαλμούς του! Η συμμετοχή του στην Μητέρα Όλων των Μαχών μετά των Βησιγότθων -με ολίγην από Οστρογότθους- επροόριστο να του σημαδέψει τον βίον!
"Η Μαντόνα της Πάρμας μεθ' εμού", είπεν και ανεχώρησεν δακρυορών για το σεπτόν δώμα του!
Την επόμενη ημέρα, εξύπνησε, νίφτηκε, αφόδευσε έφαγε fruhstuck -φρίστικ- (όθεν μεθερμηνευόμενον ελληνιστί, ΠΡΩΪΝΟΝ- περιδρόμιασε δεκατιανό, μεσημεριανό και απογευματινό και άφηκε να του ξεφύγουν ορισμέναι εκκωφαντικαί αλλά τοσούτω ανακουφιστικαί, ερυγαί!
Ήταν έτοιμος να συγγράψει Ιστορίαν!
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά τοις πάσι!
Ο Φερνάντο, ο Έλλην θέλησε να μιμηθεί τους συνέλληνας πολιτικούς οι οποίοι έβαλαν τη χώρα σε δοκιμαστικό σωλήνα, τοις ξένων ρήμασι πειθόμενοι και τελικά, την αφάνισαν.
Πού πας ρε ΚαραΣάντος με τον Νίνη;
Με το "πείραμά" του, ο Φερνάντο αφάνισε ένα ημίχρονο για την Εθνική μας και όταν προσπάθησε να διορθώσει το σφάλμα τα έκανε δυό φορές μαντάρα! Άλλαξε θέσεις στα μπακ του, αλλάζοντας παράλληλα την αγωνιστική τακτική της ομάδας -καμμία ομάδα στο Euro δεν έκανε τόσα αλλεπάλληλα και εγκληματικά λάθη, ανεξαρτήτως αντιπάλου και αποτελέσματος -  και στερώντας την την ευκαιρία να παλέψει με καλύτερους όρους το "θηρίο" που είχε απέναντί της. Χωρίς χαφ να μαρκάρει στο κέντρο, αφού ο Μανιάτης είχε μετατραπεί σε δεξιό μπακ, οι τρύπες στο κέντρο της άμυνας ήταν φυσιολογικό επακόλουθο. Έχοντας και τερματοφύλακα που θύμιζε παιδάκι 12 ετών -ούτε μια φορά δεν κατάφερε να μπλοκάρει σταθερά τη μπάλα, άσε την έξοδο στο τρίτο γκολ...- τα τέσσερα γκολ που δεχτήκαμε συνιστούν, πράγματι, τιμητική ήττα!  
Κι όλα αυτά επειδή ο Φερνάντο, ο Έλλην είχε... Θεία Έμπνευση, δίνοντας φανέλα βασικού σε έναν παίκτη-φάντασμα!

Αδάμ Αδαμόπουλος