Καλημέρα σας!

Χίλια συγνώμη που νίκησε ο Θρύλος και άδειασαν τα φαρμακεία της χώρας από αναλγητικά και ηρεμιστικά και τα πορτοφόλια των ειδημόνων του στοιχήματος από τον κουβά που τους έριξε ο Κώστας!

Αποφάσισα να ξεκινήσω την ανάλυσή μου για την αναμέτρηση με την Άντερλεχτ στο "Κονστάντ Βάντεν Στοκ", των Βρυξελλών με απολογητικό ύφος, τιμώντας τη μνήμη του αντιολυμπιακού κινήματος, ως διαπνεόμενος από αγνά ανθρωπιστικά ιδεώδη!

Πριν από δύο χρόνια, η Τσέλσι απέκλειε την Μπάρτσα, στα ημιτελικά του Champions League, για να πανηγυρίσει την κατάκτηση του τροπαίου μέσα στην έδρα της Μπάγερν. Πώς το πέτυχε αυτό; Απλούστατο! Διέθετε τρεις παιχταράδες στον άξονα. Τσεχ-Λάμπαρντ-Ντρογκμπά. Τουτέστιν, τερματοφύλακα- κέρβερο, κεντρικό χαφ-σκύλο και σέντερ φορ- killer. Καθώς οι τρεις τους βρέθηκαν σε αρμονική συζυγία με τις συμπαντικές πιθανότητες πραγματοποίησαν μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία του θεσμού. 

Σμικρύνοντας τα μεγέθη, ο Ολυμπιακός νίκησε την Άντερλεχτ επειδή διέθετε τα δύο από τα τρία υπερόπλα της Τσέλσι. Δηλαδή, τερματοφύλακα-κέρβερο και σέντερ φορ- killer. Ρομπέρτο και Μήτρογλου ανέτρεψαν τις αρνητικές, αρχικά, συνθήκες του αγώνα και έγραψαν ιστορία.

Έως το 17' και το πρώτο γκολ του Κώστα, ο Ολυμπιακός έμοιαζε με άβγαλτο παιδαρέλι που έμπαινε για πρώτη φορά σε χαμαιτυπείο! Καμία γραμμή δεν λειτουργούσε. Είχε πέσει ο γενικός διακόπτης της ομάδας και απο τύχη δεν θρηνήσαμε κάποιο γκολ των Βέλγων. Εκ πρώτης όψεως, το πρόβλημα φάνηκε να εντοπίζεται στους τέσσερις παίκτες της αμυντικής γραμμής. Αλλού για αλλού ο ένας, άλλα ντ' άλλων ο άλλος. Το πόσες μπαλιές έφαγαν πίσω από τις πλάτες τους δεν περιγράφεται. Το κύριο πρόβλημα εντοπιζόταν, όμως, στο κέντρο όπου ο Μίτσελ αποφάσισε να παρατάξει μόνο τους Εντινγκά και Σάμαρη. Το κενό εκμεταλλεύτηκαν άριστα οι νεαροί, ταχύτατοι μέσοι των Μωβ, οι οποίοι, με διαρκή κίνηση και πλαγιοκοπήσεις δεν επέτρεψαν ούτε μια στιγμή στην άμυνά μας να συγκεντρωθεί, να οργανωθεί και να πάρει ανάσες. Και τότε ήχησε η πρώτη καμπάνα. Εξαιρετικό ένα- δύο Βάις-Σαβιόλα, που ανακόπηκε προς στιγμήν από τον αμυντικό, κλέψιμο, σε δεύτερο χρόνο, της μπάλας από τον Χαβιέ και άμεση ασίστ στον Μήτρογλου για το εύκολο 0-1.

Το "άβγαλτο παιδαρέλι", δεν ησύχασε, παρά ταύτα! Δεν είχε συνειδητοποιήσει, προφανώς το οτι είχε, μόλις, ...εκτελέσει την παρθενική του πράξη και εξακολούθησε να περιφέρεται αμήχανα στο γήπεδο. Η πίεση της Άντερλεχτ αυξήθηκε επικίνδυνα. Το ίδιο και η δική μου. Το πέναλτι στο οποίο υπέπεσε ο Σάμαρης -πάλι αυτός; - έδωσε την  ευκαιρία στον Ρομπέρτο να αποδείξει το γιατί ο τερματοφύλακας πρέπει να είναι μία από τις τρεις πιο σημαντικές προσωπικότητες σε μια ομάδα.

Το ημίχρονο μου έδωσε την ευκαιρία να επαναφέρω την πίεσή μου σε κανονικά επίπεδα. Προσδοκούσα, βλέπετε πως η ομάδα θα συνερχόταν και θα έπαιζε πιο συγκεντρωμένα και αποφασιστικά, έχοντας και το σκορ υπέρ της. Αμ δε! Η κόλαση του Δάντη ωχριά μπροστά σ' αυτά που αισθάνθηκα στα πρώτα 7'  του δευτέρου ημιχρόνου. Τρεις φάσεις που παρολίγο να μου προκαλέσουν αφασία, με την ομάδα να έχει περιέλθει σε κατάσταση πλήρους τρικυμίας. Οι επιθετικοί της Άντερλεχτ θα πρέπει να έπαθαν πολιτισμικό σοκ καθώς έβλεπαν τη μια μετά την άλλη, τις προσπάθειές τους να σκοράρουν, να αποτυγχάνουν ελέω Ρομπέρτο. Και τότε, στο 56', ο killer ξαναχτύπησε! Η πίεση της ομάδας στην αντίπαλη περιοχή απέφερε καρπούς, με τον Εντινγκά να βρίσκει με κεφαλιά τον Μήτρογλου, αφύλακτο, στη μεγάλη περιοχή. Το δεύτερο γκολ του Κώστα τρέλανε εμάς και σκόρπισε τους Μωβ. Τη χαριστική βολή την έδωσε ο Μίτσελ με την απόφασή του να ρίξει στον αγώνα τον "Χαλύβδινο", ή, κατά κόσμο...Νταβίντ Φουστέρ. Ο πρώην πιο παρεξηγημένος και υποτιμημένος ποδοσφαιριστής του Θρύλου μας και νυν αγαπημένο τέκνο της εξέδρας αντικατέστησε -επιτέλους- τον Ολαϊτάν, έκλεισε, αμέσως το κενό που ο άπειρος Νιγηριανός είχε αφήσει να δημιουργηθεί επί 57' και με το γνωστό παθιασμένο παιχνίδι του αποκατέστησε τις διαταραγμένες ισορροπίες του αγώνα. Από τον πάγκο, ο Μίτσελ διέκρινε την αγωνιστική πτώση του Σαβιόλα, τον οποίο και αντικατέστησε, στο 66' με τον Τσόρι.

Δεν χρειάστηκαν παρά άλλα 6' για να αποδειχτεί το πόσο πολύτιμος είναι ο Φουστέρ, για τον Θρύλο μας. Πήρε τη διαγώνια μπαλιά στο κέντρο του γηπέδου, από υπέροχη ενέργεια του Ντομίνγκεζ, άφησε πίσω του, με σπάσιμο της μέσης, δύο παίχτες της Άντερλεχτ, διέσχισε 25 μέτρα και πάσαρε στον Μήτρογλου ο οποίος κινούταν στο αριστερό άκρο έξω από τη μεγάλη περιοχή των Βέλγων. Ο Κώστας χάιδεψε τη μπάλα με το αριστερό, και με δεξί εσωτερικό φάλτσο την έστειλε στο Γάμα του Καμίνσκι. Ο killer είχε χτυπήσει τρις και έγινε ο τρίτος ποδοσφαιριστής μας που πετυχαίνει κάτι ανάλογο, σε ευρωπαϊκό αγώνα, μετά τον Γαλάκο και τον Τζόρτζεβιτς.

Επειδή, πολλά θα ειπωθούν και θα γραφούν για την αρνητική εικόνα που έδειξε η ομάδα στο πρώτο μισό του αγώνα, θα ήθελα να μας απευθύνω ένα ερώτημα: προτιμάμε ένα απίθανο, για ελληνική ομάδα, ημίχρονο και μια συντριπτική ήττα, ή ένα κάκιστο 45λεπτο και μια συντριπτική νίκη; Προσωπικά επιλέγω το δεύτερο. 

Οι αδυναμίες της αμυντικής γραμμής μας και η απουσία έμπειρων αμυντικών χαφ αντισταθμίστηκαν από την προσωπικότητα, την οξυδέρκεια και τα ρεφλέξ του Ρομπέρτο. Ο τερματοφύλακας δεν παίζει, δηλαδή ...μπάλα; Είδαμε όλοι μας τα αστεία γκολ που δέχτηκε ο κύριος Χάρτ, της City...

Αν στο παζλ με τον Ισπανό τερματοφύλακα, προσθέσουμε και τον τρομερό -στη μέρα του- σκόρερ, Μήτρογλου έχουμε μια πλήρη εξήγηση του γιατί ο χθεσινός θρίαμβος του Θρύλου μας, στο Βέλγιο ήταν πέρα για πέρα δίκαιος, παρά τις οφθαλμοφανείς αδυναμίες των παικτών του κέντρου να καλύψουν γρήγορα, χώρους αλλά και να φτιάξουν παιχνίδι. Δεν θα υποδείξω σε κανέναν Μίτσελ το τί να κάνει για να διορθώσει την κατάσταση. Εύχομαι, μόνο να το πράξει. Στην Λισαβόνα οφείλουμε να συγκροτήσουμε ένα κέντρο από χάλυβα και μια άμυνα απο μπετόν, καθώς, εύκολα ή δύσκολα, θα σκοράρουμε και στο "Ντα Λουζ". 

ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΙΚΤΩΝ-ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ

ΡΟΜΠΕΡΤΟ: ...Κερβέρογλου, αλλά και με μια δόση αστάθειας στις εξόδους. Έπιασε το πέναλτι, επικίνδυνα σουτ και τετ-α-τετ.
ΜΠΟΝΓΚ: Έμπαζε νερά το σκάφος του Γκαετάν. Έφαγε πολλές ντρίπλες. Αρνητική έκπληξη.
ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Για... δραμαμίνες στο πρώτο, ταλαιπωρήθηκε από τον ταχύ και ευέλικτο αντίπαλό του, αλλά βελτιωμένος στο δεύτερο ημίχρονο. Δεν κάνει για μπακ.
ΜΑΝΩΛΑΣ: Μαχητής, με μια σωτήρια επέμβαση προ του Μίτροβιτς αν και όχι ιδιαίτερα αποτελεσματικός.
ΣΙΟΒΑΣ: Η καλύτερη φετινή εμφάνισή του. Με αυτοπεποίθηση και με σωτήριες επεμβάσεις.
ΕΝΤΙΝΓΚΑ: Αφανής, με πολλά τρεξίματα, αλλά και πολλά λάθη και τοποθετήσεις στο χώρο και στα μαρκαρίσματα. Έδωσε την ασίστ στο δεύτερο γκολ.   
ΣΑΜΑΡΗΣ: Ή καβάλησε το ...σαμάρι, ή θα πρέπει να δουλέψει περισσότερο. Δυό πέναλτι σε ισάριθμες αναμετρήσεις παραείναι καμπανάκι κινδύνου.
ΒΑΪΣ: Η μεγαλύτερη συνεισφορά του στο παιχνίδι ήταν, απλά, το κράτημα της μπάλας και τα φάουλ που κέρδισε, προσφέροντας ανάσες στις στιγμές της πίεσης. 
ΟΛΑΪΤΑΝ: Ή Ταν ή επί Τας. Ο Μάικλ ήταν, χθες, επί ...Τας.
ΣΑΒΙΟΛΑ: Η ενέργειά του στη φάση του πρώτου γκολ είναι ανεκτίμητη. Γενικά, όμως, χωρίς φρεσκάδα.
ΜΗΤΡΟΓΛΟΥ: Στιγμές-στιγμές σκεφτόμουν πως ακόμη κι αν προσπαθούσε να κάνει σέντρα και να τρέξει να βαρέσει κεφαλιά μόνος του, θα το κατάφερνε!
ΦΟΥΣΤΕΡ: Αυτό το παιδί θα πρέπει να έπινε λιωμένο χυτοσίδηρο, για πρωϊνό, όταν ήταν μικρός! Δεν μπορώ να φανταστώ την ομάδα δίχως τον "Χαλύβδινο".
ΝΤΟΜΙΝΓΚΕΖ: Αυτή τη φορά βοήθησε ουσιαστικά, με τη συμβολή του στο ξεκίνημα της φάσης που απέφερε το τρίτο γκολ. 
ΧΟΛΕΒΑΣ: Με διάθεση και δύναμη. Χρειάζεται να ηρεμήσει.
ΜΙΤΣΕΛ: Καλή η πρόθεσή του να αγωνιστεί επιθετικά αν και κινδύνεψε να εκτεθεί... Σωστές οι αλλαγές, σε καίρια χρονικά σημεία, απόδειξη οτι διαβάζει το παιχνίδι.

ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ

ΚΑΤΟΧΗ ΜΠΑΛΑΣ: 55%- 45%
ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ ΤΕΛΙΚΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ: 18-8
ΤΕΛΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΣΤΙΑ: 7-5
ΚΟΡΝΕΡ: 8-1
ΚΙΤΡΙΝΕΣ ΚΑΡΤΕΣ: 2-3

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ 3ου ΟΜΙΛΟΥ

1) ΠΑΡΙ Σ. ΖΕΡΜΕΝ:  6 βαθμοί  7-1 γκολ
2) ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ:      3 βαθμοί  4-4 γκολ
3) ΜΠΕΝΦΙΚΑ:         3 βαθμοί  2-3 γκολ
4) ΑΝΤΕΡΛΕΧΤ:        0 βαθμοί  0-5 γκολ

Τρέλανέ μας Θρύλε μου!

Αδάμ Αδαμόπουλος