Τί γίνεται ρε γκέι μου, εκεί, έξω; Έχουν αποπλεύσει ομαδικά; Η πρόκριση της εθνικής στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας ανέσυρε όλη τη βολική "ασυναρτησία" που έχουν μαζεμένη, μέσα τους, οι τιτάνες της αδέσμευτης και αντικειμενικής δημοσιογραφίας.

Για να βάλουμε το μυαλό μας σε τάξη, επειδή όλοι αυτοί κοντεύουν να μας κάνουν... ταχυδρομικά περιστέρια! Τί συνέβη, ρε παιδιά, από την προηγούμενη Παρασκευή έως και την Τρίτη το βράδυ; Η εθνική Ελλάδας απέκλεισε την Ρουμανία με συνολικό σκορ 4-2, με τρία (3) γκολ του Κώστα Μήτρογλου.

ΑΛΛΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΛΑΓΟΥ ΚΙ ΑΛΛΑ ΤΗΣ ΚΟΥΚΟΥΒΑΓΙΑΣ

Ο αγνός, αντιμνημονιακός κοσμάκης καταλαβαίνει πως δύο είναι οι βασικές παράμετροι της είδησης: Η πρόκριση της εθνικής και η καθοριστική συμβολή του σέντερ φορ του Ολυμπιακού. Θα περιμέναμε, επομένως, τα Μέσα Ενημέρωσης να αναδείξουν, ακριβώς, αυτά.

Αμ, δε!

Και καλά, η πρώτη παράμετρος καλύφθηκε με όλα τα υπερθετικά που συνοδεύουν, διαχρονικά, ανάλογες επιτυχίες. Η δεύτερη όμως; Οι ιέρακες της αδέσμευτης δημοσιογραφίας και τα διευθυντήρια των δημοσιογραφικών πλυντηρίων έριψαν -για άλλη μια φορά - τους πεσσούς και ώ του θαύματος, οι... πεσσοί "απεφάνθησαν", πως, στην κορυφογραμμή της δημοσιότητας έπρεπε να αναρριχηθεί ο... Αιώνιος Αρχηγός! Ο Καραγκούνης!

Νάσου, λοιπόν, τα γλοιώδη υπερθετικά, νάσου τα ρεπορτάζ στην τηλεόραση, οι φωτογραφίες σε όλες τις στάσεις, με δάκρυα και αδάκρυτος, με φανέλα και αφανέλωτος, αγκαλιά και μόνος...

ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΥΜΙ ΚΑΙ ΚΑΤΣΟΥΡΑΝΥΜΙ* (all rights reserved by Mitsaras)

"Συγκλονίζει ο αιώνιος αρχηγός". "Τα δάκρυα του μεγάλου αρχηγού". "Βούρκωσε ο μεγάλος αρχηγός". "Χτυπάει παγκόσμια δεκάδα ο μεγάλος αρχηγός".

Μένεις, αρχικά, κάπως αμήχανος και μονολογείς: "Εντάξει, ο αρχηγός της εθνικής είναι έχει τις περισσότερες συμμετοχές, άιντε να το χωνέψω" και περιμένεις υπομονετικά να δεις τη συνέχεια...

"Συγκλονίζει (και) ο αιώνιος...υπαρχηγός"! "Ο... υπαρχηγός έκανε το σπριντ της ζωής του, στα πανηγύρια". "Θα σπάσει το ρεκόρ του αρχηγού, ο υπαρχηγός;"...

Εκεί αρχίζεις να αισθάνεσαι τα πρώτα έντονα Ρίχτερ... Το πάτωμα, στο σπίτι αρχίζει να βγάζει οξείς αναστεναγμούς. Τα μόρια του ξύλου βρίσκονται στα όριά τους. Η θραύση τους είναι θέμα χρόνου!

Ο εγκέλαδος του πόνου συνεχίζει να μας σφυροκοπά: "Οι Διόσκουροι, Καραγκούνης- Κατσουράνης συγκλονίζουν με το πάθος τους". "Τιτάνας ο... τίμιος εργάτης, Σάλπι"! "ΜVP ο Σάλπι, ΜVP, o Κάρα"...

ΠΟΙΟΣ... ΜΗΤΡΟΓΛΟΥ;

Είδα τη ζωή μου να περνά μπροστά στα μάτια μου, σαν σε κινηματογραφική ταινία. Θα άντεχε το... πάτωμα τέτοιο σεισμό μαλακίας; Αναλύσεις επί αναλύσεων, αλλά για την ταμπακέρα προτίμησαν το...λακωνίζειν: "Η εκτελεστική δεινότητα του Μήτρογλου". Thats all folks!

Tην ίδια ώρα, ο Κριστιάνο Ρονάλντο έχωνε τέσσερα μπαλάκια στους Σουηδούς και έστελνε την Πουρτουγκάλ του, στο Ρίο. Πώς αντιμετώπισαν οι ίδιοι δημοσιογράφοι, την είδηση; Πρόβαλαν αποκλειστικά και μόνο το επίτευγμα του Κριστιάνο! Αυτός δεν ήταν ο πρωταγωνιστής; Αυτός δεν απέκλεισε τους Σουηδούς με τις τέσσερις... υδραυλικές εγκαταστάσεις του; Αυτός θα ρουφήξει και το μεδούλι της δημοσιότητας. Το απολύτως, λογικό, δηλαδή! Ποιοί το έκαναν αυτό; Εκείνοι οι οποίοι, αντί να προβάλουν, μετά το Όλον, δηλαδή, την πρόκριση της Εθνικής, το βασικό συντελεστή αυτής της επιτυχίας, δηλαδή, τον Μήτρογλου επέλεξαν, με την πονεμένη πουστιά που τους διακρίνει, να παίξουν το "Γύρω-γύρω όλοι, στη μέση ο ...Καραγκούνης"!

Το πόσο εκτεθειμένοι είναι στη συνείδηση όσων απομείναμε να διατηρούμε τη συνάφεια με τον κοινό νου αποδεικνύεται από τον τρόπο με τον οποίο υποδέχτηκε το σύνολο των διεθνών ΜΜΕ, την πρόκριση της εθνικής μας. Προέβαλαν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ το επίτευγμα του Μήτρογλου!

http://www.olympiacos24.gr/content/football/28281-olh-h-gh-exei-mhtroglo...

Ούτε αρχηγοί, ούτε υπαρχηγοί, ούτε... λοχίες, ούτε τίμιοι εργάτες, ούτε... επιστάτες, ούτε τίποτα! Απλά... "ΜΗΤΡΟΓΛΟΥ"!

Τις παραπάνω σκέψεις τις αφιερώνουμε σε όλους εκείνους οι οποίοι εξακολουθούν να άγονται και να φέρονται από τη Χούντα των Μέσων που έχουν, σαν μοναδικό γνώμονα, την παραπληροφόρηση και το θάψιμο της ελεύθερης σκέψης και κρίσης.

ΥΓ. Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω πως σέβομαι και αναγνωρίζω την αξία, την προσφορά, και την αγωνιστικότητα του Καραγκούνη, του Κατσουράνη και του Σαλπιγγίδη, όπως και όλων των παιδιών της Εθνικής. Αυτούς που δεν σέβομαι είναι οι "συνάδελφοί" μου και η οπαδική μικροπρέπειά τους!

Αδάμ Αδαμόπουλος