Το Παγοθραυστικό "Ο ΘΡΥΛΟΣ", νηολογίου Πειραιά και πλοιοκτησίας Βαγγέλη Μαρινάκη, δαμαστού των Επτά Θαλασσών και των Ανίερων Συμμαχιών έσπασε τον πάγο που τον εμπόδιζε, τόσα χρόνια, να σαλπάρει για τα βαθιά νερά του Τσάμπιονς Λιγκ, το βράδυ της Τρίτης. Απέναντι στην αδιάφορη -ο θεός να την κάνει- Άντερλεχτ έπαιζε, για πολλοστή φορά, το ευρωπαϊκό κεφάλι του. Έπαιζε, ακόμα με την τιμή και την περηφάνεια μας. Έπαιζε, τέλος, με τα νεύρα εκείνων με τις ξινισμένες μούρες που στριμωχνόντουσαν στα γκισέ των πρακτορείων του ΟΠΑΠ για να ποντάρουν στο 2 ΗΜΙΧΡΟΝΟ, 2 ΤΕΛΙΚΟ....

Η ΠΡΩΤΗ ...ΒΡΑΣΗ

Το άγχος ήταν δεδομένο για την ομάδα που πρόλαβε ο, κοστουμάτος μαγκίτης, Μίτσελ να ετοιμάσει μέσα σε ένα τρίμηνο, εν μέσω ορυμαγδού απαξίωσης και αμφίσβητης. Με τα τόσα που έχουμε ζήσει, τόσα χρόνια, με αντιπάλους που έχουν ειδικευτεί στο... σπαγγάτο για να ανοίγουν καλύτερα τα πόδια και για να μας πετάνε έξω από τη συνέχεια του Τσάμπιονς Λιγκ, λογικό ήταν να υπάρχει νευρικότητα σε όλους μέσα κι έξω από την ομάδα.

Η αναμέτρηση ξεκίνησε με ένα καραμπινάτο πέναλτι που κόλλωσε να σφυρίξει ο Σταρκ σε βάρος των Βέλγων. Η ομάδα διατήρησε την ψυχραιμία της και τον έλεγχο του αγώνα, με καλούτσικη κυκλοφορία, αλλά λιγοστή παραγωγή φάσεων έως ότου σφύριξε γενική αφύπνιση ο Χαλύβδινος, κατά κόσμον, Νταβίντ Φουστέρ. Με δυό τρία εντυπωσιακά κλεψίματα, με συνεχή πίεση και με αρχικό συμπαραστάτη τον Μασάδο, η ομάδα έκλεισε στα καρέ τα Μωβ Λαχανάκια. Σε δύο σχεδόν πανομοιότυπες φάσεις, εκεί γύρω στο μισάωρο, ο Σαβιόλα, ο οποίος πέταξε, αρχικά, με λάθος φάλτσα τη μπάλα έξω από το αριστερό δοκάρι, το παστέλωσε, τη δεύτερη, με άριστο κοντρόλ και δεξί σκροπ μετά την κόντρα στο σουτ του αρχηγού μας.

Ο γενικός πανζουρλισμός επηρρέασε την ομάδα! Ένα κόρνερ, μια μεγάλη μπαλιά αμυνόμενου στο κέντρο, ένα κοντρόλ για... μαστίγωμα του Σαλίνο και οι Βέλγοι βγήκαν μπροστά με τρεις παίχτες απέναντι σε μια άμυνα που είχε πάει να μαζέψει χόρτα. Μόνο ο Φουστέρ έτρεξε -σιγά την είδηση- πίσω, μπας και προλάβει αλλά το 1-1 έγινε...

Χαλαστήκαμε αλλά όχι και τόσο μιας και η Παρί είχε ανοίξει το σκορ στο Ντα Λουζ και έτσι όλα έβαιναν καλώς... Στο τέλος του ημιχρόνου χάθηκε άλλη μια ευκαιρία αφού η μπάλα μετά το σουτ του Κάμπελ κόντραρε σε αμυντικό και βγήκε, βασανιστικά, κόρνερ, περνώντας δίπλα από το αριστερό δοκάρι.

Ο LA LA, Η ΠΑΡΙ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΑ ΜΠΟΥΤΙΑ 

Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με δυσάρεστα μηνύματα από την Λισαβόνα. Η ηρωική Παρί Σεν Ζερμέν είχε ανοίξει διάπλατα τα μπούτια και μέσα σε λίγα λεπτά έχανε, πλέον, με 1-2 από την Μπενφίκα, κάνοντας περήφανους όλους τους οπαδούς της! 

Η αλήθεια είναι πως η ιστορία που μας είχε γίνει επώδυνη συνήθεια με κάτι αναμετρήσεις τύπου Λα Κορούνια-Μονακό 0-5, Ντόρτμουντ-Μαρσέιγ 2-3, για να θυμηθώ τα πρόσφατα μας έφερε άσχημους συνειρμούς. Ποτέ στα χρονικά των ευρωπαϊκών διοργανώσεων δεν υπήρξε αναμέτρηση από την οποία εξαρτώταν η πρόκριση του Θρύλου στο Τσάμπιονς Λιγκ, το αποτέλεσμα της οποίας να ευνοήσει την ομάδα μας. ΠΟΤΕ! Επομένως, θα έπρεπε και ο Ολυμπιακός να πάρει την κατάσταση στα πόδια του, όπως ήταν εξ αρχής, πριν ξεκινήσει, δηλαδή, το ματς με την Άντερλεχτ.

ΑΛΛΕΠΑΛΛΗΛΑ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΑ ΣΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΤΑ ΜΩΒ ΛΑΧΑΝΑΚΙΑ ΕΓΙΝΑΝ ΩΡΑΙΑ ΣΑΛΑΤΑ

Ο Θρύλος δεν μάσησε! Έπρεπε να πληρώσουμε με το ίδιο σκληρό νόμισμα τις φρούδες φιλοδοξίες των Λουζιτανών για την πρόκριση! Σουτ του Σαβιόλα, χέρι του αμυντικού! Ο Σταρκ σφύριξε, αυτή τη φορά, το πέναλτι και έδιωξε τον Κουγιατέ με κόκκινη από το γήπεδο. Ο Χαβιέ αστόχησε, όμως!

Πρώτο εγκεφαλικό!

Τα τρελά πανηγύρια των μωβ λαχανακίων δεν κράτησαν για πολύ. Δέκα λεπτά αργότερα κι ενώ ο Πειραιώτης από την Καστίλλη που έχουμε στον πάγκο μας είχε περάσει αμέσως, στο παιχνίδι, τον Βάις για να εκμεταλλευτεί το αριθμητικό πλεονέκτημα του Θρύλου, ο Ολαϊτάν με τον Χολέβα έκρυψαν τη μπάλα, ο Χοσέ διεμβόλισε την άμυνα από τα αριστερά και πάσαρε στον Φουστέρ - περίμενε, ΠΑΛΙ, στη γνώριμη θέση από την οποία έχει κάνει πάμπολλες ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις! Σούταρε, αλλά όχι ιδανικά. Ο Σαβιόλα αποκατέστησε, όμως το χαμένο...ιδανικό και με σχεδόν βολ πλανέ έστειλε το τόπι, καρφωτό στο Γάμα! Λίγο αργότερα έδινε τη θέση του στον Τσόρι, έχοντας δώσει τα πάντα στο γήπεδο, όντας ο κορυφαίος μας παίχτης.

Αφού χρειάστηκε να επαναφέρουμε την καρδιά στη θέση της στην ευκαιρία της Άντερλεχτ, στο 67' με τον ...Ζιλέ, Πουλόβερ, κάπως έτσι, τέλος πάντων, όπου ο Ρομπέρτο έδειξε για μια ακόμη φορά το τί τερματοφυλακάρα είναι, ο Κάμπελ πέρασε μια μπαλιά- ξυράφι στον αφιονισμένο Βάις που μπήκε στην περιοχή από τα δεξιά, για να ανατραπεί. Πέναλτι! Ποιός τον έπιανε τον Σλοβάκο μας... Πήρε το τόπι, τόστησε στα 11 μέτρα πήρε φόρα και τόστειλε στα...πόδια του Προτό!

Δεύτερο εγκεφαλικό!

Πώς να πάρεις τα πόδια σου μετά; Τρία δεξαμενόπλοια ξεφόρτωσαν άγχος στο γήπεδο! Για κανά πεντάλεπτο ο Ολυμπιακός έπαιζε λες και τον πίεζε η Μπάρτσα. Η ηρεμία είχε πάει περίπατο. Όχι πως κινδυνέψαμε σοβαρά, αλλά τα είδαμε και όλα! Στο 88' ο Βάις ξεχύθηκε, επιτέλους, στην επίθεση για να ανατραπεί από πίσω, λίγο πριν μπει στην περιοχή. Φάουλ και νέα αποβολή στον αμυντικό, από τον Σταρκ.

Η εικόνα του αγώνα δεν άλλαξε έως και το 93' όταν ο Τσόρι μοίρασε αμέσως και σωστά στον Βάις που είχε φάει μπαρούτι για πρωϊνό! Ντρίπλα στον Βέλγο τερματοφύλακα, ανατροπή, τρίτο πέναλτι, τρίτη αποβολή από τον ...αριστούχο διαιτητή εκ Γκερμάνιας!

Ο Τσόρι αποκατέστησε την τιμή των συμπαικτών του για να γράψει το 3-1 και να σφραγίσει την πρόκρισή μας στους "16". Ύστερα από τέσσερα χρόνια αναποδιών και γαλλογερμανικών αξόνων, ο Θρύλος κάθησε στον άξονα όσους αποτόλμησαν να τον απαξιώσουν και να τον αμφισβητήσουν.

Και τώρα, η σειρά σου.... Ντόρτμουντ!

Αδάμ Αδαμόπουλος