Λοιπόν το αποφάσισα εγώ για σας, αναποφάσιστοι κωλόγαυροι... Θα πάμε Μπέργουικ! Στη βορειοανατολική ακτή της Αγγλίας, μόλις τέσσερα χιλιομετράκια από τα σύνορα με την Σκωτία και με 12.000 κάτοικους, η κωμόπολη της Κομητείας του Νορθάμπερλαντ είναι το ιδανικό μέρος για να κρυφτούμε από τη μάστιγα της πουστιάς και της πουθενιάς που βαράει αλύπητα και από γεννησιμιού της, την Psorokostena. Το κλίμα της περιοχής είναι υπέροχο. Το χειμώνα, η χαμηλότερη θερμοκρασία δεν πέφτει κάτω από τους δυό βαθμούς κελσίου, ενώ το καλοκαίρι σκαρφαλώνει μέχρι και τους ολόκληρους 18 βαθμούς -τουτέστιν, σημείο τήξης για τους ευγενικούς ασπροκώληδες που θα συναντήσουμε στο διάβα μας.
Η ΝΕΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ
Στην παραλιακή ζώνη θα αντικρύσουμε παραδοσιακά μπεργουικόσπιτα, σκάφη αναψυχής και φουσκωτά με τα οποία οι ιθαγενείς κάνουν βαρκάδα στ' ανοιχτά -πάντοτε όμως με κάποιο ενδόμυχο φόβο μήπως εμφανιστούν ξανά τα θρασύμια οι Βίκινγκς που είχαν ξεπατώσει στο πλιάτσικο και στους βιασμούς την άλλοτε Νορθάμπρια.
Για να φτάσουμε στο Μπέργουικ, τη νέα πατρίδα μας, παίρνουμε από το Λονδίνιουμ, το οποίο απέχει μόλις 555 χιλιομετράκια, τον Ιπτάμενο Σκωτσέζο. Τρένο με όλα τα κομφόρ που το σούρνει ατμομηχανή.
'
Με το που αριβάρουμε στο σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης παίρνουμε ταξί και πάμε για να τεντώσουμε την πιασμένη αρίδα μας στο κομψότατο ξενοδοχείο ΜακΝτόναλντ, το καμάρι του Μπέργουικ.
Ύστερα όταν θα μας έχει κόψει για τα καλά η λόρδα, θα βγούμε όξω για να περιδρομιάσουμε τοπικές λιχουδιές. Εγώ θα πάρω ψαρικά με τηγανητές πατατούλες, εσείς ό,τι θέτε.
Αφού μάθουμε τα κατατόπια και ψιλοξεψαρώσουμε θα θελήσουμε, ως γνήσιοι Έλληνες, να χτυπήσουμε κανά μωρό από κείνα που είναι γεμάτη η γύρω περιοχή, με σκοπό τί άλλο; Το Γάμο! Οι Νύμφες του Μπέργουικ εκτός απο κουκλάρες έχουν και ζάμπλουτο εσωτερικό κόσμο... Αμέσως θα αρχίσουμε το ψηστήρι: "να μωρό μου, ξέρεις, ο Ολυμπιακός δεν είναι ο καταστροφέας του ελληνικού ποδοσφαίρου και μη διαβάζεις τις ανταποκρίσεις του Βασιλαρά στην Μπέργουικ Κρόνικολς"...
Αφού δέσει το γλυκό και την πείσουμε με επιχειρήματα πως... ο Θρύλος είναι ο πραγματικός "πρωταθλητής σε όλα τα σπορ παντοτινός" και όχι εκείνη η κωλομάδα με το τριφύλι όπως της πιπιλίζει το μυαλουδάκι ο τοπικός ραδιοφωνικός σταθμός "Μπέργουικσπορεφεμ" και καταφέρουμε να κατσικωθούμε στον πύργο του... μπαμπά, ντόπιου λόρδου ιθαγενούς, θα αρχίσει η ζωάρα. Το πρωί μπρέκφαστ ιν μπεντ αγκαλιά με την Γκουίνεβιρ και την υπηρέτρια. Κατά τις 12 το μεσημέρι ιππασία στην παραλία για να ξεμπουκώσουν τ΄άλογα,
ύστερα κωπηλασία -φυσικά βάνουμε την Γκουίνεβιρ να τραβάει το κουπί καθότι έτσι είναι οι τοπικαί παραδόσεις του Μπέργουικ και εμείς κάτι τέτοια σεβαστικά, τα σεβόμαστε.
Νωρίς το απογιοματάκι και ύστερα από μεγαλοπρεπές περιδρόμιασμα, θα γκολφάρουμε καμιά ωρίτσα με τον ...μπαμπά έτσι, για να σπάσουν τ' άλατα στη μέση
και μετά, αραλίκι στον καναπέ για να παρακολουθήσουμε παρεάκι αγώνα σούπερ λίγδας με το πούρο ανά χείρας και με τα μάτια βουρκωμένα από νοσταλγία...
Τώρα εσείς, πάω stοiximan πως νομίζετε ότι σας επεξεργάζομαι...Πρόβλημά σας! Δεν ξέρω το τί θα κάνετε εσείς, τελικά, αλλά εγώ την έκανα. Έφυγα λέμε! Ό,τι και να μου πείτε δεν με πείθετε. Τί να κάνω εδώ χάμω, βρε κωλόγαυροι; Να ακούω από το πρωί ως το βράδυ κι από το βράδυ ως το πρωί τους αμόρφωτους πουθενάδες και τους καραβοτσακισμένους καμαρώτους του κάθε αληταρά να μου πρήζουν τα σκώτια στη μίρλα στην κατάρα και στην παραμύθα; Να βλέπω με τα μάτια μου και νάρχεται ο πάσα εις να μου λέει πως είμαι τυφλός; Να γαμιέμαι να σκορπάω μπικικίνι για νάχω στα ώπα-ώπα την επιχείρησή μου, να μοιράζω χρήμα αγάπης και προσφοράς και να με λένε Πάμπλο Εσκομπάρ κι από πάνω; Να πλερώνω τα μαλλιοκέφαλά μου στους Κλέφτες και στους Αρματωλούς της Εφορίας και να με λέει εγκληματία ο κάθε κατάδικος; Βρε άει γαμηθείτε. Παίρνω τα παπόρια μου και στα παπάρια μου! Εγώ αυτό θα έκανα αν ήμουν ο...
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ
Red Apple
Σχόλια
Τι ώρα είπαμε φεύγει ο <<Μουτζούρης>> για Μπέργουικ?Υπολόγισε και μένα Αδάμ,ψήνονται και κάνα-δυο φιλαράκια,και θέσεις να μην έχει,προκειμένου να γλυτώσουμε από δαύτους,ταξιδεύουμε και στο βαγόνι...αποσκευών!Δεν ξέρεις πόσο σε καταλαβαίνω,εδώ θα γίνουμε φονιάδες καμιά ώρα με αυτά που ζούμε,κάποιος θα την πληρώσει κάποια στιγμή,δεν πάει άλλο...Είδα και το σχόλιό σου στο Φου-Μπου για τον...Μανταριναίο,ρε πότε θα μαζευτεί ο κόσμος του Ολυμπιακού μια Κυριακή βράδυ για μαζική εισβολή στο στούντιο της Αθλητικής Κυριακής?Εκτός από τα καριολοπούστικα υπονοούμενα για τα 2 γκολ του Ολυμπιακού,έδειξαν μόνο ένα ριπλέυ για την φάση του πέναλτυ,που για μένα,έγινε,στον Τσόρι,αυτό που δεν έδειχνε απολύτως τίποτα,γιατί απλά ήταν τραβηγμένο το πλάνο από το πλάγιο,από την ευθεία,ενώ τα άλλα δύο πλάνα,που δείχνουν την επαφή,τα κόψανε!!!Χούντα κανονική,λογοκρισία με το ψαλίδι και τον...μπαλτά,μέχρι και στον Σκάι τα δείξανε όλα τα ριπλέυ,άσχετα που μας έβγαλε τρελούς ο Βαρούχας,ό,τι δεν υπήρχε καμία επαφή και τον ξαναξεφτίλισε χθες βράδυ στη Δίκη ο Λαγογιάννης,που είπε ό,τι ήταν καθαρή ανατροπή και πέναλτυ,δείχνοντας το πλάνο που αποδείκνυε την ανατροπή και όχι άλλα αντ άλλων.Ρε που πάμε,που πάμε ρε,η Δίκη του Σαγόνια και του Αλαφούζου πιο αντικειμενική από τα πουσταριά της ΕΡΤ που πληρώνονται νταηλίκι από...τα χρέη μας!Να σου πω όμως και κάτι,ο Τύπος ο δικός μας,συνήθως,κοιμάται όρθιος σε πολλά θέματα και δεν τα αναδεικνύει ή τα χώνει σε κάτι γωνιές,παλεύουμε με νεροπίστολα εναντίον οπλοπολυβόλων...Εκτός του RATM το χάος,άντε και ο Γαβαθιώτης και κάνα σχόλιο του Καραπαππά στο fb,είναι και αδύνατον ο Υπεύθυνος Επικοινωνίας του Ολυμπιακού,να απαντάει σε όλους και όλα 24 ώρες το 24ωρο,εδώ είπε φοβερά και τρομερά πράγματα στην ραδιοφωνική παρέμβασή του τις προάλλες και ΔΕΝ ΚΟΥΝΗΘΗΚΕ ΦΥΛΛΟ,άκρα του τάφου σιωπή από κάθε ανευθυνουπεύθυνο,Κοντονή,Υπουργό Δικαιοσύνης,Εισαγγελείς,Γραμματείς και Φαρισαίους...Και βγήκανε και από πάνω,ό,τι και καλά ο Ολυμπιακός πάει να υποκαταστήσει την Δικαιοσύνη!!!Και να στο λένε αυτό,αυτοί που δικάζουν 24 ώρες το 24ώρο και καταδικάζουν τον Ολυμπιακό για ό,τι κινείται,πετάει,κολυμπάει...Και να βλέπεις σήμερα ό,τι<<Αυτός ήταν Παναθηναικός!>>,για το έκτρωμα που είδαμε χτες,που αν δεν ισοφάριζε πούστικα στο καπάκι,με 2 νοματαίους <<εκτός παιδιάς>>(η ΠουστοΝόβα δεν είδε τίποτα πάλι)δεν ξέρουμε τι εξέλιξη θα είχε το ματς και πόσα θα τρώγανε τα Ταυλα-γίδια...ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΕΙΝΑΙ ΜΠΕΡΓΟΥΙΚ Ή ΦΥΛΑΚΗ,ψηφίζω Μπέργουικ,αν έχει και τέτοια κορίτσια με μπαμπάδες κουβαρντάδες και...υπηρέτριες,έχω πακετάρει ήδη!
Είναι μακρά και πονεμένη η ιστορία της υποτονικότητας που χαρακτηρίζει τα "δικά" μας Μέσα και τη διοίκηση -παρά το γεγονός πως επί Βαγγέλα τους παίρνει, γενικώς, τη μάνα.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό το σίχαμα με την ερτ είναι αχαρακτήριστο. Και νταξ, να καταλάβω τον σπορφμ και τον σκάι και την γκαζέτα και το σπορτ24, αλλά η κρατική που δεν αφήνει λέπι να πέσει όταν δείχνουν τα σηκωμένα-εμπλοκή χέρια των παιχτών του αντιπάλου σε κάθε φάση που τον πίνουν και μας περνάει πριονοκορδέλα, όπως ο Μαντοριναίος (χιιχιι), και να περνάει τις φάσεις ασχολίαστες είναι ιδανική κατάσταση για...Μπέργουικ. Άσε που έχει και γαμώ τα μουνιά, όπως θα πρόσεξες!!!
Τώρα, η αμαξοστοιχία αναχωρεί μια φορά την ημέρα κι έχει μπόλικες θέσεις για όλους μας.
Ωραία,μέσα είμαστε,εγώ τώρα γιατί από όλα αυτά που έγραψες,έφαγα κόλλημα με την...υπηρέτρια?Χα,χα,ρε τι τραβάμε!
Απλό. Επειδή είσαι...υγιής!
Τι πορνίδιο είναι αυτή η Γκουίνεβιρ ρε Αδάμ;
άσε, μούφυγε το Κιλτ μόλις την είδα!!!
θα υπερθεμάτιζα στην πρόταση, αν το μπέργουικ ήταν σε κάτι πιο ζεστό, βλέπεις δεν αντέχεται το κρύο, 20 βαθμοί κάτω, ρώτα και τα παιδιά εδώ σε γκύζη, αμπελόκηπους, κλπ.
αν κρυώνουν, να τους στείλουμε κουβέρτες!
Στο άρθρο, σε βρίσκω σε πολύ καλές στιγμές... Η Γκουίνεβιρ, εξαιρετικά ενδιαφέρουσα κι απ΄ τους τύπους γυναικών που μ΄αρέσουν. Εκείνο ειδικά το άνοιγμα με το λευκό, κάτω από το κλασικό αγγλοσκοτζέζικο καρό, πολλά υποσχόμενο... Δεν σου κρύβω ότι, νοερά και άμεσα, το σήκωσα κι έχωσα τη δεξιά παλάμη μου μέσα στο ζεστό τρίγωνο του "θανάτου" κοιτώντας έντονα την αντίδρασή της στο πρόσωπο και ειδικά στα μάτια, τα ρουθούνια και το στόμα... Κορυφαία στιγμή, το μπρέκφαστ ιν μπεντ με την Γκουίνεβιρ ΚΑΙ την υπηρέτρια...
Να΄σαι καλά αγόρι μου, Αdam... Μ΄έκανες να ξανανιώσω...
Υ.Γ. Και του Βαγγέλα, νομίζω, δεν θα του΄πεφτε άσχημα μια επίσκεψη στο Μπέργουικ...
Ήταν...ταξιδευτικό εκτός από ταξιδιωτικό, όντως! Αφού κι εγώ αισθάνθηκα το κούνημα του τρένου για να φανταστείς
Καλή χρονιά και χρόνια πολλά.
Μανώλη, νάσαι καλά κι αυτή τη χρονιά και η Παναγιά μαζί σου