Γυρνάς αργά από την εργασία σου, θέλεις να ησυχάσεις, να βάλεις σε τάξη τις σκέψεις να χαλαρώσει το σώμα και τότε, εκεί που το ...περιμένεις σου έρχεται ένα epiphany και ανοίγεις το λαπ τοπ. Ελάτε να μοιραστούμε τις εικόνες που μου θόλωσαν το νου:

Α) Στην... πρεμιέρα του στο Gazzetta.gr ο Νίκος Τζαντζαράς, απαριθμεί μερικές από τις προσωπικότητες που “αχρηστεύει” ο ΠΑΟΚ, στην αποτυχία του Ιβάν Σαββίδη να εμπιστευτεί και να στηρίξει έμπρακτα τους συνεργάτες του.  πουθενομπλα-μπλα-μπλα... ΥΓ: Ο ορισμός Δημητρόπουλου στο Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ είναι η επίδειξη δύναμης ενός καθεστώτος, απέναντι σε ΟΛΟΥΣ. Και το επιχείρημα πως “ο ΠΑΟΚ με την εικόνα του δεν δικαιούται να μιλά για την διαιτησία”, μοιάζει με το επιχείρημα πως μια γυναίκα που δεν είναι όμορφη, δεν δικαιούται να προστατευτεί από βιασμό. Β) Ο Γκιρτζίκης τα έδειξε στον Κοντονή με τον ορισμό Δημητρόπουλου στο ντέρμπι. Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για τον ορισμό της προκλητικής συμπεριφοράς του προέδρου της ΕΠΟ απέναντι στον υφυπουργό Αθλητισμού, δηλαδή τον ορισμό του διαιτητή του Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ. επειδή αδυνατώ... to cut a long story short με την περιπτωσάρα του, ιδού το πλήρες άρθρο για να σιχαθείτε με το σίχαμα. http://www.gazzetta.gr/football/article/872150/o-gkirtzikis-ta-edeixe-ston-kontoni-me-ton-orismo-dimitropoyloy-sto-ntermpi. Kαι πριν αλέκτωρ μαμήσει κότα, νάσου και ο...Καππαδόκης Βού: ΠΑΕ ΠΑΟΚ: «Ασέβεια ο ορισμός Δημητρόπουλου». Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ τοποθετήθηκε (στα τέσσερα) για τον ορισμό του Δημητρόπουλου από την ΚΕΔ στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Γ) Ο θρίαμβος του ποδοσφαίρου! by Νίκος Αθανασίου. Ο Σεμπάστιαν Λέτο επέστρεψε εκεί που η καρδιά του νιώθει σαν στο σπίτι της και ο Νίκος Αθανασίου γράφει για μία μεταγραφή από τις εποχές του... αγνού ποδοσφαίρου. πουθενομπλα-μπλα-μπλα ...Ναι δεν είναι ο ίδιος με τότε, ναι έχει ταλαιπωρηθεί αρκετά με το γόνατο και το χτύπημα στο κεφάλι(πλέον δεν αντιμετωπίζει το παραμικρό θέμα), ναι ο Παναθηναϊκός δεν είχε στον σχεδιασμό του έναν ποδοσφαιριστή για την επίθεση μετά την μεταγραφική κοσμογονία του Ιανουαρίου. Ε, και; Εδώ δεν μιλάμε για μία απλή περίπτωση ποδοσφαιριστή. Μιλάμε για τον Λέτο, για ένα ίνδαλμα, για έναν ποδοσφαιριστή που κατάφερε να δώσει χαρά στον κόσμο του «τριφυλλιού», σε μία καταστροφική χρονιά, μόνο και μόνο επειδή θα τον δει να αγωνίζεται ξανά με την φανέλα της αγαπημένης του ομάδας. Στο ποδόσφαιρο του 2016 δεν συναντάς συχνά ανάλογες καταστάσεις. Η μεταγραφή του Λέτο στον Παναθηναϊκό είναι ένας θρίαμβος του αγνού ποδοσφαίρου. Καμία φορά αξίζει να μπαίνουν τα συναισθήματα πάνω από την λογική του αθλήματος, καμία φορά αξίζει τον κόπο μία ποδοσφαιρική εταιρία να κάνει το ''χατίρι'' των... πελατών της. Προσωπικά, πάντως, δεν με απασχολεί πόσο και αν θα βοηθήσει. Μόνο που τον είδα να κατεβαίνει από το τζιπ, να σκάει ένα τεράστιο χαμόγελο και να φορά στο λαιμό το κασκόλ της 13 γεμάτος ικανοποίηση για την επιστροφή του, μου φτάνει και μου περισσεύει. Μόνο που θα τον δω να πατάει το χορτάρι της Λεωφόρου και ένα ολόκληρο γήπεδο να φωνάζει το γνωστό σύνθημα μου φτάνει. Τι να κάνουμε; Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Καλή η λογική αλλά πολύ καλύτερο το συναίσθημα...
Red Apple