O David Φουστεράκος!
O David είναι, λέει, από την Ολίβα της Βαλένθια... Κολιόνι Καλαμπρέζι λέγω εγώ! Το παιδάκι είναι γιός Γαύρου 'ξολοθρευτή ακάρεων από τα Καμίνια ο οποίος μετανάστευσε, τη δεκαετία του ΄80 στην Ισπανία για να γλυτώσει από τα δηλητήρια που εισέπνεε και για να ξεκινήσει μια νέα ζωή δίπλα στη θάλασσα.
Έπιασε ένα μικρό σπιτάκι πούχε μια ελίτσα φυτρωμένη στην αυλή έβαλε και μια τέντα για σκιά και άρχισε ο χριστιανός να βλέπει τη ζωή με άλλο μάτι.
(το μικρό σπίτι στο λιβάδι)
Έπιασε και δουλειά σε ένα ξενοδοχείο και κει γνωρίστηκε με μια τροφαντή μπουμπού...
"Από πούσαι μάνα μου", "Μοσχοαναθρεμμένη στην Ολίβα, σενιόρ", "Και πού πάς μέσ' στο λιοπύρι μανίτσα μου;", "Πάω να φέρω κόκα κόλες για το σπίτι"...
Τόνα έφερε τάλλο παντρευτήκανε και ύστερα απο λίγο καιρό ήρθε στον κόσμο τον ψεύτη ο David που επροόριστο να γίνει το βύσμα του Ερνέστο.
Αλλά ο τουρισμός επλήγη σφόδρα στην Ολίβα και οι τουρίστες προτιμούσανε την Μύκονο όπου ίσχυε το σύμφωνο συμβίωσης πριν της ώρας του κι έτσι έπεσε φτώχεια και μουρμούρα. Ο David είχε παρατήσει το σχολείο και ξημεροβραδιαζότανε στις αλάνες, παίζοντας μπάλα. "Πάμε μάνα μου πίσω στα Καμίνια επειδή νοστάλγησα την πατρίδα και τον Θρύλο, μπας και δούμε άσπρη μέρα..." "Και πού θα μείνουμε, απροξιμαραμέντε;", "Έχω ένα σπιτάκι, εκεί δίπλα στο μηχανοστάσιο του ΟΣΕ, θα βλέπουμε και τα τρένα να περνάνε"...
Για γκαντεμιά τους όμως πέσανε στην αρχή της κρίσης που ταλανίζει την Psorokostena.
Ο David είχε μεγαλώσει υπηρέτησε στο βασιλικό στρατό της Ισπανίας και εκεί γνώρισε τον μπάρμπα του Ερνέστο που ήταν ανθύπας στo 211 μηχανοκίνητο τάγμα πεζικού έξω από το ηρωϊκό Μπάνταχοθ. "Παιδάκι μου τώρα που θα πας στην Ελλάδα να σε στείλουμε να παίξεις στον Ολυμπιάκσ Πιρέους... Πήγαινε στον πρεζιντέντε που τους τρώει όλους αλ ντέντε, τον Σώκρατες και πές του, το και το είμαι του Ερνέστου, να με πάρεις να κλωτσάω να βοηθήσω το σπίτι"...
Έτσι έπαιξε ο David στον Θρύλο. Ως βύσμα του Ερνέστου!
Στην αρχή δεν του μίλαγε κανείς από φόβο μπας και είναι ρουφιάνος και πηγαίνει στον Ερνέστο και τους καρφώνει και να τρέχουν και να μη φτάνουν αλλά, σιγά-σιγά, με κάτι ψαλιδάκια...
...και με κάτι γάζες στο κεφάλι...
...μας έφερε όλους τούμπα και πολύ τον λατρέψαμε τον μπαγασάκο!
Παίζει τώρα, έξη χρόνια μαζί μας. Ίσως να μην ξαναπαίξει του χρόνου, αλλά, ό,τι και να κάνει μετά, όταν τερματίσει ευδοκίμως τη σταδιοδρομία του στο κλωτσοσκούφι εμείς θα λέμε συνέχεια... "Πούσαι ρε Φουστεράκο, Καμινιώτη από την Ολίβα, να σου τραγουδάμε;"...
Red Apple
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Μuchas gracias DAVID.Para siempre en la LEYENDA.
Αλλά για να στο πω και στη γλώσσα της καρδιάς σου που καταλαβαίνεις καλύτερα:
Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΘΡΥΛΟ
Όπως Έλλην θεωρείται αυτός που μετέχει και ενσωματώνεται στην ελληνική παιδεία(δεν μιλώ για το σύστημα εκπαίδευσης), έτσι και γαύρος είναι αυτός που νιώθει τη σημασία της ριγωτής και ο Νταβίντ είναι γαύρος με τα όλα του...
καλά, το πρώτο δεν ισχύει, τσεκαρισμένα. Το δεύτερο όμως είναι σαν την αλήθεια της ζωής!
Νομίζω πως ισχύει αδερφέ και το πρώτο και θέλω να δώσω ένα παράδειγμα προς αποφυγή παρεξηγήσεων: Ο λόρδος Βύρωνας ήταν πιο πολύ Έλληνας από τους περισσότερους που ζουν σε αυτήν τη χώρα.. Έλληνας δεν είναι αυτός που γεννιέται στην Ελλάδα ή παίρνει υπηκοότητα, αλλά αυτός που με τον τρόπο και τη στάση ζωής του πρεσβεύει την ελληνική παιδεία..Τέτοιοι ήταν(σχεδόν όλοι Γερμανοί) π.χ οι Σίλερ, Γκαίτε, Νίτσε, Χάινριχ Χάινε κλπ κλπ..
Το σχεδόν ήταν επειδή ανέφερα τον Βύρωνα που ήταν Άγγλος, όλοι οι υπόλοιποι που ανέφερα ήταν Γερμανοί, οι οποίοι τον 18ο και 19ο αιώνα δημιούργησαν μία τρομερή αναγέννηση της ελληνικής παιδείας και φιλοσοφίας...
δηλαδή εμείς που μετέχουμε της "αμερικανικής" και αγγλικής παιδείας (τέχνη, σινεμά, έκφραση, τρόπος ζωής), είμαστε αγγλοσάξωνες;
Για τους γερμανούς που έγραψες όντως έτσι είναι, με τη διαφορά πως αυτή την αναγέννηση δεν την απέδωσαν σε μας, ως όφειλαν αλλά την εκράτησαν για λογαριασμό τους, τάχα οι κωλοτουρκόγυφτοι που ζουν στην ελλάδα δεν αξίζουν να είναι κληρονόμοι ενός τέτοιου πολιτισμού... Έτσι δεν έγινε και έτσι δεν συμβαίνει και σήμερα; Αναγνωρίζουν το "αρχαίο πνεύμα", και το σύγχρονο τόχουν για τα θηρία... Ε, να τη χέσω τέτοια αναγέννηση
Δεν απέδωσαν σε μας την αναγέννηση; Τι εννοείς; Όλοι αυτοί οι φιλόσοφοι δημοσίευσαν τα έργα τους και μιλούσαν για την πολιτιστική προσφορά των Ελλήνων...Εκείνη την περίοδο ήμασταν υπό την ηγεμονία της οθωμανικής αυτοκρατορίας, δεν υπήρχε καν ελληνικό κράτος, σε ποιους να αποδώσουν τα εύσημα; Το ότι στην Ελλάδα ΔΕΝ υπάρχει παιδεία σήμερα είναι ένα γεγονός. Όπως φυσικά γεγονός είναι πως θέλουν δεν θέλουν είμαστε οι κληρονόμοι του ελληνικού πολιτισμού και μιλάμε την ίδια γλώσσα(με αλλαγές φυσικά, αφού η γλώσσα είναι ζωντανός οργανισμός) εδώ και 4000 χρόνια και έχοντας κρατήσει στοιχεία καλά και κακά στην ιδιοσυγκρασία μας που είναι αναλλοίωτα στον χρόνο......Το αν είμαστε άξιοι συνεχιστές αυτού του πολιτισμού θα το κρίνει η ιστορία, όπως και αν οι Περουβιανοί είναι άξιοι συνεχιστές των Ίνκας, οι Μεξικανοί των Αζτέκας και πάει λέγοντας...Επίσης από την στιγμή που οι σκέψεις και τα γραπτά αυτών των φιλοσόφων είναι στη διάθεση του οποιουδήποτε, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι τα κράτησαν για τον εαυτό τους, απλά θεωρούσαν ότι ήταν οι συνεχιστές της μεγάλης ελληνικής φιλοσοφίας, και ήταν όπως και να το κάνουμε...Τώρα αν εμείς είμαστε Αγγλοσάξωνες δεν μπορώ να το πω, πιστεύω όμως πως μόνο ένα μικρό κομμάτι των ανθρώπων που ζουν σε αυτήν τη χώρα έχουν το δικαίωμα να λέγονται Έλληνες, υπό την έννοια της Παιδείας(δεν εννοώ μόρφωση, εκπαίδευση, εννοώ σεβασμό, ήθος(όχι ηθική)κλπ)...Και δεν βάζω σε αυτούς τον εαυτό μου, αφού εγώ είμαι....Ολλανδός74 :)
Είναι ένα ωραίο άρθρο. Για πρωί ιδιαίτερα. Φτιάχνει κέφι...
Ο ΦΟΥΣΤΕΡ ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΜΠΑΛΑ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ! ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΤΗΣ ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ... ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΙΩΝΙΑ Ο ΜΟΥΡΑΤΗΣ, Ο ΜΠΕΜΠΗΣ ΚΑΙ Τ΄ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ... ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ "ΦΥΓΕΙ" ΠΟΤΕ ΑΠ΄ΤΑ ΓΑΥΡΟΧΩΜΑΤΑ ΜΑΣ!
Υ.Γ. Είσαι μάγκας εσύ... Ξέρεις και πιάνεις σφυγμό...
ε τώρα, να μη τα λέμε φόρα-παρτίδα...ξέρεις, αφού!
Μάγκας Φουστέραρος, πέρασε με άριστα μαζί μας τις πίστες της μαγκιάς και γαυροσύνης, κατέθεσε στο γήπεδο ψυχή, πνευμόνια, άντερα, πόδια, κεφάλια, ό, τι είχε αυτό το παληκάρι στην υπηρεσία της ομάδας! Ένας στρατιώτης, δουλευτής και έτοιμος να μπει μέσα, χωρίς μουρμούρες και υφάκια. Άξιος μάγκας!
Υ.Γ.: Respect για το άρθρο σύγγαυρε.
ένας παιχταράς αδερφέ...Πώς γίνεται όλα αυτά τα χαρίσματα και γνωρίσματα να μην προσιδιάζουν σε έναν ΠΑΙΧΤΑΡΑ!
Μάγκας φουστεραρος, αυτό που εχει μέσα του δυστυχώς δε μεταδίδεται. Ας μην πούμε περισσότερα.
δεν λέμε... Λιτά και ολυμπιακά
Ο ΦΟΥΣΤΕΡΑΡΟΣ θα είναι πάντα ένας από εμάς. Πόσο δίκιο έχεις. Αυτό που έχει μέσα του ή το΄χεις ή δεν το΄χεις
Και δεν είναι ότι ήταν γαύρος απο μικρός. Απλά είχε φιλότιμο κι αρχιδια απο μικρός.
μεγάλε τί έγραψες...
Αυτό ακριβώς... Για να αγαπήσεις και για να σε αγαπήσουν θέλει φιλότιμο και καρδιά. τον καλό επαγγελματία τον σέβεσαι, απλά. Τον φιλότιμο με ψυχή τον λατρεύεις