Αφορμή για τούτη την ανάρτηση, μου΄δωσε το χτεσινό παιχνίδι. Οι παίχτες του Πανιωνίου συγκεκριμένα. Του παραρτήματος ντεεε...

Είναι βέβαια τρεις μέρες μόνο, που΄χουμε μπει στο 2016. Υπολείπονται...μόλις 362. Και κανείς, μα απολύτως κανείς, δεν ξέρει τί θ΄αντικρύσουν τα ματάκια μας και θ΄ακούσουν τ΄αυτιά μας τούτη τη χρονιά. Ούτε για΄μας, αλλά - κυρίως - ούτε για τους απέναντι και ειδικά απ΄τη μεριά των "αγαπητών" μας βάζελων. Σήμερα το πρωϊ όμως εξεπλάγην απ΄το πρωτοσέλιδο της έγκριτης, πράσινης, "αντικειμενικιά" κι αυτή, νεοφερμένης...

Και να θες ν΄αγιάσεις ( είναι βέβαια ένα ερώτημα αυτό... ), σ΄αφήνουν οι...δαίμονες; Άντε, να βγάλουμε και σήμερα το "μεροκάματο". 1.  ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΠΑΠΠΑ Θα μπει κι αυτή στην...πινακοθήκη του ΑΝΤΙΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ. Για ν΄απολαύσει την αθανασία των τιτλοπενικών, μαζί με άλλα περιώνυμα εκθέματα όπως το πέναλτι του Παπουτσέλη, το αντίστοιχο της Τζοκόντα, το γκολ του Κατσουράνη στο Φάληρο, αντίστοιχο της Πιετά του Μικελάντζελο, το πέναλτι του Μανιάτη με τον Αστέρα για το Κύπελλο, αντίστοιχο της Γκουερνίκα του Πικάσο κ.α.

Ώρες θέλουμε για τον μεγάλο αγώνα. Υπάρχει διάχυτο στις τάξεις όλων των γαύρων σε όλο τον πλανήτη, εδώ και μέρες, αλλά σήμερα έχει κορυφωθεί και θα χτυπήσει κόκκινο το βράδυ, ένα ανάμικτο συναίσθημα από νευρικότητα, αδημονία, άγχος πρόκρισης, ενθουσιασμό και καυτή ελπίδα για άλλη μια σελίδα δόξας στην πλούσια ιστορία της ομάδας. Υπομονή... Ο χρόνος που μεσολαβεί θα περάσει και θα στηθούμε ΟΛΟΙ να παρακολουθήσουμε. Στην κερκίδα, στα σπίτια, στις καφετέριες και τα συναφή. Υπάρχει και το ραδιάκι, για όσους κυρίως θα΄ναι στους δρόμους και όχι μόνο...

Πολύς ντόρος πάλι για το πέναλτι, για το ένα, για το άλλο, του Ολυμπιακού με τον Πάνθραξ... Να συζητήσεις, να κόντρα συζητήσεις, να φωτογραφίες, να βίντεο... Κι αυτό το έργο θ΄αργήσει πολύ να τελειώσει και αν... Η μισή Ελλάδα είδε πέναλτι στον Φιμπόγκασον κι η άλλη μισή, όχι. Ρε άλλη δουλειά δεν κάνει η Addams family των ΑΡΔοΜεΜΕδων... Μ΄αυτά τρέφεται, γιαυτό πληρώνεται, γιαυτό ΥΠΑΡΧΕΙ στην τελική... ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ. Αφού ο Θρύλος θ΄ανεβαίνει συνέχεια και η απόσταση που τον χωρίζει απ΄τους γνωστούς τρεις, θα μεγαλώνει...

Έπειτα από μία μέτρια εμφάνιση, ο Ολυμπιακός κέρδισε δύσκολα με 3-1 τον Αστέρα στο άδειο Καραϊσκάκη και σε συνδυασμό με τη σημερινή τιμωρία του ΠΑΟ και την κατακύρωση του ντέρμπι της προηγούμενης εβδομάδος στον Ολυμπιακό,  

Την ώρα που ο Θρύλος των γηπέδων, Ολυμπιακός πετούσε, κυριολεκτικά, πάνω από τα σύννεφα, με προορισμό το Μόναχο και μεταφορικά, μέσα στις καρδιές μας που πεταρίζουν απο προσμονή .... https://www.youtube.com/watch?v=hfeCeuDK74o&feature=player_embedded

Ξέρω τί έπαθα απόψε... Διάβαζα, διάβαζα, διάβαζα όλη μέρα τα χτεσινά στο κοτέτσι της Λεωφόρου, έβλεπα και ξανάβλεπα τα σχετικά βιντεάκια κι οι συνειρμοί, μου΄ρθαν αυθόρμητα. Τώρα πια έχω γίνει ένας υπερήλικας κυνικός... Ψάχνω αλήθεια, μπέσα, φιλότιμο, παραδοχή σφαλμάτων, ανυστεροβουλία, κρατώντας το φανάρι μου, αλλά σιγά μη και βρω... Σκατάαα... Έχω χορτάσει από ψες βράδυ να βλέπω πηδήματα... Στο τέλος, μισόκλεισα τα μάτια, ανακάθησα όσο γίνεται πιο αναπαυτικά στην καλόβολη πολυθρόνα μου κι αφέθηκα στο μνημονικό μου ταξίδι. Κοντεύω πια να γίνω 2500 ετών...

Εγώ πότε θα δω τον Εσιέν να παίζει μπάλα; 0-3 η Μπαρτσελόνα στο 53’. Γατάκια. Ο Θρύλος ήταν 0-3 στο 0’... Ξεκούραστοι, τώρα, στο Μόναχο. Μετά και το 0-3 η θέση του Στραματσόνι κρίνεται επισφαλής. Θα παραιτηθεί ο διαχειριστής Αλαφούζος; Και τώρα με τι θα παίζει; Επεισόδια στη Λεωφόρο. Μία αγωνιστική κεκλεισμένων στον Ολυμπιακό και στην Καλλονή. Ξέρεις εσύ, Κοντονή...

Τί μου λέτε για δίδυμα Καρέλη - Μπεργκ, Ζέκα - Ταυλαγίδι και τα ρέστα ρε... Εγώ αυτούς τους δυο είναι που φοβάμαι μεθαύριο. Καθ΄ότι πατεντάτοι βάζελοι, αμφότεροι...

Ξεκαθαρίζω, εισαγωγικά. Όταν λέω Βάζελος, εννοώ τον Βάζελο του Αλαφούζου. Αυτό το μόρφωμα, όπως τον έχει καταντήσει, κάτι μεταξύ τραγωδίας και κωμωδίας, και όχι όπως παλιά, που ήταν ο βασικός ποδοσφαιρικός μου αντίπαλος και το΄δειχνε. -  Να΄δω τις δύο περιπτώσεις. Ξεκινάω απ΄τους ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ.

Μην την ψάχνετε. Κάθε που θα ακούτε για Grexit και για Πτώχευση έναν θα έχετε κατά νου. Τον υποφαινόμενο, τον Red Apple, ντε! Πέντε μήνες δίχως υπολογιστή κόντεψα να ξεχάσω την αλφαβήτα, την προπαίδεια και άλλα τινά. Αλλά αν η αλεπού έχει οπίσω την ουρά, η νυφίτσα ο Red Apple την έχει ομπρός.  Και τί δεν έγινε σε αυτή την περίοδο... Πράματα και θάματα και σιγά που θα καθίσω τώρα εγώ, η νυφίτσα, να σας κάνω και ριτροσπέκτιβ που λένε και οι μπαμπέσιδες οι τεϊοπότες από το Νησί.

Σήμερα είναι ένας αγώνας κρίσιμος. Δεν είναι όμως ο ΕΝΑΣ, ο ΜΟΝΟΣ, ο ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΟΣ, ο ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ. Γιατί αυτό βγαίνει ως οσμή, ως καπνός, ως ηχώ, από την δημοσιογραφική ατμόσφαιρα των ημερών, με κορύφωση χτες και σήμερα. Υπερβολές, τόσο συνηθισμένες σε τούτη τη φάρα... Οπωσδήποτε πρόκειται για ΜΕΓΑΛΟ αγώνα. Όχι όμως ζωής ή θανάτου. Κακώς λοιπόν η περιρρέουσα μιντιακή ατμόσφαιρα έχει φτιάξει αυτό το κλίμα για το αποψινό παιχνίδι. Δικαιολογημένο ενδεχομένως, αλλά από άστοχο έως βλαπτικό, ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΙΧΤΕΣ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ Ή ΠΛΗΡΟΦΟΡΟΥΝΤΑΙ...

Δεν είμαι γενικά οπαδός της Σχολής "άσ΄τους άλλους να κουρεύονται", πλην εξαιρέσεων. Απεναντίας. Θεωρώ δηλαδή ότι όσο πιο πολλά - και τί βεβαίως - ξέρεις για τον ΑΝΤΙΠΑΛΟ σου, τόσο καλύτερα. Λέω λοιπόν να πιάσω σήμερα τον Πογιέτ, τον νέο, φαντάζομαι, προπονητή της ΑΕΚ, με αφορμή τα όσα συνήθη και απ΄τους...συνήθεις διθυραμβικά διάβασα σήμερα στα αθλητικά πρωτοσέλιδα γιαυτόν, όπως ΕΓΩ ΣΤΗ ΛΕΩΦΟΡΟ, Ο ΠΟΛΕΜΑΡΧΟΣ, Ο ΑΦΟΒΟΣ, Ο ΠΟΛΙΟΡΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΣΤΑΜΦΟΡΝΤ ΜΠΡΙΤΖ ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΛΝΤ ΤΡΑΦΟΡΝΤ, ΕΔΩ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ (ακόμα δεν τον είδαμε...), ΑΦΗΣΕ ΑΦΩΝΟΥΣ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗ, ΜΠΑΓΕΒΙΤΣ κ.λ.π.