Όλο το βάρος του τίτλου της ανάρτησης, βρίσκεται στο ΠΙΘΑΝΩΣ. Και για τώρα κοντά και για το μέλλον. Ο Μαρτίνς στις χθεσινές δηλώσεις του μετά τον αγώνα, μίλησε για παράγοντες τους οποίους δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε και επηρεάζουν την εξέλιξη του πρωταθλήματος και στους οποίους θα αναφερθεί προσεχώς. Νιάου νιάου στα κεραμίδια. Λέγε με Μαξίμου.

Ήταν ένα ωραίο βράδυ το χθεσινό. Ύστερα από ελκυστικό και αποτελεσματικό παιχνίδι ο Ολυμπιακός απέκλεισε την Ξάνθη στο Κύπελλο, άνετα, με 3-1. Σκορ που θα μπορούσε να ήταν ευρύτερο, αν δεν μεσολαβούσαν η ατυχία του Μπουχαλάκη και η αδυναμία του Μαρτίνς να τον αντικαταστήσει, οπότε παίξαμε για 20΄με δέκα παίχτες και βέβαια ο διαιτητής του αγώνα, ο Τζοβάρας. Γνωστού βιογραφικού. Καταχωρίζω εκείνα που επέλεξα ως πλέον ενδιαφέροντα: 1. ΠΟΝΤΕΝΣ

Γράφει ο Κόκκινος Επιστήμονας  

Κυριακή 21 Ιανουαρίου 1996, τελευταία αγωνιστική του πρώτου γύρου (17η) του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου της Α' Εθνικής της σεζόν 1995-96,  ο πρωτοπόρος στη βαθμολογία Παναθηναϊκός παίζει στην Έδεσσα με τον Εδεσσαϊκό και θέλει τη νίκη για να αναδειχθεί πρωταθλητής χειμώνα.  

Η φωτογραφία είναι απ΄τον Πειραιά. Μόλις στρίψουμε δεξιά, αφήνοντας τη Φρεαττύδα, και μπούμε στον παραλιακό δρόμο για Πειραϊκή. Είναι η παλιά βίλλα του Φακιολά, που΄γινε μετά ο "Αχινός" και που δεν ξέρω αν υπάρχει αυτός και σήμερα. Εκεί από κάτω, όταν ήταν βράχια, κολύμπαγα, έπαιζα πόλο, ψάρευα και φλερτάριζα στα νιάτα μου. Πριν από κάποια χρόνια ήπιαμε με τη γυναίκα μου κι΄έναν εξαίρετο Ρατμίτη, χρυσή πέννα και χαρακτήρα-διαμάντι, ουζάκι με μεζέ εκεί, στον "Αχινό". Αριστερά, μόλις φαίνεται το νοσοκομείο Μεταξά και δεξιά στο άνοιγμα, η αρχή της οδού Αποστόλη.

Γουστάρω πολύ ένα πράμα. Από μια σειρά γεγονότων, να επιλέγω εκείνα που μ΄αρέσουν και θεωρώ ως πιο αξομνημόνευτα. Όχι τίποτα σπουδαία, αλλά να, έτσι για να μην πήζουμε στις ειδήσεις.

Ήταν όσο να΄ναι ένα γκολ, του Καμπιάσο, για το ένα-ένα στο 3-1 κατά του Βάζελου το 2016 στο Καραϊσκάκη, που απασχόλησε τότε θυμάμαι κόσμο και κοσμάκη. Για το αν επηρέαζε ο Τσόρι τη φάση η πολλή κουβέντα και δεν...έβλεπε καλά ο Στιλ, με συνέπεια να το ρουφήξει. Ο Κύζας το κατακύρωσε και πολύ καλά έκανε, παρά την υπόδειξη του επόπτη. Μέχρι τα κορυφαία πολιτικά κλιμάκια της χώρας είχε φτάσει η μετα...τεμαχιακή συζήτηση ως προς την εγκυρότητα της πρώτης φάπας, αψευδής άλλωστε μάρτυς η φωτογραφία μας, αφού ακολούθησαν ως γνωστόν άλλες δυο, από Ντακόστα και Ιντέγε.

Κάθε χρόνο, είθισται να γράφω και τα εορταστικά κάλαντα της χρονιάς για εχθρούς και φίλους. Τέτοιες μέρες, αγάπης και ειρήνης, όλα ξεχνιώνται. Κάθε διαφορά μεταξύ μας, εξαφανίζεται. Το χριστουγεννιάτικο θαύμα, βλέπετε, μας κάνει όλους αδελφωμένους... ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ. Πάμε λοιπόν, στη μελωδία και τον ρυθμό του "Καλήν ημέραν άρχοντες". Όλοι μαζί!   Καλήν ημέραν γαύρακες   να μπω στο σπιτικό σας   την ένδοξη Θρυλάρα μας   να΄χετε στο πλευρό σας.

Του λόγου μου, το ξέρουν όσοι με ξέρουν, είμαι ένας παλιός οπαδός του Ολυμπιακού. Σαν παιδί, με δελτίο κολυμβητή σ΄αυτόν κάμποσες δεκάδες χρόνια πριν, αργότερα, σαν νέος, οργανωμένος σε σύλλογο φιλάθλων του Θρύλου σε γνωστή πειραιώτικη γειτονιά, επίσης δεκάδες χρόνια πριν και βέβαια τακτικός θαμώνας του από ηλικίας 7 χρονών. Στην αρχή πού και πού, αλλά προοδευτικά όλο και περισσότερο, μέχρι βαθμού ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗΣ ΓΑΥΡΟσυνέπειας για πολλά πολλά φεγγάρια. Σε γήπεδα Λεωφόρου Αλεξάνδρας, Καραϊσκάκη απ΄τον καιρό με τη μάντρα μέχρι σήμερα, και Ριζούπολης.

Ξεκινάμε πάλι απ΄την αρχή; Μετά τον άθλο, πραγματικά, του αποκλεισμού της Μίλαν απ΄το Γιουρόπα, αρχίζουμε να τρέχουμε με άλλον αέρα τον ποδοσφαιρικό μας δρόμο, εγχώριο κι΄αλλοδαπό; Είναι νωρίς ακόμα. Κι΄εδώ μπαίνει η αγαπημένη μου φράση: "Θα δούμε". Περιμένοντας ενίσχυση ουσιαστική τώρα το Γενάρη, δουλεύοντας συνεχώς, αποφασισμένοι ν΄αφήσουμε πίσω εμμένοντα "κολλήματα", με διαφορετική - πολύ θετική - ψυχολογία και αυτοπεποίθηση. Έτσι αρχίζει να δείχνει. Δυναμό Κιέβου σήμερα. Δύσκολη, αλλά περνιέται. Και πάλι: Είναι νωρίς ακόμα. ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΤΩΣ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ.

Η εικόνα δείχνει σε οβελιαία διατομή του ανθρωπίνου σώματος και εις την περιοχήν της πυέλου, τί συμβαίνει κατά την δακτυλική εξέταση άρρενος ασθενούς υπό του ιατρού. Ο δείκτης του εξεταστού εν προκειμένω ψηλαφά τον προστάτη αδένα, έμπροσθεν του οποίου παρατηρούμε την ουροδόχο κύστη που συνεχίζει με την ουρήθρα, ενώ άνωθεν του δείκτου διακρίνεται το ορθόν, το τελικόν τουτέστιν τμήμα του παχέος εντέρου. Ο ασθενής ευρίσκεται εις γοναταγκωνιαίαν θέσιν, δηλονότι "στα τέσσερα". Η εξέταση οφείλει να διενεργείται, κλασικώς και κατά κανόνα, σε 3 περιπτώσεις.

Το σκέφτηκα πολύ να γράψω δυο κουβέντες σήμερα. Της αγίας Βαρβάρας. Πήγα το πρωί στο ψαλτήρι, έψαλα τη χάρη της, ήπια το καφεδάκι μου με την παρέα εκεί μετά το ¨"δι΄ευχών" και τώρα που΄ρθα σπίτι, έκατσα μπροστά στην οθόνη, αναποφάσιστος, μέχρι που κατέληξα: "΄Άντε, ρε... Ξέδωσε λίγο απ΄τη χτεσινή σου φούρκα... Ψυχοθεραπεία κάνεις μ΄αυτά που βλέπεις, ακούς και οσφραίνεσαι...".

Δεν λένε πάντα την αλήθεια, σε γενικές γραμμές όμως ΝΑΙ. Έτσι, τώρα που τελείωσε το 1/3 του πρωταθλήματος επιλέγω ορισμένα αριθμητικά στοιχεία από την ιστοσελίδα της Σούπερ Λίγκας και τα παραθέτω εδώ, με ορισμένες παρατηρήσεις. Οι ομάδες που ενδιαφέρουν είναι πέντε. Πάοκ, Ατρόμητος, Ολυμπιακός, Πάο και Άεκ.

Είπαμε. Να ενημερωνόμαστε διαρκώς κι΄όχι μόνο στα ποδοσφαιρικά. Απ΄αυτά, δόξα στο Θεό, από υπερενημέρωση μάλλον, καλά πάμε. ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ, θα την χαρακτήριζα καλύτερα. Ε, κρίση διαθέτουμε, διαλέγουμε κι΄εμείς τί, από πού,  και κυρίως με ποιό σκοπό μας σερβίρεται το κάθε αθλητικογραφικό "πιάτο". Τί υποκρύπτει η δημοσίευσή του, απ΄τον τίτλο μέχρι την τελευταία του λέξη. Τζιμάνια έχουμε γίνει πια όλοι μας. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, με τον αδιάκοπο πόλεμο σε βάρος του Θρύλου, από όλες τις γνωστές πλευρές.

Στη Δημητσάνα, το ιστορικό χωριό της Γορτυνίας στην Αρκαδία, είδα ότι υπάρχει μια ταβέρνα με καλές κριτικές που λέγεται "Τσιμπολογήματα". Μου΄δωσε την αφορμή για τον σημερινό τίτλο της ανάρτησης. Μέχρι να τελειώνουμε μ΄αυτό το άνοστο αστείο ( δυστυχώς ) της εθνικής και να μπούμε ξανά στο πρωτάθλημα. Οι...εικονίτσες όμως, είχανε πλάκα. Μαζόχα, ρε παιδί μου, η Παναγία. Ν΄ασχολείται με το ελληνικό ποδόσφαιρο. Τί του βρίακει τέλος πάντων; Θα μου πεις, ο...έρωτας είναι τυφλός.

Όταν γύρισε φέτος στον Ολυμπιακό, αισθάνθηκα βαθιά ικανοποίηση. Και περηφάνια. Και αδημονία να δω ένα από τα ξεχωριστά ποδοσφαιρικά μου είδωλα στα γήπεδά μας. Επένδυσα απ΄την αρχή πάνω του πολλές ελπίδες για μια ενίσχυση της ομάδας μου που θα΄κανε τη διαφορά. Διαφορά ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ. Περίμενα, μετά από μια λογική περίοδο προετοιμασίας του, να χαρώ, να ενθουσιαστώ, από έναν ηγέτη. ΤΟΝ ηγέτη. Γιατί αυτός ήταν ανέκαθεν ο ρόλος του. ΝΑ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΙ.

DIVΙDE ET IMPERA: ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ.